CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    สิ่งตอบแทน// เรื่องเล่าเบาๆ >>โลกหมุนรอบตัว(ฉัน)เอง

    สิ่งตอบแทน


    ในแต่ละวันที่ชีวิตขับเคลื่อนไปข้างหน้าจะด้วยหน้าที่กำหนดหรือเป็นความพึงพอใจให้ก้าวเดินไปในเส้นทางสายนั้น ๆ ในส่วนลึก ๆ ย่อมหวังสิ่งตอบแทนของผลการกระทำนั้น ๆ เสมอ
    ฉันก็เป็นหนึ่งในกลุ่มนั้นหลาย ๆ สิ่งหลาย ๆ อย่างทำให้ชีวิตต้องดิ้นรนต่อสู้เพื่ออยู่ให้รอดในสังคมที่เสื่อมโทรมลงทุกวัน แต่ในขณะเดียวกันฉันก็มีโลกใบเล็กที่กว้างสุดกว้าง ไกลสุดไกลไว้ให้ความฝันได้โลดแล่นอย่างไม่รู้หน่าย...

                โลกของคนชอบขีด ๆ เขียน ๆ เหมือนจะเดียวดายและเปลี่ยวเหงา อาจเป็นเพราะโลกของแต่ละคนแตกต่างกันไป น้อยคนนักที่จะล่วงรู้ และเข้าใจความรู้สึกนึกคิดที่เข้ามาสัมผัสกับหัวใจได้เร็วกว่าคนอื่น คนเขียนหนังสือกับความอ่อนไหวนั้นจึงเป็นเสมือนสิ่งคู่กันบางคนอาจช่างสังเกตความเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ ที่เคลื่อนไหวอย่างเชื่องช้าในโลกของความเป็นจริง ส่วนในห้วงของความคิดคำนึงสิ่ง ๆ นั้นที่ได้เห็นได้สัมผัสกลับมีคุณค่าขึ้นมาได้อย่างประหลาด  
               
               หลายคนเริ่มตั้งคำถามถึงผลที่ได้รับจากการขีด ๆ เขียน ๆ เอาจิตนการให้เคลื่อนไหวบนกระดาษกลายตัวอักษร การมีชื่อเสียง การงานที่ดีหรือแม้แต่ค่าเหนื่อยเป็นเม็ดเงิน  ไม่มีใครปฏิเสธได้เต็มคำนักว่าเงินไม่มีส่วนสำคัญหรือเป็นส่วนหนึ่งที่ผลักดันให้เรา “ทำ” หลาย ๆ สิ่งหลาย ๆ อย่างได้    แต่ “เงิน” ไม่ใช่คำตอบสุดท้ายที่ถูกต้องเสมอไป

            หนังสือทำมือบางเล่มมีคนจับจองซื้อเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ และอีกหลายเล่มอาจเป็นแค่หนังสือที่ถูกหยิบขึ้นมาเปิดอ่านก่อนจะถูกวางลงที่เดิม ทว่าแค่นี้ก็ทำให้หัวใจคนทำผองโตจนแทบคับอก แม้ว่าหนังสือบางเล่มจะเป็นแค่การซีร๊อกต้นแบบแล้วเย็บแม็กมุงหลังคาเข้าเล่มธรรมดา  แต่ทุก ๆขั้นตอนก็ต้องอาศัยทุนรอนเป็นเงินจำนวนหนึ่งด้วยกันทั้งนั้น หลายครั้งที่เริ่มท้อกับสิ่งที่ทำแทบไม่มีอะไรกลับมาเป็นทุนในการทำหนังสือเล่มต่อไป
             
              มีผู้หวังดีเข้ามาเตือนด้วยความห่วงใยให้หา “สิ่งอื่น” ที่ได้ผล “ตอบแทน” ที่ดีกว่าซึ่งอาจจะทำให้ชีวิตดีขึ้นกว่าที่เคยเป็นมา...เริ่มทำให้จิตใจหวั่นไหว
    ในความอ่อนล้าที่ทำให้ยิ่งอ่อนแอ... บางสิ่งได้เดินทางเข้ามาในโลกใบเล็ก โลกที่เหมือนกว้างสุดกว้าง ไกลสุดไกล เดียวดายและเปลี่ยวเหงา แต่เพียงแค่หยดหนึ่งของ “มิตรภาพ” แต้มลงที่โลกใบนั้น ความชุ่มชื่นก็กลับคือสู่หัวใจขับไล่ความอ่อนแอไปอยู่ในดินแดนลี้ลับได้ภายในเวลาไม่กี่วินาที

              เพราะสิ่งที่ทำ ไม่ใช่แค่การขีด ๆ เขียน ๆ แต่ทุก ๆ สิ่งคือ “ความฝัน” ที่จะไม่ใช่แค่ความฝัน  เพราะเราได้ลงมือทำให้เป็น “ความจริง” เราจะสนุกและตื่นเต้นทุกครั้งที่ลงมือทำ และเรายังได้พยายามทำในสิ่งที่รัก เราได้เรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่างด้วยตัวเอง ตำราเล่มใดก็ไม่สามารถสั่งสอนได้เท่ากับที่เราลงมือทำเอง

    “รางวัลของความพยายามใช่อยู่ที่สำเร็จ แต่รางวัลของความสำเร็จอยู่ที่การได้เรียนรู้ที่จะพยายาม”

    ในวินาทีนี้ฉันมั่นใจแล้วผลตอบแทนที่ฉันได้รับ มันยิ่งใหญ่จนไม่สามารถตีค่าเป็นเงินทองได้ อย่างน้อยที่สุดฉันได้ “เพื่อน” เพื่อนที่เข้าใจกันและกันกลับมาทุกครั้งที่ไปขายหนังสือที่ฉันรัก  และสิ่งที่ได้มาจากเพื่อนคือ “มิตรภาพ” ดี ๆ ที่คอยเกื้อกูลซึ่งกันและกัน สองสิ่งนี้ฉันเชื่อเหลือเกินว่า “เงิน” ไม่สามารถซื้อได้แน่นอน…..

    ................................
    END



    เชิญอ่านงานเขียนในมุม(มอง)ของสายลม(อิสระ)ได้แล้วค่ะ

    www.samewaymag.com/saylom.htm

    จากคุณ : สายลมอิสระ - [ วันเกิด PANTIP.COM 19:03:51 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป