ผมประหลาดใจ
ณ โลกนี้
ดูเหมือนเส้นแบ่งแยกพรมแดนระหว่างข้างนอกและข้างในจะ
ดูไม่เด็ดขาด ไม่ชัดเจน
ทุกสิ่งดูเลื่อนไหลเข้าหากัน ไม่มีขีดรอยขีดคั่น

ผมนั่งมอง
ผู้คนคลาคล่ำเหมือนมวลสารที่เคลื่อนไหลไม่หยุดหย่อน
เข้ามาแล้วออกไป
เลื่อนซ้ายแล้วย้ายขวา

เราก้าวเข้ามานั่งในร้านน้ำชา
อาแปะแก่ๆส่งเสียงดังโขมงโฉงเฉงพอๆกับไอน้ำสีขาวที่พวยพุ่ง
มาจากเตาต้มน้ำร้อนที่ยู่เบื้องหน้าแก

อาแปะขายน้ำชา ปาท่องโก๋
มวลสารเคลื่อนย้ายไปมา จากด้านนอกไหลสู่ด้านใน
จากด้านในย้ายไปด้านนอก
เส้นขีดกั้นคือกรอบประตู
แต่เส้นแบ่งแยกพรมแดน ไม่เด็ดขาด ไม่ชัดเจน

เรานั่งอยู่ในร้านน้ำชา
สาวแม่ลูกอ่อนโต๊ะข้างๆผุดลุกขึ้นแล้ววางลูกชายไว้บนตัก
ชายร่วมโต๊ะ
ผมไม่รู้ว่าเขารู้จักกันหรือไม่ ?
เรามองหน้ากัน คิ้วขมวด
เธอเดินเข้าไปในห้องน้ำ

เราประหลาดใจ
ผมประหลาดใจ
ณ โลกนี้
ภายนอกและภายในมีแค่เส้นเสมือนแบ่งกั้น
ทุกสิ่งดูเลื่อนไหลเข้าหากัน

ผมไม่เข้าใจดี
ณ โลกของเรา
ภายนอกและภายในตัดขาดออกจากกัน
อาจเพราะความเหน็บหนาวที่ครอบคลุมชั้นบรรยากาศเกือบ
ตลอดเวลา
ภายในกว้างขวาง มีเส้นแบ่งแยกพรมแดนชัดเจน
ภายนอก คือ ภายนอก ตัดขาดจากภายใน
การเลื่อนไหลของมวลสารต้องเดินทางผ่านพรมแดน

เรานั่งอยู่ในร้านน้ำชา
หญิงแม่ลูกอ่อนดึงลูกของเธอกลับไป
มวลสารเคลื่อนไหว เข้ามาแล้วออกไป
ผ่านมาแล้วเข้ามา

อาแปะหันมามองเรา
ผมมองหน้าแก ชี้ไปที่โต๊ะข้างๆแล้วพยักหน้า
อาแปะยิ้ม ชายโต๊ะข้างๆยิ้ม
ผมยิ้ม

- - - - - - - ---------------------------------

"เขาบอกฉันว่า
เขาประหลาดใจ ที่ ณ โลกนั้น
ดูเหมือนเส้นแบ่งแยกพรมแดนระหว่างข้างนอกและข้างในจะ
ดูไม่เด็ดขาด ไม่ชัดเจน
ทุกสิ่งดูเลื่อนไหลเข้าหากัน ไม่มีขีดรอยขีดคั่น

เขาบอกฉันว่า
ภายใน ณ โลกนั้นเล็กกว่าที่โลกของเขา
และเขาไม่เข้าใจในเบื้องแรก
และเขาประหลาดใจ
และเขาปรารถนาที่จะมีพื้นที่ที่ปราศจากพรมแดนอันแบ่งแยก
ภายนอกและภายในอันชัดเจนเช่นนั้นบ้าง

พวกเขาบอกฉันว่า
นิยามแห่งภายนอกและภายในที่เคลื่อนไหวและไร้พรมแดนอันชัดเจนนั้น
เปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ของสังคมและตัวตน


.............................

     ฉันบอกเขาว่า
     ฉันไม่ทันสังเกต
     และข้อสังเกตของเขาทำให้ฉันฉุกคิด
     ไม่มีภายนอกและภายในที่ชัดเจน ณ โลกของฉัน
     มวลสารและสิ่งสรรพ์เคลื่อนไหวผ่านไปมา
     นอกชายคา-ในชายคา
     เรามีชีวิตอยู่ภายนอกเป็นส่วนใหญ่
     ไม่มีสิ่งแบ่งแยกและกักขังภายในอย่างชัดเจน
     พื้นที่จึงไร้พรมแดนที่เด็ดขาด

     ณ โลกของเขา
     พื้นที่แบ่งแยกเป็นสัดเป็นส่วน
     เป็นส่วนเป็นสัด
     การเคลื่อนไหวล้วนผ่านพรมแดนอันชัดเจนของพื้นที่ "

-------------------------------------------

[ เราหันกลับมามองร่วมกัน
ความเปลี่ยนแปลงคือสัจธรรม
และอาจนำมาทั้งความร้อนหรือผ่อนให้เยือกเย็น

ทุกวันนี้ ณ โลก"นั้น"ของเขา ความเปลี่ยนแปลงกำลังคืบคลาน
ภายนอกและภายใน พื้นที่อาจยังไม่แตกต่างเด็ดขาด
แต่ภายในกำลังร้อนขึ้น เรื่อย เรื่อย
การเลื่อนไหลของสรรพสิ่งระหว่างกันอย่างอิสระเริ่มชะงักงัน
กำแพงระหว่างภายนอกและภายในกำลังก่อสร้าง
การเลื่อนไหลของสรรพสิ่งระหว่างกันอย่างอิสระเริ่มชะงักงันใน
โลกที่ครั้งหนึ่งเคยไร้พรมแดนที่เด็ดขาดระหว่าง
พื้นที่ภายนอก-ภายใน ]

-----------------------------------------------

สำหรับคนนอกอย่างผม
พื้นที่ภายนอก-ภายใน ในโลก"นั้น"ยังไม่ชัดเจน ไม่เด็ดขาดอยู่ดี
แต่สำหรับเธอ
เธอบอกผมว่าหลายสิ่งกำลังเปลี่ยนแปลง
เธอบอกผมว่า วันนี้อาแปะขายน้ำชายังยิ้มหวาน
แต่ในอีกหลายๆพื้นที่
รอยยิ้มนั้นแร้นแค้นและเหือดหาย
ความร้อนภายในกำลังรุกรานพื้นที่ทั้งสอง
กำแพงแบ่งแยกพรมแดนกำลังก่อร่างสร้างตัว

ผมประหลาดใจ
ผมประหลาดใจ
ณ โลก"นั้น"
ที่ดูเหมือนเส้นแบ่งแยกพรมแดนระหว่างข้างนอกและข้างใน
จะดูไม่เด็ดขาด ไม่ชัดเจน
ทุกสิ่งดูเลื่อนไหลเข้าหากัน ไม่มีขีดรอยขีดคั่น

วันหนึ่ง
เส้นแบ่งแยกพรมแดนจะตระหง่านชัด
ลบล้างความสัมพันธ์ในสังคมและตัวตนได้ง่ายดายเช่นนั้น
เชียวหรือ ??

โลกกำลังร้อนขึ้น

ผมใฝ่หาโลกหนึ่งที่ซึ่งพื้นที่ปราศจากพรมแดนอันแบ่งแยกภาย
นอกและภายในอันชัดเจนเช่นนั้นบ้าง

...........

วันนั้น อาแปะยิ้มให้ผม
ผมยิ้มให้เขา
ชายผู้ดื่มน้ำชาโต๊ะข้างๆยิ้มให้เราเช่นกัน



------------------------