ความคิดเห็นที่ 1 คริสต์มาส อีฟ ผมล้มตัวลงบนที่นอนนุ่มๆของตัวเอง สะบัดผ้าห่มขึ้นคลุมร่างแล้วพลิกตัวไปทางขวา คืนนี้เป็นคืนวันที่ 24 ธันวา แล้วไงล่ะ? เธอ คงไม่มาหรอก ผมมองไปที่นาฬิกาสีดำเรือนใหญ่ที่ติดอยู่บนฝาผนังแล้วพลิกตัวกลับไปด้านซ้าย ห้าทุ่ม ห้าสิบสองนาที หมายความว่าอีกไม่เกินเจ็ดนาทีจะล่วงเข้าวันใหม่แล้ว หก... ห้า ความคิดในสมองค่อยๆเคลื่อนช้าลงเป็นลำดับก่อนที่จะดับวูบ ซึ่งน่าจะเป็นผลมาจากยานอนหลับสองเม็ดที่หายไปจากแผงที่วางอยู่ในลิ้นชักหัวเตียงนั่นเอง “ซิม ซิม“ เสียงใครก็ไม่รู้เรียกอยู่ได้ คนจะหลับจะนอน “ซิม ซิม นี่! อีตาซิ้มโบ๊ะ ตื่นได้แล้ว!” ผมลุกพรวดขึ้นจากที่นอนทันทีเมื่อได้ยินวิธีที่คนปลุกใช้เรียกชื่อ คำเรียกขานแบบนี้มีอยู่คนเดียวในโลกเท่านั้นที่ผมยอมให้ เป็นคนอื่นน่ะโดนซัดหมอบกระแตตั้งแต่ตอนที่ริจะมายุ่งในเวลาหลับเวลานอนของผมแล้ว “ไง ตื่นแล้วหรือยะ พ่อคนขี้เซา” “แก้ว มาได้ยังไง” ผมร้องถามออกไปอย่างตกใจจริงๆ เพื่อนรักตั้งแต่สมัยเด็กๆของผมคนนี้ไม่เปลี่ยนไปเลย เมื่อสิบปีก่อนเคยขี้เล่นยังไง เดี๋ยวนี้ก็ยังคงเป็นอย่างนั้น เฟื่องแก้วหัวเราะจนตายิบหยีเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน ที่เปลี่ยนไปอย่างเดียวคือ เธอสวยขึ้น มาก “อะไร เห็นแก้วแล้วทำหน้าเหมือนเห็นผี ตกใจมากหรือไงที่เห็นแก้วน่ะ” แก้วทำท่างอนตุ๊บป่องๆได้น่ารักมากจนผมอยากดีดแก้มใสๆที่อมลมเข้าไปจนป่องนั่นเสียจริง แต่ก็กลัวว่าแก้มใสอ่อนบางจะแตกโพละเหมือนลูกโป่งเสียก่อน “แก้วน่ะ ทำไมมาไม่รู้จักบอกก่อน ทำแบบนี้ซิมตกใจหมดเลยรู้ไหม” “อ้าว ถ้าบอกก่อนจะเรียกว่าเซอร์ไพรส์เหรอ” แก้วหัวเราะร่วน ดูท่าทางมีความสุขมากที่แกล้งผมได้ เธอตะโกนเสียงดังลั่น “เซอร์ไพรส์!!!!!!” “เออ เซอร์ไพรส์ เซอร์ไพรส์มากกกกก” ผมว่า “แก้วเกือบจะเซอร์ไพรส์กว่าแล้วรู้ไหม” “ทำไม หรือว่า ซิมจะบอกแก้วว่าซิมลืมแก้วไปแล้ว อะไรกัน ซิมแก่เลอะเลือนถึงขั้นความจำเสื่อมแล้วหรือไง ไม่ได้เจอกันแค่ไม่กี่ปีแค่นี้ทำเป็นลืม” “ไม่ใช่” ผมจะลืมเธอได้ยังไงกัน “แต่แก้วเกือบจะมาเสียเที่ยวแล้วนะ ซิมเกือบจะไม่อยู่บ้านแล้ววันนี้” “ไปไหน?” คำถามเสียงเข้มนี้สวนขึ้นมาทันทีที่พูดจบ ผมอมยิ้ม แก้วยังคงคิดว่าเธอเป็นแม่ผมเหมือนเดิม แถมยังดุกว่าแม่จริงๆของผมเสียอีก เฟื่องแก้วชื่อหวาน หน้าก็หวาน ยิ้มยิ่งหวาน แต่ความดุเอาเรื่องของเธอไม่เป็นสองรองใคร ขนาดผมที่ว่าเฮี้ยวเอาเรื่องนักหนายังต้องกลัว เพราะเวลาแม่คนนี้เอาจริงขึ้นมาทีไร ผมเป็นได้เจ็บตัวทุกที แต่ผมก็ยอมให้เธอทำร้ายเอาๆทุกทีเหมือนกัน เด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักแบบเธอใครหน้าไหนมันจะชกให้เสียโฉมได้ลง เอาล่ะ บางคนอาจจะทำได้ แต่นั่นไม่ใช่ผม ผมทำได้อย่างมากก็แค่ดึงหางม้าของเธอให้เธอโกรธเล่นเท่านั้นล่ะ “ซิม ตอบแก้วมาซิ ซิมจะไปไหน หือ” ไม่พูดเปล่า แก้วยังเอื้อมมือมาบิดหูของผมเสียด้วย สัมผัสรุนแรงของเธอทำเอาผมสะดุ้งสุดตัว ตื่นเต็มตาเลยทีเดียว “โอ๊ยยยย เบาๆแก้ว เดี๋ยวหูหลุด โอ๊ยยยยยย” “จะบอกหรือไม่บอก” “บอกจ้า บอก ปล่อยนะ แก้ววววว” ผมร้องเสียงหลง ผมลืมตาโพลงขึ้นมาในความมืด มือข้างหนึ่งยังวางทาบอยู่บนลำตัว แต่อีกข้างหนึ่งบิดใบหูของตัวเองแน่น ข้างเดียวกับที่แก้วบิดนั่นล่ะ เมื่อปรับสายตาจนคุ้นชินกับความมืด ผมก็เห็นว่าห้องยังเป็นเหมือนเดิมทุกอย่าง ไม่มีร่องรอยว่ามีใครบุกเข้ามา ไม่มีร่องรอยของแก้ว สรุปว่าผมฝันไปเองทั้งหมด ผมหลับตาลงอีกครั้งได้โดยไม่ยาก ซึ่งอาจเป็นเพราะฤทธิ์ของยาที่ยังคงตกค้างอยู่ในร่างกาย ((มีต่อค่ะ)) จากคุณ : 1981 (บทเพลงแห่งความฝัน) - [ 24 ธ.ค. 48 00:23:51 ]

ความคิดเห็นที่ 2 “ซิม คริสต์มาสปีนี้ซิมอยากได้อะไร” “รถบังคับ” ผมตอบโดยไม่ต้องคิด นั่นคือผมเมื่อสิบสองปีก่อน ผมสังเกตเห็นว่าคนถามหน้ามุ่ยหลังจากฟังคำตอบ “เอาของที่มันถูกกว่านี้ไม่ได้หรือไง” “อ้าว ก็แก้วถามเองว่าเราอยากได้อะไร เราก็ตอบของที่เราอยากได้สิ” แก้วหน้าบูดยิ่งขึ้น แต่ไม่ซักถามอะไรอีก เธอกระโดดลงจากชิงช้าข้างๆผมก่อนจะวิ่งตื๋อเข้าบ้าน “เอ้า นี่” เธอยื่นต้นคริสต์มาสกระดาษที่เธอพับเองเป็นของขวัญให้ผมทุกปี กับรถของเล่นคันเล็กให้ ผมมองอย่างไม่พอใจนัก “เราบอกเราอยากได้รถบังคับ นี่ใช่รถบังคับที่ไหน” “น่า ตอนนี้แก้วซื้อให้ได้แค่นี้ เอาไว้อีกหน่อยแก้วจะซื้อของที่ซิมอยากได้จริงๆให้นะ” เมื่อแก้วให้คำมั่น ผมก็ยื่นตุ๊กตาเด็กผู้หญิงผมยาวที่เธออยากได้ไปตรงหน้า “เอ้า” แก้วรับตุ๊กตาไปกอดอย่างทะนุถนอม ดูเธอดีใจมาก ผมรู้ นี่เป็นตุ๊กตาที่เธออยากได้มานานแล้วแต่ไม่กล้าเอ่ยปากขอให้ผู้เป็นแม่ซื้อ ในภาวะที่สูญเสียผู้นำครอบครัว แก้วรู้ดีว่าเธอไม่มีสิทธิ์ร้องขออะไรที่ไม่จำเป็น ดังนั้น ทุกครั้งที่ผ่านร้านขายของเล่นเธอจะหยุดยืนมองตุ๊กตาตัวสวยผมสีทองเป็นเวลานานด้วยแววตาละห้อย “ขอบใจมาก ซิม ขอบใจจริงๆ แก้วจะดูแลเป็นอย่างดีเลย” หลายปีผ่านไป เราก็ยังแลกเปลี่ยนของขวัญกันอย่างที่โรงเรียนในเครือคริสตจักรของเรานิยมกัน ซึ่งนับปี รายการสิ่งของที่ผมกับเฟื่องแก้วอยากได้ก็ทำท่าจะเพิ่มมากขึ้นตามอายุของเรา “ปีนี้ซิมอยากได้อะไรเป็นของขวัญ” “วิดีโอเกมส์แผ่นใหม่ รองเท้าผ้าใบคู่ใหม่ หุ่นยนต์กันดั้ม ” “พอๆๆๆ แก้วซื้อให้หมดที่ไหน เอาอย่างนี้ดีกว่า ” แล้วผมกับแก้วก็ช่วยกันเขียนสิ่งที่ตัวเองอยากได้ใส่กระดาษ แล้วแอบเอาไปใส่ไว้ในลูกบอลประดับต้นคริสต์มาสที่วางไว้หน้าโรงเรียนเมื่อถึงเทศกาลทุกๆปี ผมเห็นเธอจรดดินสอโดบี้ที่กำลังนิยมกันลงบนกระดาษสมุดที่ถูกฉีกออกเป็นชิ้นเล็กๆ ตุ๊กตาบาร์บี้ ชุดดินสอสีฮัลโหล คิตตี้ กล่องใหญ่ วิดีโอการ์ตูนชุดเจ้าหญิงของวอลท์ ดิสนีย์ “ของแก้วจะใส่ไว้ในลูกบอลสีชมพู ซิมใส่ไว้ในสีฟ้าก็แล้วกัน แล้วมาจับฉลากกันว่าใครจะได้อะไร” หลังจากนั้นเราก็ทำแบบนั้นกันทุกปีจนเป็นธรรมเนียม มันตื่นเต้นดีอยู่เหมือนกันที่เราไม่รู้เลยว่าเราจะได้อะไรเป็นของขวัญจนกระทั่งอีกฝ่ายนำมาให้ และเราก็มักจะตื่นเต้นดีใจกับของขวัญทุกที เพราะสิ่งที่จับฉลากได้ มักจะเป็นสิ่งที่เราอยากได้มากที่สุด บางทีผมก็แอบขี้โกงนิดหน่อย พอรู้ว่าแก้วอยากได้อะไรมากที่สุดผมก็มักจะไปขอให้แม่ซื้อสิ่งนั้นให้โดยไม่สนใจสิ่งที่เขียนอยู่ในฉลาก ก็เราไม่เคยเปิดดูลูกบอลที่เหลือสักทีนี่นะ แต่แล้วการแลกเปลี่ยนของขวัญของเราก็สิ้นสุดลงเมื่อวันที่เราอายุ 15 แม่ของแก้วแต่งงานใหม่กับชาวอังกฤษ และจะพาแก้วไปอยู่ที่ประเทศอังกฤษด้วยกันเป็นการถาวร ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นก่อนวันคริสต์มาสเพียงสองสัปดาห์ แก้วยื่นต้นคริสต์มาสกระดาษแบบที่เธอพับให้ผมเป็นประจำทุกปีให้ แต่ขนาดของมันใหญ่กว่าที่เธอเคยให้ทุกปีราวกับต้นแม่กับต้นลูก และที่แตกต่างไปจากเดิมมากก็คือ มีกระดาษที่ถูกขยำเป็นก้อนกลมเล็กๆสีชมพูและสีฟ้าแปะอยู่ทั่วไปหมด “ให้ซิมไว้ขอพรเหมือนเดิมทุกปีนะ” ผมพยักหน้า แล้วรับต้นคริสต์มาสไปใส่ตู้กระจกในห้องนอน ซึ่งจนถึงตอนนี้ มันก็ยังอยู่ในตู้เหมือนกับต้นเล็กอื่นๆที่ผมได้มาทุกปีก่อนหน้านั้น โดยปราศจากร่องรอยของคราบฝุ่น เพราะผมดูแลเป็นอย่างดีตลอดเวลา ในวันนั้น แก้วให้สัญญากับผมว่า เธอจะมาพบผมในคืนวันคริสต์มาสอีฟเป็นประจำทุกปี เพื่อนำของขวัญมาให้ แต่เธอก็ไม่เคยมา ปีแล้วปีเล่าที่ผมไปยืนคอยเธออยู่ใต้ต้นคริสต์มาสหน้าโรงเรียนจนขาแข็งและแทบจะเป็นหวัดด้วยความหนาวเหน็บถึงแม้ว่าอายุอานามและคุณวุฒิของผมจะเกินชั้นสูงสุดของโรงเรียนไปแล้วก็ตาม จนกระทั่งคุณครูทุกท่านต่างพากันแปลกใจว่าว่าเด็กเฮี้ยว เกกมะเหรกเกเรอย่างผมรักสถาบันและเคารพครูบาอาจารย์ถึงขั้นกลับมาเยี่ยมพร้อมของขวัญทุกวาระขึ้นปีใหม่เป็นประจำทุกปีเชียวหรือ ผมไม่อยากจะคิดเลยว่าเฟื่องแก้วลืมผม ลืมคำสัญญาที่เธอเป็นคนพูดออกมาเอง ทั้งๆที่ผมยังจดจำ และคิดถึงเธอจนเก็บไปฝันเป็นประจำทุกปีในคืนก่อนวันคริสต์มาส ผมคงจะคิดถึงเธอมากเกินไป และจะต้องปัดความรู้สึกนั้นออกไปจากใจให้เร็วที่สุด เพราะเธอ ลืมผมไปหมดแล้ว แต่ผมก็ยังห้ามความรู้สึกที่อยากพบเธอเอาไว้ไม่ได้ ถึงแม้จะเป็นการพบกันแค่ในความฝันก็ตามที ผมจึงชอบทำให้ตัวเองแน่ใจว่าจะนอนหลับและฝันดีในทุกค่ำคืนของวันคริสต์มาสอีฟ “อย่าลืมขอพรเหมือนที่เราเคยทำทุกปีนะ ซิม อย่าลืมนะ” ((มีต่อค่ะ)) จากคุณ : 1981 (บทเพลงแห่งความฝัน) - [ 24 ธ.ค. 48 00:25:42 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ผมลืมตาขึ้นอีกครั้ง แสงแดดสีทองส่องผ่านหน้าต่างใสเข้ามากระทบเตียงนอนสีขาวและร่างของผม คำพูดคำสุดท้ายของเฟื่องแก้วยังวนเวียนอยู่ไม่รู้หาย เราเคยขอพรกันยังไงนะ แกะลูกบอลออกดูฉลาก ใช่หรือเปล่า ผมมองไปที่กระดาษโปสเตอร์อ่อนสีชมพูกับสีฟ้าที่ประดับอยู่เต็มต้น มันถูกขยำเอาไว้หลวมๆและแปะด้วยสก็อตเทปที่ม้วนปลายทั้งสองเข้าหากัน ไม่ใช่กาวหรือเทปสองหน้า ถูกทำให้ง่ายต่อการแกะออก ผมค่อยๆคลี่แผ่นกระดาษสีชมพูออกดู ทีละใบ ทีละใบ แล้วก็ต้องรีบไปอาบน้ำแต่งตัว เพื่อไปห้างสรรพสินค้าชื่อดังที่สุดทันที ผมเดินมายืนอยู่ที่เดิม ในเวลาเดิม แต่รู้ว่าปีนี้จะไม่เหมือนเดิม แก้วจะต้องมา ผมรู้ดี แต่ บรรยากาศยังคงเหมือนเดิม ผมนั่งคอย จนกระทั่งวันคริสต์มาสกำลังจะผ่านพ้นไป แก้วไม่มา แก้วลืมไปแล้วจริงๆ ผมถอนหายใจ ยันกายลุกขึ้นจากม้านั่ง พลัน สายตาผมก็สะดุดเข้ากับต้นคริสต์มาสกระดาษต้นเล็ก ที่ผมมักจะค่อนขอดแก้วมาตลอดว่า ‘พับไปทำไมก็ไม่รู้ ต้นแค่นี้จะทำอะไรได้’ แก้วยิ้ม ไม่เคยตอบคำถามนั้น แต่มีต้นคริสต์มาสขนาดจิ๋วมาเป็นของขวัญให้ผมทุกปีพร้อมกับของขวัญ จนถึงวันที่เธอต้องลาจากไปไกล แต่ปีนี้ ที่ใต้ต้นคริสต์มาสเล็กไม่ได้ว่างเปล่าเหมือนเคย ผมเห็นตุ๊กตาตัวเล็กสองตัวนั่งอิงแอบกันอยู่ข้างๆกล่องของขวัญขนาดเล็กที่ผมอัศจรรย์ใจนักหนาว่าเธอทำมันขึ้นมาได้อย่างไร ตุ๊กตาสองตัวนั้นยิ้มแป้น มือเกาะกุมกันแน่นหนา แก้วนั่นเอง เธอเดินเข้ามาพร้อมต้นคริสต์มาสในมือเหมือนเช่นวันวาน “แก้ว ” ผมเรียกชื่อเธอด้วยน้ำเสียงสั่นพร่า แก้วยิ้มให้ผม แก้วตัวจริง ที่สวยน่ารักไม่ผิดเพี้ยนจากในความฝัน เธอกำลังยืนอยู่ตรงหน้าผมจริงๆ “แก้วขอโทษ” เธอเอ่ย “ที่แก้วผิดสัญญาทุกปีเลย” “ผม เรา ” ผมพูดตะกุกตะกัก แก้วไม่ได้ลืมผม เธอไม่เคยลืมผมเลยแม้แต่น้อย แต่รอคอยด้วยความหวังมาตลอดเจ็ดปีเลยต่างหาก ผมเองเสียอีก ที่เกือบจะทำให้วันนี้หมดความหมาย “ซิมรอนานไหม” ผมพยักหน้า ช่างยาวนานเหลือเกิน ตลอดเจ็ดปีที่ผ่านมา “แต่สำหรับแก้วเหมือนไม่นานเลย เพราะแก้วได้พบซิมเสมอ เชื่อไหมว่าแก้วฝันว่าได้เจอซิมในวันคริสต์มาส ฝันทุกปี ซิมดูเหมือนที่แก้วฝันเปี๊ยบเลย” ผมเองก็ฝัน ฝันถึงแก้วทุกปี ไม่รู้ว่าเป็นปาฏิหาริย์ หรือว่าความคิดถึงของเราสื่อผ่านถึงกันได้ และเพราะความฝันอีกนั่นแหละ ที่ทำให้ผมรู้ตัวก่อนที่จะสายเกินไป “แต่ว่าปีนี้ แก้วกลับมาแล้วนะ” แก้วมองพื้นเขินๆ “มีของขวัญมาให้ซิมด้วย อย่างเคย” “ซิมก็มีของขวัญมาให้ แต่ว่า แก้วหลับตาก่อนสิ” แก้วหลับตาแล้วแบมือมาข้างหน้า ทำให้ผมนึกถึงตอนเราเป็นเด็กๆ จะให้ของขวัญกันทีไร ต้องบอกว่า ‘หลับตา อ้าปาก แบมือ’ ซึ่งไม่เคยมีใครยอมอ้าปากเพราะกลัวถูกแกล้งให้กินอะไรพิลึกพิลั่น “พอดีไหม” ผมถาม พร้อมๆกับที่แก้วน้ำตาซึม “ซิม ” ประกายของเพชรน้ำดีบนนิ้วนางของแก้ววูบวาบท่ามกลางแสงไฟหลากสีของต้นคริสต์มาส ผมเองก็แทบน้ำตาซึมเมื่อเห็นสีหน้าท่าทางดีใจจนพูดไม่ออกของเธอ “นี่คือคำตอบของผมนะแก้ว” ผมยื่นกระดาษสีชมพูเจ็ดใบที่ผมนำมาเรียงแต่กันให้เธอดู แก้วดูเขินมาก แต่ก็ดีใจมากเช่นกัน “แก้วรักซิมนะ” “คริสต์มาสปีที่แก้วเรียนจบ” “อีกเจ็ดปีข้างหน้า (ปี 2548)” “แก้วจะมาขอคำตอบ” “รอแก้วอยู่ที่เดิมนะ” “ดูแลตัวเองด้วยนะ” “คิดถึงแก้วมากๆล่ะ” “โธ่ หลงนึกว่าซิมจะไม่รู้ซะแล้ว ก่อนขึ้นเครื่องบินมาภาวนาแทบตาย ขอให้ซิมเปิดดูแล้ว ” อันที่จริง อาจเป็นเพราะเหตุนั้นก็ได้ เฟื่องแก้วเดินทางมาบอกผมด้วยตัวเองถึงในความฝัน ไม่อย่างนั้นผมคงทำลายวันนี้ วันที่เธอรอคอยลงไปแล้ว “แล้วของขวัญผมล่ะ แก้วจะให้ผมได้หรือเปล่า” ผมยื่นต้นคริสต์มาสเมื่อเจ็ดปีที่แล้วให้ แก้ววางต้นคริสต์มาสและตุ๊กตาคู่ในมือลงบนม้านั่งก่อนที่จะแกะกระดาษสีฟ้าที่ผมบรรจงเขียนแล้วแปะกลับเข้าไปทีละใบๆออกจากต้นคริสต์มาสแล้วเปิดออกอ่าน มือเรียวของเธอจับแผ่นกระดาษเรียงกันในมืออยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะคลี่ยิ้ม “Yes, I do” แก้วโผเข้ากอดผมทันที ต้นคริสต์มาสกระดาษทั้งสองต้นถูกปล่อยทิ้งอย่างไม่แยแส รวมทั้งกระดาษสีฟ้าที่เป็น Wish List ของผมที่ถูกโปรยทิ้งไว้ตรงพื้นนี่เอง กระดาษ ที่เขียนความปรารถนาของผมในปีนี้ และตลอดมา “ALL” “I” “WANT” “FOR” “CHRISTMAS” “IS ” “YOU” The End 2 days before Christmas, 2005 Bangkok, Thailand จากคุณ : 1981 (บทเพลงแห่งความฝัน) - [ 24 ธ.ค. 48 00:28:06 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สำหรับเรื่องสั้นเรื่องก่อนหน้านี้ สารภาพ (ไม่) รัก ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3797873/W3797873.html เพิ่งแวะไปตอบคอมเมนต์สดๆร้อนๆเลยนะคะ แวะกลับไปดูได้ค่ะ... (เพิ่งสำเหนียกได้ว่าต้องกลับไปตอบอ่ะน้า ^^'''') ท้ายนี้ สงสัยจะไม่ได้พบกันสักระยะเลยเน้อ เพราะจะเหินฟ้ากลับไปติดเกาะอังกฤษอีกแล้วววววว จะบินคืนวันคริสต์มาสเลยค่ะ ไปเป็นซานต้าซะเองเลย ^^ อาจจะไม่ค่อยได้อยู่บ้านและเข้าถนนฯบ่อยนักจนกว่าจะถึงกลางเดือนมกรา  ใครที่รอเจ้าชายในฝันฯ ตอนที่ 7 อยู่นั้น รบกวนรอหน่อยนะคะ ^^ แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 48 00:34:13 จากคุณ : 1981 (บทเพลงแห่งความฝัน) - [ 24 ธ.ค. 48 00:31:01 ]

ความคิดเห็นที่ 5 น่ารักจังเลย ไปเขียนWish List บ้างดีกว่า เผื่อจะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นบ้าง หุๆๆๆ มันก็ยาวพอๆกันเเหละไม่ต้องเลย พลัดกันเหมา 555            l            l            l            V แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 48 00:39:26 จากคุณ : ปุณณัตถ์ - [ 24 ธ.ค. 48 00:34:39 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ปุณเอ้ย ขอแซวหน่อยเหอะ Wish list ที่ว่าสงสัยยาวเป็นหางว่าวเลยง่ะ เหมาหมดไม่ดีน้า แบ่งมาทางโน้ตบ้าง อิอิ ^^ อ่า... ของแบบนี้ผลัดกันไม่ได้น้า แบ่งกันชมมิได้ง่ะ ^^''' แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 48 00:43:14 จากคุณ : 1981 (บทเพลงแห่งความฝัน) - [ 24 ธ.ค. 48 00:36:43 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ตามมาด้วยคน.. สุขสันต์วันคริสมาสเน้อ.. จากคุณ : Ching (C_square) - [ 24 ธ.ค. 48 00:46:12 ]

ความคิดเห็นที่ 8 โอ้วววว...โรแมนติกซะ อยากมีแบบนี้บ้างจัง ว้า...พี่โน้ตจะไปแล้วอ่า รีบกลับมานะค้า ยินดีกับความสำเร็จอีกครั้งคร้าบ ขอให้หนังสือขายดีนะ...อิอิ จากคุณ : YUI - MUNMOO (YUI_MUNMOO) - [ 24 ธ.ค. 48 00:54:14 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ทำไมมันมีเรื่องใหม่โผล่มาอีกแล้วหว่า ซุ่มเงียบนี่นา merry christmasค่ะทุกคน ส่วนโน้ต ไว้เราเจอกันเช้าวันboxing day (26 Dec) นะจ๊ะ ตอนนี้มีร้านอาหารที่เล็งไว้เยอะเชียว ส่วนเรื่องสั้นเอาไว้พรุ่งนี้ค่อยอ่านนะ ง่วงอะ จากคุณ : I aM nOt PerFecT (อุรัสยา) - [ 24 ธ.ค. 48 05:29:20 ]

ความคิดเห็นที่ 10 น่ารักจ๊ะ ดีน้าที่มาเข้าฝันบอกทัน ฮา โอ้ จะได้ไปจิงเกิลเบลที่อังกฤษกับหนูเปี๊ยกเหรอ อิจฉา ฮี่ๆ ได้เคาน์ดาวน์ที่โน่นด้วย ไปงานรับปริญญาใช่ป่ะเอ่ย ยินดีด้วยฮับ ^ ^ จากคุณ : bookmark - [ 24 ธ.ค. 48 11:30:40 ]

ความคิดเห็นที่ 11 โอ้โห .. จากคุณ : scottie - [ 24 ธ.ค. 48 13:27:39 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อิอิอิ ปีนี้จะมีอะไรดีๆ เกิดขึ้นรึเปล่านะ? เรื่องนี้ก็น่ารักอีกแล้ว ^^ จากคุณ : wayo - [ 24 ธ.ค. 48 17:30:51 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เรื่องน่ารักเชียว อิจฉาของขวัญของทั้งสองคนค่ะ Merry Christmas นะคะ จากคุณ : nongwin - [ 24 ธ.ค. 48 18:32:20 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อยากเล่น wishing list แบบสองต่อสองมั่งอ่ะ ที่บอสัดเล่นกันทั้งฝ่าย เฉลยกันวันอังคารนี้แล้ว...ลุ้นชะมัด จากคุณ : Gracie Lou Freebush - [ 24 ธ.ค. 48 18:40:56 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ แต่มาปูเสื่อจองก่อน อิๆๆ จากคุณ : คณิตยา - [ 24 ธ.ค. 48 19:46:38 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เนื้อเรื่องน่ารักมากเลยค่า โรแมนติกซะ ชอบประโยคนี้จัง "Yes,I do." ประโยคนี้จะใช้เป็นคำตอบรับการแต่งงานใช่มั้ยคะ ได้อ่านเรื่อง Oxford Story แล้วนะคะ ฉบับหนังสือ ชอบมากเลยค่า น่าร้ากกกก ปกก็สวยอ่า ชอบมากมายเลยค่ะ รู้สึกเห็นเรื่องนี้ลงในพันทิพเหมือนกันใช่มั้ยคะ เหมือนเคยเห็นแวบๆ รู้สึกจะอ่านไม่ทันแฮะ ช่วงนั้นยังไม่ค่อยเข้ามาอ่านนิยายที่นี่เท่าไหร่ เดี๋ยวหาเวลาว่างได้แล้วจะมาอ่านเจ้าชายในฝันฯนะคะ ช่วงนี้ใกล้สอบค่ะ สอบอาทิตย์หน้านี่แล้ว แถมยังดองนิยายไว้อีกเพียบเลย มีเรื่องอยากถามค่ะ พี่แต่งเรื่องของคู่อื่นๆไว้รึป่าวคะ แบบว่าอยากอ่านจัง เช่นคู่คาสุ-กีวี่ คู่ของเอลี่ แล้วก็อยากอ่านเรื่องของแพมด้วย ไม่ทราบว่าพี่มีโครงการจะแต่งรึเปล่าคะเนี่ย จากคุณ : Kizana - [ 24 ธ.ค. 48 20:59:04 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เรื่องน่ารักมากอะ คิดได้ไงเนี่ย ทำไมเราไม่มีจินตนาการคิดไรน่ารักกุ๊กกิ๊กเป็นเรื่องสั้นแบบนี้บ้างน้า.... ชอบตรงที่เอาเพลง All I want from Christmas is you มาใช้อะ น่ารักจริงๆจ้ะ จากคุณ : I aM nOt PerFecT (อุรัสยา) - [ 25 ธ.ค. 48 05:41:14 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านแล้วมีความสุขดีจัง จากคุณ : เจ้าป้าจังกึม (เจ้าป้ามหาภัย) - [ 25 ธ.ค. 48 11:37:38 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ไม่เคยถูกสอนให้เชื่อในความดี แต่ให้เชื่อในความรัก “Love you ALL” จากคุณ : เจน - [ วันคริสต์มาส 11:43:28 A:58.9.141.251 X: ]

ความคิดเห็นที่ 20 ว้าว.... ได้ชิมของหวานฉลองคริสต์มาสด้วย :) สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าด้วยนะคะ จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 25 ธ.ค. 48 15:34:37 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เข้ามาอ่านเรื่องน่ารัก ๆ ค่ะ หวานรับคริสต์มาสเลยเนอะ  ^o^ จากคุณ : Noey :p - [ 25 ธ.ค. 48 22:25:25 ]

ความคิดเห็นที่ 22  ตามมาอ่านเป็นเรื่องที่สองค่า อิอิ  ยังคงคอนเซ็ปต์หว๊านหวานเหมือนเคย  น่ารักสดใสรับเทศกาลแห่งความสุขเลยเนอะ  เห็นหนังสือของพี่โน้ตแล้วนะคะ  น่ารักมั่ก ๆ เลยอ่า  แต่ยังไม่ได้อุดหนุนฮับ อิอิ  ไม่นานเกินรอแน่นอน ^^   จากคุณ : NuenG (blue_diamond) - [ 26 ธ.ค. 48 22:18:01 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เรื่องคริสต์มาส แต่แวะมาตอบเอาวันสิ้นปีอ่ะนะ อิอิ ^^ รีบมาตอบก่อนหนีเที่ยวค่ะ ปุณ... สรุปว่าปีหน้าฟ้าใหม่เราจะสมหวังตาม wish list กันใช่มะ เย้ๆๆๆ (แต่เราไม่ได้เขียนเรื่องหนุ่มๆไปนี่หน่า ^^''' อดๆ) ซีสแควร์ ขอบคุณที่ตามมาจ้า Happy New year น้า น้องยุ้ย ขอบคุณค่า ซ๊าธุ ขายดีๆ พี่มาไม่นานหรอกจ้า เดี๋ยวก็กลับแล้ว ^^ Happy New Year นะหนู ปีหน้าขอให้มีเรื่องหวานๆอย่างในเรื่องนี้บ้าง เปี๊ยก อิอิ ไม่ได้ซุ่มนะยะ เรื่องนี้มันมาเอง คืนเดียวนั่งเขียนๆไปได้ไงไม่รู้อ้ะ ...ดีใจที่ชมว่าเรื่องน่ารักน้า ^^ เดี๋ยวไป Happy New Year กัน พี่นีจ๋า ขอบคุณค่า อุตส่าห์มาตามอ่านเนอะ ...ใช่แย้วมาฉลองปีใหม่กันที่นี่ค่ะ ไหนๆก็มารับปริญญาแล้วนี่เนอะ ^^ ตอนนี้หนาวเหน็บๆ ดูเหมือนพยากรณ์จะบอกว่าคืนนี้ฝนตกด้วย งือ... ขอให้ไม่จริง คุณscottie โอ้โหอะไรเอ่ยคะ ^^ คุณwayo ขอบคุณค่า อิอิ ^^ ปีหน้าขอให้มีอะไรดีๆเกิดขึน ^^ คุณnongwin งานนี้คงต้อง Happy New Year แย้วหละ อิจฉาด้วยคนเนอะ ^^ พี่นก ฮิฮิ หาคนไปเล่นกันสองคนจิคะ แหมๆ คุณอุ๋ย ได้ค่ะได้ แต่ค่าปูเสื่อแพงหน่อยน้า คิดชั่วโมงละสิบบาท ^^ ยิ่งหลายวันยิ่งแพงนะเออ คุณKizana อิอิ ใช่แล้ว ประโยคตอบรับการแต่งงาน หรือในพิธีแต่งงานค่ะ น่ารักเนอะ ^^ ดีใจที่ชอบเรื่อง Oxford ค่ะ ใช่แล้วหละ เรื่องนั้นเคยลงในนี้มาก่อน ^^ เรื่องของคนอื่นๆ มีโปรแกรมว่าจะเขียนนะแต่คงยังไม่ใช่เร็วๆนี้ค่ะ จะเขียนไล่ตามลำดับเวลาย้อนหลังลงไปน่ะค่ะ มีคิดๆพล็อตเอาไว้แล้วเหมือนกันแต่ยังไม่แน่นเท่าไรก็เลยยังเขียนไม่ได้ happy new year นะคะ ^^ ดีใจที่ทำให้มีความสุขค่ะ คุณเจ้าป้าจังกึม (ชื่ออินเทรนด์ดีจริงๆเลยค่ะ) คุณเจน แหม ชอบประโยคนี้จัง ^^ love ด้วยค่ะ คุณปิยะรักษ์ ...หวานอาหย่อยดีไหมคะ ^^ สุขสันต์ปีใหม่นะคะ คุณNoey :p อิอิ ขอบคุณค่า หวานๆแบบนี้ อยากหาทางหวานรับปีใหม่บ้างจัง ^^ ขอให้ไป count down ให้สนุกนะคะ หนึ่ง ฮิฮิ พี่ชอบเขียนเรื่องสั้นแนวหวานอ่ะ ถ้าไม่ใช่แนวโหดไปเลยเนี่ย ^^'''' เรื่องหนังสือ แต๊งกิ้วค่า ^^ สุขสันต์ปีใหม่นะคะ เอาหละ กระโดดเด้งดึ๋งไปจัดกระเป๋าหละ จะหนีไปค้างบ้านอุรัสยาสองวันค่ะ ^^ Happy New Year 2006 นะคะ ทุกคน ขอให้มีความสุขกันมากๆ จากคุณ : 1981 (บทเพลงแห่งความฝัน) - [ วันสิ้นปี 19:49:50 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อ๊าย!!!..น่ารักมั่กๆ ขอไปกรี๊ดแป๊บนะคะ เดี๋ยวมา (คนอ่านบ้าไปแล้ว เหอะๆ -_-") ได้อ่านเรื่องหวานๆ แบบนี้แล้วมีความสุขจังเลย อยากมียังงี้บ้างจะทำไงดี อิอิอิ >_< ป.ล. สวัสดีปีใหม่นะคะ ขอให้คุณโน้ตมีความสุขมากๆ สมหวังๆ เฮงๆๆ ค่ะ จากคุณ : แมวเหมียวสีขาว - [ 2 ม.ค. 49 21:48:57 ]