ความคิดเห็นที่ 1 “ยัยเพียง แกอยู่ไหน นี่พวกเราเรียนเสร็จกันแล้ว” “อยู่หอสมุด พวกแกอยู่ไหน เดี๋ยวฉันจะตามไปหา” “งั้นเจอกันที่โรงอาหารนะ พวกฉันหิวไส้แทบขาดแล้ว” “ได้ๆ งั้นเดี๋ยวจะรีบตามไป” ว่าแล้วฉันก็ลุกขึ้นมาจากใต้โต๊ะ เพื่อเก็บของ ก็พอดีกับที่ชายในฝันของฉันเดินมาเห็นพอดี เค้ายิ้มให้ฉัน (อีกแล้ว) ยิ้มที่ทำให้ฉันแทบละลาย “ลงไปหลบระเบิดใต้โต๊ะเหรอไงครับ” “เออ ป่าวค่ะ เมื่อกี้เพื่อนโทรมาค่ะ ตกใจ แล้วก็กลัวบรรณารักษ์ว่า ก็เลยก้มลงไปคุยใต้โต๊ะมาค่ะ” “แล้วนี่จะไปแล้วเหรอฮะ” “ค่ะ เพื่อนๆโทรมาตามแล้ว” “นี่ครับ ดินสอ ขอบคุณมากนะฮะ” หลังจากที่เค้าวางดินสอกดลง ฉันก็แทบจะเอาดินสอกด มาจูบด้วยความตื่นเต้น แต่ ถ้าทำตอนนี้เดี๋ยวใครมาเห็น คงจะหาว่าฉันบ้าแน่ๆเลย ว่าแล้วฉันก็รีบเก็บของลงกระเป๋า แล้วก็ออกจากหอสมุด หลังจากที่ฉันก้าวเข้าไปในลิฟต์ และประตูกำลังจะปิดลง “รอก่อนครับ” “จะออกไปเรียนแล้วเหรอค่ะ” “อ้าว เธอนั่นเอง เปล่าหรอก กำลังจะออกไปโรงอาหาร” หลังจากที่ออกจากหอสมุดแล้ว ฉันก็ตรงไปที่ป้ายรอรถ รถที่วิ่งในมหาวิทยาลัย มีหลากหลาย ทั้งรถที่เหมือนกับรถเมล์คันเล็กๆ รถซาฟารีที่ขึ้นที่ไรกระโปรงมักปริ เพราะตัวรถที่สูงและชัน และสุดท้ายรถตัวหนอน เป็นรถที่ฉันชอบที่สุด เพราะว่า มันขึ้นง่าย สาเหตุที่เรียกว่ารถตัวหนอนเป็นเพราะว่า ลักษณะของรถเป็นรถพ่วง 3 ตอน เวลารถวิ่งจะเหมือนกับตัวหนอนที่คอยๆเดิน และรถเป็นรถที่ให้บริการฟรี แกนักศึกษาทุกคน หลังจากที่รอได้สักพัก เจ้ารถตัวหนอนก็วิ่งมา ป้ายหน้าหอสมุดเป็นป้ายที่มีคนใช้เป็นจำนวนมาก ฉันจึงเลือกที่จะไปขึ้นทางด้านหลังหอสมุด แล้วรถก็มา จากหอสมุดไปที่โรงอาหารกลาง ใช้เวลา 5 นาที ที่โรงอาหารกลาง เป็นโรงอาหารที่มีเวทีไว้จัด กิจกรรม ร้านค้าจะอยู่ทางด้านหลัง ด้านตรงข้ามกับโรงอาหาร เป็นสระน้ำขนาดใหญ่ มีน้ำพุอยู่กลางสระ หลังจากที่ฉันลงจากรถแล้ว ก็ตรงไปที่โต๊ะประจำซึ่ง กลุ่มของฉันนั่งมันมาตั้งแต่อยู่ปี 1 “เฮ้ย ยัยเพียง ทำไมเพิ่งมา เพื่อนๆจะอิ่มกันหมดแล้วนะ” “อะไรกัน ส้ม เห็นๆอยู่ว่าข้าวยังอยู่เต็มจาน บอกว่าจะอิ่มกันแล้ว” “ไปเพียงไปซื้อข้าวได้แล้ว เร็วก่อนที่พวกเราจะอิ่มกัน” ว่าแล้วหญิงสาวก็เดินไปซื้อข้าว โดยทิ้งสัมภาระทั้งหมดไว้ที่โต๊ะ หญิงสาวตรงไปที่ร้านอาหารตามสั่งเจ้าประจำ และก็สั่งอาหารจานเด็ดของหญิงสาวคือ เขียวหวานหมูกรอบ ไข่ดาวกรอบ สักพักอาหารจานเด็ดของหญิงสาวก็ออกมา หลังจากจ่ายเงิน และเดินไปซื้อน้ำเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หญิงสาวก็เดินกลับมายังโต๊ะอาหาร เพื่อนที่นั่งรออยู่ก็จัดการกับอาหารหมดกันแล้ว หลังจากที่ตักข้าวเข้าปากคำแรก ฉันก็เริ่มทำการเม้าท์ให้เพื่อนๆฟัง “นี่ๆ รู้ไหมว่าเมื่อกี้ที่หอสมุด เราเจอใคร” “ไม่เล่าแล้วจะรู้ไหมหละ” ส้มพูดขึ้น “ฉันเจอ คนคนนั้นที่หอสมุดหละ” “คนไหนหละ” “ก็...โอ้ย ยัยโย แกไม่มาเช้าๆแล้วแกจะรู้ไหมหละ” จากนั้นฉันก็นั่งเล่าไปเรื่อยๆ จนกระทั่งข้าวในจานหมดลง ฉันยกน้ำขึ้นดูด พร้อมกับตอบคำถามของเพื่อนๆอีกเล็กน้อย จึงพากันเดินไปเข้าเรียนกัน หลังจากวันนั้นไป ฉันก็ไม่ได้เจอกับกิตอีกเลย ฉันก็พยายามไปหาเขาทุกๆที่ ที่ฉันกับเขาเคยเจอกัน แต่ก็ไม่เป็นผล จนกระทั่งหมดเทอมฉันก็ยังไม่ได้เจอกันเขา และวันสุดท้ายของการเรียนก็มาถึง ไม่ใช่เป็นเพียงวันสุดท้าย ของการเรียนในเทอมนี้ แต่หมายถึงเป็นการเรียนวันสุดท้ายของสถานที่แห่งนี้ และฉันก็ยังไม่เจอกับเขาอยู่ดี อาจจะเป็นที่ฟ้ากำหนดมาแค่นี้ ให้ฉันได้รู้จักกับเค้าเพียงแค่นี้ การรอคอยใครสักคนมันก็ทำให้รู้สึกว่า วันพรุ่งนี้ยังมีความหวังอยู่ แต่การรอคอยของฉันก็จบลงหลังจากวันสอบวันสุดท้ายเสร็จสิ้น ถ้า ณ ปัจจุบันนี้ฉันได้เจอกับกิตอีกครั้ง ฉันก็อยากจะบอกกับเขาว่า “ไม่รัก แต่คิดถึง” http://www.doo-dd.com/music/play.php?id=873 “ชีวิตบางช่วงที่เกี่ยวกัน เราได้แลกเปลี่ยนซึ่งความฝัน หลายครั้งหลายหนหัวใจไม่ตรงกัน แต่รู้กันต่างคนมีน้ำใจ เธอไม่ต้องด่วนหยั่งดวงจันทร์ ฉันไม่ใช่ดวงตะวันฉาย เราเพียงเป็นคนคบกันตามสบาย เมื่อร้างไกลห่วงใยก็แล้วกัน ไม่สำคัญว่าเธอมีใคร ไม่ใช่โครงการอะไรของฉัน ไม่สนใจเมื่อเธอสุขสันต์ ขอรู้เพียงวันที่เธอไม่มีใคร ยังไม่ประคองถ้าเธอล้ม ถ้าเธอลุกขึ้นเดินได้เองไหว ขอรู้ขอเห็นว่าเธอเดินเองได้ จะขอมองดูไกล ๆ อย่างชื่นชม ไม่สำคัญว่าเธอมีใคร ไม่ใช่โครงการอะไรของฉัน ต่างหนทางคงต่างเรานั้น ถึงแม้เราจะไกลกันสักเพียงไหน ไม่รักแต่คิดถึง ไม่รักแต่คิดถึง ไม่...รัก...แต่...คิด...ถึง...” และแล้วก็มีเรื่องสั้น แสนสั้นออกมาจนได้ค่ะ หวังว่า เพื่อนๆ คงจะพออ่านกัน ได้นะค่ะ อืม แล้วเคยมีอารมณ์อย่างนี้กันบ้างไหมค่ะ ที่ว่า ไม่รักแต่คิดถึง ก็ขอคั่นเวลาก่อนจะหาเรื่องยาวมาลง (รับรองว่าต้องลงแน่ๆค่ะ) เรื่องนี้แต่งขึ้นไว้นานแล้ว จนสุดท้ายก็เอามันออกมา แก้ไข (รื้อทำใหม่เลยค่ะ) แล้วก็คิดว่า อืม จบมันห้วนๆ อย่างงี้ก็น่าจะดี (หรือเปล่า) แต่ถ้าชอบไม่ชอบไงก็บอกกัน ด้วยนะค่ะ ของคุณมิตรรักแฟน นิยาย ทุกท่านที่เสียสละ เวลาเข้ามาอ่าน คนอ่านจัง แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 48 21:32:28 จากคุณ : oreocream - [ 21 ต.ค. 48 20:34:58 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สั้นๆ ได้น่ารักนะคะ แต่หนูยีรู้สึกว่า มันจบห้วนๆไงมะรู้อะ จากคุณ : หนูยี - [ 21 ต.ค. 48 22:41:00 ]

ความคิดเห็นที่ 3 พอดีเลย วันนี้กำลังนึกถึงเพลงอะไรๆ ที่มันร้องว่า .. หลายครั้งหลายหน หัวใจไม่ตรงกัน ... ก็มาได้อ่าน งานของคุณ ทำเอานึกได้เลย แถมได้เพลงฟังด้วย หุหุหุ  เรื่องน่ารักดี น้า จากคุณ : OnLY (ออนลี้) - [ 22 ต.ค. 48 01:32:43 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เย้ๆ ได้อ่านเรื่องของนู๋อ้อมแล้ว โรสเข้าใจจ้ะ ^______________^ จากคุณ : โรส (iNt_GaL) - [ 22 ต.ค. 48 02:51:26 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ก็เคยมีคนบางคน ที่มีโอกาสได้รู้จักกันแค่ช่วงเวลาหนึ่ง สั้นๆ ไม่นาน วันนี้ต่อให้เดินชนกัน ก็อาจจะจำกันไม่ได้แล้วด้วยซ้ำ แต่ความทรงจำมันยังอยู่กับเราเสมอ ไม่รัก แต่คิดถึง จากคุณ : หยกสีน้ำผึ้ง - [ 22 ต.ค. 48 07:22:01 ]

ความคิดเห็นที่ 6 โดนใจค่ะ เพราะเคยเป็นเหมือนกัน แอบมองเขาจนถึงปีสี่ที่หอสมุด จนปัจจุบันนี้ก็ไม่เคยคุยกันเลย งือ จากคุณ : coolning - [ 22 ต.ค. 48 07:30:24 ]

ความคิดเห็นที่ 7 แล้วแบบว่าทั้งรัก ทั้งคิดถึงละ มีบ้างไหม อิอิ จากคุณ : ลูนาติก - [ 22 ต.ค. 48 11:25:59 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มีเหมือนกันนะคนที่เจอแล้วรู้สึกดีๆด้วย แต่เจอกันแค่ช่วงระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น แล้วก็ห่างหายกันไป แต่เราก็ยังรู้สึกดี ที่ครั้งหนึ่งเราเคยได้พบเจอและรู้จักกัน จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด - [ 22 ต.ค. 48 13:37:09 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มาอ่านจ้า อิอิ นานน๊านนนนนนนนน จะได้อ่าน 555 คิดถึง เด้อ จากคุณ : ...เกียร์... [Kear] - [ 22 ต.ค. 48 13:55:56 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ชีวิตนางเอกนี่ดัดแปลงมาจากชีวิตจริงของใครรึเปล่าน้า อิอิ เป็นบ่อยตอนหนุ่มๆนะอาการนี้  ตอนนี้แก่แล้ว เหอๆๆ จากคุณ : ธามาดา - [ 22 ต.ค. 48 15:34:08 ]

ความคิดเห็นที่ 11 รู้สึกเหมือนเป็นเรื่องจริงยังไงก็ไม่รู้เนอะ :) ไม่ได้อ่านเรื่องของคุณนานแล้วนะคะ จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 22 ต.ค. 48 16:18:50 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ีรักแต่ไม่คิดถึงแทนได้มะ หุหุ จะเปิดเทอมฝึกสอนแล้วง่ะ...ไม่อยากสอนเลย ฮือ..กลัวไปอัดลูกเข้าเข้ากำแพง จากคุณ : Wild Monkey - [ 22 ต.ค. 48 16:52:41 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบพระคุณนะค่ะ พี่ๆ น้องๆ มิตรรักแฟนนิยายทุกท่าน ที่เสียสละเวลาเข้ามาอ่าน (เช็ดน้ำตา) หนูยี   หนูยีขา ก็อ้อมบอกไว้แล้วไงว่า อ้อมตั้งใจให้มันจบแบบห้วนๆ ฮิ ฮิ ฮิ (หัวเราะอย่างคนโรคจิต) OnLY (ออนลี้)   ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค่ะ โรส (iNt_GaL) เนอะมันต้องมีบ้างหละ อารมณ์นี้อ่ะ หยกสีน้ำผึ้ง   ใช่แล้วค่ะ ความทรงจำดีๆมันจะอยู่กับเราเสมอ พอเรานึกถึงมัน เราก็ยิ้ม แล้วก็คิด(ป่ะค่ะ)ว่าทำไปด้ายยยย coolning มันไม่ใช่เรื่องแปลกเนอะที่เราจะแอบมองใครสักคน ณ สถานที่ใด สถานที่หนึ่ง แต่ถ้าความสัมพันธ์มันจะยาวออกมา ก็น่าจะดี ลูนาติก ยังไม่มีเลยค่ะพี่หมอขา.... ถ้าเป็นเมื่อก่อน คนๆนี้ อ้อมอาจจะทั้งชอบ ทั้งอยากเจอ แต่อารมณ์ ณ ปัจจุบัน ความรู้สึมันบอกแค่เพื่อน ถึงบอกไงค่ะว่า ไม่รัก แต่ คิดถึงงงงงง แล้วพี่หมออ่ะ มียางงงง ทั้งรัก ทั้งคิดถึง เนี่ยยยย เชอร์เบต จี๊ดด ด เหมือนกันเลยค่ะ คิดว่า เก็บความทรงจำนี้ไว้ ให้เราได้คิดถึง (ดีกว่า) อิอิอิ ...เกียร์... [Kear]   ตอนนี้กำลัง ระดม สมองอันน้อยๆ ของอ้อม คิด และเขียน ให้ได้เยอะๆก่อน แล้วค่อยลงอ่ะพี่ขา... ไม่งั้น เดี๋ยวมาทิ้งไว้นาน เกิดไม่มีเวลามาสานต่อ แล้วผู้อ่าน อาจจะอารมณ์เสียได้ อิอิอิ คิดถึงเช่นกันค้า... ธามาดา ฮิ ฮิ ฮิ (ทำหน้าโรคจิต) ไม่มีคำตอบจาก ห่อโอรีโอ ปิยะรักษ์   ก็ดัดแปลงมา(ไม่)นิดหน่อย อ่ะค่ะ ขอบคุณนะค่ะ ที่ยังติดตามอ่านผลงานกันอยู่ Wild Monkey   หรืออย่างพี่ต้อง รักนะ ผู้ใหญ่โง่ เอิ๊กกกกก (เพราะว่าคงไม่เด็กแล้วหละ น้าน เลยไม่สามารถที่จะ รักนะเด็กโง่ได้) แก้ไขเมื่อ 22 ต.ค. 48 22:15:05 แก้ไขเมื่อ 22 ต.ค. 48 21:41:24 จากคุณ : oreocream - [ 22 ต.ค. 48 21:40:04 ]

ความคิดเห็นที่ 14  น่ารักจริง ๆ เลย อ่านแล้วนึกถึงตอนเรียนเหมือนกัน การที่เราได้เห็นคนที่เรารู้สึกดี รู้สึกชอบ นี่ เป็นความรู้สึกที่ดีดีจริง... "ไม่รักแต่คิดถึง" ใช่เลย ความรู้สึกนี้ละ จากคุณ : donutty (Donut_ty) - [ 22 ต.ค. 48 22:59:13 ]

ความคิดเห็นที่ 15 หวัดดีค๊าบพี่อ้อม นานๆทิพจะโผล่มาเม้นให้ซักที เคยเกิดอารมณ์งี้เหมือนกันคับ ไม่รักแต่คิดถึง เนี่ย (ไม่รักแต่ชอบ อิอิอิอิอิ ) จากคุณ : ไข่หวาน (ทะเลหวาน) - [ วันปิยมหาราช 02:33:24 ]

ความคิดเห็นที่ 16 "ไม่รักแต่คิดถึง" เป็นคำที่ประทับใจจังเล ดีใจที่ได้อ่านค่ะ จากคุณ : แมวอ้วน (แมวอ้วนรักการอ่าน) - [ วันปิยมหาราช 02:42:04 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มีใครสักคนเก็บไว้ให้คิดถึงก็ดีนะ จากคุณ : scottie - [ วันปิยมหาราช 22:56:25 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ฮิๆๆๆๆๆเรื่องจริงหรือเปล่าเอ่ย จากคุณ : รียา - [ 24 ต.ค. 48 00:31:23 A:203.172.104.132 X: TicketID:103817 ]

ความคิดเห็นที่ 19 donutty (Donut_ty) นั่นสิค่ะอ่านแล้ว รู้สึกว่า ช่วงเวลาแห่งการเรียน มีค่ามากที่สุดแล้ว (หรือเปล่า) ไข่หวาน (ทะเลหวาน) ขอบคุณมากกกนู๋ทิพ ที่แวะมาเยี่ยม มาชม ตั้งใจเรียนนะน้องนะ ไว้ถ้าจะกลับมาเมื่อไหร่ก็บอกนะ แมวอ้วน (แมวอ้วนรักการอ่าน) ขอบคุณที่แวะมาอ่าานค่ะ scottie น้านสิค่ะ มีใครไว้ให้คิดถึงสักคนก็ดี แล้วพี่คิดถึงนู๋ป่าว รียา แหม มันก็มีบางส่วนที่จริง แล้วก็บางส่วนที่แต่งขึ้นอ่ะค่ะ (แต่ส่วนมากจะจริงอ่ะ T_T) แก้ไขเมื่อ 25 ต.ค. 48 20:12:36 แก้ไขเมื่อ 25 ต.ค. 48 20:12:17 จากคุณ : oreocream - [ 25 ต.ค. 48 20:11:24 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เข้าใจๆ เป็นเหมือนกัน งือ T_T จากคุณ : peiNing - [ 27 ต.ค. 48 00:44:27 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อืม.....ไม่รัก....แต่คิดถึง   จริงหรอ..........นิสนึงน่านะ จากคุณ : wikato - [ 28 ต.ค. 48 13:18:13 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ลงชื่อก่อนนะคะ แหะๆๆ พร้อมกับขอเซฟเก็บด้วยค่ะ จากคุณ : เพอร์ (เคอัส) - [ 1 พ.ย. 48 21:26:49 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อ๋อ...กิต หนุ่มน้อยผู้มีชีวิตประดุจเจ้าชาย คนๆนั้นน่ะเอง   อ๋อ...อออ....ออ....อ (พยักหน้ายังกะรู้จักซะเต็มประดา) จากคุณ : อุณากรรณ - [ 2 พ.ย. 48 07:09:10 ]