ทำไม...มันเหงาได้จับใจได้ถึงขนาดนี้กันนะ เป็นเพราะตัวของฉันเอง รึเป็นเพราะสิ่ง..ต่าง..ต่าง..รอบข้างกันแน่
ทั้งที่แวดล้อมไปด้วยผู้คนมากมาย มันก็ยังรู้สึกเหงาขึ้นมาได้ .. จับหัวใจ
มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอกลับมา หรือตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันตัดสินใจโดดลงไปในเหวลึกของความรักกันแน่ .. แต่ไม่ว่าจะเริ่มต้นจากตรงไหน มันก็มาจากตัวฉันทั้งสิ้น ..........
จากความอยากเอาชนะ แล้วมาจบลงที่ความอ่อนแอ
ความรู้สึกเหงามันรุมเร้าเสียจนบางครั้ง .. ฉันรู้สึกเหนื่อยกับการใช้ชีวิต
มีหลายคราที่คิดจะให้มันจบลงไปเสียที แต่ก็ยังรู้สึกได้ถึงคำว่า .. เสียดาย
เสียดาย .. ที่ยังขอความรักคืนจากเธอไม่หมด
เสียดาย .. ที่ยังให้ความรักกับเขาได้ไม่เต็มที่
เสียดาย .. ที่ยังตัดใจจากเธอได้ไม่เต็มร้อย
เสียดาย .. ที่ยังทุ่มเทให้เขาได้ไม่หมดทั้งหัวใจ
.... และ .... เสียดาย .. ที่ยังรักตัวเองได้ไม่มากพอ
แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 48 11:45:30
แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 48 11:44:50
จากคุณ :
ทรายสีแทน
- [
8 พ.ย. 48 11:44:09
]