ความคิดเห็นที่ 2
วันที่สอง ตื่นขึ้นมาตั้งแต่เกือบหกโมงเช้า เพราะแสงแดดอันเจิดจ้าคล้ายกับแปดโมงเศษ ๆ แต่ไหงแค่หกโมง จึงได้รู้อีกอย่างว่าพระอาทิตย์ที่นี่ร้อนจริง ๆ กว่าจะแต่งองค์ทรงเครื่องนวยระนาดออกมาจากโรงแรมก็เกือบ ๆ สิบเอ็ดโมง วันนี้ตั้งใจว่าจะไป shopping street อันโด่งดังของเซี่ยงไฮ้ แต่จะไปงัยหล่ะ
ในที่สุดก็ตัดสินใจบอก bell boy ว่าไปสถานีรถไฟใต้ดินที่ใกล้ที่สุด คราวนี้ก็เลยได้ไปทดลองการใช้ subway เป็นครั้งแรกที่สถานี Shimen Yi Lu แต่กว่าจะหาสถานี้รถไฟเจอ วนหาตั้งนานว่ามันอยู่ตรงไหน ใครจะรู้ว่ามันอยู่ในตึกเก่า ๆ ที่ไม่เหมือนสถานีรถไปเลย จุดสังเกตเดียวที่พอจะรู้ว่าในตึกนี้มันมีอะไร คือตัว M (ย่อมาจาก Metro)
การใช้ metro ที่นี้ ค่าโดยสารเริ่มตั้งแต่ 2 - 4 หยวน ซึ่งถือว่าถูกมาก ๆ เมื่อเทียบกับ MRT บ้านเรา แถมนั่งได้ไกลกว่าด้วย อย่างแรกเลยก็ต้องควัก lonely planet มาดูก่อนว่าจะไป Nan jing lu (หนานจิงลู่ - Lu = ถนน) ต้องไปลงที่สถานีไหน หลังจากคิดไตร่ตรองซักพักจึงตัดสินใจว่าไปลงที่สถานี Henan Zhong Lu ดีกว่า แล้วค่อยเดิน ๆ ไปที่ Shanghai Museum ที่อยู่ในบริเวณ People Square
การใช้รถไฟที่นี่ค่อนข้างสะดวก เพราะเมื่อเข้าไปในบริเวณสถานีแล้ว เค้าก็จะมีแผนที่การเดินรถพร้อมจุดสำคัญ ๆ บริเวณรอบสถานี และชื่อถนนบอกอย่างชัดเจน จึงทำให้เดินทางง่าย ไม่ต้องกลัวหลง อีกอย่างหนึ่งของชื่อถนนที่นี่มักมีการบอกทิศ เช่น Nanjing xi lu, Nanjing dong lu ซึ่งจะบอกถึงว่าถนนเส้นไปทางตะวันตก หรือตะวันออก ในภาษาจีน Xi (ซี) = ตะวันตก, Dong (ตง) = ตะวันออก, Bei (เปิ่ย) = เหนือ, Nan (หนาน) = ใต้, Zhong (จง) = กลาง
เมื่อออกมาจากรถไฟก็พบกับถนน shopping ที่ใหญ่และยาวมาก ผู้คนเป็นพันเป็นหมื่นเดินกันขวักไขว่ พร้อมกับแสงอาทิตย์อันร้อนระอุ นึกเสียดายว่าลืมร่มไว้ที่โรงแรม เอาก็เอา ถึงคราวต้องดำก็จะลุย หญิงไทยจึงเดินดุ่ม ๆ พร้อมหยุดเป็นระยะ ๆ จากหนุ่ม ๆ และเด็ก ๆ ชาวจีนที่ส่งการ์ดให้ตลอดทาง เราก็ทำหยิ่งยะโส ไม่เอา ไม่รับ ไม่สน เพราะไม่รู้ว่าการ์ดเหล่านั้นคืออะไร และไม่อยากเสี่ยงรับมา แต่แอบชื่นชมในความขยันขันแข็งของคนจีน ว่าเริ่มทำงานกันตั้งแต่ยังเด็ก ๆ และนี่คงเป็นอีกอาชีพหนึ่งของเด็ก ๆ เหล่านั้น นอกไปจากการเป็นพนักงานขายของตามร้านต่าง ๆ
ในขณะที่มีหลาย ๆ ครอบครัว หอบลูก หอบหลานมาเดินช็อปปิ้ง ก็ยังมีคนแก่อีกหลาย ๆ คน ที่เดินด้อม ๆ มอง ๆ อยู่ตามถังขยะเพื่อเก็บขวดพลาสติกไปขาย คนแก่เหล่านั้นจะเดินไปคุ้ยเขี่ยตามถังขยะว่ามีขวดหรืออะไรอย่างอื่นไปขายได้หรือเปล่า แถมเป็นคนช่างสังเกต คอยมองว่าใครกำลังจะกินหมด ก็จะเดินตรงไปขอทันที สิ่งเหล่านี้ทำให้คิดได้ว่าสังคมที่นี่มีช่องว่างของฐานะค่อนข้างมาก
เนื่องจากเป็นหน้าร้อน ผู้คนที่นี่ค่อนข้างจะชิบไอศครีม ร้านไอศครีมจะเต็มแทบทุกร้าน McDonalds มีทั่วทุกมุมถนน และจะมีช่องเล็ก ๆ สำหรับขายไอศครีมได้โดยไม่ต้องเข้าไปในร้าน สิ่งปกติที่เห็นทั่วไปของผู้คนที่นี่คือยืนรอเข้าคิวเพื่อกินอาหาร ไม่ว่าจะยาวซักแค่ไหน ร้านที่ (น่าจะอร่อย) จะมีคนเข้าคิวกันยาวมาก ๆ
ทริปนี้ไม่ได้ตั้งใจจะซื้ออะไร shopping street จึงน่าสนใจแค่มองชีวิตผู้คน แต่ก็ต้องระวังตัวทุกฝีก้าว เพราะมีพวกคอยหลอกนักท่องเที่ยว ฉกชิงวิ่งราว อยู่ตลอด ทุกสถานที่ของเมืองจีนจึงมีตำรวจเดินตรวจตรา และเฝ้าอยู่ตามสถานที่ที่ผู้คนพลุกพล่าน มองในอีกแง่หนึ่งคือ ประเทศจีนมีประชากรล้นหลามจึงใช้แรงงานจากคนในการประกอบอาชีพเป็นส่วนใหญ่
จากคุณ :
Gorgeous Girl
- [
23 ส.ค. 48 20:57:37
A:202.57.175.86 X: TicketID:075159
]
|
|
|
