ตอนที่13
วันนี้ลูกกวาดตื่นนอนแต่เช้า เพื่อดูพระอาทิตย์ขึ้น หล่อนกำลังเฝ้ารอพระอาทิตย์ที่กำลังจะพ้นกลีบเมฆขึ้นมาส่องแสงเจิดจ้าเพื่อต้อนรับวันใหม่ หล่อนก็เป็นอีกคนหนึ่งที่เฝ้ามองพระอาทิตย์ที่มีเพียงดวงเดียวในโลก ซึ่งอยู่ที่ไหนๆก็จะมองเห็นพระอาทิตย์ดวงเดียวกัน
มีหลายคนที่เคยถามว่าทำไมต้องมารอดูพระอาทิตย์ไกลถึงขนาดนี้ หล่อนมักจะบอกเสมอๆว่าที่หล่อนยอมเดินทางมาตั้งไกลเพื่อมาดูพระอาทิตย์ขึ้นเพราะว่าแต่ละแห่ง จะมีความงามที่แตกต่างกัน หล่อนมักจะถ่ายรูปเก็บไว้เสมอๆ มีเพียงเมื่อวานนี้เท่านั้นที่หล่อนลืมที่จะเอากล้องไปเก็บภาพพระอาทิตย์ตก
หล่อนเข้าไปอาบน้ำหลังจากที่แสงของพระอาทิตย์เริ่มจะส่องสว่างมากขึ้น วันนี้หล่อนเลือกที่จะสวมเสื้อเกาะอกสีแดงซึ่งสวมทับด้วยเสื้อแจ็คเก็ตยีนส์ กับกางเกงยีนส์ขาสามส่วน พร้อมกับถักผมเปียไว้อย่างเรียบร้อย ซึ่งทำให้หล่อนดูเด็กลงกว่าตอนที่หล่อนปล่อยผมหยิกฟูของหล่อนเสียอีก
ลูกกวาดออกจากบ้านพักพร้อมด้วยกระเป๋าเป้ใบเล็กของหล่อนที่บรรจุ ไปด้วยกระเป๋าสตางค์ กล้องถ่ายรูปดิจิตอล เครื่องสำอางค์ต่างๆ และของจุกๆจิกๆ หล่อนออกจากบ้านพักก็ตรงไปยังที่สำหรับนั่งรับประทานอาหาร หล่อนนั่งมองอาหารเช้าที่ถูกจัดใส่จานมาอย่างน่าทาน หล่อนค่อยๆจิบกาแฟร้อนๆ ที่ส่งกลิ่นหอมกรุ่น พร้อมด้วย ไข่ดาว 1 ฟอง เบคอน และ แฮม หล่อนทานอาหารในจานจนหมดเกลี้ยง และต่อด้วยขนมปังทาเนยอีกสองแผ่น
ลูกกวาดนั่งมองชยันต์ที่กำลังยืนสั่งงานพนักงานด้วยท่าทางเอาจริงเอาจัง แต่ก็น่าดูในสายตาของหล่อน หล่อนสังเกตว่าพนักงานทุกคนให้ความยำเกรงและทำตามคำสั่งของเขาอย่างว่าง่าย ทุกคนเมื่อได้รับคำสั่งจะก้มหัวและตอบรับคำสั่งว่า ครับ หรือ ค่ะทุกคำ
คุณ ฉันต้องการไปเดินป่าลูกกวาดบอกกับชยันต์ หลังจากที่หล่อนเห็นว่าชยันต์ไม่ได้สั่งงานอะไรเพิ่มเติมแล้ว
ชยันต์มองหน้าหญิงสาวพร้อมกับพูดขึ้นว่า
ผมต้องทำงานนะคุณ
นายต้องดูแลฉัน ตลอดการมาพักที่นี้ลูกกวาดออกคำสั่ง
เฮ้อชยันต์ถอนหายใจเสียงดัง
คุณรอผมสักครู่แล้วกัน ผมจะขอไปดูความเรียบร้อยของงานอีกครั้งหนึ่ง
ก็ได้ลูกกวาดตอบพร้อมกับเดินไปนั่งรอชยันต์ที่เก้าอี้หวาย
คุณน้าคนสวยฟ้าสางเรียกลูกกวาดเสียงใส
อ้าว ฟ้าสาง มาหาคุณพ่อหรือค่ะลูกกวาดถามฟ้าใสที่วิ่งเข้ามาหาหล่อน
เปล่าคะ หนูมาที่นี้ทุกวันอยู่แล้ว
แล้วหนูปล่อยให้คุณแม่อยู่บ้านคนเดียวเหรอค่ะ
คุณแม่เหรอคะ หนูไม่มีคุณแม่หรอกคะฟ้าสางตอบเสียงเศร้าลงไปทันที
ลูกกวาดได้ยินสิ่งที่ฟ้าสางพูด หล่อนก็รู้สึกว่าหล่อนดีใจอย่างบอกไม่ถูก หล่อนไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมหล่อนต้องดีใจด้วย แต่เมื่อหล่อนเห็นสายตาของฟ้าสางที่เศร้าลงไปทันทีที่เอ่ยถึงแม่ ทำให้หล่อนรู้สึกสงสารขึ้นมาจับใจ
ไม่มีคุณแม่ก็ไม่เป็นไรหรอกนะคะ หนูยังมีคุณพ่อที่รักหนูไม่ใช่เหรอคะลูกกวาดกอดฟ้าสางและปลอบโยนฟ้าสางเสียงอ่อนโยน
คุณพ่อฟ้าสางตะโกนเรียกชยันต์ที่ยืนอยู่ด้านหลังหล่อน ซึ่งหล่อนก็ไม่รู้ว่าชยันต์มายืนอยู่ข้างหลังหล่อนตั้งแต่เมื่อไหร่ หล่อนไม่รู้ว่าเขาจะมาทันได้ยินสิ่งที่หล่อนพูดกับฟ้าสางหรือเปล่า
ไปกันได้แล้วละชยันต์บอกหญิงสาวพร้อมกับอุ้มฟ้าสางขึ้นมาหอมแก้ม
ฟ้าสางหอมแก้มชยันต์ทั้งซ้ายและขวาด้วยความรักใคร่ หล่อนมองสองพ่อลูกด้วยความเอ็นดู
ไปไหนกันคะ หนูไปด้วยนะฟ้าสางร้องตาม
ไม่ได้หรอกนะคะ พ่อต้องไปทำงาน ชยันต์บอกฟ้าสาง
ไปทำงานที่ไหน หนูไปด้วยฟ้าสางยังคงร้องตาม
ไม่ได้นะคะ หนูอย่าดื้อซิ ถ้าหนูดื้อ พ่อจะไม่พาหนูไปซื้อชุดตุ๊กตาใน
เมืองนะชยันต์ขู่ฟ้าสาง
ก็ได้คะฟ้าสางตอบด้วยเสียงงอนๆ
ไปอยู่กับยายคำหล้าก่อน แล้วตอนเย็นพ่อจะมาเล่านิทานเรื่องเจ้าหญิงที่ชอบเอาแต่ใจตนเองให้ฟังอีกชยันต์พูดพร้อมกับปลายตามองไปทางลูกกวาดที่ยืนฟังบทสนทนาระหว่างฟ้าสางกับเขาอยู่
ผมขอไปส่งฟ้าสางก่อนแล้วกัน แล้วไปเจอกันที่ลาดจอดรถจักรยานชยันต์บอกลูกกวาดด้วยเสียงขุ่นมัว ซึ่งน้ำเสียงที่พูดมันช่างแตกต่างกับน้ำเสียงที่เขาพูดกับลูกสาวของเขาเมื่อสักครู่อย่างสิ้นเชิง
อย่าช้าแล้วกันลูกกวาดเน้นคำพูด
บ้าย บาย ฟ้าสางโบกมือน้อยๆให้ลูกกวาดขณะที่หล่อนอยู่ในอ้อมแขนของชยันต์ ลูกกวาดโบกมือให้ฟ้าสางพร้อมกับยิ้มน้อยๆ
ลูกกวาดยืนรอชยันต์ที่ลานจอดรถเป็นเวลาเกือบยี่สิบนาที หล่อนออกอาการหงุดหงิดใส่ชยันต์ทันทีที่พบหน้า
ทำไมนายมาช้า ปล่อยให้ฉันรอตั้งยี่สิบนาทีลูกกวาดต่อว่า
ผมไปเอาเสบียงมาให้เขาพูดพร้อมกับชูถุงพลาสติกสีขาวซึ่งมีอาหารบรรจุอยู่เต็มถุง
ลูกกวาดเงียบไปชั่วครู่ แต่หล่อนก็ไม่ยอมแพ้ชยันต์ จึงพูดต่อว่า
ฉันไม่ได้สั่งให้นายไปเอาหล่อนพูดพร้อมกับเชิดหน้าใส่ชยันต์
อืม ผมยุ่งเอง ไปกันเถอะชยันต์พูดพร้อมกับจูงรถจักรยานออกมา
วันนี้เป็นอีกวันที่ลูกกวาดนั่งซ้อนท้ายรถจักรยานคันนี้ หล่อนนั่งมาได้สักพักใหญ่ ก็มาถึงทางขึ้นเขา
ถึงแล้วคุณ คุณเตรียมร่างกายมาพร้อมแล้วใช่ไหมชยันต์ถาม
ไม่พร้อม ฉันก็ไม่มาหรอกลูกกวาดตอบด้วยใบหน้าแสดงความมั่นใจ
ชยันต์เดินนำหล่อนขึ้นไปตามทางขรุขระซึ่งเต็มไปด้วยก้อนหินดินทราย หล่อนเดินตามหลังชยันต์ขึ้นไปช้าๆ ซึ่งระยะแรกๆทางขึ้นเขาจะไม่ค่อยชันมาก แต่เมื่อเดินมาได้สักระยะ ทางจะชันขึ้นเรื่อยๆ ชยันต์ยื่นมือส่งให้หญิงสาวเพื่อช่วยดึงหล่อนขึ้นมาได้ง่าย ๆ
ไม่ต้อง ฉันช่วยเหลือตัวเองได้ลูกกวาดพูดพร้อมกับก้าวเดินต่อไปด้วยความระมัดระวัง
ตามใจชยันต์พูดพร้อมกับหันหลังกลับเพื่อเดินต่อไปทันที
นี่คุณ เดินช้าๆหน่อย ฉันไม่ได้มาเดินทางไกลอย่างเดียวนะ ฉันจะถ่ายรูด้วย ลูกกวาดตะโกนบอกชยันต์ที่เดินอยู่ข้างหน้า หล่อนไม่ได้พูดเพียงอย่างเดียว แต่หล่อนยังหยุดยืนถ่ายรูปดอกไม้ ต้นไม้อีกด้วย
ชยันต์จึงหยุดยืนรอลูกกวาดใต้ต้นไม้ใหญ่พร้อมกับยกน้ำดื่มด้วยความสบายใจ
ลูกกวาดมองชยันต์ที่กำลังยกน้ำขึ้นดื่มก็ทำให้หล่อนรู้สึกกระหายน้ำขึ้นมาทันที
ขอฉันดื่มบ้างลูกกวาดพูดด้วยน้ำเสียงห้วนๆ
ก็คุณไม่ได้สั่งให้ผมไปเอามาไม่ใช่เหรอชยันต์พูดพร้อมกับจ้องหน้าหญิงสาวที่มีใบหน้าแดงก่ำด้วยความร้อนของไอแดด
ไม่กินก็ได้ลูกกวาดพูดพร้อมกับสะบัดหน้าเดินต่อไป
ชยันต์ไม่สนใจในท่าทีของหญิงสาวที่แสดงออกมา เขายังคงเดินตามหล่อนไปเรื่อยๆ โดยปล่อยให้หล่อนเป็นผู้นำทาง
ลูกกวาดหยุดเดินเมื่อถึงทางสามแยก หล่อนมองซ้าย มองขวา แต่หล่อนก็ไม่รู้ว่าหล่อนจะต้องไปทางไหน
ทำไมนายไม่นำทางฉัน ปล่อยให้ฉันเดินนำอยู่ได้หล่อนแหวใส่ชยันต์
ก็คุณเดินเร็ว จนผมตามไม่ทันชยันต์พูดพร้อมกับเร่งฝีเท้าขึ้นมา
แล้ว คุณจะไปไหนชยันต์ถาม
ก็ไปมันทุกที่นะแหละหล่อนตะคอกใส่ชยันต์
คุณแน่ใจนะว่าจะไปให้ครบทุกที่ชยันต์ถามย้ำ
แน่ใจหล่อนเชิดหน้าตอบ
ถ้าคุณแน่ใจ แล้วคุณจะไปที่ไหนก่อนระหว่างทางไปน้ำตก หรือว่า ทางไปหน้าผาชยันต์ถาม
ไปน้ำตกก่อนแล้วกัน ฉันชักจะร้อนแล้ว อยากไปในที่เย็นๆ
ถ้าไปน้ำตกก็ไปทางนี้ชยันต์ชี้ไปด้านขวา
ทำไมนายไม่ทำป้ายบอกทางลูกกวาดถามเสียงห้วน
ทำไมผมจะไม่ทำ คุณไม่เห็นเองมากกว่า คุณควรที่จะมีสติกว่านี้หน่อยนะครับชยันต์พูดปะชด
นี่นาย มันจะมากไปแล้วนะลูกกวาดแหวเสียงดังกว่าเก่า จนชยันต์ต้องเอามือขึ้นมาปิดหู
ดื่มน้ำก่อนเถอะคุณ เดี๋ยวจะคอแห้งจนไม่มีแรงตะโกนเรียกผม เวลาคุณหลงทางชยันต์พูดพร้อมกับส่งขวดน้ำให้หล่อน
ทำไมฉันต้องหลงทาง นายจะเอาฉันมาทิ้งเหรอลูกกวาดพูดด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว
ถ้าผมทำได้ ผมก็อยากจะทำหรอกนะ แต่ผมคงไม่เลวร้ายขนาดนั้นหรอก
แล้วน้ำจะกินไหม ถ้าไม่กินผมจะได้เก็บ ถือนานๆมันเมื่อยชยันต์พูดพร้อมกับทำท่าจะเก็บขวดน้ำดื่ม
ลูกกวาดไม่ตอบแต่รีบดึงขวดน้ำออกมาจากมือของชยันต์ทันที หล่อนยกขึ้นดื่ม ๆ อย่างไม่ต้องรอให้ชยันต์พูดซ้ำอีก
เอ๊ะ แล้วนี่มันขวดน้ำที่นายดื่มหรือเปล่าลูกกวาดถามหลังจากที่ดื่มน้ำเรียบร้อยแล้ว
ก็ขวดน้ำที่ผมดื่มไง มีอะไรเหรอชยันต์ถามด้วยความสงสัย
ไอ้บ้า นายให้ฉันดื่มน้ำขวดเดียวกับนายเหรอ โอ๊ยหล่อนสบถออกมาเสียงดังลั่น พร้อมกับส่งขวดน้ำคืนชยันต์
ปากนายมันสกปรก ฉันไม่อยากให้ปากฉันสกปรกเหมือนปากนายลูกกวาดต่อว่าชยันต์ด้วยถ้อยคำแรงๆ
ชยันต์กัดกรามแน่น จนขึ้นเป็นสัน พร้อมกับกัดฟันพูดกับลูกกวาดว่า
ถ้าคุณพูดแบบไม่เกรงใจผมอีก คุณอาจจะต้องโดนปากสกปรกๆของผมชยันต์หยุดพูดเพียงแค่นั้น
ลูกกวาดเห็นหน้าชยันต์ที่พยายามเก็บความโมโหของเขาแล้วหล่อนก็ชักจะกลัวขึ้นมาทันที หล่อนจึงหยุดพูดและรีบออกเดินทางต่อทันที
แก้ไขเมื่อ 10 ต.ค. 48 16:52:59
จากคุณ :
ทรายสีรุ้ง 
- [
10 ต.ค. 48 16:48:17
]
ป่ากามเทพ ตอนที่13-14
