กาลครั้งหนึ่ง เมื่อสมัยที่ผู้คนสามารถเพาะปลูกกันเป็นแล้ว
พวกเขาก็ได้อาศัยพืชผลที่ปลูกได้นั้นกินกันเป็นอาหาร
แต่นิสัยการกินของคนตอนนั้นคือ ใครหิวเมื่อไหร่ก็กิน
เมื่อนั้น ไม่เป็นเวล่ำเวลา เรียกว่ากินแหลก
ร้อนถึงพระอินทร์ ท่านเห็นว่าหากคนบนโลกมนุษย์
กินอาหารกันอย่างนี้ ไม่นานก็จะขาดแคลน
พระอินทร์จึงสั่งให้เจ้าหมู หมูอู๊ด ๆ นี่แหละ ลงไปบอกข่าว
ยังโลกมนุษย์
"เจ้าหมู จงไปบอกคนบนโลกว่า ต่อไปข้าสั่งให้กินข้าว
สามวันหนึ่งคาบก็พอ"
เจ้าหมูก็รับคำ เดินทางมายังโลก แต่ทีนี้ไปสะดุดอะไร
อีท่าไหนไม่รู้ เมื่อมาถึงก็บอกดังนี้
"พระอินทร์ท่านสั่งว่าให้คนกินข้าววันละสามคาบ"
เจ้าหมูบอกแล้วก็กลับไปรายงานพระอินทร์
พระอินทร์ก็ถามว่า "เจ้าบอกคนบนโลกว่ายังไง"
"ข้าบอกว่า ท่านสั่งให้คนกินข้าววันละสามคาบ"
พระอินทร์ฟังแล้วก็โกรธ ตวาดว่า
"ข้าบอกว่าให้กินสามวันคาบ ไม่ใช่วันละสามคาบ
งั้นเอ็งก็จงลงไปเป็นอาหารให้มนุษย์ก็แล้วกัน.."
ว่าแล้วก็ตบปากหมู หมูก็เลยปากบึนตั้งแต่บัดนั้นและ
กลายมาเป็นอาหารของชาวโลก ฉะนี้แล...
ยายเล่าให้ฟังค่ะ เอามาเล่าต่อ
ถ้าใครมีตำนานอะไรแปลกไปกว่านี้ เล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ
//
จากคุณ :
ซอมพอแดง
- [
19 ธ.ค. 48 14:14:48
A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433
]