ความคิดเห็นที่ 1 อิอิ พูดถึงน้องแมวใช่ไหมคะ จริงค่า ถ้าลิ่วล้ออย่างเราขาดเจ้านาย ต้องิดตายแหงมๆ อิอิ (เหลือบมองเจ้าเหมียวที่นั่งบนมอนิเตอร์ งือ มะใช่ที่นอนนะแก) จากคุณ : mrs_ricken - [ 24 ธ.ค. 48 17:28:32 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ง่ะ มีแค่นี้เหรอ งง... ตกลงพูดถึงน้องแมวตาม คห 1 ใช่ป่ะ รึว่าเป็นน้องหมาล่ะหว่า... จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด - [ 24 ธ.ค. 48 22:34:34 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ยังไม่หมดค่าา แต่มันลงไม่ได้่ง่ะ เดี๋ยวลงใหม่นะคะ จากคุณ : แมวสีเหลือง - [ 29 ธ.ค. 48 10:07:59 A:203.114.126.172 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 ผมอยู่ในวัตถุสีดำขนาดใหญ่ที่กำลังเคลื่อนที่ โดยมีเจ้าลิ่วล้อของผมเป็นคนบังคับมัน มันร้องคำรามอย่างไม่พอใจในตอนแรก ก่อนที่จะพาเราทั้งคู่ออกไปข้างนอก ผมเคยออกไปกับเจ้าวัตถุประหลาดนี้หลายครั้งเหมือนกันครับ แล้วมันก็ออกอาการอย่างนี้ทุกที ทำไมมันถึงรู้จักทำตัวให้คุ้นเคยซะมั่งก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ผมเลยตั้งชื่อให้มันว่า “เจ้าบรื่น ๆ” ตามเสียงงอแงของมัน . . . . นานจังเลยครับ สงสัยว่าคราวนี้เจ้าลิ่วล้อของผม จะพาเดินทางไกลเสียแล้ว ฮ้าวววววว.......ผมง่วงแล้วล่ะครับ คงต้องขอสักงีบนึงก่อน . . . . ........................... จากคุณ : แมวสีเหลือง - [ 29 ธ.ค. 48 10:28:54 A:203.114.126.172 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 ภาพที่ผมเห็นมันช่างแปลกตาเหลือเกินครับ ในชีวิตนี้ผมยังไม่เคยเห็นอะไรที่แปลกเท่านี้มาก่อน ท้องฟ้าสีครามที่ผมคิดว่ามันมีขนาดใหญ่ กว่าที่ผมคิดหลายเท่า จนจรดกับแถบกว้าง ๆ ของผืนน้ำขนาดใหญ่ มีสีเขียวฟ้า ๆ เขียว ๆ อย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ขอบ ๆ ของมันเป็นฟองสีขาวเป็นระลอก ๆ ซัดเข้ามาบนพื้นดินเป็นระยะ ๆ รอบข้างมีภูเขาโอบล้อม ต้นไม้เขียวขจีแปลกตา ต้นไม้สูงชะลูดที่ใบแฉกๆ เป็นเส้น ๆ เอนตัวไปมาตามกัน เหมือนคนโยกตัวเวลาที่ร้องเพลงในทีวี ถึงผมจะไม่รู้ว่าที่นี่ที่ไหน แต่มันสวยดีครับ “เจ้านายจะลองไปเดินเล่นกันมั้ยล่ะ” พอเจ้าลิ่วล้อเปิดประตูให้ผมลงได้ ผมก็ออกวิ่งทันทีเลยครับ รู้สึกได้ถึงแรงลมมาปะทะเข้ากับหน้าอย่างจัง จนใบหูของผมต้องลู่ไปตามลม ตอนแรกผมคิดว่ามันเป็นพายุครับ แต่ก็ไม่ยักกะมีครึ้มฟ้าครึ้มฝนให้เห็น หวั่นใจกับทสึนามิเหมือนกันครับ แต่ผู้คนก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรกัน ผมเลยทำตัวกลมกลืนไปกับเขาบ้าง พื้นดินที่นี่ร่วนเหลือเกินครับ เป็นเม็ดเล็ก ๆ สีขาวละเอียด เวลาผมเหยียบเท้าลงไป มันแทบจะจมเข้าไปในดินนั้นเลยครับ แต่ผมรู้จักมันครับ มันคือทราย มันเป็นสุขาของผมที่บ้าน แต่ที่นี่ สุขาของผมกว้างใหญ่ไพศาลเหลือเกิน แล้วก็มีผู้คนเดินไปมาจนผมไม่กล้าทำธุระส่วนตัว ผมเลยได้แต่เดินสำรวจทางนู้นที ทางนี้ที โดยมีเจ้าลิ่วล้อคอยเดินตามครับ ผมทำความรู้จักกับแต่ละสิ่งโดยการสำรวจกลิ่นครับ ผมเชื่อว่ามันจะต้องมีกลิ่นไม่เหมือนกัน พ่อแม่ผมสอนไว้ว่า ”รู้หน้าไม่รู้กลิ่น รู้กลิ่นเขา รู้กลิ่นเรา รบร้อยครั้ง ชนะร้อยครั้ง” จากคุณ : แมวสีเหลือง - [ 29 ธ.ค. 48 10:33:45 A:203.114.126.172 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 “ครืน.....ครืนนน” พระเจ้า นั่นเสียงอะไรครับ อ่อ เจ้าสิ่งที่ผมคิดไว้ตอนแรกว่ามันเป็นเพียงน้ำ แต่มันกลับร้องคำรามอย่างน่ากลัว เวลาที่แถบฟองสีขาว ๆ ของมันโถมตัวเข้าสู่พื้นดินร่วน ๆ นั่น เฮอะ สงสัยว่าที่นี่จะไม่ต้อนรับผมดี ๆ ซะแล้ว เจ้าสัตว์ประหลาดนี่ กำลังประกาศสงครามกับผมอย่างเห็นได้ชัดเลยครับ “มาเลย ๆ มาเลย เจ้าตัวประหลาด นึกเหรอว่าเสียงคำรามของแกจะขู่ชั้นได้ผล” ผมวิ่งเข้าไปยืนประจันหน้ากับมัน เจ้าฟองสีขาวนี่กระมังที่ส่งเสียงคำรามเสียงดัง มันมีพรรคพวกเยอะไม่รู้จักหมดจักสิ้นวิ่งมาตั้งแต่เกือบขอบของฟ้านู่น แต่พอมาใกล้ ๆ มันก็พลันเหลือแต่ฟอง เลือนหายไปในพื้นทราย ส่งแต่เพียงเสียงคำรามกึกก้องไปทั่ว ผมสงสัยเหลือเกินว่า นี่มันต้องการจะหยั่งเชิงคู่ต่อสู้อย่างผมหรืออย่างไร ถึงยังไงผมก็จะลองสู้กับมันดูซักตั้งครับ ผมหมอบตัวลง หูลู่ สายตาอันเฉียบแหลมของผม จ้องไปยังพรรคพวกของมันที่กำลังจะมาถึง ก้นของผมกระดก ขาผมย่ำถี่ยิกพร้อมที่จะกระโจนใส่มันได้ทุกเมื่อ.... “จ๊ากกกก ...” ผมกระโดดตระครุบฟองพวกนั้นเข้าอย่างจัง ก่อนที่มันจะหายไปในทราย “โอ๊วว ม่ายย ก๊อดด” ผมสะดุ้งสุดตัว หลังจากที่มือของผมสัมผัสกับฟองสีขาวนั่น มันเป็นน้ำครับ! พระเจ้า ทำไมผมถึงโง่อย่างงี้ ผมตกใจจัดตั้งตัวไม่ทันกับสิ่งที่ผมไม่คาดคิด ขนลุกชันไปทั่วร่าง แต่ยังไม่ทันที่ผมจะผงะออกมาจากมันได้ทัน พรรคพวกของมันก็ถาโถมเข้ามารุมทำร้ายผมอย่างไม่วางมือ คลื่นน้ำเข้ามาปะทะผมสาดใส่อย่างน่ากลัว ผมทั้งสะดุ้ง ทั้งพยายามที่จะถอยออกมาให้พ้นมัน แต่เท้าของผมกลับยิ่งจมลงไปในทรายนั้นเรื่อย ๆ ในใจคิดว่าคราวนี้คงไม่รอดแล้ว “ฮือ ๆ พระผู้เป็นเจ้าครับ ชีวิตผมอยู่ในมือท่านแล้ว” ผมได้แต่ทำตาปริบ ๆ ยอมรับชะตากรรมที่กำลังจะเกิดขึ้น พลันก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย “เจ้านาย ๆ มาเล่นน้ำทะเลอยู่นี่เอง เดี๋ยวก็จมน้ำหรอก ไวจริง ๆ” เจ้าลิ่วล้อของผมน่ะเอง เขาคว้าตัวผมไว้ได้ทันก่อนที่ขาทั้งหมดของผม จะจมหายและถูกดูดเข้าไปในผืนทราย โอ้วว ลิ่วล้อ คราวนี้ชั้นยอมเป็นหนี้ชีวิตของแก แต่แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ . . . . จากคุณ : แมวสีเหลือง - [ 29 ธ.ค. 48 10:38:03 A:203.114.126.172 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 ผมหลับอยู่บนตักของเจ้าลิ่วล้อคนนี้นานเท่าไหร่ไม่รู้ แต่รู้อีกทีตื่นมาก็แดดร่มลมตกแล้วล่ะครับ เจ้าพยาธิในท้องของผมเริ่มทักทายอีกแล้ว ด้วยความหิวผมเลยปลุกเจ้าลิ่วล้อที่หลับน้ำลายยืดอยู่ ให้ตื่นขึ้นมาเอาอาหารมาให้ผม “นี่ ๆ เจ้าลิ่วล้อ ตื่นมาซะดีดี ชั้นหิวแล้วนะ” เมื่อไม่เห็นวี่แววว่าลิ่วล้อจะตื่นแต่อย่างใด ผมเลยต้องกระทำการอันอุกอาจเล็กน้อย ด้วยการใช้เขี้ยวของผมที่มีอยู่จัดการปลุกเจ้าลิ่วล้อจอมขี้เกียจคนนี้ซะ “แง่มมมม....” ตื่นเดี๋ยวนี้นะ เจ้าตัวขี้เกียจไร้ขน “โอ๊ยยยยย“เจ้าลิ่วล้อสะดุ้งสุดตัว ทำให้ผมต้องกระโจนตัวลงมาจากตักของเขา พอกระโดดลงมาได้ผมก็รีบสั่งให้ลิ่วล้อเอาอาหารมาให้ผมเป็นการใหญ่ “หิวแล้ว ๆ ไปเอาอาหารมาให้ชั้นกินทีสิเจ้าลิ่วล้อ หิวแล้วอ่ะ” ผมพร่ำบ่น พรรณนาความหิวหวังจะให้เจ้าลิ่วล้อไปเอาอาหารมาให้ แต่เจ้าลิ่วล้อก็ยังคงทำเฉยแถมทำสายตาดุใส่ผมอีกด้วย คราวนี้สงสัยเจ้าลิ่วล้อคงจะโกรธผมแล้วล่ะครับ เพราะหลังจากนั้นเจ้าลิ่วล้อก็เอาแต่นอนอ่านหนังสืออยู่บนเก้าอี้ โดยไม่สนใจเสียงเรียกร้องของผมอีกเลย หลังจากดุก็แล้ว อ้อนก็แล้ว ไม้ไหน ๆ ก็เรียกร้องเจ้าลิ่วล้อไม่ได้ผล ผมเลยคิดว่าจะออกไปล่าอาหารเองครับ จากคุณ : แมวสีเหลือง - [ 29 ธ.ค. 48 10:44:43 A:203.114.126.172 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 แนวชายหาดในตอนนี้มีแดดอ่อน ๆ สีส้ม กำลังฉายแสงอย่างสวยงาม ผมสังเกตเห็นตามแนวชายหาดมีรูเล็ก ๆ ขึ้นเต็มไปหมด มันดูน่าสงสัยมากครับ พอผมลองเดินเข้าไปใกล้ ๆ เจ้ารูพวกนั้น ก็เห็นเหล่าสิ่งประหลาดวิ่งผลุบวิ่งโผล่ หลบผมไปตามรูต่าง ๆ แต่ยังไงผมก็มองมันใกล้ ๆ ไม่ทันซักที เจ้าพวกนี้คงชอบเล่นซ่อนแอบเหมือนพวกข้าศึกที่บ้านผม ดีละ! ผมจะลองจับมันดู ไม่ยากอย่างที่คิดเลยครับ ด้วยความชาญฉลาด เก่งกาจ และว่องไวของผม (อิอิ) ผมรอดูทีท่าว่าเมื่อไหร่มันจะโผล่ขึ้นมาจากรู พอมันขึ้นมาผมก็รีบเอามือตบมันเข้าให้ฉาดใหญ่ ได้ผลครับ มันเคลื่อนไหวช้าลงแต่ทำท่าจะลงรูไปอีก ผมเลยรีบใช้อีกมือตวัดมันขึ้นมาพร้อมกับทราย แล้วก็รีบคาบมันไว้ในปากทันที มันดิ้นเล็กน้อยผมเลยคาบไว้ซักพักรอ จนมันไม่ค่อยดิ้นแล้วจึงปล่อยลงทรายที่ห่างจากรูของมัน ดูจากรูปร่างของมันแล้ว มันเหมือนสัตว์ประหลาดย่อส่วนในพาวเวอร์เรนเจอร์เลยครับ ขาของมันมีมากมายทั้งสองข้าง มีขามากกว่าผมเสียอีก ตั้งข้างละสี่ขาแน่ะ นี่ล่ะมั้งถึงทำมันวิ่งได้รวดเร็วขนาดนี้ ตัวของมันแบน ๆ เล็ก ๆ ไม่เห็นว่าลูกกะตาของมันอยู่ตรงไหน เห็นแต่ขาสองข้างข้างบนที่ใหญ่ข้างเล็กข้าง ปลายเป็นเหมือนที่คีบ มันทำท่าขยับที่คีบที่ปล้องอันใหญ่นั้น เหมือนจะบอกว่าอย่ามายุ่ง แต่ผมไม่สนใจหรอกครับ ผมคิดว่าจะเอาเจ้าประหลาดนี่ไปฝากเจ้าลิ่วล้อดีกว่า คราวนี้ต้องเป็นผมอีกแล้ว ที่ต้องจัดการอะไรอะไรเอง คราวนี้ถ้าเจ้าลิ่วล้อไม่ได้ผม แกจะต้องอดตายแน่ ๆ ยังไม่ทันที่จะคาบเจ้าตัวจ้อยได้ทัน มันก็รีบหลบผลุบเข้าลงรูของเพื่อนมันทันที ว้า....เสียดายจังเลยครับ แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมจับตัวใหม่ก็ได้ ไม่นานนัก ผมก็ทำสำเร็จอีกครั้ง คราวนี้ง่ายกว่าเก่าเพราะเริ่มรู้แกวของเจ้าพวกนี้แล้ว คราวนี้ผมเลยกระโดดตระครุบแค่สองสามที ก็จัดการมันได้อีกตัว ผมคาบไม่ปล่อยแล้วครับทีนี้ เอาละ เอาไปฝากเจ้าลิ่วล้อดีกว่า คงจะหิวเหมือนกัน จากคุณ : แมวสีเหลือง - [ 29 ธ.ค. 48 10:50:52 A:203.114.126.172 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 ผมเดินมายังที่เก้าอี้ผ้าใบที่เจ้าลิ่วล้อนั่งอยู่ เจ้าลิ่วล้อมองหน้าผมพยายามดูว่าเอาอะไรมาด้วย “ไปไหนมาอ่ะ เจ้านาย” “นี่นี่ ดูสิ ว่าชั้นเอาอะไรมาฝากนาย นายต้องชมเชยชั้นนะ ว่าชั้นสามารถจับเจ้าตัวประหลาดนี่มาเป็นอาหารให้นายอ่ะ ถ้านายไม่มีชั้น นายจะต้องอดตายแน่ ๆ เฮอะ ๆ” ผมแสดงความเก่งกาจของตัวเอง ด้วยการคาบสัตว์ประหลาดนั้นไว้ในปาก พร้อมกับร้องเรียกให้เจ้าลิ่วล้อดูเป็นขวัญตา แต่เจ้าลิ่วล้อไม่ยักกะมองผมด้วยสายตาชื่นชม ผมเห็นเขาทำสายตาแปลก ๆ เลยแสดงวิธีการจับให้ชมด้วย เผื่อว่าเวลาที่ผมไม่อยู่ เจ้าลิ่วล้อจะได้ทำตามอย่างผมได้บ้าง ผมสงสารหรอกนะ กลัวว่าจะหาอาหารไม่ได้ เลยทำให้ดู ผมเลยจัดแจงวางเจ้าตัวเล็กนั้นลงบนพื้น ก่อนจะสาธิตการจับเหยื่อที่ถูกต้องตามแบบฉบับของผม “อย่างงี้นะ ตอนแรกเราต้องรอให้มันขึ้นมาก่อน นายต้องหมอบอย่างี้รอมันก่อนนะ พอมันกระโจนขึ้นมาก็รีบตระครุบมันไว้เลย” ผมแสดงภาพตัวอย่างให้ดู ทำท่าหมอบอย่างที่ผมชอบทำ แต่เจ้าตัวเล็กกระดิกขาไปมาเบา ๆ ผมเลยทำท่าตระครุบก่อนที่มันจะหลอกผมได้เป็นครั้งที่สอง “นี่ยังไง เราก็จะสามารถจับมันได้แล้ว ง่ายมั้ยล่ะเจ้าลิ่วล้อ” ผมคาบมันไว้ในปากเหมือนที่เอามา . . . จากคุณ : แมวสีเหลือง - [ 29 ธ.ค. 48 10:57:10 A:203.114.126.172 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 “พอแล้ว ๆ เดี๋ยวมันก็ตายหรอก เจ้านาย” ชายหนุ่มรีบเอาปูลมออกมาปากสัตว์เลี้ยงของเขาอย่างเบามือ ด้วยเกรงว่า เจ้าสัตว์ตัวเล็ก ๆ จะสิ้นชีพก่อนที่จะได้กลับบ้านของมัน ดูท่าแล้วคงจะสะบักสะบอม จากการโดนสัตว์เลี้ยงของเขาหยอกล้อพอดูอยู่เหมือนกัน เขาแลกกับปูลมด้วยปลาตัวเล็ก ๆ ที่แม่ค้าหาบเร่ขายของทะเลตามแนวชายหาดเอามาขาย เจ้าสัตว์เลี้ยงตัวน้อยของเขารีบปล่อยเหยื่อ เพื่อแลกกับปลาตัวนั้นทันที มันคงจะหิวอยู่เหมือนกัน เพราะไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่ออกจากบ้านมา ถึงได้ฝังเขี้ยวเข้าขาเขาอย่างเต็มรัก ก่อนจะเดินอย่างงอน ๆออกไปหาอะไรเล่น “เฮ้อออ...คราวหน้าอย่าจับมาอีกนะ เรานี่ซนจริง ๆ ไปแกล้งเค้าอยู่ได้” ชายหนุ่มรีบเดินไปปล่อยปูลม ให้กลับไปอยู่กับบ้านและพี่น้องของมัน หาดกะตะที่ภูเก็ตนี้เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สวยงาม และมีความสงบไม่เหมือนกับหาดป่าตอง และธรรมชาติที่ถูกทสึนามิทำลายไม่มากนัก ยังคงงดงามงามตามธรรมชาติ ทำให้เขาหลงใหลชายหาดเล็ก ๆ ที่เงียบสงบแห่งนี้ จนต้องมาถึงสองสามครั้ง หลังจากได้เป็นอาสาช่วยเหลือเหล่าผู้ประสบภัย “เจ้านาย” แมวน้อยสายพันธุ์อมเริกันบริติช สัตว์เลี้ยงตัวโปรดของเขาร้องเหงียวหงาวอย่างเสียดาย หลังจากเห็นชายหนุ่มเอาปูลมที่มันจับได้ ไปปล่อยลงสู่บ้านของมัน เจ้าเหมียวร้องเหมียว ๆ เหมือนถามอะไรบางอย่าง เขาเลยคิดว่ามันคงยังไม่อิ่มจึงให้ปลาอีกตัว .. “เฮ้ออ....ทำไมถึงยอมปล่อยมันไปนะ เจ้าลิ่วล้อ” เป็นอย่างนี้ทุกทีเลยครับ เจ้าลิ่วล้อคนนี้ ไม่ว่าผมจะเอาตัวอะไรมาให้เขา เขาก็จะเอาไปปล่อยหมดเลย ไม่ว่าจะเป็นกิ้งก่า ตุ๊กแก หรือว่านก ผมไม่เข้าใจว่า ทำไมเขาถึงไม่ยอมเก็บอาหารไว้บ้าง ทั้ง ๆ ที่ทุกทีผมก็ไม่เห็นเขาจะหาอาหารอย่างที่ผมทำมั่งเลย ถ้าวันไหนเจ้าลิ่วล้อคนนี้ไม่มีผม เค้าต้องอดตายแน่ ๆ . จากคุณ : แมวสีเหลือง - [ 29 ธ.ค. 48 11:01:40 A:203.114.126.172 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 จริง ๆ แล้วเป็นงานที่ต้องส่งอาจารย์อ่ะค่ะ ยังไงก็ช่วยกันเม้นให้ด้วยนะคะ จากคุณ : แมวสีเหลือง - [ 29 ธ.ค. 48 11:03:45 A:203.114.126.172 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 อ๋อ...มีต่อนี่เอง เจ้าเหมียวนี่ร้ายจัง คิดว่าตัวเองเป็นเจ้านาย อิอิ ว่าแต่ส่งงานวิชาอะไรคะ จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด - [ 29 ธ.ค. 48 13:36:10 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เป็นสารคดีเชิงท่องเที่ยวอ่ะค่ะ แบบให้รูปมาแล้วแต่งเรื่องสั้นประกอบรูปค่ะ ไม่รู้จะเีขียนออกมาแนวไหนดี เลยออกมาเป็นนี้อ่ะค่ะ จากคุณ : แมวสีเหลือง - [ 30 ธ.ค. 48 13:28:08 A:203.188.9.16 X: ]