ความคิดเห็นที่ 1 อ่านบทกวีที่คุณเขียนนี่ ก่อนรู้ว่าชีวิตคุณผ่านความรู้สึกอะไร กับหลังจากรู้นี่ต่างกัน คุณมองโลกผ่านถ้อยคำที่ไพเราะ ตอนแรกบางคำอ่านไม่เข้าใจ ว่าทำไมจบห้วนๆอย่างนั้น ตอนนี้เข้าใจแล้ว ทุกอย่างที่คุณเขียนมักออกจากใจ ลมเปลี่ยนทิศปลิดหญ้าลงเซซบ น้ำตากลบร่ำไห้เพราะไหวหวั่น ค่ำแล้วหนอใจเราเศร้าเกินจันทร์ เมื่อสัญญามาผันไม่มั่นคง ดอกลำเจียกเพรียกลมมาห่มอก ลมกลับวกว่ายไปสู่นางหงส์ ดอกร่วงรายราวว่าอุราปลง รักฤาจะดำรงคงยาวนาน ตั้งแต่เช้าจดค่ำฉันร่ำไห้ ความร้าวใจยากนักจักสมาน ยิ่งลำเจียกเพรียกลมอยู่ซมซาน เจ็บกว่ารานรอนเจ็บเหน็บเหลือดี พรุ่งนี้แม้นผีเสื้อจะเวี่ยวัก หอบเอารักฝากดอกไม้หลากหลายสี พรุ่งนี้แม้นโลกจะงามกว่านี้ ทั้งชีวีฉันบอดไหม้ใช่แค่ตา จากคุณ : เสมือนหนึ่งนกปีกหัก ปีหนึ่งผ่านไปนะจึงเข้าใจ ผมเนี่ยเป็นมนุษย์ผู้เชื่องช้าเสียจริงๆ วัยเรียนเคยถูกเพื่อนเรียกว่า คุณชายสายเสมอ เพราะเชื่องช้านี่ล่ะมั้งถึงอยู่โสดมาได้ หึ หึ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ วันปิยมหาราช 10:25:02 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แต่บางบทที่พวกเราเขียนงดงามก็มากมาย เอ มีอยู่กระทู้หนึ่งหวานตลอดกระทู้เลย ขนาดอาร์พียังเขียนหวานเลย มีตะวันเป็นมือที่สาม ศาลาไทยมือที่ ๑๐๘ เสียงสายลมเคาะหน้าต่างวางแดดใส เปิดห้องใจให้รับรู้ฤดูหนาว หนาวเพียงหมอกหยอกเย้ากระเซ้าดาว แต่ใจกลับอุ่นราวอุ่นภายใน สายลมวาดเรียวหญ้าให้อ่อนพลิ้ว ดังมีนิ้วจิตรกรผู้อ่อนไหว สายลมส่งผีเสื้อเรื่อปีกไป มอบชีวิตจิตใจให้เบิกบาน ดอกไม้สาวสวยสะพรั่งเต็มฝั่งพื้น เจ้าชายผีเสื้อตื่นมาขับขาน บทกวีเช้าหอมกล่อมดวงมาน ฤานี่คือฤดูกาลแห่งความรัก แว่วได้ยินใบไม้ยามไหวว่อน เหมือนได้ยินคำอ้อนให้ผ่อนหนัก เช้าทุกเช้ายังมีเพื่อนทายทัก หยอกคนที่รู้จักดังเช่นเคย บทเพลงแห่งแสงแรกแว่วดังมา ปลุกวิญญาณเสรีให้ปีกเผย บินออกนอกหน้าต่างทางลมเชย โอเพื่อนเอ๋ยเรารู้ฤดีกาล เสมือนหนึ่งนกปีกหัก - จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ วันปิยมหาราช 10:34:17 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่อยู่ในกรณีพาดพิง แต่มาอ่านด้วยความชื่นชมค่ะ กระบี่..ฝนก็ตกเช้า ตกเย็น อยู่เหมือนกัน.. แต่ก็ชอบ ผ่านทางมารู้จัก ใช้ความผูกพันมาทักทาย แล้ว..อย่าทำให้เรื่อราวสูญหาย ขอเป็นคนสุดท้ายที่คุณคิดถึงก่อนนอน .. อ้าว.. เอ๊ะ.. ชักแปร่ง ๆ ไปดีกว่า คริ คริ อ้อ..เราคงเกิดทีหลังคุณประมาณซักปี... เป็นน้องของพี่ได้ใช่มั้ยคะ จากคุณ : แจม (สีน้ำฟ้า) - [ วันปิยมหาราช 16:00:11 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ชื่อเรื่องสวยมากจนอดเข้ามาอ่านไม่ได้ จากคุณ : ~:พุดน้ำบุศย์:~ - [ วันปิยมหาราช 16:18:32 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เผียะ !!! ตีแรง ๆ ที่มือแสงแรกหนึ่งที  เอิ้ก ๆ เพื่อนเราตั้งชื่อกระทู้ได้งามมาก "รอเจ้าซ่อมปีกสวย" แต่ที่ตีน่ะเพราะเหตุว่า  "ศาลาไทยมือที่ ๑๐๘"  มันน่าตีไหมล่ะ                     . สวัสดีจ้ะแสงแรก  มารอใครเหรอ  อ๋อ ๆ มารอเจ้าซ่อมปีกสวย งั้นศาลาไทยมาเขียนกลอนรอเป็นเพื่อนนะ ได้ยินเสียงเรียกไหม...หัวใจเหงา คนเชิงเขาแวะมาถามซ่อนความหมาย ปีกเจ้าหักเมื่อวานวัน...ฝันมลาย ตะวันฉาย...ขอโศกสิ้นบินอีกคราว... เท่านี้ก่อน  ไปล่ะ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ วันปิยมหาราช 17:14:55 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ฝากผ่านลมหนาวพัดผ่าวบ่อยบ่อย ฝากถึงคนคอยค่อยค่อยว่ารัก ฝากผ่านลมหนาวพัดผ่าวประจักษ์ ฝากถึงคนรักฉันคอยฉันคอย คนคอยคอยใคร คนไหนใครหนอ ใครเอยจะรอ ใครหนอไม่ยอมมา สีน้ำฟ้า เป็นคนเดียวกับสีฟ้าหร้อเปล่าครับ ดีแล้วครับที่เป็นเจ้าสาวไม่กลัวฝน โผล่หน้ามาทายทัก น้องรักอย่ามองผ่าน สรรพสิ่งเปลี่ยนชั่วกาล ดอกไม้บานเพื่อสิ่งใด หึ หึ คนที่ผมนึกถึงก่อนนอนคือพระพุทธเจ้านะครับ อนุญาติให้แจมไปบำเพ็ญบารมีสี่อสงไขยกับอีกแสนกัปป์ ทำไมหัวเราะเป็นคริ คริ ม่ายช่ายนกโจ้งขวานสักหน่อย จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน (แสงแรก ประดับดิน) - [ วันปิยมหาราช 21:48:14 ]

ความคิดเห็นที่ 7 *0* ชอบจัง...^ ^ V ^ ^ จากคุณ : มิรันตี - [ วันปิยมหาราช 22:02:17 A:203.188.28.172 X: TicketID:104283 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณพุดน้ำบุศย์มากครับที่ให้กำลังใจ น้ำบุศย์นี่คือน้ำดอกไม้ใช่ไหมครับ ศาลาไทยยยยยยยยยยยยยยยย เอ้าอนุญาติให้ตีหัวใจเล่นได้วันหนึ่ง มันก็จริงนี่นะ ตอนนั้นกว่าจะเจอศาลาไทย ก็ต้องเป็นความเห็นที่ ๓๐ ขึ้นนี่นา แล้วที่ ๑๐๘ ขลังดีออก เอ หรือจะเรียกศาลาไทยรุ่น ๑ ดีมั้ย ดีมั้ย เธอจ๋าได้ยินไหม เสียงหัวใจเดินเหงาเหงา รักรื่นกลับซบเซา เหลือเพียงเงาเหงาอ้างว้าง .................................. เธอจ๋า มองเห็นไหม ปะทุไฟที่แผดเผา มีหัวใจฉันเป็นเตา โอ ตัวเราคือกองฟอน จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ วันปิยมหาราช 22:03:43 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มิรันตีครับ ชีวิตคุณเนี่ยมากด้วยสัญลักษณ์ ยิ้มก็ม่ายยิ้มตรงๆ เวลาคุณยิ้มชอบใจ หน้าตาเป็นแบบนี้จริงเหรอ ศาลาไทยครับ วันปิยมหาราชของปีนี้ผ่านมา และกำลังจะผ่านไป ทำอะไรอยู่ครับ ผมเนี่ยจะนึกถึงรัชกาลที่ ๕ ที่ทรงเลิกทาส ผมไม่เคยเป็นทาสนะ แม้แต่ทาสของความรักก็เถอะ อืมใช่ ผมนึกถึงความรักด้วยล่ะ เจ้าความรักเนี่ยมี ๔ แบบครับ ๑.เปมะ หมายถึงรักของคนหนุ่มสาวยึดมั่นถือมั่นรุนแรง ๒.สิเนหะ รักแบบพ่อแม่รักลูก ลูกรักพ่อแม่ ๓.ปิยะ รักเพราะเขาทำคุณประโยชน์ให้ เช่นพระนามของสมเด็จพระปิยมหาราช หมายถึง พระราชาผู้ยิ่งใหญ่อันเป็นที่รัก ๔.เมตตา รักผู้อื่นอย่างบริสุทธิ์ เหมือนที่พระพุทธเจ้ารักชาวโลก แล้วคุณล่ะรักผ้มมมมมมแบบไหน จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ วันปิยมหาราช 22:20:13 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ลมทวนหวนเปลี่ยนทิศ ลมลิขิตให้ร้างไร้ ลมพาคนลาไกล ลมกรีดใจให้จ่อมจม ขอฝากความห่วงใย ฝากหัวใจให้สายลม ฝากรักฝากชื่นชม ฝากสายลมพัดถึงเธอ แหะแหะ  ทดสอบก่อนจะต้องฝากลมจริงๆ จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง - [ วันปิยมหาราช 23:58:01 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ฝากสายน้ำ ฝากสายลม แสงสวรรค์ ฝากคนธรรพ์ ฝากเทพธิดา ฝากป่าใหญ่ ฝากขุนเขา ฝากแสงเงา คอยเอาใจ ฝากมวลเมฆ ฝากผ้าให้ ห่มใจเธอ นึกอยู่ว่าหนึ่งนกไม่ได้เข้าเนต แต่ก็มารำพึงรำพัน เผื่อได้คุยกับใครต่อใครคลายเหงา คนชอบบทกวีก็เป้นเพื่อนรักของผมทุกคนล่ะครับ จริงมั้ยครับ เดินดินกินข้าวแกง กินข้าวแกงแดงเดินดิน ข้าวดินกินแกงเดิน เพลิดเพลินเดินกินแกง เอิ๊ก เอ๊ก เอิ๊ก จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 24 ต.ค. 48 00:21:30 ]

ความคิดเห็นที่ 12 @~_..... บทกวีซาบซึ้ง________ตรึงใจ ไหวหวั่นเกินกว่าใด__________แวะข้อง สุดแสนละมุนละไม__________แต้มแต่ง พริ้วสะพรั่งจับจ้อง___________กว่ารู้จบความ ....._~@ จากคุณ : Knight - [ 24 ต.ค. 48 01:06:09 A:58.9.139.154 X: TicketID:109986 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีครับคุณแสงแรก ๐ รอยทรายเรียงผิวเป็นริ้วคลื่น ค่ำคืนคลื่นลมระดมถา เม็ดน้อยโรยรายกำจายมา ตราบอุษาก็วางผิวเป็นริ้วลอน ๐ ริ้วนัยน์ไหวตามด้วยหวามต้อง แก้มผ่องก็เรื่อรัตประภัสสร โอษฐ์น้อยปั้นปึ่งแม้นขึ้งงอน หากอาวรณ์ยังแผ่พลิ้วเป็นริ้วมา. จากคุณ : สดายุ... - [ 24 ต.ค. 48 12:49:49 ]

ความคิดเห็นที่ 14 โอ๊ยยยยยยย     ป้าโดน    ๆ แบบสุดๆ จากคุณ : เจ้าป้ามหาภัย - [ 24 ต.ค. 48 14:12:37 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เรียน คุณ แสงแรก ประดับดิน ขอบพระคุณ แสงแดด ในยามเช้า ขอบพระคุณ ฤดูหนาว อันแจ่มใส ขอบพระคุณ สวรรค์ที่ มีห่วงใย จึงได้ เกิดกวี มีอีกคน. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ (พจนารถ๓๒๒) - [ 24 ต.ค. 48 14:51:20 ]

ความคิดเห็นที่ 16 สวัสดีวันจันทร์จ้ะแสงแรก  วันหยุดชดเชยที่ศาลาไทยยังทำงานปกติ ๕๕๕  เอิ้ก ๆ ขำคนเจ้าความคิด  "ศาลาไทย รุ่น ๑"  (ไม่ใช่พระเครื่องนะเฟ้ย) ขออนุญาตเอาหัวใจแสงแรกมาเดาะเล่นซ้อมมือสักวัน  เดาะหัวใจไม่ใช่อกเดาะ เมื่อก่อนศาลาไทยพยายามจะเข้ากระทู้บทกวีให้ได้ทุกกระทู้ไงแสงแรก ช้าเร็วก็หาทางเข้าไปเขียนกลอนด้วย  แต่เดี๋ยวนี้ไม่ไหว  เวลาว่างน้อยเต็มที วันปิยมหาราชที่เพิ่งผ่านไป  ศาลาไทยไม่สบายนิดหน่อย เลยอยู่บ้านดูแลตัวเอง กับลุกขึ้นมานั่งอ่านข่าว  อ่านกระทู้  ตอบกระทู้บ้าง ถือเป็นวันพักผ่อนไป ฮิ ๆ น่ารักจริงเชียวแสงแรก  ช่างเจรจาเสียจริง ๆ เพื่อนคนนี้ "ผมไม่เคยเป็นทาสนะ แม้แต่ทาสของความรักก็เถอะ" ถามว่าศาลาไทยรักผมแบบไหนเหรอ... อืม...  จริง ๆ ก็ชอบผมสั้นนะ  แต่รักผมยาว ทุกวันนี้ไว้ผมสั้น  เพราะผมยาวน่ะ  ดูแลรักษายาก  ต้องเอาใจใส่เยอะ ไม่งั้นผมก็งอแงซะเฉย ๆ  วันดีคืนดีก็ต้องลุกขึ้นมาบำรุงรักษาเป็นพิเศษ                      . นี่ว่ากำลังจะกลับไปไว้ผมยาวอีกคราว  เพราะไว้ผมสั้นมาหลายปีแล้วเหมือนกัน เอิ้ก ๆ แวะมาคุยเล่น ๆ ตอนเบรกกาแฟ  ห้ามเคืองกัน ...ทุกข์ระทมลมหนาวยิ่งร้าวล้า เพียงบอกลาตัดพ้อต่อปลายฝน อยากเขียนคำฉ่ำใจใครบางคน แต่อับจนหวานจางไม่อย่างใจ... จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 24 ต.ค. 48 15:54:57 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คุณไนท์ครับ ผมไม่ได้แต่งโคลงนานแล้ว เมื่อคิดถึงรัชกาลที่ ๕ ก็ลองแต่ง แม้จะไม่ได้อย่างที่ใจปรารถนา ปิยมหาราชสร้าง          โรงเรียน ลูกหลานท่านอ่านเขียน  ทั่วหล้า เลิกทาสท่านพากเพียร   เพื่อสร้าง ศานติ หลานรุ่นหลังอิ่มหน้า      แต่งฟ้า ถวายคืน เพื่อนๆครับ ร้อยแก้วในสมองมีอยู่ว่า สมเด็จพระปิยมหาราช ส่งเสริมการศึกษา เลิกทาสได้ให้เราอยู่กันฉันท์น้องพี่ อ่านเขียนกวีได้อย่างนี้ จึงแต่งบทกวีถวายคืน เพื่อนอบน้อมต่อพระองค์ แต่เวลาเขียนแบบเร่งด่วนก็ไม่ได้อย่างใจ ไม่แน่นะศาลาไทยอาจทำได้ ช่วยกันเอาร้อยแก้วสมอง เปลี่ยนเป็นร้อยกรองกันหน่อยครับ ขอบคุ้น ขอบคุณสดายุ มาแบบผู้รู้ใจ พาใครมาฝากเนี่ย สวยเกินรับไหว เอ ดูดีๆเหมือนผู้ชายปลอมตัวมานะ แปลกนะสมัยนี้ พอเจอคนสวยประหลาด ก็นึกถึงสาวประเภทสามไปเสียนี่ เฮ้อ นารีปราโมทย์ จริงจริงครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 24 ต.ค. 48 20:47:41 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณครับเจ้าป้ามหาภัย เอ แล้วช่ายป้าหนอนหรือเปล่าครับเนี่ย แต่คงไม่ใช่ป้ากอแก้ว ความสวยอยู่ไม่นาน แต่ความเข้าใจกันทำให้อยู่กันได้นาน คำว่าป้า เป็นคำมงคลนะ อันหมายถึง ชั้นเป็นพี่แม่แกได้ก็แล้วกัน จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 24 ต.ค. 48 20:59:55 ]

ความคิดเห็นที่ 19 พจนารถ ๓๒๒ ครับ คงไม่ใช่พจนารถ พจนาพิทักษ์นะ ชอบเขียนกลอนแทรกผ่านม่านลมหนาว ชอบหมอกขาวคลุมภูเขาเช้าสวรรค์ ชอบฟังเรื่องหลังหมอกขาวชาวคนธรรพ์ ชอบอัศจรรย์ในดนตรีกวีดาว จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 24 ต.ค. 48 21:25:25 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ศาลาไทย รุ่นหนึ่ง ๑๐๘ น่ะเป็นคำยกย่อง เพราะตั้งกระทู้ทีหนึ่งเกินร้อยความเห็นเกือบทุกที แล้ววเธ้ออล่ะรักกกฉานม้าย เพลงครับเพลงใต้ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 24 ต.ค. 48 21:46:54 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขออภัยยังคุยกับศาลาไทยไม่สิ้นสุด เผลอกดเอ็นเทอร์เสียก่อน เนี่ยถ้าเผลอกดอย่างอื่นอาจจะยุ่งกว่านี้ก็ได้ ...ทุกข์ระทมลมหนาวยิ่งร้าวล้า เพียงบอกลาตัดพ้อต่อปลายฝน อยากเขียนคำฉ่ำใจใครบางคน แต่อับจนหวานจางไม่อย่างใจ... คงเพราะเธอวางหัวใจไว้ไกลฉัน คงความฝันสายสัมพันธ์กวีศรี คงเป็นเพื่อนเป็นสหายสบายดี คงนานนานเอาบทกวีมาแลกกัน จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 24 ต.ค. 48 21:59:09 ]

ความคิดเห็นที่ 22 บทกวี........กลอนฯ/โคลงฯ เหล่าล้วน ผ่านการแต้มแต่งโดยท่าน..............." แสงแรก ประดับดิน " ล้วนสุดยอดเพราะพริ้ง หาใดเสมอเหมือน ใช่ยอยกแต่น้อยก็ได้ไม่ .......เลื่อมใสจริงแท้ จากด้วยใจจริง จากคุณ : Knight - [ 25 ต.ค. 48 00:12:50 A:58.9.138.247 X: TicketID:109986 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ไม่ไช่ป้าหนอนหรอกจ้า    แต่ป้า เป็นคนที่แอบชื่นชมป้า หนอนสุดริด .คำว่าป้าเป็นคำมงคลนะ แปลว่าชั้นเป็นแม่พี่แกได้ ก็แล้วกัน   ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โดนอีกแล้ววววววววววววว   5555555555 จากคุณ : เจ้าป้ามหาภัย - [ 25 ต.ค. 48 09:24:26 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อ่ะ.. ม่ายช่ายคนเดียวกะสีฟ้าค่ะ.. จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 25 ต.ค. 48 15:26:55 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เรียน ท่านสหาย แสงแรก ประดับดิน บรรยากาศ ทำให้ มีใจเขียน กลอนก็เนียน ตามหมอก สิบอกให่ รักกวี พากย์พจน์ หมดหัวใจ อยู่ที่ไหน ก็เขียนได้ ไม่อาทร. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ (พจนารถ๓๒๒) - [ 25 ต.ค. 48 15:34:50 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ขอบคุณ ไนท์ท่านให้         กำลัง ใจเฮย กวี ย่อมเป็นขุนคลัง           รากแก้ว ทุก บทที่ฝากฝัง                หยั่งราก ฝากท่าน คน คู่ควรค่าแล้ว                แต่งฟ้าคำโคลง ขอบคุณไนท์อีกครั้งครับ ฮ่า ฮ่า เจ้าป้ามหาภัยไม่กอแก้ว จะรีบไหนเขียนกลับกันเลย เหมือนนุ่งข้างในไว้ข้างนอก พี่แม่แกครับ ไม่ใช่แม่พี่แก ท่าจะโดนจริงจริง 555555555555555555 จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 26 ต.ค. 48 00:35:21 ]

ความคิดเห็นที่ 27 สีน้ำฟ้าครับ ยังไม่ตอบคำถามข้างบนเลยครับ ทำมายยย หัวเราะดังคริ คริ ยังไม่เคยเจอใครหัวเราะอย่างนี้เลย ท่านสหาย พจนารถ วาดคำหวาน อยู่โรงบาล โรงหมอ ก็ยังเขียน รักกวี กาพย์กลอน สุนทรเนียน แม้จะเรียนรู้ชีวิตผิดถูกลอง ขอบคุณพจนารถครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 26 ต.ค. 48 01:21:45 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ปลายฝน ต้นหนาว หัวใจเหน็บ ซอกเก่า เคยเก็บ เอาเจ็บกั้น ระหว่างซอก-หัวใจ ไม่ยืนยัน คงแต่ปีก-ความฝัน ปลดพันธนาฯ แหะ แหะ ขอรับ แวะมาทักทาย ขอรับ ถือโอกาสสวัสดี ทุก ๆ ท่านด้วย ขอรับ จากคุณ : นายทิวา - [ 26 ต.ค. 48 17:56:01 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เมื่อฝนปราย ปลายฝน เริ่มต้นเหงา เหมือนฝนเร้าหนาวรุม รุ่มสมอง หนึ่งเพื่อนใจหนึ่งความหวังดั่งละออง แม้แผ่วต้องแล้วผ่านหายตายครึ่งใจ ความเป็นเพื่อนที่เหลือเพื่อโลกหมุน เป็นไออุ่นหรือถ่านเถ้าเก้าอย่างใหม่ ศูนย์ตามมา เหม่หมิ่น สิ้นสายใย บ่นเพื่อใครทั้งเก่าใหม่ใจของเรา เพราะรู้สึกว่าเราเข้าใจกัน สายสัมพันธ์แบบกวีใช่ขี้เหงา ชีวิตจริงบีบคั้นให้คนไกลเงา หัวใจฉันมีปีกเขลาเงาเดียวดาย หนึ่งนก ตะวัน อยู่ไหนไกลจนเหงา ............................................. ........................................... ......................................... สวัสดีงามงามกับนายทิวา ผู้หัวเราะแหะ แหะ ตัวจริงเสียงจริงครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 26 ต.ค. 48 23:22:07 ]

ความคิดเห็นที่ 30 สวัสดีตอนดึก ๆ จ้ะแสงแรก  แวะมาป้วนเปี้ยนในกระทู้เสียหลายรอบ ชอบวรรคนี้จัง ...หนึ่งนก ตะวัน อยู่ไหนไกลจนเหงา... นั่นสิเขาหายไปไหนกันนะ เมื่อตอนหัวค่ำฝนตก  ศาลาไทยโดนฝนแค่นิดหน่อย  ร่ำ ๆ จะเป็นไข้เสียอีกแล้ว เฮ้อ...                                       . ชักเซ็งสุขภาพตัวเองพักนี้เสียจริง ๆ บทกราฟจะดิ่งมันก็ทิ้งลงเหวซะอย่างนั้นแหละ ปลายฝนต้นหนาวแบบนี้  คิดถึง  "เขาหลวง" เสียจริง ๆ นะแสงแรก เคยขึ้นไปค้างหลายครั้ง  ชอบที่นั่นมาก  ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้กลับไปอีก ดื่มกินความเศร้าบอกเล่าเรื่อง เปล่าเปลืองน้ำตาเพลาดึก ละคำ...ละคำ...ยิ่งย้ำลึก รู้สึกรู้สม...โง่งมงาย ถามหาคำหยอกเคยเย้ายั่ว ถามหายิ้มหัวมาห่างหาย ถามหาคนเคยอยู่เคียงกาย เลิกถามความหมาย...ไม่เคยมี จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 26 ต.ค. 48 23:49:56 ]

ความคิดเห็นที่ 31 จุดธูปขึ้นแล้วอัญเชิญขวัญอัญชลี ตะวันหนึ่งนกคนดีอยู่ที่ไหน โอม จงมา จงมาแม้อยู่ไกล จะอย่างไรขอให้มา ตัวเป็นเป็น นั่นนะสิ ให้คอยนานนาน มันซมซานรู้ไหมเอย ยิ่งเธอทำเฉย.........เพลงโลโซครับ ศาลาไทยครับ ผมแต่งมหากาพย์ของภาคใต้ไว้ยังไม่สมบูรณ์นัก อยากให้ศาลาไทยช่วยอ่านและแนะนำด้วย เป็นเรื่องคนธรรพ์บนภูเขาหลวงและเขาเหมนครับ กะว่าคงเป็นแฮรี่ พอตเตอร์แบบไทยๆครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 27 ต.ค. 48 00:27:01 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เนี่ยกำลังทำบล็อกแก็งค์อยู่ มันสนุกตรงที่ทำไม่เป็นนี่แหละครับ ทำเสร็จจะให้ศาลาไทยดูเป็นคนแรกครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 27 ต.ค. 48 00:31:19 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อ่ะนะ.. เราก็อุตส่าห์จะข้ามประเด็นไป เป็นแบบ..หัวเราะเจ้าเล่ห์ ๆ แฝงเลศนัย ทำนองน้าน (มั้ง) .. คริ..คริ .. จากคุณ : แจม (สีน้ำฟ้า) - [ 27 ต.ค. 48 20:36:41 ]

ความคิดเห็นที่ 34 หัวเราะ หึ หึ ดูเป็นผู้มีอายุ หัวเราะ ฮ่า ฮ่า เป็นคนเปิดเผย หัวเราะ 55555555555 เป็นคนไม่ขยันนัก มาย บล็อกเสร็จในระดับหนึ่งแล้ว เชิญมวลมิตรมานั่งจิบกาแฟ สัมผัสตำนานของภาคใต้ มีอะไรให้รับใช้ รับขนมจีบเพิ่มมั้ยครับ ซาลาเปาจากนราธิวาสสักก้อนมั้ยครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 27 ต.ค. 48 22:55:50 ]

ความคิดเห็นที่ 35 สวัสดีจ้ะแสงแรก แวะเข้ามาพูดคุยในกระทู้  หลังประชุมเครียด  ก่อนจะไปสะสางงานที่ท่วมหัวท่วมตัวที่ดูจะยาวไปจนหลังปีใหม่โน่น                . ขอบคุณสำหรับข้อความถามไถ่สุขภาพของศาลาไทยที่ฝากไว้ให้  เอิ้ก ๆ รับรองไม่ใช่ไข้หวัดใหญ่หรือหวัดนกแน่ ๆ พูดถึง "ขนมจีน" เนี่ย  ถือเป็นของโปรดศาลาไทยอย่างหนึ่งเชียวนะแสงแรก  โดยเฉพาะ "น้ำแกงเผ็ด" ฝีมือคุณแม่ ทุกวันนี้  เจอร้านอาหารใต้เป็นไม่ได้  ต้องแวะเข้าไปดูว่ามีขนมจีนน้ำยาใต้ขายหรือเปล่า  ถือเป็นมื้ออร่อยอีกมื้อ แถวบ้านที่อยู่  เพิ่งมีร้านมาเปิดใหม่ชื่อร้าน "คนตรัง" ฝีมือทำอาหารใต้  น่าดูชมเชียวล่ะ สมัยเรียนชอบไปหาเพื่อนแถวรามฯ เพราะแถวนั้นมีขนมจีนกับอาหารใต้ให้เลือกได้สารพัดอย่าง นี่ยังมีคนรับปากว่าจะพาไปกิน "หนมจีนหน้าราม" รอจนข้ามปีแล้ว ...สงสัยจะอด  เฮ้อ... แวะเข้าไปดู blog ของแสงแรกแล้วนะ  ยังไม่ได้ลงชื่อไว้  รอคิดคำสวย ๆ ได้  จะเอาไปวางไว้ให้เป็นที่ระลึก ฮิ ๆ ไม่มี...คำถามใดจากใจอีก เพราะใจหลีกหลบทุกข์ที่รุกหนัก ขอเวลา...หัวใจได้ผ่อนพัก นะที่รัก...เหนื่อยท้อต่อเรื่องราว ฉันอย่าง...เธออีกอย่างทางชีวิต ถูกผิด...เช่นนี้ที่เลือกก้าว ใกล้ไกล...ใต้จันทร์ตะวันดาว คือรัก...ยืนยาวระหว่างเรา - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 28 ต.ค. 48 12:04:05 ]

ความคิดเห็นที่ 36 โห ซึ้งมาก พูดถึงของกินมากเดี๋ยวหิว มีวิวเขาเหมนและเขาหลวงให้ดูด้วยนะ แต่รอแต่งภาพให้โหลดง่ายหน่อย ฝีมือการถ่ายของข้าพเจ้าเอง นึกถึงคำกลอนที่ว่า ฉันรักภูเขา ดุจรักปู่เฒ่าเชื้อสาย จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 28 ต.ค. 48 18:42:37 ]

ความคิดเห็นที่ 37 แว่วน้ำคำล้ำค่าเพรียกหามิตร ซาบซึ้งจิตจริงหนอรอสหาย โอตะวันมั่นฟ้ามากลับกลาย โอหนึ่งนกหลบพ่ายไปหนใด บทกวีผลิบานผ่านวันหนาว คนบันทึกเรื่องราวนั้นไปไหน ดอกกวีบางดอกได้ผลิใบ ดวงใจใครจะซาบอาบอิ่มทรวง แลน้ำค้างพร่างรวงพวงข้าวพลิ้ว ลมพลิกริ้วน้ำค้างไปห่างห้วง ปล่อยฉันเก้อเพ้อพร่ำระกำดวง เราคงตวงน้ำค้างว้างเดียวดาย เก็บเอากลอนบทเก่ามาเฝ้าอ่าน หรือคงสาส์นสุดท้ายจากสหาย เหล่ามิ่งขวัญฝันเธอคงตีบตาย ทิ้งความหมายอุดมการณ์อันหวานนั้น โถมิ่งมิตรนิดน้อยที่เราพบ มาเร้นหลบดวงตาให้ว้าหวั่น แล้วจะมีกี่ใครที่ไหนกัน มาแบ่งฝันไว้ใฝ่ให้ใครหวัง.. จากคุณ : ชลกานต์ - [ 29 ต.ค. 48 16:51:56 A:58.147.103.35 X: ]

ความคิดเห็นที่ 38 โห อย่างนี้ต้องเอาจริงแล้วนะเนี่ย ใครปลอมตัวมาหรือเปล่าครับ แต่งได้พลิ้วเพราะเหมือนใครคนหนึ่ง ซึ่งเคยรู้จัก ตอนนี้ก็ยังรู้จัก แต่อาจไม่รู้ใจ ไม่รู้ใกล้ ไม่รู้ถึง ชลกานต์ครับ อย่าไปไหนเสียล่ะ เดี๋ยวมา จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 29 ต.ค. 48 21:13:26 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ไปสำรวจบล็อกเพลินอยู่พักใหญ่ สงสัยต้องแต่งสดแล้วล่ะครับ เพื่อนคือเพื่อน คือเพื่อน เพื่อนคือเพื่อน มีคำเป็น คำตายเตือน เงื่อนแรงฝัน มีสหาย ความไม่สบาย คล้ายแบ่งปัน ไม่จันหวัน ฟั่นเฟือน ขาดเพื่อนใจ กลอนบทเก่าใจเราใหม่ก็ใช่เก่า แก้วที่เก้า คงเมาฝืน ยืนไม่ไหว แก้วใบเดิม เหล้าเดิมแปร่ง เดินแกว่งไกว กลอนบทเดิมจึงเปลี่ยนไปเหมือนใจคน โอ ตัวเรา เปรียบไป ได้หรือนี่ ไม่เคยกิน สักที กวีสับสน ไม่เมาเหล้าแต่เมาเหงาเมาเกินทน หมองมวลมนหม่นเหมาเมามากมาย จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 30 ต.ค. 48 00:35:38 ]

ความคิดเห็นที่ 40 แวะมาทักทาย ชื่อคุณไพเราะดี บทกวีจริงใจ อารมณ์สดใส ผู้ตอบผู้เยือนมากมาย ให้เบิกบานใจที่ได้แวะมา ขอบคุณกวีดีดีน่าอ่านค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ต.ค. 48 04:24:31 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ขอบคุณมากครับทิกิ แวะไปอ่านบล็อกของทิกิมาแล้ว เติมคำให้กำลังใจไว้ด้วยล่ะ ขำดีครับ หาธรรมะดีดีสักบทหนึ่งมาไตร่ตรอง ความโกรธเป็นของไม่ดี ความโกรธเป็นพญามาร เมตตาเป็นของพระพุทธเจ้า ความโกรธทำให้อายุสั้นลง ความโกรธเปลี่ยนลมหายใจ อยากให้ผู้อื่นเป็นสุข ใจเราจะมีความสุขก่อนครับ นี่ ไม่ต้องมีกัณฑ์เทศน์นะครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 30 ต.ค. 48 13:57:21 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ฝนระบายส่ายริ้วพลิ้วสายฝน ดอกไม้หล่นทักดินหอมกลิ่นฉ่ำ ฝากความหอมห้อมไว้ในน้ำคำ อาจลึกล้ำตื้นเขินเชิญเธอตรอง ย่อมเพื่อนจักรู้ในฤทัยเพื่อน หากสอยเดือนแล้วฟ้าไม่มาหมอง คงสอยหมดท้องฟ้ามาให้ครอง สิ่งไหนปองจะคว้าไขว่มาให้เกลอ ย่อมเราต่างรู้ดีวิถีเรา ฝันครั้งเก่าสะท้อนในกลอนเสมอ ฝันครั้งใหม่ใจหวังทั้งอยากเจอ ฉันและเธอยังคิดอย่างนั้นไหม ณ วันนี้เราต่างห่างครึ่งฟ้า หากน้ำตาเธอร่วงฉันห่วงไห้ เกินจะรับซับโศกโลกแห่งใจ โลกแห่งความอ่อนไหวใครบางคน สักเสี้ยวหนึ่งซึ่งกวีมีความหวาน เธอจงอ่านซ้ำซ้ำย้ำอีกหน ซับซึ้งไว้ในใจอย่าร้อนรน ขณะฝนหล่นริ้วพลิ้วสายงาม.. จากคุณ : panva@hotmail.com - [ 30 ต.ค. 48 14:52:44 A:58.147.22.133 X: ]

ความคิดเห็นที่ 43 ฝนระบายส่ายริ้วพลิ้วสายฝน ดอกไม้หล่นทักดินหอมกลิ่นฉ่ำ ฝากความหอมห้อมไว้ในน้ำคำ อาจลึกล้ำตื้นเขินเชิญเธอตรอง ย่อมเพื่อนจักรู้ในฤทัยเพื่อน หากสอยเดือนแล้วฟ้าไม่มาหมอง คงสอยหมดท้องฟ้ามาให้ครอง สิ่งไหนปองจะคว้าไขว่มาให้เกลอ ย่อมเราต่างรู้ดีวิถีเรา ฝันครั้งเก่าสะท้อนในกลอนเสมอ ฝันครั้งใหม่ใจหวังทั้งอยากเจอ ฉันและเธอยังคิดอย่างนั้นไหม ณ วันนี้เราต่างห่างครึ่งฟ้า หากน้ำตาเธอร่วงฉันห่วงไห้ เกินจะรับซับโศกโลกแห่งใจ โลกแห่งความอ่อนไหวใครบางคน ย่อมเราต่างรู้ในฤทัยเรา ขณะที่นั่งเฝ้ามองสายฝน คิดถึงเพื่อนที่ห่างต่างตำบล คิดถึงจนเขียนร่ำเป็นคำกลอน.. ............. ขอแก้ไขนิดหน่อย อิอิ แบบว่าเขียนแล้วมาอ่านอีกที เหมือนจะเฉออกนอกหน้าต่างเลยนะเนี้ย คิคิคิ ป.ล ข้าพเจ้าต้องไปต่างจังหวัดราวหนึ่งอาทิตย์ .. กลับมาวันจันทร์นู้นนน อิอิ จากคุณ : ชลกานต์ - [ 30 ต.ค. 48 19:08:42 A:58.147.22.133 X: ]

ความคิดเห็นที่ 44 โห มาเป็นชุด แต่ก็ชื่นใจนะ ได้ทราบข่าวคราวของเพื่อนฝูงกัน บอกแล้วอย่าหัวเราะล่ะ ซิมเราหายแล้วไปขอซิมใหม่เบอร์เดิม เบอร์เพื่อนฝูงหายไปหมด พอคิดถึงเพื่อนฝูงเข้า ก็ตั้งกระทู้ค้นหา ได้รู้ข่าวคราวก็สบายใจแล้วล่ะครับ อ๋อ เกือบลืม มันไม่ได้หายแต่ซิมอย่างเดียวหรอก เครื่องทั้งเครื่องก็หายไปพร้อมกัน แบบว่าขโมยเชือกแล้วได้วัวมาตัวหนึ่ง สบายใจแล้วล่ะครับ มีความสุขกับการเดินทาง เพื่อนรัก จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 30 ต.ค. 48 22:01:45 ]

ความคิดเห็นที่ 45 @~_ Poem. เพลงกวีดีดพริ้ว......พราวไสว ท่วงท่าลีลาไหว......................อ่อนช้อย สำเนียงถักร่ายไกว.....................เสนาะนัก ร้อยสะกดเคลิ้มคล้อย.....................ดุจต้องมนต์ขลัง .Poet _~@ สวัสดี..........ท่าน แสงแรก ประดับดิน ชื่นชมบทกวีกลอนฯความ ของท่านและสหายทุกๆท่าน จึ่งเรียงร้อยโคลงฯนี้ขึ้นด้วยเพราะชมชื่นยิ่ง สุดยอดสุดเลิศ บอกกล่าวไว้ด้วยใจจริง จากคุณ : Knight - [ วันฮาโลวีน 00:10:46 A:58.9.137.204 X: TicketID:109986 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณท่านไนท์มากครับ ที่ให้กำลังใจ วันนี้ตามปกติผมต้องแต่งกวีได้บทหนึ่ง โอ ความไม่แน่นอนของการงานและตัวเรา เอาภาพภูเขาเหมน สายน้ำที่ไหลมาจากภูเขา อาบแล้วเย็นชื่นใจ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 31 ต.ค. 48 21:28:40 ]

ความคิดเห็นที่ 47 แวะมาอ่านอีกรอบช่วยปิดกระทู้ไหมคะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 8 พ.ย. 48 21:52:28 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ขอบคุณทิกิมากครับ ที่ช่วยปิดกระทู้ให้ กระทู้หนึ่งก็เหมือนลูกคนหนึ่ง ดูแลอย่างดี ภูมิใจครับ ไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกัน พบกันใหม่เมื่อชาติต้องการ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 8 พ.ย. 48 23:21:02 ]

ความคิดเห็นที่ 49 แว้บมาอ่านคำละเอียดๆ ค่ะ :D จากคุณ : Pen (Pen Writer) - [ 15 พ.ย. 48 17:16:37 ]

ความคิดเห็นที่ 50 เอ๋า จะรีบปิดกระทู้ไปไหนกัน กลับมาแล้วเน้อเจ้า สบายดีเช่นเคย ตัวเล็กก็สบายดีเจ้าค่ะ มาคนดี..ตรงนี้ที่ของเรา คล้ายว่างเปล่าแต่เปี่ยมด้วยภาพฝัน เมื่อไร้ใครเข้าใจในสำคัญ แห่งแสงจันทร์ของเราอย่าเศร้าเลย ด้วยว่าโลกบางครั้งทั้งแตกต่าง เราอ้างว้างเกินใจจะเพิกเฉย จึงถนอมห้อมลมไว้ชมเชย คนอีกมากละเลยหอมสายลม บางขณะที่เราปลูกดอกไม้ บนความไร้ความยากลำบากขม หวังความสุขเล็กน้อยคอยเด็ดดม อีกหลายใครขับข่มดอกไม้ใจ มิแปลกหรอกหากเธอรู้สึกช้ำ และร้องร่ำโหยหาใบไม้ไหว สักเศษเสี้ยวเขาซึ้งถึงเบื้องใน คงที่เธอมิร้องไห้อยู่อย่างนี้ เขาและเราต่างกันอย่างน่าเศร้า โลกของเขาไม่เคยแว่วไผ่สี ไร้เรไรไล่เรียงเสียงดนตรี ไม่เคยเสพย์บทกวีที่เรารัก มาเถอะมาคนดีที่ของเรา มาแนบเนาน้ำค้างกลางหมอกหนัก แม้นคนเห็นว่าหนาวรวดร้าวนัก แต่เราวักมาลิ้มเอมอิ่มรส จากคุณ : ชลกานต์ - [ 17 พ.ย. 48 17:06:14 A:58.147.34.195 X: ]

ความคิดเห็นที่ 51 เพิ่งกลับเข้ามา ชื่นใจจัง ชลกานต์ คิดถึง ทั้งสองคนเลย จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 7 ม.ค. 49 00:04:24 ]

ความคิดเห็นที่ 52 สวัสดีท่านพี่แสงแรก แวะมาสวัสดีปีใหม่เจ้าค่ะ ขอให้พี่แสงแรกมีความสุขไปตลอดปี และสมหวังดังใจปรารถนา สุขภาพแข็งแรง ลูกศิษย์ไม่ดื้อไม่ซนนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ ตัวข้าพเจ้าเองสบายดีเช่นกัน ตัวเล็กครบ 2 ขวบ แล้ว น่ารักมากๆเลย ... ไว้จะเขียนกลอนมาฝากค่ะ จากคุณ : ชลกานต์ - [ 9 ม.ค. 49 14:52:22 A:58.147.89.75 X: ]