เคยมีเฟรนด์ชิบกันหรือเปล่าคับ ผมก็มีนะ เป็นเฟรนด์ชิบ สมัยที่ไปเข้าค่ายวิทยาศาสตร์ ที่ มช ไม่แน่ใจว่าม.5 หรือ ม.6 อ่านๆ ดูก็ระลึกได้ว่า สิบกว่าปีแล้วนะเนี้ยะ
ก็แปลกนะ ผมจำไม่ได้ว่า ผมมีเฟรนด์ชิบของเพื่อนๆ ม.6 บ้างหรือเปล่า คิดว่าไม่มี สิ่งที่ระลึก คือเสื้อนักเรียน มีลายเซ็นของเพื่อนๆ ในห้อง เท่านั้นเอง แต่เพื่อนๆ กลุ่ม ม.6 ก็ยังเจอ ยังไปกินเหล้ากันอยู่เรื่อยๆ บางคนก็มีลูก โตแล้วด้วย ประมาณ 7 8 ขวบได้แล้ว ผมยังหาไม่ได้เลย เวลาไปกินเหล้ากัน พวกที่ลูกโตแล้ว ก็มาทั้งครอบครัว ส่วนพวกที่ลูกยังเล็ก ก็ให้อยู่กะแม่ ส่วนเจ้าตัวมากินได้แป๊บเดียว ก็รีบกลับ ส่วนพวกโสดๆ ก็กินกันจนว่าจะได้เวลาอันสมควร ซึ่งตามประสาอายุอานามก็เริ่มมาก ก็อยู่กันไม่ดึกเหมือนเมื่อก่อน
อ่านเฟรนด์ชิบไป ก็นึกไปถึง เพื่อนๆ ที่เคยมีช่วงเวลาที่ดีๆ ร่วมกัน 12 วันที่อยู่ด้วยกัน กิน นอน ทำงาน ทำกิจกรรมต่างๆ ด้วยกัน ก็แค่ช่วงเวลาหนึ่ง แล้วก็จากกันไป อย่างที่ชาติได้ ไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกหรือเปล่า ถ้าเป็นสมัยนี้ ก็คงขอเบอร์โทรศัพท์ เบอร์อีเมล์ แล้วก็คงคุยเอ็มเอสเอ็นกัน มิตรภาพ ก็ยังไม่หายไปตามกาลเวลา
ตัวผมตอนเป็นวัยรุ่น ผมก็ไปเข้าค่าย หรือไปทำกิจกรรมต่างจังหวัดเสมอ ครั้งแรกเลย ที่ไปเข้าค่าย คือไปที่เขาใหญ่ ตอนนั้นเดือนพ.ค. ผมอยู่ ม.3 กำลังจะเปิดเทอม ผมประทับใจมาก มันเหมือนได้เปิดโลกของผมให้กว้างขึ้น น่าจะเป็นเพราะว่าผมอยุ่ในจังหวัดเล็กๆ ก็ได้ ตอน ม.4 ผมก็มาเข้าค่ายที่มศว. บางแสน เป็นค่ายวิทยาศาสตร์เหมือนกัน ม.6 ก็ไปค่ายที่มช. แล้วตอนประมาณเดือนตุลา เค้าก็รับสมัครคนที่จะมาชุมนุมนักศึกษาวิชาทหารประจำปีที่กรุงเทพฯ ผมก็มา ผมก็เพิ่งนึกได้ในภายหลังว่า ผมคงจะชอบเดินทางหาประสบการณ์ใหม่ๆ นั่นเอง
ตอนนั้น ผมได้สมัครเข้าร่วมโครงการค่ายวิทยาศาสตร์ ของคณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ คนที่จัดก็คือสโมสรนักศึกษา คณะวิทยาศาสตร์นั่นเองครับ ซึ่งเข้าค่ายช่วงปิดเทอมใหญ่ จำได้ว่าก่อนเปิดเทอม ผมก็ไปเลย ไปคนเดียวด้วย เป็นตัวแทนของโรงเรียน ทั้งจังหวัดมีมาสองคนไปเจอกันที่ค่าย คือผมกับรุ่นน้องม. 4 (หรือ 5 ไม่แน่ใจแฮะ) จากโรงเรียนอีกอำเภอนึง ไปอยู่กับเพื่อนๆ จากโรงเรียนมัธยมจากจังหวัดต่างๆ ในเขตภาคเหนือน่ะครับ
ยิ่งเขียนก็ยิ่งนึกออก ผมจำได้ว่าครั้งนั้น เป็นครั้งที่ไปเชียงใหม่ เป็นครั้งแรกในชีวิต ก็ขึ้นรถไฟไป จำได้ว่าไม่กลัวอะไรเลย ให้เพื่อนผมไปรับ เพื่อนผมคนนี้ เคยเรียนกับผมตอนม.ต้น เลขที่ติดกัน พอจบม .3 มันก็ไปสอบเข้า ร.ร. ยุพราช ร.ร. ดังในเชียงใหม่น่ะ ก็โทรไปบอก บอกว่าจะไปเข้าค่าย เค้าให้ลงทะเบียนตอนเช้า ผมไปถึงตอนเย็น พักบ้านมันคืนนึง แล้วตอนเช้า ให้มันขี่มอเตอร์ไซด์ไปส่งในม.ช.
ก็ไปรายงานตัว รุ่นพี่ก็พาไปที่พัก มารู้ว่าพีๆ เค้าก็เพิ่งเรียนปีหนึ่งกันเอง วัยไม่ห่างกันมาก แต่ดูเป็นผุ้ใหญ่กว่าเราเยอะเลยนะ ตอนนั้นผมยังหัวเกรียนอยู่เลย
เค้าพาเราไปเจอกับรูมเมทครับ เป็นเด็กลำปาง เพราะห้องพักที่หอสองชาย ที่ผมได้ เป็นห้องแบบสองคน ห้องอื่นๆ จำได้ว่าสามนะ
เรากะเค้าก็สนิทกันมากเลยล่ะ เพราะว่าเรามาเป็นตัวแทนคนเดียวจากโรงเรียนเหมือนกัน มันมาจากบุญวาทย์ แต่เราก็ทำงานคนละกลุ่ม กลางคืนก่อนนอน เรากับห้องข้างๆ ก็มาจับกลุ่มคุยเล่น สนุกสนานกันไปเรื่อยๆ ก่อนนอน ตอนเช้าก็ตื่นไปทำกิจกรรม ทำงานต่างๆ ที่ได้รับมอบหมายกันต่อ
กิจกรรมที่มอบหมาย ก็มีหลายแบบ ผมได้ทำโปรแกรมคอมพิวเตอร์ ซึ่งเป็นครั้งแรกในชีวิตอีกเหมือนกัน ได้เขียนภาษาเบสิค เรียงลำดับตัวเลข จากน้อยไปมาก ตอนนั้นคอมพิวเตอร์ เป็นรุ่น 8088 ใช้ดอสเป็นระบบปฏิบัติการ แผ่นดิสค์ขนาด 5.5 นิ้วแน่ะ ที่คณะก็มีให้ใช้คนละเครื่อง สำหรับค่ายครั้งนี้นะครับ
เราก็ทำกันไปเรื่อยๆ พอเสร็จ ก็มีนำเสนอ ผมก็รู้จักการนำเสนองานด้วยแผ่นใส ก็เป็นครั้งแรกในชีวิตอีกนั่นแหล่ะ 
พอช่วงวันท้ายๆ เราก็มีการแลกเฟรนด์ชิบกันเขียนครับ เริ่มเขียนกันซัก 2 3 วันสุดท้ายก่อนปิดค่ายน่ะครับ นึกๆ แล้วมีความสุขจัง แล้วก็เสียดายด้วย เราทำเพื่อนดีๆ หายไปตั้งหลายคนแล้วเนี้ยะ
เพื่อนๆ ก็เขียนในทำนองที่ว่าให้มีความสุข ให้สมหวัง เพราะว่าผมจะสอบโควต้าภาคเหนือในปีหน้าแล้ว ผมบอกว่าผมอยากเรียนวิศวะ ก็เป็นประเภทอวยพรให้สมหวัง ส่วนพี่ๆ ก็จะบอกว่า ให้ขยันๆ อะไรทำนองนี้
จากที่เพื่อนๆ พี่เขียน ผมคงเป็นคนที่ชอบเข้ากล้องแฮะ เค้าบอกว่ามีรูปผมเป็นส่วนใหญ่ บางคนก็บอกว่าผมเป็นคนพูดมาก จริงหรือเปล่าผมก็ไม่แน่ใจ เพราะปัจจุบัน ผมไม่ค่อยชอบคุยเท่าไหร่นัก ตอนนั้นอาจจะเด็กๆ ก็ สิบห้าปีแล้วสินะ
แต่มีพี่คนนึง ได้เขียนสอนผมไว้ดีมากครับ ผมยังทำตามจนทุกวันนี้
พี่อยากให้ดินเป็น blackhole สำหรับความรู้ที่ไม่มีวันเต็ม สิบกว่าวันใน science camp .9 ..... พี่ขอให้ดินสุขกับทุกสิ่ง ยิ้มกับทุกอย่างที่จะผ่านเข้ามาในชีวิต
อ่านๆ ไป ผมก็อยากจะบอกทุกๆ คนว่า ผมมีความสุขมาก มีความสุขมากจริงๆ
Science Camp 9 พฤษภาคม 2533 เราคิดถึงพวกนายจังเลยนะ ถึงแม้ว่าเราคงจะไม่ได้พบกันอีก แต่เหตุการณ์ต่างๆ ยังแจ่มชัดอยู่ในความทรงจำของเราเสมอ
ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ ๆ น้อง ๆ สำหรับความทรงจำดีๆ ครับ
จากคุณ :
กริชครับผม
- [
15 ต.ค. 48 23:24:00
]