ความคิดเห็นที่ 1 จากที่เล่าไว้ในกระทู้นี้ครับ http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8704248/E8704248.html ว่าจะพาไปตะลุยดอยแถวๆนี้กันต่อ หลังจากลงจากดอยปุย (พุ่ยโค) บ้านอุมดาเหนือ วันที่ 29 ธ.ค. พักผ่อนกันจนหายเพลียแล้ว เราก็แพคของลงเป้ จัดเตรียมเตนท์ เตรียมน้ำขนม เพื่อจะไปแอ่วดอยบ้านโตแฮ ตามคำขวัญ (ที่คิดเอาเอง) "มาแอ่วโตแฮ มาแลทะเลหมอก" ก่อนออกจากแม่สะเรียง ส. แวะซื้อแปรงและยาสีฟันเพิ่มเติม เพื่อนำไปแจกเด็กๆบนดอย เราเดินทางโดยป้าแก่ ฮอนด้าดรีม คันแดง คันเดิม รถพร้อม เติมน้ำมันจนเต็ม ก็ได้เวลาออกเดินทาง เดินทางออกจากแม่สะเรียงประมาณเกือบๆจะเที่ยง ไปตามเส้นทางบ้านห้วยโผ สู่แม่สามแลบ ประมาณ 50 กม. เส้นทางคดเคี้ยว ขึ้นเขาลงเขา มีดินถล่ม ถนนขาดกันพอสมควร แต่เราไปถึงแม่สามแลบประมาณบ่ายโมงครับ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 09:33:17

ความคิดเห็นที่ 2 เส้นทางจากแม่สะเรียง - แม่สามแลบ ว่าแย่ มีหลุมมีบ่อ แล้ว มาเจอเส้นทาง แม่สามแลบ - บ้านห้วยแห้ง ต้องขอยกมือไหว้เลยครับ เป็นทางดินเหนียว ดินเขา ที่โกยลงมาทำถนน หน้าฝนเป็นหล่ม เป็นหลุม หน้าหนาวเป็นฝุ่น และเป็นเส้นทางรถบรรทุก ไม่อยากจะบรรยายเลยครับ ฝุ่นหนา ล้อรถมอไซค์ควบคุมลำบาก และยังขึ้น-ลง เนินชันๆอีก คนขี่มอไซค์ก็เกร็ง คนซ้อน สะพายเป้ข้างหลัง ก็เกร็ง หวิดล้มกันหลายรอบทีเดียวครับ ว่าไปอุมดาเหนือ ข่ายระบมแล้ว มาเจอที่นี่ สงสัย กลับไปจะเป็นหมัน!!! . . . เรามาแวะทานข้าวเที่ยง กันตรงศาลาทางแยกเข้าบ้านแม่แคะ มื้อนี้มีข้าวส้มห่อใบพลวง มันต้ม ข้าวโพดต้ม อาหารคนยากทั้งนั้น เวลาตอนนี้ก็ประมาณ 14.15 น. มีป้ายส่ง บอกทางไป ศกร. ตชด. บ้านโตแฮ ด้วยครับ แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 52 09:47:01 จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 09:45:03

ความคิดเห็นที่ 3 เข้ามายิ้มม... เกาะล้อตามไปด้วยคนค่ะ... ยิ้มม จากคุณ : เข็มซ่อนปลาย เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 09:46:40

ความคิดเห็นที่ 4 ขอเอาที่คั่นหนังสือมาทำเครื่องหมายว่าอ่านมอ'ไซค์ ไดอะรี่ มาถึงตรงนี้แล้ว พี่ทิดป. คะ ถ้าดี้ชอบหวาน ... พี่ทิดป. จะเติมน้ำตาลในไดอะรี่ให้(เยอะ)นิดนึงได้มั๊ยคะ จากคุณ : ThE BeSt CaNdY เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 09:46:40

ความคิดเห็นที่ 5 มาปาด แบบ Low suger ................. สวัสดีปีใหม่ ด้วยค๊าบบบบ ............. จากคุณ : เด็กชายหมูแฮม (DCMooHam) เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 09:49:11

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีครับคุณเอ๋ ตามมาด้วยกันเลยครับ ไม่แน่ใจว่าถ่ายดอกไม้สวยๆ มาฝากคุณเอ๋บ้างหรือเปล่า น้องดี้ครับ เอ่อ กระทู้นี้ขอลดน้ำตาลลงนิดนะครับ กลัวหลายๆคนเบาหวานจะขึ้น ฮ่าๆๆ ................................................. เราเดินทางกันอีกครึ่งชั่วโมง ตุปั๊ดตุ๊เป๋ มาจนถึงบ้านห้วยแห้ง น้อง ส. บอกว่า ที่ห้วยแห้ง มีครูทำหนังสือมาขอการสนับสนุนจากโครงการหมวกกันหนาวฯ เช่นกัน ส. ไม่มีโอกาสนำของมาส่งด้วยตัวเอง เลยนัดครูไปรับของที่แม่สะเรียง น่าเสียดายที่เรารีบเดินทางกัน (กลัวว่าจะไม่ถึง) ไ่ม่อย่างนั้น อาจจะได้แวะเยี่ยมคุณครู และเด็กๆที่ห้วยแห้งบ้าง อีกห้านาที เราก็มาถึงบ้านปู่คำ ที่นี่ป่าค่อนข้างชื้นทีเดียว ชาวบ้านปลูกพลูให้เลื้อยไปตามต้นไม้สูง มีกะไดลิงเพื่อให้ปีนขึ้นไปเก็บใบพลู น่ากลัวทีเดียว ที่นี่มีน้ำตกไหลลงมาจากยอดเขาด้วย เลยขอให้น้อง ส. แวะจอด เพื่อล้างเท้าแดงๆที่เปื้อนฝุ่น และล้างหน้าล้างตา จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 09:54:31

ความคิดเห็นที่ 7 สวัสดีนัท หวานน้อยนะวันนี้ สวัสดีวันใหม่เน้อ ........................................................ ระหว่างทาง เราก็แวะจอดรถถ่ายรูปทัศนียภาพข้างทาง แบบว่า แม้ใจจะจดจ่ออยู่ที่เป้าหมายปลายทาง แต่ระหว่างทาง ก็งดงามไม่แพ้กัน แก้ไขเมื่อ 31 ธ.ค. 52 10:34:49 จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 09:58:31

ความคิดเห็นที่ 8 ถ้าใครได้มาแจกหมวก โครงการหมวกปีหนึ่ง จำได้ไหมว่า เราจอดรถพักทานข้าวเหนียว กันตรงจุดไหนของภาพข้างบน อ่า มาเฉลยดีกว่า จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 10:00:33

ความคิดเห็นที่ 9 อีกครึ่งชั่วโมง (15.20) เราก็เดินทางมาถึงหมู่บ้านปู่คำน้อย ต้องจอดเป็นระยะ เพื่อพักเครื่อง พักโซ่รถ และพักพลขับ พลซ้อน แค่นั่งเฉยๆ ก็ยังเหนื่อยเลย แล้วรถ กับคนขับหล่ะน๊อ จะเป็นอย่างไรบ้าง ที่ ศศช. บ้านปู่คำน้อย ก็มีครูของ กศน. แต่ครูอาจจะไม่ค่อยสะดวกเดินทางมาสอนบ่อยๆ เด็กบางส่วนของที่นี่ ก็เลยไปเป็นเด็กนักเรียนบ้านไกลของที่ ศกร. ตชด. บ้านโตแฮ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 10:04:26

ความคิดเห็นที่ 10 ระหว่างทาง มีเขาหลายลูกที่น่าปีนขึ้นไปนอน อย่างเขาหินลูกนี้เช่นกัน ดูฮวงจุ้ยแล้ว ถ้าขึ้นไปนอนได้ ตื่นเช้ามา คงเห็นทะเลหมอกสวยคร่อดๆ แน่ๆ แต่ท่าทางจะปีนลำบาก ทั้งเป็นหิน ทั้งชัน ผู้ที่พิศมัยการปีนป่ายหน้าผา น่าจะชอบ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 10:07:07

ความคิดเห็นที่ 11 เราถึงบ้านบุญเลอน้อย ทางผ่านไปโตแฮ กันตอน 15.40 น. ปกติ ก่อนหน้านี้ ถ้าใครจะมาบ้านโตแฮ จะต้องพักรถและเดินเท้าเข้าไป เพราะทางไม่ดี ตอนนี้ อบต. ได้เข้ามาทำทาง ให้รถสามารถเข้าถึงได้แล้วหล่ะครับ แต่ก็เฉพาะหน้าแล้งเท่านั้นหล่ะครับ พอถึงหน้าฝน ก็เกิดดินถล่ม ทางขาด กันตามธรรมชาติของภูเขาแถบนี้ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 10:10:56

ความคิดเห็นที่ 12 ทางราบ(ชัน) ครับ อย่างนี้แค่พอเบาะๆ น้อง ส. ต้องใช้เกียร์ 1 ตลอด สลับกับให้ผมลงเดิน เพราะช่วงชัน ยาวมาก สงสารรถ กลัวว่าขากลับรถจะไม่ไหว จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 10:13:03

ความคิดเห็นที่ 13 เข้ามายิ้มม เห็นถนนหนทางเเล้วนึกถึง ชาดำเย็นใส่นมเลยค่ะ... ตามต่อไป... ไม่มีถ่ายดอกไม้จริงๆ เหรอค่า รอดูอยู่น๊า... จากคุณ : เข็มซ่อนปลาย เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 10:13:15

ความคิดเห็นที่ 14 16.00 น. และแล้ว เราก็มาถึงบ้านโตแฮ กันครับ 50 กม. จากแม่สะเรียง - แม่สามแลบ 30 กม. จากแม่สามแลบ - บ้านโตแฮ (สุดถนน ไปต่อไม่ได้แล้ว) ใช้เวลาประมาณ 4 ชั่วโมงครับ เหนื่อยจริงๆ แต่ก็ให้กำลังใจกันตลอดทาง เพื่อที่จะมาให้ถึง เพราะเราเชื่อว่า จุดหมายปลายทาง มีอะไรดีๆ รอเราอยู่ "เราเชื่ออย่างนั้นครับ เราจึงมา...โตแฮ" จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 10:16:47

ความคิดเห็นที่ 15 สวัสดีครับคุณเอ๋ มีอยู่บ้างครับ แต่ไม่มากเท่าไร แต่ดอกไม้น้ำใจ ที่นี่บานสะพรั่งเลยครับ ติดตามกันต่อไปนะ ........................................................................... ขออนุญาตพักไปซักผ้าแป๊ปนึงนะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่มีกระเป๋าใส่ของไปขึ้นดอยต่อ แบบว่ากระเป๋า กลายเป็นสีชาดำเย็นใส่นม อย่างที่คุณเอ๋ว่าไว้นั่นหล่ะครับ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 10:21:40

ความคิดเห็นที่ 16 มาตามติดค่ะ ลุ้นว่าจะเจออะไรบ้างที่บ้านโตแฮ ไม่เคยได้ยินชื่อเลยอ่ะค่ะ จากคุณ : Nellie เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 10:23:58

ความคิดเห็นที่ 17 เข้ามายิ้มม... ขอให้กระเป๋าเเห้งทันเดินทางนะค่ะ ว่าเเต่ว่าดอกไม้นั้น (ในความคิดเห็นที่ 15) ชื่อดอกอะไรหรือค่ะ พรุ่งนี้มาตามต่อ...ยิ้มม จากคุณ : เข็มซ่อนปลาย เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 10:27:29

ความคิดเห็นที่ 18 รอบนี้ขอเกาะติดการเดินทางนะครับ... จากคุณ : boyd_ja เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 10:34:14

ความคิดเห็นที่ 19 ขอซ้อนแมงกะไซ ไปด้วยคน จากคุณ : น้องหนูพันธุ์ดุ เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 10:35:21

ความคิดเห็นที่ 20 โอ้.. ว่า ส.แสนรัก เป็นเด็กป๋านี่มันลำบาก มาเป็น.. เด็กปรู่ส์ ดีกว่าครับ จี จี  นะ จากคุณ : gotland เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 10:38:41

ความคิดเห็นที่ 21 สวัสดีคุณ Nellie ครับ / ไม่เคยได้ยินชื่อเช่นกันครับ อิอิ ไม่ทราบเหมือนกันครับคุณเอ๋ อิอิ สวัสดีนายบ้าจอย ไม่เจอกันนานเลย น้องหนูพันธุ์ดุ / ถ้าผึ้งมา คงต้องเช่ามอไซค์เพิ่ม แล้วขี่ตามกันไป พี่ยุทธ์สุดรักจ๋า / อนุญาตให้ ส. แสนรัก เป็นเด็กปรู่ส์ ได้ แต่ห้ามถูกเนื้อต้องตา กันนะครับ อิอิ ................................................................................... ถึงหมู่บ้านโตแฮแล้วครับ หลังคาแดงกันทั้งนั้นเลย ถ้าไม่เคยผ่านหมู่บ้านบนดอย อาจจะแปลกใจ อาจสงสัยว่าทำไมชาวบ้านถึงชอบหลังคาสีแดงกัน ชอบสิครับ เพราะราคาดีทีเดียว แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 52 11:35:13 จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 11:31:52

ความคิดเห็นที่ 22 ขอมอบเพลงนี้ให้น้องทั้งสอง หวังว่า คงทำให้หายอ่อนล้า จากการเดินทางที่ยาวไกล ... และมีกำลังใจที่จะเดินทางต่อครับ ... แผ่นดินที่หอม  แผ่นดินที่ตรอม  จะกอดเจ้าไว้  ยังไออุ่นกัน ... ... ฝัน เจ้า ฝัน ให้ไกลที่สุด ... จากคุณ : gotland เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 11:35:50

ความคิดเห็นที่ 23 พริกดอย หรือที่พวกเราชอบเรียกว่า พริกกะหรี่ยงครับ พริกแห้ง ราคาดี ก.ก. ละ 150 บาท ส่วนพริกสด ราคา ก.ก. ละ 30 บาทครับ ชาวดอยก็เลยปลูกพริกกันทั้งดอย จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 11:37:09

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณมากครับพี่ยุทธ์ สำหรับเพลงเพราะๆ ใกล้ตา ไกลตี-น ไกล โอ้ไกลจากโพ้นขอบฟ้า เราจากมาด้วยการก้าวย่าง จาก กลิ่นฟาง รอยยิ้มเจ้าเอย ใครเล่าเคย..ใครเล่าเคย พี่น้องเอ๋ย... จะเล่า..ให้ฟัง ตามทิวเขา ที่ยาวเหยียดฟ้า ตาม..หมู่ปลา ลำธารใสสด ตามหมู่มดที่ร้างเริดรัง ไปจากหลัง..ใจฝากฝัง ฝาก..เจ้า ไว้..ในแผ่นดิน ดินเคยนอน สะท้อนอุ่นกาย มองยอดไม้ เมื่อยามแรกผลิ ปริกิ่งรวงเป็นพวงพุ่มใบ น้ำที่ไหลหลั่งลงจากดอย ใจเจ้าลอยไปสู่ท้องทุ่ง มุ่งสู่เมืองเฟื่องฟุ้งแปลกตา เจ้าเคยยิ้ม เคยแย้มเบิกบาน สนุกสนานท่ามกลางผองเพื่อน เคยพูดเตือนและสนทนา เจ้าเคยฝันถึงวันที่ดี มาบัดนี้ไม่อาจพบหน้า ดูใกล้ตา แต่แล้วไกลตี-น แผ่นดิน..ที่หอม แผ่นดิน..ที่ตรอม จักกอดเจ้าไว้...ยังไออุ่นกัน รับเจ้าไว้ยังไออุ่นกัน ฝันและฝันให้ไกลที่สุด เจ้ามนุษย์ เจ้าหวังสิ่งใด รับเจ้าไว้ยังไออุ่นกัน ฝันและฝันให้ไกลที่สุด เจ้ามนุษย์ เจ้าหวังสิ่งใด ............................................................................... เหนื่อยก็พัก สักหน่อย แล้วค่อยไปต่อ นะครับ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 11:49:15

ความคิดเห็นที่ 25 มากันสองคน เหนื่อยกันสองคน สุขกัน หลายๆคน นะครับ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 11:51:09

ความคิดเห็นที่ 26 เราไปถึงที่นั่น หลังจากโรงเรียนเลิกแล้ว เจอเด็กๆใส่ชุดนักเรียน กำลังวิ่งเล่นบ้าง ทำงานบ้าง สิ่งที่เราประหลาดใจกันมากก็คือ อัธยาศัยไมตรี ของชาวบ้าน ซึ่งเป็นชาวดอยที่อยู่ห่างไกล เมื่อเราย่างเท้าเข้ามาในหมู่บ้าน พบปะกับคนหนุ่ม หรือเด็กๆ พวกเขาจะยกมือขึ้นสวัสดีเรา และกล่าวคำว่า "สวัสดีครับ" "สวัสดีคะ" ทักทายกับพวกเราก่อนทุกครั้ง แรกๆ ผมยังสงสัยถึงความมีไมตรีนี้อยู่นิดหน่อย สงสัยจะไม่ชิน เนื่องจากนิสัยคนเมืองอันแสนวุ่นวาย ไม่เป็นอย่างนี้ ก็จนเมื่อเราจะกลับนั่นหล่ะครับ ผมถึงได้เข้าใจว่า ความมีไมตรีนั้น ก่อเกิดมาจากสิ่งใด . . . พอมาถึง เราถามถึงโรงเรียน ซึ่งหมายถึง ศกร. ตชด. บ้านโตแฮ เด็กๆ ชี้เข้ามาข้างในหมู่บ้าน ซึ่งมองเห็นธงชาติไทยปลิวไสว ผมจึงเดินเข้าไป ถือวิสาสะเปิดประตูรั้วไม้ไผ่ของโรงเรียน โดย ส. ขี่มอไซค์ตามเข้ามา ครู กบ หรือ ส.ต.ท. สงกรานต์ ครู ตชด. ของที่นี่ เข้ามาสวัสดีทักทาย และต้อนรับเราเป็นอย่างดี ทั้งที่เราเป็นคนแปลกหน้า เป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้ อยู่ๆก็มาเยี่ยมเยือนโดยมิได้นัดหมาย ครูเชิญชวนให้พักในอาคารเรียน เนื่องจากกลางคืนข้างนอกน้ำค้างแรง และพื้นสนามโรงเรียนไม่มีหญ้า มีแต่ฝุ่นดินแดง เราล้างมือล้างเท้า และเอาข้าวของเข้าไปเก็บในอาคารเรียน พูดคุยสอบถามข้อมูลเกี่ยวกับจุดชมวิวสวยๆจากครูกบ แล้วเราก็ขอตัวออกไปเดินชมทัศนียภาพรอบๆหมู่บ้าน เนื่องจากตอนนี้เย็นมากแล้ว ใกล้ถึงเวลาพระอาทิตย์ตกดิน ครูกบบอกเราว่า ให้มาทานข้าวเย็นด้วยกันครับ พรางพูดสำทับกับครูผู้ช่วยสอน ให้ช่วยหุงข้าวเผื่ออีกสองคน เราเดินขึ้นดอยมาบนลานกว้างอีกฟากของโรงเรียนและหมู่บ้าน จึงเห็นว่าตรงนี้เป็นจุดจอดเฮลิคอปเตอร์ จอดได้ถึงสามลำทีเดียว มีชาวบ้านและเด็กๆ มาเล่นกีฬากันบนลานนี้ เห็นอย่างนี้แล้วจึงรู้ว่า ชาวดอยก็ชอบออกกำลังกายกันนะครับ นึกว่าทำงานหนัก ก็เหนื่อยพอแรงแล้ว จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 12:10:27

ความคิดเห็นที่ 27 ที่นี่น่าจะเป็น สนามตะกร้อ ที่สวย และสูง ที่สุด อีกที่นึงนะครับ ใครเล่นตะกร้อเป็น เชิญชวนมาเล่นกับชาวบ้านที่นี่เลย แต่ผมท่าทางจะไม่ไหว เคยเรียนนะ ย้ำว่า เคยเรียน ตอน ม.2 ตี-นเตะ แต่ตามอง ...พระจันทร์ แก้ไขเมื่อ 31 ธ.ค. 52 10:53:10 จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 12:15:56

ความคิดเห็นที่ 28 เราเดินตามทาง ออกนอกหมู่บ้าน สู่เรือกสวน ไร่นา(บนดอย) ของชาวบ้าน เวลาเย็นๆอย่างนี้เป็นเวลาที่ชาวบ้านกลับจากไร่ครับ เดินสวนทางกัน ก็หลีกทางให้กัน เย็นๆ ก็ทักทายกันด้วยภาษาปกาเกอญอ ว่า "ฮาลาเก" (สวัสดีตอนเย็น) วาลาเก (สวัสดีตอนเช้า) นาลาเก (ราตรีสวัสดิ์) ... ลืม (สวัสดีตอนกลางวัน) ส. บอกว่า ต้องทำเสียงกลมๆอยู่ในคอ ด้วยนะครับ ถึงจะใช่ แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 52 12:21:33 จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 12:19:34

ความคิดเห็นที่ 29 ที่เห็นเขียวๆเนี่ย พริกดอยเกือบทั้งนั้น ชาวบ้านปลูกพริกดอย พร้อมๆกับปลูกข้าวดอยในฤดูฝน เมื่อเก็บเกี่ยวข้าวเสร็จแล้ว พอเข้าหน้าหนาว ช่วงธันวาคม พริกก็จะสุก พอเก็บขาย เมื่อเดือนตุลาคมที่ผ่านมา มี นศ. ธรรมศาสตร์มาเข้าค่ายอาสาที่นี่ ก็ได้เรียนรู้วิธีเกี่ยวข้าวดอยร่วมกับชาวบ้านครับ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 12:24:56

ความคิดเห็นที่ 30 มาตามต่อค่ะ เล่นชิงช้าซะด้วย ระวังเชือกหลุดนะ จากคุณ : Nellie เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 12:27:45

ความคิดเห็นที่ 31 เมื่ออยู่บนไร่ของชาวบ้าน มองลงไป ก็จะเห็นทัศนียภาพของหมู่บ้าน และสนามตะกร้อ อย่างที่เห็นนี่หล่ะครับ บรรยายภาพเบื้องหน้าไม่ถูกเลยครับ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 12:27:46

ความคิดเห็นที่ 32 สวัสดีครับ Nellie / เชื่อไม่หลุดหรอกครับ นั่นใหญ่กว่าเชือกล่ามควายแถวบ้านผมอีกครับ อิอิ .............................................................................. มองไปอีกด้านหนึ่งของดอย ทางซ้ายมือคือผืนแผ่นดินไทย ขวามืออีฟากฝั่งแม่น้ำคือรัฐกะเหรี่ยง (ตามคำบอกเล่าของครู ตชด.) บ้านโตแฮ อยู่บนดอยสูง ที่ลาดลงสู่แม่น้ำเมย ซึ่งกั้นระหว่างประเทศไทย และรัฐกะเหรี่ยง ซึ่งนั่นหมายความว่า บ้านโตแฮ เป็นหมู่บ้านซึ่งอยู่ติดกับชายแดน เป็นพื้นที่ความมั่นคง จึงต้องมี ศกร. ตชด. มาตั้งอยู่ แต่ถึงกระนั้น อย่างที่เราทราบกันดีว่า พื้นที่ที่ติดกับชายแดน การควบคุมการไปมาของ "คน" ก็เป็นเรื่องที่ยาก ที่นี่จึงควบคุมโดยให้มีความสงบเกิดขึ้น ใครจะไป ใครจะมา รับจ้าง ค้าขาย ก็ไม่เป็นไร เพราะนี่คือผืนแผ่นดินของมวลมนุษยชาติ ของสรรพชีวิต เรามีเส้นเขตแบ่งประเทศ แต่เรามิได้แบ่งความเป็นคน จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 12:37:30

ความคิดเห็นที่ 33 สุดไกลตา ฟ้ากว้างใหญ่เพียงใด จะส่งดวงใจถึงเธอ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 12:39:22

ความคิดเห็นที่ 34 ไม้ใหญ่มีวันโค่นล้ม ขุนเขามีวันทลาย ใจคนก็ย่อมมีวันเปลี่ยนแปลง ไม่ต่าง จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 12:41:04

ความคิดเห็นที่ 35 ชื่อภาพ : "ผู้ชาย ในไร่พริก" ถ่ายภาพโดย : ส. แสนคำ ................................................. เก็บไว้เพียงภาพถ่าย และความทรงจำ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 12:43:11

ความคิดเห็นที่ 36 ข้ามเขามาฟากตะวันตกบ้าง (แค่กลับหลังหัน) ชมทัศนียภาพของลำนำเมย สายน้ำเส้นเล็กๆ ที่แบ่งเขต ประเทศสยาม แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 52 12:50:23 จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 12:46:11

ความคิดเห็นที่ 37 พระอาทิตย์ใกล้ตกดิน มนุษย์สองคนบนสันเขา นั่งหันหน้าไปทางทิศตะวันตก เพียงดาวดวงหนึ่ง สี แสง และแนวทิวเขา ก็ทำให้ใจเป็นสุข แค่นี่หล่ะนะ ที่เราบุกบั่นฟันฝ่ามาด้วยความยากลำบาก จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 12:49:25

ความคิดเห็นที่ 38 คคห.36 สวยขาดใจ หวัดดีก่อนปีใหม่จ้ะ ทิดป.   จากคุณ : เรือใบลำน้อย เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 12:52:15

ความคิดเห็นที่ 39 พระอาทิตย์ กำลังลับทิวเขาทางฝั่งพม่า จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 12:52:45

ความคิดเห็นที่ 40 #36 มุมตรงนี้อยากไปนั่งอยู่บ้างจังเลยครับ สวยสุดลิ่มทิ่มถูจริงๆ จากคุณ : boyd_ja เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 12:54:39

ความคิดเห็นที่ 41 สวัสดีก่อนปีใหม่ครับพี่ยุ้ย ให้คะแนนความสวยงามของธรรมชาติ 95 คะแนน ให้คะแนนช่างภาพ คือ ส. แสนคำ อีก 5 คะแนน รวมแล้ว ได้ 100 เต็ม ใช่ไหมครับ อิอิ ............................................................................... พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้ว ส่งต่อให้พระจันทร์ที่เตรียมตัวอยู่ตั้งแต่บ่ายรับช่วงต่อ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 12:56:30

ความคิดเห็นที่ 42 สวัสดีนายบอยด์ / คอนเฟิร์ม นั่งอยู่สองคนก็บรรยกาศแบบหนึ่ง (ซึ่งดีจริงๆ) แต่ถ้ามีเพื่อนๆ มานั่งอยู่ด้วยหลายๆคน ก็คงจะมีความสุขไปอีกแบบ .................................................................................................. หมู่บ้านโตแฮ ยามพลบค่ำ เงียบ สงบ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 13:00:15

ความคิดเห็นที่ 43 ^ ^ ^ ความคิดเห็นที่ 41 สวัสดีก่อนปีใหม่ครับพี่ยุ้ย ให้คะแนนความสวยงามของธรรมชาติ 95 คะแนน ให้คะแนนช่างภาพ คือ ส. แสนคำ อีก 5 คะแนน รวมแล้ว ได้ 100 เต็ม ใช่ไหมครับ อิอิ ------------------- ให้ 120 คะแนนเลย บวกคะแนนพิศวาสอีก 20 คะแนน อิอิ จากคุณ : เรือใบลำน้อย เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 13:03:53

ความคิดเห็นที่ 44 ที่ไหนมีหมู่บ้าน ที่นั่น "บัง" ไปถึง รถขายของ ของคนแขกครับ นานๆ มาที ตอนเย็นมาถึง ก็ขายของให้ชาวบ้าน ตอนเช้าก็รับซื้อพริกของชาวบ้านออกไปขาย พึ่งพาอาศัยกัน ครู เล่าว่า หน้าฝน ถนนขาด แทบจะเรียกได้ว่า ขาดการติดต่อจากโลกภายนอกโดยสิ้นเชิง พอฝนหมด อบต. เอารถเกรดมาทำทาง ข้างหน้าเป็นเครื่องจักรกลหนัก ส่วนข้างหลังเป็นรถขายของ ของแขก ก็แทบจะจ่อตรูด รถแทรคเตอร์ครับ แบบว่า ไม่ได้เจอกันนาน คิดถึงลูกค้าบ้านโตแฮ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 13:06:06

ความคิดเห็นที่ 45 ขอบคุณครับ สำหรับคะแนนพิศวาส อิอิ ................................................................................ ต้นไม้ในหมู่บ้าน จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 13:08:19

ความคิดเห็นที่ 46   เข้ามาชมภาพ ทำให้นึกถึงภาพที่ผมเองเคยไปเยี่ยมเพื่อนซึ่งเป็นครูดอยอยู่ที่เชียงราย สภาพภูมิประเทศไม่ต่างกันเลยครับ ครั้งนั้นนั่งรถมอไซด์เกือบ 5 ชม. เจ็บก้นโหมดเลย จากคุณ : มิหลา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 13:39:19

ความคิดเห็นที่ 47 เราเดินมาถึงโรงเรียน ก็มืดสนิทพอดี ครูกบ และเด็กๆนักเรียนบ้านไกล ช่วยกันทำกับข้าวไว้ต้อนรับเรา มีปลาซาดีนในซอสมะเขือเทศ (ปลากระป๋อง) ไข่เจียว มะเขือสด ผักกาดหอมสด และน้ำพริกกะปิ พร้อมกับข้าวดอยหอมๆ เหนียวๆ มีน้ำเก๊กฮวยต้ม ไม่ใส่น้ำตาล ดื่มตบท้ายมื้ออาหาร จริงๆ คืนนี้มครูอีกท่านหนึ่งด้วย แต่ครูกบบอกว่า แกไปดื่มยากันหนาวอยู่ในหมู่บ้าน . . . หลังจากทานข้าวเสร็จ เราก็นั่งคุยกับครูกบ เกี่ยวกับเรื่องของโรงเรียน ครูเล่าว่า ศกร. (ศูนย์การเรียน) แห่งนี้ตั้งมาตั้งแต่ปี 2550 ปัจจุบันมีนักเรียน เรียนถึงชั้น ป. 3 ก็เปิดสอนตั้งแต่อนุบาล เด็กทั้งหมดที่มีชื่อว่าเป็นนักเรียนของที่นี่ ก็ประมาณ 38 คน แต่ก็มาเรียนครบบ้าง ไม่ครบบ้าง เพราะต้องไปช่วยพ่อแม่ทำงานในไร่ และมีเด็กนักเรียนบ้านไกล จากหมู่บ้านปู่คำน้อย อีกสองคน พ่อแม่อยากให้ลูกได้เรียนอย่างสม่ำเสมอ เลยส่งมาพักอยู่กับครูที่โรงเรียน ที่นี่เป็นที่รู้จักของคนโดยทั่วไปมากขึ้น ตั้งแต่คุณหมอประสาน จาก TKT มาเที่ยว และนำข้อมูลไปโพสในอินเตอร์เนต คุณครูบอกว่าความช่วยเหลือต่างๆ มีมาให้อย่างสม่ำเสมอ อาคารต่างๆ ตอนนี้ไม่มีที่ว่างพอที่จะปลูกสร้างแล้ว อุปกรณ์การเรียน เครื่องเขียน เด็กมีใช้ จนครูคิดว่าจนถึง ป. 5 ก็น่าจะยังใช้ไม่หมด อุปกรณ์กีฬา ก็มีพอที่เด็กจะเล่น เวชภัณฑ์ต่างๆ นมผงพระราชทาน ก็มีเพียงพอใช้อีกนาน ในโรงเรียนมีการเลี้ยงหมู เลี้ยงไก่ เลี้ยงปลา และปลูกผัก เพื่อนำมาเป็นอาหาร ทั้งของครูและนักเรียน แต่สิ่งที่ขาดแคลนสำหรับความคิดครู ก็คือ ในฤดูฝน ถนนหนทางขาด เฮลิคอปเตอร์ไม่มา อาหารจะขาดแคลน พืชผักสวนครัวก็ไม่งอกงามอย่างที่ใครๆคิด เพราะว่า ฝนตกหนัก และตกตลอดวัน ที่ขาดแคลนหนักๆ ก็คือข้าวสาร และก็มีปัญหาเรื่องการเบิกจ่ายงบประมาณไม่ทันการณ์บ้าง ตามประสาราชการไทย ครูและครูใหญ่ต้องสำรองจ่าย หรือกู้มาใช้ก่อน การจัดสรรอุปกรณ์ครุภัณฑ์สำนักงาน ไม่ตรงตามความต้องการที่แท้จริง (ตามประสาฝ่ายจัดซื้อ) เสื้อผ้านักเรียน ไม่ตรงตามรูปร่างของนักเรียนที่แท้จริง เนื่องจากส่วนกลางประเมินตามการศึกษาปกติ เช่น เด็กประถม 3 ก็จัดมาให้สำหรับเด็กวัยเก้าขวบ แต่ความเป็นจริงของพื้นที่คือ เด็ก ป. 3 ของที่นี่ อายุ 14 15 ก็มี ได้คุยกับครูว่า ถ้าเป็นไปได้ เราจะพยายามจัดหาชุดกีฬาสำหรับเด็ก ที่สามารถใส่เรียนแทนชุดนักเรียน ซึ่งครูก็เห็นด้วย เพราะเด็กที่นี่ยังไม่มีชุดกีฬา จะได้ใส่มาเรียนหนังสือได้ด้วย (และจากที่สังเกต เด็กหลายๆ คน ก็ไม่ได้สวมชุดนักเรียนมาเรียนหนังสือ ไม่แน่ใจว่าเพราะไม่มี หรือมีไม่พอใส่) ฯลฯ ถ้าใครอยากช่วยเหลือในส่วนที่ครู และเด็กๆ ขาดแคลน สามารถติดต่อมาขอข้อมูลที่อยู่ที่สะดวกในการจัดส่งที่ผมได้นะครับ ตามช่องทางที่ท่านสะดวก ยังไม่ได้ขออนุญาตจากทางพันทิป เลยยังไม่อยากโพสที่อยู่ลงไปครับ :-) จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 13:40:16

ความคิดเห็นที่ 48 สวยจังเลยค่ะ จากคุณ : arakanji เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 13:48:40

ความคิดเห็นที่ 49 รูปง๊ามงามอ่ะพี่ทิด กิฟหมด ไว้หลังปีใหม่จะมาแจกเป็นของขวัญปีใหม่แล้วกันนะคะ จากคุณ : asp_ash เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 13:53:12

ความคิดเห็นที่ 50 เข้ามายิ้มม พี่ทิศค๊า...พริกดอยเผ็ดกว่าพริกบ้านๆ ไหมค๊า...ยิ้มม จากคุณ : เข็มซ่อนปลาย เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 14:12:36

ความคิดเห็นที่ 51 สวัสดีน้องบาว แล้วเมื่อไรจะได้ไปแอ่วหาเพื่อนฝูงบนดอยอีกหล่ะครับ สวัสดีคุณ arakanji / เป็นความสวยงามตามธรรมชาติครับ ผมเชื่อว่ากล้องถ่ายภาพบางภาพ ได้ไม่สวยเท่าที่ตาเราเห็นด้วยซ้ำครับ เพราะกล้องเก็บได้แต่ภาพ แต่เก็บกลิ่นหอมๆ และความเย็นของสายลมไม่ได้ สวัสดีน้องทิ / ขอบคุณสำหรับของขวัญปีใหม่จ้า อิอิ ......................................................................................... ความจริงคุณครู ก็ไม่ได้ร้องขออะไรจากพวกเราเลย คุณครูอยากให้เราไปเยี่ยมเด็กๆและชาวบ้านมากกว่า เพราะเมื่อเราเข้าไป เด็กๆก็จะไม่กลัวคนแปลกหน้า กล้าพูด กล้าสื่อสาร เด็กที่นี่พูดไทย ร้องเพลงไทยกันได้ชัดทีเดียวครับ รวมถึงเมื่อเราเข้าไป ชาวบ้านก็ได้ความภูมิใจว่าหมู่บ้านของตนก็มีธรรมชาติที่สวยงาม และก็จะช่วยกันจัดการหมู่บ้านให้มีความสะอาดเรียบร้อยอยู่เสมอ แม้ผมจะไม่ได้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับวิถีชีวิตของคนบนดอย แต่จากที่ผ่านหมู่บ้านหลายๆที่ ผมบอกได้เลยครับ ว่าหมู่บ้านโตแฮ เป็นหมู่บ้านบนดอยที่มีความสะอาดมาก มีการจัดการหลายๆเรื่องดี และผู้คนก็มีอัธยาศัยไมตรี จนรู้สึกว่า มาเยือนแล้วอุ่นใจ โรงเรียนมีไฟฟ้าใช้ระดับหนึ่ง จากแผงโซล่าเซลล์ แต่จะมีปัญหาในฤดูฝน มีน้ำใช้ จากการใช้เครื่องปั๊มน้ำ ดูดมาเก็บไว้บนแท๊งค์ และต้องใช้น้ำมันเป็นเชื้อเพลิง คุณครูบอกว่า ทุกๆเดือนมีค่าใช้จ่ายเป็นค่าน้ำมันเดือนละประมาณ 15 ลิตร ปะปาภูเขาไม่สามารถใช้ได้ เนื่องจากหมู่บ้านอยู่บนที่สูง ซึ่งถ้าระบบสาธารณูปโภคดีกว่านี้ ครูคิดว่าหลายๆอย่างอาจจะดีกว่านี้ เช่น ก็จะได้มีน้ำพอใช้สำหรับรดแปลงผัก รดหญ้าในสนาม (ยังไม่ได้ปลูกหญ้า เนื่องจากปลูกแล้ว อาจจะไม่มีน้ำรด ที่มีความต้องการปลูก เนื่องจากหน้าแล้ง ลมพัดแรง จะมีฝุ่นมาก รบกวนการเรียนการสอน) และถ้ามีผู้มาเยี่ยมเยือน จะได้มีน้ำพอให้ได้ใช้กันอย่างทั่วถึง การเดินทางมาโรงเรียน ถ้าทางขาดสามารถเดินทางมาทางเรือ จากแม่สามแลบ และมาลงที่ท่า... (จำไม่ได้ครับ) และเดินเท้าเข้าหมู่บ้าน ถ้าคนเดินบ่อยๆ ก็ประมาณ 4 ชั่วโมง แต่คราวนักศึกษาธรรมศาสตร์มาทำค่าย ลงเรือ แบกและเดินกันเข้ามา ใช้เวลา 6 ชั่วโมง นี่หล่ะครับ ชีวิตของคนบนดอย ........................................................................ เด็กๆ ที่นี่ ติดละครช่อง 3 กันครับ เย็นๆ หนุ่มสาวและเด็กๆ จากหมู่บ้านจะมาดูทีวีที่ ศกร. พอสองทุ่มก็แยกย้ายกันกลับครับ มีเพียงครูและเ็ด็กนักเรียนบ้านไกล ที่จะนอนดูข่าว และละครต่อกันอีกหน่อย แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 52 14:53:08 จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 14:44:32

ความคิดเห็นที่ 52 เผ็ดกว่าสิครับ ส. บอกว่า พริกดอย ไม่รดน้ำ ไม่ใส่ปุ๋ย ไม่ฉีดยา ก็คงคล้ายๆแตงโมหน้าแล้งหนะครับ หวานกว่าแตงโมหน้าฝน พริกดอย ก็เลยเผ็ดกว่า พริกบ้าน ไปตามเหตุผลง่ายๆของดินฟ้าอากาศ แต่คงเกี่ยวกับเรื่องพันธุ์ของพริกด้วยหล่ะครับ ............................................................................................ วันนี้ ส. ค่อนข้างเหนื่อยและเพลียจากการขี่และบังคับรถมอเตอร์ไซค์ แต่ก็ยังข่มใจจุดเทียนเพื่อมาเขียนโปสการ์ดอวยพรปีใหม่ให้เพื่อนๆ อากาศที่โตแฮ ไม่หนาวเลยครับ แปลกเหมือนกัน ครูบอกว่า หน้าฝนสิครับ หนาวเย็นจนถึงกระดูกเลย ผมดูจากชัยภูมิที่ตั้งแล้ว มองว่าหมู่บ้านอยู่ในจุดที่อับลมนิดหน่อยครับ เลยไม่หนาว อันนี้ผมทดลองแล้ว ขากลับลงมาจากหมู่บ้านหน่อยเดียว หนาวเลย สำหรับคืนแรกนี้ ราตีสวัสดิ์ นาลาเก ครับ พี่น้อง จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 14:49:40

ความคิดเห็นที่ 53 มาติดตามต่อ ช่วงบ่ายคร้าบบบ จากคุณ : boyd_ja เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 14:50:40

ความคิดเห็นที่ 54 คนบนดอย ขาดแคลนข้าวสาร อาหาร แห้ง ส่วนคนพื้นราบอย่างเรา ขาดแคลนความรัก ทิดว่าอย่างไหนน่าสงสารกว่ากันครับ เอิ๊ก  เอิ๊ก จากคุณ : gotland เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 14:51:24

ความคิดเห็นที่ 55 ความคิดเห็นที่ 54     คนบนดอย ขาดแคลนข้าวสาร อาหาร แห้ง ส่วนคนพื้นราบอย่างเรา ขาดแคลนความรัก ทิดว่าอย่างไหนน่าสงสารกว่ากันครับ เอิ๊ก  เอิ๊ก จากคุณ : gotland   .......................................................... โอ้วววววววววว ปรู่!!!!!!!!! สุดยอดไปเลย จากคุณ : boyd_ja เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:00:56

ความคิดเห็นที่ 56 สวัสดีครับบอยด์ ช่วงบ่ายหลังจากนี้ไป อาจจะโพสเร็วๆแล้ว กลัววันนี้จะโพสไม่หมด พิมพ์ไป โพสไปครับ พี่ยุทธ์ครับ คนพื้นราบเขาใช้เงินซื้อความรักกัน ไม่ใช่หรือครับ ถ้าเขาไม่มีเงิน ก็น่าสงสารเหมือนกันครับ อิอิ .......................................................................................... วาลาเก อรุณสวัสดิ์ครับ ผมรู้สึกตัวตอนตีสี่ เนื่องจากนอนแต่หัวค่ำ และหลับยาวรวดเดียวเลย ส. ยังนอนหลับปุ๋ยอยู่ พอตีห้าเศษๆ หันไปปลุกน้อง ส. เพื่อขอไฟฉาย เปิดเตนท์ที่กางอยู่ในอาคารเรียนออกมารับอากาศบริสุทธิ์ อากาศเย็นสบาย ไม่หนาว ฟ้ามืดตึ๊ดตื๋อ ไม่รู้ว่าพระจันทร์ที่เห็นตอนหัวค่ำ ไปอู้งานอยู่ที่ไหน "ดาว สุกขาว พราวเต็มท้องฟ้าไปหมด ผมจำไม่ได้ว่าเคยเห็นดาวที่ไหนสวยกว่าที่นี่หรือไม่" ผมยืนมองอยู่พักใหญ่ๆ ก็เปิดอาคารเรียนเข้าไปปลุก ส. ให้ตื่นมาชมดาวด้วยกัน พอผมพา ส. ออกมา รู้สึกว่าฟ้าสว่างกว่าเมื่อครู่ที่เห็นมาก ดาวหายไปจากท้องฟ้าหลายดวง ส. อาจจะไม่ตื่นเต้นเท่าไรนัก เพราะใช้ชีวิตอยู่บนดอยมานานถึงสี่ปี แต่ก็ให้ข้อสังเกตว่าดาวเยอะมาก และก็เริ่มใกล้สว่างแล้ว ............................................................. ได้แต่ยืนชมดาวครับ ไม่ได้ถ่ายรูปอะไรเลย พอฟ้าเริ่มสว่างนิดหน่อย เราก็เตรียมกล้องถ่ายรูป และเดินตามชาวบ้านที่เริ่มออกไปเก็บพริกกัน ส่วนเราจะไปชมทะเลหมอกกันครับ จริงๆ ที่โรงเรียนก็มองเห็นทะเลหมอก แต่ไม่สะใจเราครับ ตามมาเลย จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:09:17

ความคิดเห็นที่ 57 ผมชอบวิวชมทะเลหมอกตรงนี้มาก ผมบอกกับ ส. ว่า คล้ายๆแหลมพรหมเทพ ที่ทะเลภูเก็ต ส. เลยตั้งชื่อภาษาอังกฤษ Toh-hair View Point ส่วนผมตั้งชื่อว่า "แหลมโตแฮ" จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:12:34

ความคิดเห็นที่ 58 เราตั้งใจมานั่งเฝ้าพระอาทิตย์ขึ้นครับ ทั้งที่ทราบดีกว่า อาจจะไม่ได้เห็นไข่แดงกลมๆนิ่งๆ ก็เป็นอย่างที่คิดไว้ครับ โผล่ขึ้นมาก็ส่งแสงแจ๋มาเลย จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:14:49

ความคิดเห็นที่ 59 Toh-hair View Point สวยจริง ๆ ด้วยอ่ะ ^^ จากคุณ : เรือใบลำน้อย เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:15:19

ความคิดเห็นที่ 60 แสงอุ่นๆ ที่แหลมโตแฮ ครับ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:17:20

ความคิดเห็นที่ 61 ครับพี่ยุ้ย สวยมากๆ ไม่ได้ว่าถ่ายรูปมาสวยนะครับ ของจริง สวยกว่านี้หลายเท่าครับ ................................................................................. หันกลับมาฝั่งตะวันตกบ้าง เหนือลำนำเมยของเมื่อวาน ตอนนี้ถูกคลุมไปด้วยทะเลหมอกหมดแล้วครับ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:20:43

ความคิดเห็นที่ 62 เหมือนแหลมพรหมเทพจริงๆ ครับ ว่าแต่เห็นหมอกแบบนี้ทีไร ขนลุกทุกที ปีนี้สงสัยจะไม่ได้เห็นแบบนี้ซะแล้ว ปีหน้าว่ากันใหม่ (ตามต่อครับ...วันทำงานวันสุดท้ายของปี ว่างดีเหลือเกิ้น) จากคุณ : boyd_ja เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:21:57

ความคิดเห็นที่ 63 พอแดดออก ก็เริ่มฟุ้งครับ มันเป็นเช่นนี้ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:22:28

ความคิดเห็นที่ 64 ที่โตแฮ ไม่หนาวเลยนายบอยด์ สาบานได้ ................................................................................. กระท่อมหลังเมื่อวาน จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:25:40

ความคิดเห็นที่ 65 ถ่ายตากล้อง ไว้เป็นที่ระลึกหน่อย ว่าเราเคยมา และจะกลับมาอีก จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:27:48

ความคิดเห็นที่ 66 วิวงาม ภาพสวยมากค่ะ จากคุณ : nattziila เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:28:00

ความคิดเห็นที่ 67 ใกล้ๆที่เราถ่ายรูปกัน ชาวบ้านก็กำลังเก็บพริกกันสนุกสนาน พอผมลงไปช่วยเก็บ ก็วงแตกทันที เพราะที่นี่ งานสวนงานไร่ เป็นงานของผู้หญิง พอ ส. เข้าไป ส่งภาษาปกาเกอญอทักทาย จึงรู้ว่าเป็นคนจากค่ายอพยพใกล้ๆ มารับจ้างเก็บพริก ไม่ใช่คนในหมู่บ้าน เห็นเขาว่าค่าจ้างเก็บพริก คิดเป็นปี๊บ ปี๊บละเท่าไรจำไม่ได้ น่าจะสามสิบบาท (เอ หรือว่าสิบบาท) คนๆหนึ่ง ก็เก็บได้ประมาณ 3 ปี๊บต่อวัน ผมเก็บอยู่นานครับ กว่าจะหมดต้นนึง ส่วนสาวๆ เขาไม่ยอมเก็บพริกร่วมต้นกับผมครับ เซ็งเลย จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:31:55

ความคิดเห็นที่ 68 สวัสดีครับคุณ nattziila / ธรรมชาติงาม วิวงาม ภาพก็เลยงาม (บางภาพก็ไม่งามครับ ฮ่าๆๆ) .................................................................................. กลับเข้าหมู่บ้านอีกที ก็สว่างแล้วครับ เห็นแล้ว อยากจัดแคมเปญ โตแฮ อินเลิฟ จังครับ โรแมนติกมาก จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:35:10

ความคิดเห็นที่ 69 #60 เป็นอีกใบ ที่สวยจับจิต จับใจเลยครับ silhouette แสงอุ่นๆ แบบนี้ ฮักต๋ายเลย จากคุณ : boyd_ja เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:36:43

ความคิดเห็นที่ 70 ชีวิตของคนโตแฮ ที่นี่มีประมาณ 18 หลังคาเรือน ไม่ต่างจากเมื่อปี 2411 เลยครับ เพราะตอนนั้นก็มี 16 หลังคาเรือน จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:37:35

ความคิดเห็นที่ 71 นายบอยด์ ฮักอะไร ฮักคนถ่าย หรือว่าฮักรูป เอิ๊กๆๆๆ อ๊ากๆๆๆ ฮักคนถ่ายบ่ได้นา จองแล้ว เอิ๊กๆๆๆ อ๊ากๆๆๆ ................................................................................... นอกจากพริกดอย คนปกาเกอญอ ก็ชอบกินหมากกันทั้งชายหญิง ที่เขาชอบมุงหลังคาสังกะสี เพราะว่าสังกะสีโดนแดดแล้วมันฮ้อนขนาด ตากพริกแล้ว มันแห้งเร็วดีครับ แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 52 15:44:46 จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:43:52

ความคิดเห็นที่ 72 กลับเข้ามาที่โรงเรียนกันครับ เด็กๆเริ่มมาโรงเรียนกันแล้ว จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:47:39

ความคิดเห็นที่ 73 ตอนประมาณ ตีสี่ ตีห้า ผมนอนฟังเสียงชาวบ้านตำข้าวด้วยครกกระเดื่อง เสียงนกแก๊ก เจาะกิ่งไม้ เสียงสัตว์ป่าร้องมาตามสายลม โอว ชีวิตที่แสนรื่นรมณ์ ................................................................................................... จริงๆ มีเด็กเข้ามาที่โรงเรียนกันตั้งแต่มืด สวนทางตอนพวกเราจะเดินออกไปชมทะเลหมอก คาดว่าจะมารดน้ำต้นไม้และแปลงผักในโรงเรียนครับ จนท. จากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง และคุณครู นำเด็กๆปลูกผัก และเลี้ยงสัตว์ไว้กินครับ ลดค่าใช้จ่าย และพึ่งพาตัวเองให้มากที่สุด จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:53:06

ความคิดเห็นที่ 74 คะน้าสดๆ ครับ น้ำยังค้างเกาะอยู่ที่ใบ ครูบอกว่าผักที่นี่ ปลอดสารครับ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:54:51

ความคิดเห็นที่ 75 เด็กๆ เก็บผักกาดหอมสดๆ มาให้เราทานมื้อเช้าครับ หวานอร่อย ไม่ขมเลยครับ สองคนนี้เป็นเด็กนักเรียนบ้านไกลครับ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:56:23

ความคิดเห็นที่ 76 ไข่ที่เราทานเมื่อเย็นวาน และที่จะทานเช้านี้ ก็คงมาจากเล้านี้ด้วย ปลาดุก ก็จากบ่อปลาในโรงเรียนครับ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:58:53

ความคิดเห็นที่ 77 พ่อครัวกิตติมศักดิ์ คุณครู ตชด. ส.ต.ท. สงกรานต์ ลงมือปรุงอาหารเช้าให้เราทานเองเลยครับ เช้านี้มีลาบปลาดุก ไข่ตุ๋น ผักสด และปลาดุกต้ม ทานกับข้าวดอยหอมๆเหนียวๆ ครับ อร่อยเหาะลงดอยไปเลย แถมมีน้ำเก๊กฮวยต้ม ไม่ใส่น้ำตาล ดื่มหลังอาหารด้วยครับ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 16:03:28

ความคิดเห็นที่ 78 ระหว่างรอครูทานข้าว เด็กๆ ก็เล่นกันในโรงเรียนครับ บางคนก็ทยอยมาโรงเรียน จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 16:06:04

ความคิดเห็นที่ 79 น้อง ส. ก็นั่งเขียนสมุดเยี่ยม ให้คุณครูครับ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 16:10:14

ความคิดเห็นที่ 80 โรงอาหาร กับห้องเรียนชั้น ป. 3 ครับ ที่เดียวกัน เด็กนักเรียนขยันกันมาก หอบหนังสือมาเต็มย่ามเลย จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 16:13:01

ความคิดเห็นที่ 81 มุมเล็กๆ ใน ศกร. ตชด. บ้านโตแฮ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 16:15:13

ความคิดเห็นที่ 82 บนดอยสูง ลีลาวดีก็ออกดอกสวย ส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ ให้ชื่นใจ ลีลาวดี สีขาวดาดๆ กับมุมซื่อๆ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 16:17:02

ความคิดเห็นที่ 83 เสียงระฆังดัง เกร๊งๆ สัญญาณเรียกหนูๆมาเข้าแถว วันนี้สายนิดหน่อย เนื่องจากคุณครูมีแขก อิอิ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 16:19:09

ความคิดเห็นที่ 84 เด็กมาเข้าแถวกันพร้อมหน้า แยากชายหญิง วันนี้ขาดใครบ้าง คุณครูเช็คชื่อจากการสังเกตหน้าที่หายไป เด็กที่นี่เป็นคนปกาเกอญอ สัญชาติไทย นับถือพุทธครับ การแต่งการก็ดูเอาครับ ตามสภาพ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 16:21:52

ความคิดเห็นที่ 85 โตแฮ งดงามจังค่ะ จากคุณ : แมงโกชิดเด เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 16:22:21

ความคิดเห็นที่ 86 เด็กๆ ศกร. ตชด. ตอนเข้าแถวเคารพธงชาติ ต้องท่องอะไรหลายอย่าง และร้องเพลงหลายเพลง ได้ยินเด็กๆ ร้องเพลงแล้วชื่นใจครับ อนาคตของชาติเราทั้งนั้น . . . พอคุณครูพูดหน้าเสาธงเสร็จ ก็เชิญให้เราพูดอะไรกับเด็กๆ บ้าง ผมเป็นตัวแทนของคณะเรา (เราสองคน ฮ่าๆๆ) ก็ไม่มีอะไรครับ ก็ขอให้เด็กๆ ตั้งใจและขยันเรียน โตขึ้นจะได้เป็นสมองและกำลังของหมู่บ้านต่อไป และถ้ามีโอกาส ก็อยากให้เด็กๆ ได้เรียนกันสูงๆ หลังจากนั้น ส. ก็นำแปรง และยาสีฟัน แจกให้กับเด็กๆ ตามที่ได้ตั้งใจเตรียมมา และแจ้งให้คุณครูทราบตอนมาถึง คุณครูก็ช่วยอำนวยความสะดวกให้ และพูดให้เด็กๆ ตระหนักถึงการดูแลรักษาสุขภาพช่องปาก แปรง ยาสีฟัน และสมุดดินสอที่เหลือก็มอบให้คุณครูเก็บไว้แจกให้กับเด็กๆที่ไม่ได้มาโรงเรียนในวันนี้ และเราได้มอบเงินสมทบค่าอาหารกลางวันไว้กับคุณครูอีกส่วนหนึ่ง เอาไว้ใช้ยามฉุกเฉิน ถึงแม้ว่ารัฐจะดูแลค่าอาหารกลางวันให้เด็กๆแล้วก็ตาม แต่ยังมีค่าอาหารเช้าและเย็นสำหรับเด็กนักเรียนบ้านไกลที่ต้องดูแลต่างหาก จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 16:29:18

ความคิดเห็นที่ 87 ในวันที่ออฟฟิศเงียบ ๆ เพราะเพื่อนร่วมงานลากลับต่างจังหวัดกันค่อนออฟฟิศ ความสงบ ความสวยงามจากดอยสูง ความมีชีวิตชีวาของผู้คน เรื่องราว และมิตรภาพจากการเดินทางครั้งนี้ ได้ช่วยให้วันนี้ ไม่เหงาจนเกินไปนัก ขอบคุณที่เผื่อแผ่ความงามมาให้จนถึงตึกเหลี่ยม ๆ ในเมืองหลวงนี้นะคะ **ลบคำซ้ำ แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 52 20:21:28 จากคุณ : เรือใบลำน้อย เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 16:30:03

ความคิดเห็นที่ 88 เด็กนักเรียนที่นี่โชคดี ได้รับพระราชทานนมผง จากสมเด็จพระเทพฯ มาชงดื่มทุกวัน (ซึ่งอย่าพูดถึงนมกล่องที่ทางหน่วยงานอื่นดูแลเลยครับ คุณครูบอกว่า นมบูดมาบ่อยมาก ถ้าเอาเรื่อง คงมีข้าราชการติดตารางหลายคน) เด็กนักเรียนผู้หญิงรุ่นพี่จะรับหน้าที่ชงนมให้เพื่อนๆและน้องๆดื่ม หลังจากเคารพธงชาติเสร็จแล้ว น้อง ส. มาเล่าให้ฟังว่า ประทับใจมาก เพราะทีแรกเราคิดว่าเด็กๆ จะทำความเคารพกับแขกและครูเท่านั้น แต่เด็กๆ จะแสดงความขอบคุณรุ่นพี่ที่ทำหน้าที่รินนมให้ทุกครั้ง ซึ่งเป็นการแสดงความซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณ ที่ทรงพระราชทานนมผงมาให้ดื่ม และเป็นการแสดงความขอบคุณรุ่นพี่ที่ชงนมให้พวกเขาดื่ม ส. เข้าไปถ่ายภาพเก็บไว้ และเห็นเด็กๆ ที่ถูกอบรมกิริยามารยาทมาเป็นการดี ก็รู้สึกประทับใจมาก โชคดีที่พวกเขาได้มาศึกษาเล่าเรียนกับ ตชด. ที่มีระเบียบวินัย จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 16:38:31

ความคิดเห็นที่ 89 อ้อครับ โตแฮ งดงาม มากๆๆๆๆๆ ครับ พี่ยุ้ยครับ ถ้าพี่ยุ้ยมีความสุข ก็ถือเสียว่าเป็นของขวัญปีใหม่จาก ผม และ ส. นะครับ และต้องขอบคุณคลับเรารักโปสการ์ด ที่เปิดโอกาสให้เราได้มอบของขวัญให้แก่กัน ........................................................................ สายๆ เราลาคุณครู และเด็กๆ เพราะว่าจะต้องเดินทางกลับแล้ว (เพราะถ้าอยู่ต่อ คุณครูต้องทำอาหารกลางวันให้ทานอีกแน่ๆ) ตอนที่เราขี่มอไซด์ออกมา ผ่านห้องเรียนเด็กๆ เด็กๆลุกขึ้น พนมมือสวัสดี ส่งเรากลับ เป็นภาพที่ประทับใจมากครับ หวังว่าเราจะได้กลับมาที่นี่อีกเร็วๆนี้ พร้อมๆกับชุดกีฬาของเด็กๆ "มาแอ่วโตแฮ มาแลทะเลหมอก รีบมานะ...ขอบอก มาแล้วจะยิ้มออก เพราะดอกไม้น้ำใจบาน" จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 16:47:55

ความคิดเห็นที่ 90 ไปกาดแลง ก่อนนะครับ แล้วคืนนี้จะเข้ามาทักทายกันใหม่ ฮาลาเก สวัสดีตอนเย็นครับ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 16:53:04