http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3800517/W3800517.html

ตอนที่แล้ว

=========  

5-4-48
วันนี้ตื่น 3.30 น.  โห…ตื่นสาย  ไปกราบพระไม่ทันเลย  ไปช้ากว่าที่เคย  แถมยังไปนั่งหลับอีกต่างหาก  ว้า…แย่จัง   2 วันแล้วนะที่หลับเนี่ย  เฮ้อ…  เสร็จไปซื้อของใส่บาตร

ธรรมะก่อนฉัน  ตามรอยบาทพระศาสดา  ท่านจิตะปุญโญ  องค์คุณของพระโสดาบัน   เลื่อมใสในพระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์  เลื่อมใสในศีลที่พระพุทธเจ้าพอใจ  รู้กิเลสแล้วเลิก  ทำให้มาก  เชื่อมั่นในพระพุทธศาสนา  ผิดพลาดแล้วรีบแก้ไข  ขวนขวายในกิจหมู่  เพิ่งในอธิจิต อธิศีล  เงี่ยโสดสดับ  รู้อัตรู้ทำมีความยินดี

we are what you eat  โดยท่านโสรัจโจ  ท่านไปอินเดียมา  อินเดียเป็นต้นตำหรับมังสวิรัติมาเป็นพัน ๆ ปี  ท่านแนะให้กินแกงถั่วแบบอินเดีย  แกงถั่วจะใส่  มาสร่า  ซึ่งประกอบด้วย  อบเชย  ขมิ้นชัน  ลูกจันทร์  กานพลู  พริกไทยขาว-ดำ  เม็ดยี่หร่า  โป๊ยกั๊ก  กระวาน  ลูกผักชี  ขิง  กระเทียม  มะเขือเทศ  หอม

ง่วงหลับไป เกือบ 30 นาที  ท่านเทศน์เสียงดังขึงขังมากเลยทำให้เราตื่นในที่สุด  ฮี่ ๆ

ไปฟังธรรมะกระดานดำ  หัวข้อ  ความสงบร่มเย็นจากการปฏิบัติธรรมเป็นเช่นนี้  โดยสมณสิริเตโช    ถ้าปฏิบัติธรรมแล้วได้มรรคผลจะเกิดปิติ  สุข  แล้วอยากจะทำต่อไปเรื่อย ๆ หัดฝึกเปลี่ยนความคิดที่จะไปทางอกุศล  ฝึกบ่อย ๆ จิตจะไม่ทุกข์และพลกับความสงบร่มเย็น  

มีการทดลองนำหนูมาแงเป็น 2 กลุ่ม  กลุ่มหนึ่งให้กินทั้งวัน  นอนทั้งวัน  อีกกลุ่มหนึ่งมีการกำหนดการกิน และให้ออกำลังกาย  ปรากฎว่า  หนูกลุ่มที่กินทั้งวันนอนทั้งวันตายก่อน

ฌาน = ปราศจากนิวรณ์ 5  (นิวรณ์ 5 ได้แก่  กาม  พยาบาท  ถีนมิธะ  ฟุ้งซ่าน  ความลังเลสงสัย)
มโนมยิทธิ = มีฤทธิ์ทางใจ  อยู่เหนือกิเลสได้

วันนี้ได้เจอน้องก้อง  รู้จักกันตอนเข้าค่ายยุวพุทธ  ปีนี้เรียนจบ ม.เกษตรแล้ว  เจอกันตอนใส่บาตร  ไม่เจอกันนานมาก  บ้านอยู่จันทบุรี  เขามีสวนมังคุด(ไร้สารด้วยนะ)  ก้องให้มังคุด(โปรดมาก ๆ ค่ะ)  มา 3 ลูก  แหม…ดันลืมกินวะนี่  โม้กันซักพักก็แยกย้ายกันไป

ภาคค่ำ  “สะสมบุญต้องประณีต  สร้างจารีตต้องประหยัด”  โดยสมณะฟ้าไทย  สมชาติโก

คุณวันดี  เป็นแม้บ้านเลี้ยงลูก  ทำงานบ้าน  เสื้อผ้าตัดใช้เอง  สอนลูกไม่ให้ทานข้าวเหลือ  ทำขนมไว้ให้ลูกทานไม่ให้ลูกซื้อขนมนอกบ้าน

คุณบุญ  กินมังสวิรัติตั้งแต่ปี 27  จ.กาฬสินธุ์  ตอนนี้ทำงานฐานขยะ  มีหน้าที่เก็บขยะ  เก็บในถังขยะทุกที่  พวกขวดพลาสติก  กระดาษ  ตอนทุ่มกว่า  บางครั้งถึง 5 ทุ่ม  แยกขยะ  ขายขยะ  จะเก็บเงินซื้อทองมาบูรณะพระบรมสารีริกธาตุให้เป็นทอง  มีรายได้จากการเก็บขยะเดือนละหมื่น เพื่อปฏิบัติบูชาพ่อท่าน  รู้สึกได้ลดอัตตาตัวเอง  เพราะเป็นคนรักสะอาด    ของที่ดีอยู่ก็เก็บมาล้างขายได้  

คุณนันทา  อายุ 71 ปี  ยังแข็งแรงมาก  ปีนเขาได้ด้วยนะ  จิตใจดีมาก  มีพี่น้อง 4 คน  อยู่เวียดนาม 2 คน  มีลูกมาบวชเป็นพระอโศก 1 คน  คือท่านมือมั่น  บอกว่าภูมิใจกับลูกชายมาก  เพราะเสียสละ  เรียนจบแล้วก็อยู่วัดเลย  กินมังสวิรัติมาตลอดตามที่ลูกชายแนะนำ  กินมังสวิรัติคือ  เอาผักบุ้งมาต้มลวก    เต้าหู้ต้มเค็ม  เอาน้ำต้มผักบุ้งมาทำน้ำซุป  เป็นอาหารหลักของเวียดนาม  ที่เวียดนามเงินเดือนหมอน้อยกว่าเงินเดือนของกรรมกร  เพราะทำงานสบายกว่า  บ้านของเวียดนามจะเป็นอฐกับดิน  เพราะรัฐบาลไม่ให้ตัดไม้  ทุกวันนี้ขับรถเองไปช่วยงานที่ชมร.เชียงใหม่  ทำเปาะเปี๊ยะสด  ออกเงินทำมาขายเองให้ชมร.หมด  ไม่เอาเงินคืนเลย  ที่ทำแบบนี้เพราะตอนสาว ๆ หาแต่เงินเลี้ยงลูกเลี้ยงสามี  เลี้ยงลูกจบปริญญาตรี  ปริญญาโทร  ตอนนี้เลยอยากทำบุญให้ชีวิตตัวเอง  ตอนสามาเสียก็ไม่ร้องไห้  เพราะน้ำตาช่วยอะไรไม่ได้  ต้องขยันกว่าเดิม

คุณวิเชียร  อายุ 50 ปี กินมังสวิรัติตอนอายุ 25 ปี  มีลูกสาว 1 คนเรียนอยู่สัมมาสิกขาปฐมอโศก  เคยบวชเป็นพระอโศก  ตอนสึกไปไม่มีเงิน  ไม่มีอะไรเลย  ก้ไปยืมญาติพี่น้อง  อาศัยเป็นคนขยัน  ประหยัด  ทำกับข้าวกินเองวันละอย่าง  เคยมีรายได้ 2 พันกว่า  มีครอบครัวแล้วยังมีเงินเหลือเก็บ  ถ้าไปขายแผงลอยจะต้องเซ่น 3 ที่  คือ สารวัตร  หัวหน้าเทสกิจ  มาเฟียคุมแผงลอย  เห็นชาวบ้านด่าทอกันหยาบคาย  ตอนนั้นมีลูกแล้ว  ก็เลยเป็นห่วงลูกที่ต้องอยู่ในสิ่งแวดล้อมไม่ดี  พอดีมีเพื่อนอยู่เชียงใหม่  ก็เลยย้ายไปอยู่เชี้ยงใหม่  มีญาติธรรมลงทุนให้เปล่า 1 แสนบาท  ทำร้านขายของ  แต่เพราะทุนน้อย  เลยสู้ไม่ไหว  ต่อมาไปทำเห็ดอยู่บ้านญาติธรรม  ช่วงแรกยังไม่ดีเพราะมีแมลง  ต่อมาเห็ดหลินจือบูม  สามารถรักษามะเร็งได้  ฐานะเลยค่อย ๆ ดีขึ้น  มีการแจกเห็ดวันที่ 5 ธันวาฯ  หรือแถมลูกค้า  แจกปีละ 3 ครั้ง  คือ  วันพ่อ  วันแม่  วันเกิดลูกสาว  ตื่นไปขาย 5 ทุ่มเที่ยงคืน  เอาลูกสาวไปช่วยขายเห็ดด้วย  ลูกขอตังค์ซื้อขนมก็บอกให้ไปช่วยขายเห็ดก่อน  ตอนแรกลูกก็อาย  แต่พอไปขายได้เงินก็ยิ้ม  กล้าไปขายมากขึ้น  ต่อมาก็ปลูกฝรั่งขาย  ใครมาซื้อของก็แถม  มีลูกค้ามาซื้อมะละกอ 6 กก. เก็บเพลินเป็น 16 กก.  ที่เกินเขาก็แถมให้  ลูกค้าก็ชอบมาซื้อ  ต่อมาก็มีทุกอย่าง  บ้าน  รถ  ที่ดิน  แต่พอมีแล้วก็เป็นห่วง  หวง  ต้องดูแล  มีเพื่อนมาหา  เอาหนังสือธรรมะมาให้  มีช่วงหนึ่งทีวีเสีย  เลยมีเวลาอ่านหนังสือธรรมะมากขึ้น  อ่านกันทั้งบ้าน  ปิดเทอมก็ส่งลูกมาอยู่วัดทุกปี  สุดท้ายอยากเข้ามาช่วยวัด  เลยตัดสินใจขายกิจการ  มาทำงานฟรี

คุณหมอฟากฟ้าหนึ่ง  อยู่ปฐมอโศกมา 17 ปี  เจออโศกปี 19  เป็นหมอฟัน  เป็นคนต้นคิดว่าจะใช้อะไรก็ทำอันนั้นขึ้นมาใช้  เช่น  ยาสีฟัน  ยาสระผม  น้ำยาล้างจาน  น้ำยาซักผ้า  ยาสมุนไพร  ได้ทุน GTZ ค้นคว้าเกี่ยวกับเรื่องสมุนไพร  เวลาออกไปนอกวัดก็จะนั่งรถเมย์เอง  ไม่ขอรถวัดไปส่ง  เพราะคิดว่าไปคนเดียวไม่คุ้ม  เสื้อผ้าไม่เคยซื้อ  รองเท้าถ้าต้องใช้  ใช้รองเท้ายางรถยนต์

6-4-48
เช้านี้ตื่น  3.21 น.  มากราบพระทัน  แต่…ก็หลับ  เฮ้อ…3 วันแล้วนะเนี่ย  แล้วไปใส่บาตร  ออกกำลังกาย  ขึ้นศาลาฟังธรรม  ธรรมะก่อนฉัน  “ธรรมทัวร์”  โดย  สมณะเพื่อพุทธ  ชินธโร  ท่านบอกว่ามาเทศน์งานปลุกเสกยาก  เพราะมีคนหลายระดับ  ตั้งแต่เด็กเล็กจนถึงพ่อท่าน  ท่านเคยไปเทศน์ที่รร.ผู้นำ  มีแต่คนระดับปริญญาตรี  ปริญญาโท  คนฟังจะพร้อมเป็นที่ปรึกษาให้  ชี้ขุมทรัพย์ให้  แต่ก็ปลื้มใจ  เพราะพอเทศน์จบ  มีคนตั้งใจเลิกเหล้าบุหรี่เพื่อบุตรีและศรีภรรยา  เป็นต้น  

ท่านไปเกาหลีมา  จริง ๆ ท่านไม่อยากไปเพราะเป็นช่วงที่กำลังหนาว  เพราะกลัวหนาว  ท่านไปถึงขณะนั้นอากาศลบ10 องศา  น้ำในแม่น้ำเป็นน้ำแข็ง  พอไปถึงก็อยากกลับ  เพราะหนาวมากที่สุดในชีวิต  ต้องแปลงโฉมใส่เสื้อไหมพรหม 3 ชั้น  ใส่รองเท้า  ไปดูกรุงโซว์  ได้ไปดูภูเขาขยะ  สิ่งที่ประทับใจคือที่นั่นไม่มีการขับรถปาดซ้ายปาดขวา  การเล่นกีฬาเพื่อปลุกให้คนรักชาติ  รถที่วิ่งตามถนนมีแต่ของที่เกาหลีผลิตเองเท่านั้น    

วันที่ 2  ร่างกายก็ปรับได้  เป้าหมายไป รร. คานาอาน  ไปฝึก 1. บริหารเวลา  ออกกำลังกายตรงเวลา  ได้บทเรียน  ถูกเรียกออกไปเดิน  ห้ามออกก่อนหรือเข้าก่อนเวลา  2. เรื่องอาหาร  ต้องกินภายใน 30 นาที  ปรกติท่านฉันอย่างต่ำ 1 ชม. (ฉันมื้อเดียว)  3. การออกกำลังกายท่ามกลางหิมะ  ประทับใจคนเกาหลีเวลาร้องเพลงจะมีพลังมาก ๆ ฟังแล้วขนลุก  ตอนฟังบรรยายนอกสถานที่คือไม่ค่อนตั้งใจฟังเลยโดนเรียก  คนไทยชอบฟังแล้วไม่ตั้งใจให้เขาทวนใหม่  คนบรรยายไม่ยอมทวนให้  

เวลานั่งรถผ่านด่านเก็บเงิน  ถ้ารถโดยสารมีคนนั่ง 10 คนไม่เก็บเงิน  ได้ไปดูอนุเสาวรีย์ทหารผ่านศึก  ใหญ่มาก ๆ สร้างหลายร้อยล้าน  จะมีกลองใบหนึ่ง  คนเกาหลีก็ไม่มีสิทธิ์ตี  แต่ทีมที่ไปได้ตี  เพราะถือเป็นตัวแทนของคนไทย  เขาเอาภัยพิบัติจากสงครามมาทำภาพจำลองที่สมจริง  ดูแล้วสะเทือนใจมาก  ปั้นเป็นหุ่นมีซาวด์ประกอบ  ดูแล้วน้ำตาซึม   เขาปลูกฝังเยาวชนตั้งแต่ชั้นอนุบาลให้รักชาติด้วยการพาไปดูความลำบากในการสร้างชาติ  มีครูอธิบาย   เขากู้ชาติด้วยมัน  ตอนเกาหลีตกเป็นเชลยของญี่ปุ่น  ปลูกข้าวเท่าไหร่ญี่ปุ่นก็เอาไปหมด  เกาหลีเลยเปลี่ยนเป็นปลูกมันแทน  ญี่ปุ่นมาดูประชาชนกินมันแล้วสะเทือนใจเลยคืนเอกราชให้กับเกาหลี  จะมีวันหนึ่งของเกาหลีที่จะกินมันกันเพื่อระลึกถึงเหตุการณ์กู้ชาติในอดีต

เกาหลีมีจุดเด่นคือ  เหมือนทุนนิยม  ท่านได้ดูโฆษณาชิ้นหนึ่งประทับใจมาก  กระต่ายน้อยนอนอยู่ในอ้อมกอดของเสือท่ามกลางหิมะ  แสดงให้เห็นถึงความสุภาพอ่อนโยนแต่มีพลัง  เกาหลีใช้ศาสนาในการปกครองประเทศ  พุทธศาสนาในเกาหลีเข้าไม่ถึงวิถีชีวิตชุมชน  เพราะไปแล้วเสียเงิน  แต่ไปโบสถ์คริสต์ไม่เสียเงิน  ท่านรู้สึกว่า  อยากมีวิญญาณเหมือนคนเกาหลี  

พอท่านกลับมาถึงศาลี  วิทยุชุมชนที่ศาลีอโศกถูกสั่งปิด  ท่านจิตตกไป 3 วัน  ท่านก็อึดอัดไม่สบายใจ  ใจมันไม่ยอม  ทุกข์มาก  จะเอาเหตุเอาผล  ถ้าตายตอนนี้ต้องไปนรกแน่ ๆ เกิดคำถามว่า  จะเอาเหตุเอาผลแต่จิตลงนรกหรือ?  เลยสะดุดใจ  เลยถอนจิตขึ้นมาได้  มีความเข้าใจมากขึ้น  สว่างโล่งขึ้นมา  เกิดปัญญา  ท่านยึดหลักราชพลี  คือการยอมให้กับ 1. ผู้นำในชุม  2. เทวพลี  คือผู้ที่เคารพ  3. แขกพลี  ต้องยอมเพราะเป็นแขก  4. เปรตพลี  ยอมให้กิเลสบ้างเดี๋ยวมันจะตายก่อน

ท่านเล่านิทานเรื่องกระต่ายกับเต่าให้ฟังว่า  กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว  มีกระต่ายกับเต่าแข่งกัน  ครั้งแรกเต่าชนะ  ครั้งที่สองกระต่ายชนะ  เต่าก็ไปท้ากระต่ายอีก  เต่าวิ่งไปเจอหนองน้ำ  กระต่ายว่ายน้ำไม่เป็นเลยแพ้เต่า  กระต่ายไม่ยอมเลยมาท้าแข่งอีก  คราวนี้กระต่ายแบกเต่าไปด้วย  พอมาถึงหนองน้ำ  เต่าสำนึกบุญคุณกระต่ายพาขึ้นหลังว่ายน้ำไปถึงฝั่งพร้อมกัน  ท่านเปรียบเทียบถึงสังคมว่า  จะเอาแต่แข่งขันเอาชนะกันไม่ได้  ต้องไปพร้อมกัน  ช่วยเหลือกัน  ภาคก่อนฉันนี้ไม่หลับเลย  ครั้งแรกของงานนี้เลยที่ไม่หลับ  ดีใจจัง  ^ _ ^  

สาระเด็ดเอามาฝาก   “ประโยชน์ที่พึงได้คือการปล่อยวาง”

ภาคบ่าย  ไปฟังธรรมะกระดานดำ  โดยสมณสรนีโย  ฟังได้  30 นาที  ต้องไปเตรียมทำอาหาร  พรุ่งนี้ชาวกทม.  เป็นเจ้าภาพในการทำอาหาร  ก็ไปช่วยปอกหอมแดงอีกเช่นเคย

ภาคเย็น  กสิกรรมไร้สารนำโชค  โดยสมณติขวีโร
คนแรกคุณไพรลั่น  พูดถึงข้าวฟ่าง  กินแก้กระดูกหลวม  กระดูกคด  ทำให้ผมดำ  เป็นข้าวที่แข็งแรง  สูง
5 เมตร  ถั่วหางนกยูงช่วยบำรุงกระดูก  ทำให้กระดูกแข็ง เหนี่ยว  เขาจะเน้นให้กินผัก  ถั่ว  ข้าวพันธุ์พื้นบ้าน  เพราะมีความแข็งแรกกว่า  ทนทานกว่า  คนจะเป็นเหมือนพืชที่เรากินเข้าไป  กินพืชที่แข็งแรงทนทาน  ร่างกายคนที่กินก็จะเป็นเช่นนั้น (เชื่อหรือเปล่าคะ?)

คนที่สอง  เดิมค้าขาย  ต่อมารถคว่ำ  เลยหันไปทำฟาร์มเพาะลูกปลา  ทำเล้าไก่ไว้ข้างบนให้ขี้ลงมาเป็นอาหารปลา  ต่อมาไปติดยาม้า  มีลูกน้องติดยาม้าหมดทุกคน  จึงลองกินดูบ้าง  แค่สูดทีเดียว  ทำงานไม่ต้องกินข้าวจนถึงดึกเลย  แล้วมันติดมากขึ้นเรื่อย ๆ เริ่มทำร้ายคนในครอบครัว  ติดอยู่ปีกว่า  กระดูกฟันกรามไม่เข้าที่  หน้าตาเบี้ยว  กระดูกตามนิ้วมือปูดโปนออกมา  แม่บ้านพอถูกทำร้ายจึงหนีไปวัด  เขาก็ไปตามภรรยา  เพราะคิดว่า  ถ้าเขาแต่งงานใหม่ก็สงสารลูก  เพราะตอนเด็ก ๆ อยากให้มีพ่อแม่อยู่พร้อมหน้ากัน  อยากมีพ่อแม่ที่เป็นของเราเองเลยไม่อยากให้ครอบครัวเป็นเหมือนตัวเอง  จึงพยายามปรับปรุงตัวเองจนเลิกยาได้  ประกอบกับได้ฟังพระเทศน์ด้วย   แล้วพยายามเลิกโดยการออกจากสิ่งแวดล้อมเดิม ๆ จึงไปอยู่กับแม่ก่อน  ตอนนั้นเขียนคำว่า  อดทนไว้เต็มไปหมด  จนในที่สุดก็เลิกได้   แต่เดิมเคยฟังเทศน์พ่อท่านมาก่อน  รู้สึกศรัทธา  ต่อมาจึงกลับมาคืนดีกัน  ได้มาเห็นผลำขึ้นอยู่ในบ่อ  จะตักไปให้ปลากิน  แต่รู้ว่า  ผลำขายได้  เลยลองเอาไปขายดู  ขายได้ 800 กก.  เลยเลิกทำบ่อปลา  และฟาร์มไก่    ขายหมดภายใน 2 ชม. มันขึ้นเองเร็วมาก  มีเด็กเอาไปทำขนมทองม้วนจนได้รางวัล

วันนี้ฉันท้องเสีย  ฟังรายการอยู่ปวดท้องอย่างแรง  ทนไม่ไหวแล้ว  ปวดมากขึ้น ๆ ทุกที  เลยรีบออกมาไปห้องน้ำ  ห้องน้ำก็อยู่ไกลมาก  วิ่งไปชนเชือกมุ้งเขาขาดอีก  รีบขอโทษแล้ววิ่งมุ่งหน้าไปห้องน้ำต่อ  กว่าจะจัดการตัวเองเสร็จ  เดินไปเอาของที่ลานปลุกเสก  รายการก็จบ  น่าเสียดายที่ไม่ได้ฟังคนสุดท้าย  คุณทองธรรมดา  แต่ฉันจำเขาได้  เขาเป็นคนเก่งมาก ๆ แค่ดูหน้าตาต้นไม้ก็รู้แล้วว่ามันเป็นอะไร  เป็นคนที่จิตใจดีมาก ๆ เลย  อยากช่วยเหลือเกษตรกรให้มีความเป็นอยู่ดีขึ้น  อยากตอบแทนพื้นแผ่นดิน  ช่วยเกษตรกรไม่เคยเอาเงิน  ไม่เอาแม้แต่ค่ารถ  เขาบอกว่า  การที่เขาได้เห็นเกษตรกรดีขึ้น  ได้เห็นรอยยิ้ม  ได้คำขอบคุณอย่างสุดเศียร  เขาคิดว่า   เงินเท่าไหร่ก็ซื้อสิ่งเหล่านี้ไม่ได้  ทุกวันนี้เขาไม่ต้องซื้อผลไม้เลย  มีแต่คนให้  ฉันคิดว่า  เขาน่าจะเป็นอาจารย์สอนเกษตรนะ  จะได้รู้วิธีการทำเกษตรแบบใหม่  แบบเข้าสู่วิถีธรรมชาติ  จะได้เลิกแบบเก่า ๆ ที่ทำไปก็เข้าสู่ทางตัน  ที่ทำร้ายตัวเอง  และประชาชนมากกว่า


=============  

สวัสดีค่า...สบายดีกันนะคะ  อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยมาก  รักษาสุขภาพกันด้วยค่ะ

แก้ไขเมื่อ 19 ต.ค. 48 00:43:21