เสียงเพลง อาจเป็นเพียงคลื่นเสียงสูงต่ำ ที่เข้าหูซ้าย ทะลุหูขวา สำหรับใครบางคน
เสียงเพลง อาจเป็นชีวิต และเครื่องมือหาเลี้ยงปากท้อง ของคนกลุ่มเล็กๆบางพวก
เสียงเพลงบางเพลง ก็เพียงแต่เข้าหูซ้าย แล้วทะลุออกหูขวาของฉัน เช่นกัน
แต่เสียงเพลงบางเพลง ไม่ว่าจะฟังกี่ครั้ง ก็ทำให้ฉันใจหวิว และตามัวด้วยน้ำที่เคลือบแก้วตาในปริมาณที่มากผิดปกติได้ทุกทีไป

Knew the signs
Wasn't right
I was stupid for a while
Swept away by you
And now I feel like a fool
So confused,
My heart's bruised
Was I ever loved by you?

ฉันเชื่อว่าไม่มีเรื่องใดในโลก ที่จะทำให้ฉันโง่และไร้เดียงสาได้มากไปกว่า เรื่องราวของความรัก ทั้งที่ทุกอย่าง ก่อตัวขึ้นในจิตใจของฉันเอง แต่ฉันก็ไม่เคยรู้เนื้อรู้ตัว จวบจนกระทั่ง ความรู้สึกนั้นโตใหญ่เกินกว่าที่จะอยู่แค่ในใจอีกต่อไป ทุกครั้งที่ฉันพบเธอ แววตายิ้มได้คู่นั้น ทำให้ฉันคิดเข้าตัวเองอยู่เสมอ ว่าเธอก็คงรู้สีกไม่ต่างกัน

Out of reach, so far
I never had your heart
Out of reach,
Couldn't see
We were never
Meant to be

ค่ำคืนนั้น มีเธอและฉันนอนทอดกายอยู่บนหาดทรายขาว  มือของฉันวางอยู่เหนือผืนทรายนุ่ม มือของเธอวางอยู่เหนือมือฉัน ดวงดาวมากมายบนฟ้ากว้างแข่งกันส่องประกายเด่น เสียงคลื่นกระทบฝั่งขับกล่อมชวนให้หลับไหล ฉันได้กลิ่นหอมอ่อนๆของเธอโชยมาเบาๆ
แม้เป็นเพียงภาพฝัน แต่มันช่างชัดเจน ยิ่งชัดเท่าใด เมื่อฉันต้องตื่นขึ้นมาพบว่ามันเป็นเพียงฝัน ก็ยิ่งทำให้ฉันปวดร้าวมากขึ้นเท่านั้น

Catch myself
From despair
I could drown
If I stay here
Keeping busy everyday
I know I will be OK

ฉันไขว่คว้าหาทั้งสิ่งมีชีวิตและสิ่งไร้ชีวิตมาเติมจิตใจ ราวกับคนตกน้ำไขว่หาขอนไม้ แม้ได้มาเพียงไม้ซีกเล็กๆ ฉันก็ยังพยายามใช้ไม้นั้น งัดเธอออกไปจากใจ แต่ฉันก็ไม่เคยทำได้
ฉันวิ่งหนี พยายามก้าวเท้าออกจากอดีต ผลักตัวเองให้ไกลจากเธอ แต่ไม่ว่าจะวิ่งมาไกลเท่าใด เหนื่อยเพียงไหน ทุกครั้งที่หันกลับไป ก็ยังคงเห็นแววตาคู่นั้นของเธออยู่ไม่ไกลห่างเสมอ แต่... ฉันก็ไม่เคยเอื้อมถีง

So much hurt,
So much pain
Takes a while
To regain
What is lost inside
And I hope that in time,
You'll be out of my mind
And I'll be over you

การรักใครสักคนอยู่ฝ่ายเดียว ช่างเป็นทั้งความสุขและความทุกข์ ที่ยากจะหาอะไรเปรียบได้ บางครั้งความฝันคล้ายๆจะเขยิบมาใกล้จนฉันตัวลอย ควบคุมตัวเองไม่อยู่ แต่แล้วความฝันก็หยุดราวกับหนังขาดตอน ปล่อยให้ฉันรอคอยตอนต่ออย่างทุรนทุราย เพียงเพื่อจะพบว่าตอนต่อนั้น ไม่ได้สวยงามดังฝันแม้แต่น้อย ช่างเจ็บปวด ช่างทรมาน เมื่อได้รู้ว่าฉันไม่เคยมีพื้นที่แม้เพียงเล็กน้อยในใจของเธอ

Out of reach,
So far
You never gave your heart
In my reach, I can see
There's a life out there
For me

ในที่สุด เธอก็เป็นเพียงความทรงจำที่ดีๆสำหรับฉัน ช่วงเวลาสั้นๆที่เส้นชีวิตของเราทั้งสองได้เคยมาบรรจบกัน มันช่างสวยงาม และจะคงชัดเจนในความรู้สึกของฉันตลอดไป