หมา (ลอบ) กัด
วันนี้เดินเข้าบ้านด้วยสภาพขากางเกงเป็นรูเล็กๆสองรู แม่ไม่ทันสังเกตขณะรับถุงกับข้าวที่ฉันหิ้วเข้ามา แต่พ่อกลับเป็นฝ่ายบอกแม่ให้ก้มดูขากางเกงของฉันแล้วบอกว่า แฟชั่นใหม่ของลูกสาว
หมาบ้านลูกค้ากัดเอานะ ไม่เข้าเนื้อหรอก
ฉันบอกแม่ตามความจริง วันนี้ไปส่งของให้ลูกค้าบังเอิญว่ามีงานด่วนและรถรสพ.ก็รออยู่ ฉันกับพ่อจึงต้องเร่งเอาของไปส่งทั้งที่หมดเวลางานของวันนี้แล้ว
โดนหมากัดจะโชคไม่ดี ฉันไม่รู้ว่ามันจริงมากน้อยแค่ไหนกับคำของแม่ หมาที่กัดขากางเกงตัวเก่งของฉันก็เป็นเพียงหมาพุดเดิ้ลตัวนิดๆที่ฉันไม่ทันสังเกต ฉันต้องกระโดดลงจากรถคอยโบกรถบรรทุกหกล้อให้พ่อขณะที่รถถอยหลัง และฉันก็ไม่รู้ว่าขากางเกงโดนหมาตัวน้อยงับอยู่จนแม่บ้านที่กำลังกวาดโรงงานร้องบอกเสียงดังฉันจึงเพิ่งรู้สึกตัว
ที่บ้านของฉันก็เลี้ยงหมาไว้ตัวหนึ่งได้มาจากมูลนิธิสงเคราะห์สัตว์ หน้าตาเป็นหมาธรรมดาสีดำสนิทลักษณะท่าทางไม่ได้บ่งบอกสายพันธ์ไหนแต่มันก็คือหมา หมาที่อยู่กับฉันมากว่าสองปีนับตั้งแต่หมาแก่ตัวเก่าตายไป ฉันไม่ได้รักหมาขนาด ลูกรัก แต่มันเป็น เพื่อนซี้ของฉัน ซี้ขนาดไล่เตะไล่ฟัดจับปล้ำกันฝุ่นตลบ โดยเฉพาะเวลาที่เรา(คือพ่อ,พี่ชาย,ฉันและหมา)เล่นเตะบอลกลมๆเล็กๆ(ขนาดที่ปากของมันจะคาบได้)ในโรงงาน มันจะขี้โกงคือใช้ปากยาวๆและเขี้ยวแหลมๆไล่งับลูกบอล แน่ละ...ถ้ามันงับได้มันคาบวิ่งหนีจนพวกเราตามไม่ทัน หรือถ้าวันไหนเราเล่นบอลกันจนหมดแรงมันจะจู่ๆก็ล้มนอนกลางพื้นอย่างไม่สนใจจะเล่นอะไรอีกต่อไป แม้มันจะเป็นเพื่อนซี้แต่บางทีก็เป็นเพื่อนที่หาเรื่องให้ เมื่อช่วงวันงานมหกรรมหนังสือฯที่ผ่านมาฉันพยายามเคลียร์งานกับลูกค้าให้หมดรายการ(สั่งของ)เร็วๆ แต่ปรากฏว่าเจ้าหมาตัวดีดันไปงับขาเด็กน้อยป.1คนหนึ่งเข้า มันคงนึกว่าสิ่งที่มันเล่นกับคนในบ้านเป็นประจำจะเล่นกับคนอื่นได้จึงทำไปโดยไม่รู้ว่าเป็นสิ่งผิด ความจริงที่ขาเด็กโชคร้ายคนนั้นเป็นเพียงรอยถลอกเล็กน้อยแต่ด้วยความตกใจจึงร้องไห้จ้า ฉันพาเด็กหญิงไปส่งบ้านใกล้ๆเลยพอจะทราบได้ว่าภูมิลำเนาเดิมอยู่จังหวัดร้อยเอ็ดและมาหาแม่ที่ทำงานใกล้ๆบ้านฉันในช่วงปิดเทอม เราพาเด็กไปหาหมอเพื่อความสบายใจของแม่เด็กและบังเอิญว่าเด็กหญิงคนนี้โชคร้ายจริงๆเพราะก่อนที่เธอจะโดนหมาบ้านฉันงับขาเข้าให้ เธอก็เพิ่งโดนหมาจรที่ไหนไม่รู้งับแขนเป็นแผลเลือดซึมระยะเวลาระหว่างเหตุการณ์แรกกับเหตุการณ์ที่สองห่างกันไม่ถึงยี่สิบนาที สรุปได้ว่าเด็กหญิงคนนี้โดนหมากันวันเดียวกันสองครั้งห่างกันแค่ประมาณยี่สิบนาทีและสถานที่ห่างกันประมาณยี่สิบเมตร หมาของฉันฉีกยาป้องกันพิษสุนัขบ้าเรียบร้อยจึงไม่น่าเป็นห่วง แต่หมาจรอีกตัวนั้นเราพยายามตามหาเจ้าของ(ซึ่งเราเชื่อว่าคนๆนั้นเป็นเจ้าของหมาจรแต่ได้รับการปฏิเสธ) เราจึงเป็นกังวลกับแผลโดนหมากัดครั้งแรกของเด็กหญิงโชคร้าย หมอจึงฉีดยาป้องกันบาดทะยักให้และคอยดูอาการของหมาว่าจะเป็น บ้าหรือไม่
และด้วยเหตุการณ์นี้ทำให้ฉันได้ไปงานมหกรรมหนังสือเอาวันสุดท้ายแถมต้องไปเบียดเสียดผู้คนเผื่อเลือกซื้อหนังสือที่ต้องการทั้งๆที่ตั้งใจจะหาวันหยุดธรรมดาไปให้ได้
เมื่อตอนเย็นเด็กคนนั้นมาลากลับบ้านที่ร้อยเอ็ดแล้วนะ แม่ชวนคุยระหว่างที่เราเริ่มทานอาหารเย็นตอนทุ่มกว่า
แม่เลยให้ค่ารถเค้าไปสามร้อย
โดนหมากัดจะโชคไม่ดี
ฉันหยิบกางเกงที่มีรอยเขี้ยวเล็กๆของหมาพุดเดิ้ลขึ้นมาดู คิดหาวิธีปะหรือชุนรอยรูเล็กๆนี้แต่ก็นั้นแหละ...เรื่องเย็บปักถักร้อยมันห่างไกลความเป็นตัวฉันเหลือเกิน นี่ฉันคงต้องเสียเงินค่าซ่อมกางเกงแน่ๆ เฮ้อ..นี่ละมั้งเรื่องที่โชคไม่เข้าข้างฉันเลย
*******
แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 48 20:57:30