ความคิดเห็นที่ 1 ตามมาร่วมสดุดีด้วยคนค่ะ ท่านสหายสดายุ  ดีจังเลยค่ะ เขียนกวีได้หลายรูปแบบ อยากลองเขียนรูปแบบอื่นๆนอกจากกลอนแปดดูบ้างจังค่ะ  ขนาดโคลงสี่สุภาพเนี่ย เค้าสัมผัสกันยังไงก็ยังไม่รู้ ที่เคยรู้ตอนเรียนสมัยมัธยมคงจะคืนคุณครูท่านไปหมดแล้วอ่ะค่ะ จากคุณ : สหายสันติ - [ 1 ธ.ค. 48 12:32:57 ]

ความคิดเห็นที่ 2 คุณสหายสันติครับ โคลงสี่สุภาพ 00012..............03 (00) 01003..............14 00103..............01 (00) 01004..............1200 0...คำทั่วไป 1...คำรูปเอก / คำตาย / คำสระเสียงสั้น......สื่อ ส่อ เสียด เสพ ศักดิ์ แพะ แกะ กะ กุ เกาะ 2...คำรูปโท......ให้ ได้ ยิ้ม น้อง แล้ว จ้อง ซึ้ง เจ้า   3...คำรับ-ส่งสัมผัส ไม่มีรูปวรรณยุกต์...ดิน-กิน-สิน / จาง-คาง-หมาง 4...คำรับ-ส่งสัมผัสรูปโท....ให้-ไว้ / สร้าง-ร้าง / ดั้น-รั้น ในวงเล็บ...เป็นสร้อยคำ...มีก็ได้...ไม่มีก็ได้ ส่วนข้างบนนั่น เป็น...วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ 00101110.............110102 00101112..............110103 00101110.............110103 00101113..............110104 0...ครุ...คำทั่วไปเสียงยาว/หนัก...มีหรือไม่มีตัวสะกด เช่น...กา / กี / กือ / กู / กิน / กราบ / กอด 1...ลหุ..คำที่ประสมด้วยสระเสียงสั้น....ไม่มีตัวสะกด เช่น...กะ / กิ / กุ / เกะ / แกะ / เกาะ /โกะ หากใช้บาลี...นิยมอ่านแยกคำ เช่น....นิยม...อ่าน...นิ-ยะ-มะ วิตก...อ่าน...วิ-ตะ-กะ....แยกอ่านแบบนี้ เมื่อตกตำแหน่งลหุเท่านั้น 2...คำรับส่งสัมผัสในบท...มีจุดเดียวที่บังคับ 3...คำรับส่งสัมผัสระหว่างบท ๑๔ มาคธไผทรัฐนิกร.......พละอ่อนบ่ชำนาญ ทั้งสิ้นจะสู้สมรราญ.....ริปุนั้นไฉนไหว สนใจก็ลองดูครับ ไม่เสียตังค์ ฮิๆๆ สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙ ๐ น้ำหลากฝั่งระดะสายสยายอุระอุไร รื่นเริงบรรเทิงใจ ..บ่จาง ๐ ลมหนาวโชยปะทะพรรณก็บั่นอดุระจาง เฉกแย้มแอร่มสาง ..ประสาร ๐ บุปผาพฤกษะระรินประทิ่นผัสะสราญ โลมรึงก็ตรึงฆาน บ่คลาย ๐ นั่น..แดงเรื่อชุติทิศวิจิตรบุพะประกาย คือรุ่งฟะฟุ้งพราย รพี ๐ สาดลำแสงระดะทาบขนาบณปถวี แดงจับสลับมี .สมาน ๐ คนหนึ่งหนอ-อุระคว้างระหว่างสุขะอุฬาร ใครหนึ่งคะนึงขาน คละคลอ ๐ กายโลมหนาวอุระอุ่นละมุนรตะพะนอ นัยหนึ่งสิซึ้งหนอ ไฉน ๐ หวนลมหอมกุสุมาเมื่อบ่ารสะประไพ เปรียบหอมเพราะห้อมใคร .ฤควร ๐ หอมหนึ่งนั้นผิวะแทรกชำแรกกระอุกระอวล คลายหอมละล้อมยวน .ฤหวัง ๐ หอมแต่ไกลระยะห่างระหว่างบ่จะประทัง ให้หอมตะล่อมหลัง ละเลือน ๐ น้ำใจหลากภวะปลายก็หมายจะเหยาะจะเยือน เฉกค่ำสิคร่ำเดือน และดาว ๐ วานลมล่องจระสายชะหมายนยะสกาว ถึงใครว่าใครหนาว ..คะนึง. แก้ไขเมื่อ 01 ธ.ค. 48 21:25:55 แก้ไขเมื่อ 01 ธ.ค. 48 12:55:05 จากคุณ : สดายุ... - [ 1 ธ.ค. 48 12:53:15 ]

ความคิดเห็นที่ 3 หวัดดีค่ะ ... เคยได้ยินเพลงนี้มั้ยคะ คนมีชีวิตและกายา ถือกำเนิดเกิดมา ไม่ว่าเป็นหญิง หรือว่าเป็นชาย ผู้มีพระคุณอันแสนยิ่งใหญ่กว่าสิ่งใด ก็คือแผ่นดิน เป็นแดนที่ให้ชีวา พึ่งพาอาศัยและอยู่กิน คุณใดจะเปรียบแผ่นดิน ชั่วชีวินจากวันที่เกิดจนตาย ยามดี เราดีตาม ในยามมีทุกข์ควรแบ่งเบา บุญคุณยิ่งใหญ่นานเนาว์ หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน เพลงประกอบละคร ร่มฉัตร ถ้าจำไม่ผิด คุณทิพยวรรณ ปิ่นภิบาล ร้อง เพลงดี ๆ อย่างนี้ หรือไม่ก็เพลงปลุกใจรักชาติทั้งหลาย โดยเฉพาะเพลงหนักแผ่นดิน น่าจะเปิดทุกวัน ทุกสถานี เผื่อจะเข้าหูพวกหลงผิดมั่ง ! จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 1 ธ.ค. 48 14:45:26 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เนื้อเพลงอันนี้น่าจะถูกกว่าแฮะ...^_^' คนมีชีวิตและกายา ถือกำเนิดเกิดมาเป็นหญิงหรือว่าเป็นชาย ผู้มีพระคุณอันแสนยิ่งใหญ่ กว่าสิ่งใดก็คือแผ่นดิน เป็นแดนที่ให้ชีวา พึ่งพาอาศัยและอยู่กิน คุณใดจะเปรียบแผ่นดิน เอื้อชีวินจากวันที่เกิดจนตาย ยามใดความทุกข์กรายมาเยือน ทุกข์ใดเล่าจะเหมือนความทุกข์เยือนเรือนกาย หากเรือนของเรามีทุกข์กรายใกล้ สุขอย่างไรอย่างไรตัวเรา ยามดีเราดีตาม ในยามมีทุกข์ควรแบ่งเบา บุญคุณยิ่งใหญ่นานเนา หน้าที่เราตอบแทนพระคุณแผ่นดิน จากคุณ : ซอมฯ - [ 1 ธ.ค. 48 14:55:54 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เรียน ท่านสหาย สดายุ ขนลุก...ขอรับ... เปิดมา เจอโป้ง...เลย ยอดเยี่ยม มีคำจำกัดความ แค่นี้เอง กว่าจะสรรคำมาใน วสันตดิลก ฉันท์ ๑๔ นั้น ลำบากไหม ขอรับ กระผมเคยสู้เพียง อินทรวิเชียร ฉันท์ ๑๑ เท่านั้นเอง ด้วยลีลาสัมผัสนั้น คล้ายคลึงกับ กาพย์ยานี ๑๑ มาก เพียงเงื่อนไขของ ครุ...แล...ลหุ...เท่านั้น ส่วน วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ นั้น ส่วนที่แทบจะยอมตาย (ในสมัยทำการบ้าน สมัยเรียน) ก็คือ ลหุซ้อน สามพยางค์ นะท่าน ดังที่เล่าความมาดังนี้ มิได้ บังอาจ สอนสังฆราชดอก ...เจ้าประคุณ... เพียงแต่อยากจักคุยกัน ให้เสียงนั้น..... ไปถึงน้องหลายคน... ที่... อาจจักได้ยินบ้าง...ขอรับ ด้วยคารวะ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ (พจนารถ๓๒๒) - [ 1 ธ.ค. 48 16:11:14 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เรียน ท่านสหาย สดายุ ลืมไปนิดนึงขอรับ ในส่วนของกระผมนั้น กำลังจะเรียนบอกเล่า ให้ท่านทราบว่า สัททุลวิกีฬิตฉันท์ ๑๔ นั้น ไม่ยากดอกขอรับ แต่... ยาก.....มากกกกกกกกกกกก..... ขอรับ. กระผมชอบลีลาโมโหโทโส ของ...อีทิสัง ฉันท์ (ช่วยเติมเลขให้ด้วย...ขอรับ...ลืม...) ถ้าจะกรุณา... ขอบพระคุณ ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ (พจนารถ๓๒๒) - [ 1 ธ.ค. 48 16:22:23 ]

ความคิดเห็นที่ 7 น้องหญิง วันนี้มาดุแฮะ ใจเย็นๆน่า มีอะไรค่อยๆพูดกัน คนหนักแผ่นดินนี่มีทุกประเทศแหละ โดยเฉพาะประเทศที่มีคนอ้วนมาก จะหนักหนักมากเป็นพิเศษ.. ฮี่ๆๆ แต่เพราะเรามีคนรักแผ่นดินมากกว่า แผ่นดินจึงอยู่รอดมาจนปัจจุบัน นางสนม นางใน ทหารทรยศ ไส้ศึก ในแผ่นดินพระเจ้าเอกทัศน์..แห่งราชวงศ์บ้านพลูหลวง ก็นับได้ว่าหนักแผ่นดิน....เช่นกัน เนื่องจากเป็นเหตุให้เกิดการพ่ายแพ้ในศึกชิงเมือง ครั้งนั้น ปัจจุบัน บริบทเปลี่ยนไป ใครมีส่วนไปทำข้อตกลง...FTA..ให้ชาติเสียประโยชน์ ใครมีส่วนไปตั้ง นอมินี..แถวเกาะเคย์แมน แล้วดอด เข้ามาเป็นฝรั่งคางเหลี่ยม...ตาตี่ กว้านช้อนหุ้น..ปตท...จนอาจกุมอำนาจ การจัดการพลังงานในชาติได้ในกาลหน้า ย่อมไม่แตกต่าง...จากเหล่าบรรดาที่กล่าวมาเมื่อ... พศ.2310 เท่าใดนักดอก กับการแฉรายวัน ต้องย้อนถามกลับว่า รู้มานานแล้วใช่ไหม แล้วทำไมเพิ่งมาพูดกันตอนนี้..? ความรักชาติมันยังไม่ปฏิสนธิ...หรืออย่างไร... แต่ก่อนนั้น ฟังหูไว้หู แหละดี คุณโยม ฮี่ๆๆๆ จากคุณ : สดายุ... - [ 1 ธ.ค. 48 17:10:45 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คุณพจนารถ คงต้องไปแล้ว จะมาคุยด้วยใหม่ เอา...อีทิสังฉันท์ ๒๐...ที่ไม่ค่อยดุเท่าไร มาขัดตาทัพพลางๆก่อนครับ ฟ้าจรดน้ำ ๐ โรยรวีขยับจะลับจะลา ละรัตะเรื่อณเหนือนภา ณสายัณห์ ๐ แดงผิว์เลือดละหลั่งประดังสวรรค์ ศิวาวิกาลจะผ่านจะพัน ประจัญรอย ๐ ตรงณขอบโพยมจะโน้มจะคอย อุทัยละวันบุหลันทะยอย จะคล้อยบน ๐ บทและบาทสลับจะกลับจะวน อนิจะเวียนก็เปลี่ยนก็ปน บ่ทนนาน ๐ แสงบุหลันบ่แรงบ่แจ้งสถาน จะทดจะแทนบ่แม้นจะปาน ตระการวัน ๐ เห็นก็พรางสลัวและมัวประชัน ผิว์แขจะเด่นเพราะเพ็ญนะสรรค์ กระชั้นคืน ๐ ยังบ่อาจจะเปรียบจะเทียบจะขืน รพีสะพัดจรัสะกลืน ทะมื่นกลาย ๐ วันจะสุดจะสิ้นชะจินต์ขจาย วิโรจน์สุรียะปรี่มลาย จะวายสี ๐ เคลื่อนและคล้อยละสรวงจะร่วงนที ตะวันละลาก็ว้าฤดี ระรี่รวน ๐ จมก็สิ้นก็ลับบ่กลับบ่ทวน หทัยดนูบ่รู้จะหวน นะนวลเอย. แก้ไขเมื่อ 01 ธ.ค. 48 21:20:36 จากคุณ : สดายุ... - [ 1 ธ.ค. 48 17:14:55 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตามมาอ่านครับ เป็นคนที่ชอบฉันท์คนหนึ่งเหมือนกัน แม้ว่าหลายคนจะบอกว่าอ่านเข้าใจยาก แต่ผมเป็นคนชอบจังหวะจะโคน เลยชอบฉันท์ที่มันแต่งแล้วได้จังหวะแบบนี้ จากคุณ : บอยน์ ใบร่อน - [ 1 ธ.ค. 48 20:47:36 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีครับคุณ บอยน์ ใบร่อน ใช่ครับ ฉันท์เป็นเรื่องของจังหวะ สั้น-ยาว  สมัยโบราณแต่งฉันท์ เอา เสียงหนักเบาเป็นเกณฑ์ ทำให้ฉันท์โบราณผู้อ่านต้องจำฉันทลักษณ์ได้ จึงจะอ่านได้ถูก เสียงหนักเบาก็ใช้การเทียบเคียง ไม่แน่นอน คำๆเดียวอาจเป็นได้ทั้ง ครุ และ ลหุ แล้วแต่ว่าจะเทียบกับคำติดกันแล้ว หนักกว่า หรือเบากว่า มาดูฉันท์ที่สมเด็จพระนารายณ์ทรงแต่งไว้ ในสมุทรโฆษคำฉันท์ ตอน เสด็จพระราชอุทยาน แต่งเป็น สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙ ๐ เดินเล่นในพนสณฑเสวยสุขประไพ พฤกษาสรไหวลำ             รบัด ๐ ชวนกันเก็บบุบผชาติบงกชก็ทัด ธรทรงกลมปัทม์               ขจร ๐ จรัลจบสบณสระศรีสโรชรสสรหลอน สุคนธารกำจร                  ทั้งดง ๐ เดิรพลางพิสพิหคาคณาพิหคหง สาเหิรทรเหิรลง                ณสระ ๐ สารเสียงหงสกรรโหยแลสรวลยมตระ ศัพทยองปะทะ                ประนัง ๐ นานาพรรณมฤคีมฤคากรตระลัง โลดแล่นประนังฉม           ตระการ....ฯลฯ ฉันทลักษณ์ สัททุลฯ 000110101112 00102         13 000110101113 00103         14 0...ครุ 1...ลหุ 2...ครุส่งสัมผัสในบท 3...ครุส่งสัมผัสระหว่างบท แล้วเป็นในบทต่อไป 4...ครุส่งสัมผัสระหว่างบท แล้วเป็นในบทต่อไป เป็นฉันท์ 3 วรรคต่อบท แบบ ฉบัง วรรคแรกมี 12 คำ วรรคสองมี 5 คำ รับสัมผัสจากวรรคแรกที่ตัวไหนก็ได้ ในระหว่าง 5 คำนี้  แต่รับที่ตัวสุดท้ายฟังดีที่สุด วรรคสามมี 2 คำ จะเห็นว่า   ณสระ  หากยึดตาม ลหุเสียงสั้น จะเป็นลหุทั้งคู่ แต่โบราณฟังเสียง  สระ  หนักกว่า ณ ก็ให้ สระ เป็นครุไปเสีย แต่งแบบนี้ เป็นสมัยนี้ ก็ผิดฉันทลักษณ์เลยทีเดียว จากคุณ : สดายุ... - [ 1 ธ.ค. 48 21:52:18 ]

ความคิดเห็นที่ 11 มาคารวะท่าน กระทู้ชนกันมิว่ากันนะคะ พอดียกมาจากพันทาวน์เขียนลงไว้ที่นั่น ถ้อยคำและ ถ้อยความก็คลับคล้ายคลับคลากัน เพียงแต่ฝีมือไม่ถึงท่านเท่านั้น ขออภัยด้วยที่มิได้เปิดมาดูซะก่อนค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 1 ธ.ค. 48 22:36:42 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ทิกิ กระทู้ชน....ทำไมต้องว่ากัน..? ไม่เข้าใจเหตุและผลที่ถามมาเลยแม้แต่น้อย ใครใคร่เขียน...เขียนได้เลย คนจะสดุดีในหลวงท่านมีมากมาย ใครจะผูกขาดความคิดตนเองไม่ให้มีใครเหมือนได้นะ ผมไม่เคยคิดอะไรแบบนั้น แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 48 09:43:33 แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 48 09:43:04 จากคุณ : สดายุ... - [ 2 ธ.ค. 48 07:53:12 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สำหรับผู้สนใจเรื่องฉันท์ ฉันทลักษณ์ อีทิสังฉันท์ ๒๐ 010101012.............10101012 103 0...ครุ 1..ลหุ 2...ครุ-รับส่งสัมผัสในบท 3...ครุ-รับส่งสัมผัสระหว่างบท +++++++++++++++++++++++++++++ อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ 00100.........110102 00102.........110103 ๐ สร้อยสายสุมาลี ขณะคลี่และคล้องคอ คือเกียรติละเมียดรอ ผิวะคลอจะเคลิ้มฝัน ๐ ปรบมือกระพือก้อง สุตะซ้องกำซาบครัน ขนพองผยองชัน อัตะลั่นกะคลื่นหลง ๐ ยอซ้ำระส่ำสรวล ปิติล้วนชโลมลง โลกหนอบ่พอปลง พิสวงก็วามวาว ๐ เอมอิ่มก็ปริ่มอก จิตะยกสิยืดยาว สรรเสริญก็เพลินสาว มนะน้าวบ่เหนื่อยหนอ ๐ ขาแข้งก็แกร่งขืน ขณะยืนเสาะยื่นยอ หวานสุมระรุมศอ ระดะรอสุพจน์ไหล ๐ เนตรรอยนะพลอยรื้น ก็เพราะตื้นและตันใจ ชื่นฉ่ำระส่ำใน ก็หทัยถวิลเสริญ ๐ ดุจช่อกุสุมชู วยุพรูก็พลิ้วเพลิน ไหวดอกระลอกเอิน ดุจะเผินผงาดหน ๐ หันสบชยาศัพท์ ขณะรับก็ลุกลน สุขพร้อมถนอมผล ฤจะพ้นตวัดพัน. แก้ไขเมื่อ 03 ธ.ค. 48 06:46:53 แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 48 08:43:49 จากคุณ : สดายุ... - [ 2 ธ.ค. 48 08:39:49 ]

ความคิดเห็นที่ 14 แต่งกลอนไม่ได้เลยสักนิด แต่แอบมาขออ่านอยู่บ่อยๆ... ปัญหาของประเทศเรา ไม่ใช่ว่าคนไม่เก่งนะคะ... แต่คนไม่รักชาติเยอะไปนิด... เท่านั้นเอง... มั๊งคะ ^^" ปล. พี่หญิง... ใจเย็นๆฮับ... แหะ...แหะ... จากคุณ : p_jung (P_JUNG_PIGLET) - [ 2 ธ.ค. 48 08:54:38 ]

ความคิดเห็นที่ 15 หวัดดีหนูจุง น้องหญิง เราเคยมีนักอุดมคติเลือดลมร้อนแรง วัยหนุ่มสาว...มากมาย....ที่รักชาติแทบรากเลือดตาย ท่ามกลางวัยที่...ฮอโมนส์เพศ...พลุ่งพล่าน อ่านบทกวีเพื่อชีวิต(ใครก็ไม่รู้)...เดินผ้าคาดผม ถือธงชาตินำหน้าประชาชน.... ในการต่อสู้กับอำนาจนอกระบบ ที่ไม่ผ่านการเลือกจากชาวบ้านมา และเราเคยเรียกเขาเหล่านั้นว่า.. นักสู้เพื่อประชาชน คนที่มีอุดมคติทางการณ์เมือง คือสนใจการเมือง ฟัง..ได้ยิน...อะไร...ก็มีความคิดความอ่าน มากบ้างน้อยบ้าง...ตามแต่บุคคล ทีนี้ความสนใจ...อย่างยาวนานนั้น ในที่สุดก็มักออกมาในรูปของ การต้องการมีส่วนร่วม...ในทางการเมือง ที่พยายามสร้างบทบาทให้เป็นที่รู้จักกันในวงกว้าง ตั้งแต่วัยนักเรียน/นักศึกษา รวมทั้งบทบาทนักเคลื่อนไหวองค์กร เอกชนในปัจจุบัน...NGO ในที่สุดแล้ว ย่อมง่ายต่อการเป็นที่รู้จักในวงกว้าง จึงสามารถเข้าสู่วงจรแห่งอำนาจได้ หากว่าบังเอิญโชคดี มีช่องทางสนับสนุนจากกลุ่มทุนที่ตัวเองเคยด่า ปาวๆ เมื่อโอกาสอำนวยก็เข้าไปได้...มีส่วนได้เสีย กับกฎเกณฑ์ต่างๆ มีทั้งคอยปกป้อง..สนับสนุน...วางเฉย... การคัดค้านเรื่องราวต่างๆจากคนในวงจรแห่งอำนาจ เดียวกันที่จะมีต่อกันนั้น ดูๆจะยากเย็น...พอๆกับ เข็นครกขึ้นเขา แล้วจะเป็นวงจรอุบาทว์ซ้ำซาก รอให้เหล่าพลุ่งพล่านรุ่นใหม่ มาขับไล่ต่อไป ขณะที่ใครๆพากัน พลุ่งพล่านไปกับ...ปรากฎการณ์..สนธิ...ที่ เพิ่งค้นพบ... ความฉ้อฉล... ความเหิมเกริมมักใหญ่ใฝ่สูง... การคบหากับอดีตคอมมิวนิสต์ที่เคยเข้าป่า..อันมีอยู่เต็มพรรค....พอๆกับเหล่าคอลัมนิสต์ของสำนักพิมพ์ผู้จัดการ การตั้งสมเด็จสังฆราชซ้อนกันสององค์... การได้สัมปทานดาวเทียมมาโดยมิชอบ...ทั้งๆที่ได้มาจวนจะหมดสัมปทานแล้ว...และคนแฉก็ทำสื่อมาตลอด ฯลฯ กระไรเลย....เพิ่งมาค้นพบกัน หลัง...รายการเมืองไทยรายสัปดาห์ถูกถอด.... หลังจากหนี้ NPL...ก้อนใหญ่ 4-5000 ล้านไม่ได้รับความช่วยเหลือ จากผู้กุมอำนาจรัฐ..? เรา ชาวบ้าน...เดินดิน...กินก๋วยเตี๋ยว ใส่อารมณ์ร่วมมากไปเกินเหตุหรือเปล่าหนอ..? คอยฟังพระราชดำรัส เย็นวันที่ 4 ธันวา ว่าพระองค์จะทรง...สื่อ...ถึงใคร..และ..ประเด็นใด เป็นพิเศษ...? กันดีกว่า ฮี่ๆๆๆ จากคุณ : สดายุ... - [ 2 ธ.ค. 48 10:40:23 ]

ความคิดเห็นที่ 16 สวัสดียามสายค่ะ พี่สดาฯ พีจุง และเพื่อน ๆ แหะ ๆ ลืมตัว กลายเป็นนางยักษ์ขมูขี สงสัยอินกับเพลง ไปหน่อย รู้สึกว่ามันเข้ากับสถานการณ์สมัยนี้ ไปซะทุกบททุกตอน แต่ชอบนะคะเพลงหนักแผ่นดิน ฟังแล้วมันเสียวซ่าน เข้าไปถึงทรวงดี ว่าแล้วก็แปะซะเลย ^_^ หนักแผ่นดิน คนใดใช้ชื่อไทยอยู่ กายก็ดูเหมือนไทยด้วยกัน ได้อาศัยโพธิ์ทอง แผ่นดินของราชันย์ แต่ใจมันยังเฝ้า คิดทำลาย คนใดเห็นไทยเป็นทาส ดูถูกชาติเชื้อชนถิ่นไทย แต่ยังฝังทำกินกอบโกยสินไทยไป เหยียดคนไทยเช่น ทาสของมัน หนักแผ่นดิน หนักแผ่นดิน คนเช่นนี้เป็นคนหนักแผ่นดิน (สร้อย) คนใดยุยงปลุกปั่น ไทยด้วยกันหวังให้แตกกระจาย ปลุกระดมมวลชนให้สับสนวุ่นวาย เพื่อคนไทยแบ่งฝ่าย รบกันเอง คนใดหลงชนชาติอื่น ชาติเดียวกันเขายืนข่มเหง ได้สินทรัพย์เจือจานก็ประหารไทยด้วยกันเอง ทีชาติอื่นเกรงดังชาติของมัน (สร้อย) คนใดขายตนขายชาติ ได้โอกาสชี้ทางให้ศัตรู เข้าทลาย พลังไทยให้สลายพลังสู้ เมื่อศัตรูโจมจู่เสียทีมัน คนใดคิดร้ายราวี ประเพณีของไทยไม่ต้องการ เกื้ออุดหนุนอคติเชื่อลัทธิพาล แพร่นำมันมาบ้านเมืองเรา หนักแผ่นดิน หนักแผ่นดิน คนเช่นนี้เป็นคนหนักแผ่นดิน ... ใครแต่งใครร้องมิทราบ ตอนเด็ก ๆ ได้ฟังบ่อย มีช่วงหนึ่งได้ยินว่าเพลงนี้โดนแบนห้ามเปิด แล้วก็ไม่ได้ ฟังอีกเลย.... เอ่อ...แปลงร่างเป็นนางงามแล้วนะฮะ รักเด็กฮ่ะ ชอบดนตรี รักธรรมชาติ... ฮี่ ๆ ^_^' จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 2 ธ.ค. 48 10:52:32 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 17 <b>ทีนี้ความสนใจ...อย่างยาวนานนั้น ในที่สุดก็มักออกมาในรูปของ การต้องการมีส่วนร่วม...ในทางการเมือง ที่พยายามสร้างบทบาทให้เป็นที่รู้จักกันในวงกว้าง ตั้งแต่วัยนักเรียน/นักศึกษา รวมทั้งบทบาทนักเคลื่อนไหวองค์กร เอกชนในปัจจุบัน...NGO ในที่สุดแล้ว ย่อมง่ายต่อการเป็นที่รู้จักในวงกว้าง จึงสามารถเข้าสู่วงจรแห่งอำนาจได้ หากว่าบังเอิญโชคดี มีช่องทางสนับสนุนจากกลุ่มทุนที่ตัวเองเคยด่า ปาวๆ</b> หนู ก็มี ความสนใจทางการเมือง    ค่ะ ความยาวนาน ไม่ใช่ประเด็น สักหน่อย คนแก่ๆ เกิดก่อน ก็ ต้องยาวนานกว่าอยู่แล้ว หนู มองว่า หลักการ ที่มาจาก ศรัทธา ไม่ควรเปลี่ยน แต่รูปแบบ บางที ก็ คงต้องเปลี่ยนไปบ้าง พี่เขียนว่า ขณะที่ใครๆพากัน พลุ่งพล่านไปกับ...ปรากฎการณ์..สนธิ...ที่ เพิ่งค้นพบ... หนูว่า มันเหมือน แค่ สนธิมาเปิดประเด็น ในจุดที่ กำลังรอ เวลา แค่นั้นเอง ... หนู ไม่ได้ปลื้ม สนธิ แต่ หนู ไม่นิยม หลักการ ไร้ความหยั่งลึก ของ นายทักษิณ ต่างหาก หนู ชาวบ้าน เดินดิน กินลาซานญ่า ค่ะ (แต่ก็ชอบ ขนมจีนน้ำตาปักษ์ใต้นะคะ) สนใจ และ มีอารมณ์ร่วมเรื่องนี้เสมอมา พี่ มีปัญหามั้ย? จากคุณ : ขอบฟ้ากว้าง - [ 2 ธ.ค. 48 12:28:27 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ตามอ่านค่ะ จากคุณ : วรานนท์ - [ 2 ธ.ค. 48 13:07:13 ]

ความคิดเห็นที่ 19 น้องซอมฯ น้องฟ้า เดี๋ยวพี่มาเน้อ ฉันท์เห่เรือ อีทิสังฉันท์๒๐ ๐ คราเสด็จพระราชประพาสนที ณเรือประทับวะวับรวี.......รุจีพราย ๐ โก่งกนกก็อ่อนฉอ้อนพระพาย อุทัยะทอละออสยาย.........ขจายแสง ๐ เรือขนัดก็แน่นลุแล่นจะแซง ละหลากก็สัตว์สิผลัดสิแผลง.......แสดงแสนย์ ๐ ธงสะบัดพะพลิ้วระริ้วณแดน ชลาคุโครมเพราะโหมเพราะแหน.......ละแล่นฟอง ๐ เรือสุบรรณะชาติปราดคะนอง พลังพลาถลาผยอง.........ละล่องสินธุ์ ๐ ร้องละโห่ละเห่ระเร่สิยิน คะครึกคะครื้นระรื่นระริน........ณ ถิ่นฐาน ๐ แต่งประดับประยุกตะมุขประธาน ประจงวิจิตรผิว์พิศจะขาน..........พิมานผาย ๐ ม่านระลมพะพลิ้วปะปลิวสยาย ระยับเพราะทองระรองประกาย.........ระร่ายหา ๐ บังสุรียะโชติวิโรจนา สะท้อนวะวับประดับทิวา........มิล้าผัน ๐ นามสมรรถะชัยะไหวจรัล กระหึ่มเพราะร้องและก้องสวรรค์..........สนั่นไหว ๐ เรือสุพรรณหงสะรงค์พิไล ระย้าก็ย้อยณรอยคระไล.........ไสวชล ๐ หงสะงอนผงาดจะยาตรสกล นภังคะโผจะโล้เลาะหน..........สถลแถน ๐ ปีกสะพรึบจะร่อนและจรลุแดน ขยับจะเหินเผชิญและแหน..........ลุแมนสรวง ๐ เรือพิชัยประเปรียวก็เฉี่ยวทะลวง ก็ลิ่วผิว์ว่าชลาจะล่วง..........มิหน่วงสาย ๐ คชสีหะผาดผงาดจะกราย ขยับจะยกและผกจะผาย.........ละม้ายเหิน ๐ ราชสีหะเคร่งเขย่งเผชิญ ประชันประวิงบ่ติงผิว์เพลิน..........สิเนิ่นนาน ๐ อัศวาระเรื่อยก็เอื่อยณธาร ระเหิดระหงประสงคะบาล...........สราญผอง ๐ สิงหชาติโผนจะโจนคะนอง มุฝ่าคละคลื่นคะครื้นฉลอง...........ละอองขาว ๐ นาคราชะพักตระศักดิพราว เขม้นและมองละอองสกาว...........อะคร้าวสาย ๐ แล่นละลิ่วและรุดประดุจพระพาย ละล่องถลาชลากระจาย..........ขยายแถว ๐ จ้าววิหคะโผเพราะโล้เพราะแจว ทะยานเขยื้อนก็เคลื่อนลุแนว...........บ่แผ่วพาย ๐ คีตะซ้องก็อึงคะนึงขจาย ทะแกล้วคะคึกสิฮึกผิว์หมาย...........มลายอรินทร์ ๐ เรือกระบวนก็ล่องคะนองณสินธุ์ เพาะเกียรติยศจรดธรณินทร์...........ลุสิ้นกาล. แก้ไขเมื่อ 03 ธ.ค. 48 06:39:01 จากคุณ : สดายุ... - [ 2 ธ.ค. 48 13:07:34 ]

ความคิดเห็นที่ 20 น้องซอมพอแดง เพลงนี้พี่ฟังบ่อยมากตอนใกล้ๆ เหตุการณ์ 6 ตุลา 19 คุณสันติ ลุนเผ่ ร้อง ดังคู่กันมากับเพลง  เราถอยไม่ได้อีกแล้ว ทั้งสองเพลงออกแนวขวาจัด ออกมาช่วงอุณภูมิการเมืองร้อนฉ่า เมื่อขวารวมพลพิฆาตซ้ายทุกรูปแบบ จนเกิดภาวะการณ์ ๐ พิกุลแก้วในกระถางวางประดับ เคยเนื่องนับเป็นไม้พันธุ์อันสดสวย ผู้คนผ่านกลิ่นโชยโรยรินรวย จึงเด็ดดอมหอมด้วยหวังดื่มรส ๐ พิกุลเมืองเพียงราคาค่าประดับ ดื่มดมแล้วก็ลับกันไปหมด เพียงผ่านเหมือนน้ำตาลที่ใกล้มด พอกลืนกินสิ้นรสก็จืดจาง ๐ พิกุลมองหมองหมางระหว่างหล่น เกลื่อนกล่นหล่นกลิ้งคนทิ้งขว้าง กลีบกระจัดกระจายอยู่รายทาง อ้างว้างเหว่ว้า  โอ้อาดูร ๐ ไม่มีใครใยดีในชีวิต เหมือนมีสิทธิ์ก็มาสิ้นสาบสูญ ถูกเก็บกองขยะดั่งปฏิกูล ที่เคยพูนเพิ่มค่าราคาเลือน ๐ พิกุลแก้วก็ผุดแผ้วที่แนวป่า ถิ่นที่ไร้มายามาเชือดเฉือน พิกุลไพรสะพรั่งพรับรับดาวเดือน แวดล้อมเพื่อนไม้ป่านานาพันธุ์ ๐ อยู่กับผองทำนองธรรม ธรรมชาติ ดารดาษด้วยศักดิ์ศรี ณ ที่นั่น ณ ที่สิทธิ์เสรีมีอนันต์ ณ ที่ความใฝ่ฝันแจ่มบรรจง ๐ มีคำชี้ชวนนำธรรมพจน์ มากำหนดทางทิศไม่ผิดหลง มีแต่มิตรสนิทแน่นในแดนดง มีแต่พงศ์เผ่าพันธุ์อันอุดม ฯลฯ ขณะที่เพลงแบบ แสงดาวแห่งศรัทธา คนกับควาย คนตีเหล็ก สมัยหนึ่งก็ถูกมองเป็นเพลงพวก ซ้ายตกขอบ และรัฐบาลทหาร ถนอม ประภาส กล่าวหาว่า ไม่จงรักภักดีต่อ สถาบัน เช่นกัน ถึงกับห้ามเปิด รักเด็กเหรอ ฮื่อ   เหมือนกันเลย เฉพาะผู้หญิง ไม่เกิน ยี่สิบนะ รักหมดเลย ฮี่ๆๆๆ จากคุณ : สดายุ... - [ 3 ธ.ค. 48 05:32:39 ]

ความคิดเห็นที่ 21 น้องฟ้า อ้อ  ชอบกินลาซานญ่า เหรอ ที่ ปาย ก่อนถึงแม่ฮ่องสอน บนเส้นทาง 1095 เลยห้วยน้ำดังไปอีก หลายอึดใจ มีร้านอร่อยราคาไม่แพง แล้วจะพาไปทานนะคะ จานละ 70 บาทเอง ฝรั่งนั่งกันตรึม ส่วนที่ว่า "หนู ไม่ได้ปลื้ม สนธิ แต่ หนู ไม่นิยม หลักการ ไร้ความหยั่งลึก ของ นายทักษิณ ต่างหาก" ก็เหมือนกันล่ะนะ เพราะฟังรายการ เมืองไทย ตั้งแต่อยู่ช่อง 9 ก็ไม่เห็นจะอะไรมากมาย หมายถึงการขุดคุ้ยโจมตีกัน นายปักษ์ใต้คนนี้ ดูท่าจะพังเพราะเมียเพราะลูกอีกคน ว่ากันว่า เอาเรื่องทีเดียว ยุ่งไปทุกเรื่อง ตอนนี้ก็แค่กำลังรอดูว่า จะหาทางลงกันยังไง ไม่ให้คนดูโห่เอา พี่เคยเขียนวสันตดิลก ไว้บทหนึ่ง หลังกรณี CTX ใหม่ๆ ๐ ฝนบ่าอุจาระคละละหลาก ชละลากละลิ่วลง จันไรเพราะใจทุระประสงค์ ก็จะคงสมาคม ๐ บ้านเมืองจะเปลืองผลประโยชน์ ผิวะโฉดนะรับชม ยามนี้กลีจะเสาะผสม จะระทมเทวษทรวง ๐ เกรงว่าจะหายนะประเทศ ก็เพราะเลศะเร้นลวง เกรงพาลจะควานจะเลาะจะล้วง ก็เพราะห่วงจะเสียหาย ๐ เกรงโข..ปุโรหิตะจะกลวง ตริมิล่วงกะลวดลาย เกรงมาระผ่านรหัสะสาย ธนะถ่ายเพราะสาไถย ๐ เราผู้เพราะรู้พฤติวิกล ประลุปล้นประชาไทย ขอตามประนามฉละประลัย ชิวะให้ลุฉิบหาย ๐ เราผู้จะดูทมิฬะชาติ ลุอุบาทว์และวอดวาย ไหม้หมกนรกทุกระอบาย ยุติหมายจะเห็นแสง ๐ แล้วสูจะรู้ขณะจะวอด ชิวะทอดกะทัณฑ์แทง แล้วสูจะรู้นรกะแว้ง จะลุแล่งชิวาตม์ลง ๐ ทรามเอยจะเย้ยผรุสวาท กิมิชาติเปรียบพงศ์ ชอนไชไผทบ่ผละบ่ปลง ผิวะคงก็รอยคลาน ๐ ทรามเอยจะเปรยและเยาะและหยัน ทรัพย์นั่นฤอยู่นาน ยศศักดิ์จะหักจะละจะลาญ อวสานนะเวยสู ๐ ในโลงน่ะโล่งพิศะฤเห็น ธนะเช่นจะเคยชู ด้ายหุ้มกระพุ่มกร-พะบู ฤจะรู้กะเรื่องราว ๐ โลงนี้จะมีเฉพาะก็ศพ และสงบบ่เกรียวกราว มืดดำผิว์ค่ำฤจะอะคร้าว ขณะดาวนะลับดวง. แก้ไขเมื่อ 03 ธ.ค. 48 05:58:13 จากคุณ : สดายุ... - [ 3 ธ.ค. 48 05:57:09 ]

ความคิดเห็นที่ 22 น้องหนูวรานนท์ อ่านอย่างเดียวเลยเหรอคะ เขียนบ้างก็ได้นา ๐ ตัวตนอันตีบตัน ๐ ๐ หนักหนาปุรานี้ พจนียะคลี่นำ ปรุงศัพทะนับสำ- คัญะอื่นบ่เคยเห็น ๐ คู่ควรจะชวนเคา- รพะเขาก็ลำเค็ญ ชั้นปราชญ์บ่อาจเป็น จิตะเข็ญบ่อาจขืน ๐ จักคิดขจิตคา- รวะการะกล้ำกลืน หนักหน้าบ่กล้าฝืน อัตต์ตื่น ณ ในตน ๐ หลักการะผ่านก้อง บทะผองวิพุธพล ผุดชาติพาดชน- มะระคนระคายเหลือ ๐ ความเห็นบ่เคยหาย ขณะหมายขจายเมือ พล่ามฝากและพากย์เฝือ ก็อะเคื้ออะคร้าวขรม ๐ อกสั่นกะสรรเสริญ เสนาะเพลินสุพจน์พรม ร่วมวาระคารม อภิรมยะเหลือหลาย ๐ บทบาทะอาจบ่ง ธิระพงศะเพราพราย ดั่งแฉกตะวันฉาย ภพะหมายปลาตหมอง ๐ เปรียบภาคนภาผืน ขณะคืนคละครอบครอง โอภาสะพาดพ้อง นิละล่องจะรับเรือง ๐ เต็มตรองคะนองตรรก อัตลักษณ์นองเนือง ถ้วนนามะยามเยื้อง ยุรยาตระอาจเห็น ๐ ล้นหลั่งประดังลัก- ษณะมรรคะควรเป็น ล้วนฤทธิอัดเร้น จะกระเซ็นกระหน่ำสาย ๐ เนืองนองเพราะต้องคำ ผัสะฉ่ำก็น้ำลาย วกวนและขวนขวาย ก็ละม้ายจะเมามัน ! จากคุณ : สดายุ... - [ 3 ธ.ค. 48 06:31:18 ]

ความคิดเห็นที่ 23 โคลงสอง ๐ มืดย่อมจางขุ่นข้น สูรย์ส่องรังสีพ้น ดุ่มด้นแดนสวรรค์ ๐ คนเอยหากปิดกั้น ความคิดเกินขอดคั้น พร่างนั้นไฉนเห็น ๐ เปรียบสางสว่างเค้น หมกมืดซ่อนหลืบเร้น ย่อมเขม้นเห็นใส ๐ อย่ามุ่นหมกอกไหม้ กดเขื่องกดเคืองไว้ หักให้พังภินท์                                   ๐ รู้เท่าทันจิตสิ้น หยุดอัตตาเดือดดิ้น ปลอดปลิ้นเดโช.................นะท่านนา แก้ไขเมื่อ 03 ธ.ค. 48 07:28:15 จากคุณ : สดายุ... - [ 3 ธ.ค. 48 07:11:27 ]

ความคิดเห็นที่ 24 แสงสุริยะเจิดจ้า....................จรุงศรี เสมอหนึ่งพระบารมี................มิ่งฟ้า ชโลมโลกชุบชีวี....................ประชาราษฎร์ สลายทุกข์เสกสุขหล้า.............สถิตเรื้องเรืองสยาม พระสยามกษัตริย์เจ้า...............จอมบดินทร์ ทวยราษฎร์รักพระภูมินทร์.........มากพ้น พ่อพระพ่อแผ่นดิน..................ปานประดุจ ไทยหนึ่งไผทท่วมท้น...............เทิดไท้ทั่วสถาน จากคุณ : วิชชา - [ 3 ธ.ค. 48 16:57:43 ]

ความคิดเห็นที่ 25 สวัสดีครับคุณวิชชา วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ ๐ พระราชอำนาจ ๐ ๐ โบราณะผ่านสหัสวรรษ ถิระรัฐะสีมา ทวยไทยฤทัยสหะสถา- ปนะราชะนั่งเมือง ๐ อำนาจและอาชญะผสาน บริบาละรุ่งเรือง ด้วยทศพิธธรรมะประเทือง ทะนุเนื่องและอุดหนุน ๐ อำรุงผดุงพระสัทะธรรม อุปถัมภะเจือจุน มนตรีบดีรัถยะสุน- ทริยะกุลกวีกานท์ ๐ สังคีตประณีตบทะประดิษฐ์ นิรมิตะกังวาน สู่โสตประโมทยะทะยาน ปริมาณ ฤ อาจหมาย ๐ คือภาวะอารยะขบวร จะประมวลก็มากมาย รองรับสำหรับจะอภิปราย กิติคล้ายบ่เคยคลอน ๐ คือราชะอาชญะดรง- คะผจงและกำจร เกื้อหนุนกรุณรัฐะนิกร อดิศรประทานถึง ๐ เพ่งภาษพระราชจริยะวัตร พจนัตถะคำนึง งดงามเหมาะความบทะจะพึง มรรคะซึ่ง ธ สืบสรรค์ ๐ โดยเนติ์ประเพณ์ผิวะจะยึด และประพฤติผูกพัน อำนาจและอาชญะถวัลย์ กระจะมั่นฤทัยหมาย ๐ โดยควร ณ ส่วนนิระประสิท- ธิลิขิตะบรรยาย ย่อมคงธำรงนยะบ่คลาย ถิระคล้ายบ่เคยถอน ๐ อำนาจและอาชญะประภาพ ประลุคาบและนาคร เต็มฐานะภาวะอดิศร นิระผ่อนพลาผล ๐ ใคร่ครวญประมวลพฤติวิกฤต ยุติฤทธิคำรน มวลหมู่และผู้ประพฤติฉล ยุติกละหยาบหยาม ๐ เพิกเฉยจะเผยรหัสะเลศ ระบุเจตนาทราม กังฉินจะกินปุระสยาม ผิวะลามจะบรรลัย ๐ เพ่งกิจลิขิตวรรณะประสงค์ จะณรงคะจันไร เขตขอบและกรอบอธิปไตย พิเคราะห์ใหม่จะเห็นหมาย ๐ อำนาจพระราชะวินิจฉัย ระบุนัยะมากมาย ควรภาษะปราชญะสยาย อธิบายะจำนง ๐ อำนาจเพราะปราศลิขิตะอัก- ขระลักษณ์จะยังคง เนื่องในฤทัยชนะประสงค์ ถิระวงศ์นิรันดร. แก้ไขเมื่อ 03 ธ.ค. 48 21:39:26 จากคุณ : สดายุ... - [ 3 ธ.ค. 48 21:38:24 ]

ความคิดเห็นที่ 26 สวัสดีเจ้าพี่สดายุ & ทุกท่าน  ^_^ แวะมาส่งข่าวแป๊บเดียวค่ะ   ตอนนี้หนูหิ่ง ฯ อยู่เชียงใหม่  กำลังจะขึ้นไปหาคุณแม่ + พี่ชายที่บ้านบนดอย จะไปส่งข่าวดีให้คุณแม่ค่ะ  ว่า........ ลูกสาวตัวน้อย ๆ ของคุณแม่ติดคุณวุฒิ กุ้ยหลิง 5 ที่  พร้อมทั้งทำยอดได้อันดับ 1 ของภาคเหนือค่ะ  ^_^ เย็น ๆ จะลงมาในเมืองเชียงใหม่ เนื่องจากว่าพรุ่งนี้ต้องไปทำหน้าที่ลูกแทนเพื่อนที่อยู่ต่างประเทศ บะ - แบบว้า........    คุณพ่อนู๋ไปสวรรค์แล้ว  ก็เลยเอาคุณพ่อของเพื่อนมาเป็นพ่อตัวอ่ะ  เมี้ยว ๆ ๆ ลงกทม.อีกทีวันที่ 6   พี่หญิง  เตรียมตัวเน่อ  หนูหิ่ง ฯ จะแวะหา แป๊บนะ นะ นะ คะ  ^_^ จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 4 ธ.ค. 48 09:55:43 ]

ความคิดเห็นที่ 27 หนูหิ่งฯ พี่ยินดีด้วย คุณแม่ต้องภูมิใจมากเลย เก่งจริง ....คุณพ่อนู๋ไปสวรรค์แล้ว   ก็เลยเอาคุณพ่อของเพื่อนมาเป็นพ่อตัวอ่ะ..... อันนี้ดีใหญ่ พ่อแม่เพื่อน คือพ่อแม่เรา เหมือนใครนะ ? จากคุณ : สดายุ... - [ วันพ่อแห่งชาติ 04:57:17 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ไปอยุธยามา ๐ บุพสัญญา ๐ ๐ อาวรณ์สังเวชด้วย...........อดีตกาล กับซากเก่าโบราณ.............อิฐก้อน เพ่งภาพจักขุทวาร..............วาบวก ยามแฮ เศษอิฐดั่งลอยย้อน............ขยับซ้อนยอดสูง ฯ ๐ เพรงบุญอุบัติรู้................รูปนาม ผ่านภาพสัญญาลาม............เหลื่อมซ้อน ยิน-ยล-วกสู่ยาม................ยุคเก่า พู้นแฮ แสงบ่ายระยับย้อน.............บ่ายย้อนใจสยาม ฯ ๐ ไพหารตระหง่านเงื้อม.......เงาแสง เหลือบกระเบื้องดุจแดง........ชาดย้อม ฟ้าบนเหล่านกแผง..............โผผก เสียงกระหน่ำฆ้องพร้อม........พร่ำถ้อยพุทธิธรรม ฯ ๐ ช้างม้าอึกทึกพื้น..............แผ่นไผท คลาคล่ำเหล่าพลไกร...........แกร่งกล้า วอจ้าวบ่าวแบกไป...............ประกอบกิจ นวลแน่งเดินช้าช้า...............แช่มช้อยชม้อยตา ฯ ๐ ค่ำลงสังคีตคล้อย............ขับขาน สู่โสตปราโมทย์ทะยาน........ยิ่งแล้ว เสียงเอื้อนเสนาะปาน...........ปรุงแต่ ทิพแฮ ดับประทีปโคมแก้ว.............กล่อมแก้วกลางกาฬ ฯ ๐ ควันขาวโปรยกลิ่นฟุ้ง........ยามคืน ขาวขุ่นข่มยุงขืน..................ค่ำไว้ พร่ำความฝากไฟฟืน............รับฝาก นะแม่ พร้อมฝากผีฝากไข้..............ฝากน้องประคองถนอม ฯ ๐ วังเวงทั่วภาคพื้น...............แดนสยาม ชั่วอุระลั่นทั่วคาม.................ขอบแคว้น อานุภาพอัศจรรย์ลาม...........ล่วงเขต แล้วนา มือโอบเอวอ้อนแอ้น.............อาจเอื้อมโดยใจ ฯ ๐ นกค่ำเสียงคลับคล้าย.........คอยประโคม แว่วแต่เมื่อมือโลม................ลูบเนื้อ เสน่หากระหน่ำโหม...............เหิมสวาดิ พี่แม่ จันทร์ส่องแสงเอื้อเฟื้อ...........ร่วมฟื้นอดีตฝัน ฯ ๐ ล่วงภพล้ำภาคพื้น..............ชนมวาร ย้อนอดีตเก่ากาล.................ออดอ้อน คำมั่นอธิษฐาน....................รออยู่ นะแม่ รอวัฏฏะทับซ้อน..................ร่วมน้องชั่วนิรันดร์. จากคุณ : สดายุ... - [ วันพ่อแห่งชาติ 06:51:32 ]

ความคิดเห็นที่ 29 โคลงโอบฉันท์ ผลจากการไปอุทยานประวัติศาสตร์อยุธยา ๔. ๑. อยุธยาร่วงจากฟ้า..........สู่ดิน นานเนอ ยังซากปูนอิฐหิน................หักกลิ้ง ม่านล่มเกียรติพังภินท์.........ภายก่อน ปล่อยรกร้างทอดทิ้ง...........ท่ามยิ้มชาวสยาม ๒. ยอดปรางค์เคยปลาบเรื้อง...สุริยัน ทองประกายเฉิดฉัน...............ช่อฟ้า หอไตร/โบสถ์/เรื้องพรร-.........โณภาส ธรรมจักรหมุนเหวี่ยงหล้า.........เลื่อนคล้อยมิจฉะสมัย ๑๔. ๓. เพ่งพิศก็ฤทธิ์วิตกะย้อน เพราะสะท้อนอดีตไทย เพ่งภาพก็ภาพบุพะไสว ปะทุให้คะนึงหา ๔. โน่น..วัง ณ ครั้งบุพะกษัตริย์ ถิระรัฐะสีมา รวมไทยฤทัยสหะสถา- ปนะราชะธานี ๕. เวียงวังประดังดุริยะศัพท์ เสนาะรับมโหรี เริงร่ายสยายวระสรี- ระสตรีชม้ายตา ๖. อาวาสพระศาสนะสถาน สิริปานจะปันปรา- กฎธรรมะย้ำปฏิปทา ทะนุภาวะอารมณ์ มีต่อ แก้ไขเมื่อ 11 ธ.ค. 48 07:04:59 แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 48 21:26:58 จากคุณ : สดายุ... - [ 6 ธ.ค. 48 12:23:48 ]

ความคิดเห็นที่ 30 สวัสดีค่ะพี่ เคยไปอยุธยา 2 ครั้ง ครั้งแรกไปทัศนศึกษาตอนเรียน ม.2 เห็นทะเล(ที่พัทยา)ครั้งแรกก็คราวนั้นล่ะ .. โฮ่ ๆ บ้านนอกซะไม่มี ^_^ วิ่งลงทะเลด้วยความตื่นเต้น ดีใจ น้ำซัดมาโครม เข้าปากเข้าตาเข้าหู แหวะ เค็ม ขม บรึ๋ยยย..!! ไปอีกครั้งเมื่อสักสองปีก่อน แดดร้อน เลยไม่ได้มีแก่ใจ ดูอะไรมาก แต่เห็นคนแก่นุ่งโจงกระเบนแล้ว น่ารักดีค่ะ แล้วได้ไปพระราชวังบางปะอินด้วยมั้ยคะ งามดีนะ.. คำถาม..เตี๋ยวเรืออยุธยา กับ เตี๋ยวเรือรังสิตนี่ พี่ว่าอันไหน เก่าแก่เจ้าตำรับกว่ากัน ^_^ ปล.เจ้าหนูหิ่งมาแอบตีท้ายครัว ไม่ทันได้เจอกันเลย ไปซะแล้ว แต่ยังดีที่ทิ้งไส้อั่วแม่คำแปงกับโมจิไว้ให้ มาบ่อย ๆ นะน้อง ... ฮี่ๆ..ตลกบริโภค จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 6 ธ.ค. 48 14:12:17 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 31 สาวซอม ชาวเล...อย่างพี่ ได้กลิ่นน้ำเค็มก็เฉยๆ แต่ได้กลิ่นไม้เมืองหนาว แถวพระตำหนักดอยอ่างขาง ก็ปลื้มเปรมอุราซะ ก๋วยเตี๋ยวเรือ...ขนานแท้ต้อง อยุธยา...รังสิตมาทีหลัง สมัยก่อนมีแต่ทุ่งนา ถึงเรียก...ทุ่งรังสิต แต่มันใกล้กว่า คนกรุงเลยไปง่ายหน่อย ฮิๆๆ...ขำคนไม่เคยเห็นทะเล เพิ่งเห็นตอน ม.2 ...7+6+2 = 15..... อายุเกือบกลางคนเลยเชียวนะตอนนั้น ฮี่ๆๆ จากคุณ : สดายุ... - [ 6 ธ.ค. 48 17:16:56 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ต่อ ๗. เกริกกิตติอิสริยะยศ พิเราะพจน์ก็พร่างพรม เพียบเตชและเมตต์คุณะผสม ธรรมะบ่มหทัยไทย ๘. ไพร่ฟ้าประชาอุระเขษม ผัสสะเขมะถ้วนใคร ก้องนามสยามสุขะไผท ปุระไกลก็กล่าวขาน ๙. แดดทอดตลอดตละผนัง ชะภวังคะล่วงวาร อิฐก้อนสะท้อนอัคระสถาน พิสดารก็บันดล มีต่อ กะเขียนสักร้อยบท ดีปะ แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 48 17:18:52 จากคุณ : สดายุ... - [ 6 ธ.ค. 48 17:17:31 ]

ความคิดเห็นที่ 33 สวัสดีครับคุณสดายุ มาช้าไปหน่อย มัวแต่ไปทำอย่างอื่นมาครับ แต่ไม่เล่าดี กว่า อาย..ฮิ ๆ ไฟประดับวับวามดูงามยิ่ง สมัยมิ่งมงคลชนฉลอง ต่างเฉลิมพระชันษากันบ่านอง 'พระผู้ครองทศธรรมอย่างสัมบูรณ์' ราชดำรัสชัดเจนประเคนจิต เศรษฐกิจพอเพียงไม่เสี่ยงสูญ ทุนนิยมบ่มหน้าจนอาดูร ควรคิดคูณหารดังรับสั่งมา ดูภาครัฐขานรับอย่างจับจด เห็นทั้งหมดแล้วอ่อนใจ-ไร้เดียงสา!! ให้สงสารบ้านเมืองติดเขื่องคา เอาพ่อค้าขึ้นครองฉลองคาม หัวขี้เลื่อยอย่างเราทันเขาหรือ เขาไม่ทื่อล้วนทากปากฉลาม เขาโยนสุขสีเศร้าเราตะกลาม แถมยังตามเขาต้อยไม่ถอยเลย ราชดำรัสชัดเจนประเคนจิต ใครไม่คิดก็คงบ้าเจ้าข้าเอ๋ย ขาติดหล่มกรมหนองใช่กองเนย หลงเสบยเถอะจักสะบักสะบอม ไฟประดับจับตาระย้าสวย ขอใจทวยราษฎร์สิ้นร่วมรินหลอม น้อมรับสั่งทั้งหมดประณตน้อม เราจะพร้อมจะพอ-จะพอเพียง!!! จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 7 ธ.ค. 48 00:41:56 ]

ความคิดเห็นที่ 34 สวัสดีครับคุณราม ไม่ถามล่ะครับว่าไปทำอะไรมา เพราะหากรู้แล้วคนเล่าจะอาย ก็แสดงว่าเปิดเผยไปก็จะคงไม่ดี เพราะที่มีดีแอบเอาไว้...เขาคงไม่เอามาเผย เดี๋ยวกบาลแยก..!!...ฮิๆๆ ๑๐. โน่น...แถวทะแกล้วพระจักรพรรดิ ทะนุรัฐะมณฑล ช้างม้าพลาสมรรถะพล ระดะหนสิห้าวหาญ ๑๑. ปลิวปัดสะบัดธวัชะผืน กละคลื่นอุทกธาร แห่ห้อมตะล่อมพิสุทธิ์สาร อนุบาละคู่เมือง ๑๒. โอ่อ่าพระบารมิและคัม- ภิรภาพะรุ่งเรือง เผ่าพิษะริษยะก็เคือง มุหะเนื่องและอุดหนุน จากคุณ : สดายุ... - [ 7 ธ.ค. 48 08:04:57 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ๑๓. กลองศึกผนึกทุษะจริต ก็ประชิดจะชมกุญ- ชรเพศเศวตสถิตะสุน- ทริยะบุญะราชันย์ จากคุณ : สดายุ... - [ 7 ธ.ค. 48 08:19:50 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ๑๔. แสนยาก็บ่าลุชนบท ทุรพจน์ก็รำพัน ไมตรีบ่มีก็จะผจัญ ยุทธะมั่นจะเอาเมือง ๑๕. มวลม่านทะยานลุนคเรศ ระบุเลศะขุ่นเคือง สิบทิศประสิทธิ์กิติเมลือง พละเขื่องประโคมขาน จากคุณ : สดายุ... - [ 7 ธ.ค. 48 12:18:44 ]

ความคิดเห็นที่ 37 พี่สดายุ...โน โน บ่แม่น บ่แม่น น้องเข้าเรียนเร็วหนึ่งปี แถมเกิดปลายปี เหมือนเร็วไปสองปี ตอน ม.๒ อายุ ๑๓ จ้า ^_^ เรียนต่อ ปวช. ปี ๑ เทอมแรกยังเป็นเด็กหญิงอยู่เลย เทอมสองค่อยเป็นนางสาว ตอนนั้นเวลาเขียนชื่อ บนปกสมุดใส่คำนำหน้าว่า น.ส. มันเขิน ๆ ไงไม่รู้แฮะ.. ใครว่ากลางคน นับใหม่นา...เพิ่งบรรลุนิติภาวะ ไม่กี่เดือนมานี่เอง ฮี่ๆๆ.... พี่ราม... ไปทำอีหยังมาคะ เดี๋ยวนะจับยามสามตาดูก่อน อ้อ...รู้แล้ว ๆ.....พี่สดายุมีมาตรการอะไรกันไม่ให้ คนแก่ติดเกมส์มั่งมั้ยคะ เกมส์ผู้ใหญ่แน่ ๆ เลย เด็ก ๆ ใจแตกยังพอกลับตัวกลับใจได้นา แต่คนแก่ใจแตกนี่ กู่ไม่กลับเด้อ.... จากคุณ : ซอมฯ - [ 7 ธ.ค. 48 14:19:09 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 38 น้องซอมเดี๋ยวมา ๑๖. ครั้งนั้นตะวันนิระระรอง ดุจะหมองเพราะผองมาร ดั่งรอระย่อยุทธปหาร พิสดาระแดนดิน ๑๗. นั่น.!..ง้าวสกาวรัศมิแสง ประลุแล่งก็เลือดริน ซบร่างเพราะขวางอริอรินทร์ ธรณินก็กันแสง จากคุณ : สดายุ... - [ 7 ธ.ค. 48 17:12:22 ]

ความคิดเห็นที่ 39 สวัสดีจ้ะน้องซอมฯ, คุณสดายุ แม่น้องทิวยังจำวันที่เอะอะมะเทิ่ง เรื่องไม่ชอบที่คุณสนธิ ใส่เสื้อที่รู้สึกขัดหูขัดตาได้อยู่หรือเปล่า ซึ่งพี่ก็ได้บอก ไปว่าให้ใช้กามสูตร เอ๊ย! กาลามสูตรอย่างจริง ๆ จัง ๆ ไม่ ใช้อารมณ์ ความละเอียดแจ้งแล้วนั้น  พระราชดำรัสในวัน ที่ ๔ ธันวาคม ๒๕๔๘ ที่ผ่านมา พี่คิดว่าคงจะทำให้หญิง เยือกเย็นและไม่รู้สึกขัดอกขัดใจอีกต่อไป (แล้วกระมัง) พี่คงจะไม่พูดมาก นอกจากคำพูดอ้อม ๆ แอ้ม ๆ ที่ว่า 'คน ที่มันเหิมเกริมต้องถูกกำหราบ' กินกาแฟเสียหน่อยค่อยนอนหลับ สีดำขลับขมปี๋นี่ล่ะแจ๋ว เขาบอกว่าตาจะค้างครางเหมือนแมว แต่เคยแล้วกินปั๊บหลับทุกที เชื่ออะไรใครบอกหลอกหรือเปล่า เห็นสวยสาวสนทนาหลับตาปี๋ ห้าวเบ้อเริ่มเทิ่มดังงั่งฤดี ในผับมีเจอบ่อยกร่อยเหลือเกิน ผ่าแล้วฮ่ะผ่าตัดส่วนสัดใหม่ พี่ต้องไก๋เกาขาก้มหน้าเขิน เกลียดดนตรีหูแตกต้องแอ๊คเพลิน ก่อนจะเดินดิ้นกระจายแล้วหายตัว จึงหายใจทั่วท้องจากน้องฉาว พี่ชอบดาวแต่ไส้เดือนไม่เปื้อนหัว เห็นแจ้งแจ้งจะจะนั่นล่ะชัวร์ ตาชักมัวคิดถึงหมอนนอนแล้วนา/. ................................... ฮิ ๆ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 8 ธ.ค. 48 01:29:03 ]

ความคิดเห็นที่ 40 หญิง เรียนเร็ว แสดงว่ามีพัฒนาการ ล้ำหน้าเด็กรุ่นเดียวกัน วัยกำลังสับสนเลยล่ะนะ จะเป็นเด็ก หรือ เป็น สาวดี อะไรๆมันก็เริ่มแปลกๆ ยังไงไม่รู้   อิๆๆ จำได้ว่า สมัยที่พี่เรียน มศ 1 ยังเด็กเข้าใหม่ ก็ เจี๋ยมเจี้ยม ดูท่าทีคนอื่นไปก่อน มศ 2 ซ่าสุดฤทธิ์ เพราะเริ่มมีกลุ่มมีก้อน พอดีที่เรียนเป็นโรงเรียนมัธยม มศ 1 นี่ก็ละอ่อนน้อย ดีดีนี่เอง ตาคอยมองบรรดา พี่สาว มศ 5-6 ที่"โตเต็มสาว"แล้ว แต่จำได้ว่าตัวเองไม่ค่อยยุติธรรมสักเท่าไร ดันมองแต่ที่สวยๆ อย่างเดียวเลย พับเผื่อย ฮี่ๆๆ จากคุณ : สดายุ... - [ 8 ธ.ค. 48 05:00:34 ]

ความคิดเห็นที่ 41 คุณราม เรื่องสองคนนั่น ที่จริงเขาเคยรักกันมาก่อนนะ แต่ที่มาโจมตีกันภายหลัง ก็เพราะเกิดการผิดใจกันหลายเรื่อง เคืองกันด้วย ที่เอาเรื่องส่วนตัวมาเล่นกัน แต่น่าจะ......ไม่แย่ลงกว่านี้แล้ว  ละมั๊ง ๑๘. ศรีศรี..พระศรีพระสุริโย- ทยะโผก็เพียบแพง โปรยโปรย..ประโปรยลุหิตะแดง ฤจะแห้งจะเหือดหาย ๑๙. ครวญคร่ำระส่ำทุขะเทวษ ขณะเกศะกำจาย โอ้แก้ว..ละแล้วชิวะมลาย เฉพาะหมายจะป้องเมือง จากคุณ : สดายุ... - [ 8 ธ.ค. 48 05:17:55 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ๒๐. ร่วงหล่น ณ บนอุระสยาม สุตะนามะนองเนือง โลมแหล่งผิว์แสงสุริยะเรื้อง เลาะประเทืองหทัยไท จากคุณ : สดายุ... - [ 8 ธ.ค. 48 09:18:05 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ๒๑. ศรีศรี..สตรีศิระประเทศ ระบุเพศะเกริกไกร งามล้วนเหมาะควรนคระไกล ปุระใกล้ชุลีกร แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 48 09:52:16 แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 48 09:50:52 จากคุณ : สดายุ... - [ 8 ธ.ค. 48 09:50:01 ]

ความคิดเห็นที่ 44 อรุณสวัสดิ์ค่ะ พี่ราม พี่สดายุ... เมื่อเช้าเพื่อนมาทัก....อยากกินหนมเค็ก... ก็ยังไม่ได้นึกอะไร บอกไปว่า ..อยากกินก็ไปซื้อดิ.. เพื่อนบอกอีกว่า...อยากกินเค็กวันเกิดว๊อยยยย.. อ๋อ ... แหะ ๆ เพิ่งรู้ตัว ต้องมีคนมาเตือน เวลาตกฟากจริง ๆ พรุ่งนี้บ่ายโมงสิบนาทีกว่า ๆ ค่ะ ขอกลอนงาม ๆ กระชากน้ำตาเป็นของขวัญหน่อยนะคะ มีเพื่อนสมัยเรียนคนนึง บอกว่า วันเกิดเรามันวันสำคัญนะ ก็ถามว่าสำคัญยังไง คุณเธอบอกว่า ก็อีกวันเขาหยุดชดเชย ให้ไง หยุดทุกปีเลย ไม่สำคัญได้ไง....ฮ่าๆ จริงของมัน รอยจูบบนฝ่าเท้า....หลง ลงลาย เมื่อครั้งเยาว์วัย ใครขับกล่อมเจ้า บรรจงจูบเบาๆ ตรงฝ่าเท้าน้อยๆ เฝ้าเลี้ยงดูแลตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย เทใจเฝ้าคอย วันที่เจ้าเติบโต จะเป็นอย่างไรเมื่อเจ้าเติบใหญ่ขึ้นมา ดีชั่วเก่งกล้ามีการศึกษาสวยโก้ ลืมตัวโบยบินเมื่อมั่งมีใหญ่โต โอหังยะโส คุยโวโอ้อวดดี จะเป็นอย่างไร ใครก็ไม่อาจห้ามเจ้า พอเพื่อนหนุ่มสาวผู้ได้ฟังเพลงนี้ ก้มลงมองตรงฝ่าเท้า ก่อนคิดจะทำชั่วดี สองตีนของเจ้านี้แหละ ที่พ่อแม่เคยจูบมัน * ยังจำได้ไหมใครเคยพร่ำสอน ยามเจ้าจะนอน ใครกล่อมให้หลับฝัน ใครคอยห่วงใยเจ้าได้ทุกวี่วัน ใครคนร้าวราน เมื่อเจ้านั้นเสียน้ำตา ** เจ้าเป็นเด็กดี พ่อแม่ก็ภูมิใจ ถ้าเจ้าเป็นผู้ร้ายคงไม่มีใครปรารถนา รอยจูบบนฝ่าเท้า เพราะรักเจ้าเกินกว่าฟ้า แล้วสิ่งใดเล่าหนา เจ้าจะหามาตอบแทน ฟังแล้วน้ำตาซึม... จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 8 ธ.ค. 48 09:54:37 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 45 http://www.dekbaba.com/newplaymusic.php?id=1719&media=1 ฟังได้ที่นี่ค่ะ ^_^ รอยจูบบนฝ่าเท้า รักเจ้าหมดหัวใจ ลึกล้ำกว่าคำใด นานเพียงไหนแม่จดจำ... จากคุณ : ซอมฯ - [ 8 ธ.ค. 48 09:59:17 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ๑๙ ๒๒. โอ้ชายชาญ..หัตะผู้บ่รู้ผิวะสมร อดสูบ่รู้รอน..........อรินทร์ ๑๑ ๒๓. ฟ้าส่องประกายเศร้า ชละเล่าบ่ไหลริน ฝูงนกบ่ผกผิน วัลย์ถิ่นบ่ทอดเถา ๒๔. ลำลมบ่โลมพัด คณะสัตว์ก็เร้นเงา ตฤณสรรพะอับเฉา ดุจะเศร้าบ่สร่างซา แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 48 20:32:15 จากคุณ : สดายุ... - [ 8 ธ.ค. 48 10:52:53 ]

ความคิดเห็นที่ 47 หญิง เกิดวันที่แปดเหรอ งั้นก็จวนครบ..ครึ่งร้อย...แล้วล่ะซี ฮี่ๆๆ.... ว๊า....หารูปเค๊กวันเกิดไม่ได้เลย จากคุณ : สดายุ... - [ 8 ธ.ค. 48 12:10:05 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ๑๔ ๒๕. โอ้..งามสง่ารัฐะประเทศ พระนเรศวร์กษัตรา องอาจพระราชะจริยา ดุจะฟ้านะฝากฝัง ๒๖. ห้าวหาญ ณ กาลรณะประยุทธ ปิยะบุตร ณ บัลลังก์ เด็ดขาดก็อาชญะประนัง ตละครั้งก็ควรขาน จากคุณ : สดายุ... - [ 8 ธ.ค. 48 12:48:55 ]

ความคิดเห็นที่ 49 วันที่เก้าธันวามาบรรจบ หนูจะครบแปดสิบในวันพรุ่ง ^_^ อยากลิ้มลองหนมเค็กเจ็ดกระบุง ไม่สนพุงยื่นย้อยห้อยลงมา เปิดสปายควายคูลเลอร์อันเลอล้ำ สีแดงก่ำฉ่ำเย็นเห็นในหน้า ซดให้หมดสักโหลรสโอชา ไม่เมาน่า เชื่อใจ..ฉานนน ม่ายยย มาวววว...เอิ๊กก! จากคุณ : ซอมฯ - [ 8 ธ.ค. 48 13:56:14 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 50 หวัดดีจ้ะน้องซอมฯ, คุณสดายุ สสวก. น๊ะจ๊ะ ให้สุขสันต์วันอุแว้นะแม่หญิง อยากได้สิ่งใดใดจงได้สม จะซื้อหวยขูดหาเหมือนปรารมภ์ อยากดูดนมเต้าไหนให้ไหลมา ทำกิจการงานเดินขอเหินเหาะ อยู่บนเมาะกับสามีถี่ถี่หนา ให้สวยวันสวยคืนฟื้นชรา ไม่ต้องทาครีมเปล่งเด้งทั้งวัน ในวารดิถีขึ้นปีใหม่ เอ๊ย! ไม่ใช่ผิดงานบานเลยฉัน ‘พรพิเศษสี่เหล่าจงเนานันท์ เฉลิมขวัญน้องหญิงเป็นมิ่งตน หนึ่ง..อายุยืนยาวพันหนาวย่าง สอง..สะอางจันทร์อายจนวายหน สาม..มีสุขทุกปราศนิราศลน สี่..แข็งแรงแกร่งจนพ้นโรคภัย’ เช้าทำบุญอุ่นใจอย่าได้ละ รับพรพระเสียก่อนตะลอนไหน เพื่อการกินเค้กโค้กเปี่ยมโชคชัย ตกดึกให้ใครฉลองด้วยอย่าลืม/. ........................................ :) จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 8 ธ.ค. 48 14:16:33 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ^ ^ ^ ฮ่ะ ฮ่า.. เด็จพี่ อ่านแล้วน้ำนมพุ่งจู๊ดเลย... ขอบคุณค่ะ ทุกปีก็จะตะเกียกตะกายตื่นเช้าไปใส่บาตรให้ชุ่มใจ ไม่รู้ปีนี้จะยังไง มีอะไรยุ่ง ๆ นิดหน่อย แต่ตกดึกน่ะไม่ลืม...ไม่ลืมดับไฟ ช่วยชาติประหยัด ฮี่ๆ.. จากคุณ : ซอมฯ - [ 8 ธ.ค. 48 15:23:53 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 52 สาวซอม ท่านพี่ราม อวยพรวันเกิด ๐ เมื่อสุโขสโมสรสมพรปาก สมใจอยากมีลูกคอยปลูกฝัง อีกสามีหล่อล้ำเหลือกำลัง เงี่ยหูรับคำสั่งทุกครั้งไป ๐ เกือบกึ่งร้อยปีวันเกิดบรรจบ ประมวลครบอัชฌาที่ปราศรัย งามย่อมงามน้ำมิตรงามจิตใจ อายุให้ยาวยืน...สักหมื่นปี..! ฮี่ๆๆๆ จากคุณ : สดายุ... - [ 8 ธ.ค. 48 15:26:02 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ๒๗. กร้าวแกร่งผิว์แรงรัศมิรัง- สิมะปลั่งประโลมกาล ดังเหยี่ยวเลาะเลี้ยวหัตะปหาร ทวิลาญ ณ ยามเหิน ๒๘. แว่วเพียงแต่เสียงพยุหยาตร อริชาติก็ยับเยิน ปราบสิ้นอรินทร์ผิวะเผชิญ สรเสริญก็ไพศาล ๒๙. หวั่นไหวกระไรพระอุปราช เพราะขยาดสินับนาน กริ่งเกรงเตลงอุระสะท้าน ทรมานและหม่นหมอง ๓๐. ถ้อยยกชนกก็เยาะและเย้ย ตละเผยก็แผดพอง ชายชาติขยาดรณะสยอง เหมาะจะครองกำไลแขน ๓๑. อดสูบ่รู้จะละจะล้าง จิตะคว้างและคลอนแคลน หน่วงหนักก็ศักยะจะแหงน ประลุแกนวิบากกรรม แก้ไขเมื่อ 09 ธ.ค. 48 11:58:40 แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 48 21:05:37 จากคุณ : สดายุ... - [ 8 ธ.ค. 48 21:02:51 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ขอบคุณค่ะพี่สดายุ.. คุณซะมียังหล่อไม่เสร็จ น้องก็ยังสวยไม่เสร็จ เคยคุยกันว่า อยากให้ลูกโตมาเหมือนใคร เป็นคำถามที่อึ้งกันไปทั้งคู่ คิดหนัก เพราะว่า ยังหล่อไม่เสร็จ สวยไม่เสร็จกันนั่นแหละ ฮี่ๆ... วันนี้ก็เหมือนวันไหน ๆ วันใด ๆ ก็เหมือนกับวันนั้น วันเกิดหรือวันตายไม่ต่างกัน เพียงทุกวันขอมีฉันและมีเธอ... จากคุณ : ยายซอม..ครึ่งร้อยแล้ว เฮ่อ.. - [ 9 ธ.ค. 48 10:19:22 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ๓๒. ครั้งนั้นสวรรคะนิรมิต ขณะนิทระองค์ดำ สัตว์ร้ายสยายภัยะณน้ำ ธ ก็ห้ำปหัตหาย ๓๓. โหราพยากรณะมอบ ศิระนอบและทำนาย ไพรินทร์จะสิ้นชิวะสลาย รณะพ่ายพระภูบาล แก้ไขเมื่อ 09 ธ.ค. 48 12:04:59 จากคุณ : สดายุ... - [ 9 ธ.ค. 48 12:01:58 ]

ความคิดเห็นที่ 56 หวัดดีหญิง เดี๋ยวค่อยคุย กำลังม่วน...อิๆๆ ๓๔. จึ่งแถวทะแกล้วคณะก็เคลื่อน ทะลุเถื่อนและถิ่นธาร ล่วงลำสุพรรณทกะละหาน ยุทธการณ์ก็จำนง ๓๕. ธงม่านสะท้านวตะสะบัด ปะทะฉัตระหักลง ลางร้ายฤหมายชิวะจะปลง ฤประสงคะจากสรวง แก้ไขเมื่อ 09 ธ.ค. 48 17:06:22 จากคุณ : สดายุ... - [ 9 ธ.ค. 48 15:01:54 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ตามสบายค่ะ หนูยังไงก็ได้ พี่ม่วนหนูก็ม่วนโตย ฮี่ๆ.. ตอนเรียนวิชาประวัติศาสตร์อยุธยา ท่องไว้ทำข้อสอบ ยังจำได้ขึ้นใจจนเดี๋ยวนี้ว่า อยุธยาเป็นราชธานีนาน 417 ปี มีกษัตริย์ 33 พระองค์ นอกนั้นเลอะเลือน แหะ ๆ... เคยมีคนถามว่า จริงหรือที่พวกขนมทองหยิบทองหยอด เรารับมาจากโปรตุเกส แล้วโปรตุเกสตอนนี้มีขนมพวกนี้ กินรึเปล่า แต่ที่แน่ ๆ ต้มยำกุ้งกับปาปาย่าป๊อก ๆ โกอินเตอร์ไปแล้ว พวกปลาร้าผงสำเร็จ มันก็ดีสำหรับ ต่างแดน แต่มันคงไม่แซ่บเหมือนเอาออกมาจากไหนะ หนูว่า ตอนที่พ่อกับแม่ควงกันไปดูหนังสุริโยไท กลับมาบ้านถามว่า หนุกมั้ย สองหนุ่มสาวตอบว่า ดูไม่รู้เรื่อง งง ใคร ๆ ก็เป็น พระเจ้าแผ่นดินกันหมด ฮ่าๆๆ.... เสาร์-อาทิตย์นี้ว่าจะดู แดจังกึม ซะหน่อย ไม่ได้ดูหลายตอนแล้ว ถึงไหนละบ่ฮู้ ^_^ พูดถึงเกาหลี นึกถึงแต่เรื่องอารีดัง เพลงที่ลุงรามส่งให้มีด้วยนี่นา ไปเปิดหน่อยเดี๋ยวแผ่น จะเป็นสนิม ฮี่ๆ.. จากคุณ : หญิงซอมฯ - [ 9 ธ.ค. 48 15:45:20 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ๓๖. ครั้งนั้นประจันอนุชะ-เชษฐ์ นิระเลศะเร้นลวง ท่ามแกล้วคชาอัศวะปวง ธ ก็ทวงก็ทายท้า ๓๗. ห้าวหาญประการะพจนารถ อุปราชก็มองมา ยินหยันก็พลันขัต์ติยะมา- นะสภาวะเพียบพาน จากคุณ : สดายุ... - [ 9 ธ.ค. 48 16:35:28 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ๓๘. เราสองประลองยุทธ์หัตถี บ่จะมี ณ ชั่วกาล ชนช้างมล้างยศะสะท้าน ฤจะผ่านจะพบเห็น ๓๙. แล..!..ง้าววะวาวสุริยะแสง ประลุแล่งก็ลำเค็ญ แดงโร่ก็โลหิตะกระเซ็น ระดะเส้นบ่เร้นสาย แก้ไขเมื่อ 10 ธ.ค. 48 04:26:37 แก้ไขเมื่อ 09 ธ.ค. 48 16:47:31 จากคุณ : สดายุ... - [ 9 ธ.ค. 48 16:45:31 ]

ความคิดเห็นที่ 60 หญิง ได้ยินมาอย่างนั้นเหมือนกัน ทองหยิบฝอยทอง แสดงว่าสมัยพระนารายณ์ มีทานกันแล้ว และที่จำได้อีกอย่าง คำว่า....กระดาษ...เป็นภาษาโปรตุเกส ก่อนหน้านั้น...เรามีแต่ใบลาน ใบข่อย... สมัยพระนเรศวรไม่แน่ใจ ว่าโปรตุเกสมาหรือยัง ส่วนหนังเรื่องสุริโยทัย ยาวเกินไป...ว่ากันว่าตั้ง 8-9 ชม. แล้วคนเข้าใจไม่ได้เพราะ จำประวัติศาสตร์ไม่ได้ ก็ไม่สนุก เหตุการณ์สำคัญเริ่มสมัย ท้าวศรีสุดาจันทร์ ฆ่าลูกคบชู้ พอคนช่วยกันกำจัดแล้ว ยกน้องพระเจ้าแผ่นดินองค์ก่อน คือพระเฑียรราชามาครองแผ่นดิน คือพระจักรพรรดิ/พระเจ้าช้างเผือก/หรือพระสวามี พระสุริโยทัยนั่นเองเป็นตา-ยายของพระนเรศวร/พระเอกาทศรถ พระนเรศวรไม่มีทายาท พระเอกามีลูกกับมเหสีคือพระเจ้าทรงธรรม อยู่ในราชวงศ์สุโขทัย เพราะพระมหาธรรมราชา ชนก พระนเรศ-พระเอกา มาจากวงศ์สุโขทัย มีลูกกับหญิงบ้านนอกคราวเสด็จประพาสต้นหัวเมือง ที่ตอนหลังมารับราชการในกรุงจนเป็นใหญ่คือพระยาพลเทพ จนในที่สุดก็ตั้งตัวเองเป็นกษัตริย์นามว่า พระเจ้าปราสารททอง พ่อของพระนารายณ์ ตั้งราชวงศ์ปราสาททองขึ้นมาเอง จึงสรุปได้ว่า...พระนารายณ์เป็นหลานปู่ ของพระเอกาทศรถ เป็นหลายทวดของพระมหาธรรมราชา จำได้เพราะชอบ แฮ่ม จากคุณ : สดายุ... - [ 9 ธ.ค. 48 17:04:16 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ๔๐. แก้วเอย..จะเลยจะละจะลา ก็เพราะวาระวอดวาย ขวัญพี่..ฤดีผิวะจะหมาย นิระคลายถวิลถึง ๔๑. สิ้นชาติจะมาดอธิษฐาน ผิวะพานจะตราตรึง เพียงเห็นบ่เร้นภพะคะนึง จะระรึง ณ ดวงมาน จากคุณ : สดายุ... - [ วันรัฐธรรมนูญ 04:27:05 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ๔๒. โอ้..ภาวะอาดุระดรง- คะก็ส่งลุซมซาน ห่างแล้ว..เพราะแนวภพะขนาน อวสานและเลือนสูญ ๔๓. ชาติใดหทัยก็จะกระหวัด ปฏิพัทธะเพียบพูน เห็นพลันถวัลย์รติวิบูลย์ อนุกูละเกื้อกัน จากคุณ : สดายุ... - [ วันรัฐธรรมนูญ 04:28:03 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ๑๑. ๔๔. เจื้อยปี่ชวาแจ้ว เสนาะแว่ว ณ ไพรวัลย์ กล่อมผู้บ่รู้ผัน จะจรัลจรดรอย ๔๕. สิ้นอาชญาการณ์ อวสาน ณ ดงดอย โศกถ้วนก็นวลน้อย จะละห้อยระโหยเห็น ๔๖. สิ้นรัศมีสู- ริยะผู้ประภาพเพ็ญ สิ้นดับสำหรับเข็ญ จะละเล่นระเริงล้อ แก้ไขเมื่อ 11 ธ.ค. 48 07:05:41 แก้ไขเมื่อ 11 ธ.ค. 48 07:05:18 จากคุณ : สดายุ... - [ วันรัฐธรรมนูญ 12:58:50 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ๒๐. ๔๗. ผึ้ง-พบูคละเคล้าพะเน้าพะนอ ณรงคะที่สุรียะทอ ลออไข ๔๘. ต่างฤเกียรติศักดิ์ฉลักฤทัย ประยุทธะการณ์สะท้านไผท สมัยนั้น ๑๔ ๔๙. ก้องนามะท่ามอริวิเทศ อนุ-เชษฐะโรมรัน อำนาจและอาชญะถวัลย์ ระอุวันทนากร จากคุณ : สดายุ... - [ 11 ธ.ค. 48 07:06:15 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ๕๐. ท่ามเถื่อนเสมือนมยุระยาตร อธิราช ณ นาคร ท่ามฟ้าสถานะรวิวรณ์ ศศิธร ณ ค่ำคืน ๕๑. รอบด้านบ่ทานยุคละบาท ยุรยาตระเหยียบยืน เขตใดฤทัยขบถะขืน พละฝืนบ่อาจฝัน ๕๒. เยี่ยงกูณฑ์พิบูลยะจรัส ระอุรัดระรุมวัน ย่อมแม้นกะแสนยะพละนั้น ระบุมั่น ณ ใจเมือง แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 48 07:50:24 จากคุณ : สดายุ... - [ 12 ธ.ค. 48 07:49:14 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ๕๓. นั่น..!..ปรางค์ระหว่างธรรมะสถาน ดุจะคานกะขุ่นเคือง ปลาบปนพระมณฑิระเมลือง รุจะเยื้องระยับสี ๕๔. เพียบภาวะอารยะประเทศ ประลุเวทย์และวาที เพียบศักดิอักขระกวี เสนาะมีระเมียรหมาย จากคุณ : สดายุ... - [ 12 ธ.ค. 48 07:50:42 ]

ความคิดเห็นที่ 67 งั้นถ้าจำไม่ผิด พระเจ้าทรงธรรมที่พบรักกับสาวชาวบ้าน คือนางอิน ภายหลังได้โปรดให้สร้างพระราชวัง บางปะอิน เป็นที่ระลึก แม่นบ่คะ เคยมีหนุ่มคนหนึ่งเขามาตั้งกระทู้บ่นไว้ในเว็บว่า ผมกำลังจะเสียแฟนไป เพราะเธอกำลังบ้างานในกองถ่าย ผมต้องขับรถไปหาเธอใช้เวลาครึ่งวันเพื่อจะได้อยู่กับเธอ แค่ครึ่งคืน เธอก็ต้องตื่นแต่ตีห้ากว่าจะเลิกงานก็ปาเข้า ไปเที่ยงคืน... แล้วท่านมุ้ยก็เข้ามาตอบว่า ตอนนี้ถ้าพูดถึงกองถ่ายหนังที่เริ่มงานแต่ตีห้าและเสร็จ เที่ยงคืนและต้องขับรถจากเมืองหลวงใช้เวลาประมาณ ครึ่งวัน ก็คงมีแต่กองถ่ายเรื่องนเรศวรแหละครับ... อ่านทู้ต่อไปอีกหลายความเห็น รู้สึกว่าหนุ่มคนนี้เขาจะ เข้าใจงานของแฟนเขาแล้วล่ะ แถมช่วยเป็นฝ่ายหาข้อมูล ให้แฟนอีกด้วย น่ารักดี... งานกองถ่ายเป็นงานที่หนักมาก ท่านมุ้ยเล่าว่า ผมให้อิสระ ในการทำงานทุกคน แต่ทั้งหมดต้องฟังคำสั่งผมคนเดียว ถ้าหนังออกมาไม่ดี ไม่มีใครด่าช่างแต่งหน้า ไม่มีใครด่า ฝ่ายฉาก ฝ่ายเสื้อผ้า แต่เขาด่าท่านมุ้ย...^_^ ท่านจะเข้ามาเล่าเบื้องหลังการถ่ายทำให้แฟน ๆ ได้ฟัง เป็นระยะ ๆ หญิงเจอเมื่อไหร่ก็อ่านเพลินทุกที สนุกดีค่ะ ท่านเล่าว่า ท่านไปพม่าหลายครั้ง ไปดูแม่น้ำสะโตง จากประวัติศาสตร์ที่บอกว่า พระนเรศวรยิงปืนข้ามแม่น้ำ สะโตงแล้วถูกแม่ทัพพม่าตาย มีนักประวัติศาสตร์คนไหน บ้างเคยเห็นแม่น้ำสะโตง แล้วปืนเป็นปืนอะไร แม่น้ำกว้าง ขนาดไหน ปืนยิงข้ามไปถูกคนอีกฝั่งได้ยังไง ซึ่งเหล่านี้ไม่มีบันทึกไว้ ก็ต้องอาศัยหลักฐานอื่น ๆ และจินตนาการ.... ท่านเล่าว่าการหาข้อมูลก็ต้องไปปรึกษาพูดคุยกับ อาจารย์ประวัติศาสตร์ของพม่าด้วย ว่าของพม่าเขาบันทึก ไว้อย่างไร มาเทียบเคียงกับของเรา... เดี๋ยวนึกไรออกอีกมาโม้ให้ฟังใหม่นะคะ เรื่องมันเย้อะ... ฮิ ๆ จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 12 ธ.ค. 48 13:46:47 A:203.113.51.103 X:203.151.140.114 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 68 หญิง ดีจริง เคยมีน้องเขาบอกไว้เหมือนกันว่า ท่านมุ้ยมาเล่นในเวปบางเวป แต่ไม่เคยผ่านไปเห็น เรื่องพระเจ้าทรงธรรม...ไม่ค่อยได้อ่านติดตาม แต่ที่ไปมีรักกับหญิงชาวบ้านจนมีลูกนอกราชบัลลังก์ และเติบใหญ่ต่อมาจนเป็นพระเจ้าปราสาททองคือ...พระเอกาทศรถ ที่จริงประวัติศาสตร์ไทย มีที่ต้องชำระสะสางอยู่มากมาย เราใช้วิธีบอกเล่าต่อๆกันมา แล้วความมันก็จะค่อยๆเลอะเลือน ไปเรื่อยๆ ความบางตอนก็ผสมผสานอภินิหารย์ ตามจริตของคนเล่าที่ชอบเรื่องแบบนี้อยู่ ซึ่งเราก็ไม่อาจรู้ได้ เคยอ่าน..ไทยรบพม่า..ของกรมดำรงฯ ก็เป็นเนื้อหาคร่าวๆหยาบๆไม่ค่อยละเอียดมากนัก ในแต่ละช่วงตอน พี่ชอบอ่านเกร็ดประวัติศาสตร์มากกว่า มันอาจไม่เป็นทางการนัก แต่ก็เหมาะสำหรับจะใช้จินตนาการ เข้าผสมผสานในการเขียนได้ดีกว่า ประวัติศาสตร์ เทิ่งๆ แต่เพียงอย่างเดียว เราเคยคิดกันเล่นๆว่า คนเก่งของพม่า..คือจะเด็ด...หรือบุเรงนอง ก็มาจากสามัญชน หลังพระเจ้าตะเบงชเวตี้สิ้นก็ขึ้นมานำประเทศได้ กับคนเก่งของไทยเรา...คือพระนเรศวร หากเป็นยุคเดียวกัน....ใครจะเก่งกว่ากัน กษัตริย์เราท่านองอาจกล้าหาญ ทำทุกอย่างได้ด้วยพระองค์เอง ไม่ว่าการปีนค่ายพม่า....การวางกลศึก ทรงช้าง..ทรงม้า...เพลงดาบ/ทวน/ขอ/ง้าว ทั้งมีไหวพริบปฏิภาณขณะอยู่ในวงล้อมของ ทหารเลวข้าศึก...จนต้องท้าทายให้เกิดการชนช้าง เพราะหากพระมหาอุปราชาขี้ขลาด ให้ลิ่วล้อรุมกรูกันเข้าจับตัวพระนเรศวรไว้ ท่านก็คงยากจะหนีออกมาได้ เพราะทรงช้างอยู่...ซึ่งไม่ใช่สัตว์ที่มี ความว่องไวเช่นม้า อีกทั้งรอบกายพระมหาอุปราชา... คงเต็มไปด้วยทหาร รุมล้อมมากมาย และหากเป็นเช่นนั้น ประวัติศาสตร์ก็จะเป็นอีกอย่างหนึ่ง ในขณะที่ตอนสมัยปลายกรุงศรีฯ หากเจ้าฟ้ากุ้งไม่ต้องโทษประหาร จนน้องชายที่ไม่ได้เรื่องอย่าง เจ้าเอกทัศน์...น้องชายที่รักสงบอย่าง เจ้าอุทุมพร.....ได้นั่งเมือง ไทยเราอาจรบพม่าได้แข็งขันกว่า ที่เป็นอยู่ก็อาจเป็นได้ และ....อาจไม่เห็นภาพ ....ดูปราสาทราชวังเหมือนรังกา... อย่างที่สุนทรภู่ว่าไว้ช่วง... ร2-ร3 กรุงรัตนโกสินทร์...ก็เป็นได้ แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 48 08:28:17 จากคุณ : สดายุ... - [ 13 ธ.ค. 48 08:21:31 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ๕๕. โคลงกานท์ประสารบทะประดิษฐ์ นิรมิตะมากมาย เพียบภาษะปราชญะสยาย อภิปรายะเปรมปรีดิ์ ๕๖. งามคำเพราะคัมภิระประพจน์ มธุรสะวาที หญิงชายละลายศักยะลี- ละประนีประนอมนัย จากคุณ : สดายุ... - [ 13 ธ.ค. 48 08:24:30 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ชอบพวกเกร็ดประวัติศาสตร์ พงศาวดารเหมือนกันค่ะ อ่านสนุกดี คนบันทึกประวัติศาสตร์ ไม่ว่าชาติไหน ก็ต้องเขียนให้ ตัวเองเป็นฝ่ายถูกและดีอยู่แล้ว คงไม่มีใครบันทึกไว้ว่า ชาติของเราชอบรุกรานผู้อื่นสม่ำเสมอหรอก ก็นึกถึงข่าวที่เกาหลีหรือจีนนะ ที่ประท้วงตำราเรียนของ ญี่ปุ่น ว่าบิดเบือนความจริง ในสมัยสงครามโลก เป็นเรื่อง ประท้วงกันใหญ่โต.... ขอเล่าเรื่องที่ท่านมุ้ยมาพูดคุยกับแฟนหนังอีกหน่อยนะคะ คราวที่หนังสุริโยไทออกฉาย ท่านเล่าว่าได้ให้บริษัทหนึ่ง ทำประชาสัมพันธ์หนัง แล้วเขาก็เขียนคำโปรย ใช่ป่าว เรียกไงไม่รู้ล่ะ ทำนองว่า.. เป็นคนไทยต้องดู ก็มีเสียงสะท้อนมาว่า ถ้าตูไม่ได้ดู ตูไม่ได้เป็นคนไทยรึไงฟะ ท่านก็บอกว่าไม่ค่อยจะชอบใจคำโฆษณาอันนี้เหมือนกัน งั้นคราวนี้เอาใหม่ เรื่องพระนเรศวรจะเขียนว่า... ไม่ว่าท่านจะเป็นใคร ไทยจีนแขกฝรั่งแอฟริกาเอธิโอเปีย ถ้าท่านไปดูท่านก็ได้ดู ถ้าไม่ไปดูท่านก็ไม่ได้ดู... ฮ่าๆๆ เข้าท่าแฮะ...อารมณ์ขันท่านร้ายจริง ท่านจะเล่าเรื่องการหาข้อมูลให้ฟัง อย่างเรื่องเครื่องแต่งกาย อาวุธ ข้าวของเครื่องใช้ต่าง ๆ ก็จะดูจากจิตรกรรมฝาผนังบ้าง ท่านได้เข้าไปดูคลังอาวุธในวังหลวง ซึ่งคนสามัญอย่างเรา ไม่สามารถเข้าไปชมได้ ท่านก็ถ่ายรูปมาให้ดูบางส่วน ว่าหน้าตาหอกดาบเสื้อผ้าที่ใช้มันเป็นไง มีคนถามเรื่องเสื้อเกราะ ว่าสมัยนั้นมีเสื้อเกราะกันแล้วหรือ เอ..ท่านตอบว่าไงก็ชักเลือน ๆ ทำนองว่า สมัยนั้นเราติดต่อ กับประเทศแถบตะวันตกบ้างแล้ว มีทหารรับจ้างชาวญี่ปุ่น ด้วย เรียกว่าโรนิน (ถ้าจำไม่ผิดนะคะ) ก็เป็นไปได้ว่า เราจะมีเสื้อเกราะใช้ในการรบ เหตุการณ์ผ่านไปเพียงแค่ สี่ร้อยปี วิทยาการต่าง ๆ คงจะไม่โบราณอย่างที่นึกกันมาก อย่างน้อยก็มีปืนใช้ล่ะ ท่านเล่าถึงเรื่องเมืองแครง เมืองที่สมเด็จพระนเรศวรใช้ ประกาศอิสรภาพ แล้วเมืองแครงมันอยู่ตรงไหน ไม่มีใน แผนที่ ที่พม่าก็ไม่มีเมืองแครง ก็ต้องอนุมาณเอาว่า ตอนนั้นทัพของพระนเรศวรตั้งอยู่ตรงไหน มีเหตุการณ์ อะไรในช่วงนั้นถึงทำให้พระองค์ตัดสินใจประกาศอิสรภาพ แค่ฟังท่านมาเล่าก็สนุกแล้ว...นี่ถ้าจะไปดูนะ ส่วนหนึ่งคือ จะไปดูอาฉี เสียงหล่อ เอ้ย! ไม่ใช่ อาฉีเส้าเฉียน พี่แกมา เล่นเป็นพระยาจีนจันตุ สายลับมอญด้วย กรี๊ดอาฉีน่ะค่ะ ฮี่ๆ.. ตอนแรกท่านเล่าว่า ลองไปติดต่อตี้หลุง แต่ลุงแกเรื่องมาก ให้แปลบทเป็นภาษาจีนให้ ภาษาอังกฤษไม่เอา ไม่เล่นเป็นตัวร้ายเดี๋ยวเสียภาพลักษณ์ ค่าตัวแพงซะ... จนได้ติดต่อเฮียฉี บทอะไรไม่เกี่ยง ค่าตัวต่อรองกันได้ อย่างนี้ค่อยคุยกันรู้เรื่องหน่อย ฮ่า ๆ บอกแล้ว อาฉีน่าร๊ากกกก... ฝอยซะยาว กระสุนหมดแม็กแล้วค่ะ ^_^... จากคุณ : หญิง - [ 13 ธ.ค. 48 10:14:01 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ๕๗. ศรีศรี..กวีลิขิตะภาษ นยะปราชญะเกริกไกร พากย์กล่อมตะล่อมยุคะสมัย พิเราะให้คระโหยหา ๕๘. ศรีศรี..วจีเสนาะสนอง อุระต้องก็ตรึงตรา ซ่านซึ้งระรึงสุขะสถา- ปนะภาวะอาวรณ์ ๕๙. บรรโลมกะโสมนัสภาค อภิวากยาทร บรรสมภิรมยะประอร ก็สะท้อน ณ ท่วงที แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 48 12:45:29 จากคุณ : สดายุ... - [ 13 ธ.ค. 48 12:44:08 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ๖๐. สมดังพลังอรรถะแถลง ระบุแจ้ง ณ ธาตรี ถ้วนเมืองกระเดื่องสุภะพจี ระบุชี้ระบัดชม..... ...อยุทธยายศยิ่งด้าว.........ใดปูน เปรียบฤๅ เทียมเทพสฤษดิไอสูรย์......เศกสร้าง ไตรรัตน์รุ่งเรืองจรูญ...........เจรอญสาส นานา เกรอกพระเกียรติราชอ้าง....หน่อเนื้อพุทธภูมิ ฯ ...ปราสาทสูงเทริดฟ้า.........ฟูโพยม จรูญรัตน์จำรัสโสม.............สุกแพร้ว พ่างไพชยนต์ประโลม.........จิตรโลกย์ เล็งเฮย สิงหาสน์มาศกอบแก้ว.........ก่องหล้าเลอสวรรค์ ฯ ...สมบูรณ์สมบัติอ้าง............ไอศวรรย์ อินทร์เอย ร้อยโอษฐฤๅรำพรรณ...........พร่ำถ้วน สิบสองพระคลังอนันต์..........อเนกราช ทรัพย์แฮ สรรพสิ่งศฤงฆารล้วน............เลอศพื้นแผ่นภู ฯ..... ๖๑. ภิญโญสโมสระกวินทร์ ธรณินก็ร่ำรมย์ พริ้งพรายสยายทิฐิวิกรม เสนาะพรมฤทัยผอง จากคุณ : สดายุ... - [ 14 ธ.ค. 48 05:23:56 ]

ความคิดเห็นที่ 73 หญิง คนญี่ปุ่นนี่  ดื้อด้าน เขาบิดเบือนนั่นน่ะแน่นอน ญี่ปุ่นตอนเปิดประเทศ ตามก้นฝรั่งทุกอย่างแล้วเลียนแบบ ไม่คิดชีวิต  เพียงแต่มีพัฒนาการของตนเอง ขยัน สู้งานหนัก  และรักชาติ รักพวกพ้อง เป็นชีวิตจิตใจ มีสปิริตของคนในชาติ ที่จะออกมาขอโทษ ขออภัย และลาออก หากมีส่วนในความผิด ไม่ตะแบงเหมือน คนบ้านเรา เกาหลี ก็เหมือนกัน ฝรั่งเศส มีศิลปะในหัว work smart เทคโนโลยี่ ไม่เป็นรองใคร เคยเหน็บคนญี่ปุ่นว่า ทำงานเหมือน  มด   เคยเห็นแถวมดขนอาหารมั๊ย  work hard เอากันให้ตายไปข้างหนึ่ง แต่ไม่เคยมีงานวิจัยทางเทคโนโลยี่ได้ โนเบล เลย ใช่มั๊ย มีแต่วรรณกรรม กะ สันติภาพ เท่านั้นละมั๊ง ความคิดริเริ่ม ยังสู้ พวก ผิวขาวคอเคซอยด์ ไม่ได้ เรื่องพระนเรศวร คงต้องไปดู ชอบมาก พี่ชอบผู้นำที่เข้มแข็งเด็ดขาด มีความเป็นผู้นำ จากคุณ : สดายุ... - [ 14 ธ.ค. 48 05:38:27 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ๖๒. รื่นเริงเถลิงยุคะสมัย ปุระไกลก็เกี่ยวดอง ร่วมภาวะพานิชะสนอง ธนะ-ทองก็ไพศาล ๖๓. การยุทธประดุจจะละจะเลือน ก็เสมือนจะหย่อนยาน พากย์พร่ำก็คำเสนาะสนาน รณะการณ์ก็เกรงกลัว จากคุณ : สดายุ... - [ 15 ธ.ค. 48 12:14:49 ]

ความคิดเห็นที่ 76 สวัสดีครับคุณสดายุ ฮิ ๆ เขียนคุยใน คห.ที่ ๗๕ เสียยาวเหยียด ส่งมาหายเข้า ป่าไหนก็ไม่รู้ ไม่ได้ร่างเก็บไว้ด้วย เสียดายกลอนเขียน ถึงพระเจ้าตากสินจัง ขึ้นมาหมายเหตุไว้ครับว่า ๗๕ น่ะผมเอง :) จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 15 ธ.ค. 48 15:28:55 ]

ความคิดเห็นที่ 77 คุณรามครับ ไปอ่านต่อในบล็อคละกันครับ ปิดม่านก่อน จากคุณ : สดายุ... - [ 21 ธ.ค. 48 12:52:46 ]

ความคิดเห็นที่ 78 พากเพียรเพียง มธุ วรรณะสุนทรวิชา อาจาริยาภา วะไกร ถ้วนทั่วโลกะอุฬาร์ทิศาวรสมัย ภาคเพียงนภาลัย ประมาณ ใดใดคีตะวิทิตประดิษฐ์สรรพะตระการ แนวนำ ธ ชำนาญ มรรคา ดำเนินตาม มห วีระเลขพจนา ตามทางกวีจาร์ นิพนธ์ แม้นด้อยเด่นพละปัญญะโมหะมนจน พากเพียรจะเรียนกล พิจารณ์ พิศแล้วอาจจะประหนึ่งลุโทษะคุณะการ ทาบรอย พระอาจารย์ นุกรรม ขอโทษาทัณฑ์ตละข้าลุกาละจะกระทำ ยกด้วย นยะคำ นุวร จากคุณ : ข้าพเจ้าเองครับท่านสดายุ - [ วันปีใหม่ 20:57:54 A:58.10.216.20 X: ]

ความคิดเห็นที่ 79 พิรุณโรยโปรดโปรยพร่าง นภ กว้างชะอุ่มเย็น นยะ ผ่อนทุกขเข็ญ อุบัติมาแต่กาลบรรพ์ วยุ โบยก็โอยโอด ดุจโกรธพิโรธพลัน ตละ รายกระจายอัน ณ ทุ่งข้าวทุกราวรวง สุร เพียงจะประกาศ สรุ นารถตวาดปวง พยับ เปลวให้เลวลวง ตระหนก ถึงคดีกรรม อุทก ธารละหานใส ชอุ่มใบ พลีธรรม จุติ ก่อธัญญะนำ กสิเกื้อ อีกสักกาล จะหว่านพรรณธัญญะรส จะปรากฏอีกไม่นาน สิจะ เกื้อ ณ วิญญาณ สยามได้ให้ยังยง แต่งเมื่อตอนฝนตกครับท่านสดายุ จากคุณ : ข้าพจ้าเองครับท่านสดายุ - [ วันปีใหม่ 21:13:33 A:58.10.216.20 X: ]

ความคิดเห็นที่ 80 สวัสดีครับ....คุณข้าพเจ้าเองฯ...ชื่อยาวจัง เข้ามาเห็น...สัททุลฯ..ในคคห 78 แล้วแปลกใจอยู่ครามครัน นึกไม่ออกว่าใคร อ่านดูแล้วก็ไม่ใช่คนหัดใหม่แน่นอน คนเขียนฉันท์...โดยเฉพาะสัททุลฯ...เท่าที่รู้จัก... 1.ครูไหวใจร้าย ดูสำนวน...การใช้คำ...ก็มีส่วนใกล้เคียง แต่เมื่อไม่มีสัมผัส..ลหุ...ท้ายวรรคแรก ก็ดูจะลดความเป็นไปได้ลงไป การใช้ศัพท์...แค่..วิทิต..คำเดียว ก็คิดว่าน่าจะต้องอายุเลย..30 การวางตำแหน่ง...สรรพะ...เพื่อให้อ่านว่า...สะพะ ก็กลับมาเป็นครูไหวฯอีกครั้ง แต่..ครูไหวฯ...ไม่จำเป็นต้องลงชื่อนี้ 2.พ่อจอมอสูร หนุ่มไฟแรง ก็ไม่จำเป็นต้องลงชื่อนี้ เหลือใครอีกล่ะ..? ส่วนใน...คคห.79 พิรุณโรยโปรดโปรยพร่าง นภ กว้างชะอุ่มเย็น นยะ ผ่อนทุกขเข็ญ อุบัติมาแต่กาลบรรพ์ 100000...........110102 110012...........100000 พอบทสอง....ฉันทลักษณ์ไม่เป็นตามบทแรก หรือไม่ก็เล่นคำหนักเบา...แทน...สั้นยาว วยุ....ลหุ-ครุ...เพราะเสียง..ยุ...หนักแน่น เช่นเดียวกับ...สุร....อ่าน..สุระ...เสียง..ระ-หนักพอเป็นครุได้ เลย...ไม่รู้แล้วว่าเป็นประดิษฐ์ใหม่หรือเก่า ...แต่อ่านแล้วจังหวะดีครับ อย่างไรก็แล้วแต่ ยินดีที่มีคนเขียนฉันท์เข้ามาโพสต์ ซึ่งที่ผ่านมา...ไม่รู้ว่ากลัวอะไรกันนักหนา สัทธราฉันท์ ๒๑ .. ๐ งามนัก วรรควรรณประพันธ์จาร วิจิตระนยะผสาน ฟุ้งจรุงมาน ละลานมี ๐ งามนัก วรรคผุดประดุจธีร์ ศักยะวุฒิวิถี นำเพราะคัมภี- รภาพสรรค์ ๐ งามกลอน ย้อนศัพทะรับกัน ศิลปะรสะประพันธ์ เอมเขษมปัน กระชั้นใจ ๐ งามโคลง โยงความพิรามไข ลิขิตะอรรถะประไพ วางสว่างไหว ณ ใจนี้ ๐ งามกาพย์ วาบตรึงคะนึงมี รัถยะธิระวจี เพื่อจะเอื้อศรี ฤดีสม ๐ งามฉันท์ นั้นดุจวิพุธพรม ขจิตะคติภิรมย์ เยียวจะเกลียวกลม บรมกานท์ ๐ งามคำ นำคิดประดิษฐ์ขาน วิทยะคุรุอุฬาร หวังจะหยั่งมาน สราญแล. จากคุณ : สดายุ... - [ 5 ม.ค. 49 13:04:36 ]

ความคิดเห็นที่ 81 โฮฮฮฮฮฮฮโฮฮฮฮฮฮ ท่านจารย์จำข้าน้อยไม่ได้ ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ท่านเคยสู้เสียสละเวลาอุตสาห์สั่งสอน แต่ข้าพเจ้าก็มิได้รีพลายตอบขอบคุณ ก็ด้วยเมื่ออ่านสักพัก ความรู้สึกด้อยปัญญาก็ปรากฏฟุ้งขึ้น จึงไม่แตะต้องงานกวีอีก เรียกว่ามึนหมัดไปพักใหญ่ และระลึกไว้ว่าจะไม่เข้าไปอ่านอีก หากแต่จิตใจมันก็โลเลไม่เป็นหนักเป็นแน่น ก็ต้องแอบย่องเข้าไปดูกวีนิพนธ์ของท่านอีกเช่นเดิม เมื่อนั้นฟืนที่มอดนิ่งสนิทอยู่ ก็ราวดังมีลมอ่อนๆโชยให้แวบวาบเปลว ขึ้นภายใน จึงสำนึกได้ว่าการที่ชาตินี้จะละทิ้งกวีไปเห็นจะจนด้วยหนทาง เลยแสดงตัวมาคาระวะท่านเช่นฉะนี้ แต่เหตุอันมีด้วยว่า ข้าพเจ้าเกรงท่านจะไม่โปรดสั่งสอนเช่นดังแต่ก่อน จึงมิได้ก้าวล่วงออกนอกปริมณฑลแห่งที่กำบังนี้ พึงซ่อนอยู่ภายในนามอันมิได้แจ้งว่าเป็นผู้ใด ........ชาตินี้ก็ช้าไปเสียแล้วที่จะตามติดท่านไปได้ ข้าพเจ้าห่างชั้นกันกับท่านนัก ท่านผู้นี้เป็นผู้ที่สามารถสร้างพลังใจได้เสก และก็ริดพลังนั้นลงเช่น เดียวกัน .............................เคารพด้วยใจอันแท้จริง จากคุณ : โอ๋ - [ 6 ม.ค. 49 17:47:46 A:58.9.17.125 X: ]

ความคิดเห็นที่ 82 ที่ผ่านมาไม่รู้กลัวอะไรกันนักหนา....... ก็จะไม่กลัวได้ไงครับท่าน วิจิตระนยะผสาน ศักยะวุฒิวิถี ศิลปะรสะประพันธ์ ลิขิตะอรรถะประไพ วิทยะคุรุอุฬาร รัถยะธิระวจี ขจิตะคติภิรมย์ คิดได้ไงครับ??? ยังมีอีก ท่านทำกระดาษแบนๆให้เป็น3D ได้ไงครับ เช่น น้ำหลากฝั่งระดะสายสยายอุระอุไร โลมรึงก็ตรึงฆาน สาดลำแสงระดะทาบขนาบณปถวี หอมหนึ่งนั้นผิวะแทรกชำแรกกระอุกระอวล แดงผิว์เลือดละหลั่งประดังสวรรค์ ตรงณขอบโพยมจะโน้มจะคอย อุทัยละวันบุหลันทะยอย จะคล้อยบน คือที่จริงมันยังมีอีกมากแต่สาทกยกมาหมดเกรงชาวประเทศเขาจะชังหน้า ถ้าจะเปรียบเป็นคีตะวาทิตที่เขาบรรเลงอยู่นั้น ทั้งเพลงก็จะหาวรรคสะกิดใจได้สักน้อยหนึ่ง กระนั้นก็ยังครวญคร่ำกันซ้ำไปมา หากแต่กวีนิพนธ์พจนาของท่าน หนึ่งก็สง่าด้วยลีลา ร้อยก็งามด้วยจินตนภาวะ เช่นโดยสุจริตฉะนี้แล้ว ไฉนจึงระแวงแคลงหทัยดุจนัยที่กล่าวไว้เบื้องต้นว่า ชนาชนเขาก่นเกรงบุญเล่า จากคุณ : โอ๋ อีกละ - [ 6 ม.ค. 49 20:53:47 A:58.9.17.125 X: ]

ความคิดเห็นที่ 83 อ้าว...คุณโอ๋..เองหรือนี่ เอ...ผมไม่เคยเห็นเขียนฉันท์มาก่อนเลยนะ หากว่าลองดูเป็นบทแรกๆ....ก็ต้องขอชมว่า เขียนฉันท์ได้งดงามคนหนึ่งทีเดียว ยังนึกๆอยู่นะครับว่า ห่างหายกันไปจากไทยโพเอมแล้ว นึกว่าไม่ค่อยว่างเข้าเวป ส่วนผมก็เขียนได้เรื่อยๆ ตราบที่ที่ทำงานยังพอมีเวลา ในอนาคตก็ยังไม่แน่เหมือนกัน แปลกใจเหมือนกันที่ว่าทำไม ถึงคิดเลิกลาไม่อยากเกี่ยวข้องกับร้อยกรอง..? ความเห็นของผมว่า... แม้ว่า...เราอาจมีข้อติดขัดใดๆก็แล้วแต่ ทำให้ไม่อาจพอใจในสิ่งที่ตนเอง เขียน....ได้เท่ากับ....ที่คนอื่นบางคนเขาเขียน ก็ไม่ใช่เหตุที่ต้องถึงกับทำให้ท้อแท้ หรือเบื่อหน่ายแต่อย่างใด ตัวผมเองทุกครั้งที่มอง-เห็นอะไร บางครั้งก็จะนึกเป็นบทบรรยายร้อยกรอง อย่างเช่นเวลา...เห็นน้ำตกกระโจนลงมาจากหน้าผา มันมีอาการอะไรบ้างที่กระทบตาเรา..ใจเรา...? ละลิ่ว ละล่อง ฟุ้งฟาย วาววาม ชื้นฉ่ำ หรืออย่างไปเห็นเขาปล่อยโคมลอยที่เชียงใหม่ ช่วงปีใหม่...ทันทีนั้นก็นึกโคลงสี่ได้สองบาท ๐ โคมลอยปล่อยโรจน์เรื้อง.....ราวจันทร์ กลว่าส่งความฝัน...................สู่ฟ้า มันรู้สึกสนุกที่ได้คอยคิดคำ ส่วนตัวผมสนุกกับการเล่นคำ-เล่นความ และไม่สนใจความคิดคนอื่นสักเท่าไร คุณโอ๋...ชมผมมากไปครับ มีอีกหลายคนที่คอยตามอ่านแล้วส่ายหน้า-ส่ายหัว เยอะแยะไปครับ ผมแข่งกับงานเก่าๆของตัวเองเท่านั้น โดยเฉพาะฉันท์....หากย้อนไปอ่านงานเก่า ตอนเริ่มเขียนเข้าเมื่อใด... ก็อยากลบทิ้งทั้งหมด เพราะมันไม่ได้เรื่องเลย...ในความคิดตอนนี้ จากคุณ : สดายุ... - [ 7 ม.ค. 49 08:25:42 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ปีใหม่ผมไปออบหลวงมา ก็ได้กลอนมาบทหนึ่ง เขียนเพราะเห็นสายน้ำมันเต้นระริก ล้อแดด....บทนี้เขียนเร็วมาก ๑. กระซิกฟองเต้นเร่าหน้าเขาขาด กระเซ็นหยาดขาวย้อนสะท้อนแสง ลมคิมหันต์โกรกกราวก็หนาวแรง วูบถึงแหล่งน้ำใจจนไหลย้อน ๒. กระโจมผ้าหลากสีสันชีวิต พร้อมคู่คิดคู่รักมาพักผ่อน ตราบดื่นดึกยินเย้ายั่วเว้าวอน ดังออดอ้อนเรื่อยเรียงแข่งเสียงน้ำ ๓. โอ้..ชดช้อยค่อยก้าวด้วยหนาวนัก พิศผ่องพักตร์ใจเต้นไม่เป็นส่ำ แม่..ยาตรเยือนเบือนเห็นก็เป็นกรรม เหมือนแม่ย่ำเหยียบยกเอาอกชาย ๔. น้อยไปหรือมืดดำในค่ำนี้ ห่มร่างที่จ้องจับจนลับหาย ทิ้งแต่แววตาวับยากลับวาย เหมือนทิ้งสายใยยาวให้สาวเอา ๕. เอิกอึงด้วยแซ่ศัพท์เสียงนับถอย ยิ่งกาลคล้อยเฮฮาทั้งป่าเขา ที่เหน็บหนาวอิงแอบคอยแนบเงา คีตการณ์เอื้อนเย้ากล่อมเอาใจ ๖. ตราบเที่ยงคืนผืนน้ำระร่ำระริก พรายฟองพลิกฝ่ากาฬสมานสมัย บนฝั่ง..อกโชนคุกระอุกระไอ รอปีใหม่..ผ่านจนกระวนกระวาย ๗. แล้วคลื่นเสียงชยะศัพท์ก็รับขึ้น ท่ามทะมึนไพรกว้างก่อนจางหาย จึงแก้วกรรทบย้ำเสียงกำจาย บ่งความหมายเชื่อมใจแลไมตรี ๘. ลมนั้นหนาวร้าวผิวเป็นริ้วแตก กลับซึมแทรกน้ำใจจนไหลปรี่ ระริกเต้นเกินหน้าลำวารี โอ้..ค่ำนี้โอบอุ่น..ก็บุญแล้ว..! ๙. ไร้จันทร์หากมีดาวเต็มราวฟ้า ลมลูบป่าคลี่หนาวเสียงผ่าวแผ่ว พันธุ์พฤกษ์สัตว์ป่าเหนือยังเหลือแนว ได้ส่งเสียงเจื้อยแจ้ว...อยู่แถวนี้ ๑๐. น้ำค้างหนาวหยาดเหยาะลงเลาะเชือก หยดเป็นเทือกท่ามลมพัดพรมถี่ เสียงนกดึกแว่วบ้างเป็นบางที เสียงลมวีไม้บ้างเป็นบางครั้ง ๑๑. เชื่อมระหว่างความนัยเยื่อใยสอง คือหยาดของน้ำใจที่ไหลหลั่ง รวมเป็นหนึ่งพันธะสร้างพลัง ยึดเหนี่ยวรั้งใจกันจวบวันวาย. จากคุณ : สดายุ... - [ 7 ม.ค. 49 08:34:58 ]

ความคิดเห็นที่ 85 เห็นอักษรเป็นภาพ เห็นภาพเป็นอักษรครับ มันแยกกันไม่ค่อยออก ว่าอันไหนอักษร อันไหนภาพ ด้วยความสัตย์เลยนะครับ เพราะผมเองเป็นคนที่นิสัยแย่เอามากๆคือผมไม่ค่อยจะยอมนับถือใคร เรียกว่าคนถือดีเห็นจะสม บทกวีหลายท่านหลายคนผมก็พอได้อ่านมา แต่ก็รำคาญไปเสียหมด เพราะลีลาคำไม่ได้ต้องใจ มีผู้หญิงอีกคนชื่อ ชยศรี เสียชีวิตไปแล้ว คนนี้เป็นอีกคนที่ผมทึ่งในความสามารถ ท่านทั้งคู่ ในสายตามผมเท่านั้น ที่จะเหมาะจะเรียกว่า นักกวี และเป็นผู้"แต่งบทกวี" มิใช่"เขียนกวี"อย่างแท้จริง มันไม่รู้จะบรรยายอย่างไร คำฉันท์ของท่านสดายุ อ่านแล้วมันยิ้ม มันรื่น มันแย้มที่มุมปาก มันบรรยายยาก มันมีความรู้สึกว่ามันปราณีต มันบรรจง และอยากสักครั้งที่จะกลั่นมันออกมาแบบนั้นบ้าง แต่เมื่อทำไม่ได้ก็ท้อแท้ แม้จะพัฒนาตัวตนเท่าไหร่ พอกลับมาดูท่าน มันก็ยิ่งห่างชั้นเข้าไปใหญ่ ทั้งสิ้นทั้งมวลนั้น กล่าวด้วยความสุจริต จากนี้ขอคารวะดวงวิญญาณคุณป้าชยศรี ชาลี ที่จากไปแล้วเมื่อปี2544 ด้วยความเคารพครับ จึงขออนุญาติคุณป้าแสดงบทฉันท์ของคุณป้าให้บุคคลอื่นได้รู้จักด้วยครับ ประทีบหทัย มีนาคม๒๕๐๐ อ้าพระพายกระโชกและโบกพยับ พโยมสิเมฆธเสกสลับ....................นภาทั่ว คลื่นก็โถมถลาเพราะฟ้าจะรั่ว และพฤกษ์ก็ไหวละใบจะกลั้ว............จะเกลือกดิน พร่างพะพราวสกาวธราระริน ณ ฟาก ณ ฟ้าคณาธนิน...................ชลาลาด นุชระทึกระทมเพราะตรมและหวาด ณ รัตติกาลสะท้านมิอาจ.................จะยืนหยัด ธรรมชาติและชีพสิบีบและรัด ประหนึ่งจะผลาญระรานมนัส.............ระทดท้อ สุขมลายและคล้ายกะโชคจะล้อ ประดัง ณ ทุกข์คละคลุกผิพ้อ............บพ้นเข็ญ โน่นอะไรนะลิบระยิบสิเห็น ก็ดารกา ณ คราธเร้น.....................นภาร้าย ชีพก็ใช่จะเปลี่ยวและเดียวฤคล้าย รติละมุนและอุ่นละม้าย..................เพราะพบมิตร อ้าประทีบหทัยจะใกล้และชิด ผิทุกข์จะตรึงก็พึงพินิจ....................ดวงดาว ยามระทดจะปลดอุราระร้าว ก็เพราะสุมิตรจะโน้มจะน้าว...............จะร่วมแรง อิทวงศ์ เสียงสวรรค์-เพลงสวาท สิงหาคม ๒๔๙๔ ค่อนคืนณคราแข...............รุจิแลระวาดระวี ฟากฟ้าและธาตรี................ตละล้วนวิโรจน์วิไล แสงดาวสกาวเด่น..............สิวะวับสลับไศล เย็นเยือกณทรวงใน........เพราะพระพายผะแผ่วและพริ้ว ธาราระรินรื่น....................ธระคลื่นระลอกระริ้ว ดั่งเชษฐะกรีดนิ้ว...............ทิพะย์พิณระบิลระบือ โสตรแว่วสวรรค์เสียง..........สุรเพียงบรรเลงบันลือ เพลงรักขนิษฐ์หรือ.............จะบ่หวังสวรรค์สวาท โอ้ปั่นและป่วนปาน.............ฤดีนั้นจะคลั่งจะขาด อำนาจดุรีย์อาจ.................จะประทับฤทัยระทม คิดคราดนูใกล้..................สุรเพียงพิลาปภิรมย์ ครั้นไกลหทัยตรม..............รติต้องระทวยระทด แขเอย ณ คราหวล.............วธุครวญสลักสลด เอ็นดูวธูปลด....................ศละด้วยจราจรัล ลับแขและห่อนยิน..............ชละแผ่วดุรีย์สวรรค์ ข้าคล้ายจะคล้ายศัลย์...........สิฤทัยระเริงระรื่น ยามจันทร์จรัสฟ้า................ฤดีข้ามิชุ่มมิชื่น ด้วยคิดคนึงคืน..................ดนุเคียง ณ อก ณ ใจ โอ้ดวงฤดีข้า.....................จรดล ณ ด้าว ณ ใด พาเดือนและพิณไป.............บ่มิอยากจะยลจะยิน ด้วยความเคารพในปรีชาครับป้า จากคุณ : โอ๋ - [ 7 ม.ค. 49 18:11:49 A:58.9.18.224 X: ]

ความคิดเห็นที่ 86 เต็มอิ่มครับคุณโอ๋ นานๆจะเห็นฉันท์ที่คนอื่นเขียนยาวๆอย่างนี้บ้าง อยากขอเอาไปแปะใน บล็อค ครับ คุณโอ๋ คลิกที่ท้ายชื่อผมที่เขียนว่า myblog ก็จะไปที่ บ้านส่วนตัวของผมเลยครับ เก็บงานยุคหลังๆไว้ทั้งหมด จากคุณ : สดายุ... - [ 8 ม.ค. 49 05:05:22 ]

ความคิดเห็นที่ 87 เข้าไปดูแล้วครับผมแต่ด้วยความบ้านนอก ก็ยังงงๆ อยู่นิดหน่อยว่าตรงไหนเป็นตรงไหน แต่ก็อ่านซะอิ่ม ไม่ต้องกินข้าวปลากัน ออ้และวันนี้มีเรื่องรบกวนถามครับ เรื่องคำ ที่เราใช้แต่งฉันท์ บางคำนั้นพจนานุกรมก็ไม่มีไว้ แล้วเราจะสามารถ หาหรือเรียนรู้ได้จากได้อ่ะครับ (เพราะอยากจะคม ต้องบ่มต้องลับ ) จากคุณ : โอ๋ - [ 8 ม.ค. 49 11:39:29 A:58.9.30.86 X: ]

ความคิดเห็นที่ 88 คุณโอ๋ คำที่ผมใช้เกือบทั้งหมด ผมอิงจากพจนานุกรมครับ เพียงแต่ถอดการันต์ออกบ้าง ก็จะได้  ลหุ  มาใช้ฟรีๆ เช่น วิบุลย์  พอเราถอดการันต์ออก จากที่อ่านได้ แค่ วิ-บุน คือ ๑ลหุ   ๑ครุ ก็จะอ่านเป็น วิ-บุน-ละ-ยะ ทำนองเดียวกับ ถวัลยะ ซึ่งเมื่อเอาไปเขียน  วสันตดิลก  หรือ  สัททุล ก็จะง่ายหน่อย ผมผสมเองน้อยมาก อริ + อินทร์ = อรินทร์ ไพรี + อินทร์ = ไพรินทร์ จิตะ + อารมณ์ = จิตารมณ์ ไม่ได้เรียนรู้เรื่อง  สนธิ สมาส มา แต่สังเกตเอา จากการอ่านฉันท์ โคลง ยุคกรุงศรี หากว่าตัวหลังขึ้นต้นด้วย อ มันทำตัว เหมือนกับเป็น สระ ที่รอ จะรวมกับพยางค์หลังของตัวหน้า ว่าแล้วก็นึกถึงเมื่อกรุงแตก เราคงสูญเสียโคลง กลอน กาพย์ ฉันท์ ไปมากมาย รวมทั้งการบันทึกเชิงประวัติศาสตร์ ตามันมองเห็นแถว  เชลย  ที่มีขบวนแถว ยาวเหยียด  เดินทางไปสู่พม่า ๑๔. ๑๑๘. นั่น..!..ล้วนขบวนบุพะประภพ อพยพ ลุแดนไกล คร่ำครวญจะหวนปุระไผท สุตะไห้คระโหยหา ๑๑๙. โอ..!..โสตอุโฆษสรรพะสำเนียง ระบุเพียงจะพึ่งพา เว้าวอนจะย้อนอยุธยา ฤจะว่าจะสิ้นหวัง ๑๒๐. โอ..!..ศัพท์สดับนยะวะแว่ว ปุระแก้วและบัลลังก์ สิ้นแล้วเพราะแผ่วพละพลัง ฤจะยั้งนะยับเยิน ๑๒๑. เผาแผดเพราะแพศยะอธรรม ทุระกรรมะก้ำเกิน สิ้นชาติและวาสนะเผชิญ สรเสริญก็สิ้นตาม ๔. ๑๒๒. โยธยายศหมดสิ้น........ตามกาล เหลือซากเป็นตำนาน............นับอ้าง ยศยิ่งใหญ่ไพศาล................สิ้นสุด คงอิฐหักรกร้าง....................ร่วมพื้นดินสยาม ๑๒๓. โยธยาสิ้นจากสิ้น.........สามัคคี ตระบัดสัตย์ป้ายสี.................ใส่ไคล้ ขายชาติร่วมไพรี..................รุมกร่อน พวกเวย การยุทธ์อ่อนจึ่งได้................ดับสิ้นอวสาน ๑๔. ๑๒๔. เจ้า-ราษฎร์อำมาตยะสมรรถ อภิวัฒน์เขตคาม อำนาจและอาชญะสยาม ก็จะคร้ามมิว่าใคร. จากคุณ : สดายุ... - [ 10 ม.ค. 49 04:51:23 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ขอบคุณมากครับ ผมเองไม่มีพจนานุกรมฉบับใหญ่ๆ(ราชบันฑิต)ใช้อิงจากพจนานุกรมออนไลน์ เค้าบอกว่าฉบับราชบันฑิตเช่นกัน แต่มักจะไม่ค่อยมีคำที่ใช้ๆกัน นับว่าลำบากพอสมควรครับ ถ้าจะโปรด หากมีคำไหนที่มันยากแก่การแปล เพื่อประโยชน์แก่ข้าพเจ้าและบุคคลทั้งหลาย ขอท่านสดายุ จงแสดงความหมาย และรูปศัพท์นั้นด้วยก็จะเป็นประโยชน์มหาศาลแก่วงการกวีครับผม คร้ำครวญจะหวนปุระไผท เว้าวอนจะย้อนอยุธยา ไม่รู้ว่าสองวรรคนี้ คิดออกมาได้ไง คือผมมองภาพไม่ออกว่า คร่ำ-ครวญ-จะ-หวน-ปุระ-ไผท จะคิดประโยคที่มันให้ภาพ และจังหวะเสียงของฉันท์แบบนี้ได้ไง กีฏะแผลงจะแกล้งนาฏ พละมาตรดุจศาสตรา นยะชนปองประหา- ร สภาพสิพรั่นพรึง ตละคมตละเขี้ยว บ่ ละ เหนี่ยวดุจตรึง ชิวะ วายต์ภิปรายถึง ณ จะลัดดัชนี ผิว์จะแย่ง โภชนา สยะ หาก็มากมี จุล ชีพ สิยังมี ทุกข โลมโทมนา นยะใด พิศะเพ่ง มน เล็งพุทธศาส์ ชิพิแข่งละแหล่งหา ก็จะเข่น จะฆ่ากัน ก็ละ เวร บ่ จองเวร ระลึกเห็นเช่นจำนรรจ์ สติอยู่ก็รู้อัน สิจะ ควร ฤ มิควร แล้วไม่เข้าใจว่าทำไมผมแต่งแล้วมันเห่ยๆ เนือ้ความก็ไม่เข้าท่า จังหวะก็ไม่ค่อยสวย คำที่ใช้ก็ไม่ค่อยเวิร์ค จากคุณ : โอ๋ - [ 11 ม.ค. 49 19:13:11 A:58.9.39.26 X: ]

ความคิดเห็นที่ 90 ครับ เป็นข้อแนะนำที่เป็นประโยชน์ ผมเคยทำอยู่ระยะหนึ่ง ช่วงเขียนฉันท์ แรกๆ ตอนหลังไม่ค่อยได้ใส่คำแปลไว้ให้ ส่วนฉันท์ที่เขียนมา ผมอ่านแล้วไม่แน่ใจว่าเป็นฉันท์อะไรชัดเจน คือฉันท์นี่มีมากชนิดเหลือเกิน บ้างก็แทบเหมือนกันเลย เรื่องเนื้อหา มันอยู่ที่เราชอบครับ แต่ละคนอาจชอบไม่เหมือนกัน อย่างผมจะชอบเชิงชู้สาว  ประวัติศาสตร์ ปรัชญาบ้างเป็นบางครั้ง การเขียนเรื่องที่ชอบ ทำให้ไม่เบื่อ ทำให้ตั้งใจ มันอาจไม่ดีทุกครั้ง แต่การเขียนบ่อยๆ ก็จะดีขึ้นได้ในที่สุด จากคุณ : สดายุ... - [ 12 ม.ค. 49 04:05:50 ]