ความคิดเห็นที่ 1 ตอนที่24               ลูกกวาดเริ่มมองไปรอบๆห้อง ยิ่งทำให้หล่อนเริ่มกลัวขึ้นมาเพราะว่ามันมีแต่ความมืด ไฟก็ไม่มี หล่อนเดินไปหยิบไฟฉายที่ชยันต์วางทิ้งไว้ให้ หล่อนเปิดไฟส่องไปรอบๆบ้าน และที่มุมห้องหล่อนพบตะเกียงเจ้าพายุวางอยู่ หล่อนจึงจุดไฟเพื่อเพิ่มความสว่างของบ้าน ทำไมนายนั่นต้องกลั่นแกล้งหล่อนด้วย ตั้งแต่เรื่องรถเข็นจนมาถึงกระท่อมหลังนี้ “ฉันไปทำอะไรให้”หล่อนบ่นกับตัวเองเบาๆ หล่อนหยิบโทรศัพท์เพื่อติดต่อไปหาชายหนุ่มที่ชื่อวาดอีกครั้ง                เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ ลูกกวาดถอนหายใจออกมาเสียงดัง เนื่องจากว่าหล่อนติดต่อวาดไปหลายครั้ง ก็ยังไม่สามารถติดต่อวาดได้เลยสักครั้งเดียว ลูกกวาดรีบลงไปอาบน้ำที่ลำธารก่อนที่สัตว์ป่าจะมาตามที่ชยันต์บอก หล่อนไม่มีผ้าถุงเหมือนคนอื่นๆเขา หล่อนจึงต้องนุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวลงไปอาบน้ำที่ลำธาร ลูกกวาดมองซ้ายมองขวาก็มีเพียงแค่ความมืด หล่อนจึงค่อยๆถอดผ้าเช็ดตัวออกแล้วรีบอาบน้ำที่แสนจะเย็นจัด ยิ่งกว่าน้ำในห้องน้ำเมื่อวานนี้อีก หล่อนหนาวจนปากสั่นทีเดียว เนื่องจากว่าหล่อนต้องเสียเวลาล้างครีมอาบน้ำที่ค่อนข้างล้างออกยากเสียหน่อย ลูกกวาดรีบขึ้นจากน้ำและรีบเข้าบ้านของหล่อนทันที ลูกกวาดนอนไม่ค่อยหลับนัก เนื่องจากว่าอากาศค่อนข้างหนาวและผ้าห่มเพียงผืนเดียวมันไม่เพียงพอสำหรับหล่อนเสียแล้ว หล่อนต้องนอนขดตัวเพื่อให้ความอบอุ่นแก่ร่างกาย ขณะที่หล่อนกำลังจะเคลิ้มหลับ หล่อนก็ได้ยินเสียงแปลกๆมาจากลำธาร “หรือว่าจะมีสัตว์ป่ามากินน้ำจริงๆ”หล่อนบ่นเบาๆ และหล่อนก็ค่อยๆลุกจากที่นอนไปที่หน้าต่าง หล่อนแง้มหน้าต่างเปิดออกดูและสิ่งที่หล่อนพบก็คือ ฝูงช้างหนึ่งโขลง กำลังกินน้ำอยู่ที่ลำธาร และอีกด้านหนึ่งของลำธาร  หล่อนก็เห็นเสือหนึ่งคู่กำลังกินน้ำอยู่เช่นกัน หล่อนกลัวจนขาสั่น จนแทบจะยืนไม่อยู่ หล่อนไม่อยากที่จะหายใจด้วยซ้ำไป เพราะว่า หล่อนเห็นเสือตัวหนึ่งมองมาที่กระท่อมของหล่อน และมันกำลังจะเดินข้ามลำธารมา อย่าข้ามมาเลย ฉันขอร้อง พ่อจ๋า แม่จ๋าช่วยลูกด้วย หล่อนได้แต่ภาวนาอยู่ในใจ และเหมือนคำภาวนาของหล่อนจะเป็นจริง จู่ๆ มันก็เปลี่ยนใจวิ่งไปหาคู่ของมันพร้อมกับวิ่งขึ้นเขาไปด้วยกัน มันคงจะได้กลิ่นอาหารของมันหรือเปล่า มันจึงวิ่งหนีไป แต่หล่อนถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก แต่พอเสือไปแล้ว หล่อนก็ปวดท้องขึ้นมาเสียเฉยๆ สงสัยว่าหล่อนจะตื่นเต้นเสียจนปวดปัสสาวะขึ้นมา หล่อนมองไปที่หน้าต่างหล่อนก็ยังพบว่าช้างทั้งฝูงยังคงกินน้ำกันอยู่ ยังไม่ได้ไปไหน หล่อนพยายามที่จะกลั้นปัสสาวะไม่ให้ออกมาก่อนเวลาอันควร หล่อนมองออกไปที่หน้าต่างอีกครั้ง โขลงช้างกำลังพากันไปจากลำธารแล้ว หล่อนค่อยๆย่องลงมาจากกระท่อม และขึ้นไปบนเขาแต่หล่อนก็ขึ้นไปไม่ไกลนัก หล่อนรีบจัดการกับธุระส่วนตัวของหล่อนให้เร็วที่สุดเพื่อหล่อนจะได้กลับขึ้นบ้านของหล่อน ถึงแม้ว่ามันจะดูไม่ปลอดภัยนัก แต่มันก็ยังดีกว่าที่หล่อนจะอยู่ในป่าแบบนี้ หล่อนตื่นนอนแต่เช้าและหล่อนก็ต้องเดินไปทำงานที่รีสอร์ทซึ่งเป็นระยะทางที่ไกลพอสมควร หล่อนต้องเสียเวลาในการเดินทางเกือบครึ่งชั่วโมง หล่อนก็ต้องรีบเข้าไปกินข้าวเช้ากับพนักงานคนอื่นๆทันที “เมื่อคืนลูกกวาดนอนหลับหรือเปล่า”ดอกแก้วถามลูกกวาดขณะนั่งทานอาหารเช้าด้วยกัน “นอนไม่ค่อยหลับเท่าไหร่” “เออ ดอกแก้วขอถามหน่อยซิ ว่าลูกกวาดเห็นสัตว์ป่ามากินน้ำที่ลำธารบ้างหรือเปล่า” “เห็นซิ”ลูกกวาดตอบสั้นๆ “แสดงว่าที่เขาลือกันว่าเขาพบรอยเท้าสัตว์ป่าไปกินน้ำที่ลำธารก็เป็นเรื่องจริงนะซิ”ดอกแก้วถามด้วยความตื่นเต้น “จริง ดอกแก้วก็รู้ใช่ไหมว่าฉันต้องไปอยู่ที่นั่น”ลูกกวาดถามเสียงเรียบ “รู้จ๊ะ เมื่อวานดอกแก้วกำลังจะบอกลูกกวาดเรื่องนี้อยู่พอดีแต่ว่าคุณชยันต์ออกมาจากห้องเสียก่อน” “ดอกแก้วได้ยินพนักงานของเราเขาบอกกันว่าเขาเห็นรอยเท้าสัตว์ป่ามากินน้ำที่ลำธาร ดอกแก้วพยายามบอกคุณชยันต์แล้ว แต่คุณชยันต์เขาก็ยังยืนยันที่จะให้ลูกกวาดไปอยู่” “เหรอ”ลูกกวาดพยักหน้ารับรู้ หลังจากที่ลูกกวาดทานอาหารเช้าเรียบร้อยแล้ว หล่อนก็เข้าไปหาชยันต์ที่ห้องทำงานทันที “ทำไมคุณต้องให้ฉันไปอยู่ที่นั่นด้วย”ลูกกวาดตบโต๊ะทำงานของชยันต์เสียงดัง ชยันต์เงยหน้าขึ้นมองด้วยแววตาแสดงความพอใจที่เห็นลูกกวาดโมโห “สะใจนักใช่ไหมที่เห็นฉันต้องลำบาก”ลูกกวาดยังคงต่อว่าชยันต์ต่อ “ใช่”ชยันต์ตอบสั้นๆ ลูกกวาดตกใจกับสิ่งที่หล่อนได้ยิน “และที่ฉันให้เธอไปอยู่ที่นั้นก็เพราะว่าเธอมันก็แค่พนักงานชั่วคราวก็สมควรที่จะไปอยู่ที่พักที่มันเป็นชั่วคราวเหมือนกัน ห้องว่างห้องนั้นฉันจะเก็บไว้สำหรับพนักงานประจำที่จะมาทำงานที่นี้เท่านั้น” “ถ้ารู้แล้ว ก็ออกไปทำงานได้”ชยันต์ไล่ลูกกวาด                 “หนูช่วยป้าทำข้าวราดกระเพราไก่ กับ ข้าวผัดอเมริกันให้ป้าอย่างละทีซิ” “จ๊ะ”ลูกกวาดรับคำ “เออ ข้าวราดกระเพราไก่ เอารสจัดๆนะ เพราะว่าคุณชยันต์เขาชอบกินรสเผ็ด ส่วนข้าวผัดอเมริกันของคุณหนูฟ้าสางนะ”แม่ครัวสั่งลูกกวาด แววตาของลูกกวาดยิ้มออกมาอย่างมีเลศนัยเมื่อได้ยินชื่อของชยันต์ หล่อนเริ่มทำข้าวผัดอเมริกันก่อนเป็นอันดับแรก และตามด้วยข้าวราดผัดกระเพราไก่ซึ่งหล่อนตั้งใจทำสุดฝีมือ “เสร็จแล้วจ๊ะป้า”หล่อนบอก “เอาวางไว้ก่อน เดี๋ยวป้าจะบอกให้เด็กมันเอาออกไปให้คุณชยันต์ที่ห้องทำงาน” ลูกกวาดยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อพนักงานยกจานอาหารฝีมือของหล่อนเอาไปให้ชยันต์ ชยันต์กำลังนั่งทำงานโดยมีฟ้าสางนั่งเล่นตุ๊กตาอยู่ข้างๆ “มานั่งอยู่กับพ่อ ไม่เบื่อหรือลูก”ชยันต์ถามฟ้าสาง “ไม่เบื่อหรอกคะ”ฟ้าสางตอบพร้อมกับยิ้มหวานให้กับชยันต์ จนชยันต์อดที่จะเข้าไปหอมแก้มฟ้าสางไม่ได้ ก๊อก ก๊อก ก๊อก “เข้ามาได้”ชยันต์ตะโกนออกไป “อาหารเที่ยงค่ะ”พนักงานบอกชยันต์พร้อมกับวางถาดอาหารที่โต๊ะด้านในสุด ซึ่งชยันต์จัดไว้สำหรับทานอาหารในห้องทำงานเวลาที่เขายุ่งๆ “ทานข้าวกันได้แล้ว”ชยันต์หันไปบอกฟ้าสาง ชยันต์กำลังตักอาหารเข้าปากเป็นคำแรก เมื่อเขาตักอาหารเข้าปากเขาถึงกับสูดปากด้วยความเผ็ดที่มันแสนจะเผ็ดที่สุดเท่าที่เขากินมา เขาแปลกใจที่วันนี้แม่ครัวทำอาหารได้เผ็ดสะใจเขาจริงๆ โดยปกติแม่ครัวจะทำอาหารให้เขาทานก็ไม่เผ็ดมากเท่านี้ อาจจะเป็นเพราะว่าแม่ครัวมักจะทำอาหารรสชาติของชาวต่างชาติเสียเป็นส่วนใหญ่จึงมีรสชาติไม่ค่อยเผ็ดมากนัก “คุณพ่อเผ็ดหรือคะ”ฟ้าสางถามชยันต์เมื่อเห็นชยันต์ใช้ทิชชูซับเหงื่อหลายหน “อืม นิดหน่อยจ๊ะ เป็นห่วงพ่อเหรอ”ชยันต์ถามล้อๆ “ค่ะ”ฟ้าสางรับคำสั้นๆ ฟ้าสางและชยันต์ทานอาหารจนเกลี้ยง ซึ่งชยันต์ถึงกับตกใจที่ฟ้าสางทานอาหารจนหมดจาน เพราะโดยปกติฟ้าสางจะทานอาหารได้มากก็เฉพาะฝีมือของคำหล้าแม่บ้านเก่าแก่ของเขาเท่านั้นเอง “เอ! วันนี้ฟ้าสางลูกพ่อ ทานข้าวจนหมดเลยเหรอ”ชยันต์ถามพร้อมกับเขย่าศีรษะบุตรสาวเบาๆ “ฝากบอกแม่ครัวด้วยนะ ว่าวันหลังให้ทำอาหารรสชาติแบบนี้อีก”ชยันต์บอกกับพนักงานรีสอร์ทขณะที่เข้ามาเก็บจานในห้องทำงานของเขา “ค่ะ”พนักงานสาวรับคำสั้นๆ พนักงานสาวได้เข้าไปบอกแม่ครัวตามคำสั่งของชยันต์ “สงสัย หนูจะต้องทำอาหารให้คุณชยันต์ทานทุกวันซะแล้วซิ”แม่ครัวบอกลูกกวาดขณะที่กำลังยืนล้างจานอยู่ “จ๊ะ”ลูกกวาดรับคำสั้นๆ แต่หน้าตาของหล่อนไม่ได้แสดงออกว่าดีใจกับคำชมของแม่ครัวสักเท่าไหร่ “นอกจากจะใจร้าย เย็นชา แล้วยังเป็นพวกซาดิสม์อีกเหรอเนี่ย”หล่อนบ่นพึมพำเบาๆกับตนเอง หลังจากที่หล่อนช่วยงานในครัวจนงานน้อยลงแล้ว หล่อนจึงไปทำความสะอาดบ้านพักต่อไป ลูกกวาดกำลังเข้าไปทำความสะอาดบ้านพักหลังหนึ่ง และหล่อนก็ต้องร้องเสียงดังลั่น เมื่อหล่อนเข้าไปในห้องน้ำ “โอ๊ย ใครทำสกปรกแบบนี้นะ โอ๊ย ฉันแย่แน่เลย จะอ้วก”ลูกกวาดบ่นและก็ต้องรีบออกมาจากห้องน้ำเพื่อตั้งสติก่อนที่หล่อนจะต้องไปจัดการสิ่งสกปรกที่ถูกทำทิ้งไว้ แหวะ แหวะ มือหนึ่งก็ปิดปากครึ่งจมูกครึ่ง อีกมือหนึ่งก็ใช้แปรงขัดส้อมด้วยความขะมักเขม้น “ถ้าใช้เพียงแค่มือเดียวทำงาน แล้วเมื่อไหร่มันจะเสร็จ”ชยันต์ถามเสียงดังหลังจากที่เห็นลูกกวาดทำงาน ลูกกวาดหยุดขัดส้อมและหันมามองหน้าชยันต์ที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องน้ำ “เอามือออกจากจมูกได้แล้ว และใช้สองมือทำงาน”ชยันต์สั่ง ลูกกวาดยังคงไม่ยอมทำตามคำสั่ง “ฉันสั่งไม่ได้ยินเหรอ หรือจะกล้าขัดคำสั่งฉัน” “เชอะ”ลูกกวาดสบถเสียงดัง พร้อมกับต้องทำตามคำสั่งของชยันต์ หล่อนเอามือออกและต้องทนกับกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์ จนหล่อนต้องรีบกลั้นลมหายใจ แต่หล่อนก็กลั้นได้ไม่นาน จนหล่อนต้องรีบวิ่งออกมานอกห้องน้ำ โดยผลักชยันต์ทื่ยืนขวางอยู่หน้าประตูจนกระเด็น กลับเข้าไปทำงานเดี๋ยวนี้ ฉันจะยืนเฝ้าเธออยู่ตรงนี้แหละ”ชยันต์จับแขนของลูกกวาดและดันเข้าไปในห้องน้ำเบาๆ “โอ๊ย ปล่อยฉัน ฉันทำเองได้”ลูกกวาดสะบัดแขนและรีบเข้าไปทำความสะอาดในห้องน้ำทันที ชยันต์ยืนมองลูกกวาดจนกระทั่งหล่อนทำความสะอาดเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็เดินออกจากบ้านไปทันที จากคุณ : ทรายสีรุ้ง - [ 26 ต.ค. 48 08:56:56 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ใจร้ายมากเลยนายชยันต์ สงสารหนูลูกกวาดแล้วอ่ะ จากคุณ : เรน - [ 26 ต.ค. 48 19:15:36 A:202.183.135.152 X: TicketID:107024 ]

ความคิดเห็นที่ 3 มาอัพน้า จากคุณ : จัน - กลม (จัน - กลม) - [ 26 ต.ค. 48 22:05:38 ]

ความคิดเห็นที่ 4  งง..เหมือนกันทำไมชยันตืถึงคิดว่าลุกกวาดเป้นน้ำตาล..หรือว่าเดาจากนามสกุล  ไม่งั้นนะจะจำได้แต่ตอนที่เจอแล้ว ..ชยันต์ใจร้ายมาก  ๆ จากคุณ : donutty (Donut_ty) - [ 27 ต.ค. 48 08:19:02 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ฝาแฝดหรือ ทำไมดูไม่ออก จินตนาการคนเขียนบรรเจิดจังค่ะ มีเสือในรีสอร์ท จากคุณ : scottie - [ 27 ต.ค. 48 19:12:16 ]

ความคิดเห็นที่ 6 นางเอกน่าจะบอกความจริงนะว่ามีคู่แฝด จากคุณ : รียา - [ 29 ต.ค. 48 23:30:29 A:203.172.104.209 X: TicketID:103817 ]