CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    วันที่ฝนตกเกือบทั้งวัน กับหนังสือ ”ฝนตกตลอดเวลา” ของ ปราบดา หยุ่น

    โดย…จูนิ
    ขอออกตัวก่อนนะคะ ว่าไม่ใช่นักวิจารณ์หนังสือ เพราะไม่มีความรู้ความสามารถในด้านนั้น…มุมหนังสือที่ฉันอ่านใน “Blog “ ก็เป็นเพียง….หนังสือที่ฉันอ่าน แล้วอยากพูดถึงก็เท่านั้น

    บังเอิญหรืออย่างไรก็ไม่รู้ เมื่ออาทิตย์ก่อนฉันไปสะดุดตากับปกหนังสือเล่มหนึ่ง ซึ่งก็คือหนังสือเรื่อง “ฝนตกตลอดเวลา” ของปราบดา หยุ่น ปกพื้นสีน้ำตาลเรียบๆ แต่ดูสะดุดตาด้วยมีสายฝนเป็นเส้นสีขาวแต้มอยู่ทั่วปกหนังสือ

    เป็นปกหนังสือที่ดูเรียบ เท่และโดนใจของฉัน

    แน่นอนการซื้อหนังสือสักเล่ม มันก็ต้องมีมากกว่าการโดนใจปกเท่านั้น ชื่อปราบดา ของเขาก็น่าจะโดนเหมือนกัน เคยอ่านรวมเรื่องสั้นของเขามาบ้าง ในช่วงที่เขาได้รับรางวัลซีไรซ์ เมื่อปี 45

    ยอมรับว่างานเขาอ่านยาก แต่คิดวาวิธีการเล่าเรื่องของเขาสนุกและน่าสนใจ และคิดว่าอ่านเพียงรอบเดียวคงไม่เข้าใจ แต่บังเอิญที่เคยอ่านงานของเขา ฉันดันไปยืมร้านเช่ามา เลยต้องอ่านรอบเดียว….อิอิ

    แล้วในหนังสือ ฝนตกตลอดเวลา…เล่มนี้ เขาดันโปรยว่า ต้องอ่าน2-3 ขึ้นถึงเข้าใจ (เลยต้องซื้อ…อิอิ)

    ตลอดทั้งอาทิตย์นี้ฝนตกเกือบทั้งวันเลย เมื่อวันก่อนฉันตื่นขึ้นมาในเวลา 2 ทุ่ม ในบ้านไม่มีใครเลย…ทุกคนไปบ้านญาติกันหมดและค้างคืนสองวัน ฉันนั่งทำงานไปเรื่อยๆ พร้อมๆ กับเล่นเกมครอสเวิร์ด แล้วอยู่ๆ เครื่องก็ดันรวนตอน เกือบตี 2 เปิดงานก็ไม่ได้

    ฝนก็กระหน่ำลงมา บรรยากาศชวนเหงานะ แต่ฉันคงหมดวัยมานั่ง นอนเหงา
    หรือไม่ความเหงาคงอยู่กับตัวฉัน จนฉันรู้สึกคุ้นเคยกับมันไปเสียแล้ว จนบางครั้งกลับรู้สึกเหงาในยามที่มีผู้คนมากมายอยู่รอบข้าง

    ฉันว่าบรรยากาศเงียบๆ แบบนี้ น่าจะเป็นเวลาของการอ่านหนังสือสักเล่ม มองบนชั้นหนังสือที่อัดแน่นด้วยหนังสือหลากหลายประเภท ก่อนจะหันไปเห็นหนังสือ“ฝนตกตลอดเวลา”…ที่เพิ่งอ่านไปเพียงสองบทเท่านั้น ด้วยรู้สึกว่านิยายเรื่องนี้อ่านยากนั่นแหละ อิอิ…

    แต่พอเริ่มบทต่อไป บทที่ลบแปด เด็กหญิงที่รอคอย….ฉันก็วางหนังสือไม่ลง เพราะฝนตกตลอดเวลาขณะที่ฉันอ่าน หรือคอมพ์รวนเปิดงานไม่ได้ หรือเพราะฉันอยู่คนเดียวไม่มีใครรบกวน…แต่จริงๆ มันไม่ใช่อะไรเลย นอกจากว่าฉันเริ่มเข้าใจกับเรื่องที่อ่านอยู่ และต้องยอมรับว่าคนเขียนเล่าเรื่องได้ชวนติดตาม…ด้วยอยากรู้ว่าตัวเอกของเรื่องที่กำลังเปิดตาเราอยู่นี้เป็นใครกันแน่

    แต่ฉันรู้สึกว่าเขาไม่ใช่คน ตั้งแต่ตอนที่เขาเดินตามเด็กหญิงเสื้อสีฟ้าเข้าไปในบ้าน แล้วทุกคนก็ไม่รู้สึกว่าในบ้านอยู่ในบ้าน…และมารู้สึกอีกครั้งก็ตอนที่ชายหนุ่มปริศนาคนนี้ รู้สึกดีๆ กับนิ…แล้วคล้ายกับว่าเขาไม่ชอบเจต แฟนของนิ….
    (ต่อค่ะ.)

    แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 48 15:27:38

     
     

    จากคุณ : จูนิตา - [ 27 ต.ค. 48 10:44:55 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป