นอนดึก

ไม่รู้ว่าทำไม ตอนนี้ผมยังไม่เข้านอนอีก  เวลาที่ไม่เคยหยุดเดิน พากาลมาถึงเกือบตีสี่แล้ว   เมื่อก่อนผมเป็นคนไม่นอนดึก  ก็มีแต่ช่วงนี้แหละ  ที่ผมไม่เคยเข้านอน ก่อนที่เวลาจะพาผมข้ามไปเจอวันใหม่เลย  ผมนอนเกือบเช้ามา 2-3 เดือนแล้ว   ผมไม่รู้สาเหตุ ว่าทำไมอยู่ๆ ผมถึงกลายเป็นคนนอนดึกได้   แต่มันก็ไม่จำเป็นต้องพยายามหามันหรอก   เพราะผมก็ไม่ได้รู้สึกแย่กับการที่ผมกลายเป็นคนนอนดึก   กลับกันมันทำให้ผมได้สัมผัสอะไรใหม่ๆเสียด้วยซ้ำ  

จริงๆอาชีพผม ไม่ควรอย่างยิ่งที่จะนอนดึก เพราะผมต้องตื่นเช้าไปทำงานทุกวัน มันเป็นงานประจำที่จำเจ   ผมไม่อยากทำหรอกไอ้อาชีพนี้น่ะ   แต่ผมก็ไม่มีทางเลือก ในเมื่อแขนงที่ผมเรียนมา  มันก็หนีไม่พ้นอาชีพนี้   “พนักงานบริษัท” หลายๆคนที่ยังคิดว่า คนเราควรเลือกทำในสิ่งที่ตัวเองชอบดีกว่า   เดี๋ยวเรียนจบมาก็จะรู้เองว่า ความจำเป็น   มันเป็นยังไง   เอาเหอะ!!  ผมไม่น่าพูดถึงเรื่อง อาชีพของผมเลย เซ็ง!!!!   มาว่าเรื่องการนอนดึกของผมต่อดีกว่า

เมื่อตอนเด็กๆผมเป็นคนนอนเร็วมาก เมื่อเทียบกับเพื่อนในรุ่นราวคราวเดียวกัน ตอนนั้นผมเคยสงสัยนะว่า   คนที่นอนดึกเค้าทำอะไรกัน เพราะผมคิดว่า ก็ไม่เห็นมีอะไรให้ทำเลย และก็คิดเลยเถิดไปอีกว่า แล้วถ้ามีอะไรให้ทำจริง ทำไมไม่ทำสิ่งนั้นตอนกลางวันล่ะ  นั่นคือความคิดของผมตอนเด็กๆ พอโตขึ้นมาก็ค่อยๆลดความสงสัยลง แต่ผมยังไม่ได้เข้าใจมากขึ้นหรอกนะ

แต่ในช่วงนี้เมื่อผมได้สัมผัสการนอนดึกแบบเต็มตัว  ผมจึงได้รู้จักมันมากขึ้น  เวลาดึกๆเนี่ย หนาวกว่าปกตินะผมว่า และมันเงียบกว่าปกติด้วย  ก็แหงหละ คนอื่นเค้านอนหลับกันนี่นา จะให้เสียงดังเท่าตอนกลางวันได้อย่างไร  

ผมเห็นหลายคนชอบ ทำกิจกรรมบางอย่างตอนกลางคืนนะ   ที่ใกล้ตัวที่สุดก็คือ เมื่อตอนที่ผมเรียนอยู่  เพื่อนๆมักจะบอกว่า ชอบอ่านหนังสือตอนกลางคืน เพราะอ่านตอนกลางวันไม่รู้เรื่อง (จริงๆแล้วการจะชื่นชมอะไรสักอย่างเนี่ย  ไม่เห็นจำเป็นจะต้องไปโทษสิ่งตรงข้าม ว่าไม่ดี ด้วยเลย   ไม่เข้าใจจริงๆ)  แล้วเราลองมาคิดกันดีกว่าว่าทำไมเราถึงชอบอ่านหนังสือตอนกลางคืนกัน   จริงๆแล้วอาจเป็นเพราะตอนกลางวัน เราไม่ค่อยมีเวลาว่างกันรึเปล่า หรือ เวลากลางวันอากาศมันร้อน เลยอ่านหนังสือไม่ได้ หรืออาจเป็นว่า ตอนกลางวันคนเราขี้เกียจมากกว่าตอนกลางคืน  ฮะฮ้าฮ้า  อย่าไปจริงจังมาก ผมก็แค่ตั้งสมมุติฐานไปเรื่อยเปื่อยยังงั้นแหละ   คนเราเหตุผลคงแตกต่างกันไปแหละ

คนขับรกเท็กซี่หลายๆคนก็เลือกที่จะขับกะดึก  ด้วยความที่ผมไม่ชอบบรรยากาศที่เงียบๆบนรถเท็กซี่  ผมเลยชวนคนขับคุยประจำเมื่อผมได้มีโอกาสใช้บริการเจ้ารถกินเงินนี้  ผมเคยถามว่า ทำไมเลือกขับกะดึก ไม่ง่วงบ้างเหรอ  หลายๆคนมักตอบว่า กะดึกทำเวลาได้ดีกว่า (ผมจะอธิบายคำว่า “ทำเวลา” ให้ฟัง เพราะบางคนอาจจะไม่เข้าใจ มันก็คือ จำนวนเงินที่ได้เทียบกับเวลาที่เสียไปนั่นเอง) บางคนบอกว่ากลางวันรถติด น่าเบื่อ (เห็นไหมล่ะ โทษกลางวันอีกแล้ว   แทนที่จะตอบว่า กลางคืนรถไม่ติด แค่นั้นก็น่าจะพอแล้ว) บ้างก็บอกว่ากลางคืนอากาศเย็นสบายดี ขับแล้วไม่หงุดหงิด   อันนี้ผมเห็นด้วย   เพราะเรื่องอากาศเนี่ย  ผมสัมผัสได้กับตัวเองเลย  เหตุผลที่ได้ฟังก็มักจะวนอยู่ 2-3 ข้อนี่แหละ และทุกคนที่ผมถาม มักจะลืมตอบคำถามข้อที่สองของผม ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน

จริงๆช่วงกลางคืน คงเป็นช่วงเวลาที่โรแมนติกนะ ดูได้จากเพลงรักส่วนมาก จะเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวกับตอนกลางคืนตลอดเลย  ผมยังไม่เคยเห็นเพลงรักเพลงไหนที่จะพูดถึง พระอาทิตย์ รถติด ความร้อน สักเท่าไหร่เลย (ถ้ามีนักแต่งเพลงบางคน บังเอิญได้มาอ่านบทความของผม ผมวานอะไรอย่างนะ ช่วยแต่งเพลงเกี่ยวกับความรัก ที่ถ่ายทอดจากความเป็นกลางวันอย่างเต็มตัว ให้หน่อยนะ  ผมอยากฟัง)  ดาว พระจันทร์ ความเหงา ความหนาว คิดถึง ช่างเป็นสิ่งยอดฮิตในบทเพลงจริงๆ  ให้คุณนึกถึงเพลงดาว ที่คุณชอบดูซิ  ตอบแทบไม่ตรงกันเลย  เพราะมันมีมากมายเหลือเกิน (แม้กระทั่งวงดนตรีโปรดของผม ยังมีเพลงดาวเลย ให้ตายซิ)  แล้วจริงๆ กลางคืนมันโรแมนติกจริงรึเปล่า  ใครตอบผมได้บ้าง

ยังงงๆอยู่เลยว่า ทำไมผมก็รู้สึกดีกับกลางคืนเหมือนกัน ทั้งๆที่เมื่อก่อนผมยังเฉยๆกับมันอยู่เลย  ถ้าไม่เป็นเพราะผมได้มีโอกาสมาสัมผัสมันกับตัวเอง  ผมก็คงยังไม่รู้สึกพิเศษอะไรกับมันหรอก

อื้อ ได้เวลาเข้านอนของผมล่ะ เพราะเธอเพิ่งออฟไลน์ไปเมื่อกี้นี่เอง

แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 48 15:20:49

แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 48 15:16:09