ไม่งั้นเราจะไม่พบกัน...ตอนที่ 1
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3960416/W3960416.html
ไม่งั้นเราจะไม่พบกัน...ตอนที่ 2
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3962445/W3962445.html
ไม่งั้นเราจะไม่พบกัน...ตอนที่ 3
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3965098/W3965098.html
ไม่งั้นเราจะไม่พบกัน...ตอนที่ 4
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3969395/W3969395.html
--- 5 ---
เช้าวันจันทร์.....
น้ำเพชรเดินลงหอมาอย่างกระเผลกนิดๆ.....แต่ก็เกือบหายดีแล้วล่ะ วันอาทิตย์ก็พักขาทั้งวันแล้ว ค่อยยังชั่วขึ้นเยอะ....
เดินมาถึงหน้าหอ.....ก็ได้ยินเสียงแตรรถดัง.....
ปื้ดๆ....ปื้ดๆ.....
อะไรกันเนี่ย.....ใครมาทำเสียงหนวกหู.....น้ำเพชรหันไปมองรถคันนั้น.....อ้าว.....
รถกลางเก่ากลางใหม่คันนั้น (แต่จะค่อนไปทางเก่าซะมากกว่า) คนที่นั่งอยู่ที่นั่งคนขับ....บุ้งนี่นา
บุ้งเห็นน้ำเพชรมองมาก็ยิ้มกว้าง แล้วกดแตรเรียกอีก.....ปื้ดๆ......ปื้ดๆ.....
น้ำเพชรรีบหันไปมองรอบข้าง....เห็นคนเริ่มมองมาที่รถบุ้งอย่างไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ จึงรีบเดินไปที่รถเพื่อน ชะโงกหน้าเข้าไปในรถ
นี่ แกทำไรน่ะ...
บุ้งยิ้มให้อย่างอวดๆ
ก็นี่ไง ชั้นขับรถมารับแก ขึ้นรถสิ...
น้ำเพชรขึ้นรถเพื่อนอย่างงงๆ มองไปรอบๆ รถกลางเก่ากลางใหม่ที่บุ้งขับมา
แกเอารถมาจากไหน...
บุ้งหันมาทำหน้าเซ็ง เออๆ คงไปขโมยมามั้ง หรือไม่ซื้อลูกอมแล้วเขาคงแถมมาน่ะ.....ถามมาได้
เฮ้ย ชั้นไม่ได้ตั้งใจกวน สงสัยจริงๆ น้ำเพชรหัวเราะเมื่อเห็นท่าทางเซ็งๆ ของเพื่อน
ขอป๊ามา รถคันนี้ที่บ้านไม่ค่อยได้ใช้อะไร เลยเอามาขับโชว์สาวสักหน่อย...บุ้งว่าแล้วยิ้มกวนๆ
น้ำเพชรมองในรถ ขับโชว์สาวหรอ แกเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า รถเก่าๆ อย่างนี้เนี่ยนะ ชั้นว่ามันจะเป็นโชว์ห่วยซะมากกว่านะ..
บุ้งหันมามองเพื่อนแล้วเบ้ปาก เออๆ อุตส่าห์ขับมารับ แม่งไม่เห็นความดี แล้วยังมาติอีก...
อะไร แกขับมารับชั้นหรอ ไม่ใช่ว่ามาติดใจสาวๆ ที่หอชั้นนะ อย่ามาทำฟอร์มดีกว่า...ชอบคนไหน เดี๋ยวติดต่อให้เอาไหม..
บุ้งมองเพื่อนด้วยสีหน้าแปลกๆ แกจะบ้าหรือไง เห็นว่าแกขาเจ็บไม่ใช่หรอ....ก็เลยขับรถมารับจะได้สบายๆ... บุ้งพูดเรียบๆ
แกรู้ได้ไงว่าชั้นขาเจ็บ....น้ำเพชรหันมามองเพื่อน ก็วันนั้นแยกกันแล้วนี่นา
เออๆ รู้ก็แล้วกันน่า....บุ้งตอบกวนๆ แล้วสตาร์ทรถ เสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่มๆ....น้ำเพชรหันมามองด้วยสีหน้าแปลกๆ
จะไปรอดถึงมหาลัยไหมเนี่ย...
บุ้งหันมาหัวเราะอ่อยๆ เถอะน่าแก ไปถึงอยู่แล้ว ถ้าไม่ถึง แกก็ลงมาช่วยเข็นสิ ไม่เห็นจะยากเลย
โอย อย่างนี้ชั้นจะไปกะแกทำไมเนี่ย ดูลำบากพิกล...
เฮอะ ก็รถชั้นมันเก่านี่ มันก็ลำบากอย่างนี้แหละ ไม่เหมือนรถใหม่ๆ หรอก... บุ้งพูดยิ้มๆ น้ำเพชรหันมามอง
แกพูดไรของแก....แปลกๆ
เปล่า....เดี๋ยวไปรับไอ้แก้วด้วย....บุ้งตัดบท
เออๆ ดี เผื่อเสียให้แก้วมันช่วยเข็นด้วย....ชั้นละไม่ไว้ใจเลยจริงๆ....
เฮอะ....บุ้งเมินหน้า แล้วออกรถไปท่ามกลางความใจหายใจคว่ำของเพื่อนที่นั่งข้างๆ
บุ้งแวะไปรับแก้วอีกคนหนึ่ง....แล้วทั้งหมดก็มาถึงมหาวิทยาลัยโดยปลอดภัย.....เฮ้อ....
บุ้งเอารถไปจอด แล้วทั้งหมดก็พากันเดินไปที่ตึกเรียน....ผ่านสนามฟุตบอล.....แต่ยังไม่ทันที่น้ำเพชรจะหยุดดูเหมือนที่เคยทำ..ก็มีคนในสนามวิ่งตรงเข้ามาซะก่อน....
พี่พลนั่นเองที่วิ่งตรงมาหา....มาถึงก็ยิ้มอีกตามเคย.....ยิ้มที่ทำให้โลกสว่างไสว...
น้อง เป็นไงบ้างครับ หายเจ็บขาหรือยัง....
เกือบหายแล้วค่ะ...น้ำเพชรตอบแล้วอดยิ้มตอบไม่ได้...
แล้ววันนั้น ปาล์มไปส่งถึงบ้านหรือเปล่าครับ....
ค่ะ...ถึงค่ะ...
อย่างนั้นก็ค่อยดีหน่อย...ว่าแต่....พี่ยังไม่รู้จักชื่อน้องเลย...
ผมชื่อบุ้งครับ...บุ้งรีบแทรกเข้ามาทันที น้ำเพชรหันไปมองหน้าเพื่อน บุ้งยักคิ้วให้
พี่พลอยากรู้ชื่อผมก็ไม่บอก....
พลหันมายิ้มให้บุ้ง พี่ไม่กล้าบอก ก็กลัวน้องจะรังเกียจน่ะ..
บุ้งชะงัก ทำหน้าแปลกๆ
พี่ล้อเล่น.... พี่พลยิ้มอีก ตกลงน้องชื่อบุ้ง...แล้วน้องชื่ออะไร... มองไปที่น้ำเพชร แต่บุ้งชิงพูดขึ้นมาก่อน
พี่จะเอาชื่อเล่นหรือชื่อจริงครับพี่....ถ้าชื่อจริงมันชื่อน้ำเพชร แต่ไม่มีใครเรียกมันงั้นหรอกครับ ใครๆ เขาก็เรียกมันว่า ไอ้จิ๋ว ทั้งนั้น พี่ดูตัวมันสิ เหมาะกับชื่อจะตาย ส่วนชื่อพ่อชื่อแม่มันก็...
ไอ้บุ้ง.... น้ำเพชรรีบขัดขึ้นมาทันที ก็ใครล่ะที่เป็นคนริเริ่มเรียกเป็นคนแรก ก็ไม่ใช่มันหรอกหรอ....
ชื่อน้องจิ๋ว ก็น่ารักสมตัวดีนี่ครับ....พี่พลว่ายิ้มๆ ก่อนจะหันไปหาแก้ว...
แล้วน้องละครับ ชื่ออะไร....
ชื่อแก้วค่ะ....แก้วตอบแล้วยิ้มๆ อายตัวบิดไปมา พี่พลยิ้มให้แล้วบอก
พวกน้องๆ น่ารักดีนะครับ ตกลงว่าเป็นเพื่อนกับปาล์มหรอครับ...
โอ้ย ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่ามันจะนับพวกผมเป็นเพื่อนหรือเปล่านะพี่...แต่สำหรับพวกผม คงจะไม่นับหรอกครับ...
ขนาดนั้นเลยหรอน้อง...พี่พลทำหน้าตกใจ
ผม....ล้อเล่นนะครับ ผมล้อเล่นตามพี่ไง...บุ้งพูดแล้วยิ้มกวนๆ ผมไม่ถือมันหรอกครับ คนอย่างนี้ไม่ได้มีเยอะ ต้องอนุรักษ์เอาไว้...
อืมๆ พี่เข้าใจล่ะ เดี๋ยวจะไปเล่าให้ปาล์มมันฟังว่าน้องนินทามันว่าไงบ้าง... พี่พลว่าขรึมๆ
ทั้งสามหันมามองหน้าพี่พลทันที
พี่ล้อเล่น....พี่พลยิ้ม แล้วทำท่าจะกลับไปซ้อมบอลต่อ ไปนะน้อง มีอะไรให้ช่วยบอกพี่ได้....
ได้เลยครับพี่ วันไหนเงินหมดผมจะนึกถึงพี่ก่อนเลย....บุ้งตอบ
อืมๆ เงินหมดวันไหนก็มาที่นี่แล้วกัน....พี่พลยิ้มแล้ววิ่งเข้าไปในสนาม ..พี่จะได้หลบ....
ทั้งสามมองตามพี่พลไป แล้วบุ้งก็หันกลับมามองน้ำเพชรที่ยืนอยู่ข้างๆ
เอ้าๆ ยิ้มหน้าบานใหญ่แล้ว...อย่ายิ้มได้ป่ะ เดี๋ยวหน้ามันจะใหญ่ไปกว่านี้... น้ำเพชรหันขวับมามองเพื่อน แต่บุ้งรีบเดินหนีไป...มีแก้วเดินตามไปติดๆ....
จากคุณ :
ชมเช้า 
- [
22 ธ.ค. 48 20:21:04
]
+++ไม่งั้นเราจะไม่พบกัน...ตอนที่ ๕+++(เธออยากพบฉันหรือเปล่าล่ะ..)
