ความคิดเห็นที่ 1 ก็เลยฟาดเรียบครับ ..... ^___^ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 05:33:22 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เวลา 9 โมงเช้าก็ได้เวลานัดหมาย เช็คเอ้าท์ ขนสัมภาระขึ้นรถแล้ว ผมก็ขอไปแวะตลาด Bogyoke อีกรอบหนึ่งเพื่อแลกเงินจ๊าตเพิ่มเติมอีก 100 USD ก็ได้มาอีก 125,000 จ๊าต (เงินเป็นฟ่อนๆ เลย) ก็ตลาดมืด ที่ย้ำว่ามืดจริงๆ หน่ะครับ (ลุงคนเดิม) แล้วก็มุ่งหน้าสู่ Bago หรือหงสาวดีนั่นเอง แต่ก่อนอื่นก็ต้องเติมน้ำมัน (แบบเสียวๆ) อีกแล้ว เทกันอย่างนี้เลยครับ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 05:37:35 ]

ความคิดเห็นที่ 3 หงสาวดี หรือ Bago นั่งไปราวๆ 1 ชั่วโมงนิดๆ ก็เข้าเขตหงสาวดีแล้วหล่ะครับ วัดแรกที่แวะก็คือวัดพระ 4 ทิศ ปากทางเข้าวัดก็ต้องจ่ายเงินค่าเข้าชมแบบเหมารวมทั้งเมือง คนละ 10 USD แต่ก่อนอื่นก็ถอดรองเท้าเดินเข้าไปในวัดก่อนแล้วกัน (ถอดทิ้งไว้บนรถแท๊กซี่เลยก็สะดวกครับ) เดินวนๆ อยู่แป๊บเดียวก็ไปที่อื่นต่อ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 05:38:45 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จุดต่อไปคือวัดพระนอนหงสาวดี ที่นี่ชาร์จค่าถ่ายรูปกล้องละ 200 จ๊าต (6 บาท) ก็เลยไม่ถ่ายซะเลยเพราะเคยมาแล้วเมื่อปีที่แล้ว (ปีที่แล้วเก็บแค่ 100 จ๊าตเอง) พยายามมองหาสาวน้อยคนนั้นที่เคยมาตื้อขายของผม แต่วันนี้ไม่เจอแฮะ แล้วก็ตรงไปวัดต่อไป (จำชื่อไม่ได้แฮะ) ปล. ภาพนี้เป็นของเก่าตอนทริปครั้งก่อนนะครับ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 05:40:13 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คุณโกโก้ ถามว่าสนใจอยากจะไปดูโรงเรียนสงฆ์ ที่หงสาวดีไหม ครอบครัวเราไม่ปฏิเสธ ก็เลยได้เข้าไปดู ที่นี่มีพระภิกษุ และสามเณร บวชเรียนอยู่มากกว่า 900 รูปครับ ได้เข้าไปดูตรงโรงฉัน และโรงครัว ทุกอย่างใหญ่โตเพราะต้องรองรับพระถึง 900 รูปนั่นเอง และตอนบ่าย พระท่านก็จะทำวัตรรอบบ่าย มากันทีมากมาย อึ้งไปเลยครับ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 05:43:04 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เนื่องด้วยเริ่มบ่ายแล้วหล่ะ วันนี้เลยไปแวะรับประทานอาหารที่ร้านเจ้าสัว ตรงเชิงสะพานริมถนนไฮเวย์หน่ะครับ ร้านนี้ทัวร์ไทยลงเยอะเหมือนกัน (คราวที่แล้วผมไปทานที่ Three Five Hotel ฝั่งตรงกันข้ามเยื้องๆ กัน ซึ่งคุณแม่ผมจำได้ว่าเคยไปทานที่นั่นแล้ว คราวนี้ก็เลยลองร้านเจ้าสัวดูบ้าง) รสชาติก็โอเคหล่ะครับ สั่งเป็ดย่างมา ก็อร่อยใช้ได้ เนื้อนุ่มดี จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 05:44:21 ]

ความคิดเห็นที่ 7 โปรแกรมรอบบ่าย ไปแวะพระราชวังบุเรงนอง แล้วก็ พระธาตุมุเตา หรือ เจดีย์ชเวมอดอว์ ครับ ทุกสถานที่ก็ต้องแสดงตั๋วราคา 10 USD/คน ให้เจ้าหน้าที่ได้ดูก่อนที่จะเข้าไป สำหรับพระราชวังบุเรงนอง ถ่ายภาพได้ไม่มีปัญหา ไม่คิดตังค์เพิ่ม ส่วนพิพิธภัณฑ์ปิดวันเสาร์-อาทิตย์ครับ (อดดูเลย) ส่วนเจดีย์ชเวมอดอว์ เก็บค่ากล้องดิจิตอลกล้องละ 200 จ๊าตครับ แต่ครอบครัวเราก็ถ่ายภาพกันจนคุ้มค่าหล่ะครับ หายห่วงเลยหล่ะ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 05:45:50 ]

ความคิดเห็นที่ 8 หนทางสู่พระธาตุอินทร์แขวน (ไจท์ทิโย) เวลา 16.30 น. ได้เวลาแล้วหล่ะครับ ไม่งั้นจะถึงคินปุนค่ำมืดเกินไป ดังนั้นเราก็ได้เริ่มต้นการเดินทางจาก Bago (หงสาวดี) สู่คินปุน ซึ่งเป็น Base Camp ก่อนที่จะขึ้นสู่พระธาตุอินทร์แขวน (ไจท์ทิโย) โดยใช้เวลาเดินทางราว 2 ชั่วโมงครึ่งครับ ถนนหนทางก็จะแคบลงพอสมควร เป็นเพียงแค่ถนนสองเลน ที่ราดยางตลอดทาง บางช่วงมีฝุ่นเยอะมากๆ (กำลังมีการปรับปรุงถนนอยู่) มองออกไปก็เจอทุ่งนาเขียวชะอุ่มทีเดียว ไฮไลท์ของเส้นทาง ที่ไม่สามารถถ่ายรูปได้คือ สะพานข้ามแม่น้ำสะโตง ซึ่งเป็นจุดยุทธศาสตร์หลัก เป็นสะพานเหล็กโค้งสวยงาม ข้ามแม่น้ำสะโตงซึ่งกว้างพอสมควร แต่คุณโกโก้ แกรีบบอกเลยว่า ยูห้ามถ่ายรูปนะ เดี๋ยวทหารจะจัดการเอา อย่างในภาพนี้จะได้เห็นขั้นตอนการทำถนนแบบพม่า ก็ตั้งแต่ขนหินมา ร่อนหิน แล้วก็ต้มยางมะตอย แล้วก็ราดลงไป โอ้..... จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 05:48:47 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สิ่งหนึ่งที่ผมสังเกตได้คือ หลังจากที่ขับออกจากหงสาวดีก็จะพบกับด่านเก็บเงินค่าผ่านทางเรื่อยๆ ซึ่งก็ค่อนข้างเยอะอยู่นะครับ ผมว่าช่วงหงสาวดีจนถึงเมาะละแหม่ง น่าจะมีด่านเก็บเงินค่าผ่านทางมากกว่า 20 จุดซึ่งจะต้องชำระทั้งขาไปและขากลับ (เป็นหน้าที่ของคนขับที่จะต้องจ่ายเอง เพราะเราจ่ายค่าเหมาแท๊กซี่ไปแล้ว) ไม่น่าเชื่อว่าจะได้เห็นการเทียมเกวียนกับวัวจริงๆ ในยุคสมัยนี้ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 05:52:04 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ส่วนรถบรรทุกก็จะมีด่านตรวจใหญ่เหมือนกันครับ ช่วงเย็นๆ คิวเข้าด่านก็จะยาวมากๆ น่าจะเป็นกิโลเมตรเลยหล่ะครับ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 05:55:11 ]

ความคิดเห็นที่ 11 บรรยากาศช่วงเย็นก็มืดมิดไม่มีแสงสว่าง รถก็จะผ่านทางแยกถนนใหญ่เข้าไปยังคินปุน ซึ่งใช้เวลาราวครึ่งชั่วโมง จนกระทั่งถึงคินปุนเวลา 19.00 น. พอดี จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 05:56:48 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ถึงแล้วหล่ะคินปุน คินปุน ก็ เป็นชุมชนชุมชนหนึ่งที่ผมคิดว่าคึกคักทีเดียวเชียวครับ เป็นทั้งท่ารถใหญ่สำหรับรถบัสโดยสารที่มาจากเมืองต่างๆ และรถบรรทุกที่จะขึ้นไปยังไจท์ทิโย (พระธาตุอินทร์แขวน) ยังมีร้านอาหาร และร้านขายของฝาก เป็นไนท์บาซาร์ขนาดย่อมๆ เลยทีเดียว ส่วนเกสต์เฮาส์ ตอนแรกคิดว่าจะมีมาก แต่ความจริงก็ไม่ได้มีมากเท่าไหร่นะครับ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 05:58:42 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ที่พักสุดแสบ น่าสาปส่งจริงๆ ตาโกโก้เอารถไปจอดตรงแยกพอดี แล้วก็เดินไปถามที่พักให้ ก็เลยเดินไปดูที่พักด้วยกัน เดินเข้าไปทางตลาดไนท์บาซาร์หน่อย ไม่ไกลจากแยกเท่าไหร่ ก็เดินไปสำรวจที่พักครับ คนในเกสต์เฮาส์ก็พาไปดูห้อง ห้องหับดูดีทีเดียวเชียว มีแอร์ ทีวี ตู้เย็น น้ำอุ่น สภาพดีมากๆ เป็นเตียงแบบนอนได้ 3 คน แต่ขอนอน 4 คนก็ได้ ราคาคืนละ 20 USD ไม่มีอาหารเช้า เอ้อ น่าจะโอเคนะ ก็เลยกลับไปที่รถ เพื่อนำสัมภาระมา ผมก็แยกมาชำระเงินค่าห้องพัก ส่วนคุณพ่อ-คุณแม่-น้องสาวผมก็กำลังจัดสัมภาระอยู่ในห้อง ปรากฎว่า ตาลุงเจ้าของเดินแยกไปบอกพ่อผมในช่วงเวลาที่ผมกำลังชำระเงินค่าห้องพักว่า เครื่องใช้ไฟฟ้าอย่างแอร์ และทีวีอาจจะใช้งานไม่ได้นะ เพราะด้วยกระแสไฟฟ้ามีไม่เพียงพอ โดยเฉพาะช่วงหัวค่ำ ที่มีปริมาณการใช้กระแสไฟฟ้าในหมู่บ้านคินปุนค่อนข้างมาก ฮร่วยยยยยย คุณแม่ผมก็อาบน้ำปรากฎว่า ไม่มีน้ำอุ่น ก็เลยไปตามลุงเจ้าของมา ลุงเจ้าของก็เพียรพยายามจะทำให้มันอุ่นอยู่พักใหญ่ (ก็พักใหญ่จริงๆ) และน้ำอุ่นที่ได้ก็ไหลประมาณปัสสาวะแมวเป็นนิ่วได้ แย่จริงๆ เราก็นั่งทานข้าว นั่งกินแตงโม (ที่ซื้อมาข้างทาง ลูกละ 700 จ๊าตเอง – ราว 20 บาท) เจอฝรั่งชาวเยอรมันห้องข้างๆ ก็เลยได้คุยกัน เลยทราบว่า เขาได้ห้องมาแค่คืนละ 15 USD เอง (แต่อยู่กันเป็นคู่แฟนกันสองคนนะ)   เราเริ่มจะทนไม่ไหวกันแล้ว ก็เลยวางแผนล่อตาลุงเจ้าของมาด่า .... เนื่องด้วยคุณลุงแกอาจจะหน้าเหมือนคนไทยไปหน่อยนึง คุณพ่อผมก็เลยอัดแกเป็นภาษาไทย 1 ยก แต่โชคดีที่แกฟังไม่รู้เรื่อง แล้วก็เป็นหน้าที่ของน้องสาวผม เจ้าแม่ภาษาที่จะเป็นคนด่าเป็นชุดต่อไป โดยด่าเลยว่า ยูคิดค่าห้องพักราคาแพงแบบนี้ได้ไง ทั้งๆ ที่อะไรก็ใช้ไม่ได้ซักอย่าง เราไม่ได้คาดหวังว่าจะต้องได้ลดราคา แต่ไม่อยากให้แกไปหลอกชาวบ้านชาวช่อง โดยใช้แอร์ ทีวี ตู้เย็น น้ำอุ่น เป็นตัวหลอกแขกคนอื่นๆ เพื่อสร้างมูลค่าห้องพักให้กับตนเอง (แต่ใช้งานไม่ได้) แต่แกก็อ้างใหญ่เลยนะ ว่า นี่ให้อยู่ห้องเดียว 4 คนนะ แต่ผมก็บอกเลยว่า ถ้าลุงแกยังทำอย่างนี้อยู่อีกหน่ะ ผมจะไม่แนะนำที่นี่ให้ใครมาพักเลย (เหมือนลุงแกก็คงจะรู้มั้ง ก็เลยเปิดห้องพักฝั่งตรงข้าม ให้เข้าไปอาบน้ำอุ่น แล้วแกก็เพียรพยายามอยู่นาน จนกระทั่งได้น้ำอุ่นมาอาบสบาย) พอผมเปิดเข้าไปในห้องพักอีกห้องหนึ่ง ก็รู้สึกแปลกๆ ยังไงไม่รู้ รู้สึกว่าเหมือนเห็นที่ไหนมาก่อน .... ผมก็เลยนั่งนึกอยู่ตั้งนาน อ๋อ .... เจ๊ผึ้ง Beebah ผู้เขียนหนังสือ สะพายเป้ไปพม่า เคยมาพักทีนี้นี่ ตอนนั้นแกจ่าย 10 USD สำหรับ 2 คนมั้ง จริงๆ ด้วย ที่พักที่นี่ชื่อ Pann Myu Thu Inn Guest House นั่นเอง .... ดังนั้น สิ่งที่ผมและครอบครัวอยากจะบอกกับทุกๆ คนก็คือว่า ถ้าเลือกที่จะมานอนคินปุน หรือนอนเมืองเล็กๆ ที่อยู่นอกย่างกุ้ง อย่าคาดหวังอะไรกับเครื่องปรับอากาศ ทีวี และน้ำอุ่นนะครับ เพราะในห้องอาจจะมี แต่ “ใช้งานไม่ได้ เพราะกระแสไฟฟ้ามีไม่เพียงพอ” ถ้าเป็นไปได้เลือกห้องพัดลมที่มีหน้าต่าง แล้วต่อรองราคากันให้สุดๆ ไปเลยจะดีที่สุดครับ (อย่าเพิ่งหลงกับสิ่งลวงตา ที่ใช้งานจริงไม่ได้นะครับ) จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:03:12 ]

ความคิดเห็นที่ 14 หลังจากที่อาบน้ำเสร็จ ผมก็ออกไปเดินเล่นครับ บรรยากาศก็เหมือนไนท์บาซาร์ มีของที่ระลึกขายมากมาย พอดีผมเดินไปเจอไม้เท้า เป็นไม้ไผ่ธรรมดา แต่ทำลวดลาย (เหมือนด้ามไม้กวาด) น่าจะทำให้การเดินสะดวกมากขึ้น ก็เลยซื้อมา 3 อัน อันละแค่ 100 จ๊าต (3 บาท) เอง (แต่ถ้าไปซื้อตรงด้านบนราคาแพงกว่านี้แน่ๆ ครับ) มีร้านอาหาร ร้านน้ำชามากมายเหมือนกัน สังเกตได้เลยว่า คนพม่า ถ้าไม่นั่งดูละคร (ดูกันมากมายทีเดียวคนแน่นร้าน) ก็จะดูฟุตบอลกันครับ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:05:12 ]

ความคิดเห็นที่ 15 พวกเราก็พยายามข่มตาหลับเพราะจะต้องตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อขึ้นไปไจท์ทิโย (พระธาตุอินทร์แขวน) กับรถบรรทุกเที่ยวแรกตอน 6 โมงเช้า แต่เชื่อไหมว่า ทั้งคืนนั้นเราก็ไม่สามารถเปิดแอร์ได้ เปิดได้แค่พัดลมเบาๆ ส่วนทีวีเลิกคิดไปเลย มีแต่ตู้เย็นที่พอจะใช้งานได้ แต่ที่นี่ แม้แต่น้ำดื่ม Alpine เป็นขวดลิตรก็ไม่ฟรีนะครับ พี่แกคิดเพิ่มอีก 300 จ๊าต (9 บาท) ฮ่วยยยยยย ร้ายที่สุดก็ตอนเที่ยงคืน ไฟในห้องถูกตัดโดยไม่รู้ว่าคัทเอาท์อยู่ตรงไหน แต่ก็ยังคงได้ยินเสียงแอร์ห้องอื่นทำงาน เลยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ผมก็หลับแล้วหล่ะ คุณแม่ผมบอกว่า ไฟมาตอนตี 1 แล้วเราทุกคนก็ตื่นกันตอนตี 5 แบบสะลึมสะลือ เพราะว่าไม่ค่อยได้นอนกันเต็มอิ่มเท่าไหร่ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:10:37 ]

ความคิดเห็นที่ 16 วันจันทร์ที่ 12 มีนาคม 2550 โชคดีนะเนี่ย ที่อากาศที่คินปุนค่อนข้างเย็นทีเดียว (อย่าลืมเสื้อกันหนาวนะครับ) เราก็ออกจากที่พักตอน 5.45 น. เดินไปท่ารถบรรทุก ซึ่งกะว่าจะไปให้ทันเที่ยวแรกตอน 6 โมงเช้า ก็เลยออกเดินกันไป จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:12:47 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เมื่อถึงตรงท่ารถเราก็ได้แต่อึ้งกึมกี่ กับปริมาณผู้คนมากมาย ซึ่งคิดว่ามากกว่า 95% เป็นชาวพม่า ได้หลังไหลมาจากทั่วสารทิศ เพื่อจะขึ้นรถบรรทุกขึ้นไจท์ทิโยครับ โหยเยอะมากๆ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:14:37 ]

ความคิดเห็นที่ 18 รถบรรทุกยัดทะนาน อันน่าหวาดเสียว เราก็เลยเดินเข้าไปถามว่าคันที่จอดรอผู้โดยสารอยู่ไปไจท์ทิโยหรือเปล่า ซึ่งเขาก็ไป เราก็เลยกระโดดขึ้นรถบรรทุก หน้าตาก็เหมือนรถบรรทุกดิน บรรทุกทรายเปิดโล่งๆ แบบบ้านเรานั่นแล ก็ต้องนั่งลงบนที่นั่งแท่งไม้เล็กๆ ที่ยัดทะนานไปด้วยผู้คน โดยรถบรรทุก 1 คันสามารถบรรจุผู้โดยสารได้ทั้งสิ้น 40 คน แล้วต้องรอจนเต็มถึงจะออกครับ มี 8 แถว แถวละ 5-6 คน อัดยัดทะนานกันทีเดียว ส่วนผู้ที่มีสัมภาระให้ใส่ตรงตะแกรงท้ายรถได้เลยครับ ไม่หายไปไหนแน่นอน (แต่สำหรับผู้ที่มีสัมภาระเยอะๆ ผมคิดว่าอย่าไปนอนข้างบนนั้นเลยครับ จะเหนื่อยเปล่าๆ นอนที่คินปุนแล้วค่อยขึ้นไปข้างบนจะดีกว่าครับ) แก้ไขเมื่อ 18 มี.ค. 50 06:17:20 จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:17:00 ]

ความคิดเห็นที่ 19 รอไม่นานพอผู้โดยสารเต็มเอี๊ยดรถก็ออกเดินทางครับ ระหว่างทางก็จะเจอด่าน ขายของ และขอตังค์ทำบุญ (เฮ่อ) ก็จะเจอประมาณ 2-3 ด่านครับ จริงๆ ถ้าวิ่งแบบ non-stop จะใช้เวลาจากท่ารถคินปุน ถึงจุดจอดรถบนไจท์ทิโยราว 30 นาที แล้วเราก็จะต้องเดินขึ้นไปอีกราวๆ 30 นาทีครับ แต่ที่แย่หน่อยก็คือว่า ถนนค่อนข้างแคบดังนั้นรถจะไม่สามารถสวนทางได้ ก็ต้องจอดรอหลีกกัน (เหมือนรถไฟเลย) และที่สำคัญ เที่ยวขาไปนี้เราจอดรอกันเกือบ 1 ชั่วโมงครับ เล่นเอาคนนั่งก็เมื่อย แถมทำบุญทำทานกันจนจะสำลักบุญอยู่แล้วอ่ะครับ ตรงจุดที่รอหลีกนี้ก็เป็นจุดที่เก็บค่าโดยสารครับ ค่าโดยสารบนกระบะหลังรถบรรทุกคือคนละ 1,000 จ๊าต (30 บาท) แต่ถ้าอยากนั่งแบบสบายๆ หน่อย ก็ไปนั่งด้านหน้าคู่กับคนขับครับ จะนั่งได้สูงสุด 4 คน โดยคิดค่าโดยสารเพิ่มเป็น 2 เท่า เป็นคนละ 2,000 จ๊าต (60 บาท) จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:20:20 ]

ความคิดเห็นที่ 20 หลังจากรอหลีกมานานแส้นนน นาน ก็ได้เวลาขึ้นซะที (เวลาปล่อยรถลงก็ปล่อยมาเป็นสิบๆ คัน พอปล่อยขึ้นก็ปล่อยทั้งสิบๆ คันเหมือนกันครับ) ถนนนอกจากจะค่อนข้างแคบแล้ว ยังค่อนข้างชันมากราวๆ 45 องศาได้ ใครนั่งแถวท้ายๆ ก็ต้องเกาะกันแน่นหล่ะครับ ส่วนคนที่นั่งตรงกลางก็จะไม่มีที่เกาะ ต้องเกาะตรงไม้ที่ตนเองนั่งอยู่ ลำบากเหมือนกัน (แนะนำว่า นั่งตรงขอบๆ ที่มีที่ให้จับจะดีกว่าการนั่งตรงกลางครับ) จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:22:57 ]

ความคิดเห็นที่ 21 โฮ่ .... ในที่สุดก็มาถึงลานจอดรถของไจท์ทิโย เวลา 7.30 น. พอดี ซึ่งเราจะต้องเดินขึ้นไปอีกราวๆ 30 นาที กับทางเดินที่ค่อนข้างชันเหมือนกันครับ ตอนแรกผมจินตนาการว่า ทางน่าจะเป็นลูกรังแน่ๆ เลย จริงๆ ทางเป็นคอนกรีดอย่างดีแล้วครับ แต่ค่อนข้างชันมาก สำหรับผู้ที่พาพ่อ-แม่ ผู้ใหญ่อายุมากกว่า 50 กว่าปีขึ้นไป พาท่านนั่งเสลี่ยงขึ้นก็ดีครับ เพราะเป็นไปได้ว่าท่านอาจจะเดินขึ้นไม่ไหวหรอก (เว้นแต่ท่านที่แข็งแรง สุขภาพดีมากๆ และออกกำลังกายตลอด) จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:24:58 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เสลี่ยงตัวแสบ แถมตื้อเก่งพอๆ กับพี่เวียต หลังจากที่ลงมาจากรถบรรทุกแล้ว ก็จะเจอกับผู้คนมากมาย ที่กำลังเดินขึ้นไปบนไจท์ทิโย (พระธาตุอินทร์แขวน) ผมก็เริ่มจูงคุณแม่เดิน พอเดินถึงปากทางขึ้นที่เป็นถนนคอนกรีดปุ๊บ มาแล้วหล่ะครับ เสลี่ยงพร้อมคนแบก แสดงว่าจะต้องมีการเล็งแล้วแน่ๆ ว่า ป้านี่จะต้องขึ้นไม่ไหวแน่ๆ ผมก็เลยถามว่าพี่แกจะคิดเท่าไหร่ แกก็ตอบมาว่า 20,000 จ๊าต เที่ยวเดียว (600 บาท) ฮร่วย แพงไปป่ะ ผมเคยได้ยินว่าราคาควรจะเป็นแค่ 5,000 จ๊าต (150 บาท) เองนี่ ปรากฎว่ามันก็หัวเราะใหญ่ ก็เลยพาแม่เดินขึ้นไปอีก ได้ราวๆ 200 เมตร ก็มีเสลี่ยงตามมาอีกแล้ว ทีนี้ก็เริ่มตามตื้อเรื่อยๆ ประมาณว่า ไม่ไหวหรอก แต่มันรู้ว่าผมไม่เอาแน่ๆ และแม่ผมก็คงคิดว่ามันแพงไปจริงๆ นะ ก็เลยกัดฟันเดินไปอีก (แต่ความจริงรู้อยู่แล้วว่า เดินไม่ไหวหรอก) มันเลือกที่จะไปประกบคุณพ่อผมซึ่งใจอ่อนง่ายกว่า ผมเองก็พยายามใจแข็ง แต่พ่อผมก็เริ่มจะยอมๆ แล้ว จนในที่สุด แม่ผมก็ต้องขึ้นเสลี่ยงไปในราคา 10,000 จ๊าต (300 บาท -- เดินมาได้ประมาณ 200 เมตรจากทางขึ้น) แต่มันก็ยังคงไม่เลิก ตามตื้อพ่อผมต่อ พ่อผมก็บอกว่าไม่เอา มันก็เดินไปอีกเรื่อยๆ ผมบอกพ่อว่า ถ้าไม่ได้ 5,000 จ๊าตก็ไม่ต้องไปขึ้น มันก็สุดยอดตื้อจริงๆ พอผมเริ่มหงุดหงิด ไม่เอา มันก็เริ่มล้อเลียนผมแฮะ (เพิ่งเคยเห็นเหมือนกัน) สรุปว่ามันก็ยอมให้พ่อผม 5,000 จ๊าต (150 บาท -- เดินมาได้ประมาณ 300 เมตรจากทางขึ้น) มันยังมีหน้ามาตามตื้อผมกับน้องสาวผมอีก ฮ่วย น้องสาวผมเด็ก มช. เดินขึ้นดอยสุเทพมาแล้ว เรื่องแค่นี้ จิ๊บๆ พอผมไม่เอา มันก็ทำท่าล้อเลียน เออ ดีวุ้ย โชคดีไม่หลุดให้อวัยวะกับมันไป จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:29:40 ]

ความคิดเห็นที่ 23 สองศรีพี่น้องก็เดินขึ้นมาเรื่อยๆ ยอมรับครับว่าทางค่อนข้างชันได้ใจทีเดียว ก็ค่อยๆ เดิน พยายามจะไม่หยุดพัก เพราะจะเหนื่อย แต่ก็ไม่ได้ลำบากอะไรมากมายครับ ปล่อยให้พ่อ-แม่ผมขึ้นไปก่อน จนกระทั่งถึงทางที่เป็นบันได (ทางลัด ที่มีร้านขายของเยอะๆ) ก็เดินไป จนเจอเสลี่ยงที่คุณพ่อ-คุณแม่ผมขึ้นมา มันบอกว่า Finished ตรูไม่เชื่อโว้ย ยังน่าจะอีกไกล และความจริงก็ยังอีกไกลครับ (ตอนแรกผมนึกในใจว่า เห้ย พี่เวียตว่าเขี้ยวแล้วนะ เจอเสลี่ยงพม่าไจท์ทิโย เขี้ยวกว่า นึกว่าต่อรองราคาแล้วจะส่งแค่ครึ่งทางตามราคาที่ต่อ ทู่เรศไปไหมเนี่ยะครับ)   ตุกติกเก่งจริงๆ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:33:36 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ผมเดินนำลิ่วไปเลย ถ้าแกอยากได้เงินนะ แกก็ไปส่งให้ถึงที่หมายแล้วกัน ไม่ใช่ปล่อยให้ลงกลางทาง มันก็ตะโกนดังลั่นเป็นภาษาอังกฤษให้ผมหยุด แต่ตรูไม่หยุดเฟ้ย โชคดีมากที่วันนั้นผมเป็นคนเก็บเงินจ๊าตร่วมแสนกว่าจ๊าตไว้ ก็เลยไม่ยอม มันก็เริ่มจะทำท่าโยนแม่ผมแล้ว .... ก็ลองดูดิ ถ้าแม่ผมกระแทกพื้นให้ ตรูจะเอาให้ข่าวดังกระฉ่อนโลก แล้วแกจะได้ไปอยู่ในคุกขี้ไก่พม่าแน่ๆ เลยแกเอ้ย จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:35:03 ]

ความคิดเห็นที่ 25 จนกระทั่งเดินขึ้นมาถึง ด่านเก็บเงินชาวต่างชาติ ก็เกือบๆ ถึงบนสุดแล้วหล่ะครับ เสลี่ยงมันก็ส่งคุณพ่อ-คุณแม่ผมลงตรงนี้ แล้วบอกว่า Finish แต่ผมไม่เชื่อมัน ผมก็เลยเดินเข้าไปถามเจ้าหน้าที่ข้างใน เขาบอกว่า เสลี่ยงส่งได้แค่ตรงนี้ ก็โอเคแล้ว เพราะทางต่อไปก็ไม่มีทางชันแล้วหล่ะครับ ก็เลยออกไปจ่ายเงิน 10,000 จ๊าต และ 5,000 จ๊าตตามลำดับ แถมยังมีหน้าจะมาขอทิปอีกนะ ไอ้บ้าเอ้ย .... (ตอนแรกผมก็งง เจอเสลี่ยงพม่ารุมผมคนเดียว แล้วบอกว่า ขอทิปๆ ผมก็ไม่ให้ดิ ก็จ่ายเงินไปแล้ว แล้วเดินเข้ามาข้างในด่านเก็บเงินเลย จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:38:35 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ค่าเข้าชมไจท์ทิโย (พระธาตุอินทร์แขวน) สำหรับชาวต่างชาติ คือคนละ 6 USD ครับ โดยตอนก่อนชำระเงินจะต้องแสดงพาสปอร์ตให้เจ้าหน้าที่ดูด้วย ตรงด่านนี้มีห้องน้ำให้เข้าก็เข้าให้เรียบร้อย เสร็จแล้วเราก็เดินต่อไป อีกไม่ไกลน่าจะประมาณ 200 เมตรก็ถึงปากทางเข้าวัดแล้วหล่ะครับ พวกเสลี่ยงก็นั่งดักรออยู่ แต่ได้ยินแม่ผมบอกว่า เขาก็นับเงินอย่างมีความสุขกันแล้ว ก็โอเค ผมคิดว่าเรื่องทิป ขึ้นอยู่กับความพอใจนะ ถ้าพวกเขาไม่ล้อเลียนผมให้ผมหงุดหงิด ผมก็อาจจะทิปก็ได้ แต่ช่วยไม่ได้นี่ แต่ผมงงว่า ทำไมมีรถบรรทุกมาจอดอยู่บนนี้ด้วยหว่า? จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:41:58 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ถึงแล้ว พระธาตุอินทร์แขวน เอ๊ะ แล้วหินขึ้นไปอยู่บนนั้นได้ยังไงเนี่ยะ เมื่อจ่ายเงินแล้ว ก็เดินไปเรื่อยๆ ก็จะผ่าน โรงแรมไจท์ทิโย เห็นว่าคืนนึงราคาก็ไม่ใช่ถูกๆ เหมือนกันนะนี่ แถมถ้าต้องแบกสัมภาระมาด้วยคงจะไม่ไหว ครั้นจะจ้างลูกหาบผมก็คิดว่าไม่เวิร์กเท่าไหร่ครับ สรุปก็คือ นอนที่คินปุนแล้วค่อยขึ้นมาเที่ยวสบายใจที่สุด พอเข้าเขตวัดก็ต้องถอดรองเท้าตามระเบียบ โดยมีเจ้าหน้าที่ตรวจบัตรเข้าชมตรงปากทาง (ยังไงก็ตุกติกไม่ได้หรอกครับ ท่าทางฟ้องอยู่แล้วว่าเป็นคนต่างชาติ) เดินเข้าไปก็ เห้น โอ้แม่เจ้า สมกับที่ชื่อว่าอินทร์แขวนจริงๆ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:43:50 ]

ความคิดเห็นที่ 28 จะเห็นว่าบนนี้มีลานกว้าง แต่กลางคืนจะมีชาวพม่ามากางเสื่อนอนกันมากมายทีเดียวเชียว ซึ่งก็เป็นศรัทธาอันแรงกล้าของชาวพม่าจริงๆ ครับ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:45:39 ]

ความคิดเห็นที่ 29 สำหรับผู้ชายจะสามารถเข้าไปปิดทองบริเวณก้อนหินได้ แต่ผู้หญิงจะได้แค่เข้าไปชมอยู่ตรงหินอีกก้อนหนึ่งแบบห่างๆ ครับ เวลาเข้าไปปิดทอง หรือเข้าไปไหว้ไกล้ๆ ก็จะต้องถอดหมวกก่อนนะครับ (มีเจ้าหน้าที่ยืนคุมอยู่) จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:47:33 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เห้น โอ้แม่เจ้า สมกับที่ชื่อว่าอินทร์แขวนจริงๆ เพราะหินก้อนนั้นจะขึ้นไปอยู่บนนั้นได้อย่างไร และอยู่ในสภาพที่หมิ่นเหม่ จะหล่นลงมาก็ได้ (แต่ไม่หล่นหรอก) จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:50:36 ]

ความคิดเห็นที่ 31 มาตามต่อฮับ จากคุณ : เด็กชายสีฟ้าตาดำๆ - [ 18 มี.ค. 50 06:50:42 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ^ ^ ผมก็ตาจะปิดแล้วคับ เราก็เลยได้ใช้เวลาบนนี้อย่างคุ้มค่า ในการถ่ายรูป นั่งชมแล้วก็ไหว้พระ จนอิ่มเอม ราวๆ 1 ชั่วโมงครึ่งครับ แก้ไขเมื่อ 18 มี.ค. 50 06:52:41 จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:52:09 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ในตอนขากลับ เราก็เลือกที่จะเดินลงกันมาทั้ง 4 คน แน่นอนว่าไม่เหนื่อยมากเพราะเห็นขาลง แต่ทางชันก็ต้องลงกันอย่างระมัดระวัง (แต่ก็ได้ประโยชน์จากไม้เท้ามาก) จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:55:37 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ระหว่างทางก็เห็นร้านขายของป่า เอ้ย เล่นกันแบบนี้เลยเหรอนี่ (ผมหยุดอึ้งไปแป๊บนึง) ลงไปเรื่อยๆ ก็ถึงได้ครับ (ไม่ต้องเสียค่าเสลี่ยง แต่ถ้าเป็นผู้สูงอายุมากๆ เดินไม่เก่ง ยังไงยอมจ่ายค่าเสลี่ยงก็ดีครับ) จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:57:00 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เราก็ลงมาถึงข้างล่างประมาณ 11 โมงนิดๆ แล้วก็ขึ้นรถบรรทุก คราวนี้ครอบครัวเรา 4 คนเลือกที่จะนั่งข้างหน้า เพื่อความสบายมากขึ้น ก็่จ่ายไปคนละ 2,000 จ๊าต โดยผมกับคุณพ่อนั่งตรงแคป ส่วนคุณแม่กับน้องสาวผมนั่งตรงที่นั่งด้านหน้า คราวนี้ลงรวดเดียวครับ 30 นาทีก็ลงมาถึงคินปุนแล้ว จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 06:58:14 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ลงมาถึงข้างล่าง ก็แยกย้ายตามอัธยาศัยครับ ..... เราก็แวะซื้อข้าวไปทานที่ห้องพัก จะได้อาบน้ำอาบท่าก่อนการเดินทางอันยาวไกลในช่วงบ่ายสู่เมืองเมาะละแหม่ง พอไปถึงห้องพัก โอ้แม่เจ้า กลางวันก็ตัดไฟด้วยแฮะ อะไรจะปานนั้นเนี่ยะ (ไม่แนะนำอย่างแรง) แต่น้ำเย็นสบายใจดีครับ ยังไงส่วนที่ต่อไปเมาะละแหม่ง ไว้ต่อตอนหน้านะครับ (เพราะคนโพสต์ก็จะไม่ไหวแล้ว) ขอขอบคุณที่ติดตามชมมาจนจบตอนครับ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 07:01:11 ]

ความคิดเห็นที่ 37 รูปที่ความเห็นที่ 30 มหัศจรรย์จริงๆ เลยค่ะ ไม่ยักจะหล่นเน้อ สวยอร่ามตาดีจัง จากคุณ : ป้าซิ่ง (Naomichan) - [ 18 มี.ค. 50 07:16:55 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ขอบคุณคร้าบบ สลบเหมือดไปแล้วคุณยุ่งเรา จากคุณ : เด็กชายสีฟ้าตาดำๆ - [ 18 มี.ค. 50 07:30:05 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ละเอียดมากๆคราบบบ จากคุณ : แก่ กรุงเก่า - [ 18 มี.ค. 50 09:40:45 ]

ความคิดเห็นที่ 40 น่าที่งจริงๆที่พระธาตุอินแขวน รูปสวยและชัดมากครับ จากคุณ : Red Fox - [ 18 มี.ค. 50 10:06:14 ]

ความคิดเห็นที่ 41 คุณยุ่ง น่าจะทำแผนที่คร่าว ๆ ดูหน่อยสิครับ ว่าอะไรมันอยู่ตรงไหน คือว่า มะละแหม่ง นี่ใกล้บ้านผมมาเลย เผื่อจะเดินทางย้อนกลับไปบ้าง แฮ่แฮ่ จากคุณ : หมอดาริน - [ 18 มี.ค. 50 10:42:49 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เคยไปเที่ยวมาเหมือนกันค่ะ ขาขึ้น-ขาลงนี่รถบรรทุกซิ่งซะสวดมนต์กันทั้งคณะ โชคดีหน่อยตอนที่ไปทัวร์ที่ไปด้วย ติดต่อเช่ารถให้ขึ้นไปถึงที่พักด้านบนเลยค่ะ เลยไม่ต้องเดินขึ้นไป^^ ไม่งั้นสงสัยจอดตั้งแต่ครึ่งทางแล้วแน่ๆ แก้ไขเมื่อ 18 มี.ค. 50 11:05:27 จากคุณ : yai_noi - [ 18 มี.ค. 50 11:03:10 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ^ ^ จัดให้นะครับ แห่ะๆ พอดีได้ไปงีบมาเริ่มมีพลังแล้วครับ จะต้องรีบปั๊มหน่อย เพราะบ่ายนี้ผมจะเกาะเจ้าหางแดงไปโกตาคินาบาลูแล้ว เดี๋ยวจะต้องดองเค็มอีกนานอ่ะครับ ในแผนที่นี่ก็แสดงเส้นทางการเดินทาง จากย่างกุ้ง ลงไปสิเรียม ที่อยู่ทางตอนใต้ แล้วก็ตรงไปหงสาวดี (Bago) ไปพระธาตุอินทร์แขวน (ไจท์ทิโย) แล้วลงใต้ไปถึงเมาะละแหม่งครับ แต่ถามว่า คนไทยจะสามารถข้ามแดนจากฝั่งแม่สอดเพื่อตรงไปเที่ยวเมาะละแหม่งได้หรือไม่??? ตอนนี้ยังคงทำไม่ได้ครับ นักท่องเที่ยวคนไทย ยังไม่สามารถข้ามแดนจากแม่สอด เพื่อจะเดินทางข้ามเขตมาถึงเมาะละแหม่งได้ ปกติแล้วจะสามารถข้ามแล้วต้องกลับภายใน 1 วันเท่านั้นครับ (ซึ่งก็ไม่ทัน) อีกทั้งพื้นที่บริเวณนั้น ยังมีปัญหาเรื่องชนกลุ่มน้อยครับ ดังนั้น ใครที่จะมาเที่ยวเมาะละแหม่ง แม้ว่าจะอยู่ห่างจากแม่สอดแค่ 130 กิโลเมตร ก็ต้องนั่งเครื่องไปลงที่ย่างกุ้ง แล้วต่อรถมาเมาะละแหม่งครับ ^____^ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 11:11:48 ]

ความคิดเห็นที่ 44 จากคุณ : Art999. - [ 18 มี.ค. 50 11:17:25 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ตามไปต่อกันเลยกับตอนที่ 3 เมาะละแหม่ง ตามกระทู้นี้เลยครับ http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E5235658/E5235658.html จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 11:31:14 ]

ความคิดเห็นที่ 46 น่าสนุกดีนะคะ จากคุณ : แมวน้อยห้อยขา - [ 18 มี.ค. 50 15:10:45 ]

ความคิดเห็นที่ 47 อยากไปไจท์ทิโยครับ จากคุณ : เจเค..LSKY - [ 18 มี.ค. 50 15:46:30 ]

ความคิดเห็นที่ 48 พม่ากับเรื่องตุกติก และโกงแบบ........... เคยเจอมาเหมือนกันค่ะที่แม่สาย เหมารถสามล้อเที่ยว ก่อนขึ้นรถก็ตกลงราคากับเรียบร้อยดี จำไม่ได้ว่าเท่าไหร่ สมมุตินะคะ ตกลงราคากันไปกลับที่คนละ 40.- ไป 3 ที่นะ  พอไปที่แรกเสร็จ เริ่มตุกติก เนี่ยไกลนะ ที่ต่อไปอ่ะ งั้นต้องขอเพิ่มเป็นคนละ 50.- แล้วล่ะ ฮ่วยย.... เราอ่ะจะไม่ยอมให้ แต่พ่อบอกให้มันไปเหอะ เดี๋ยวไม่ได้กลับออกไปจากระเทศมัน 555 ก็เลยต้องยอมจ่ายแบบเสียมิได้ จริงๆ ก็นะ ถ้าบริการดี ก็จะทิปให้เป็นสินน้ำใจอยู่แล้ว แบบว่า เออ.. ไม่ต้องทอนหรอกไรเงี้ย แล้วก็เกลียดมากเวลาเดินซื้อของที่แม่สาย แล้วพวกนี้ชอบมาตื๊อให้ซื้อบุหรี่อ่ะ น่ารำคาญที่สุดของที่สุดเลย จากคุณ : สามมิติ - [ 18 มี.ค. 50 16:29:12 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ทันใจจริงๆ พี่ยุ่ง จากคุณ : thanks (หมอดาริน) - [ 18 มี.ค. 50 16:33:59 ]

ความคิดเห็นที่ 50 พม่าตุกติก นี่...สุดบรรยายเลยนะคะ ท่าทางคุณหมอจะทานข้าวน่าอร่อย อ่ะ ดูรีวิวทุกรีวิว คิดว่าเชื่อแล้วว่าทานเก่งของจริง จากคุณ : น้องผักอ้วน - [ 18 มี.ค. 50 17:19:57 ]

ความคิดเห็นที่ 51 อัศจรรย์จริงๆ ค่ะ อยากไปเห็นกับตา จากคุณ : sueko - [ 18 มี.ค. 50 19:01:14 ]

ความคิดเห็นที่ 52 อืม ท่าทางที่นี่จะลำบากเกินพาแม่ไปแฮะ (แม่แก่แล้วเหมือนกัน) ขอบคุณสำหรับข้อมูลค่ะ จากคุณ : Gorgeous Girl - [ 19 มี.ค. 50 12:07:00 ]

ความคิดเห็นที่ 53 หุหุ...รีวิวช่วงนี้มันมากๆ ผจญหมู่พม่ารามัญโขกสับเอาพอควร นึกถึงหน้าหมอเวลาหงุดหงิดออกเลย เหอๆๆ (ไม่ได้ล้อเลียนนะหมอนะ อย่าเตะพี่ละกัน หุหุ) เอาเถอะครับหมอ ถือซะว่าไปทำบุญใหญ่เป็นมหากุศล ก็ต้องมี "หมู่มาร" มาผจญเป็นธรรมดาครับ...แต่เมื่อได้กราบถึงพระธาตุอินทร์แขวนแล้ว ก็น่าจะคุ้มค่าแก่ความยากลำบากที่อุตส่าห์ฝ่าฟันไปถึงนะครับ...อนุโมทนาครับ ขอบคุณสำหรับรีวิวพม่าแบบโหดมันฮา family trip นะครับ...ชอบมากๆเลยอ่ะ ป.ล. น้องเจเค คคห.ที่ 47 อย่ามัวแต่บอกว่าอยากไป...โปรหางแดงออกเมื่อไหร่ กดจองโลด...อยากลืมเรียกพี่ด้วยละกันครับ อิอิ แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 50 01:28:55 จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มี.ค. 50 01:27:19 ]