ความคิดเห็นที่ 1 ภาพชีวิตบริสุทธิ์และผุดผ่อง ฉันนั่งจ้องวาดร่างวางไว้ให้ จากกำเนิดเกิดมาและเป็นไป คือสายใยผูกพันอันมั่นคง จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ต.ค. 48 02:53:44 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ภาพชีวิตมิผิดมิบิดเบี้ยว เป็นเศษเสี้ยวฐานพรหมอันสูงส่ง รักแห่งแม่.พิภพ..นี้ยืนยง ถ่ายทอดตรงสู่มือถือประคอง.. จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ต.ค. 48 02:57:21 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ภาพอ้อมกอดแม่นั้นพลันลูบไล้ สองแขนไซร้โอบไว้อย่างยกย่อง จะวันใดภาพรักมิหักกอง ภาพลูกต้องเป็นหนึ่ง..พึงชิดเชย จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ต.ค. 48 02:59:52 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ภาพชีวิตบริสุทธิ์..ดุจม่านฟ้า วันน้ำตาเอ่อท้น..ล้นภาพเผย ภาพแม่..เริ่มแก่เฒ่า..เงาทาบเกย แม่ยังเอ่ยนามฟ้า.. ลดาดวง จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ต.ค. 48 03:02:58 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ภาพลูกโตแค่ไหนแม่ไม่รู้ ภาพลูกดูเด็กน้อยแม่คอยหวง แม่ยังโอบลูกอยู่คู่กลางทรวง รักทั้งปวงมิมีเทียบเปรียบมารดร... จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ต.ค. 48 03:15:22 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ภาพชีวิตบริสุทธิ์..วิมุติพรหม รักแม่ห่มห้อมหล้ากว่าสิงขร สร้างชีวิตหนึ่งอาบทาบนาคร รักแม่..ช้อน..อุ้ม..เทิด..เลิศโลกา ที่มา http://www.pantown.com/board.php?id=11020&name=board8&topic=7&action=view แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 48 03:43:14 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ต.ค. 48 03:16:12 ]

ความคิดเห็นที่ 7 บันทึกจากหัวใจคืน วันเสาร์ ๒๙ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๘ เวลา ๒:๓๐-๔๐ นาฬิกา วันที่โฉบไปจับเท้าแม่ขึ้นมาวางบนขาของข้าพเจ้า เพื่อตัดเล็บให้แม่...จับเท้าของแม่อูมๆนั้นด้วยรักสุดแสน วันที่ใครๆก็ว่า...แม่จำใครไม่ได้ทั้งนั้น.. แต่แม่เรียกชื่อข้าพเจ้าเต็มปากเต็มคำเสียงดังทันทีที่เห็นหน้า จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ต.ค. 48 03:19:06 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ยามจากลา..แม่โอบลูกไว้และให้ศีลให้พร พรของแม่ช่างเย็น..ซึ้งใจสุดพรรณนา.. อ้อมแขนแม่นั้นสูงค่าเกินบรรยาย ทิกิ_tiki จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ต.ค. 48 03:23:03 ]

ความคิดเห็นที่ 9 จากคุณ : บอยน์ ใบร่อน - [ 30 ต.ค. 48 11:36:08 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เรียน ท่านสหาย ทิกิ แม่ เปนพรหมของบุตร...อยู่เสมอ ขออนุญาต ส่งกำลังใจ ทั้งคุณ...แลคุณแม่...ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ (พจนารถ๓๒๒) - [ 30 ต.ค. 48 12:54:53 ]

ความคิดเห็นที่ 11 @~_ Poem. แม่ลูกพันผูกด้วย........สายใย ความรักแม่เหนือใด......................เปรียบได้ แม่อยู่ที่ในใจ................................ลูกตลอด รักห่วงใยกันไร้...............................แต่แม้พรหมแดน .Poet _~@ สวัสดี...........แม่หญิง tiki_ทิกิ กลอนไพเราะกินใจเหลือเกิน สวัสดี.........ท่านบอยน์ ใบร่อน ท่านพจนารถ๓๒๒ (พจนารถ๓๒๒) จากคุณ : Knight - [ 30 ต.ค. 48 13:40:29 A:58.9.132.200 X: TicketID:109986 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ใช่ครับ แม่คือแม่ เป็นแม่ ผู้ที่พร้อมแล้วเป็นพ่อแม่ สร้างให้คนดีได้ ฝากคนดีไว้บนโลก วิเศษกว่าการไปดวงจันทร์ของนักวิทยาศาสตร์ลือนาม จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 30 ต.ค. 48 15:12:51 ]

ความคิดเห็นที่ 13 รักของแม่จริงแท้ไม่แปรผัน รักของแม่ทุกคืนวันไม่คงที่ รักของแม่มีแต่เพิ่มเสริมทวี รักของแม่ล้นปรี่ในดวงใจ........... ภาพสลัวมัวหม่น ก็ยังดูสวยนะครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 31 ต.ค. 48 18:34:27 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ทุกสิ่งเป็นอนิจจังก็จริง แต่ความรักแม่ใหญ่ยิ่งกว่าอนิจจัง (แม้ลูกจะเปลี่ยนไปอย่างไรแต่ความรักของแม่ยังคงอยู่เสมอ) สวัสดีครับคุณทิกิ จากคุณ : วิชชา - [ 7 พ.ย. 48 16:12:42 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณ บอยน์ใบร่อน...ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกระทู้ใกล้กันค่ะ คุณ พจนารถ ๓๒๒ คะ ยินดี..หวังอย่างยิ่งว่าแม่จะค่อยๆหายจากอัลไซเมอร์ แม้จะรางเลือนเต็มทน ท่าน Knight คะ เมื่อเด็กๆเฮี้ยวกับแม่ที่สุด อาละวาดแม่จนสามสิบกว่าก็ยัง ไม่คลายเฮี้ยว ครั้นเมื่อลูกโต..โดนลูกเฮ้วเอาบ้าง เพิ่งสำนึกถึงความรักที่แม่ทุ่มเทให้ อภัยให้เรามาตลอดชีวิต คิดแล้วเศร้าที่เมื่อจะสำนึกตัวทำดีกับแม่ แม่ก็ รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง..ช่างขมดีแท้ค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 8 พ.ย. 48 00:47:29 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คุณแสงแรกประดับดินคะ การมีชีวิตอยู่ก็ช่างยาก การมีชีวิตอยู่อย่างคนดียิ่งยากกว่า พยายามอย่างยิ่งค่ะ ก่อนอื่นขอให้ตัวเองดีก่อนคนอื่น แล้วค่อยคิดสร้างคนใกล้ๆให้ดี แต่มักคิดว่าคนอื่นเขาคงดีกว่าเราอยู่แล้วค่ะ คุณเจียวต้ายคะ วันก่อนโน้นแวะเข้ามาทีว่าจะตอบ แต่มัวไปสร้างเว็บใหม่ที่เว็บต่างชาติอยู่ เลยพานหายไปไม่ได้ตอบทุกท่าน... ขอบคุณในน้ำใจเสมอค่ะ คุณวิชชาคะ สังขาร..การเสื่อมสลายของสังขารแม่ สอนเราให้รู้สำนึกถึงความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่ใช่ตัวตน ยิ่งกว่าที่เราจะรู้สึกจากที่อื่น ทั้งชีวิตเราเห็นแม่คนงามที่สุด...เป็นทื่เลื่องลือในกรมฯ ว่าภรรยาข้าราชการท่านนี้..งามที่สุดนัก.. เราเห็นแม่ทุกอิริยาบท เห็นความไว้ตัว ความเลือกเฟ้น ที่แม่มีให้ทุกอย่างว่าตัองเลิศต้องดี มาวันนี้...สิ่งที่แมเคยถือว่าเลิศ..แม่จะรู้ซึ้งถึงมันก็หาไม่ แม้นกระเป๋าใบที่ว่ามีดีที่สุดของแม่...ก็ไร้สมบัติที่จะถือได้ เพราะไม่มีใครกล้าให้แม่ถืออะไร..แล้วลืมหมดว่า มีหรือไม่มี..หายไปไหน..อะไรแบบนี้ การเพ่งพินิจแม่..ทำให้ใจเยือกเย็นสงบ.. การทำให้แม่มีความสุขแม้เล็กน้อยในบั้นปลายชีวิตแม่ จึงเป็นกุศลจิตชนิดมหาศาลที่ต้องขอบคุณที่แม่ยังอยู่ ให้เราได้ล้างกรรม ได้ขออโหสิกรรมกับแม่อยู่เนืองๆ หากแม่ได้ตายจากไปเสียก่อนเราคงไม่มีโอกาส ได้สำเหนียก..วงจรวัฎฎจักรชีวิต..เช่นมหากุศล ตรงหน้า ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งค่ะ ทิกิ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 8 พ.ย. 48 00:57:14 ]

ความคิดเห็นที่ 17 จะ...จารวานว่าไว้.........ชวนถนอม จบ...พร่ำคำพยอม........พร่างพร้อย ลง...ฤกษ์เบิกคำหอม....หวนห่าง ฤๅ...จะเรียบเรียงถ้อย....เถื่อนท้อรอทวน... จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 8 พ.ย. 48 01:23:13 ]