สวัดดีครับ ผมเป็นคนไทยคนหนึ่งซึ่งเคยทำงานด้านการท่องเที่ยวอยู่ที่จ.เสียมเรียบ ประเทศกัมพูชา มากว่า 2 ปีได้เข้ามาอ่านกระทู้ต่าง ๆ ในห้องนี้หลายครั้ง เห็นมีคำถามเกี่ยวกับการไปเที่ยว นครวัด - นครธม เยอะมาก จึงอยากจะเขียนรายละเอียดจากประสบการณ์จริงที่เข้าออกประเทศนี้นี้มานับครั้งไม่ถ้วน เพื่อไม่ให้คนไทยด้วยกันถูกคนเขมรหลอกครับ
เราเริ่มจากวิธีเดินทางกันก่อน มีรายละเอียดดังนี้
1. การเดินทางจาก กทม. - เสียมเรียบ
1.1 โดยรถทัวร์ นั่งรถทัวร์สาย กรุงเทพฯ - อรัญ ราคาประมาณ 270 บาท จนถึงท่ารถที่อรัญ แล้วนั่งมอเตอร์
ไซค์รับจ้างหรือสามล้อไปที่ตลาดโรงเกลือ ราคาประมาณ 50 บาท
1.2 รถตู้ ขึ้นรถที่ข้างโรงเรียนหอวัง ถนนที่เข้าที่จอดรถของเซ็นทรัล ตอนหกโมงเช้า ค่ารถคนละ 200 บาท(ไม่แน่ใจว่าตอนนี้ราคารถตู้ขึ้นหรือยัง เพราะส่วนใหญ่ผมไปกับทัวร์) จนถึงตลาดโรงเกลือเลย ไม่ต้องเสียเวลาต่อรถจากขนส่งอรัญฯ มาโรงเกลือ
เมื่อมาถึงโรงเกลือก็ลงเดินเพื่อไปที่ด่าน ตม. ชายแดน เพื่อทำเรื่องออกนอกประเทศ เสร็จแล้ว ถ้าใครยังไม่ได้ขอวีซ่า ก็ทำเรื่องขอวีซ่าที่หน้าด่านเขมรได้ ค่าวีซ่า 20 USD แต่ที่ด่านนี้จะไม่รับเงินดอลล์ จะรับเป็นเงินไทยอย่างเดียวในราคา 1,000 บาท ให้เตรียมรูปถ่ายไป 2 รูป แล้วถ้าเขียนคำขอวีซ่าไม่เป็น ก็ให้เจ้าหน้าที่คนเขมรที่ยืนอยู่แถวนั้น ซึ่งพูดไทยได้เขียนให้ แต่ต้องเสียค่าเขียนนิดหน่อยประมาณ 50 - 100 บาทแต่ได้วีซ่าเร็วขึ้น (ตามธรรมเนียมของประเทศนี้ ทุกอย่างต้องจ่ายเงินหมด) หรือถ้าจะเขียนเองก็ได้ แต่อาจต้องนั่งรอวีซ่านานหน่อย (ถ้าใครมีเวลา แนะนำให้ไปขอวีซ่าที่สถานฑูตกัมพูชา ที่ถนนราชดำริ ใกล้ ๆ AUA โดยเสียค่าวีซ่า 20 USD ซึ่งประหยัดกว่าเสียเป็นเงินไทย 1,000 บาท)
หลังจากได้วีซ่าเรียบร้อยแล้วก็เดินต่อไป ผ่านบ่อนคาสิโน ต่าง ๆ ทั้งซ้ายและขวา (ถ้าใครอยากทานข้าวฟรีในบ่อน ผมมีวิธี แต่บอกไม่ได้ เดี๋ยวเขาจะว่าเอา) เสร็จแล้วจะถึงออฟฟิศสำหรับเขียนคำร้องขอเข้าประเทศเขมร ซึ่งจะมีเจ้าหน้าที่ยืนแจกแบบฟอร์มเข้าประเทศอยู่ ให้รับมาแล้วกรอกข้อความลงไปให้ครบถ้วน ถ้าวันไหนแถวที่ยืนรอมีคนเยอะ เจ้าหน้าที่แถวนั้นก็จะมาถามเองว่า อยากได้เร็วมั๊ย ถ้าอยากได้เร็วก็มีบริการพิเศษอีกเช่นเคย เสียค่าใต้โต๊ะ (แต่จ่ายบนโต๊ะ) อีก 50 บาท และยังมีค่า stamp เข้าประเทศอีก 100 บาท ซึ่งค่า stamp นี้เสียเฉพาะคนไทย ชาติอื่น ๆ ไม่เสีย ไม่ได้เป็นกฎหมายนะครับ เป็นกฎหมู่ที่พวก ตม. เขมรตั้งขึ้นมาเอง ทางผมและคนไทยที่ทำงานอยู่เสียมเรียบจะรู้กันดี เป็นธรรมเนียมเลยว่าจะเอาแบงค์ร้อย เหน็บเข้าพาสปอร์ตไปได้เลย เคยนึกสงสัย เลยถามเจ้าหน้าที่ ตม. ของเค้าเหมือนกันว่า ทำไมคนไทยต้องเสียเพิ่มร้อยนึง เค้าตอบว่า "เพราะคนไทยรวย คนเขมรจน" พวกผมก็อึ้งไปตาม ๆ กัน แต่ก็ต้องให้เขาไป ไม่อย่างนั้นเขาก็จะไม่ประทับตราให้
หลังจากนั้นก็เดินออกมาจากห้องก็จะเจอกับวงเวียนอันหนึ่ง ซึ่งตรงนี้จะเป็นที่รวมของบรรดารถต่าง ๆ ที่จะไปยังเมืองต่าง ๆ ของเขมร ไม่ว่าจะไป พระตะบอง, พนมเปญ, เสียมเรียบ สามารถไปจากที่นี่ได้หมด ซึ่งรถที่จะไปเสียมเรียบจะมีอยู่ 3 ชนิด คือ
1.รถตู้ หรือรถ MINI BUS ซึ่งสามารถติดต่อได้จาก เอเย่นต์ทัวร์ต่าง ๆ หรือแถวริมชายแดนตลาดโรงเกลือ ซึ่งอาจจะเห็นว่าราคาไท่แพง แต่เขาก็มีทริกของเขา เช่น ถ้ารถไม่เต็ม ไม่ออก ซึ่งบางทีต้องนั่งรอนานมาก กว่าจะออกจากปอยเปตได้ก็ประมาณ 3 - 4 โมงเย็น เพื่อที่ว่าเขาจะให้ไปถึงที่เสียมเรียบตอน 4 - 5 ทุ่ม เพื่อจะได้เอาผู้โดยสารไปส่งที่เกสเฮาส์ ของพรรคพวกกัน ซึ่งมักอยู่ห่างจากตัวเมือง และห้องพักไม่ดี (สกปรกมาก) ซึ่งนักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ จะโดนกันเยอะ จากที่อ่านกระทู้ต่าง ๆ มาแล้ว นอกจากนั้น บางทียังแกล้งทำเป็นรถเสีย เพื่อเปลี่ยนรถใหม่ และผู้โดยสารต้องเสียเงินเพิ่ม
2. รถปิกอัพโดยสาร(NISSAN BIG M) ซึ่งชาวเขมรส่วนใหญ่นิยมใช้ แต่อย่านึกว่าเหมือนรถสองแถวบ้านเรานะครับ เพราะรถของเขาจะเป็นรถขนของ โดยธรรมดาแล้วคนเขมรจะนั่งเบาะหน้าข้างคนขับ 2 คนแต่บางทีก็นั่งเบาะคนขับอีก 1 คน ทั้งหมด 4 คนรวมคนขับ(เรื่องจริง) และนั่งในแค็ป อีก 4 - 5 คน แต่ที่สุด ๆ กว่านั้น คือความสามารถพิเศษส่วนบุคคล ของคนเขมรคือสามารถนั่งไขว่ห้างบนกระโปรงด้านซ้ายแล้วสูบบุหรี่ไปด้วยอย่างสบายใจ โดยมือนึงจับขอบประตูเอาไว้ (ความสามารถพิเศษจริง ๆ เพราะเรื่องถนนหนทางหลายท่านคงเคยทราบมาแล้ว) ส่วนค่าใช้จ่าย ถ้าอยากนั่งในตอนหน้าไม่ว่าในแค็ปหรือข้างคนขับเสียคนละประมาณ 150 บาท ถึงเสียมเรียบ
หรือถ้าอยากจะสัมผัสบรรยากาศแบบชาวเขมรจริง ๆ ก็ที่กระบะหลังครับ นั่งไปบนของที่เขาขนไปด้วย ราคาค่าโดยสารแบบซีวิวนี้ก็อยู่ที่ประมาณ 50 - 100 บาทแล้วแต่ต่อรอง
ซึ่งเอเย่นต์บางเจ้าที่ขายบริการรถจากกรุงเทพฯถึงเสียมเรียบในราคาถูกมาก ๆ เขาก็ใช้วิธีนี้แหละครับ นักท่องเที่ยวจะได้นั่งกินลม ชมวิวไปเรื่อย ๆ (หากท่านใดไม่ได้ทานอาหารเช้าไป ไม่ต้องกลัวหิว เพราะจะได้รับประทานฝุ่นไปตลอดเส้นทาง) ระยะทางจากปอยเปตถึงเสียมเรียบ 150 กม. ถ้าท่านโชคดดีไม่เจอสะพานขาด (ซึ่งขาดเป็นประจำแทบทุกวัน) หรือถนนขาด น้ำท่วม (ในหน้าฝน) ก็จะใช้เวลาประมาณ 4 ชม. หรือถ้าโชคร้ายก็อาจใช้เวลาประมาณ 10 ชม. (คุณแม่ผมเคยเจอมาแล้ว 10 ชม.)
3. รถเก๋ง เป็นวิธีที่ผมและคนไทยที่ทำงานอยู่ในเขมรนิยมใช้เดินทางเข้าออกกันเป็นประจำ จะเป็นรถ TOYOTA CAMRY ที่มาวิ่งเป็นแท็กซี่ (คล้าย ๆ แท็กซี่หาดใหญ่) โดยปกติถ้าไม่เหมาคันก็จะนั่งเบาะหน้าคู่คนขับ 2 คน และเบาะหลัง 4 คน ราคามาตรฐานที่ผมนั่งประจำคือคนละ 200 บาท แต่ถ้าอยากนั่งสบายให้เหมานั่งเบาะหน้าคนเดียว ราคาจะดับเบิ้ลขึ้นไปคือ 400 บาท หรือถ้าไปกัน 3 - 4 คนก็ให้เหมาคันไปเลย ราคามาตรฐานอยู่ที่ 1,100 - 1,200 บาท ถ้าสภาพถนนดี แต่ถ้าเป็นฤดูฝนราคาอาจจะเป็น 1,500 - 1,800 บาท เวลาจะไปติดต่อคือเมื่อออกจากออฟฟิศที่ Stamp เข้าเมืองเรียบร้อย ก็จะเจอวงเวียนให้มองไปด้านขวามือ จะเห็นคิวรถ TOYOTA CAMRY จอดอยู่หลายคัน ส่วนใหญ่จะเป็นสีขาว ให้เดินไปที่รถเลย
***อย่าไปสนใจคนที่มาติดต่อต่าง ๆ นา ๆ ว่าจะหารถให้ซึ่งมีทั้งเด็ก, วัยรุ่น, เจ้าหน้าที่ ฯลฯ คอยเดินเข้ามาถาม ซึ่งถ้าให้เขาพาไปติดต่อ ราคาค่ารถจะเพิ่มขึ้นอีก 100 - 200 บาททันที (ได้ค่าน้ำกันเห็น ๆ )***
ให้เดินไปที่คิวรถเลย แล้วพยายามองหาคนขับรถตัวจริง แล้วเจรจากับเขาโดยตรง ซึ่งคนขับรถส่วนใหญ่จะพอพูดไทยหรืออังกฤษได้ (ตอนท้ายจะเสนอวิธีการเจรจาภาษาเขมร) เขาจะเปิดราคามาที่คนละ 300 - 400 บาท ให้ต่อเหลือ 200 - 250 บาท หรือแบบเหมาคัน จะเปิดราคามาที่ 2,000 - 2,500 บาท ให้ต่อลงมาที่1,100 - 1,300 บาท(***ช่วงนี้น้ำมันแพง ราคาอาจเพิ่มขึ้นอีก 100 - 200 บาท***) ถ้าไม่ได้ให้ทำท่าจะไม่ไป เดี๋ยวเขาก็ลดให้เอง
หลังจากต่อรองแล้วก็ขึ้นรถออกเดินทางทันที แต่ถ้าไปแบบไม่เหมาคัน อาจต้องรอให้เต็มก่อน แต่บางทีถ้าทีคนรออยู่แล้ว 2 - 3 คน คนขับก็จะถามว่าขอเพิ่มอีกคนละ ร้อยได้ไหม แล้วรถจะออกเลย ถ้าคุณรีบไปก็โอเค ได้เลย
หมายเหตุ
1. การเดินทางโดยวิธีที่ 1 จะได้ราคาถูก แล้วอาจจะได้เพื่อนจากหลากหลายประเทศ เพราะจะต้องเผชิญชะตากรรมเดียวกันไปตลอดทางจนถึงเสียมเรียบ 8 - 10 ชม.
2. การเดินทางโดยวิธีที่ 2 ก็จะราคาถูกเช่นกัน และได้เห็นชีวิตของชาวเขมรอย่างเต็มที่ ได้สัมผัสกับสภาพดินฟ้าอากาศ เช่น ฝนตก แดดออก จะมีการแวะรับรายทางไปเรื่อย ๆ และที่สำคัญ การเดินทางโดยวิธีนี้จะต้องไปเปลี่ยนรถอีกคันหนึ่งที่ อำเภอศรีโสภณ ซึ่งห่างปอยเปต 40 กม. ต้องนั่งรถคันใหม่นี้ไปอีก 110 กม. (ไม่มีรถปิ๊กอัพจากปอยเปตคันไหนวิ่งไปถึงเสียมเรียบ ) ซึ่งถ้าโชคร้ายเวลาเปลี่ยนรถไปอีกคันหนึ่ง คนขับก็จะมาตกลงราคาใหม่ แล้วบอกว่าคันเมื่อกี๊เก็บราคาจากปอยเปต ถึงศรีโสภณเท่านั้น ท่านก็ต้องจ่ายใหม่อีกรอบ
3. การเดินทางโดยวิธีที่ 3 สะดวกสบายและถูกหลอกน้อยที่สุด เพราะสภาพรถส่วนใหญ่จะดี แอร์เย็นทุกคัน บางคันมีเบลท์ไฟฟ้าด้วย และสามารถจอดพักเพื่อทำธุระส่วนตัวได้ตลอดเวลา แต่อาจจะเสียเวลาต่อรองนิดหน่อย และราคาแพงกว่าวิธีอื่น แต่เมื่อเทียบกับการต้องไปผจญภัยกับสภาพถนน แล้วจะรู้ว่าคุ้ม ผมแนะนำให้ไปวิธีนี้ จะช่วยประหยัดเวลาได้มากกว่าด้วย
ข้อแนะนำในการเดินทาง
1. เมื่อเดินทางถึงตลาดโรงเกลือ ให้เพิ่มความระมัดระวังตัว และสิ่งของต่าง ๆ อย่างสุดขีด เพราะจะมีทั้งเด็กมาขอทาน, มีคนมากางร่มให้, เอารถเข็นมาให้นั่ง ซึ่งถ้าเผลอนิดเดียวสิ่งของบางอย่างก็อันตรธานไปอย่างไร้ร่องรอย (ผมเคยมือถือหายบริเวณนี้มาแล้ว)
2. จะมีคนมาพยายามติดต่อว่าจะหารถให้ , ทำวีซ่าให้ , หาที่พักให้ อย่าไปสนใจนะครับ ถูกหลอก 1000%
3. ถ้าเป็นสุภาพสตรี ควรเตรียมผ้าถุงไปด้วย เพราะระหว่างทางจะไม่มีห้องน้ำ หรือปั๊มน้ำมันให้เข้าเหมือนบ้านเรา ต้องข้างทางอย่างเดียวนะครับ ตลอดเส้นทางนี้จะมีห้องน้ำอยู่เพียงที่เดียวคือ อำเภอกาลันท์ (ค่าบริการ 5 บาท) นอกนั้น คงต้องพึ่งสุมทุมพุ่มไม้ข้างทาง (แต่ส่วนใหญ่เป็นท้องนาโล่ง ๆ )
4. เรื่องสกุลเงิน ทางที่ดีควรแลกเป็น USD ไว้เพราะในเขมรจะใช้ USD เป็นหลัก เงินไทยจะใช้ได้ระหว่างทางปอยเปตถึงเสียมเรียบเท่านั้น (ค่ารถทุกชนิดใช้เป็นเงินไทย) ในตัวเมืองเสียมเรียบควรใช้จ่ายเป็น USD หากใช้เงินไทยจะเสียเปรียบเรื่องอัตราแลกเปลี่ยนเป็นอย่างมาก (ราคาที่พัก, อาหาร ฯลฯ จ่ายเป็น USD)
5. ต้องทำใจเรื่องสภาพบ้านเมือง และผู้คนที่ผ่านสงครามมาเยอะ ถนนหนทางเป็นสิ่งแรกที่ต้องทำใจ ออกจะทุรกันดานสักหน่อย แต่ถ้าไปถึงนครวัด แล้วคุ้ม!
6 ****ถ้ารู้ตัวว่าโดนหลอก ก็ขอให้ท่านทำใจนะครับ อย่าซีเรียสมาก เดี๋ยวจะเที่ยวไม่สนุก ผมและคนไทยที่นั่นอยู่กันนาน ๆ พูดเขมรได้ ยังโดนหลอกกันเป็นประจำ
***ตอนต่อไปจะเขียนเรื่องที่พัก, อาหาร และสถานที่ท่องเที่ยว ต่าง ๆ ในเสียมเรียบมาให้อ่านกันต่อนะครับ
ภาษาเขมรเบื้องต้น ที่เกี่ยวกับการเดินทาง
ตัวเลข
1 - มวย
2 - ปี
3 - เบย
4 - บวน
5 - ปรัม
6 - ปรัมมวย
7 - ปรัมปี
8 - ปรัมเบย
9 - ปรัมบวน
10 - ดอป
20 - มไพ
30 - สามเซ็ป
40 - สี่เซ็ป
50 - ห้าเซ็ป (ถึง 90 พูดเหมือนกัน)
100 - มวยรอย (มะรอย)
200 - ปีรอย ฯลฯ (200 - 900พูดเหมือน 1 - 9)
1000 - มวยปอน(ออกเสียงเร็วเป็น มะปอน)
รถ - ลาน
มอเตอร์ไซค์ - โมโต
มอเตอร์ไซค์รับจ้าง - โมโตดู๊ป
มอเตอร์ไซค์สามล้อ(sky lab) - ละเมาะ
เงิน - ลุย
เงินเขมร - ลุยแขมร์
เงินไทย - ลุยไทย
น้ำ - ตึก
น้ำแข็ง - ตึกก็อก
น้ำดื่ม - ตึกสด
ห้องน้ำ - บนตุ๊บตึก
กินข้าว - ซีบาย
ทานข้าว - ยำบาย
โรงแรม - โฮแตล , ซนตาเกีย
ขอบคุณ - ออกุน
ขอบคุณมาก - ออกุนเจริญ
ขอโทษ - ซมโตว
ไม่รู้ - อ๊อดเดิง
ไม่มี - อ๊อดเมียน
ตัวฉัน - ขยม (ยม)
พี่ - บอง
พี่สาว - บองเซรย
พี่ชาย - บองโปร๊ะ
ประโยค
1. ไปเสียมเรียบ 1 คนเท่าไหร่
โตว เสียม เรียบ มวย เนี๊ยะ กิ๊ด ปน มาน
2. เหมารถไปเสียมเรียบ เท่าไหร่
โตว เสียม เรียบ เมา ลาน กิ๊ด ปน มาน
3. ห้องน้ำอยู่ไหน
บน ตุ๊บ ตึก โน้ว แอ นา (บนตุ๊บตึกโน้วนา)
4. ฉันหิวข้าว
ยม เฆลียน บาย
**** เจอกันใหม่ โอกาสหน้า ใครจะไปขอให้เที่ยวให้สนุกนะครับ****
*******ถ้าอยากรู้อะไรเพิ่มเติมสอบถามมาได้ที่
opas109@hotmail.com
จากคุณ :
ไกด์เถื่อน
- [
17 ก.ค. 47 00:46:32
A:221.128.100.145 X:
]
เที่ยวเขมรอย่างไร ไม่ถูกหลอก (ตอนที่ 1)
... เข้ามาดู
