ความคิดเห็นที่ 1 เรียน ท่านสหาย เกรียงไกร ฯ เฮ้.....คณะพรรค เปนเรื่องจริง ฤๅ ประดิษฐ์ นะท่าน ใจเย็น...เย็น...ขอรับ ท่านสหาย เนื้อความ พออาศรัย แต่ ...ดูเหมือนจักรีบเสร้า รวดเร็ว.....เกินไป... สักนี้ด.... . อ้อ... สัมผัสสระ ท้าย ของบทที่ ๒ บ้าง... แฮ่...แฮ่... ขอรับ. มิใช่ สัมผัสเดียวกัน กับ สัมผัสสระ ท้ายวรรคที่ ๒ ในบทที่ ๓ แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 48 15:35:28 จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ (พจนารถ๓๒๒) - [ 15 พ.ย. 48 15:33:01 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ขออภัยอีกหลายครั้ง ปล่อยไก่ไปอีกตัว ขอบคุณคุณพจนารถ๓๒๒ ที่ช่วยตรวจทาน และได้แก้ใหม่แล้ว อาจจะไม่รื่นอยู่บ้างก็ยังดีว่าผิดอย่างฉกรรจ์    รีบไปหน่อยครับ เขาบอกว่าเวลาในโลกมนุษย์นี้สั้นนักแลฯ (ขอแก้ตัวนิดหน่อย) จากคุณ : เกรียงไกร หัวบุญศาล (huaboonsan) - [ 15 พ.ย. 48 18:05:19 ]

ความคิดเห็นที่ 3 รักจักสมค่าคำว่ารัก หากสมัครจะชอกช้ำแลกำสรวล รักใช่แต่แค่สุขชื่นรื่นระรวน หากอึงอวลอีกโศกเศร้าร้าวระบม รักให้เป็นเถิดสหายรัก โปรดตระหนักมีรักใดไร้ขื่นขม เมื่อเรียนรู้ขื่นเข็บอันเจ็บจม ย่อมมีสมสู่สิ่งหมายในสักวัน เอ่อ   นั่งๆนึกๆ  ก็รู้สึกว่าตายแล้ว ทำยังไงๆ ก็เขียนกลอนให้ดีไม่ได้อย่างใจซักที  หรือว่าตัวเองจะยึดติดกับฉันทลักษณ์มากไปนะ อืม น่าคิดๆๆ แวะมาทักทายท่านสหายเกรียงไกรนะคะ  สำหรับตัวเอง คิดว่า  เจ็บให้หนัก  แล้วจะรักเป็นค่ะ จากคุณ : สหายสันติ - [ 15 พ.ย. 48 22:16:05 ]

ความคิดเห็นที่ 4 @~_ Poem. เธอไม่รักใช่ต้อง.......เสียใจ ลิขิตกำหนดไย............................ต่อต้าน ใจไม่ดับดิ้นไป............................หาใหม่ ได้นา ไป่สะทกสะท้าน..........................พร่ำเพ้อคร่ำครวญ .Poet _~@ จากคุณ : Knight - [ 15 พ.ย. 48 22:49:19 A:58.9.137.120 X: TicketID:109986 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เรียน ท่านสหาย เกรียงไกร นิด...นี้ด.....เดียว นี้ นะที่รัก แต่ความหลัก หลัก ยังคงอยู่ สามารถบอก ความในใจ ได้พร่างพรู ให้เพื่อนรู้ แลผ่อนคลาย ในใจคุณ. เปนกำลังใจให้ ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ (พจนารถ๓๒๒) - [ 16 พ.ย. 48 15:43:56 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เรียน สหาย เกรียงไกร (อีกนิดนึง) กระผมว่า... กวีบทนี้ มาแนว "เสียเจ้า" ของท่าน อังคาร เลยแหละ ถ้อยคำ - เหมือนกลั่น ความรู้สึก..... นะ...ท่านสหาย... จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ (พจนารถ๓๒๒) - [ 16 พ.ย. 48 15:48:10 ]

ความคิดเห็นที่ 7 บอกโดยมิอาย เป็นแรงบันดาลใจอย่างใหญ่หลวง แม้ว่ามิอาจเทียบท่านได้แม้แค่หนึ่งผงธุลี จากคุณ : เกรียงไกร หัวบุญศาล (huaboonsan) - [ 16 พ.ย. 48 16:19:14 ]

ความคิดเห็นที่ 8 หากว่ารักที่ให้ไม่มีค่า ขอคืนมาเก็บไว้ด้วยใจเหงา รักษาไว้แม้จะร้าวก็ใจเรา จำไว้เขาทิ้งไปให้ระทม ปล่อยน้ำตาเปียกหมอนนอนสะอื้น ยามค่ำคืนไร้แสงแห่งสุขสม หยดวาววับหยาดลงคืนตรอมตรม ยังขื่นขมแม้ตัดใจขอคืน ขอเวลาสักนิดพิชิตใจ เริ่มต้นใหม่วันนี้ที่ทนฝืน จำต้องทนอดกลั้นน้ำตากลืน เพื่อหยัดยืนขึ้นอย่างไม่ร้าวใจ ในเมื่อเห็นฉันเป็นคนไร้ค่า ก็อย่ามาวอแวให้หวั่นไหว อย่ามาพูดซ้ำซากว่าห่วงไย ปล่อยฉันให้อยู่ตามยถากรรม หยดน้ำใสไหลรินลงเปียกแก้ม ตกแต่งแต้มขอบตาด้วยรอยช้ำ จากแผลรักที่ฝากทิ้งให้ระกำ ทุกคืนค่ำฝืนสะอื้นกลืนความตรม หวังเวลาจะช่วยรักษาใจ ลิขิตให้ลืมหมดลดขื่นขม อนาคตรับคืนความรื่นรมย์ อย่าได้ซมซานซ่อนเหมือนก่อนเคย ในเมื่อฉันไม่ดีดังที่คาด เธอหมายมาดเอาไว้ได้เฉลย เปรียบเทียบแล้วฉันไม่ได้เรื่องเลย โอ้อกเอ๋ยเขาไม่รักจำหักใจ ความจริงใจที่ให้มันน้อยค่า ส่งคืนมาให้หน่อยจะได้ไหม อย่าโยนทิ้งให้ปวดร้าวทรวงใน จะเก็บใส่กล่องน้อยคอยฟื้นฟู ขอโทษทีที่ทำให้รำคาญ เช่นวันวานดั่งบอกให้ได้อดสู ต่อไปนี้จะไม่ให้ต้องคอยดู จะขอเก็บคืนสู่ประตูใจ ขอเอากลอนเก่ามาแจมด้วยคนค่ะ  *_~ แง้ ๆ ๆ   เรื่องมานเศร้าอ่ะ     จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 18 พ.ย. 48 07:46:28 ]