*ll*ll**Dream**ll*ll*

     ความฝัน...กับความเป็นจริงห่างกันแค่คืบของความรู้สึก...

     ฉันตกอยู่ในความง่วงงุนของอารมณ์เปลี่ยวเหงา จินตนาการได้เป็นเพื่อนยามว่างเปล่า ความสงสัยก่อตัวขึ้นอย่างเงียบ ๆ ภาพท้องฟ้าในหมู่ดาวนั้น ทาบทับไปด้วยหมู่พลุในจินตนาการอันสวยงาม

      ฉันฝันถึงการขับรถแล่นไปในที่ ๆ สวยงาม ที่ ๆ ไม่เคยพบเจอ ที่ ๆ ไม่เคยเห็นและเปิดตารับสิ่งใหม่ ๆ ด้วยความทะยานอยากของชีวิต

     ฉันฝันถึงอิสระของชีวิต ปลดแอกตัวเองออกจากความวุ่นวายของสังคม แต่บางครั้งความตั้งใจนั้นก็ต้องถูกทรยศด้วยความที่ฉันตระบัติสัตย์กับตัวเอง

     ฉันโกหกตัวเองด้วยความฝันมาตลอดเวลา แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าจะอยู่ได้อย่างไรถ้าหากโลกนี้มีแค่ความจริง ... ฉันผ่อนคลายทุกทีที่อยู่กับเธอ...

     บางทีฉันอาจจะมองเหมือนคนบ้าที่จะเข้าใจตัวเอง..ด้วยความฝัน พยายามรักษาและเยียวยาหัวใจและร่างกายด้วยสิ่งที่ฉันพยายามปฎิเสธมันตลอดมา

     ความรู้สึกที่เป็นสัตว์สังคมที่ถูกสวมปากเขาตามใจอยากของกระแสสังคม เป็นเรื่องบั่นทอนกำลังใจอย่างร้ายกาจ...สอดคล้องกับความทะยานอยากอย่างไม่ลืมหูลืมตาของชีวิต


        เพื่อนยากเอ๋ยหากไม่มีแกฉันก็คงจะต้องอยู่อย่างลำบาก กลไกการทำงานในร่างกายคงจะผิดเพี้ยนไปหากการป้องกันตัวเองอย่างง่าย ๆ เช่นความฝันนั้นไม่มี

         บางครั้งฉันเหนื่อยเหลือเกินเหมือนคนหลงทาง กลางอ่าว พอเจอทางหนึ่งที่พอจะเดินได้พอเดินไปสักพักมันก็กลับว่างเปล่า.....

         ยามกลางคืนความฝันเป็นเพื่อนฉัน ยามกลางวันความจริงอยู่เคียงข้าง ฉันรู้สึกรังเกียจตัวเองที่บางครั้งแบ่งเวลาให้เธอสองคนไม่เท่ากัน..

          ตอนนี้ควรพักบ้างแล้วฉันคงต้องอยู่กับตัวเองอีกคราเมื่อนิทรารมย์ใกล้เข้ามาอีกครั้ง แล้วเมื่อเวลานั้นจากไปฉันก็คงต้องเผชิญหน้าเข้าหาความเป็นจริง

          คราวนี้ฉันว่าหยุดพักเสียหน่อยก็ดี ขอฉันหยุดพักเหนื่อยเพื่อสูดกลิ่นหอมและสัมผัสไออุ่นของชีวิต ... แล้วหลังจากนั้นฉันคงจะเงยหน้าขึ้นแล้วก้าวเดินต่อไป เพื่อค้นหาทางที่จะไม่หายไปเหมือนที่แล้ว ๆ มา

**** มาแบบเรื่อย ๆ อีกแล้วค่ะ  แล้วเจอกันที่ฤดูรักนะคะ

แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 48 23:21:57