A Dream come True
วันก่อนมีโอกาสได้ไปเดินชิลล์ ชิลล์ แถวศูนย์หนังสือจุฬาฯ สยาม เพียงแค่โผล่หน้าเข้าไปเท่านั้นแหละ โอ้ แม่เจ้าโว๊ย คนมาจากไหน(วะ)เนี่ย เนืองแน่นไปหมด แต่จะเปลี่ยนใจไม่เข้าไปก็กระไรอยู่ มาถึงแล้วนี่ พอเข้าไปด้านใน จึงรู้ว่า ที่คนเยอะขนาดนี้เพราะ พื้นที่บางส่วนมีการปิดปรับปรุง รวมกับ เป็นช่วงลดราคาหนังสือ ทำให้คนเนืองแน่นจริง ๆ
ด้วยเหตุที่คนเยอะมากกกก ส่งผลให้คนโดยทั่วไปไม่ต้องเดิน แต่ใช้วิธีการไหลไปเรื่อย ๆ ตามแรงผลัก ดัน กระทุ้ง ของคนด้านหลัง แต่ด้วยพื้นที่อันมีจำกัด ทำให้อัตราการไหลของคนน้อยมาก จน มีอยู่ช่วงนึง รู้สึกว่า อัตราการไหล เท่ากับ ศูนย์ ถูกต้องนะคร้าบบบบ
.. แถวหยุดนิ่ง โอ้ ! สุดยอด เพื่อเป็นการแก้เขิน (เผื่อจะมีคนแอบมอง อิ อิ) เลยเหลือบตาไปหยิบหนังสือใกล้ ๆ ตัวขึ้นมาดู
สักพักก็เหลือบไปเห็นหนังสือเล่มเล็ก ปกสีขาว ดูสบายตา สะดุดตา คำว่า Must Read สีขาวเด่นอยู่ในวงกลมสีแดงสด เลยหยิบขึ้นมาดู อืม หนังสือของ คุณวิรัตน์ โตอารีย์มิตรนี่เอง (ใครว่า ไม่รู้จักแฮะ) ไม่เป็นไรพราะเค้าก็คงไม่รู้จักเราหรอก ชื่อหนังสือคือ The Ballad of The Columnist : คู่มือแหกคอก ของสำนักพิมพ์ a book
ต้องสารภาพตามตรงว่า สิ่งแรกที่ประทับใจในหนังสือเล่มนี้ก็คือ เป็นหนังสือที่มีขนาดกระทัดรัด น้ำหนักเบา เหมาะเสียเหลือเกินในการนอนอ่าน (ตามวิสัยของคนขี้เกียจอย่างเรา ๆ แหม เป็นกันทุกคนนั่นแหละ ) หนังสือบางเล่มที่เคยเจอ โอ้โห เวลาอ่านต้องเอาวางบนอก เพราะถือไม่ไหว จนอะไรต่อมิอะไรในร่างกาย มันหดหายไปหมดแล้ว แล้วเมื่อพลิกไปด้านหลังเพื่ออ่านคำนิยม (ทำไม ถึงเป็นคนที่ชอบอ่านคำนิยม ก็ไม่รู้ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า มันเป็นคำนิยมของคนอื่น ซึ่งรสนิยมการอ่าน ก็อาจจะไม่เหมือนเราก็ได้ ก็ยังคงเชื่อในคำนิยมอยู่นั่นแหละ โง่รึเปล่าวะเรา) พบคำนิยมที่ทำให้ตัดสินใจซื้อทันที (แน่นอน คำนิยมของผู้ชาย ชัวร์ร์)
วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์ บรรณาธิการที่ปรึษา นิตยสาร a day (อดีตแฟน สาวอุ้ม ) เขียนคำนิยมที่น่าสนใจไว้ว่า เป็นไปได้ว่าอ่านหนังสือ The Ballad of the Columnist เล่มนี้จบแล้ว มันอาจจะกระตุ้นให้คุณตัดสินใจทำอย่างหนึ่ง ลาออกจากงานประจำแล้วไปประกอบอาชีพเป็นคอลัมนิสต์เต็มตัว หรือไม่ก็เลิกคิดฝันถึงอาชีพนี้ไปเลย ! เหลือบสายตาลงมาอีกนิด โอ้ โห แฮะ น่าสนใจมาก ๆ ป่าวค้าาา ไม่ใช่คำนิยมหรอก ราคาหนังสือ ร้อยนิด ๆ เอง (น่าสนใจยิ่งนัก เมื่อไหร่เมืองไทยจะลดภาษีให้ธุรกิจสิ่งพิมพ์น้าาา)
พอเริ่มเปิดอ่าน ต้องบอกเลยว่า วางไม่ลง คุณวิรัตน์ เขียนหนังสือสนุกดี รู้สึกว่าเข้ากับจริต ของเราเสียเหลือเกิน (ต้องไปหาหนังสือของคุณวิรตน์มาอ่านเพิ่มเติมซะแล้ว แฮะ แฮะ ถ้าราคาไม่แพงนะ) ในหนังสือเล่มนี้ จะบอกเล่าเรื่องราวการเป็น คอลัมนิสต์ Free Lance ซึ่งมีทั้งความสุข ความทุกข์ คละเคล้ากันไป แต่ประโยคนึงในหนังสือเล่มนี้ ที่อ่านแล้วประทับใจสุด ๆ ก็คือ
ถ้าเราหาตัวตนไม่พบในวัยหนุ่มสาว โอกาสที่เราจะพบในวัยถัดไปจากนั้นก็ยาก มีรุ่นน้องหลาย ๆ คนที่เอาแต่ฝัน (เฮ้อ ช่างเหมือนตัวเราเสียนี่กระไร) หากไม่ค่อยลงมือทำอะไรอย่างจริงจัง (โค-ตะ-ระ เหมือนค้าาา พี่วิรัตน์ แทงใจดำม้ากกก มาก) พอไม่จริงจังความฝันก็เป็นเรื่องเหลวไหล เมื่อเหลวไหล ก็จะผิดหวังในตัวเอง ขณะที่คนอื่นไปไกลแล้ว ทำไมเราจึงอยู่แค่นี้เอง
โดนค่ะ โดนมาก ๆ จำได้ว่า สมัยที่ยังเป็นเด็กหญิงตัวดำ ๆ หัวกลม ๆ เรียนอยู่ต่างจังหวัด ความฝันของเด็กหญิงคนนี้คือ การเขียนหนังสือ เคยทำตามความฝันจนได้ลงบทความในหนังสือ นิตยสารเพื่อนใหม่ ได้เงินมา 75 บาท โห รู้กันทั้งตลาด (ลูกแม่ค้าค่ะ) แต่หลังจากนั้น จากเด็กหญิง กลาย เป็น ผู้หญิง ที่ ยังคง ตัวดำ ๆ หัวกลม ๆ (กายภาพไม่มีเปลี่ยน) แต่ความฝันในวัยเด็กกับถูกละเลยไป จนน่าเสียดาย
เมื่ออ่านหนังสือจบ สิ่งแรกที่คิดได้คือ เอาวะ เริ่มต้นเขียนหนังสืออีกสักครั้ง (แฮะ แฮะ ครั้งที่ 2 ในชีวิตนี่แหละ) เมื่อคิดได้ ก็รีบทันทีเลยค่ะ
จะรีบไป B2S จะไปซื้ออุปกรณ์เครื่องเขียน สวย ๆ จ้า
จากคุณ :
Pruun 
- [
7 พ.ย. 48 22:44:53
]
a Dream Come True (ช่วยวิจารณ์ด้วยค่า ได้โปรด)
มาอ่านค่ะ วิจารณ์ไม่เป็น