ความคิดเห็นที่ 1 อ๋ออ๋อ.. คนนั้นใช่มั้ยคะ? แวะมาสวัสดีในฐานะแฟนคลับห้องภาษาสวยค่ะ คุณๆเป็นคนยุคไหนกันคะ จึงใช้ภาษากันเสนาะหูนัก เป็นคุณครูสอนภาษาไทยและวรรณคดีหรือป่าว ? จากคุณ : sand2dust - [ 3 พ.ย. 48 14:43:19 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อิอิ..คุณsandฯ ไม่รู้อะไร พี่สดายุ เป็นเจ้าของไร่อ้อย กับโรงงานน้ำตาล บางล็อตน้ำตาลก็หวานเจี๊ยบ บางล็อตอุณหภูมิสูงไปหน่อย น้ำตาลก็ขมปี๊ดดด .. เอ่อ..คุณมีตัวช่วยนะฮะ ถามคุณไตรภพได้ฮ่ะ ^_^ จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 3 พ.ย. 48 15:57:33 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อ้า.. เพิ่งเข้ามาใหม่อ่ะค่ะ  ก็เลยเร๋อร๋าไม่รู้ครายเปนคราย รู้แต่ว่าเก่งๆทุกคนเลยนะคะ  แอบก็อปผลงานใส่เวิร์ดจนเละไปหมดแล้ว เอ๋.. จะมีปัญหาเรื่องทรัพย์สินทางปัญญามั้ยล่ะเนี่ย เห็นงานคุณซอมฯหลายชิ้น  ชอบมั่กมากค่ะ โดนดูดใส่ไฟล์แร๊วเหมือนกัน ฮี่ฮี่.. จากคุณ : sand2dust - [ 3 พ.ย. 48 16:28:23 ]

ความคิดเห็นที่ 4 พี่ยุ  ชื่อกระทู้เจ๋งดีจริง "แถข้าง..เพราะ..ทางแคบ" สงสัยต้องหาทิงเจอร์ให้ เพราะสีข้างคงแสบ แฮ่... ศาลาไทยล้อเล่นนนนนนนนนนนนนน                                           . จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 3 พ.ย. 48 17:15:06 ]

ความคิดเห็นที่ 5 .....กลอนไพเราะ ........สาระอัดแน่น ...........ความหมายหนักหน่วง ..............สื่อรับรู้หนักห่วง ยอดเยี่ยม ยอดเยี่ยม "เพลงกวีกลอนบรรเลงพริ้วไหว" สวัสดี.......ท่าน สดายุ และทุกๆท่าน จากคุณ : Knight - [ 3 พ.ย. 48 18:33:51 A:58.9.133.102 X: TicketID:109986 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ปกติจะไม่ค่อยอ่านหัวข้อบทกวี เพราะระดับสติปัญญาไม่อำนวย  แต่เห็นหัวข้อกระทู้แล้วต้องรีบคลิก เพราะคมจนบาดตา เมื่อเข้ามาแล้วก็ต้องตื่นตาตื่นใจ คนๆ นั้นจะอ่านเข้าใจมั้ยก็ไม่รู้ จากคุณ : jjaeng - [ 3 พ.ย. 48 19:13:58 ]

ความคิดเห็นที่ 7 @~_ Poem. เห็นต่างใจเปิดกว้าง........รับฟัง สง่างามจะยัง.....................................อยู่ยั้ง ศรัทธาจักมิพัง....................................ราบเรียบ ภาพลักษณ์ผู้นำรั้ง.............................อย่าให้เสื่อมเสีย .Poet _~@ จากคุณ : Knight - [ 3 พ.ย. 48 19:35:03 A:58.9.133.102 X: TicketID:109986 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สวัสดีครับทุกท่าน คุณ sand2dust ที่ถามว่า ....เป็นคุณครูสอนภาษาไทยและวรรณคดีหรือป่าว ?... ต้องบอกว่าเรียนภาษาไทยแค่มัธยมต้น ครับ  หนักไปทางอ่านเองมากกว่า แล้วชอบลักษณะการพูดจาแบบ คุณอานันท์ ปันยารชุน และคุณ อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ สองท่านนี้นับว่าใช้ภาษาไทยได้ค่อนเหมาะสม ทั้งๆที่เป็นนักเรียนนอกทั้งคู่  แต่ไม่ดัดจริตพูดฝรั่งปน เหมือนพวก MBA 2 ปี ทั้งๆที่ อภิสิทธิ์นั้น ไปอยู่อังกฤษตั้งแต่ สิบ ขวบ การออกเสียง  ร  ล  ก็ถูกต้องไม่ระคายหูเหมือน คนข้างบนนั้นนะ  ที่พูด ร ด้วย ล เกือบตลอด อยากรู้จังว่าเวลาพูด R ด้วย L นี่ฝรั่งจะฟังรู้เรื่องไหม ring a bell   เป็น  ling a bell สาวซอมฯ ให้ข้อมูลได้ถูกตรงดีมาก สาว อันว่าความหวานนี่มันเป็นธรรมชาติที่มักจะ หลั่งไหลเอ่อล้นออกมาจากใจเสมอ เวลาเจอสาวสวย   อย่างช่วยไม่ได้เลย ยิ่งหากนั่งดู UBC 39 ก่อนเขียน  บทนารีปราโมช แล้วล่ะก็  ภาพตรงหน้าจะเพิ่มดีกรีความหวาน จนออกนอกหน้าสู่แป้นพิมพ์ไม่รู้ตัวทีเดียว เห็นแต่ละนางแล้ว   เอ็นดูจับใจทุกทีสิน่า ฮี่ๆๆ ทรายสองฝุ่น รอบสอง เอางี้   พูดว่าผมไม่หวง งานผมเป็นงานฝึกแต่งฝึกเขียน ยังไม่ใช่ที่สุดของความงดงาม หากชอบก็เอาไปอ่านไปฝึก ได้ตามสบาย หรือ จะให้แต่งเพลงยาวให้ด้วยก็พอไหว หากมีเวลา  ไม่คิดตัง ฮิๆๆ จากคุณ : สดายุ... - [ 3 พ.ย. 48 20:15:42 ]

ความคิดเห็นที่ 9 น้องศาลาไทย ตั้งชื่อตามความรู้สึกว่า คนบางคน วางความคิดเห็นของตนเอง ขวางเต็มที่ทางจนคนต้องเดินหลบหลีก เป็นพัลวัล เพราะหากเผลอไปชนเข้าก็จะโกรธยิ่งนัก หรือแอบอาฆาตเอา เพราะวางความคิดตนเองเป็นใหญ่ ใครแตะต้องไม่ได้   ต้องเดินหลบลูกเดียว หรือต้องแถข้างไป   เพราะด้านข้างนี่มัน แคบกว่าด้านหน้า   แถมต้องแขม่วท้องให้บาง ที่สุดด้วย   เพราะกลัวพุงจะยื่นไปโดน อัตตา คนเข้า ฮี่ๆๆๆๆ #5  #7 หนุ่ม knight ๐ โดยตำแหน่งยศศักดิ์ต้องหนักแน่น สง่าแม้นเชื้อชาติราชสีห์ ถึงมุสิกแลบลิ้นยังยินดี กดท่วงทีขึ้งดับลงกับใจ ๐ อันผู้ดีมีสกุลคอยหนุนส่ง ย่อมยากปลงทีท่าทำสาไถย เกรงเสื่อมเสียเกียรติยศปรากฎไป ชนไกล้ไกลติฉินคอยนินทา. คุณ jjaeng ผมพยายามเขียนให้มันมีสุนทรียะ ต่อผู้อ่านหน่อย แม้จะเป็นประเด็นการเมืองก็ตาม เพราะมันท้าทายความงดงามทางวรรณศิลป์ ไม่น้อย การเขียนบท บริภาษ หรือ พิโรธวาทัง ลักษณะนี้ต้องพยายามแฝงความหมายหน่อย คือไม่เอ่ย ชื่อ ยศ ตำแหน่ง ชัดเจน แต่คนอ่านๆแล้ว ต้องรู้เลยว่าพยายามสื่อถึงใคร ส่วนคนนั้นไม่มาอ่านหรอก ไม่ต้องห่วง อิๆๆ จากคุณ : สดายุ... - [ 3 พ.ย. 48 20:48:42 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตั้งชื่อได้ประทับใจสุดๆเลย .. จากคุณ : moji (raspberries_moji) - [ 3 พ.ย. 48 20:51:03 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีครับคุณโมจิ ชอบแต่ชื่อเองเหรอ ไม่ชอบกลอนดอกหรือ สงสัยคงต้องฝึกอีกนานเลยนะนี่  เรา เฮ้อ จากคุณ : สดายุ... - [ 3 พ.ย. 48 21:30:14 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ยอดเยี่ยมมากๆๆๆๆค่ะ เอาไปหลายๆดาวเลย จะศึกษาไว้เป็นแบบอย่างนะคะ จากคุณ : ปัวโร (สหายสันติ) - [ 3 พ.ย. 48 21:40:07 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แถข้างเพราะทางแคบแบบชิดใกล้ กระแซะแนบหัวใจใฝ่ฝันถึง สมดุลทั่วกายาเร้นรัดรึง จะกลมกลึงกลมกลอนนอนเถอะเรา ทักทายครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 3 พ.ย. 48 22:20:37 ]

ความคิดเห็นที่ 14 @~_ Poem. สถานะพึงรับรู้...........ดำรง ใช่ต่ำต้อยดึงลง..............................คลุกเคล้า ละเอียดอ่อนควรคง..........................รอบคอบ ปล่อยปละมองข้ามเร้า.....................สะท้านหมิ่นหยัน .Poet _~@ จากคุณ : Knight - [ 3 พ.ย. 48 23:18:47 A:58.9.133.102 X: TicketID:109986 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อืมม..เห็นด้วยนะพี่.. แถข้างเพราะทางแคบ เนี่ย.. แจมมีภาพมายืนยัน  กำลังเดินทางไปธุระ ปรากฏว่าดำรวจจราจรยืนโบกทางอยู่ ฝนก็ตก รถติดที่กระบี่ล่ะค่ะ.. เรา(ไปกันหลายคน)  เลยต้องแถไปจอดข้าง ๆ ก็ทางมันแคบนี่ หืมม์... อะไรนะคะ ยิ้มทำมายยย... แจมพูดอะไรผิดรึ คิก...คิก.. จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 4 พ.ย. 48 03:58:51 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คุณปัวโร อย่าชมผมมากนา ผมมันพวกบ้ายอ.... เดี๋ยวเขียนไม่ยอมพักกันพอดี....ฮิๆๆ ที่จริงรูปแบบกลอนสมัยใหม่ไม่เน้นสัมผัสใน มากนัก....เอาแต่สัมผัสนอกเท่าที่จำเป็น ให้ยังพอเรียกได้ว่า...เป็นกลอน 123 45 678.....รูปแบบมาตรฐานกลอนแปด ลองสังเกตดูสิ....5  สัมผัสสระ กับ 7 เป็นฟังเพราะ หนักแน่นเสมอ ๐ โดยตำแหน่ง  ยศ"ศักดิ์"  ต้อง"หนัก"แน่น สง่าแม้นเชื้อ  ชาติ ราช  สีห์ บรรทัดแรก....เรียกสัมผัสคร่อม บรรทัดสอง....เรียกสัมผัสชิด ชอบแบบไหนเลือกได้...ตามบาย  ขะรับ # 13 คุณแสงแรก ๐ แอบข้างระหว่างสริระสาว อุระผ่าวนิวรณ์เวียน ดั่งฟ้าจะจ้ารุจะเฉวียน ผลิวิเชียรวิโรจน์เชิง ๐ บัดดลคำรนอสนิบาติ ปะทุพาดผกายเพลิง เฟื้อยเส้นและเต้นกละจะเหลิง และกระเจิงกระจายตัว ๐ ครวญคร่ำกระหน่ำพละกระหนาบ นภะวาบ ณ กลางมัว คร่ำครวญ ณ ส่วนภวะสลัว ดุจะยั่วจะให้ย้อน จากคุณ : สดายุ... - [ 4 พ.ย. 48 08:04:58 ]

ความคิดเห็นที่ 17 หนุ่ม knight ๐ บอก...ความคิดบ่งให้..........เห็นประจักษ์ ค่า...ย่อมคือความรัก.............ร่วมน้อม บอก...สามารถชนตระหนัก......นำสื่อ ต่อแล คน...ย่อมคิดควรค้อม.............กราบก้มประนมกร แจมมี่ ทะเบียนรถชัดเจน ใบ้หวยหรือเปล่านี่..ฮิๆๆ ทำไมรู้ว่ายิ้มล่ะ กำลังนึกถึงเวลาเดินสยาม สะพานลอยมันแคบ ก็ต้องเบี่ยงหลบ...เหล่า...ตัวเล็กตัวน้อย ทั้งหลาย....กลัว...เนื้อตัว จะเฉี่ยวโดนกัน แล้วจะไม่สุภาพ เฮ้อ จากคุณ : สดายุ... - [ 4 พ.ย. 48 08:55:02 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ตอนล่างของ #16 เหมือนต้องติดเรตอ่ะ (คิดลึกไปป่าวหว่าเรา)   อ่า แล้วฟังดูยังกะมีตั้งสองสาวแน่ะ ฮิฮิ  กวีมักขี้โลภ .. เนาะ แก้ไขเมื่อ 04 พ.ย. 48 12:41:17 จากคุณ : sand2dust - [ 4 พ.ย. 48 10:59:28 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ทรายสองฝุ่น ไม่ได้คิดมากหรอก คิดถูกแล้ว เอาแบบเต็มๆสักบท วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ ๐ โปรยปรายพระพายผัสสะกระทบ ดละภพะอำไพ หากหนาวบ่ร้าวพรรณะไฉน ฤจะไอเพราะอุ่นอร ๐ แทรกปนสุคนธรสะกลิ่น อุระถิ่นก็อาทร ตราตรูบ่รู้จะละจะถอน ฤจะผ่อนถวิลหา ๐ ร้อยรัดกระหวัดรมยะบท มธุรสะลีลา โบยบินกะนิละกฤษณา ลุสภาวะแห่งฝัน ๐ ผึ้งภู่เพราะรู้มธุระภาค จะประจาคก็ยากครัน ตฤปหวานสะท้านรสะกระสัน- ตะฤหั่นฤเหือดหาย ๐ ลำลมระดมกุสุมะถิ่น ภุมรินก็ร่อนราย ร่ำหอมพยอมบ่ละกระหาย ฤจะหมายจะมองไหน ๐ เต็มตอมถนอมรสะสราญ กุสุมาลยะใกล้ไกล เต็มหอมณอ้อมกรไฉน ตละไขว่ฤอาจขวาง ๐ ม่านแสงแสดงทรรศนะภาพ ตละนาบก็เนื้อนาง สบนัยน์ก็ใครจะละขนาง ระยะห่างก็หดหาย ๐ อบอุ่นละมุนพฤตินิวรณ์ ก็ขจรและกำจาย เอิบบอกระลอกรหัสะหมาย ฤจะถ่ายถวิลถอน ๐ คลื่นลมระงมนภะสะท้าน ทวิพล่านทิฆัมพร เกริกเกรียงสำเนียงสุขะสะท้อน ฤจะว่อนเพราะอ่อนไหว ๐ พรรณพลิ้วเพราะริ้ววตะสะพัด ก็สะบัดและแกว่งไกว วรรณพลิ้วเพราะริ้วกระอุกระไอ อุระใครก็แกว่งตาม ๐ วาบแสง ณ แหล่งทิพยะฟาก นภะภาคะงดงาม แทรกทรวงทะลวงรตะละลาม ฤจะห้ามนะอึงอล ๐ คำรนพิกลอสนิบาต ทะลุชาติทะลวงชนม์ แทรกร่างระหว่างจรสถล ปะทุผลภิรมย์เพ็ญ. แก้ไขเมื่อ 04 พ.ย. 48 12:59:55 จากคุณ : สดายุ... - [ 4 พ.ย. 48 12:15:10 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ไม่ได้เรียน mba ค่ะ ชอบพูด ภาษาอังกฤษคำ ไทยคำเป็น นิสัย แล้วก็ เป็นห่วงเด็กๆ สาวๆ ที่เดินสยามทุกๆ คนเป็นพิเศษ จำไว้เลย !!!!! ปักษา สดายุ ฮึ จากคุณ : ขอบฟ้ากว้าง - [ 4 พ.ย. 48 14:27:44 ]

ความคิดเห็นที่ 21 โคลงฉันท์กาพย์กลอน ไม่อ่านไม่เอิ่นแระ แบบว่าแปลไม่รู้เรื่อง ดูแต่รูป (19) ดีก่า  ดูกี่ทีๆก็สวย   เอื๊อกๆๆ.. จากคุณ : sand2dust - [ 4 พ.ย. 48 16:50:44 ]

ความคิดเห็นที่ 22 โอ๊ะโอ น้องขอบฟ้ากว้าง อันน้ำคำแห่งชาย อาจสำแดงตัวตนออกมาระดับหนึ่งก็จริงอยู่ หากสำหรับกับ"บางคน"แล้ว มิต้องสงสัยเลยว่าตัวตนนั้นๆ แห่งชาย จะกล้าบังอาจทำให้จิตใจ"บางคน"เศร้าหมอง ได้เลยแม้เพียงน้อยนิด ! จึงมิต้องเป็นห่วงสาวๆที่ไหนๆทั้งสิ้น แม้แต่น้อย....แม้แต่คนเดียว...นะขอรับ หากแต่ตัวตนแห่งชาย เริ่มอิ่มเอมกับบางสำเนียง...เสียแล้วสิ เสียง....ฮึ...เสียงนั้น ตัวตนแห่งชาย...เริ่มเห็นแก่ตัวเป็นอย่างยิ่ง ที่ต้องการได้ยินแต่เพียงผู้เดียว....ตลอดกาล สะท้อนผืนแผ่นน้ำในค่ำนั้น คือใจย้ำจำนรรจ์เป็นพันหน กระเพื่อมส่งความหมายฝ่าสายชล หวัง"บางคน"เอื้อมรับแนบกับทรวง จากคุณ : สดายุ... - [ 4 พ.ย. 48 16:58:39 ]

ความคิดเห็นที่ 23 คุณ sand2dust ผมว่าภาพใน #19 นี้สุดยอด ทั้งแสงและเงาเลยทีเดียว รวมทั้งรูปร่างนางแบบที่แทบจะเรียกได้ว่า สมบูรณ์แบบ หน้าท้องแบบนี้  กับ ยีนส์เอวต่ำ เสื้อเอวลอย .... จากคุณ : สดายุ... - [ 4 พ.ย. 48 22:05:59 ]

ความคิดเห็นที่ 24 นึกถึงซุ้มการเวกหน้าประตู บ้านใครสักคน ๐ หอมกลิ่นการเวก ๐ ๐ การเวกหอมหวนเมื่อจวนค่ำ พรมพร่ำสายเสน่ห์กลิ่นเกสร คราเมื่อตะวันอับจะลับรอน จะเหนี่ยวเหลี่ยมสิงขรเข้าผ่อนพิง ๐ ผืนน่านน้ำไล้ลมที่พรมแผ่ว ก่อลำแนวแถวขวางระหว่างวิ่ง ทยอยไล่ริ้วแนบเข้าแอบอิง ฟายฟองทิ้งกลางแผ่นผืนอันตื่นตัว ๐ ลำแสงสุดท้ายของปลายฟ้า สาดทอดลงมาก่อนฟ้าหลัว แตะลำคลื่นลำน้อยอันคล้อยมัว ฝากมืดนั้นเพียงชั่วครู่ให้รู้ไว้ ๐ ลำแสงเรื่อรุ้งของรุ่งสาง เปลี่ยนเลือนรางบริบทเป็นสดใส ค่ำคืนเจ้าจงปองจันทร์รองไร และม่านดาวผืนใหญ่อันไกลตา ๐ ต่อลำแรกสุริยันขึ้นชั้นสรวง จะปล่อยช่วงโชติรงค์ผ่านลงหา แลครานั้นละอองขาวจะพราวตา จะเริงร่าเย้ยฝั่งอยู่ยังวัน ๐ การเวกเก็บกลิ่นแต่สิ้นสาง จืดจางสร้อยเสน่ห์มาเหหัน ลมโบกเบาแผ่วย้ำเหมือนรำพัน ว่าแม้นกลิ่นมะลิวัลย์...ควรฉันทา. จากคุณ : สดายุ... - [ 4 พ.ย. 48 22:15:47 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ใกล้เพ็ญสิบห้าค่ำ ย้อนนึกไปเมื่อ 2593 ปีที่แล้ว ยาวหน่อย  เกือบ 60 บท ขอม้วนเดียวจบละกัน ท่านผู้ชม ๐ การยุทธใต้เงาจันทร์ ๐ ๐ รำพันพากย์ฝากถ้อย.......ทัศนา ฉันท์ผสานลีลา.................ลากย้อน อดีตอนันตกา-..................ละล่วง ศรัทธะกถาช้อน................เชิดไว้ชูหวัง บุรุษที่หนึ่งริมน้ำ ณ โคนพฤกษ์ อีทิสังฉันท์ ๒๐ ๑. อ้อมอดีตะกาละผ่านคะนึง หทัยจรดประณตะถึง ลุหนึ่งหมาย ๒. ภาพขจ่างคระลองก็ผ่องผกาย ระหว่างทุวัตรขจัดสลาย จะกลายกล ๓. แผ่วพระพายพะพลิ้วระริ้วสุคนธ์ ประทิ่นพะยอมก็ล้อมก็ลน และวนหา ๔. เงียบสงบก็ห้อมและกล่อมพนา จะยินคละเคียงก็เสียงชลา ซะซ่าไหล ๕. หนึ่งดนูสถิตขจิตฤทัย พินิจพิชานพิจารณ์พิจัย ประลัยทัณฑ์ ๖. งามสง่าสุลักษณะพักตระขันธ์ สงบกริยาจะพร่าผจัญ สะบั้นมาร จากคุณ : สดายุ... - [ 4 พ.ย. 48 22:50:02 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เอี๊ยดดด  คุณสดายุทำ U turn กะทันหัน  ต้องเบรคตัวโก่งเลยค่ะ พรรณนาถึงพระบรมศาสดา รับได้ถึงความแน่วนิ่งแสนสงบ   นับถือ ... แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 48 08:10:26 แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 48 00:36:36 แก้ไขเมื่อ 04 พ.ย. 48 23:11:31 แก้ไขเมื่อ 04 พ.ย. 48 23:11:09 จากคุณ : sand2dust - [ 4 พ.ย. 48 23:04:57 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ไม่ได้ชอบแต่ชื่อนะค่ะ กลอนที่แต่งก็ชอบค่ะ แต่ชื่อได้ใจสุดๆเลยค่ะ ชอบมั๊กมากๆๆๆๆ....คิดได้ไงเนี่ย จากคุณ : moji (raspberries_moji) - [ 5 พ.ย. 48 01:48:27 ]

ความคิดเห็นที่ 28 สวัสดีครับ คุณ ทรายฯ คุณ โมจิ ขอออกนอกโลกียวิสัยสักครู่ครับ บุรุษที่สอง ริมใจ ณ ในกาย สัทธราฉันท์ ๒๑ ๗. หนึ่งนั้นมั่นหยั่งก็สังขาร อุบัติพิริยะญาณ เพลินเจริญกาล สะคราญผล ๘. แตกดอกออกช่อพะนอตน สมรรถะภวะกมล พร่างระหว่างหน สกลกาย ๙. แผ่หวานผ่านชื่นระรื่นปลาย ปณิธิทิฐิสยาย วนพิกลหมาย ขจายตอน ๑๐. ดำรงคงอยู่บ่รู้จร สถิตะรตินิวรณ์ กล้าผิว์ภากร บ่ผ่อนผลาญ ๑๑. จำรัสจำเริญเผชิญกาล มละรัถยะตระการ หยั่งพลังมาร ผสานมนต์ ๑๒. คอยเคลื่อนเถื่อนชาติพิฆาตชนม์ ทุกระบ่ละระคน รัดกระหวัดลน ก็หม่นหมอง จากคุณ : สดายุ... - [ 5 พ.ย. 48 08:03:22 ]

ความคิดเห็นที่ 29 อาคันตุกะราตรี สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙ ๑๓. ใครหนอนั่นบริบทผลิยศอัตตะผยอง ตัวตนสิหล่นนอง ..ไฉน ๑๔. คอนฐานันดระศักดิหนักผัสสะไผท ล่วงพื้นจะครืนไหล .ทะลาย ๑๕. หยัดตนเฉกทระนงจะคงบ่ละบ่กลาย ข้ามชาติมาดหมาย .บ่มรณ์ ๑๖. ภาคหนึ่งนั่นคุรุศัพทะจับบ่จะละกร แบกภาษพิลาสคอน สิขรม ๑๗. เศียรยอศีละกถาผิว่าศุกะระงม กริ่งต่างจะย่างรม จะราน ๑๘. ใครหนอนั่นบ่ประหวั่นประจันศักยะมาร แย้มหยันกระชั้นฌาน เผชิญ จากคุณ : สดายุ... - [ 5 พ.ย. 48 08:08:11 ]

ความคิดเห็นที่ 30 โฉมสะคราญสุดแดนดิน วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ ๑๙. กลางน้ำทิฆัมพระสะท้อน ศศิธระพิศเพลิน ลมพลิ้วก็ริ้วรุจะจะเหิน ผิว์สะเทิ้นสุทัศนา ๒๐. จันทร์ภาสพิลาส ณ คคนานต์ สิริปานจะปันปรา- กฎมอบ ณ ขอบทิพะปุรา กระจะฟ้าขจ่างฝัน ๒๑. แผ่นพื้นชลาลัยะกระเพื่อม ขณะเหลื่อมเพราะแจ่มจันทร์ พลัน..!.โฉมประโลมอุระประชัน ก็ถวัลย์ถวิลไหว ๒๒. ล้ำสรรพะอัปสระสวรร- คะผจัญผจงใจ ล้ำลักษณ์ฉลักรติพิไล หฤทัยถวิลถึง ๒๓. เลอเลิศพิลาสพักตระประอร ผิวะผ่อนละรำพึง จำนรรจ์บ่ปันนยะคะนึง จิตะหนึ่งจะถึงวาย ๒๔. ลมกรูระภูษิตะพะพลิ้ว ปะทะปลิวสะบัดปลาย คลอเสียงระเรียงดุริยะสาย กละหมายละลายหมอง ๒๕. เนตรฉายสยายรตะผชุม ก็ระรุมนิวรณ์รอง แผ่อิทธิฤทธิ์รชะสนอง จะผละจ้องก็จองใจ จากคุณ : สดายุ... - [ 5 พ.ย. 48 12:11:42 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เงาดำจากบาดาล อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ ๒๖. ครืนครั่นสนั่นครวญ ชุติป่วนนภาลัย แรงว่ายพระพายไหว วนะไพรจะไพล่ผลาญ ๒๗. เพลิงพล่านสมานพลบ ก็สยบวิกาลลาญ ฤๅมนตะดลดาล มุขะมาระคำรน ๒๘. เงาร่างบ่พรางรอย แสยะปล่อยยะเยียบปน เนตรชัดรหัสฉล ทุษะกลประกอบกัน ๒๙. เหยียดแย้มและแกมเย้ย ตละเปรยก็เท็จปัน อักโขสิโมหัน- ธะผจัญบ่รู้จาง ๓๐. เนตรปรายก็ร้ายปอง ชะผยองขย้อนวาง พจน์พร่ำก็อำพราง สัจะล้างบ่ห่างหลง ๓๑. ร้อนหลั่งก็ดั่งโล- หิตะโลภะโผลง แรงโทสะโขทรง พิษะคงเพาะคลางแคลง ๓๒. เท็จถ้อยทยอยเทียบ นยะเปรียบก็เพียบแปลง ขุดขวากผลิพากย์แฝง สัตะแหล่งก็แล้งลาญ จากคุณ : สดายุ... - [ 5 พ.ย. 48 12:22:22 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ดับกล..อนธการ ภุชงค์ปยาตฉันท์ ๑๒ ๓๓. สะพรึบไฟไสวฟ่อง กะกึกก้องคะนองกาฬ สถิตทัศน์ปทัสถาน ประยุทธ์พาละผ่านผัน ๓๔. ประดาษวัตระตัดวาง ประคองทางมล้างทัณฑ์ จริตสร้างบ่ร้างสรรค์ ประสิทธิ์มั่นสำคัญหมาย ๓๕. นิวรณ์หลอมตะล่อมร่าง มนัสกางชะพรางกาย ขย้ำตรึงให้ถึงตาย ก็ผ่านกลายสลายกล ๓๖. อุฬารอัตตะขัดออก ละกลับกลอกกระฉอกกล ละพากย์พจน์ประชดผล ขจัดพ้นพิกลพาล ๓๗. ประคองสัตย์พิพัฒน์สอด กรุณทอดสิยอดทาน สยายเมตต์วิเศษณ์มาน ประทุษลาญละผ่านลา ๓๘. หทัยยกวิตกะยาตร สงบภาษประหลาดพา ละต่ำจรรย์จำนรรจา ประดิษฐ์วาทะพาหวัง จากคุณ : สดายุ... - [ 5 พ.ย. 48 12:59:44 ]

ความคิดเห็นที่ 33 สยบนงคราญ วสันตวงศ์ฉันท์ ๑๕ ๓๙. บัดดลพิมลรัศมิแข รุจะแผ่ประภานภังค์ บัดล่วงก็ปวงสัตะพลัง สหะตั้งสมัครสมาน ๔๐. หนึ่งร่างบ่พรางสุลักขณา ประลุฝ่าวิกลวิกาล เยื้องกายจะร่ายยุทธ์ปหาร จะสะท้านสะเทือนไผท ๔๑. งามพิศก็คิดทะนุถนอม จิตะหลอมพิลาสพิไล กรเรียวจะเหนี่ยวอุระอุไร ถิระใคร่ผสมผสาน ๔๒. เพียงเผลอละเมอพักตระประอร ฤดิร้อนระรุมระราน จิตเผลอก็เอ่อนิวรณ์ผลาญ พฤติพล่านทุรนทุราย ๔๓. ตรึกตรองคระลองสมระขันธ์ จะชะกั้นตะเกียกตะกาย ลื่นพรรณลุวันจะละสลาย ขัยะกลายจะลบจะเลือน ๔๔. ร่วงโรยจะโบยสรรพะสรี- ระและบีฑะบิดและเบือน เหี่ยวย่นระคนวรรณะสะเทื้อน และเขยื้อนขยับขยาย ๔๕. วันรื่นจะคืนยุคะสมัย ขณะขัยะกร่อนและกลาย น้ำนวลก็ล้วนยุติมลาย สิริวายประดังประดา จากคุณ : สดายุ... - [ 5 พ.ย. 48 13:12:38 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เอกะยุทธกระบวน สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙ ๔๖. โอ้ราตรีขณะจันทร์ถวัลยะประภา กลับเงียบยะเยียบพา สะพรึง ๔๗. โอ้ราตรีสรรพะสิ่งก็นิ่งกละคะนึง กริ่งหัตกระหวัดรึง .ระรัว ๔๘. เงาหนึ่งนั้นก็สล้าง ณ กลางภวะสลัว ห้อมหนลุหม่นมัว .สมัย ๔๙. เนตรต่อเนตรก็ปฐมระดมยุทธ์พิชัย วาบตัดก็ปัจจัย .ผจัญ ๕๐. ริมฝั่งชลมรณาละบ่าทุขะอนันต์ แล่งชาติขาดขันธ์ .ละขาน ๕๑. ใต้เพ็ญแขภพะหยุดก็สุดชิวะละลาญ แผดพร่าอุปาทาน ..ระทม ๕๒. น้ำค้างหลั่งตัณหาก็ล้านยะระงม เวทน์ผัสสะพลัดซม ..บ่ทรง ๕๓. กลางเงียบงันก็สฬาย์ตนาพละละปลง ทอดกายมลายลง .ประลัย ๕๔. ล่วงลมพลิ้วกระเทาะรูปละเอียดพิเคราะห์พิจัย หักสิ้นทมิฬนัย .ละนาม ๕๕. ใต้ราวไพรวิญญาณสะท้านยุติผลิทราม สังขาระลาญตาม .ละตน ๕๖. ตราบสิ้นอาสวะเลศลุเหตุอวิชช์ดล หักสิ้นก็สิ้นกล .ประการ จากคุณ : สดายุ... - [ 5 พ.ย. 48 15:13:38 ]

ความคิดเห็นที่ 35 จอมคนบนปฐพี วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ ๕๗. เพ็ญจันทร์ขจ่างนภะพิจิตร นิรมิตะสำราญ ทอแสงเลาะแหล่งวนะสถาน เสาะผสานจะสรรเสริญ ๕๘. สบแจ้งเพราะแล่งทุระผจญ ยุติกละก้ำเกิน ล่วงชาติปลาตทุขะเผชิญ จิตะเพลินวิมุติพรม ๕๙. แจ้งใดจะดั่งอริยะญาณ ประลุปราณและเปลื้องปม แม้นวันถวัลย์รุจะผสม ฤจะข่ม ฤ อาจเคียง. ++++++++++++++++++++++++++++++ ๐ ประพจน์ประพนธ์สำเร็จสิ้น .พิเศษสมัย ฉันท์เชลงฉลักพิจัย ..จริตสะท้อน พอระรื่นเจริญนิสัย สนานสนุก จะผิดจะพลาดบ่คาดขย้อน ยกละม้ายเสมือนฉันท์. แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 48 16:25:48 จากคุณ : สดายุ... - [ 5 พ.ย. 48 15:20:29 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เป็นความรู้สึกที่ยากอธิบาย เมื่อจินตนาการย้อนไปทุกครั้ง ค่ำคืนแห่งเพ็ญวิสาขะ ริมฝั่งแม่น้ำเนรัญชลา ดินแดนชมพูทวีป ตอนเหนือ สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙ ๐ ขอน้อมจิตอภิวันทะมั่นทิฐิพิศาล กรองฉันท์ประพันธ์จาร .ผจง ๐ เพื่อกาลอันศุภฤกษะเบิกปฐมะมง- คลคันถะยรรยง .สยาย ๐ เพื่อสืบสานทิฐิพุทธพิสุทธิอภิปราย เพื่อพ้นวิกลกลาย .ตระการ ๐ เพื่อชาวโลกจะสดับและรับสัทะสมาน ขับเข็ญะเร้นลาญ .ละลง ๐ เพื่องมงายจะพินาศปลาตพละบ่คง ปรับฉลป่นปลง ละปรุง ๐ หลักปัญญาก็จะหลอมจะน้อมนยะผดุง เนื่องธรรมะอำรุง .ภิรมย์ ๐ คำนึงสู่พระสุคตจรดกรพนม เพียงหวังจะสั่งสม ธ สอน ๐ คำนึงล่วงบุพกาลประสารธรรมะบวร มุ่งมั่นประพันธ์ตอน ลุตาม จากคุณ : สดายุ... - [ 6 พ.ย. 48 00:10:55 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เข้าสู่โลกียวิสัย อันเป็นปกติวิสัย อีกครา ๐ เมื่อนั้น ๐ ๐ ควันฟืนลอยอ้อยอิ่ง.........แอบสาง กลว่าเรียมแนบคาง.............คู่เนื้อ พรรณผ่องท่ามเลือนราง.......ร้อนผ่าว แม่เอย ไออุ่นเมื่อพลุ่งเชื้อ..............โชติแล้วฤๅสลาย ฯ ๐ ควันขาวลอยเลื่อนคล้อย....ครอบพรรณ พฤกษ์นา ขณะเลศพิเศษพลัน.............แผ่พร้อม มืดมัวม่านไฟควัน...............โลมถิ่น ขณะม่านเสน่ห์แม่ล้อม.........หลากให้เรียมหา ฯ ๐ ริมเรือนทุยบดเคี้ยว.........อาหาร สุขเนอ เรียมตฤปหวานแต่หวาน.......หวั่นน้อย ไก่แจ้ขับเสียงขาน..............คอยกล่อม นะแม่ เยียวตะวันเคลื่อนคล้อย.......คลาดคล้อยเคียงไฉน ฯ ๐ พรายพรายรพิพ้น...........แผ่นผา พร่างพร่างนิวรณ์พา...........เพริดแล้ว หวิวหวิวระหว่างวา-............ระทิพ นิมิตเฮย หวาดหวาดจะคลาดแคล้ว....โศกสร้อยชะรอยสูญ ฯ ๐ ระลอกลมเฉื่อยช้า..........โชยไพร กลนิละกฤกษณะไช...........แช่มช้า รุมรุมดั่งสุมไฟ..................อัดอก ลิ่วสู่ฝันขวัญคว้า.................ฝั่งพู้นแดนเขษม ฯ จากคุณ : สดายุ... - [ 6 พ.ย. 48 08:33:32 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ใกล้เพ็ญยามเดือนสิบสองแล้ว   ดาวคงสว่าง เดือนคงสวย น้ำคงเต็มฝั่ง ดวงไฟคงเต็มลำน้ำ ๐ ประทีปอธิษฐาน ๐ ๐ ฝนหลั่งน้ำหลากล้น.......ธรณิน เอิบเอ่อระลอกริน............แหล่งกว้าง ลมแผ่วลูบผืนสินธุ์...........เสมอหยอก เอินนา ขณะสกุณะร่อนคว้าง........ระหว่างห้วงหาวหน ฯ ๐ หม่นทั่วอาทิตย์ด้น........อัสดง แสงผ่อนโอภาสผจง.........จูบฟ้า แดงก่ำดุจแก้มอนงค์.........อุทธัจลูบ โลมแฮ เหมือนกล่อมโลกเหว่ว้า......ระหว่างคล้อยรอยแข ฯ ๐ อัมพรโอภาสแจ้ง ...จันทร์ฉาย แขภาคทรงเพ็ญพราย ...ผ่องแผ้ว แลชลเหลื่อมชวาลสาย .สรรค์แต่ สรวงแฮ ปรายเก็จประกายแก้ว ...เกลื่อนพลิ้วปลิวผืน ฯ ๐ จีบตองเอาแต่งอ้าง ...อุบลบาน หยวกเฉกอย่างเชิงมาลย์ ..หมู่ขั้ว เทียนช่วงโชติสถาน ..นทีปลั่ง ประกายแฮ เอื่อยโรจน์แลราวรั้ว ...รุ่งริ้วเรียงไหล ฯ ๐ กรกุมแลกล่าวเอื้อ .อัญชลี กลางรุ่งแห่งรัชนี .แนบฟ้า บวงหมายพระแม่นที .ทอนโศก เลือนพิษแลผ่อนล้า ล่วงคล้อยคงคา ฯ ๐ ลอยสิ้นล่วงโศกสร้อย ..สังเวย ลอยเถื่อนกรรทบเกย เกี่ยวกล้ำ ลอยเลศลบลวงเลย เลือนอก ลอยผ่านแนบผืนน้ำ เนื่องสิ้นดับสูญ. จากคุณ : สดายุ... - [ 6 พ.ย. 48 21:23:11 ]

ความคิดเห็นที่ 39 คารวะสาโทสองจอกขอรับ ฉันท์งามจริงๆ ข้าน้อยด้อยความสามารถ มาอ่านไว้ประดับสมองขอรับ จากคุณ : โกฏิดารา - [ 7 พ.ย. 48 10:20:13 ]

ความคิดเห็นที่ 40 สวัสดีครับคุณโกฏิดารา ยังไม่ถึงขั้นครับ ฉันท์ที่พยายามฝึกเขียนมาหลายเพ-ลา ก็ยังคงต้องฝึกกันต่อไปเรื่อยๆ ตราบที่ยังอยากเขียนอยู่ อาจจะอีกไม่นาน...สำหรับความอยากนี้ จากคุณ : สดายุ... - [ 7 พ.ย. 48 12:59:43 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ^ ^ ^ โฮ่ย....ถ้าพี่บ่อยากเขียน แล้วไผจะเขียนนิ ถึงอ่านรู้เรื่องมั่งไม่รู้เรื่องมั่งก็จะอ่าน เพราะว่า ป๋มฉลาด ป๋มเป็นด๊อกเต้อออออ... ฮ่าๆ (ไปโน่นเลย) (เคยดูป่าวคะ สภาโจ๊ก จำชื่อไม่ได้อีกละ คนที่เลียนแบบ เป็นคุณไตรรงค์น่ะ วันก่อนเปิดดู โอ้โห..คนที่เล่นเป็น เสธ.หนั่นน่ะ เหมือนโคด ๆ เลย ไปสรรหาคนมาจากไหนเนี่ย) จากคุณ : ซอมฯ - [ 7 พ.ย. 48 15:44:42 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ขยันจริงๆครับ ผมไฟดับมอดๆ พัดกระพือไม่ค่อยขึ้นแล้ว สงสัย ละสังขาร ตามกาลเวลา อิอิ ปล...แล้วสาวแสนสวย หายไปไหนอะครับ จากคุณ : จอมอสูร - [ 7 พ.ย. 48 21:49:41 ]

ความคิดเห็นที่ 43 กลอนงามๆ เยี่ยงนี้ มิได้หาชมกันง่ายๆ ในยุคดิจิตอลค่ะ ควรค่าแก่การเสพให้ติดใจตรึงตรากันไปอีกนานๆ นะคะ อ่านแล้วได้แรงบันดาลใจกลับไปขยันต่อ จากคุณ : นู๋ปัด เห็นด้วย (massypat) - [ 8 พ.ย. 48 01:31:14 ]

ความคิดเห็นที่ 44 น้องซอมพอแดง...คนงาม ถึงพี่ไม่เขียน ก็ยังมีคนเขียนอีกเยอะแยะแหละน่า แล้วอาจเขียนให้อ่านเข้าใจได้มากกว่า   ที่เขียนนี่ซะอีกนะ แฮ่ม ... ๐ อึกทึกในอกแล้ว ร่องร้าวมณีแก้ว เหลื่อมพร้อยรอยแสง ๐ วาโยแกร่งพลั่งโพ้น เปลือยหลากสำนึกโล้น ขวัดคว้างระหว่างขวัญ ๐ อิ่มทิพย์พลันเอ่ยเอื้อน เป่าโลกอันแปดเปื้อน พรั่งพร้อมบรรหาร.........ฉะนี้ตู จากคุณ : สดายุ... - [ 8 พ.ย. 48 08:12:59 ]

ความคิดเห็นที่ 45 พ่อหนุ่มจอมอสูร ผมนี่...บ่อยครั้งที่เอาของเก่ามาปัดฝุ่น...ปรับปรุง แล้วจับมาสำแดงกันใหม่ แต่หากคนที่พอมีวี่แววทางฉันท์ กาพย์ กลอน บอกว่าหมดไฟ...ย่อมน่าเสียดายเป็นอย่างยิ่ง มันจะมีอาการเบื่อเป็นช่วงๆ ผมก็เป็น....หากมีเรื่องกระทบอารมณ์เรามากๆ ในขณะที่เมื่อเอาบางอารมณ์เข้าจับเรื่องราว ผ่านคำพูดในใจ...ใต้รูปแบบของฉันทลักษณ์ กลับเขียนได้อย่างมีพลัง เพราะฉะนั้น...เหตุการณ์บ้านเมืองขณะนี้ เสมือนเชื้อไฟ...ที่บางครั้งทำให้เรารู้สึกโกรธแค้น ขึ้นมา....แล้วบทพิโรธวาทัง ก็อาจไหลหลั่งออกมาปานทำนบแตก ปล....สาวแสนสวยเขาคงทิ้งผมไปแล้ว ปล่อยให้เราเหงาเดียวดาย ๐ อาคันตุกะเดียวดาย ๐ นกยังมีกิ่งไม้............เกาะนอน เคียงคู่อยู่กับคอน......ค่ำเช้า ผู้โดดเดี่ยวสัญจร......จบโลก รอคู่ข้างคลอเคล้า.....เคลื่อนพร้อมถนอมขวัญ จากคุณ : สดายุ... - [ 8 พ.ย. 48 08:33:33 ]

ความคิดเห็นที่ 46 สวัสดีครับ คุณนู๋ปัด ผมชอบคำว่า....เยี่ยงนี้ ฟังดูโบราณดี.... เวลาดูหนังออกแนวประวัติศาสตร์ มักจะได้ยินบ่อยๆ...ไม่ว่า   สายโลหิต  หรือ  รัตนโกสินทร์ ดีใจที่เขียนแล้วยังมีคนอ่านอยู่ ครับ และหากชอบเขียนก็เอามา ลงให้อ่านบ้างนะครับ ยินดีต้อนรับ ครับ จากคุณ : สดายุ... - [ 8 พ.ย. 48 08:54:54 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ดึกสงัด ยินเสียงหยาดน้ำค้างกระทบหลังคาดังเปาะแปะ ชวนให้วังเวงยิ่งนัก ใบไมต้องเงาจันทร์ สะท้อนแสงรำไร โบกไหวน้อย ๆ เย็นลมหนาวเริ่มโชยพัด คืนนี้ก็เหมือนคืนวาน คืนวานก็เหมือนคืนก่อนวาน ครึ่งปีแล้วสินะ ยาวนานหรือ? ไม่หรอก ไม่นานเลย กับความดื่มด่ำฉ่ำชื่นในหัวใจที่ได้ครอบครอง ไม่เคยรู้สึกว่าเป็นเจ้าของสิ่งใดในโลก เท่าความงดงามแห่งชีวิตหนึ่งนี้เลย เป็นครั้งแรก เป็นของเรา เป็นของเรา ตลอดไป.... แต่ว่าตอนนี้... หลับซะทีสิไอ้หมูอ้วน ตีสามแล้วนะ แม่ง่วงเฟ้ย!!! จากคุณ : บุหรงรำพัด - [ 8 พ.ย. 48 09:57:35 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 48 อืมม์ บทนี้ขึ้นต้นด้วย บทโรแมนติค....อันแสนอ่อนหวาน ก่อนจะเปลี่ยนเป็น...ฮีโรติค...อันแสนละเมียดละไม ก่อนที่จะเป็น ความหงุดหงิด...ที่ถูกกระชาก ให้ตื่นจากภวังค์จากเสียงร้องงอแง ของไอ้ตัวเล็ก.... ภวังค์ที่พยายามคว้ากลับมาต่อใหม่เท่าไร ก็ยากที่จะเป็นภาพเดิม...อารมณ์เดิม...ได้อีก ป๊าดโท่...เฟ้ย ไอ้ตัวเล็ก..! ฮี่ๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 48 17:04:59 จากคุณ : สดายุ... - [ 8 พ.ย. 48 12:11:16 ]

ความคิดเห็นที่ 49 แปลจาก The Thought ของ คาร์ล มารกซ์ ๐ จักรภพเคลื่อนผ่านสู่ด้านไหน คงขับไขลำแสงแจ่มแจ้งหน คือตะวันแต่งฟ้าส่องสากล ดังหนึ่งคนแจ่มจ้าคุณค่าควร ๐ แม้นโลกหล้ามาพาลระรานใส่ จักโต้ให้ร้องร่ำด้วยกำสรวล จักโรมรันบั่นคอด้วย..ขอ-ทวน ขอเพียงนวลหยัดร่าง..ไม่ห่างกาย ๐ เสน่หาฝ่าข้ามไปสามภพ ตราบโลกลบหล้าเลือนดาวเคลื่อนหาย รักคงอยู่คู่อรไม่คลอนคลาย ดังหนึ่งสายใยดิ่งที่ทิ้งลง ๐ สิ้นมนตรามหาศาลจักทานทัด คอยขืนขัดควบคุมความลุ่มหลง แม้ขอบเขตเหตุกรรมรอยจำนง จักขาด-วงด้วยซึ้งคำนึงนวล ๐ เลิศพิสุทธิ์ยุดย้ำมาทำถ้อย สำหรับร้อยเรียงความให้งามถ้วน เปล่งหมายแห่งอารมณ์ให้สมควร ส่งรักหวนโชติช่วงกลางห้วงใจ แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 48 08:43:33 แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 48 21:54:20 จากคุณ : สดายุ... - [ 8 พ.ย. 48 17:00:05 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ๐ พี่ชายที่แสนดี ๐ ๐ หมู่เมฆงามยามมองมือป้องหน้า สูงหนักหนาฟ้าไกลอยากไปถึง แต่เล็กน้อยพลอยย้ำสู่คำนึง หวังเป็นหนึ่งลิ่วล่องบนท้องฟ้า ๐ หนึ่ง...มองเมฆสำราญนับนานเนิ่น หนึ่ง...เอ็นดูมองเพลินนานเนิ่นกว่า สองแขนช้อนร่างน้อยหมุนลอยพา ดังจะปล่อยลอยฝ่าขึ้นฟ้านั้น ๐ เมื่อถูกเขาเย้าแหย่รังแกใส่ งอแงไห้โอบตอบคอยปลอบขวัญ พี่ชายเอื้อมมือกุมคอยคุ้มกัน หยุดหวาดหวั่นพรั่นใครอย่าไปเกรง ๐ สองพี่น้องคล้องใจครรไลล่วง พี่ชายห่วงคอยคุมห้ามกุมเหง ไม่กลัวหรอกบอกรัวแก่ตัวเอง ศรัทธาเปล่งหมายล่วงทาบห้วงใจ ๐ เติบใหญ่แล้วแก้วตา...ยิ่งกว่าห่วง คล้อยสู่บ่วงอาวรณ์สุดอ่อนไหว หมดสิ้นกาลหยอกล้ออีกต่อไป ด้วยอาลัยอ่อนหวานเริ่มซ่านทรวง ๐ อบอุ่นอยู่ในหมาย...พี่ชายจ๋า เหนี่ยวสัญญาน้องประทับไม่ลับล่วง กี่หมื่นแสนเงื้อมเงาก็เปล่าปวง จักอาจช่วงฉายเงาก็เปล่าเลย ๐ เยื่อใยที่รัดมั่นผูกขวัญคล้อง กล่อมขวัญน้องบรรเจิดจนเปิดเผย งอกงามเป็นหวานล้ำมากล้ำเกย คงเอื้อนเอ่ยผ่านแล้วในแววตา ๐ ไกลกันเพื่อสำหรับให้นับช่วง ความเป็นห่วงคิดถึงคำนึงหา ฤๅขวัญน้องเรื่อยเร่ห้วงเวลา เพื่อรอท่าพี่รับ...ชั่วกัปกัลป์ ? แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 48 12:49:38 จากคุณ : สดายุ... - [ 9 พ.ย. 48 12:45:43 ]

ความคิดเห็นที่ 51 หากดวงตาของน้องสาว นั้นวับวาวพราวเจิดจ้า ขอให้พี่จ้องมองมา แล้วตอบว่ารักหมดใจ... เข้าข่ายสะกดจิตนะนี่ จากคุณ : ซอมฯ - [ 9 พ.ย. 48 14:30:51 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 52 สาวซอมฯ อยากโดนสะกดจิตแบบนี้เหมือนกัน ....กลัวแต่จะเผลอเคลิ้มแล้วผวา เข้าหาคนสะกด...แล้วหยุดไม่ได้น่ะสิ ฮี่ๆๆ จากคุณ : สดายุ... - [ 10 พ.ย. 48 12:14:55 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ทำไมบรรยากาศมันวังเวง วิเวก วิเหวโหว จริงหนอ คุยต่อดีกว่า ใครไม่คุย เราจะคุย อิอิ เบื่อเฝ้าทู้ก็บอกนา เสาร์นี้เพื่อนที่รู้จักในเน็ทคนนึง เขาจะขึ้นมาประชุม แล้วบอกว่าจะแอบหนีกลับออกมาก่อน ดีมาก ฮี่ๆ ก็บอกไปว่า โทรมาละกัน เดี๋ยวไปรับ บังเอิญช่วงนี้ มีงานหนังสือของมติชนค่ะ เขาสัญจรมาจัดที่ลำปาง เพื่อนคนนี้เขาเป็นหนอนหนังสือคนหนึ่งเหมือนกัน บอกว่าอยากไป ไอ้เราก็ว่าจะหาเวลาไปพอดี ได้เล้ยยย.. เจอกันครั้งแรกเมื่อเกือบสองปีก่อน พาไปกินไอติมร้าน สะเวรเซ่น ^_^ บอกไปว่า ถ้าเธอไม่มา เราก็ไม่ได้มากิน ไอติมร้านนี้นะ เพราะว่าตั้งแต่มาเปิดสาขาที่นี่ ผ่านไป ผ่านมา ว่าจะ ว่าจะ ก็ไม่ได้เข้าซักที คุณสามีบอกว่า มันก็ไอติมนั่นแหละ รู้มั้ย เวลาเราอยากได้ อะไร แล้วได้ทันที ความอยากมันก็จะหมดไป เพราะฉะนั้น จงอยากต่อไปเรื่อย ๆ แล้วเราจะมีความสุข..พูดแล้วหัวเราะ มันเป็นปรัชญาข้อไหนกันหว่า หรือเป็นข้ออ้าง ไม่พาเราไป คิดไม่ตกแฮะ !!! จากคุณ : บุโหรง - [ 10 พ.ย. 48 14:15:33 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ใช่ พี่รู้สึกอย่างนั้นเหมือนกัน เคยเห็นรองเท้าถูกใจในห้าง...แต่แพงมาก ไอ้เราก็ว่าไม่จำเป็นเท่าไร...ไม่อยากจ่ายเยอะ แถมที่มีอยู่ก็ใส่ไม่ทันอยู่แล้ว แต่เดินผ่านก็มองดูอยู่เรื่อยๆ...ฮิๆๆ... เสพด้วยสายตาไปก่อน แล้ววันหนึ่ง ห้างมันเอามาลดราคา เหลือ ไม่ถึงครึ่งของที่เคยตั้งไว้ เลยล่อซะ...สองคู่...สองสี....! แล้วก็ปล่อยให้อีกคู่ทิ้งฝุ่นจับ เพราะรองเท้านี่ใส่ได้ครั้งละคู่...เท่านั้น มันน่าแค้นใจนัก...! ความอยากครอบครองเป็นเจ้าของ มันเริ่มลดลงไปตั้งแต่...เราจ่ายเงิน แล้วได้มันมาเก็บไว้ในตู้รองเท้า ทีนี้เวลาเดินผ่านก็มองหา คู่ใหม่ๆต่อไป ฮี่ๆๆๆ จากคุณ : สดายุ... - [ 11 พ.ย. 48 07:54:09 ]

ความคิดเห็นที่ 55 สวัสดีค่ะ ดึกๆจะมานะคะ ตอนนี้ขอทำงานก่อน มีภาพถ่ายมาฝากด้วยค่ะ จากคุณ : ตะวัน - [ 11 พ.ย. 48 16:54:32 ]

ความคิดเห็นที่ 56 บทที่ 49 ไพเราะมาก ชอบจังค่ะ เอ...หัวข้อนี้ จะเขียนกลอนแบบไหนหนา ชอบ "อาคันตุกะเดียวดาย" ฟังดูดีค่ะ เหงาๆ แต่สงบและสุขใจ เอาไงดีน๊า ก่อนอื่น ต้องชงชาหลงจิ่ง ใบชาชั้นดี ที่เพิ่งได้จากเมืองจีนหมาดๆ มาวางข้างๆคอม ส่วนหนึ่งของภาพวิวจากทิเบต ตามสัญญา ๐ สรรพเสียงแห่งโสตผู้โดดเดี่ยว ออกท่องเที่ยวร่อนเร่ด้วยเหว่ว้า เสาะสรรสวรรค์โลกโตรกศิลา ณ อาณาเนิ่นกาลเมื่อวารพ้น ๐ หิมะแห่งเนื้อหนาวยังขาวซีด เหมือนคมมีดเถือบาดโลกขาดหล่น แยกฟ้า ดิน น้ำ ให้จำนน กอปรปนเป็นสวรรค์อันพร่างพราว ๐ ดินแดนดงใดอยู่ใต้หล้า สะท้อนสู่ดวงตาเช่นป่าหนาว จงงดงามผ่านคืนที่ยืนยาว ร้อยเรื่องราวสรวงสรรอย่างมั่นคง จากคุณ : ตะวัน - [ 12 พ.ย. 48 02:02:14 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ดีใจจริง คุณตะวันกลับมาซะที รูปนี่ถ่ายเองหรือครับ สวยงามสุดบรรยาย ทิวทัศน์ที่นั่นดูสดใสดีจริง ฟ้าครามเมฆขาว ๐ สวยปีกผีเสื้อบินกลางถิ่นทุ่ง ขณะรุ่งนิศากรเริ่มชอนฉาย ลำลมหอบหนาวหนักมาทักทาย แตะร่องรอยความหมายขึ้นว่ายวน ๐ แดดใสแผ่นฟ้าครามในยามนี้ เหลื่อมแสงสีอบอุ่นแทนฝุ่นฝน เมฆขาวแทนมืดดำฟ้าคำรน วิหคบนแทนวิชชุที่คุไฟ ๐ งามเงื่อนหางยูงฟ้าในป่าแดด ทอดลงแวดล้อมขวัญจนสั่นไหว สัมผัสอ้อมอุ่นทั่วถึงหัวใจ ซ่านลงใส่ลวกสิ้นถึงวิญญาณ ๐ ระยับแดดเหลือบแล้วที่แววขน เข้าปลาบปนเนตรแก้วก่อแววหวาน เปล่งซาบซึ้งสำทับอยู่นับนาน จนสุดหาญฝ่าบ่วงให้ล่วงพ้น ๐ งามปีกผีเสื้อลายระบายป่า ระยับทาแนวเถื่อนอยู่เกลื่อนกล่น ปีกแห่งรักพลิ้วพรายลอยว่ายวน ดั่งจำนนต่อหมายที่ว่ายเวียน ๐ โลมแดดอุ่นแอบลมไว้ข่มหนาว จนอกผ่าวรติฤทธิ์เกินปลิดเปลี่ยน ประทับรอยลึกล้ำตราบจำเนียร เป็นส่วนเสี้ยนตอกย้ำรอยจำนง ๐ สวยปีกผีเสื้อบินกลางถิ่นที่ ม่านไมตรีก็สะพัดระบัดบ่ง นิรมิตสุคนรสให้จดลง ร่วมรับส่ง...สืบไว้ด้วยนัยเดียว แก้ไขเมื่อ 12 พ.ย. 48 16:39:35 แก้ไขเมื่อ 12 พ.ย. 48 11:18:12 แก้ไขเมื่อ 12 พ.ย. 48 09:57:26 จากคุณ : สดายุ... - [ 12 พ.ย. 48 08:08:48 ]

ความคิดเห็นที่ 58 รวมเล่มตีพิมพ์เถอะค่ะ อยากได้เก็บไว้ เพราะว่าได้อรรถรสซาบซึ้งมากๆ  ยิ่งมีภาพสวยๆด้วยแล้วยิ่งเพลิดเพลินเป็นที่สุด จากคุณ : สหายสันติ - [ 12 พ.ย. 48 13:22:28 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ค่ะถ่ายเอง ชอบถ่ายวิวค่ะ เวลาไม่มีเวลา ก็จะใช้การถ่ายภาพแทนวาดภาพอ่ะค่ะ บทผีเสื้อที่ 57 งดงาม เกินกว่าภาพที่นำเสนอ เอ...จะเอาภาพไหนให้คุณสดายุดูอีกดีล่ะ ภาพนี้ละกันค่ะ ถ่ายที่ออสเตรีย ส่วนหนึ่งของ สวนเชิร์นบรุนน์ค่ะ ว่างๆจะมาเขียนกลอนประกอบค่ะ ตอนนี้ต้องปั่นรายงานก่อนนะคะ อีกเทอมเดียว ก็จบแล้วค่ะ เบื่อจังเรียนป.โทนี่ เฮ้อ.... ปลอบใจตัวเองว่าปีหน้าก็จะว่างแล้วค่ะ จะได้เข้ามา เขียนอะไรที่อยากเขียน ตอนนั้นคุณสดาฯอย่าหนี ไปไหนเสียก่อนล่ะ อิอิ.... จากคุณ : ตะวัน - [ 13 พ.ย. 48 22:14:50 ]

ความคิดเห็นที่ 60 คุณสหายสันติครับ พอดีเห็นรูปที่คุณตะวันถ่ายมา เข้าใจว่าเป็นทะเลสาปกว้างใหญ่ที่ไหน สักแห่ง....แล้วนึกถึงบึงไท้โอ้ว.... ที่โก้วเล้ง...เคยบรรยายไว้ เลยออกมาเป็นบทนี้...ครับ อิๆๆ...เรื่องรวมเล่ม...มิกล้าครับ .... จากคุณ : สดายุ... - [ 14 พ.ย. 48 08:03:23 ]

ความคิดเห็นที่ 61 คุณตะวันครับ ดูๆจะเป็น artist นะนี่ถ่ายรูปมุมกล้องดีทีเดียว โดยเฉพาะรูปทะเลสาป การเอากิ่งไม้โผล่มาขวางสายตา เพื่อเน้นภาพเบื้องหลังให้ดูเด่นขึ้น เป็นวิธีที่ผมใช้บ่อยกับการ sketch ภาพ drawing ด้วยดินสอ บนกระดาษ 100 ปอนด์ ส่วนภาพสวนถัดมานั้นก็มองเห็นความ โดดเดี่ยวเงียบสงบ.... ของดินแดนยุโรปตอนกลาง (ประเทศที่มีคนไทยจำนวนมาก คิดว่าอยู่ติดกับ...นิวซีแลนด์..!) แผ่นดินเกิดของ อมาดิอุส โมสาร์ท....ที่ผมชื่นชอบ น่าอิจฉาจริงๆเลย....! จักรวรรดิ ออสเตรีย-ฮังการี...เคยยิ่งใหญ่ถึงเพียงไหน ผู้สนใจประวัติศาสตร์ยุโรปกลางคงทราบดี จากคุณ : สดายุ... - [ 14 พ.ย. 48 08:11:21 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ไหว้สาเจ้า พี่สดายุ พี่ตะวัน และประชาชนทุกท่าน เมื่อคืนไปกินขันโตกที่โรงเรียนเก่าค่ะ ก็นึกถึงบรรยากาศ ตอนเรียนชั้น ม.ต้น นึกเทียบกับสมัยนี้ที่อะไร ๆ มันก็ เปลี่ยนแปลงพัฒนาไปเยอะมาก มีการแสดงบนเวที เด็ก ๆ น่ารัก แต่งตัวสวย ฟ้อนรำกันงดงาม เห็นแล้วก็นึกอยากมีลูกสาว อิอิ ^_^ มีอย่างนึงที่โรงเรียนดูเหมือนจะเน้นในงานนี้คือ การอู้คำเมือง พิธีกรบนเวที กล่าวรายงาน ประธานเปิดงาน ก็อู้คำเมืองกัน ที่สังเกตุได้อย่างคือ คำเมืองที่ใช้ ค่อนไปทางคำโบราณ อย่าง ไหว้สา นี่ ปกติในชีวิต ประจำวันไม่ได้ใช้กันนะคะ เวลาผู้น้อยทักทายผู้ใหญ่ ในสมัยก่อนจะใช้คำนี้ เป็นที่น่าเสียดายว่าพ่อแม่รุ่นใหม่ต่างพูดไทยกับลูก ทำให้เด็กอู้คำเมืองกันไม่เป็น เหตุผลอาจกลัวลูกพูดเหน่อ กลัวลูกพูดไทยไม่ชัด เป็นความหวังดีแต่สูญเสียอารยธรรม เคยได้ยินโรงเรียนในเขตเทศบาลจัดให้วันนึงอู้เมืองกัน ในเวลาเรียน ไม่รู้ว่ายังมีอยู่รึเปล่า แต่ได้ยินแล้วก็ดีใจ ว่าผู้ใหญ่เขาเห็นความสำคัญ สเน่ห์แห่งสำเนียงก็น่าจะ ยืดลมหายใจไปได้อีกหน่อย ^_^ จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 14 พ.ย. 48 10:00:23 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 63 น้องซอมพอฯ คำเมืองนี่...หมายถึงภาษาเหนือใช่ไหม แล้ว...ลำพูน-ลำปาง-เชียงใหม่-เชียงราย แล้ว...แพร่-น่าน-พะเยา-แม่ฮ่องสอน พูดคำเมืองแตกต่างกันอย่างไร ? ที่ถามเพราะทางใต้เองก็พูดต่างกันอยู่ เช่น...ชุมพร-สุราษฎร์ นี่เหมือนกัน แยกแทบไม่ออก และ นครศรีฯ-พัทลุง-เหมือนกันอีกแบบหนึ่ง กระบี่-พังงา-ภูเก็ต-ระนอง...คล้ายกันมาก ส่วน ตรัง สตูล สงขลา จะเพี้ยนไปอีกส่วน แต่ทั้งหมดยังฟังกันรู้เรื่อง 3 จังหวัดชายแดน ในเมืองพูดกรุงเทพ   นอกเมืองพูดยาวี โดยส่วนตัวพี่เองแล้ว ชอบทางเหนือนะ.... สาวๆพูดเพราะดี....น่ารัก น่าเอ็นดู คิดว่า...อีก 7-8 ปี พออายุสัก สามสิบกลางๆ จะไปตั้งรกรากทางเหนือนะ กำลังหายอดดอยที่เหมาะสมอยู่...ฮี่ๆๆ จากคุณ : สดายุ... - [ 14 พ.ย. 48 12:54:53 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ไปดอยแม่โถ บ้านยายหนูหิ่งสิคะพี่ อยากรู้ว่าเป็นไง ต้องส่งโทรจิตไปถามเอาเอง แต่ตอนที่เขาไปตะลอนทัวร์กัน คราวก่อน เห็นพี่รามบ่นว่าหนาว ๆๆๆ ไม่ยอมอาบน้ำอะค่ะ อิอิ..ตอนนั้นยังไม่เข้าหน้าหนาวเลย ถ้าหนาวเต็ม ๆ แล้ว จะสักปานใด... คำเมือง - คนเมือง หมายถึงภาษาเหนือ - คนเหนือค่ะ เราเรียกตัวเองกันอย่างนี้ ถ้ามีคนถามว่า คนเมืองหรือคนไทย ก็ต้องตอบว่า คนเมืองเจ้าบ่ใช่คนไทย ^_^ หมายถึงคนภาคเหนือบ่ใช่คนภาคอื่น ไม่ได้จะแบ่งแยกดินแดนเน้อ พูดไม่เคลียร์เดี๋ยวระเบิดลง ! แต่ละจังหวัดสำเนียงจะเพี้ยนกันไปค่ะ ลำปาง - แพร่ - น่าน - เชียงราย เสียงจะสั้นและห้วนกว่าทาง ลำพูน - เชียงใหม่ โดยเฉพาะเชียงใหม่ เสียงจะเอื้อน หวานจนเจ็บบั้นเอว ฮิ ๆ มีคำที่เขาแซวกันมาแต่ปางไหนแล้วไม่ทราบ ว่าเชียงใหม่บาง ลำปางหนา คงเป็นสร้อยคำที่คนลำปางมักพูดว่าหนาลงท้ายประโยค เช่น จะไปซื้อผ้าบาง ๆ หนา ตกลงจะเอาผ้าบางหรือผ้าหนา กันแน่ ^_^ สำเนียงใต้ฟังยากที่สุดในบรรดาภาษาถิ่น ตอนไปอบรม มสธ. ได้พักห้องเดียวกับคนใต้ 3 คน พี่แกใส่กันไฟแล่บ โน้งเหน่ง โน้งแกละ ฮ่าๆ หน่องญิ๊งรู้เรื่องเปล๊า..ยังมีแก่ใจ หันมาถาม ก็ตอบพี่เขาไปว่า รู้ค่ะรู้ สักสองสามคำจ้า.. จากคุณ : ซอมฯ - [ 14 พ.ย. 48 15:46:54 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ฮี่ๆๆๆ... ชอบใจที่เขียนนี่ ....โดยเฉพาะเชียงใหม่ เสียงจะเอื้อน หวานจนเจ็บบั้นเอว.... กำลังนึกท่าคนเขียนทำเป็นแบบอยู่...ฮาๆๆ ลำปางคงหนาวแล้วสิหนอ ๐ หนาวลมพรมแผ่นพื้น          ปฐพี วนระริกลำวี                         วาดไม้ อรุณะสุริยะลี                       ลาศเลื่อน งามเนอ ภมระกุสุมะล่อไล้                  เร่งร้นระคนหวาน ๐ หนาวลมโลมแผ่นหล้า         ลูบพฤกษาระริกใบ เดือนลับเพื่อขับไข                แสงอุทัยส่องชั้นสรวง ๐ มวลภุมรินว่อน                  เสาะเกสรหมายตฤปตวง หวานหอมก็ย่อมหวง              บจำพรากประจาคบิน ๐ หวานใดที่ในหล้า               ทั้งช่วงฟ้าทั้งแดนดิน กลั่นรสเป็นหยดริน                ฤๅเท่านุชที่สุดหวาน ๐ น้ำคำการย้ำคิด                 นิรมิตแต่ดวงมาน บรรสมจึงบรรสาร                 เนื่องเป็นธาระหลั่งถึง ๐ เรื่อยเร่เสน่ห์นวล               เหมือนโซ่ตรวนล่ามจิตตรึง โน้มนำทุกคำนึง                   แต่กล้ำกรึงไม่อาจกลาย ๐ ร่ำร่ำน้ำใจร่วง                   สู่เหวห้วงอาวรณ์ชาย รินรินฤๅสิ้นวาย                    จักหยุดพร่ำการรำพัน ๐ โศกใดที่ในหล้า                จักอาจคว้าเข้ามากัน ราดคลุกเอาสุขสันต์              บริจาคปลาตหาย ๐ โศกนั้นในวันนี้                 ไม่มีที่จะทักทาย เมื่อสุขที่เอ่อสาย                  ระบัดช่อขึ้นรอชู ๐ สายตาที่ชายตอบ              เหมือนชายมอบน้ำใจตรู ใจต้องก็ฟ่องฟู                     ต่างฤๅภู่เมื่อต้องหอม ๐ ร่ำร่ำน้ำใจริน                    เป็นถวิลการยินยอม เนตรฉายความหมายพร้อม     ว่าจักหลอมเป็นนัยเดียว จากคุณ : สดายุ... - [ 15 พ.ย. 48 12:23:43 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ไปเดินเล่นห้องเพลงลูกทุ่งค่ะ เห็นเขาคุยกันเรื่องภาษาถิ่น เลยเอาลิงก์มาฝาก อ่านแล้วขำดีค่ะ สำเนียงเชียงใหม่ แม้แต่เวลาด่ากัน ก็ยังฟังม่วนขนาด ฮ่าๆๆ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A3852464/A3852464.html ยังไม่หนาวค่ะ ปีนี้หนาวช้า วันพรุ่งจะลอยกระทงแล้ว ยังบ่มีความหนาวมาโลมไล้เลย เผลอ ๆ เกรงฝนจะตก ด้วยซ้ำ อ้าวชอบกล สุขสันต์วันเพ็ญเดือนสิบสองนะเจ้า ^_^ คำเตือน อย่าได้สบตาสาวน้อยนพมาศในขบวนแห่กระทง มิฉะนั้นท่านอาจลอยไปกับสายนทีได้ ฮี่ๆ จากคุณ : ซอมฯ - [ 15 พ.ย. 48 16:21:56 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 67 สาวซอม ช่วงนี้สบตาใครไม่ได้แล้ว กลัวสาวจะตามกลับบ้าน..! ฮิๆๆๆ จากคุณ : สดายุ... - [ 18 พ.ย. 48 12:10:09 ]