คือกำลังจะทำหนังส่งอาจารย์ค่ะ ตอนนี้อยู่ในช่วงเริ่มเขียนบท
แต่ตัวเองมีปัญหาเรื่องการเล่าเรื่องเพราะฉะนั้นสิ่งที่จะเล่าต่อไปนี้อาจจะดูงงๆ ด้วยคำพูดนะคะ
เรื่องราวที่ประมาณไว้มีดังนี้ค่ะ
"เด็กหญิงอายุ 10 ขวบ(อยู่ที่จังหวัดนราธิวาส) เธอต้องสูญเสียผู้นำครอบครัวไป ผลไม่ได้ตกอยู่แค่เธอ แม่อยู่ในภาวะซึมเศร้า ไม่พูดไม่จากลับใคร เธอและพี่สาวผู้ที่ไม่มีรายได้อะไรเพราะการประกอบอาชีพที่นั่น(เช่นออกไปกรีดยาง) ค่อนข้างมีความเสี่ยง
สิ่งที่เธอมีติดตัวก็คือการขับร้องเพลงอนาซีด(เป็นเพลงของชาวมุสลิมที่มีความหมายดี) พี่สาวพาเธอไปตามงานรื่นเริงต่างๆ ในหมู่บ้านเพื่อ ขอร้องให้พวกเขาจ้างเธอให้ร้องเพลงเพื่อแสดงความยินดี หรือร่วมอวยพร บางครั้งก็ไม่มีใครจ้าง บางครั้งงานก็หายากเพราะในสภาวะการณ์อย่างนี้งานรื่นเริงไม่ค่อยจะเกิดขึ้น บางทีเธอไปยืนร้องหน้างานเพื่อหวังให้จ้าง แต่ก็ไม่มีใครสนใจ
แม่ยังคงเซื่องซึม ร้องไห้บ่อยๆ เมื่อลูกสาวกลับมาจากข้างนอก ยื่นเงินให้เธอ เธอก็แทบจะไม่สนใจ วันหนึ่งเธอได้ยินเสียงเพลงดังมาจากหลังบ้าน เธอเข้าไปแอบดูเห็นลูกสาวร้องเพลงอยู่ เธอแอบตามลูกสาวไป เธอเห็นลูกสาวยืนร้องเพลงอยู่ เฟมือนกับว่าบทเพลงนั้นเข้ามาดังในความรู้สึก บทเพลงที่วอนขอให้อัลเลาะห์คุ้มครอง
เธอเข้าไปกอดลูกสาว ร้องไห้ มันไม่ใช่เสียงเพลงและความหมายที่ร้องขอแต่อัลเลาะห์หากแต่เป็นลูกสาวของเธอต่างหากที่ ทำให้เธอคิดได้"
จะเป็นประมาณนี้ค่ะ อยากจะให้มาช่วยติ วิพากษ์วิจารณ์รวมถึงเสนอแนะกันหน่อยนะคะ จะได้มาปรับปรุง
จากคุณ :
makamkaw
- [
26 พ.ย. 48 12:48:50
]