"เด็กน้อย : สวัสดีคุณครูที่รัก"
ดื่มด่ำความฝันอันเยาว์วัย
โลดแล่นไปตามใจปรารถนา
ปีนเขาป่ายจันทร์ ฉันเอื้อมคว้า
...............
ภาพมายา แปรชัด กัดกร่อนใจ
เด็กเอ๋ยเด็กน้อย....
โลดลอยเต้นโผนโจนใส่
"ครูขาครู หนูคิดถึง....ครูกลับมาไหม?"
ร่ำไห้ ผูกพัน...แบ่งปันรัก
ฉันมาตามหาฝันเช่นนั้นหรือ?
หมายมือ"มอบให้" ด้วยใจสมัคร
บทสรุป อุดมการณ์ แปรพรรค
น่าหัวนัก...มายามายอกย้อน
ภูลดหลั่นทิวงามตามเงาเมฆ
เด็กน้อยเสกน้ำหวานมาปันป้อน
น้ำใจคนแห่งขุนเขาเอื้อคนจร
แบ่งที่นอนทานฝันปันน้ำใจ
ใครกันแน่คือผู้เสียสละ??
อยู่ไหนนะ อุดมการณ์อยู่ไหน?
แต่ลึกซึ้ง....ทุกเถื่อนที่มี "หัวใจ"
มาเจือรักจานให้....ด้วยหวังดี
เจอแล้วล่ะ.....ความฝัน
อยู่ในใจเหล่านั้น....และเรานี่
"ให้สละ" ถ้อยอาศัยในท่วงที
พรุ่งนี้....สันติภาพ จะพาดฟ้า
คุณครู : "ขอบคุณนะคะ นักเรียนที่รัก"
-----------------------------------
คิดถึงฝนที่แล้ว และความทรงจำอันงดงามค่ะ
เด็กๆ โรงเรียนบ้านห้วยขม มูลนิธิกระจกเงา หมู่บ้านสุขเกษม และจ.เชียงราย
แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 48 19:44:48
จากคุณ :
ange du riz 
- [
30 ธ.ค. 48 19:06:43
]
"ขอบคุณนะคะ นักเรียนที่รัก"
