ฉันสูญเสียเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันไป เพียงเพราะคำว่า ความลุ่มหลง กระนั้นหรือ
ฉันเป็นคนประเภทที่ตกหลุมรักง่ายมากถึงมากที่สุด แล้วก็จะหลงอย่างหัวปักหัวปำ ทุกครั้งที่ฉันตกหลุมรัก ฉันจะต้องสูญเสียสิ่งที่ดีที่สุดไปเสมอ เพื่อนคนสำคัญของฉัน สุดท้ายก็กลายเป็นแค่คนแปลกหน้า ไม่ได้พูด ไม่ได้คุย ไม่สามารถมองหน้า และไม่สามารถคิดถึงกันได้อีกต่อไป
ที่ใครๆบอกว่าความรักเป็นสิ่งดี ฉันเองก็เห็นด้วย เพียงแต่ว่า ถ้าหากความรักมาพร้อมๆกับความหลงแล้วล่ะก็ มันก็กลายเป็นสิ่งที่ไม่ดีได้เหมือนกัน เหมือนกับที่ฉันต้องเผชิญกับมันอยู่ทุกๆวัน
"เพียงเพราะฉันหลงอยู่ในความรัก"....รักแล้วต้องได้มา รักแล้วต้องเป็นเจ้าของ รักแล้วต้องเป็นไปตามที่หวัง แต่รักเป็นไปไม่ได้... จิตใจที่จมจ่ออยู่กับสิ่งนี้ มันแย่ลงทุกวัน และมันก็อ่อนแอลงไปทุกที มันเลวร้ายเสียจนบ้างครั้งเกือบจะยอมแพ้ที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป แต่ถึงกระนั้น ชีวิตก็ยังคงดำเนินอยู่ต่อไป และฉันเองก็คงต้องสู้ ไม่ใช่เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ลุ่มหลง แต่เพื่อให้หลุดพ้นจากมันต่างหาก และเมื่อใดที่..ฉันสามารถจะกลับมารักได้อย่างหมดหัวใจจริงๆ..โดยไม่คิดจะเรียกร้องสิ่งใดๆให้ตอบแทนกลับมาแล้วล่ะก็ เมื่อนั้น ฉันจะกลับไปหาเธออีกครั้ง
เพื่อนรัก ไปเพื่อที่จะบอกให้เธอรู้ว่า ในครั้งหนึ่ง ที่ฉันเคยบอกว่ารักเธอมาก แต่ฉันกลับรักตัวเองมากกว่า ในตอนนี้ ฉันสามารถที่จะรักเธอได้อย่างหมดหัวใจแล้วจริง..จริง
แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 48 00:54:06
แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 48 00:47:00
จากคุณ :
ทรายสีแทน 
- [
30 ธ.ค. 48 00:44:49
]
หลง
