1. การเลือกคู่
หลายคนบอกว่า การเลือกคู่คือการหาต้นไม้ดีๆ สักต้นมาปลูก ฉะนั้นต้องเลือกว่าต้นไหนเหมาะกับสภาพแวดล้อม แดดฝน การเอาใจใส่   จึงไม่ใช่เรื่องง่าย  เพราะความรักไม่ใช่วัชพืช ที่ตกหล่น ลมพัดไปทางไหนก็พาลจะไปงอกเงยในทุกๆที่  แต่ความรักคือต้นไม้ที่ยากต่อการเอาใจใส่    ดูแล  กว่าต้นไม้หรือความรักจะหยั่งรากแก้วลงลึกต้องใช้ระยะเวลานานพอสมควร หรือบางครั้งหยั่งรากลึกแล้วมาหลายปี แต่รากเกิดเน่าขึ้นมาเสียก็ยังมี  มีปัญหาหย่าร้างกันเป็นประจำ
จากสถิติการจดทะเบียนสมรสของกรมการปกครองในแต่ละปี  พบว่าผู้ที่แต่งงานจดทะเบียนใน 100 คู่ ต้องมีการหย่าร้างกันไม่น้อยกว่า  20 คู่  และที่แยกกันอยู่โดยไม่จดทะเบียนหย่าอีกกี่คู่   ซึ่งมีแนวโน้มการหย่าร้างยิ่งสูงขึ้นทุกปี  สาเหตุดังกล่าวมาจากการที่สามีภรรยาปรับตัวให้เข้ากันไม่ได้ จนทำให้เกิดความเครียดขึ้น ความรักที่เคยล้นปรี่ก็เริ่มคลี่คลายจางหายลง  เมื่อนั้นทั้งคู่ก็จะคิดถึงการ หย่าร้าง โดยปรับแต่งเหตุผลของการหย่าร้างของสามีภรรยา ซึ่งอาจจะไม่ได้มาจากสาเหตุที่แท้จริง แต่เป็นเพียงเหตุทีสามีหรือภรรยายกขึ้นมาเป็นข้อกล่าวหาเพื่อขอหย่าร้างก็เป็นได้ นั่นก็คือการพยายามหาข้อบกพร่องของอีกฝ่าย โดยไม่คิดถึงข้อบกพร่องของตน  เช่น การทารุณทุบตี การทอดทิ้ง ไม่ร่วมหลับนอน  การเพิกเฉยไม่ดูแล การนอกใจ เป็นต้น
การเลือกคู่เพื่อครองความสุขไม่ใช่เรื่องง่าย  โดยธรรมชาติฝ่ายผู้ชายต้องการผู้หญิงที่มีอายุอ่อนกว่า และผู้หญิงต้องการผู้ชายที่มีอายุมากกว่า เพื่อมาเป็นคู่ครอง ขณะที่ผู้ชายต้องการผู้หญิงที่ดูสวยงามสง่า แต่ฝ่ายผู้หญิงกลับต้องการผู้ชายที่สามารถปกป้องคุ้มครองเธอได้  แม้ความหลากหลายทางวัฒนธรรมแต่ละประเทศที่แตกต่างกัน แต่ทั้งหญิงและชายก็จำเป็นต้องแสวงหาคู่ครองที่ดีโดยอาศัย เหตุผลของความรักและความดึงดูดใจซึ่งกันและกัน มีบุคลิกที่พึ่งพาอาศัยกันได้ มีอารมณ์ที่เสมอต้นเสมอปลาย เกื้อกูล เอื้ออาทรต่อกัน

คนเกือบทั้งหมดไม่อาจหลุดไปจากบ่วง  “กาม”  ซึ่งการหลุด เลิก ละได้หมดเป็นเรื่องเหนือธรรมชาติธรรมดาของโลก  ถึงจะทราบและเข้าใจว่าความรัก กามารมณ์เป็นทุกข์ ที่คอยเกาะเกี่ยว ผูกพัน เป็นภาระ เป็นสิ่งซึ่งทำให้เสื่อมคุณค่าแก่ชีวิตได้   แต่น้อยคนนักที่พยายามละเลิก “กาม” เสียให้ได้  
ปัจจุบันการเพิ่มประชากรค่อยๆ ลดลง อาจไม่ใช่เหตุจากการ “ระเริงกาม” น้อยลง แต่เพราะเหตุทางเศรษฐกิจสังคม ความเป็นอยู่ ที่ไม่มีความจำเป็นต้องเพิ่มจำนวนประชากร แต่ต้องคำนึงถึงการ “ระเริงกามอย่างมีสติ” เพื่อลดปัญหาทางสังคม