เธอนั่งมองไอกรุ่น ที่ลอยอ้อยอิ่งอยู่บนแก้วกาแฟ นิ่ง และ นาน ความคิดลอยก็เหมือนควันสีขาวนั่น เบา บาง
และพร้อมจะหายไปในอากาศได้ทุกเมื่อ ..ให้ตายซี ! อย่างเธอเนี่ยนะ อกหัก มันช่างเป็นความเจ็บ ร้าว ที่ยากจะรับได้จริง ๆ เธอขยับตัวไปหน้ากระจก ยืนมองผู้หญิงผมสีดำสนิท หยิกเป็นลอนตามธรรมชาติ ยาวจนถึงกลางหลัง.. นิ้วเรียวสัมผัสจากหน้าผากจนถึงปลายผม .. นุ่ม ลื่นดุจแพรไหมเนื้อดี ใบหน้ารูปไข่ แลดูผุดผ่อง ดวงตา กลมโต ขนตางอนเป็นแพ กี่กระพริบตา ก็ยังเหมือนเดิม ผู้หญิงสวยคนหนึ่ง ยืนเดียวดายอยู่หน้ากระจก นิ้วเรียววนกลับมาสัมผัสริมฝีปาก.. นุ่ม อุ่น ไล้ลงมาปลายคางมน ลำคอ หยุดนิ่งตรงร่องอกทำไมผู้ชายคนหนึ่ง มันมีอิทธิพลให้เศร้าได้มากมายเพียงนี้ .. เธอหลับตา..เชิดหน้าขึ้น
ทะเล
ภูเขา
ทะเล
ทะเล
..
ไม่ใช่พึ่งรักเป็น ไม่ใช่อกหักครั้งแรก ทุกครั้งที่อกหัก เธอจะพาตัวเอง
ไปซุกอยู่ในอ้อมกอดของทะเล ทั้งที่เคยตั้งใจว่าจะไปนั่งมองธรรมชาติจากภูสูง เปรียบเทียบแล้วมันคงเหงามากกว่า.. ทำไมเธอกลัวภูเขา หรือเพราะเธอกลัวความสูง หรือกลัวความเหงา ......เธอเปลื้องชุดนอนออกทีละชิ้น เดินตัวเปล่าเปลือยอยู่ในห้อง นี่ถ้าอยู่กับเขา ก็คงจะค่อนแคะตามเคย
ไม่อายฟ้า อายดินมั่งหรือไง ฮึ แต่แล้วก็ใครล่ะ ที่ทนไม่ได้หยิบผ้าขนหนูมา
พันตัวให้ แล้วผลักเข้าห้องน้ำ
ไป..ไป รีบอาบน้ำ เดี๋ยวผมจะได้อาบมั่ง
ไม่อาบด้วยกันอ่ะ.. รับรองอ้อมไม่ปล้ำคุณหรอกน่า.... เขาก็ได้แต่หัวเราะ
แล้วผลักให้เข้าห้องน้ำ
อืมม.. ไม่ใช่อ้อมกอดนี้หรือที่ตรึงใจเขาไว้มากกว่าใคร นักธุรกิจหนุ่ม ไฟแรง พึ่งจบปริญญาโทมาจากอังกฤษ ได้เป็นประธานบริษัทตกแต่งภายในชื่อดัง สูตรสำเร็จของหญิงสาว ที่พระเอกจะต้องรูปหล่อ โรแมนติกฐานะดี โอ๋ย... ให้ตายอีกทีซี ! ทำไมต้องคิดถึงเขามากมาย ป่านนี้เขาคงอยู่กับใครต่อใคร
คงไปอ้อนใครต่อใคร คนที่ไม่ใช่เธอ
<<<<<<<<<<<<<<<<<< >>>>>>>>>>>>>>
ทำไมคุณชอบกาแฟชืด ๆ แบบนั้นล่ะ เขาเคยถามเธอเมื่อตอนรู้จักกันใหม่ ๆ
ก็มันร้อนนี่คะ จะให้ดื่มยังไงล่ะ ต้องรอให้เย็นก่อนซี
ประหลาดคน กาแฟเข้าก็ต้องดื่มตอนอุ่น ๆ ไม่ใช่รอให้เย็นจนชืดขนาดนั้น
ก็ถือซะว่า อ้อมเป็นคนประหลาดก็แล้วกันค่ะ เธอก็สรรหาข้อยุติโดยการแนบริมฝีปากที่ไม่ชืด บนแก้มเขาทุกที
ไปทำงานล่ะค่ะ
ไปด้วยกันซี เดี๋ยวผมไปส่ง
ไม่ดีกว่าค่ะ นั่งรถไฟฟ้าไปสะดวกกว่า
นั่นล่ะ .. เธอ แม่สาวอ้อมกอด หรือศศิกานต์ รัตนนันท์ สาวโนเนมที่เขาพบในงานเลี้ยงต้อนรับกลับบ้านของตัวเอง เมื่อหลายเดือนก่อน เธอโดดเด่นอยู่ในกลุ่มเพื่อนหญิง ชุดสีแดงเลือดนก ขับผิวผ่อง นวลเนียน เสียจนอดใจไม่ได้ ที่จะหาสะพานเดินเข้าไปหาเธอเป็นเพื่อนของเลขานุการส่วนตัวพ่อเขานั่นเอง มาเพราะขัดเพื่อนไม่ได้ แสดงว่าพ่อให้ความสำคัญกับเลขาไม่ใช่เล่น เธอและเพื่อนถึงได้มาฉายแววในงานที่มีแต่กลุ่มไฮโซ ไฮซ้อได้ อืมม.. แต่ก็ดูเธอไม่เคอะเขิน เป็นธรรมชาติเสียจนเขา....
นิติซุกศรีษะลงใต้หมอน เหยียดแขนสองข้างกางออกไปสุดเตียง.. ที่นี่เป็นคอนโดมิเนียมส่วนตัวเขา เตียงนี้ตอนนี้มันเป็นของเขาคนเดียวเหมือนเดิม ต่อให้ดิ้นอย่างไรก็ไม่มีทางไปชนร่างนุ่ม ๆ ของใคร เขาไม่ใช่คนมักง่าย และรู้ว่าเธอก็ไม่ใช่คนแบบนั้นเขาเป็นคนแรกของเธอ !
เฮ้อ........ เขาพลิกตัวนอนหงายกวาดตามอง ตะแคงมอง
ทำไมทางเดินไปห้องน้ำมันไกลสุดกู่อย่างนั้น..
ทำไมวันนี้ต้องทำงานด้วย ผมเป็นเจ้าของบริษัทนะ ไม่ไปก็ได้
ไม่ได้ค่ะ เป็นเจ้าของซี ถึงต้องไปดูแล ไม่งั้นลูกจ้างจะปรึกษาใคร เสียงเธอแว่วมาจากไหนสักแห่งของห้อง ในขณะที่เขาหลับตา มุดอยู่ใต้ผ้าห่ม
ก็มีหัวหน้าฝ่าย
แล้วหัวหน้าฝ่ายจะปรึกษาใคร
ก็เจ้าของบริษัท เขาจำได้ว่าตอบโดยไม่ออกเสียง
คุณทราบคำตอบแล้ว... เธอเดินมาเปิดผ้าห่ม กดริมฝีปากนุ่ม ๆ ที่แก้มเขา
ไปทำงานล่ะค่ะ
ไปด้วยกันซี เดี๋ยวผมไปส่ง
ไม่ดีกว่าค่ะ นั่งรถไฟฟ้าไปสะดวกกว่า
นิติไล้มือไปบนแก้มตัวเอง... อื๋อ.. มันสากชะมัด ไม่ได้โกนมากี่วันแล้วหว่า.. จริง ๆ เขาต้องถามตัวเองว่าไม่ได้ไปทำงานมากี่วันแล้วต่างหาก
ติ๊ด ๆ .. ครืดๆ ติ๊ด ๆ ครืด..... เสียงโทรศัพท์มือถือที่เขาเปิดไว้ทั้งระบบเสียง และระบบสั่น มันน่าจะอยู่ตรงไหน ... มันดังอีก...เหมือนจะรัวถี่กว่าเดิม เขาผุดลุกไปหยิบมันจากโต๊ะเครื่องแป้ง .. โต๊ะที่เขาสั่งทำพิเศษเพื่อผู้หญิงคนนั้น!
ครับ .. เขากดรับมันโดยไม่สนใจว่าใครจะโทรมา ให้มันเป็นนาย
...........
ครับ
...........ตุ๊ด..ตู๊ด ...ๆๆๆๆๆ เธอปลดปล่อยลมหายใจ หลังจากที่กั้นไว้นาน วางมันลงกับแป้นเบา ๆ ก่อนจะเดินออกจากตู้โทรศัพท์สาธารณะ
............ เขามองโทรศัพท์ งง ๆ ตาสว่าง รีบกดหาเบอร์ที่ได้รับสาย ให้ตายสิ..ทำไมมือสั่นอย่างนี้วะ เจ็บแปล๊บในช่องอก .. เขาหาอะไร .. เขาหวังอะไร ...
ไม่มี........ เขากดไป กดมา ไม่มีเบอร์ที่โชว์บอกว่าใครโทรเข้า เขาหยุดอยู่กับที่ สองขาตรึงเขาค้างไว้กลางอากาศ..
ติ๊ด... เขากดรับทันที
ครับ
นุกูล โทรมาหาพ่อ บอกว่าติดต่อลูกไม่ได้
เอ่อ.. สงสัยสัญญาณไม่ดีมังครับพ่อ ผมก็เปิดโทรศัพท์ตลอด
แต่แกไม่ได้ทำงานอาทิตย์หนึ่งแล้วนะ
เอ่อ.... ครับ ผมไปหาทำเล เปิดสาขาใหม่ เลยไม่ได้แวะไป
อือ..ให้มันจริงเถอะ
ขอเวลายี่สิบนาที แล้วทุกอย่างจะเรียบร้อยครับพ่อ
ดีมาก..ไอ้ลูกชาย..อย่าลืมว่าตอนนี้บริษัทเป็นของแกแล้ว พ่อได้ข่าวหนูอ้อมกอดไปเที่ยวนึกว่าแกจะไปด้วยกันน่ะ
เปล่าครับ ไม่ได้เจอกันเป็นอาทิตย์แล้วครับพ่อ
อ้อ...
เปล่านะพ่อ.. ผมไม่ได้ทิ้งเค้า
ยังไม่ได้ว่าอะไร พ่อเขาหัวเราะหึหึ
แค่นี้นะครับ
ดูแลตัวเองนะนิติ.. แกเป็นลูกชายคนเดียวของพ่อ อย่าทำให้พ่อผิดหวัง
ครับพ่อ
..........
เขาปิดโทรศัพท์ วางมันไว้ที่เดิม ขอให้เป็นพ่อเขาที่โทรเข้ามาแล้วสายหลุดไปทีเถอะ...
ปัดโธ่เว้ย... ทำไมเขาไม่รับให้มันเร็วกว่านั้นนะ น่า..นิติ เธอแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งตกหลุมรักเขา และเชื่อเถอะว่าเธอไปไหนไม่รอด เขาเหลือบไปมองที่นอน มันยู่ยี่เหมือน... โธ่ มันก็แค่ที่นอนกว้าง ๆ ที่เขานอนดิ้นไปดิ้นมา
ใช่... มันทรมานจังกว่าจะหลับตาลง มันก็แค่หมอนเบา ๆ ที่วางอยู่บนอก ผู้หญิงบ้าอะไรวะ... แค่ไม่เห็นหน้าอาทิตย์เดียว ทำเอาเสียศูนย์
.........
น้ำใส ๆ อุ่นวาบที่หัวตาแล้วค่อย ๆ ก่อตัวเป็นหยดน้ำ ไหลลงสู่ร่องแก้ม ก็แค่ความรัก ที่เขาไม่สนใจท่องเอาไว้ซี อ้อมกอด... ท่องเอาไว้
..................
สวัสดีครับ คุณนิติ ลูกน้องคนสนิทเขาแทบจะโผเข้ามากอด เมื่อเห็นเขาเดินเข้าประตูบริษัทมา
แล้วเวลาหัวหน้าฝ่ายมีปัญหาจะปรึกษาใคร
มีอะไรบ้างครับ คุณนุกูล
คุณรัฐกานต์ รัตนนันท์ เป็นลูกค้ารายใหม่ของเรา อยากจะให้ช่วยต่อเติมและตกแต่งภายใน เห็นบอกว่าจะเตรียมไว้ให้ลูกสาวที่กำลังจะกลับจากเมืองนอกเร็ว ๆ นี้น่ะครับ นิติชะงักกึก
อะไรนะ
คุณรัฐกานต์ครับ นักธุรกิจค้าส่งที่เชียงใหม่ ติดต่อมาระบุว่า...
อันนั้นชัดเจนแล้ว..แต่ รัฐกานต์ รัตนนันท์หรือ
ครับ
คุณทราบมั้ย ลูกสาวเค้าชื่ออะไร
เอ... ได้ยินเค้าเรียกว่าอ้อมกอดนะครับ
อืมม..
ไหนมาคุยกันหน่อยซิ เขาเปิดประตูห้องประจำตำแหน่ง แทบจะโผเข้ากอดลูกน้อง.... เออ แล้วทำไมเขาต้องดีใจ...
<<<<<<<<<<<<<<<<<< >>>>>>>>>>>>>>>>
แก้ไขเมื่อ 13 ต.ค. 48 21:26:18
แก้ไขเมื่อ 13 ต.ค. 48 21:05:19
จากคุณ :
สีน้ำฟ้า 
- [
13 ต.ค. 48 21:00:03
]
**********\ รักเธอ..คนของหัวใจ /**********
