ความคิดเห็นที่ 1 สวัสดีครับเพื่อน ๆ ทุกท่าน ผมเขียนโคลงบวม ๆ  ชุดนี้ด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดมาหลาย วัน มีความรู้สึกว่าบ้านเมืองเรามันมืดครึ้มอึมครึมไงชอบ กล เมื่อฝ่ายค้านในสภาทำงานไม่ได้ สื่อมวลชนต้องเป็น ฝ่ายค้านแทน แต่ดูเหมือนว่าหาทำยายากเสียเหลือเกิน ส่วนใหญ่เห็นเข้ากันเป็นปีเป็นขลุ่ย ดูทีวีก็แสนจะรำคาญไม่ มีช่องใดที่จะประเทืองปัญญาเอาเสียเลย ต่างมอมเมาด้วย รายการบ้า ๆ ที่น่าเบื่อ หนังสือพิมพ์ส่วนใหญ่ต้องขว้างทิ้ง และไม่ให้ซื้อ เฮ้อ! เมืองไทยยุคนี้ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 12 ธ.ค. 48 02:18:16 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หวัดดีท่านพี่ เอางานเก่าที่ยังไม่ได้เกลา มาคั่นจังหวะพลางๆ ๐ ชีพชนม์เราใช่ยั้ง.............ยืนสมัย พลั้งพลาดอาจบรรลัย.........ลบสิ้น ตรองคิดแต่ควรนัย.............นำสู่ ชนม์แล การณ์ขุ่นเคืองเดือดดิ้น.... .ดับให้สูญหาย ฯ ๐ อัญมณีงามอวดเนื้อ..... ..เนื่องแสง เห็นผ่องพรายสำแดง.. ......ดั่งนั้น เหตุภายนอกเจิดแจรง.. .....ร่วมอยู่ ปลาบเปล่งกำจายคั้น...........จากเนื้อในไฉน ฯ ๐ พานไผทย่อมเพื่อค้ำ.... .ครรลอง ควรแต่สิ่งเรืองรอง..... ......รับรู้ สาธารณ์ห่อนเสพสนอง .....นอบสู่ ห่างเถิดการณ์ถ่อยผู้... ......พากย์ร้อยราคี ๐ อุปทานหากล่วงล้ำ.. .....ดำรง การณ์ย่อมดุจบัวคง... .......คลุกเคล้า อยู่ใต้ต่ำโคลนหลง... .......ลับส่อง แสงแล ยากนักจักขืนเข้า...... ....เคลื่อนให้เห็นสี ฯ ๐ กรรมวจีสะท้อนส่อ.... ....สกุลชาติ เผยพิเรนทร์อวดอนาถ .ฉกาจก้อง บำบัดจิตวิปลาส .ลามอก สำเร็จสำราญท้อง ..ถั่งถ้อยรอยสถุล ฯ ๐ อารยะฤๅคลุกด้วย โดยพาล หากดั่งว่าเปรียบปาน . เปล่าสิ้น ย่อมไกลห่างอันตรธาน เทียบศักดิ์ ได้ชื่อเพียงแลบลิ้น . .ตวัดเลี้ยวเกี่ยวหู แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 48 12:15:36 จากคุณ : สดายุ... - [ 12 ธ.ค. 48 08:28:22 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ๐ เส็งเคร็งโสโครกเร้า.........รุมเมือง โฉดชั่วชูคอเนือง...............แน่นหล้า พูดไปย่อมเปล่าเปลือง.......รอยปาก ตีนต่ำปีนสู่ฟ้า...................ฟากนั้นมีไฉน ๐ บรรโลมแต่เลศท้น..........ทรพิน เมื่อเผ่าพงศ์กาบิน..............เบียดฟ้า เอิกเกริกสำเนียงยิน...........เขย่าโสต ต่ำนั่นหรือแผ่นหล้า............โอ่..หล้าต่ำเหลือ ๐ หอมนักอำนาจนั้น...........เหลือหอม พันหมื่นโกสุมยอม.............ยอบให้ เช้าสายบ่ายเย็นดอม...........ดมสูด หมื่นพูดแสนพากย์ไซร้........เศษเสี้ยวสาธยาย ๐ มูมมามห่อนมิดเม้ม..........โสมม จดจ่อแต่อาจม..................จากพื้น สมพาสถ่อยคารม...............รับส่ง สิ้นแฮ ฟูฟ่องน้ำลายรื้น.................ร่วงคว้างระหว่างขวัญ ๐ อนันต์อนรรฆถ้อย...........ทุพพล ซากศพว่าสุวคนธ์...............ขุดอ้าง เกวียนลากว่าไพชยนต์........ยกอวด อินทร์เวย วิปริตท่ามเวิ้งว้าง................สว่างแล้วฤๅสลาย จากคุณ : สดายุ... - [ 12 ธ.ค. 48 10:09:20 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ชนใดเอาแต่อ้าง...........คุณงาม งานชั่วกลับซุกตาม..........หับห้อง ชนยากทั่วเขตคาม...........ทำนิ่ง...เฉยแอ ใครติถึงการต้อง.............ถูกฆ่ารมควัน เนี่ยมันเป็นซะยังงี้ท่านราม สวัสดีท่านสดาฯ ด้วยค่ะ กำลังจะอำลาเน็ตแว้บมาเห็นบทกวีท่าน ขอฝากไว้ด้วยค่ะ ไปละค่ะ จากคุณ : ทิกิ (tiki_ทิกิ) - [ 12 ธ.ค. 48 10:24:51 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตอนนี้รู้สึกว่าบ้านเมืองกำลังสับสนอลหม่านไปหมด ต่างฝ่ายต่างช่วงชิงพื้นที่  ฉกฉวยมวลชน  จะเชื่อสื่อหรือก็เกรง จะเชื่อรัฐหรือก็กลัว  ไม่รู้ว่าอะไรคือความจริง (แต่ใจจริงก็ไม่นิยม่ชมชอบรัฐอยู่แล้วด้วยล่ะค่ะ) งงจริงๆ จากคุณ : สหายสันติ - [ 12 ธ.ค. 48 10:50:11 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มีศักดิ์เอาไว้เซ่น          เหล่าซากสากสวรรค์ ๚ ชอบประโยคนี้มากๆเลยค่ะ... คนสมัยนี้ศักดิ์ศรีมันสู้น้ำเงินลำบากจังเนอะคะ ^^" จากคุณ : P_JUNG_PIGLET - [ 12 ธ.ค. 48 11:24:37 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สวัสดีครับคุณสดายุ ขอเขียนให้หายงุ่นง่านอีกตอนสองตอนนะครับ ถวิลใดนะใจเจ้า รึบูดเน่าเขม่าหนา จะถูกถุยและหุยฮา ก็ช่างหัวบ่กลัวเกรง ถลกท่าถลาถ้อย ตะแบงพล่อยตะบอยเพลง ประชาเฉาก็เง่าเอง ฉะนี้สื่อกระบือสา กระสันเสพศฤงคาร กระหม่อมบานเพราะเงิน -บา! กระดูกเดนกระเดือกดา สลอนหน้าสลัดหนอ ตระเวนปล้นซะจนแปล้ กระเพาะแอ้ทะลักออ กระดาษแขรึกราบขอ ประดาพ่อกระดกผัน มลักเกียรติยศกลับ กระโจนถับทุอาธรรม์ ถล่มมารและต้านมัน ถวายหัวมิกลัวโหง ถวิลอันถวัลย์เอก วจีเรขน่ะจรรโลง นครไกลประลัยโกง อำรุงสื่อระบือสาร ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 48 01:20:06 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 12 ธ.ค. 48 14:40:41 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สวัสดีครับคุณ ทิกิ (tiki_ทิกิ) ยานีสักหน่อยนะครับ ขอชนประชาชาติ มองอำนาจที่ยาตรา จากเขาที่เรากา- กบาทบานนับล้านใบ ดีชั่วอย่ามัวเฉย เป็นเชลยเสียเมื่อไร ทั่วถ้วนแห่งคนไทย ล้วนเป็นไทยถ้วนทั่วกัน!!! ตามเก็บทุกรอยก้าว เปิดแสงดาวต้องกดดัน ถามตัวอย่ามัวตัน ให้ตระหนักเราคือนาย ลูกน้องเราอยู่โน่น สวมหัวโขนเที่ยวซื้อขาย ทำดีอย่าดูดาย สมควรชมไม่แชเชือน ทำชั่วอย่าปล่อยแช่ เดี๋ยวความแย่จะมาเยือน เผลอเราถูกเผาเรือน แถมลุกตามมาเผาตัว ตามดูดารดาษ อย่าเกรงมาด-เขาเมามัว!!! อำนาจใครเนียนัว มักเหม็นเน่าทุกนายนาง ๚ะ๛ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 12 ธ.ค. 48 15:34:09 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สวัสดีครับคุณสหายสันติ คัดเอาของ 'คมทวน คันธนู' กวีซีไรท์ในดวงใจของผมมา ฝากนะครับ จากหนังสือ 'นาฏกรรมบนลานกว้าง' แด่เพื่อนหนังสือพิมพ์ .......................... คมทวน คันธนู ๐ใดที่ปั้นข่าวขึ้น         หลอกขาย ใดที่หัวหดหาย            ห่อนเขยื้อน ใดที่พ่นพิษผาย           แผ่ออก คือเศษกระดาษเปื้อน  หมึกป้ายบัดสี ๐ใดที่เสนอข่าวด้วย     อุดมการณ์ ใดที่เจตนาหาญ           ฮึกสู้ ใดที่ปลุกวิญญาณ        ยืนหยัด คือกระดาษควรผู้         เอ่ยอ้างความดี ๐ข่าวลือถึงชื่อเพื่อน นั้นแปดเปื้อนแต่อับปรีย์ ใครติงก็รุมตี ตวัดลิ้นบรรเลงลาย ๐น้ำหมึกจึงไหลลาม เป็นน้ำกามอยู่กลายกลาย เพื่อนเอยไยยางอาย ระเหยเหือดฉะนี้ฮา! ๐นกน้อยในไร่ส้ม น่ะโสมมเสมอมา เพื่อนยกสมัญญา ขึ้นข่มขู่กับผู้ใด ๐เอียงร่างกระเท่เร่ และทุ่มเททั้งหัวใจ วิ่งร่าเข้าหาใคร ผงกหัวจนตัวโยน ๐แอ่นอกทำอวดอ้าง พอเงินง้างก็เงนโงน เห็นปืนในมือโจร ยิ่งอ้ำอึ้งตะลึงเออ! ๐ขายตัวทำไมกัน และขายมันทำไมเกลอ ศักดิ์ศรีอันเลิศเลอ ช่างต่ำต้อยเหมือนโคลนตม ๐รวมก๊วนก็ล้วนแก๊ง กลุ่มอีแร้งคะนองลม จับจ้องแต่อาจม ที่เขาทิ้งไว้เรี่ยทาง ๐เกิดมาแค่หนหนึ่ง ไฉนจึงมาจืดจาง ถูกขุนจนลืมฟาง และลืมชื่อประชาชน ๐เพื่อนเอยอุดมการณ์ ควรยึดถือให้คงทน คบโจรเมื่ออับจน ก็เหมือนหมามันเมินมอง ๐คนยากทุกหย่อมย่าน อย่าข้ามผ่านโดยลำพอง อ้อมอกอันเนืองนอง จักโอบอุ้มอยู่อาจิณ ๐ความคิดก็คือทวน คอยแทงสวนกับทวนทมิฬ เพื่อนเอยคงเคยยิน ถึงคำอ้างที่เลือกเอา ๐ทางเลือกคือทางหลัก จะตายหนักหรือตายเบา เพื่อนคิดจะเป็นเขา หรือขนนกที่ล่องลอย ๐สายน้ำมิรอท่า และเวลามิรอคอย ควรที่จะล่าถอย หรือเดินหน้าเข้าฝ่านำ ๐กระแสเลือดประวัติศาสตร์ทุกหยาดหยด คือสายเลือดคนขบถที่คลาคล่ำ ทุกหยาดหมึกแต่ละหยดต้องจดจำ ว่าไหลแทบเท้าอธรรมหรือทิ่มแทง ๐จรรยาบรรณอันวิจิตรบรรจงใส่ ถึงตกอยู่หนใดต้องเปล่งแสง จรรยาบรรณต้องไม่เบือนตะบิดตะแบง ยิ่งถูกแว้งฉกกัดยิ่งอาจอง ๐หนังสือพิมพ์ต้องตีแผ่สะท้อนภาพ ความเลวทราม-ความหยามหยาบ-ความสูงส่ง เป็นหัวหอกกระบอกเสียงอันเที่ยงตรง มิใช่ล้าหลังลงเป็นเรือเกลือ ๐เมื่อหาญเป็นเช่นเหยี่ยวขยับปีก กรงเล็บนั้นต้องฉีกขยุ้มเหยื่อ ใช่จนตรอก,กลอกตาทำง่าเงื้อ เหลียวตรลบตะปบเนื้อประชาชน ๐ศักดิ์ศรีของคนทำหนังสือพิมพ์ ใช่กระหยิ่มยิ้มผยองลำพองขน แต่ต้องจักอ่อนน้อมและถ่อมตน ทั้งซื่อสัตย์อดทนต่อผลงาน ๐ปากกาเป็นเกียรติศักดิ์แห่งนักข่าว หากสัตย์ซื่อประชาชาวจักกล่าวขาน ปากกาที่จันไรอยู่ไม่นาน คือสัจจะตลอดกาลหนังสือพิมพ์. แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 48 16:23:38 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 12 ธ.ค. 48 16:18:58 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีครับคุณ P_JUNG_PIGLET ขอคัดของ 'คมทวน คันธนู' มาอีกสักบทนะครับ จาก หนังสือ'นาฏกรรมบนลานกว้าง' เช่นกัน ต้านพายุ .................. คมทวน   คันธนู ๐โพ้นเบื้องหน้าป่าเขาทอดเงาครึ้ม แดดสีทึมทอดตัวสลัวสลด ทางที่ทอดถึงเปลี่ยวถึงเคี้ยวคด ใช่ที่เธอจะรันทดทอดอาลัย ๐เมื่อสังคมเส็งเคร็งและโสโครก ความเศร้าโศกมิใช่เครื่องปลดเปลื้องได้ ถ้าเธอกล้าฝ่าฟันโดยมั่นใจ เธอก็ก้าวต่อไปโดยไม่ท้อ ๐ร้องไห้เถิดถ้าจะร้องเพื่อจะลุก แต่อย่าร้องเพื่อจะทุกข์เถิดร้องขอ ซึ่งน้ำตาแต่ละหยดที่รดออ จะเหมือนตรวนแต่ละข้อคอยยึดยื้อ ๐ไม่มีดอกเทวดาบนฟ้านี้ ป่วยการหมายบารมีมายึดถือ มีแต่ตัวมีแต่ตีนมีแต่มือ ที่จะลงที่จะรื้อที่จะทำ ๐ทุกทุกย่านหย่อมหญ้าที่ย่างเหยียบ ใช่ปูพรมราบเรียบให้เหยียบย่ำ ล้วนหนามคมหินแข็งคอยแทงตำ ทั้งผงฝุ่นหมุนคล่ำกระหน่ำวน ๐ไม่มีใครไม่เคยไม่ผิดพลาด ไม่มีใครไม่เคยขลาดมาแต่ต้น เมื่อมีเมฆย่อมมีความมืดมน หลังพายุผ่านพ้นจึงสร่างซา ๐แด่เธอที่หาญกล้าสู้พายุ ด้วยใจมุมุ่งมั่นโหมฟันฝ่า ประสานใจ, ประสานตน, ประสานตา ก็รู้ว่าเธอจะชนะมัน. จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 12 ธ.ค. 48 16:23:11 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อืมม์ ผมกำลังพยายามอ่านมาจริงๆ คุรรามกำลังมาในอารมณ์ไหน แต่ช่างเถอะ ไม่สำคัฯหรอก แค่อ่านและ.............คิด/ขิ้ม/ ตามก็ชื่นใจแล้ว แฮ่ะๆ จากคุณ : GTW - [ 12 ธ.ค. 48 20:39:31 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ^ ^ พิมพ์ผิดเพียบเลย น่าสงสัย ฮี่ๆๆๆๆ จากคุณ : GTW - [ 12 ธ.ค. 48 21:01:27 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีครับคุณ GTW ง่า-เป็นอารมณ์บ้าของผมเองครับ เอ..เล่าดีหรือไม่เล่าดี หว่า (กลัวถูกตื้บ) ยอมเสี่ยงละนะ (ใส่หมวกกันน็อค แล้ว)-ความบ้ามาเยือน หลังจากที่รับประทาน ซีดี.กับเอ เอส.ทีวี.ของคุณสนธิเข้าไปเยอะ แต่รับรองว่าไม่ใช่การ ฮวบฮาบรับประทานอย่างแน่นอน ฟังแล้วก็ :- คิด, ตรวจ สอบข้อมูล (เท่าที่จะค้นคว้าหาได้),เปรียบเทียบ, ทบทวน, ชั่งใจ ฯลฯ แล้วผมก็สรุปเป็นการส่วนตัวเบื้อง ต้นได้อยู่เรื่องหนึ่งว่า กรณีคุณสนธิเป็นเรื่องที่ดี เพราะ กำลังทำหน้าที่เป็นเสมือนฝ่ายค้าน จากการที่ฝ่ายค้านตัว จริงไม่มีพลังและยังแป้กอยู่  มีหลายเรื่องที่คนบ้านนอก ไกลปืนเที่ยงอย่างผมไม่เคยรู้ ทว่าจะจริงหรือไม่ ผมก็ไม่ ได้ผลีผลามเชื่อ ต้องหันกลับไปดูอีกข้าง แล้วนำมาขึ้น ตราชั่ง ผมคิดว่างานนี้คุณสนธิทำประโยชน์แก่บ้านเมือง เรื่องไม่จริงเขามีหลักฐานแก้ต่างได้ คุณสนธิก็จะโดนเข้า เองเต็ม ๆ และหากไม่จริงบ่อยครั้งความศรัทธาก็จะเสื่อม ลง แต่ถ้าเป็นเรื่องจริง ก็ถือว่ามีคุณูปการ อุปมาเหมือน กับการควบคุมโรคไข้หวัดนก แค่สงสัยก็ต้องลงไปดู ไม่มีอะไรก็แล้วไป แต่ถ้ามีจะได้ควบคุมได้ทันท่วงที   ระบอบประชาธิปไตยของเราขณะนี้มันเอียงข้าง สามารถ ก่อให้เกิดการพวกมากลากไปได้ตลอดเวลา ต้องมีคน คอยถ่วงคอยดึง สภาวะเช่นนี้สื่อมวลชนควรถือเป็นภาระ และหน้าที่โดยตรง!!! ก็เลยบ้าครับ ถือปากกากล้าหาญไม่กรานกราบ ศิโรราบราพณ์ร้ายน่ะอายเขา ตัวหนังสือสื่อสารคืองานเรา ที่จะเป่าปัถพีให้ดีงาม ชีวิตหนึ่งน้อยนิดสถิตเที่ยง ก็แต่เพียงผลงานชาวบ้านถาม ด้วยคิดถึงตรึงถ้อยกระทงความ เพราะไม่ขามซ้ำขวางเส้นทางโจร ตายไปแล้วเขาลืมไม่ปลื้มหรอก ยิ่งเขาตอกว่านี่อับปรีย์โสณ ก็จะเสียพงศ์เผ่าจากเคล้าโคลน การเที่ยวโอนเป็นอ้อนั้นขอที น้ำหมึกถ้าสามารถทุกหยาดหยด จะเป็นกรดขว้างกราดอุบาทว์ผี ใช้น้ำหมึกตรึกตรองสมองมี คำพูดดีไม่กระดากฝากแผ่นดิน ๚ะ๛ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 13 ธ.ค. 48 01:13:56 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ดุจัง! กลัวแล้วจ้า.... จากคุณ : ญ. - [ 13 ธ.ค. 48 09:21:37 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 15 สวัสดีจ้ะ ญ. สุรางคนางค์สักหน่อยนะ..แก้เอือม                              ๏บ้านเมืองของเรา คมขำลำเนา             ผ่านกาลเวลา ปึกแผ่นมั่นคง           ยืนยงวัฒนา มาแต่ปู่ตา                ท่านรักษาดี                                                               ๏พวกเราลูกหลาน สมควรคิดอ่าน           ไม่รานบุรี คนชั่วน่าชัง                สะพรั่งทรพี หมายตั่งมนตรี            ต้องเตะมันไป                               ๏คำพูดไพเราะ ฟังดูเสนาะ                 ปะเหลาะน้ำไหล ให้ฟังหูเดียว               แม้นเที่ยวเชื่อใจ บังหลวงบรรลัย           ฉ้อราษฎร์บรรเลง                                ๏ขายช้างขายม้า ขายผักขายหญ้า          ขายอ้าขายเอ๋ง ขายโอ่งขายอูฐ           ขายพูดขายเพลง ขายเสื้อกางเกง           อย่าขายชาติเชียว                                ๏บ้านเมืองของเรา รูปขวานนานเนา           อย่าเหลาให้เรียว เกิดแล้วต้องตาย          แม้ทรายเม็ดเดียว อย่าให้ใครเที่ยว           หยิบยื่นให้ใคร ๚ะ๛ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 13 ธ.ค. 48 13:31:19 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เรียน ท่านสหาย ราม ลิขิต กระผมขอคารวะ ในสำนวนกวีของทุกท่าน แต่..... กระผมชอบโคลงของท่านราม ฯ อันแรกเลย...ขอรับ บาทที่ ๔ ของบทที่ ๒ " คุ้ยเขี่ยขอรับท่าน  ท่วงท่าภูมิถาน " ถูกต้องแล้ว...ขอรับ ท่าน รามฯ อาจตั้งใจ...ก็ได้... เพราะคำว่า ถาน นั้นแปลว่า ส้วม " คุ้ยเขี่ยขอรับท่าน  ท่วงท่าภูมถาน " ก็อาจแปลได้ว่า... ยังมีความเบ่งอยู่ แม้แต่ในเวลาที่... กำลังหาอาหาร... ใน "ถาน" นั้น...? ฯลฯ... ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ (พจนารถ๓๒๒) - [ 13 ธ.ค. 48 16:03:03 ]

ความคิดเห็นที่ 17 สวัสดีคราบบ มาอ่านคราบบ จากคุณ : บอยน์ ใบร่อน - [ 13 ธ.ค. 48 16:33:18 ]

ความคิดเห็นที่ 18 สวัสดีครับคุณพจนารถ๓๒๒, คุณบอยน์ ใบร่อน ผมตั้งใจใช้ครับคุณพจนารถ แปลแล้วก็อย่างที่ว่ามา เป๊ะ ความหมายอีกระดับหนึ่งก็คือ 'ความสกปรก'       (ถาน-ส้วมของพระ) ง่า-กลอนข้างล่างเดิมว่าจะเขียนเรื่อยไปสักยี่สิบบทจะ ลง แต่อาการชักแย่ เลยขอจบด้วน ๆ แล้วกันนะครับ ทำลาย ๏เรามีชาติศาสนาพระมหากษัตริย์ กอปรเป็นรัฐสีมาอยู่อาศัย ขนานนามคามเขตประเทศไทย โดยมีนัยนิมิตอิสรา ๏ความร่มเย็นเด่นชัดสารัตถะ เป็นพละดำรงเผ่าพงศา ไม่ถือต่างทางต่ำสุกรรมา แต่รุ่นป้ารุ่นปู่อุ้มชูกัน ๏เรามีรักร้อยล้อมทุกหย่อมย่าน บ้านต่อบ้านริมระเบียงไม่เบี่ยงผัน รั้วต่อรั้วถ่างหลุดมุดจรัล จันทร์ต่อจันทร์แจ่มงามอร่ามดี ๏ตราบกระทั่งนายเถื่อนมาเยือนทุ่ง พร้อมความรุ่งเรอเรอเบลอเบลอสี ความกระด้างด่างดำจึงตำตี เขานั้นมีชื่อใหม่ว่านายเมือง ๏เขาลืมสิ้นถิ่นฐานเรือนชานเกิด หมิ่นกำเนิดหมอกหนาวดอกข้าวเหลือง ไซ้ฝรั่งบั้งไทยไม่ประเทือง เหมือนกับเคืองแค้นมาห้าร้อยปี ๏เอาตีนหยียบทุกอย่างที่ขวางหน้า จนทุ่งท่าทุกข์สะเทือนเป็นเรือนผี กระทั่งเลอะเปรอะเน่าเข้าทุกที เขายังขี้ขว้างซ้ำไม่นำพา ๏ความเป็นอยู่ดูว่าบ้าทั้งทุ่ง แม้หอยกุ้งยังตีกันทุกวันก๋า หน้าต่างบ้านต่างปิดแถมอิฐปา เสมือนห่ามันลงประดงลาม (ขี้เกียจเล่าแล้วครับคำนับง่วง ระริกล่วงหนาวลมระทมถาม หวัดมันจู่ไข้จับสำทับทาม จะให้หามไปเผาเอาหรือยัง?) ๏ขอสรุปท้ายว่าวิถีทาส ทำร้ายชื่อประเทศชาติจนขาดขลัง วิถีไทยไตรรงค์ทรงพลัง เห็นไอ้งั่งอย่าเงียบต้องเหยียบมัน ๚ะ๛ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 14 ธ.ค. 48 02:02:39 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เมี้ยว ๆ ๆ สวัสดีเจ้าพี่ & ลุงราม  ^_^ คคห.10 น่าจะไปแปะที่ทู้หนูหิ่ง ฯ นะคะ  เข้ากันกว่าตั้งเยอะ   คคห.18  อ้าว ! เป็นอารายคะ  ไม่สบายหรอ  นอนดึกจังอ่ะ  ดูแลตัวเองตวยเน่อ  น้องนุ่งเป็นห่วง  ฮู้บ่ ? แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 48 12:44:39 จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 14 ธ.ค. 48 12:40:04 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สวัสดีหิ่งห้อยน้อยใจ เป็นไข้หวัดมา ๒ วัน พรุ่งนี้คงดี นิทาน ‘..ในวันที่ผีห่ามันฮ้าไฮ้ บุรีใบ้มืดบอดทุกหมู่บ้าน ทะมึนเมฆเคลื่อนหมอกพญามาร ก็ถึงกาลดับแก้วทิวากร วิญญาณร้ายเหล่ากลีก็ปรี่สิง ฝูงชนนิ่งในสะกดสยดสยอน ขุมนรกจกเปรตประเวศนคร กลัมพรปฐพินทร์ก็กินเมือง ความอุจาดสาดจับประกับประกบ มันเสกศพเสกสางป้ายคางเหลือง แหละมูตรคูถบูดเน่าเล่าก็เนือง- นองนับเนื่องแต่นั้นทุกวันมา ณ หน้าตั่งรองตูดของตัวเอก ควายเขาเกกยืนกร่างอยู่ทางขวา ซ้ายสุนัขนอนหมอบพินอบ-บา! ชิวหายาวถึงกึ่งบุรี..’ ดังนี้แหละท่านผู้ฟังระวังหน่อย ดีนะถ่อยยังไม่ถึงสาวัตถี เวลาหมดอีกแล้วครับกลับเสียที สวัสดีลุงป้ายถาเอย ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 48 02:23:11 แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 48 02:18:32 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 14 ธ.ค. 48 14:13:24 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สวัสดีครับเพื่อน ๆ ทุกท่าน เรื่องเล่า '..ตอนเลือกตั้งหวังให้รับใช้ชาติ ด้วยหมายมาดพวกมันขมันขมี ขนขมองขมักเขม้นเข็นบุรี เลือกหลายปี โธ่ถัง! ยังโบราณ เลวบรมกรมหนองเห็นกองอยู่ หรือมันอู้ขนออกบอกสัณฐาน หรือมันชอบแต่ฉันบอกสันดาน หรือมันพาลสุมพอกบอกสันดอน เสียดายมือจริงหวากากบาท มันเอาชาติไปฉลองกับกองหนอน เห็นอ้วนท้วนม่วนแท้ แหม! สุกร กินกับนอนนะเอ็งเซ็งจริงจริง..' เขายังเล่าหลายหลากซ้ำขากถุย เรื่องความชุ่ยความชั่วเมามัวสิง ผมตบอกตกใจเอาไหล่พิง เพราะกระทิงสาวัตถีไม่มีเลย ๚ะ๛ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 14 ธ.ค. 48 18:16:35 ]

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดีครับเพื่อน ๆ ทุกท่าน ปิดคดีแล้วนะครับ ผมเขียนกลอนวอนตีนอย่าปีนปาก ด้วยมาจากคำใจข้างในผม เพราะรำคาญสารสั่งที่นั่งชม มีแต่กรมการดีทุกทีไป ความน่าเบื่อเหลือฝืนสุดกลืนกล้ำ เห็นเช้าค่ำทีวีขี้หมูไหล ครั้นจะเรียกมอมเมาก็เศร้าใจ ปัญญาไทยโทรภาพแทบกราบตีน หนังสือพิมพ์ในอำเภอชะเง้ออ่าน ตั้งเบิกบานฉบับไหนอยู่ใกล้ศีล ฟาดหัวหมาด่าหัวแมวอ่านแล้ววีน อยากจะปีนไปประท้วงต่อดวงดาว บอกคำคมอุดมการณ์ 'ตรธานเกลี้ยง สะเด่าเดี้ยงแค่สะดือหนุ่มยื้อสาว เรื่องนิดเดียวเคี้ยวเอื้องซะเรื่องยาว เรื่องราวราวกิโลเศษเหลือเมตรเดียว ไม่ถือแล้วจรรยาหรือล้าหลัง บรรณถูกบังด้วยอะไรจึงไม่เหลียว ถือปากกาทุกวันน่าขันเกลียว เอาไว้เกี่ยวคนโกงเข้าโลงไป ผรุสวาทสาดหยาบกราบขอโทษ ต่อคำโฉดเหม็นฉู่ที่ถูไถ ด้วยระทมความทื่อของสื่อไทย ไม่ชอบใจผมก็ขอขมา ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 16 ธ.ค. 48 01:32:37 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 15 ธ.ค. 48 02:01:56 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ตามแลแกะรอยความคิดครับ อิอิ ยังคงเฉียบคมเสมอต้นเสมอปลายไม่ว่าจะอยู่ในอารมณ์ไหน ^____^.................. จากคุณ : GTW - [ 15 ธ.ค. 48 20:46:58 ]

ความคิดเห็นที่ 24 สวัสดีครับคุณ GTW วันนี้ผมเขียนถึงสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชไปเที่ยว หนึ่งแล้ว เอาไปวางไว้ที่กระทู้คุณสดายุ แต่ไม่รู้กระเด็น ไปตกประเทศไหน  ง่า-เขียนลงในเวบไม่ได้ร่างเก็บไว้ ก็ เลยนึกไม่ออกว่าเขียนไงมั่ง จำได้ลางเลือนเต็มที คือผม มักเขียนแบบตะลุยไปข้างหน้า อันไหนแล้วก็แล้วเลย ก็ เลยเสียดาย มานั่งปั่นใหม่อีกชุด ฮิ ๆ แต่หนนี้ระวังตัวแจ ขอเอามาแปะปิดบั้นท้ายอาจารย์จีนะครับ (แปะโป้คุณ สดายุไว้ก่อน) ทหารม้าพระยาตากกระชากอัส- ดรพัดพายุทะลุถึง โพธิ์สามต้นตรงหน้าพม่าตรึง สยามดึงหัวกระเด็นไปเป็นทาง ทหารจันท์ทหารจีนขึ้นปีนค่าย ระยองซ้ายตราดขวาพม่าขวาง เลือดกระฉูดฟูดฝอยย้อยถึงคาง ตกมาผางใหม่ผล็อยหาถอยกัน ดาบประเคนเขนรับอยู่ฉับฉ่า ผู้ใดช้าชีพชิมจนอิ่มขรรค์ ตะลุมบอนรอนรบกระทบวัน พระนายกองสุดกั้นการกรีธา เสียงระดมเบี้ยขุนให้หนุนเนื่อง แต่เสียงเคืองของไทยเกินใครถา ยิ่งร่ำร้องยิ่งลับลงกับตา เสมือนว่าเร่งผีให้หนีพระ หนึ่งณรงค์ตรงท่วงเพื่อทวงชาติ แต่หนึ่งมาดหมายใดไม่กระจะ น้ำใจหนึ่งเหนียวแน่นต้องชนะ น้ำใจหนึ่งลาละแอบซ่อนเร้น โพธิ์สามต้นโดนตีกระทั่งแตก สยามแอกหักกลางสิ้นค้างเข็ญ เสียงไชโยโห่ร้องก้องกระเซ็น ศพไทยเห็นฉ่ำพร่างทุกหางตา ด้วยทุกข์ใหญ่ในแผ่นดินคือสิ้นชาติ แหละทวยราษฎร์ลำเค็ญเป็นทาสา สดุดีวีรชนพหลา องค์มหาราชสินนรินทร์ไทย ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 19 ธ.ค. 48 10:17:17 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 16 ธ.ค. 48 01:27:43 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ช่วงนี้ประชาชนกำลังอยู่ในช่วงที่ถูกปิดหูปิดตาค่ะพี่ราม สื่อวิทยุโทรทัศน์บางช่อง ก้อเข้าใจว่าขึ้นอยู่กับหน่วยงานของรัฐ ก้อต้องสนับสนุนรัฐ เป็นปกติอยู่เอง แต่สื่อวิทยุโทรทัศน์บางช่องนี่สิ อุดมการณ์ในการก่อตั้งดีมาก แต่ตอนนี้ ก้อกลายเป็นเครื่องมือของคนบางคนไปแระ หวังพึ่งอะไรคงจะลำบาก ตอนนี้ก้อคงได้แต่สวดภาวนา ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ปกป้องคุ้มครองบ้านเมือง ให้รอดพ้นจะความไม่ดีทั้งปวง ปล. แวะมาเยี่ยมค่ะพี่ราม      หวังว่าพี่คงจะสบายดีนะคะ      ตอนนี้ กลอนของต่าย สนิมจับถาวรเป็นที่เรียบร้อยแล้ว จากคุณ : Big Rabbit - [ 26 ธ.ค. 48 15:35:20 ]