หนึ่งในกิจกรรมปลายปี
คือ สะสางห้อง(รกๆ) ของตัวเองซักทีนึง
แล้วก็ได้พบว่า ตัวเองซื้อนิตยสารมาตุนเยอะมาก
เพราะปีนี้ นิตยสารออกหลายหัวเหลือเกิน
ไอ้เราก็พวกเห่อของใหม่ซะด้วย
แต่หนึ่งวันยังมียี่สิบสี่ชั่วโมงเหมือนเดิม
ผลคือ ไม่มีเวลาอ่าน
เมื่อคืนนึกครึ้มใจ
เลยหยิบมาอ่านซักเล่ม
อ่านแล้วก็ต้องอมยิ้ม
เพราะสามบทความในเล่มเดียวกัน
พูดถึงเรื่องเดียวกันโดยไม่ตั้งใจ
เช้านี้ ตื่นมาแล้วยังยิ้มอยู่
เลยเก็บมาเล่าให้ชาวถนนฟัง
ฟังกันหน่อยนะคะ
บทความแรกเป็นเรื่องเกี่ยวกับพระราชวังแวร์ซายส์
คงไม่ต้องพูดถึงเรื่องความยิ่งใหญ่อลังการของมหาราชวังแห่งนี้
โดยเฉพาะสาวๆ ที่เคยเป็นแฟน "กุหลาบแวร์ซายส์"
รับรองต้องอยากไปตามรอย "ออสการ์" ซักครั้ง
(ถ้ารู้จักการ์ตูนเรื่องนี้ แสดงว่าเราอยู่ในยุคเดียวกันค่ะ)
เรื่องก็คือ แวร์ซายส์ถึงคราวต้องบูรณะครั้งใหญ่
บริษัทที่เข้ามารับผิดชอบต้องปิดพระราชวังเป็นส่วนๆ
แล้วค่อยซ่อม ค่อยแก้ไปทีละส่วน
อนุญาตให้นึกถึง การปรับปรุงสยามเซ็นเตอร์บ้านเรา
มีใครเคยไปหลงหาทางลงไม่เจอบ้างมั้ยคะ
ถ้าไม่มี แสดงว่าเราโก๊ะอยู่คนเดียว (ฮา)
เรื่องคือมันมามีปัญหาก็ตอนที่ต้องซ่อม "ห้องโถงกระจก" อันเป็นไฮไลต์ของวัง
เพราะขืนปิดไปมีเฮแน่
ก็แหม ไปเยือนแวร์ซายส์ทั้งที หากไม่ได้ชมโถงนี้
ก็เหมือนไปไม่ถึงเท่านั้น
เขาแก้ปัญหากันอย่างนี้ค่ะ
บริษัทตัดสินใจสร้างทางเดินพิเศษ กินพื้นที่ครึ่งหนึ่งของโถง
แล้วนำภาพประวัติความเป็นมาของพระราชวังมาตกแต่ง
ถือเป็นการให้ความรู้ไปในตัว
แต่ที่น่าชื่นชมคือ เขาเปิดเพลงคลอไปด้วยค่ะ
เพลงที่เปิดเป็นดนตรีในยุคนั้น ประมาณช่วยสร้างบรรยากาศ
แถมยังทำให้นักท่องเที่ยวไม่เสียความรู้สึกกับเสียงซ่อมแซมโป๊กๆ
และช่างซ่อมก็ไม่เสียสมาธิกับความวุ่นวายของนักท่องเที่ยว
ผลคือ win-win situation
หวนกลับมายังดินแดนไม่ใกล้ไม่ไกล
ประมาณสามสิบปีก่อน
ช่วงที่กรุงเทพเริ่มวางแผนการคมนาคมใหม่ๆ
สมัยนั้น ทีมผู้เชี่ยวชาญได้เสนอให้สร้าง "ระบบขนส่งมวลชน"
ซึ่งคิดคำนวณสะระตะ น่าจะพร้อมเปิดใช้ปี 2523
ปัญหาคือ ตอนนั้นกรุงเทพฯยังขึ้นชื่อว่าเป็น "เวนิสตะวันออก"
ผลก็อย่างที่รู้ๆ
กทม. เลือกวิธีถมคูคลองแบบผ่อนส่ง
จากนั้น
*ปิ๊ง*
เรามีรถไฟฟ้าจนได้
แต่เป็นเมื่อปลายปี 2542
ช้าไปแค่ 20 ปีเอง
บทความสุดท้ายเป็นคอลัมน์ตอบปัญหา
มีคนถามมาว่า ยางที่ล้อจักรยานจะช่วยป้องกันเวลาฟ้าผ่าได้หรือไม่
คำตอบคือ ไม่
อ้าว ถ้าป้องกันไม่ได้ แล้วงี้เวลาฝนตกทำยังไง
คำตอบง่ายมาก
ก็จูงรถเข้าไปหลบในที่ร่มสิคะ
แหม...ฝนฟ้าคะนองขนาดนั้น จะเสี่ยงตายไปทำไม
ท่านถึงได้ว่าไว้
ฉลาดแล้วต้องเฉลียว
รักคนอ่าน
และเมอร์รี่คริสต์มาสแต่ไก่โห่ค่ะ
@(^_^)@
จากคุณ :
นารูมิ 
- [
21 ธ.ค. 48 13:39:32
]
+:+:+เก็บมาเล่า: จากแวร์ซายส์ถึงเวนิสตะวันออก+:+:+
