CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    ควันหลงงานสัปดาห์หนังสือ... “บ้านนอกเข้ากรุง...มุ่งงานหนังสือ” [รีพอร์ตแบบฮาๆ สไตล์ตัวZ]

    ไม่รู้ว่าช้าไปหรือเปล่าที่มาแปะรีพอร์ตเอาป่านนี้ ก็แหม...มัวแต่ไปโหลดคลิปของเหล่า
    นักล่าฝัน + วิ่งวุ่นเรื่องงานทั้งวันน่ะค่ะ หวังว่าคงจะหนุกหนานกับรีพอร์ตฮาๆ ที่หาสาระ
    ไม่ได้ของตัวZ กันนะค้า^ ^

    =============================================


    7 ตุลาคม 2548... ที่ออฟฟิศของ Good on Ya Idea Ad. ปั่นงานหัวหมุนก่อนเข้ากรุงเทพฯ

    วันนี้วันศุกร์ ซึ่งถ้าเป็นวันธรรมดาทั่วๆ ไปมันก็เหมือนวันศุกร์ธรรมดาทั่วๆ ไปที่งานจะ
    เยอะ แต่ศุกร์นี้ไม่ใช่... เพราะงานมันเยอะมากกว่าศุกร์ธรรมดาทั่วๆ ไปเหมือนจะแกล้ง
    ไม่ให้ฉันไปซะงั้น และบอสเองก็ใจร้ายใช่ย่อย เพราะบ่ายๆ ของวันนั้นดันโพล่งออกมาว่า
    วันนี้อาจจะได้ไปลำพูน (แล้วมันจะได้ไปกรุงเทพมั้ยเนี่ย T-T)

    แต่แล้วโชคก็เข้าข้างเมื่อโปรแกรมการไปลำพูนได้ยกเลิกไป เนื่องจากกล่องที่โรงพิมพ์
    เอาไปปั๊มยังไม่เสร็จ (ฟิ้วว โล่ง) แต่ถึงกระนั้น งานที่ยังค้างอยู่ก็ยังไม่เสร็จอยู่ดี
    แต่ก็โชคดีไปอย่างที่ฉันได้ตั๋วรถรอบสองทุ่ม จึงทำให้ไม่ต้องรีบร้อนอะไรมากนัก
    นอกจากที่จะปั่นงานที่ค้างอยู่ให้เสร็จก่อนเวลาเท่านั้นเอง

    แต่กว่างานจะเสร็จก็ปาเข้าไปหกโมงครึ่งแว้วววว T-T ฉันรีบปิดออฟฟิศแล้วบึ่งฮอนด้า
    เวฟคู่ใจกลับบ้านไปแบบ ‘สปีดเร็วกว่านรก’ ทำไมต้องรีบน่ะหรือ? แหะๆ ความจริงก็คือ
    ยังไม่ได้เก็บกระเป๋าเลย (อย่างนี้ต้องโดน หยอกเย้า) และกว่าจะอาบน้ำอาบท่า
    เก็บเสื้อผ้าเสร็จก็ปาเข้าไปทุ่มครึ่งแล้ว (แหม...ทำเวลาได้ดีเหมือนกันเนอะ อิๆ)

    และแล้วก็มาถึงสถานีขนส่งจังหวัดเชียงใหม่ในเวลา 1 ทุ่ม 45 นาที (อิๆ แอบขำนิดนึง
    ตอนที่ให้ป๊ะป๋าไปส่ง ดันไปสั่งลุงแกว่า “ป๊า ให้ไวเลย เดี๋ยวหนูตกรถ” ฮา...) หลังจาก
    ซื้อพวกของกระจุกกระจิกอะไรเรียบร้อยแล้ว ฉันก็กระโดดขึ้นรถบัสของนครชัยแอร์
    พร้อมมุ่งหน้าสู่บางกอกแล้ว โย้วววววว ตื่นเต้นจริงๆ นะ คนบ้านนอกอย่างฉันที่
    นานๆ ทีจะได้เข้าเมืองหลวงสักที ตื่นเต้นๆ

    8 ตุลาคม 2548 เวลา 04.30น. ศูนย์เดินรถของนครชัยแอร์ ถึงแล้ว...บางกอก

    รถมาถึงกรุงเทพเร็วกว่าที่ฉันคาดไว้ ตอนแรกฉันคิดว่ารถน่าจะมาถึงราวๆ ตีห้ากว่าๆ
    เสียอีก ฉันโทรไปหาฝาแฝดที่ทำงานอยู่ในกรุงเทพฯ เพื่อให้มันมารับฉัน แต่ปรากฏว่า...

    “แกนั่งแท็กซี่มาเองก็แล้วกัน ให้เขามาส่งที่ซอยลาดพร้าว 24/1 นะ”

    "..........."

    เวงกำ เรียกแท็กซี่ยังเรียกไม่เป็น แล้วจะโดนแท็กซี่หลอกไปขายมั้ยวะเนี่ยตู ช่างเป็นพี่
    ที่รักน้องเสียจริงๆ กิฟท์เอ๋ย -___-‘

    แต่ถึงกระนั้น...ฉันจดๆ จ้องๆ อยู่นานกว่าจะหาแท็กซี่ที่ถูกโฉลกได้ เพราะเคยมี
    ประสบการณ์เมื่อตอนต้นปีว่า แท็กซี่ก็ใช่ว่าจะรู้จักถนนทุกสาย

    แหม...พอพูดถึงตรงนี้แล้วอยากเล่าย้อนถึงเหตุการณ์นี้สักนิดนึง (ฮี่ๆ)

    ตอนต้นปีที่ผ่านมาเผอิญฉันไปแข่งกีฬามหาวิทยาลัยที่โคราช และพอแข่งเสร็จก็
    ต้องกลับเลย แต่ฉันไม่ยอมกลับเชียงใหม่กับมหาวิทยาลัย (พูดง่ายๆ ก็คืออยากเที่ยวต่อ
    น่ะเอง) ก็แหม...โดนเตะปากแตกจนกินอะไรไม่อร่อยไปสองวัน ขอเที่ยวให้คุ้มกับที่ยอม
    เจ็บตัวหน่อยสิ เนอะ... แข่งกีฬามหาวิทยาลัยครั้งสุดท้ายของฉันทั้งที ต้องเอาให้คุ้ม

    พอไม่กลับพร้อมกับมหาวิทยาลัย ฉันก็ขอติดรถไปกับพวกทีมของมหาวิทยาลัยราชภัฎ
    จันทรเกษมเพื่อมากรุงเทพด้วยคน โชคดีที่รถค่อนข้างว่างเพราะนักกีฬาบางส่วนกลับไป
    ก่อนหน้านั้นแล้ว แต่โชคร้ายก็คือ...

    ฉันเมาค้าง... -___-‘

    ก็ได้แต่นั่งเวียนหัวไปพะอืดพะอมไปจนกระทั่งถึงกรุงเทพฯ พอมาถึงกรุงเทพฉันก็สอบ
    ถามเส้นทางไปสีลม เพื่อที่จะไปหากิฟท์ (waidhaya) ที่ทำงานอยู่ที่นั่น

    พวกชาวจันทรเกษมทั้งหลายก็ใจดีเหลือเกิน พวกเขาแนะนำให้ฉันเรียกแท็กซี่ไปลงที่
    สถานีรถไฟฟ้าใต้ดินลาดพร้าว ซึ่งอยู่ไม่ห่างจากจุดนั้นสักเท่าไหร่ พอไปถึงหน้า
    มหาวิทยาลัย ฉันก็โบกรถแท็กซี่ได้คันหนึ่ง พอขึ้นไปปุ๊บก็จัดแจงบอกเส้นทางกับแท็กซี่
    ด้วยท่าเนียนสนิทเหมือนสาวชาวกรุงเลยทีเดียว

    “ไปสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินค่ะพี่”

    แท็กซี่คนนั้นนิ่งไปนิดหนึ่งก่อนจะหันมาถามฉันว่า...

    “สถานีอโศกเหรอครับ?”

    ด้วยสัญชาติญาณส่วนตัวบอกให้ฉันรู้ว่า ไอ้สถานีอโศกที่ตาแท็กซี่คนนี้ว่าคงจะไม่ได้อยู่
    แถวนี้แน่ๆ ฉันก็เลยบอกกะแท็กซี่ไปว่า

    “ก็สถานีไหนใกล้สุดล่ะคะ?” แน่ะ...บ้านนอกแล้วยังมาไว้เชิงอีก

    และดูเหมือนการหยั่งเชิงของฉันจะได้ผล เพราะตาแท็กซี่หันมาทำหน้าจ๋อยๆ แล้วบอก
    ฉันว่า...

    “เอ่อ...พอดีผมเพิ่งออกรถแท็กซี่น่ะครับ วันนี้วันแรก เลยไม่รู้ทางว่าสถานีไหนใกล้สุด”

    .......... เงียบสนิท

    เวรกรรม...เด็กบ้านนอกเจอแท็กซี่มือใหม่ แล้วมันจะไปถึงสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินมั้ยเนี่ย
    -___-‘

    แต่จนแล้วจนรอด ด้วยปฏิภาณอันน้อยนิดของฉัน ก็ทำให้ฉันไปถึงสีลมจนได้ล่ะน่า
    (ไปด้วยรถไฟฟ้าใต้ดินด้วย อิๆ)

    เอ้า...นอกเรื่องมาเยอะแล้ว วกกลับเข้าเรื่องเดิม หยอกเย้า

    นั่นแหละ...พอเล่าเรื่องอื่นแล้วลืม -___-‘ เอาเป็นว่า ฉันก็มาถึงลาดพร้าว 24/1 ได้อย่าง
    ปลอดภัยก็แล้วกัน โดยที่มีแมวน้ำใส่แว่นตารีบอนด์ผม ยืนเด่นเป็นสง่าอยู่ริมถนนรอฉันอยู่
    (คงไม่ต้องเดานะว่าใคร ฮา...)

    หลังจากนั้นฉันก็ตามแมวน้ำใส่แว่นตาไปในหอพักเพื่อเอาสัมภาระไปเก็บและอาบน้ำ
    อาบท่า และพักผ่อนหลังจากเดินทางมาอย่างยาวนานทั้งคืน

    (มีต่อค่ะ^ ^)

    จากคุณ : ตัว(Z) - [ 26 ต.ค. 48 09:23:11 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป