ตัดมาจากไดอารี่ฮะ




เหมือยเคย

การดำเนินชีวิตของผมในวันนี้แทบจะไม่แตกต่างจากเมื่อวาน

แต่ผมเชื่อนะว่า

ในทุกๆวันจะต้องเกิดสิ่งดีๆ

เรื่องราวที่น่าประทับใจ เกิดขึ้นเสมอ

ขึ้นอยู่กับว่า เราจะเก็บเกี่ยวสิ่งดีๆเหล่านั้น

ไว้ได้มากแค่ไหน



.......................................



อาจเป็นเพราะวันนี้ ใกล้วันสำคัญอีกวัน

ของเหล่ามนุษย์เดินดินติดอยู่กับกิเลส อย่างผม

อีก 2 วัน ก้อวันหวยออกแล้วนี่ จึงไม่ใช่เรื่องแปลกนัก

ที่จะได้เห็นคนตาบอดเดินเร่ขายล้อตตาลี่



.....................................



เสียงร้องเรียก " ล้อตตาลี่มั้ยคะ " ดังขึ้นข้างหลังผม

ขณะที่ผมกำลังลังขมักเขม้นกับการทานข้าวกลางวัน

ผมหันกับไปมองที่มาของเสียง

ผมว่าอายุเทอคงไม่ต่างกับผมกับสักเท่าไหร่หรอก

ถ้าจะแตกต่างก้อคงจะเป็นที่เทอไม่เคยรุจัก "แสงสว่าง" ที่เห็นได้จากดวงตา



........................................


" น้องครับ คู่นึงครับ " ผมหันกลับไปเรียกเทอ

ก้อไม่แน่นี่ งวดนี้ผมอาจเป็นเศรษฐีก็ได้

" ค่ะ เดี๋ยวนะคะ " เทอตอบขณะใช้มือคลำหาลอตตาลี่อีกใบ

ให้กับคนที่หวังรวยทางลัดอีกคนเช่นเดียวกับผม

ไม่นานนัก เทอก็มายืนอยู่หน้าผม

" พี่เอาเลขไรคะ "

" งวดนี้เลขไหนมาอ่ะน้อง " ผมถาม ผมยังไม่รู้จะซื้อเลขอะไรด้วยซ้ำ

" โหยพี่ ถ้าหนูรู้หนูคงไม่ต้องมาเดินขายหรอกค่ะ " เทอพูดแล้วก้อหัวเราะ

" โอเค งั้นหยิบให้พี่ใบนึง เอาที่รวยๆนะ "

" ใบนี้ละกันพี่ ให้รวยนะคะ " เทอยิ้มอีกครั้ง

ผมควักตังให้เทอใป 100

หยิบเลชใบที่เทอหยิบให้มาดู

" อืม 79 " ก้อโอเค ไม่แน่ ผมอาจจะโชคดีก็ได้

" ลอตตาลี่มั้ยคะ " ดังขึ้นอีกครั้ง

แต่คราวนี้เทอเดินออกจากร้านที่ผมทานข้าวไปแล้ว







แวปหนึ่งที่เทอเลือกเลขที่จะนำมาให้ผม

ผมเห็นเทอดูเหนื่อย เหงื่อที่ออกเต็มตัว

ก้อคงไม่แน่แปลก ก้อเทอมองไม่เห็นนี่ ว่าตรงไหนร้อน ตรงไหนร่ม

แวปนึงที่เทอหาตัวใบที่เทอคิดว่าเลือกให้ผมได้

ผมเห็นรอยยิ้ม รอยยิ้มที่มาจากการที่มีคนมองเห็นเทอ



....................................


มีคนบอกผมว่า " รู้มั้ย คนขายล้อตาลี่เขาขายได้ใบละแค่ 5 บาท "

" รัฐบาลให้พวกเขาแค่นั้น "

ผมไม่รู้ แล้วผมก้อไม่สนใจด้วย

ผมคงไม่สามารถ ไปเปลี่ยนแปลงให้รัฐบาลให้เงินพวกเขามากขึ้นได้หรอก

ผมคงไม่สามารถ ไปทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นในชั่วพริบตา

มีแค่นี้แหละ ที่ผมสามรถทำได้ ผมทำได้แค่เพียงเป็นเหมือนข้อพิสูจน์

ให้เทอรู้ ว่าตัวเทอยังมีตัวตน



.........................................



ถึงแม้เทอจะมองไม่เห็นใคร แต่ยังมีคนที่มองเห็นเทอนะ

ถึงเทอจะไม่มีโอกาสได้เห็น "แสงสว่าง " ผ่านทางดวงตา

แต่ผมคิดว่าเทอคงรู้สึกถึง " แสงสว่าง " ที่ผ่านมาทางหัวใจ



...............................

ทำให้ผมนึกถึงเพลงนี้



ต้นชบากับคนตาบอด / เฉลียง



ผลิดอกงาม แตกกิ่งใบ

จับดวงใจแม้ใครบังเอิญได้เดินมองมา

อาจจะพบเห็น เห็นด้วยตา

ต้นชบาขึ้นในโรงเรียนสอนคนตาบอด




ไม่อาจชมดอกชบา

ด้วยดวงตาสองตามีกรรมโลกจึงมืดมน

ไม่อาจพบเห็นเหมือนบางคน

ว่าดอกผลนั้นมีสีสันรูปทรงอย่างไร

บอดก็เพียงสายตาเท่านั้น

แต่จิตใจก็ยังผูกพันความงาม

อาจจะรับรู้ไปตาม

สูดกลิ่นงามฟังเสียงวิไลร่มไม้เป็นเงา




ต่างก็เพียงผู้จะชม

สิ่งที่ชมสำคัญในมันนั่นคืออันใด

เหตุกับผลนั้นหรือหัวใจ

ต้นชบาก็มีความหมายไปตามคนมอง

สิ่งจะงามอยู่กับใจ

บอดที่ใจเห็นไปอย่างไรไม่มีวันงาม

โลกจะสวยนั้นสวยไปตาม

จิตที่งามมองโลกสดใสไปในทางดี