ความคิดเห็นที่ 1 ตอนที่ 18                ลูกกวาดออกมาทานอาหารเช้าแต่เช้าเนื่องจากหล่อนค่อนข้างตื่นเต้นที่หล่อนจะได้ไปเที่ยว เพราะหล่อนไม่รู้เลยว่าชยันต์จะพาหล่อนไปเที่ยวที่ไหน หลังจากที่ลูกกวาดทานอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว หล่อนก็นั่งรอชยันต์อยู่ตรงนั้น เป็นเวลาเกือบเจ็ดโมงเช้าจึงเห็นชยันต์เดินมาจากบ้านของตน หล่อนเห็นชยันต์เดินตรงไปหาดอกแก้วและพูดอะไรบางอย่างกับดอกแก้ว และดอกแก้วก็พยักหน้ารับทราบ และชยันต์กำลังเดินตรงมาหาหล่อน “คุณทานอาหารเรียบร้อยแล้วใช่ไหม”ชยันต์ถาม “ใช่ เราจะไปกันได้หรือยัง”ลูกกวาดถาม “เชิญ”ชยันต์ตอบรับสั้นๆ ลูกกวาดเดินตามชยันต์ไปอย่างว่าง่าย และหล่อนก็ใจเต้นแรงเสียจนเกือบเก็บอาการไว้ไม่อยู่ หล่อนกลัวว่าชยันต์จะจับได้ว่าหล่อนตื่นเต้นขนาดไหนที่วันนี้หล่อนจะได้ออกไปเที่ยวข้างนอก ลูกกวาดยังคงนั่งเงียบตลอดการเดินทางโดยไม่เอ่ยถามชายหนุ่มที่นั่งมากับหล่อนแม้แต่คำเดียว เพราะหล่อนคิดว่าถ้าถามไปเขาก็ไม่ตอบหล่อนอยู่ดี หล่อนนั่งรถมาได้ระยะทางไกลพอสมควร รถที่ชยันต์ใช้ก็ยังคงเป็นคันเดียวกันกับคันที่ไปรับหล่อนที่สนามบิน หล่อนก็ต้องปีนรถขึ้นมาอย่างเดิม แต่ครั้งนี้หล่อนทำได้ดีกว่าครั้งแรกที่หล่อนต้องขึ้นรถคันนี้เนื่องจากว่าวันนี้หล่อนไม่ได้สวมรองเท้าส้นสูงเหมือนวันแรกที่มาที่รีสอร์ท วันนี้หล่อนเลือกที่จะสวมกางเกงขาสี่ส่วนสีฟ้าพร้อมด้วยเสื้อยืดแขนกุดสีขาว เกล้าผมหางม้า แต่ผมของหล่อนไม่ได้เป็นผมเส้นตรงจึงไม่ค่อยเหมือนหางม้าเท่าไหร่ แต่เป็นพวงพุ่มสวยงาม หล่อนเลือกที่จะผูกผมด้วยผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่สีฟ้าสด วันนี้หล่อนจึงมาในมาดสาวน้อยสดใสด้วยโทนแต่งหน้าสีชมพูอ่อน ๆ รถที่ลูกกวาดนั่งมาโดยมีชยันต์เป็นคนขับกำลังจะขึ้นไปตามสันเขาและตลอดสองข้างทางก็เต็มไปด้วยสีเหลืองอร่ามของดอกบัวตองเต็มตลอดสองข้างทาง ลูกกวาดรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก มันเป็นภาพที่สวยงามมากในสายตาของหล่อนตอนนี้ ชยันต์ปิดเครื่องปรับอากาศในรถยนต์ และเปิดหน้าต่างรถยนต์เพื่อรับเอากาศข้างนอกเข้ามาแทน ลูกกวาดจึงสามารถที่จะยื่นหน้าของหล่อนไปรับอากาศบริสุทธ์และชื่นชมกับธรรมชาติได้อย่างเต็มที่โดยไม่มีกระจกรถมาบดบัง “ที่นี้ที่ไหนเหรอ”ลูกกวาดถามเป็นประโยคแรกหลังจากที่นั่งรถกันมาตามลำพัง “ก็ที่ที่คุณอยากมาไงล่ะ” “ที่นี้เหรอที่คุณคมสันเขาจะพาฉันมา โอ๊ย สวยอะไรขนาดนี้”ลูกกวาดอดที่จะตื่นเต้นไม่ได้ “ฉันอยากถ่ายรูปจังเลย”ลูกกวาดหันมาบอกชยันต์ด้วยหน้าตาสดชื่น ชยันต์จึงจอดรถให้ลูกกวาดลงไปเก็บภาพต่างๆได้ตามใจชอบ หล่อนถ่ายรูปแทบจะทุกจุดที่หล่อนเดินไป “นายถ่ายรูปให้ฉันบ้างซิ”ลูกกวาดส่งกล้องถ่ายรูปให้ชยันต์ ชยันต์รับมาแต่โดยดี เพราะวันนี้เขาไม่อยากจะขัดใจหล่อนมากนักเพราะว่าพรุ่งนี้แล้วที่หล่อนจะต้องไปจากรีสอร์ทของเขา ลูกกวาดตั้งท่าถ่ายรูปเสียหลายครั้งจนหล่อนเริ่มเบื่อ “ฉันถ่ายรูปนายบ้างดีกว่า”ลูกกวาดบอก “ไม่เอา ผมไม่ชอบถ่ายรูป”ชยันต์พูดพร้อมกับเดินหนีไปทันที “อะไรของนาย แค่ถ่ายรูปทำไมนายต้องเรื่องมากด้วย”ลูกกวาดเริ่มที่จะหมั่นไส้ในความเรื่องมากของชยันต์ “ผมบอกว่าผมไม่ชอบถ่ายรูป แล้วคุณจะมาบังคับผมทำไม”ชยันต์จ้องมองหน้าลูกกวาดที่ทำหน้างอนๆใส่เขาเหมือนเด็กดื้อๆคนหนึ่ง ลูกกวาดรีบหลบสายตาลงต่ำเมื่อเห็นสายตาคบกริบที่จ้องมองหล่อนซึ่งมันทำให้หล่อนรู้สึกหวั่นไหวไม่น้อย แต่ลูกกวาดก็ยังคงดื้อรั้น จึงเดินตามถ่ายภาพของชายหนุ่ม โดยที่ไม่สนใจว่าภาพมันจะออกมาดีหรือไม่ หล่อนต้องการที่จะเอาชนะชายหนุ่มมากกว่า “ถ่ายรูปให้พวกผมหน่อยได้ไหมครับ”ชายหญิงคู่หนึ่งบอกให้ชยันต์ถ่ายรูปให้กับพวกเขา “ได้ครับ”ชยันต์รับคำพร้อมกับถ่ายรูปให้ชายหญิงคู่นั้น “ถ่ายรูปให้พวกเราด้วยได้ไหมคะ”ลูกกวาดถามบ้าง “อ๋อ ได้ครับ ได้ครับ”ชายหนุ่มผู้นั้นตอบลูกกวาด “เชิญครับ เชิญ”ชายหนุ่มผู้นั้นเรียกชยันต์ให้เดินเข้าไปถ่ายรูปกับลูกกวาดที่ยืนรออยู่ก่อนแล้ว ชยันต์ไม่สามารถปฏิเสธได้ เขาจึงจำใจต้องเดินไปยืนข้างๆลูกกวาด “ชิดๆกันหน่อยซิครับ คุณผู้ชายยิ้มนิดหนึ่งครับ”ชายหนุ่มผู้นั้นบอกกับชยันต์ ชยันต์ยิ้มออกมาเหมือนไม่เต็มใจ จึงทำให้รูปออกมาไม่ค่อยสวยมากนัก “เอาใหม่ดีกว่าครับ ผมกลัวว่ารูปจะออกมาไม่ดี ไหนๆก็มาเที่ยวแล้ว ก็น่าจะถ่ายรูปให้ออกมาสวยที่สุดนะครับ”ชายหนุ่มผู้นั้นบอกเองเสร็จสรรพ “ไม่เป็นไรครับ ไม่เป็นไร”ชยันต์รีบปฏิเสธ “ดีคะ ดีคะ มาเที่ยวทั้งที”ลูกกวาดบอกพร้อมกับยิ้มกว้างแบบมีเลศนัย “เอา โอเค สวยครับ ผมจะนับ หนึ่ง ถึง สามนะครับ เออ คุณผู้ชายช่วยเขยิบไปใกล้ๆคุณผู้หญิงนิดหนึ่งนะครับ นั่นแหละครับ” ชยันต์เขยิบไปใกล้ๆลูกกวาดจนรู้สึกถึงได้ของท่อนแขนเปล่าเปลือยของหล่อนที่กำลังเบียดชิดติดกับท่อนแขนเปล่าเปลือยของเขาเช่นกันเนื่องจากว่าวันนี้เขาเลือกที่จะสวมเสื้อยืดคอกลมแขนสั้นสีขาวกับกางเกงยีนส์ตัวโปรดของเขานั่นเอง หลังจากที่ชายผู้นั้น นับ หนึ่งถึงสาม ทั้งสองคนก็ยิ้มขึ้นพร้อมกัน ลูกกวาดยิ้มหวานให้ชยันต์หลังจากที่ถ่ายรูปเสร็จ แต่ชยันต์ทราบดีว่ามันเป็นรอยยิ้มของการเป็นผู้ชนะในเกมส์ครั้งนี้ “เป็นไง ในที่สุดนายก็ต้องถ่ายรูปกับฉัน ไม่เห็นยากตรงไหนเลย”ลูกกวาดบอกพร้อมกับเดินลอยหน้าลอยตาจากชยันต์ไป ชยันต์ถอนหายใจออกมาเบาๆ พร้อมกับส่ายหน้าน้อยๆในความเอาแต่ใจตนเองของหญิงสาว ลูกกวาดยังคงเพลิดเพลินกับบรรยากาศรอบๆตัว จนไม่มีเวลาที่จะมาหาเรื่องกับชยันต์แม้แต่น้อย “นี่คุณ ทำไมทำแบบนี้ ที่นี้มันเป็นสถานที่ท่องเที่ยวนะ ไม่ใช่บ้านของคุณที่จะเที่ยวมาทำสกปรกแบบนี้”ลูกกวาดต่อว่าชายคนหนึ่งที่กำลังกินถั่วต้มและทิ้งเปลือกถั่วต้มไปตลอดทางที่ชายคนนั้นเดินไป “มันเรื่องอะไรของคุณ คุณเป็นเจ้าหน้าที่ดูแลที่นี้หรือไง”ชายคนนั้นหันมาทำท่าทางไม่พอใจใส่ลูกกวาดที่หล่อนมาต่อว่าเขาต่อหน้าคนอื่นซึ่งตอนนี้ทุกคนกำลังมองมาที่ลูกกวาดและชายคนนั้นอย่างสนใจ “ฉันไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้นหรอก ก็เป็นแค่ประชาชนคนไทยที่รักและอยากดูแลธรรมชาติให้สวยงามแบบนี้ตลอดไป ก็เท่านั้นเอง”ลูกกวาดเน้นคำพูดทุกคำพูดที่หล่อนพูดออกไป “และถ้าผมทำแบบนี้จะมีอะไรหรือเปล่า”ชายคนนั้นพูดพร้อมกับเทถั่วต้มลงที่พื้นถนนจนหมดถุง ลูกกวาดมองดูการกระทำของผู้ชายคนนั้นด้วยความโมโหสุดขีด จนหล่อนแทบอยากจะทำร้ายร่างกายผู้ชายซึ่งไร้มารยาทที่กำลังยืนต่อหน้าหล่อนตอนนี้ ชยันต์ถือขวดน้ำเดินตรงมาหาลูกกวาดทันที เมื่อได้ยินเสียงดังของหล่อนดังมาแต่ไกล ขณะที่เขาเดินไปหยิบน้ำดื่มที่รถของเขา “มีอะไรกันหรือคุณ”ชยันต์ถามลูกกวาดทันทีเมื่อเขามาถึงตัวหล่อน “ก็ดูที่พื้นซิ”ลูกกวาดพูดให้ชยันต์มองไปที่พื้นถนนที่เต็มไปด้วยเปลือกถั่วต้ม ชยันต์มองไปที่พื้นก็รู้ได้ทันทีว่าลูกกวาดคงจะต้องต่อว่าผู้ชายคนนี้เป็นแน่ เพราะตัวเขาเองก็ไม่ค่อยชอบคนมักง่ายแบบนี้เช่นกัน ถึงแม้ว่าในใจเขาจะเห็นด้วยกับความคิดของลูกกวาดแต่เขาก็ไม่ยอมที่จะเข้าข้างหล่อนอยู่ดี “คุณจะมาเที่ยวหาเรื่องคนอื่นเหมือนหาเรื่องผมมันไม่ได้หรอกนะ ไม่มีใครเขาทนคุณเหมือนผมหรอก”ชยันต์กระซิบเบาๆที่ข้างหูลูกกวาดจนได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ ลูกกวาดหันไปมองชยันต์ด้วยสายตาหาเรื่อง หล่อนไม่พอใจที่ชยันต์ไม่เข้าข้างหล่อน “ถ้านายกลัว และไม่อยากที่จะช่วยฉันล่ะก็ ช่วยยืนให้ห่างๆฉันเลย”ลูกกวาดกระซิบบอกชยันต์เช่นกัน “คุณช่วยบอกแฟนคุณด้วย ว่าอย่าได้มาเที่ยวสั่งสอนคนอื่นเขา”ชายคนนั้นพูดพร้อมกับกำลังจะเดินจากไป “จะไปไหนได้ไง มาเก็บของๆคุณก่อนซิ”ลูกกวาดยังคงไม่ยอม และยังคงเดินไปดักหน้าผู้ชายคนนั้น “ถ้าคุณอยากเก็บก็เก็บเองซิ”ชายคนนั้นไม่ยอมและก็เดินหนีไปอีกครั้งหนึ่ง “นี่คุณ......”ไม่ทันที่ลูกกวาดจะเดินไปหาเรื่องผู้ชายคนนั้นต่อ ชยันต์ก็คว้าข้อมือของลูกกวาดเอาไว้เสียก่อน “นี่นายมาจับฉันไว้ทำไม ฉันจะไปบอกให้นายคนนั้นมาเก็บของที่เขาทิ้งไว้ให้ได้”ลูกกวาดหันมาตะวาดแหวใส่ชยันต์ทันที “มันไม่มีประโยชน์อะไรหรอกคุณ คุณพูดให้ตายมันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา ถ้าคนเรามันไม่มีสามัญสำนึกด้วยตัวเองแล้วล่ะก็ คุณจะไปบังคับเขายังไงเขาก็ไม่อยากทำ หรือถ้าเขาจำใจต้องทำมันก็ทำได้แค่ชั่วครั้งชั่วคราว หรือบางทีคุณอาจจะต้องเจ็บตัวเปล่าๆ ถ้าเที่ยวไปด่าใครต่อใครเขาแบบนี้อีก และคุณลองดูตัวอย่างที่กรุงเทพฯซิ ช่วงที่มีกฎหมายออกมาว่าจะปรับคนที่ทิ้งขยะครั้งละสองพันบาท แล้วตอนนี้เป็นไง เงียบไปแล้วซิท่า อย่าหาเรื่องใส่ตัวเองเลยน่า” ลูกกวาดทำเสียงฮึดฮัดด้วยความไม่พอใจที่ชยันต์มาห้ามหล่อน หล่อนยังคงมองตามหลังผู้ชายคนนั้นไปอย่างไม่ละสายตา และเมื่อหล่อนหันมาหาชยันต์หล่อนก็พบชยันต์กำลังก้มลงเก็บเปลือกถั่วต้มใส่ถุงพลาสติกซึ่งหล่อนก็ไม่รู้ว่าเขาเอาถุงพลาสติกมาจากที่ไหน ลูกกวาดยืนดูชยันต์ไม่นานหล่อนก็เข้าไปช่วยชยันต์เก็บเปลือกถั่วต้มด้วยอีกคน และคนอื่นๆก็เข้ามาช่วยเก็บด้วยเช่นกัน ลูกกวาดเห็นผู้ชายคนนั้นหันมามองกลุ่มของลูกกวาดที่กำลังช่วยกันเก็บทั้งเปลือกถั่วต้มและถั่วต้มซึ่งเขาเป็นผู้ทิ้งเอาไว้แค่เสี้ยววินาทีเดียว เขาก็รีบหันหลังกลับและรีบเดินจากไปทันที ขณะที่ลูกกวาดกำลังเก็บเปลือกถั่วต้มอยู่นั้น หล่อนก็ไม่เข้าใจว่าชยันต์เป็นคนแบบไหนกันแน่ เมื่อสักครู่นี้ก็พูดเหมือนตำหนิหล่อนว่าชอบไปหาเรื่องคนอื่นเขาแต่ตอนนี้กลับมานั่งเก็บเสียเอง หล่อนไม่เข้าใจจริงๆ เพราะว่าเขาไม่น่าที่จะเป็นคนที่กลัวการต่อสู้ เพราะว่าถ้าต้องถึงกับมีเรื่องชกต่อยกัน หล่อนมั่นใจว่าชยันต์ต้องเป็นฝ่ายชนะผู้ชายคนนั้นแน่นอน “ขอบคุณครับ”ชยันต์กล่าวขอบคุณกลุ่มคนที่ช่วยเขาและลูกกวาดเก็บถั่วต้มที่อยู่บนพื้นถนน “ไม่เป็นไรคะ ถ้าช่วยกันเราจะได้มีธรรมชาติที่สวยงามไว้ให้เราดูได้ต่อไป”หญิงสาวคนหนึ่งพูดกับชยันต์พร้อมกับส่งยิ้มหวานให้ชยันต์ “อ๋อ ครับ”ชยันต์ตอบรับพร้อมกับส่งยิ้มให้กับหล่อนเช่นกัน “ไปก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันตามไป”หญิงสาวผู้มาใหม่บอกกับเพื่อนของหล่อน หลังจากนั้น หญิงสาวผู้มาใหม่ก็เดินคุยกับชยันต์ไปตลอดเส้นทาง ซึ่งหล่อนก็ไม่อยากที่จะสนใจว่าเขาคุยอะไรกันบ้าง แต่หล่อนรู้สึกว่าการเที่ยวครั้งนี้มันหมดสนุกเสียแล้ว ซึ่งหล่อนก็ไม่รู้ว่ามันหมดสนุกตั้งแต่หล่อนเถียงกับผู้ชายคนนั้นหรือว่าตั้งแต่หญิงสาวแปลกหน้าคนนี้กันแน่ แก้ไขเมื่อ 16 ต.ค. 48 20:10:08 จากคุณ : ทรายสีรุ้ง - [ 16 ต.ค. 48 20:09:21 ]

ความคิดเห็นที่ 2 รู้สึกเหมือนนางเอกเริ่มแคร์พระเอกแล้วนะ ^^ จากคุณ : เรน - [ 16 ต.ค. 48 22:03:25 A:203.118.97.154 X: TicketID:107024 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ตามมาดูคามสัมพันธ์กันต่อ จากคุณ : รียา - [ 17 ต.ค. 48 01:23:12 A:203.172.55.3 X: TicketID:103817 ]

ความคิดเห็นที่ 4  ลูกกวาดต้องเริ่มมีใจให้ชยันต์แน่เลย ถึงได้หวั่นไหวขนาดนี้... อีกวันก็จะกลับแล้ว  ความสัมพันธ์ทั้ง 2 จะคืบหน้ามั้ยนี่ จากคุณ : Donut_ty - [ 17 ต.ค. 48 23:30:14 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ลูกกวาดเริ่มน่ารักแล้ว จากคุณ : scottie - [ วันปิยมหาราช 17:47:21 ]