ความคิดเห็นที่ 1 เรียน ท่านสหาย วีรธรรม แกนเรื่องของคุณ นับว่าดี... เอ้า...ว่า...ดีมากก็ยังได้ แต่... ขอรบกวน  ให้ เกลา - กลอน อีก สักนี้ดหนึ่ง แลศึกษา ให้ลึกซึ้ง ด้านภาษา เมื่อรวมร้อย เรียงอารมณ์ ได้บ่มมา กลอนบทนี้...จักมีค่า...ยิ่งกว่า...เดิม. เปนกำลังใจให้...ขอรับ. แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 48 15:16:24 จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ (พจนารถ๓๒๒) - [ 15 พ.ย. 48 15:15:27 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ขอบคุณมากมายสำหรับความเห็นและคำแนะนำครับ   บทต่อ ๆ ไปจะพยายามศึกษาให้มากขึ้น (รู้ตัวอ่ะครับว่าศึกษามาทางนี้น้อยจริง) กลอนผมไม่ได้ใช้จังหวะมาตรฐาน แบบ 3-2-3 หรือ 3-3-3 ผมคิดว่าบางวรรคที่ใช้คำแค่สี่ห้าคำ ห้วนสั้น มันก็สื่ออารมณ์ผ่านเสียงขาด ๆ เกินๆ   ด้วยน่ะครับ อันนี้ยอมรับว่าเจตนา และยินดีรับโทษทัณฑ์ ไม่แน่ใจที่ท่านพจนารถบอกว่า "แลศึกษา ให้ลึกซึ้ง ด้านภาษา" หมายถึงสิ่งที่ผมตั้งข้อสังเกตต่อตัวเองหรือไม่ ถ้ายังไม่ใช่ วานแนะนำเพิ่มเติมด้วยขอรับ ด้วยมิตร จากคุณ : วีรธรรม (วีรธรรม) - [ 15 พ.ย. 48 15:38:42 ]

ความคิดเห็นที่ 3 @~_ Poem. อยากบอกให้แม่รู้.........มากมาย ลูกรักแม่กว่าเกิน...........................บอกได้ ชีวิตลูกก้าวเดิน.............................เติบใหญ่ ล้วนพระคุณแม่ไซร้.........................แม่ให้ตลอดมา .Poet _~@ จากคุณ : Knight - [ 15 พ.ย. 48 23:42:15 A:58.9.137.120 X: TicketID:109986 ]

ความคิดเห็นที่ 4 รักอันใดที่ใครเฝ้าหลงรัก          แม้อกหักปักจิตคิดห่วงหา รักอันใดที่ใครไม่ข่มตา           นึกนวลหน้านิ่มน้องทุกค่ำคืน รักอันใดที่ใจยังรักมั่น            แม้ชีวันดาวดิ้นยังแข็งขืน รักใดใดเหล่านั้นไม่ยั่งยืน       มีเพียงผืนรักแม่ที่แน่เอย -------------------------------------------------------- แหะ แหะ สัมผัสอุตลุดอีกและ ไม่รู้ใช้ได้เปล่า อิอิ แก้ไขเมื่อ 16 พ.ย. 48 09:07:40 แก้ไขเมื่อ 16 พ.ย. 48 01:36:28 แก้ไขเมื่อ 16 พ.ย. 48 01:33:39 จากคุณ : เสี่ยวเหลียงจือ - [ 16 พ.ย. 48 01:29:57 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณ คุณ Knight และคุณ เสี่ยวเหลียงจือ ที่มาช่วยเติมต่อความรู้สึกถึงแม่ ใกล้เทศกาลวันพ่อ แต่เราก็รักแม่ของเราได้ตลอดเวลา ใช่มะครับ ฝากเนื้อฝากตัวกับทุกท่านด้วยครับ ผมสมาชิกใหม่ของถนนนักเขียน(กวี) เพิ่งตั้งกระทู้นี้เป็นกระทู้แรก จากคุณ : วีรธรรม (วีรธรรม) - [ 16 พ.ย. 48 08:43:31 ]

ความคิดเห็นที่ 6 รักอันใดที่เฝ้ารอให้รัก             ชอกช้ำหนักมิห่างเสน่หา รักอันใดตามติดไม่ร้างรา         ใช้เวลาพิสูจน์ทูตหัวใจ รักอันใดเช้าสายอดทนนัก        ดั่งหอกปักไฟรุมสุมหมกไหม้ รักใดใดเหล่านั้นไม่สุขใจ         เทียบมิได้รักพ่อต่อเราเลย -------------------------------------------------------------------------- แหะ แหะ แหะ แอบแวบมารอบฉอง   สัมผัสคล้องจองใจไว้เป็นหลัก ใครหาญฮึกทำคึกทำยึกยัก          ก็จะชักฟาดฟันให้บรรลัย (แป่ว....ลงงี้ได้ไงหว่า กลอนพาไปอีกแล้วครับ เดี๋ยวต้องกลับไปทำงานแล้ว ว่างๆ จะมาอีก) แก้ไขเมื่อ 16 พ.ย. 48 09:25:19 จากคุณ : เสี่ยวเหลียงจือ - [ 16 พ.ย. 48 09:24:52 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อะไรที่เขียนจากหัวใจล้วนมีค่าเสมอ กวีอยู่ที่ใจ แค่ชอบบทกวี หัวใจก็เป็นกวีแล้วค่ะ เขียนเถอะ เขียนจากใจ ถูกผิดไม่ใช่เรื่องสำคัญ เย้..^_^ (เพราะว่าเราเองก็ชอบมั่ว ฮา..) จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 16 พ.ย. 48 14:52:28 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอรับ...ท่าน... จริง จริง แล้ว กระผมเห็นด้วยกับ คุณ ซอมพอแดงนะ...ขอรับ... เมื่อใจ...มีกระบี่... กระบี่...ย่อมอยู่ที่ใจ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ (พจนารถ๓๒๒) - [ 16 พ.ย. 48 16:17:05 ]

ความคิดเห็นที่ 9 # ๓ ขออภัยครับที่ผิดฉัทลักษณ์ไปอย่างจัง ในบาทที่ ๑ วรรคหลัง (ผิดพลาดทางเทคนิค) เดิมแต่งไว้ว่า...... @~_อยากบอกให้แม่รู้.........เหลือเกิน_~@ แต่ คำว่า "เหลือเกิน" ไฉนกลับกลายเป็น -มากมาย- ไปได้ก็มิรู้ได้ อย่าง "งงงง" อยู่เลย จากคุณ : Knight - [ 16 พ.ย. 48 17:59:56 A:58.9.132.87 X: TicketID:109986 ]

ความคิดเห็นที่ 10 โอ้แม่อยู่แดนใต้ให้คิดถึง ณ ที่ซึ่งมีแต่ภัยน่าใจสั่น ลูกอยู่เหนือลอยกระทงกลางแสงจันทร์ พระช่วยคุ้มครองแม่ฉันพ้นพวกพาล. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 16 พ.ย. 48 21:31:12 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ถึง ท่านเจียวต้าย ได้อ่านกลอนแล้ว เข้าใจเลยครับ ก็ขอมอบบทกลอนนี้แทนใจนะครับ ยินข่าวแม่อยู่ใต้พลอยใจสั่น ขอพระพลันคุ้มครองให้ผ่องศรี ขอภัยใดมิอาจมาพาลี ขอแม่มีความสุขทุกโมงยาม จากคุณ : เสี่ยวเหลียงจือ - [ 16 พ.ย. 48 23:26:03 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ถึง ท่านเจียวต้าย ได้อ่านกลอนแล้ว เข้าใจเลยครับ ก็ขอมอบบทกลอนนี้แทนใจนะครับ ------------------------------------------------------------------- ยินข่าวแม่อยู่ใต้พลอยใจสั่น ขอพระพลันคุ้มครองให้ผ่องศรี ขอภัยใดมิอาจมาพาลี ขอแม่มีความสุขทุกโมงยาม ------------------------------------------------------------------- ด้วยความเคารพในรักของแม่ครับ....เสี่ยวเหลียงจือ แก้ไขเมื่อ 16 พ.ย. 48 23:29:27 จากคุณ : เสี่ยวเหลียงจือ - [ 16 พ.ย. 48 23:27:10 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ชอบใจคนรักแม่เหมือนเรา ๑๔ ๐ หนึ่งผู้สุพจนะจะพิมพ์ คุณะปริ่มบ่เห็นปลาย ลึกสุดบ่สิ้นหทัยะสาย จะสยายและหยั่งถึง ๐ หนึ่งนั้นอนันตะวจนา มหิมาจะรำพึง ล่วงเธียรจะเทียบอักขระถึง ผิวะหนึ่งบ่เหมือนหมาย ๐ กริ่งกรองบ่เด่นและพิสดาร นยะผ่านบ่พริ้งพราย ผิวเผินสิเพียงอรรถะจะผาย ภวะคล้ายบ่คู่ควร ๐ บันดาลประดังบทะประดิษฐ์ ตริและคิดและใคร่ครวญ หวังสื่อระบือคุณะขบวร สุขะถ้วนแต่ล้วนเทอญ. ๔ กรกางกุมกอดด้วย.........เสน่หา อุ่นหฤทัยเมตตา............แม่ให้ กำซาบรสตรึงตรา..........ติดอก ลูกแฮ รสแห่งรักมอบไว้...........ตราบฟ้าดินสลาย ฯ จากคุณ : สดายุ... - [ 18 พ.ย. 48 08:02:20 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขอแสดงความเห็นเรื่องการใช้ภาษาในงานกวีหน่อยเถอะ คห.ของคุณพจนารถ ได้กรุณารบกวน  ให้ ค.วีรธรรม เกลา - กลอน อีกสักนิดหนึ่ง แลศึกษาให้ลึกซึ้ง ด้านภาษา...ทำนองนี้ ความจริงเป็นเรื่องดีที่เราไม่ลืมรูปแบบแต่ก็เป็นเรื่องน่าสงสารที่เรายึดรูปแบบจนกลายเป็นทาสทางภาษา หนูอยากให้เราเป็นนายของภาษาเพราะเราจะเล่นกับภาษาอย่างสนุกแต่อยู่บนพื้นฐานของการไม่ผิดรูปแบบ จากคุณ : เทพสุดา (วิกมล) - [ 18 พ.ย. 48 10:16:42 ]

ความคิดเห็นที่ 15 จดหมายจากเมืองใหญ่ คล้ายคล้ายว่าเจ้าไม่เข้าใจ แม่หยัดร่างอยู่อย่างไรกลางไฟนั้น? ทั้งที่ทุกข์ทุกย่างที่วางเท้า ทั้งที่เช้าทุกเช้า แม่หนาวสั่น ต่อเรื่องราวข่าวร้าย ข่าวรายวัน สะมะแอ, อานันท์, มัณฑิตา ล้วนคือลูกบ้านนั้น หลานบ้านนี้ ล้วนเกี่ยวดองน้องพี่แต่ปู่ย่า แตกต่างโดยนิยามความศรัทธา ชำแรกความแปลกหน้าโดยซาตาน อยากให้แม่เก็บเสื้อผ้าไปหาเจ้า ให้ทิ้งเรือนทิ้งเหย้า ทิ้งโยดย่าน ทิ้งน้ำ ฟ้า ป่า ดิน ทิ้งวิญญาณ ยิ่งกว่าหนาว – ร้าวราน ยิ่งกว่านั้น จากคุณ : เพื่อนผมเขียน (วีรธรรม) - [ 18 พ.ย. 48 10:27:21 ]

ความคิดเห็นที่ 16 รกแม่, ฝังไว้ใต้บันใด จะหยั่งรากอย่างไร เมืองใหญ่นั่น ทุกข์ระทมขมขื่น แม่ยืนยัน หวาดและหวั่นอย่างไร แม่ไม่ย้าย! ความห่วงใยจากเจ้า แม่เข้าใจ ใครหนอรายต่อไป โอ้! ใจหาย เจ้าก็รู้ ปู่และย่า ตาและยาย หยั่งโยดย่านสืบสายมาหลายยุค ทั้งพ่อเจ้าก็เพิ่งพราก เพิ่งจากไป ยังอุ่นลมหายใจ ไหวความสุข แม้แม่จะหกล้มในหล่มทุกข์ ยังไม่ล้าเกินลุก ปลุกชีวิต จะให้แม่ลาร้างไปอย่างไร แม่ไม่ได้ก่อไฟ แม่ไม่ผิด เพียงเวทมนต์ซาตาน โปรยหว่านพิษ เงาทุกเงาเบี้ยวบิด ผิดรูปรอย จากคุณ : เพื่อนผมเอง (วีรธรรม) - [ 18 พ.ย. 48 10:32:15 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อยากบอกว่า บทกวีในตอนต้นของกระทู้นี้ เป็นเรื่องจริงของผม 90 เปอร์เซ็นต์ เป็นความรู้สึกหลังจากที่ผมได้คุยกับแม่ เกี่ยวกับสถานการณ์ที่บ้าน ซึ่งนับวันยิ่งยุ่งยิ่งนุงนัง ขอบคุณทุกท่านที่ร่วม "แจม" แม้รายละเอียดเกี่ยวกับแม่ของแต่ละคนจะแตกต่างกัน แต่สิ่งที่เหมือนกันและยืนยันได้อย่างหนึ่งคือ เราทุกคนรักแม่ และแม่ก็รักเรา สำหรับเรื่องฉันทลักษณ์อันเป็นเรื่องรูปแบบนั้น ขอให้อ่านกระทู้ "ฉันทะลัก" ของท่านเชน ชมธวัช ประกอบด้วยนะครับ โดนใจผมอยู่หลายความเห็นทีเดียว http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3877254/W3877254.html จากคุณ : วีรธรรม - [ 18 พ.ย. 48 10:45:41 ]

ความคิดเห็นที่ 18 จริงแท้แม่ไม่อยู่ให้ดูแล ก็เหมือนแม่อยู่ในหัวใจฉัน แม่จากพรากลูกแล้วแก้วชีวัน สรวงสวรรค์ชั้นฟ้าพันตารู้ แม่ตระหนักรักลูกผูกจิตสอน ทุกทิศตอนก้าวย่างทางดีสู่ ทุกคืนวันผันกายหมายตราชู   เสียงร้องกู่ก้องป่าอนาทร   เสียงร้องกู่ก้องป่ามาฟ้องแม่   อันดีแท้แม่ย้ำเคยพร่ำสอน ทุกบทเบื้องบาทขันธ์เถอะสัญจร   มาดับร้อนผ่อนทุกข์ที่คุกคาม   หมายเหตุ : แม่คือพระพุทธเจ้า จากคุณ : .. (วิกมล) - [ 18 พ.ย. 48 11:06:04 ]

ความคิดเห็นที่ 19 จริงแท้แม่ไม่อยู่ให้ดูแล ก็เหมือนแม่อยู่ในหัวใจฉัน แม่จากพรากลูกแล้วแก้วชีวัน สรวงสวรรค์ชั้นฟ้าพันตารู้   แม่ตระหนักรักลูกผูกจิตสอน ทุกทิศตอนก้าวย่างทางดีสู่ ทุกคืนวันผันกายหมายตราชู   เสียงร้องกู่ก้องป่าอนาทร   เสียงร้องกู่ก้องป่ามาฟ้องแม่   อันดีแท้แม่ย้ำเคยพร่ำสอน ทุกบทเบื้องบาทขันธ์เถอะสัญจร   มาดับร้อนผ่อนทุกข์ที่คุกคาม   หมายเหตุ : แม่คือพระพุทธเจ้า แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 48 11:38:06 จากคุณ : วิกมล (วิกมล) - [ 18 พ.ย. 48 11:08:12 ]

ความคิดเห็นที่ 20 แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 48 11:36:59 จากคุณ : .. (วิกมล) - [ 18 พ.ย. 48 11:11:29 ]