CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    หมา (ลอบ) กัด

    หมา (ลอบ) กัด

    วันนี้เดินเข้าบ้านด้วยสภาพขากางเกงเป็นรูเล็กๆสองรู  แม่ไม่ทันสังเกตขณะรับถุงกับข้าวที่ฉันหิ้วเข้ามา  แต่พ่อกลับเป็นฝ่ายบอกแม่ให้ก้มดูขากางเกงของฉันแล้วบอกว่า “แฟชั่นใหม่”ของลูกสาว

    “หมาบ้านลูกค้ากัดเอานะ ไม่เข้าเนื้อหรอก”

    ฉันบอกแม่ตามความจริง  วันนี้ไปส่งของให้ลูกค้าบังเอิญว่ามีงานด่วนและรถรสพ.ก็รออยู่ ฉันกับพ่อจึงต้องเร่งเอาของไปส่งทั้งที่หมดเวลางานของวันนี้แล้ว

    โดนหมากัดจะโชคไม่ดี   ฉันไม่รู้ว่ามันจริงมากน้อยแค่ไหนกับคำของแม่   หมาที่กัดขากางเกงตัวเก่งของฉันก็เป็นเพียงหมาพุดเดิ้ลตัวนิดๆที่ฉันไม่ทันสังเกต  ฉันต้องกระโดดลงจากรถคอยโบกรถบรรทุกหกล้อให้พ่อขณะที่รถถอยหลัง  และฉันก็ไม่รู้ว่าขากางเกงโดนหมาตัวน้อยงับอยู่จนแม่บ้านที่กำลังกวาดโรงงานร้องบอกเสียงดังฉันจึงเพิ่งรู้สึกตัว  

    ที่บ้านของฉันก็เลี้ยงหมาไว้ตัวหนึ่งได้มาจากมูลนิธิสงเคราะห์สัตว์   หน้าตาเป็นหมาธรรมดาสีดำสนิทลักษณะท่าทางไม่ได้บ่งบอกสายพันธ์ไหนแต่มันก็คือหมา  หมาที่อยู่กับฉันมากว่าสองปีนับตั้งแต่หมาแก่ตัวเก่าตายไป    ฉันไม่ได้รักหมาขนาด “ลูกรัก” แต่มันเป็น “เพื่อนซี้”ของฉัน  ซี้ขนาดไล่เตะไล่ฟัดจับปล้ำกันฝุ่นตลบ โดยเฉพาะเวลาที่เรา(คือพ่อ,พี่ชาย,ฉันและหมา)เล่นเตะบอลกลมๆเล็กๆ(ขนาดที่ปากของมันจะคาบได้)ในโรงงาน  มันจะขี้โกงคือใช้ปากยาวๆและเขี้ยวแหลมๆไล่งับลูกบอล  แน่ละ...ถ้ามันงับได้มันคาบวิ่งหนีจนพวกเราตามไม่ทัน  หรือถ้าวันไหนเราเล่นบอลกันจนหมดแรงมันจะจู่ๆก็ล้มนอนกลางพื้นอย่างไม่สนใจจะเล่นอะไรอีกต่อไป  แม้มันจะเป็นเพื่อนซี้แต่บางทีก็เป็นเพื่อนที่หาเรื่องให้ เมื่อช่วงวันงานมหกรรมหนังสือฯที่ผ่านมาฉันพยายามเคลียร์งานกับลูกค้าให้หมดรายการ(สั่งของ)เร็วๆ  แต่ปรากฏว่าเจ้าหมาตัวดีดันไปงับขาเด็กน้อยป.1คนหนึ่งเข้า  มันคงนึกว่าสิ่งที่มันเล่นกับคนในบ้านเป็นประจำจะเล่นกับคนอื่นได้จึงทำไปโดยไม่รู้ว่าเป็นสิ่งผิด    ความจริงที่ขาเด็กโชคร้ายคนนั้นเป็นเพียงรอยถลอกเล็กน้อยแต่ด้วยความตกใจจึงร้องไห้จ้า ฉันพาเด็กหญิงไปส่งบ้านใกล้ๆเลยพอจะทราบได้ว่าภูมิลำเนาเดิมอยู่จังหวัดร้อยเอ็ดและมาหาแม่ที่ทำงานใกล้ๆบ้านฉันในช่วงปิดเทอม   เราพาเด็กไปหาหมอเพื่อความสบายใจของแม่เด็กและบังเอิญว่าเด็กหญิงคนนี้โชคร้ายจริงๆเพราะก่อนที่เธอจะโดนหมาบ้านฉันงับขาเข้าให้  เธอก็เพิ่งโดนหมาจรที่ไหนไม่รู้งับแขนเป็นแผลเลือดซึมระยะเวลาระหว่างเหตุการณ์แรกกับเหตุการณ์ที่สองห่างกันไม่ถึงยี่สิบนาที     สรุปได้ว่าเด็กหญิงคนนี้โดนหมากันวันเดียวกันสองครั้งห่างกันแค่ประมาณยี่สิบนาทีและสถานที่ห่างกันประมาณยี่สิบเมตร  หมาของฉันฉีกยาป้องกันพิษสุนัขบ้าเรียบร้อยจึงไม่น่าเป็นห่วง แต่หมาจรอีกตัวนั้นเราพยายามตามหาเจ้าของ(ซึ่งเราเชื่อว่าคนๆนั้นเป็นเจ้าของหมาจรแต่ได้รับการปฏิเสธ) เราจึงเป็นกังวลกับแผลโดนหมากัดครั้งแรกของเด็กหญิงโชคร้าย หมอจึงฉีดยาป้องกันบาดทะยักให้และคอยดูอาการของหมาว่าจะเป็น “บ้า”หรือไม่

                และด้วยเหตุการณ์นี้ทำให้ฉันได้ไปงานมหกรรมหนังสือเอาวันสุดท้ายแถมต้องไปเบียดเสียดผู้คนเผื่อเลือกซื้อหนังสือที่ต้องการทั้งๆที่ตั้งใจจะหาวันหยุดธรรมดาไปให้ได้

    “เมื่อตอนเย็นเด็กคนนั้นมาลากลับบ้านที่ร้อยเอ็ดแล้วนะ” แม่ชวนคุยระหว่างที่เราเริ่มทานอาหารเย็นตอนทุ่มกว่า
    “แม่เลยให้ค่ารถเค้าไปสามร้อย”

    โดนหมากัดจะโชคไม่ดี

    ฉันหยิบกางเกงที่มีรอยเขี้ยวเล็กๆของหมาพุดเดิ้ลขึ้นมาดู คิดหาวิธีปะหรือชุนรอยรูเล็กๆนี้แต่ก็นั้นแหละ...เรื่องเย็บปักถักร้อยมันห่างไกลความเป็นตัวฉันเหลือเกิน  นี่ฉันคงต้องเสียเงินค่าซ่อมกางเกงแน่ๆ เฮ้อ..นี่ละมั้งเรื่องที่โชคไม่เข้าข้างฉันเลย

    *******

    แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 48 20:57:30

     
     

    จากคุณ : สายลมอิสระ - [ 29 ต.ค. 48 20:55:46 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป