๑
ทิพย์รุ่งสุริยะ
ผิวะจะจำรัสแสง
ระเริงร้อน-รุนแรง
เผาโลกแห้งเหือดกระหาย
หายชุ่มชื้นสุนทรีย์
พฤกษ์พงพี-สูญสลาย
ส่ำสัตว์ก็อดตาย
แหลกร่างกลายเป็นธุลี
ธารธาราน้อยใหญ่
แห้งเหือดไปทุกถิ่นที่
ความตายมากมายมี
มาครองโลก-กำแหงหาญ
เหลือโลกสถิตอยู่
มิรู้ล่วง-กับห้วงกาล
รอพิรุณ-โอยทาน
พฤกษ์พรรณ-ผลิบาน-เบ่งใบ
คืนชีพแห่งชาติพันธ์
กำนัลค่าโลกยิ่งใหญ่
เจริญอารยะธรรมไป
ตามรอยสมัย-วัฏฏกาล
๒
แต่มนุษย์ชาติบ้าคลั่ง
งั่งเขลา-เอาวิชาประหาร
กำนัลโลก-ให้มีงาน
ล้างผลาญ-สรรพสิ่ง-พฤกษ์-เผ่าชน
สร้างนิวเคลียร์มหาประลัย
ไว้ทำลายทุกแห่งหน
สัตว์-สรรพสิ่ง-ผู้คน
แหลกปี่ป่น-เป็นธุลีดิน
แม้พิรุณ-รินผ่าน
โลกเปื้อนสารพิษทั้งสิ้น
มิอาจเกิดมวลชีวิน
ล้วนดับดิ้น-โดยทั่วกัน
เมื่อสิ้นมวลชีวี
ย่อมไม่มี-แล้วชาติพันธุ์
แท้ผู้คนมุ่งใฝ่ฝัน
ที่สุดนั้นคือสิ่งใด.
เกรียงไกร หัวบุญศาล
๑๕ ก.ย. ๒๕๔๑
แก้ไขเมื่อ 04 ธ.ค. 48 21:57:09
จากคุณ :
huaboonsan 
- [
4 ธ.ค. 48 21:55:00
]
เหลือ?
