ความรักของฉันอยู่ที่ไหน
อยู่ในสายลมไหวฤาสายหมอกขาว
อยู่ในท้องทุ่งฤาโค้งรุ้งคุ้งดาว
หรือเป็นเพียงร่างเงาอันร้าวราน
ไขว่คว้าเพียงอ้อมอกอุ่นอุ่น
อีกรอยจูบละมุนกรุ่นกลิ่นหวาน
ถ้อยคำรำพันว่ารักกันชั่วกาล
สองมือสอดประสานดังสัญญา
วันเหน็บหนาวยาวนานเช่นนี้
ทุกวินาทีล้วนล้นปรี่ความปวดปร่า
หยาดน้ำใสไหลเอ่อท้นล้นสองตา
กอดเก็บความเหว่ว้าเพียงลำพัง
อยากเป็นคนที่มีความหมาย
มิใช่ฝุ่นผงพลัดพรายไร้ความหวัง
อยากเป็นคนที่มีใครใส่ใจ..ชิงชัง
ดีกว่าไม่เป็นอะไรสักอย่างในสายตาใคร
เผชิญเพียงความโดดเดี่ยว
กอดตัวเองดายเดียวกับความอ่อนไหว
หรือชีวิตถูกลิขิตให้ไม่มีใคร
จึงได้แต่ถามไถ่กับสายลม
เอ่อ ช่วงนี้มันหนาวอ่ะค่ะ ลมหนาวมาเมื่อไรใจฉันคงยิ่งเหงา อะไรประมาณนั้น
ก็เลยเขียนออกมาได้ประมาณนี้
แก้ไขเมื่อ 28 พ.ย. 48 17:18:24
จากคุณ :
สหายสันติ
- [
28 พ.ย. 48 17:18:06
]