ความคิดเห็นที่ 1 *ตอนนี้มีตัวละครใหม่เพิ่มขึ้นมาแล้วนะคะ นั่นก็คือ มิ้น บอย บรูน่า นะเอง ^^ รายชื่อสปอนเซอร์ BOOKBANK หนูอัญญ์ร่าเริง Yutaka (Real) เต้าหู้ ผู้กู้โลก madammam ยูเคluvken kumako palmpotter Ksuteena [Zonic] ennbiie แมวน้อยหัวโต ทุกครั้งที่เสียเหงื่อ...ดื่มสปอนเซอร์ ใครแวะมาอ่าน ลงชื่อเป็นกำลังใจให้บ้านโด่งด้วยนะคะ จากคุณ : ~ Ampere ^O^ ~ - [ 30 ต.ค. 49 13:31:30 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หกโมงเย็นแล้ว... ภายในคอนโดของตุ้ย ห้องที่เคยถูกจัดอย่างเป็นระเบียบเรียบง่ายตามสไตล์ของสองพี่น้อง บัดนี้ ทั่งทั้งห้องเต็มไปด้วยอุปกรณ์ตกแต่ง ทั้งดอกไม้ ลูกโป่ง พู่ ริบบิ้น คนทั้งห้ายังคงช่วยกันเตรียมงานวันเกิดให้ซาร่า ขยับนั่นนิดเขยิบนี่หน่อยอยู่ตลอดเวลา คนที่ตั้งแต่เช้าจนเย็น ยังไม่ยอมอยู่นิ่งๆ คือ พี่โด่งสุดหล่อของพวกเรานั่นเอง ตอนนี้อาตี๋กำลังง่วงอยู่กับการตกแต่งต้นไม้ที่เขาตั้งชื่อว่า "ต้นโด่งร่า" มันเป็นต้นคริสมาสที่โด่งบังคับให้ตุ้ยไปซื้อมาให้ถึงประเทศฮอลแลนด์ (เว่อร์ไปละๆ ความจริงในกทม.นี่ล่ะค่า) เขาบรรจงตกแต่งต้นไม้นั้นด้วยลูกบอล ตุ๊กตา และห้อยรูปคู่ของเขากับซาร่าไว้เต็มต้นไม้ไปหมด "โด่งๆ ตุ้ยว่านี่มันไม่ใช่วันคริสมาสนะ" นี่คือเสียงโวยจากเพื่อนรักและว่าที่พี่เขยของตี๋โด่ง ตุ้ยเองก็กำลังตั้งอกตั้งใจกับการเตรียมเมนูอาหาร มีทั้งไข่ต้ม ไข่ตุ๋น ผัดมาม่า เอร้ยยยยย งานวันเกิดนะคะ ความจริงตุ้ยไปสั่งอาหารมากมายมาจากร้านโปรดของซาร่า และเขาก็ได้ลงมือทำเมนูโปรดของน้องสาว เต้าหู้สามสหาย เป็นอาหารง่ายๆแต่มันเป็นเครื่องหมายของความผูกพันระหว่างพี่น้อง เพราะซาร่าบอกว่า เต้าหู้สามสหาย นี่ ในโลกนี้ไม่มีใครทำอร่อยกว่าตุ้ยอีกแล้ว เขาทำให้ซาร่ากินมาตั้งแต่เด็กๆ "โด่ง ต้าว่าลูกโป่งพวกนี้ มันเหมือนงานวันเด็กไปหน่อยนะ" เสียงโวยจากเพื่อนรักอีกคน เภสัชต้า เจ้าของร้าน ต้าฟาร์มาซี (^^) คนพูดกำลังเหนื่อยกับการปั๊มลูกโป่ง ด้วยเครื่องปั๊มที่เพิ่งไปซื้อมา ก่อนหน้านี้เขากับบอยต้องใช้พลังคลื่นเต่าเป่าลูกโป่งกันจนหอบ แต่ไม่ว่าใครจะโวยรึว่าจะวาย นายโด่งเค้าก็ไม่สนใจหรอก แผนการนี้เขาเตรียมล่วงหน้ามาเป็นเดือน "คนหล่อๆอย่างโด่ง กับคนสวยๆอย่างร่า เหมาะกับงานน่ารักๆแบบนี้แหละ" นี่คืออุดมการณ์ที่โด่งประกาศก้องให้รับรู้โดยทั่วกัน ส่วนเจ้าบอย น้องชายของโด่งนั้น พอไม่ต้องเป่าลูกโป่งก็กำลังหันมาวุ่นวายกับการแกล้งน้องสาวของพี่ต้า ไม่ว่ามิ้นจะขยับตัวไปทางไหน ไม่ว่ามิ้นจะจับงานอะไรขึ้นมาทำ ต้องมีร่างโย่งๆของนายบอยตามมาอยู่ข้างๆทุกครั้งไป ไม่ใช่แค่นั้น บอยยังทั้งหยอก ทั้งแซวสาวน้อยอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย จนมิ้นเองก็อ่อนใจกับมุกแป้กๆ ที่เจ้าเหนียมยิงใส่เธอทุกๆ 5 นาที "น้องมิ้นอมโอเล่เหรอคับ หน้าข๊าว ขาว" "โอเลย์!!!!" รำคาญแต่ก็ยังอุตส่าห์แก้ให้ ประหนึ่งเตี๊ยมกันมาอย่างดี (*****มุกโอเล่ ได้รับอภินันทนาการจากน้องหญิง และน้องปามพ๊อตเตอร์ ขอบคุณมากค่า*****) แต่มิ้นก็อดที่จะแอบยิ้มน้อยๆออกมาไม่ได้ การรอก้อจนรอเก้อ สร้างความหงุดหงิดให้แก่เธอนัก การคอยไล่นายตัวดีให้ไปห่างๆ สลับกับแก้มุกให้เขา มันก็พอจะทำให้มิ้นลืมเรื่องที่เธอไม่สบายใจอยู่ไปได้ โด่งถอยออกจากต้นโด่งร่า มายืนชื่นชมความสำเร็จของตัวเองอย่างภูมิอกภูมิใจ ร่าจะต้องชอบมากแน่ๆ ทั้งต้นไม้ (ที่ตุ้ยไปซื้อมาให้) ทั้งเค้ก (ที่ตุ้ยทำ) จากหัวใจของพี่โด่ง อืม...นี่หกโมงครึ่งแล้ว เดี๋ยวอีกครึ่งชัวโมงร่าก็มาละ ไปอาบน้ำแปรงฟัน ทำตัวหอมๆ เตรียมไว้ดีกว่า (เฮ้ย...พี่โด่งจะเตรียมตัวหอมไว้ทำไม คิดอารายยยยอยู่) "ตุ้ย โทรถามร่าหน่อยสิ ว่าถึงไหนแล้ว" หันไปออกคำสั่งกับพี่ชายของแฟน แล้วนายโด่งก็ตรงไปเปิดประตูห้องนอน เพื่อจะเข้าไปอาบน้ำ.... "ไอ้โด่ง!!!!" ทั้งตุ้ยและต้าพร้อมใจกันประสานเสียง เจ้าคนที่โดนเรียกหันมายิ้มแแหะๆ ก่อนจะเดินหายเข้าไปยังอีกห้องข้างๆ "เนียนไม่เปลี่ยน ทำเป็นจำห้องตุ้ยไม่ได้ เดี๋ยวเหอะ!!!!" ทุ่มครึ่ง อาตี๋ความจำเสื่อมคนนั้น ก็เดินหน้าขาว กลิ่นหอมชื่นใจ (กรี๊ดดดดดดด โฮกกกก) ออกมาจากห้องนอนของตุ้ย วันนี้อาบน้ำเร็วหน่อย กลัวซาร่าจะกลับมาก่อน เขาพบว่า ทีมงานทั้งสี่ ต่างก็นั่งรวมกันอยู่ที่โซฟา ท่าทางเหนื่อยอ่อน "อะไรกัน ทุ่มครึ่งแล้วยังไม่กลับ ไหนพี่ตุ้ยว่ายัยนั่นจะมาทุ่มตรงไงคะ" กระต่ายมิ้นบ่นกระปอดกระแปด ทำหน้าเหมือนอดแครอทมาทั้งเดือน "สงสัยยังเรียนไม่เสร็จมั้ง พี่โทรไปก็ปิดเครื่อง คงอยู่ในห้องเรียน" "เอ๋...ตุ้ย ร่าปิดโทรศัพท์เหรอ" ได้ยินอย่างนี้ โด่งชักเป็นห่วงแล้วสิ ตารางเรียนของซาร่า ทำไมเขาจะไม่รู้ วันนี้ซาร่ามีเรียนถึงแค่หกโมงเย็น มหาลัยก็อยู่ไม่ไกล ควรจะกลับมาถึงตั้งแต่ทุ่มนึงแล้ว "ไม่เป็นไร โด่งรอได้ เดี๋ยวร่าก็คงมา" คิดในแง่ดี อาจารย์คงสอนเลท ซาร่าถึงได้ปิดเครื่อง ******************************************************************************************************** ตัดภาพชะแว้บๆ มาที่ซาร่า คนที่ทุกคนกำลังรอคอย เธอมาหยุดอยู่ที่หน้าร้านอาหารที่ตามมาจากลายแทงของก้อ เป็นร้านน่ารักๆ ไม่ดูหรูมากนัก โทนสีของร้านเป็นสีขาวสบายตา มีดอกไม้สดวางประทับอยู่ทั้งร้าน ดูแล้วเหมือนสถานที่สำหรับคู่รักยังไงยังงั้น พนักงานเปิดประตูให้เธอ ซาร่ามองเข้าไปเห็นนายก้อนั่งอยู่ตรงมุมสงบมุมหนึ่งของร้าน วูบนั้นเธอรู้สึกเหมือนมองเห็นเขาเป็นพี่โด่ง คนที่เธออยากเจอมากกว่า ความรู้สึกผิดทำให้ซาร่าชักเท้าถอยกลับออกมาสี่เก้า และหันหลังกลับ แต่ไม่ทันนายก้อที่มองออกมาเห็นซาร่าเสียก่อน เขารีบลุกออกมาจากโต๊ะด้วยสีหน้าดีอกดีใจ "ซาร่า..." เสียงเรียกนั้นทำให้เธอต้องหยุดชะงักและหันกลับมา "ร่า...ร่ามาจริงๆด้วย" น้ำเสียงและแววตาที่จริงใจของก้อ ทำให้ซาร่ารู้สึกใจอ่อน นี่พี่ก้อเห็นเราสำคัญขนาดนี้เลยเหรอ ทั้งๆที่รู้สึกผิด แต่ซาร่าก็ยอมให้ก้อนำเธอไปนั่งที่โต๊ะ และรับดอกกุหลาบสีขาวช่อโต ที่คนให้บอกว่าเหมาะกับเธอเป็นที่สุด ******************************************************************************************************* "สามทุ่มแล้วนะครับพี่ตุ้ย เนี่ยคอนเสิร์ตอาเคเดมั่ว มาแล้ว" (เอ่อ ตกลงนี่วันอะไรกันคะ) นายบอยเริ่มเป็นฝ่ายโวยบ้าง เพราะเขาเริ่มสงสาร น้องมิ้น ที่นั่งทำหน้าเบื่อโลกอยู่ข้างๆ โด่งกำลังกระวนกระวายด้วยความเป็นห่วง เขาเดินวนไปวนมาจนทั่วห้อง สามทุ่มแล้วนะ ซาร่ายังไม่กลับมาอีก ตุ้ยก็ห่วงน้องสาวไม่แพ้กัน ปกติซาร่าไม่เคยกลับบ้านผิดเวลา ยกเว้นวันที่ไปกับเจ้าโด่งตัวดีนี่แหละ -_-" ในขณะที่...ต้า...นั่งเงียบขรึมทำหน้าซีเรียสอยู่ข้างๆตุ้ย ต้าเห็นซาร่าเหมือนน้องสาวคนนึง คงเป็นห่วงไม่แพ้กัน ไม่ใช่หรอกค่ะ ทั่นผู้อ่าน ภายนอกนายต้าจะเครียดแค่ไหน ภายในนี่ดีใจสุดๆจนแทบจะลุกขึ้นเต้นท่าพี่ป๊อดเลย เป็นไปตามแผนที่เขาวางไว้ เขาแกล้งเปรยๆให้ก้อได้ยินว่าวันนี้เป็นวันเกิดซาร่า คนอย่างเจ้าก้อ ต้องหาทางดึงซาร่าไว้กับตัวเองในวันสำคัญแบบนี้แน่ๆ "อืม มิ้น พรุ่งนี้ต้องไปติวกับก้อรึเปล่าล่ะ" ต้าถามขึ้น ดูเหมือนจะหวังดี ทำให้บรรยากาศดีขึ้น ...ก้อ...ทั้งโด่ง ตุ้ย และมิ้น ต่างก็ฉุกคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ ใช่แล้ว วันเกิดซาร่า เจ้าก้อหายไปไหน ซาร่าไม่อยู่ ก้อก็หายเงียบไป ไม่นะ...ไม่จริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ######################################################## เลือกไม่ถูก คนนึงก็โรแมนติก คนนึงก็น่ารักน่าชัง ไม่ว่าร่าจะรักใคร อยากให้รู้ไว้...นิรักพี่โด่งคนเดียวววววววววววว รูปตอนต่อไป คิดซะว่าไม่เห็นนายตูนเน๊อะ เอามาให้ครบทีม เลือกใช้ได้ตามสบายเลยจ้า [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 30 ต.ค. 49 13:35:12 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ดันเผลอไปกินเค้กของพี่โด่งเข้า เลยมีอาการแบบสามคนนั่นแล้ว ขอตัวก่อนนะค้า จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 30 ต.ค. 49 13:42:16 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เหวอ รูปใหญ่ๆ ขอโพสใหม่ จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 30 ต.ค. 49 13:45:02 ]

ความคิดเห็นที่ 5 พี่ทำหนูตกกระทู้ อะ ขอหวานๆสักตอนนะค่ะพี่ จากคุณ : หนูอัญญ์ร่าเริง - [ 30 ต.ค. 49 13:48:38 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มารับไม้ต่อ เหอะๆๆๆๆ จากคุณ : ความเลวร้ายปรากฏ (iam_vy) - [ 30 ต.ค. 49 13:50:15 ]

ความคิดเห็นที่ 7 พี่นินิ ชะชะช่า มาอีกแร้นนน ขอโทษที่แตกทู้ช้านะคะ มัวแต่เลือกชื่ออยู่ 555+ *********************** เลือกไม่ถูก คนนึงก็โรแมนติก คนนึงก็น่ารักน่าชัง ไม่ว่าร่าจะรักใคร อยากให้รู้ไว้...นิรักพี่โด่งคนเดียวววววววววววว ********************* อะไรกันคะ อะไรกันคะ ^__________________^@ รอพี่หญิงจัดต่อ งั้นแอมป์ขอตัวก่อนนะคะเดี๋ยวมา ป.ล. #3 อะจ๊ากกก กินเกลือแร่ด้วยนะคะ ทดแทนพลังงานที่เสียไป ^^" แอมป์ช่วยได้มากกกก ไปแล้นนน แว๊บบบ~ จากคุณ : ~ Ampere ^O^ ~ - [ 30 ต.ค. 49 13:51:49 ]

ความคิดเห็นที่ 8 #3 55555+ (ไม่บอกหรอกว่าเราเองก็เหมือนกัน... หื๊อออ) หนูอัญญ์ร่าเริง หวัดดีค่ะ ^O^ พี่นิจัดมุขไปหลายดอกเรยย 555+ มีรหัสลับกะเค้าด้วย ************* ความรู้สึกผิดทำให้ซาร่าชักเท้าถอยกลับออกมาสี่เก้า ************* 4*9 ม่ายยยยยยย นี่ก้อจะทำสำเร็จมั้ยเนี๊ยยยยย จากคุณ : ไซโคแมททริค (iam_vy) - [ 30 ต.ค. 49 13:59:31 ]

ความคิดเห็นที่ 9 โอว  หนุกหนานมาต่อนะหนูรออ่านจ๊ะ ปล. แอบขำ  ความรู้สึกผิดทำให้ซาร่าชักเท้าถอยกลับออกมา"สี่เก้า" ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : หนูอัญญ์ร่าเริง - [ 30 ต.ค. 49 14:03:29 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แหะๆ เห็นน้องๆเล่นรหัสลับกันหนุกหนาน พี่ก็อยากขึ้นรถไฟบ้าง แต่นี่กะว่าจะไม่มีใครรู้แล้วเชียว เด็กๆหัวไวกันจัง จากคุณ : ไวเหมือนลิง (ด้วยรักและปลาทู) - [ 30 ต.ค. 49 14:22:03 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ไปดูMTV อยู่ แอบอู้ พี่โด่งงงงง จากคุณ : iam_vy - [ 30 ต.ค. 49 14:22:22 ]

ความคิดเห็นที่ 12 .... เข้ามา Bookmark ค่ะ (เด็ก ๆ กระทู้นี้ ขยันแต่ง Fic กันจังเลยเน้อ) ปล. ดีเลย์ rep ความเห็นที่ 109 กระทู้ที่แล้ว ของคุณ ด้วยรักและปลาทู Yutaka (Real) ยอมรับคะ ว่าติด "ไวรัส" เข้าแล้วจริง ๆ แต่เป็น ไวรัส หวัดคะ T^T จากคุณ : ขอผ้าห่มสีฟ้าผืนนึงจิ นะนะนะ (Yutaka (Real)) - [ 30 ต.ค. 49 14:32:23 ]

ความคิดเห็นที่ 13 หวัดดีค่า หนูอัญญ์ร่าเริง สี่เก้า สี่เก้า ^^ Yutaka (Real) ไม่สบายหรอคะ แย่แร้น พักผ่อนเยอะๆนะคะ เดี๋วยส่งหมอศิระไปตรวจใจให้ อิอิ ช่วงนี้คณะแต่งฟิคมีโปรโมชั่นพิเศษ ขอเท่าไหร่ให้คูณ 2 รีเควสผ้าห่มสีฟ้า แอมป์เลยหานี่มาให้เล้ยยย จากคุณ : ยกให้ทั้งเตียง ^^ (~ Ampere ^O^ ~) - [ 30 ต.ค. 49 14:53:25 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ชอบอันนี้ แต่ไม่ว่าใครจะโวยรึว่าจะวาย นายโด่งเค้าก็ไม่สนใจหรอก เอิ๊กกกกกกกก สี่เก้า โหะๆๆ จากคุณ : [Zonic] - [ 30 ต.ค. 49 14:55:16 ]

ความคิดเห็นที่ 15 หายไปทำนี่มา ไฟล์หย่าย พอลดขนาดภาพเลยไม่สวย เย็นๆมาใหม่นะคะ พี่โดนตามไปใช้แรงงานอีกแล้ว จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 30 ต.ค. 49 15:47:02 ]

ความคิดเห็นที่ 16 # 15 โอว สวยค่ะพี่ ++++++++++++++++ 4*9 4*9 4*9 4*9 4*9 ++++++++++++++++ ต่อโด้ย จากคุณ : 9*4 (หนูอัญญ์ร่าเริง) - [ 30 ต.ค. 49 15:59:51 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มาช้า ยังดีกว่าไม่มานะคะ....มาให้กำลังใจ น้องนิ / น้องหญิง / น้องแอม ได้ใจเจรงๆน้อง แต่งได้ฮาดี....ได้อีกนะจ๊ะ เป็นกำลังใจนะ จากคุณ : ~ OneKo ~ - [ 30 ต.ค. 49 16:08:49 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาไขรหัสลับที่หยอดไว้ หลังจากหายไปนาน (อีกแล้ว) -*- #15 พี่นิทำมาสุดยอดพี่ ชอบมากๆๆๆ ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ เย้ๆๆพี่แป้งตามมาอ่านด้วยดีใจจัง Yutaka(Real)ไม่สบายหรอคะ พักผ่อนเยอะๆนะ กินน้ำเยอะๆด้วย หนูอัญฯ คะ ไม่รู้ว่าจะถูกใจรึเปล่า ... แต่มันถูกใจผู้แต่ง คร่า~~~ จากคุณ : iam_vy - [ 30 ต.ค. 49 17:24:54 ]

ความคิดเห็นที่ 19 นอนรออออออออออ งัวเงีย ตื่นขึ้นมาชะโงกหน้ามอง... จากคุณ : ~ Ampere ^O^ ~ - [ 30 ต.ค. 49 17:26:57 ]

ความคิดเห็นที่ 20 # 18 ถูกใจหนูมากๆเลยค่ะ ต่อเลยนะ ++++++++++++++++++++++ 4*9 4*9 4*9 4*9 4*9 จากคุณ : 9*4 (หนูอัญญ์ร่าเริง) - [ 30 ต.ค. 49 17:36:05 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ***************************** ร้านอาหารที่ ก้อ นัด ซาร่า  แม้จะไม่หรูหรา แต่ก็มีบรรยากาศอบอุ่นสบาย ทั้งจากแสงไฟสีส้มนวลตา ผนังไม้โอ๊ค สีสวย ที่ประดับด้วยภาพวาดสีน้ำ นั้น จัดวางตกแต่งในแบบเรโทได้อย่างมีศิลปะ เสียงเปียโนที่เล่นสดในร้านบรรเลงเพลง ที่ซาร่าเองไม่เคยได้ยินมาก่อน แม้จะไม่มีคำร้อง แต่กลับดึงความรู้สึกของผู้ฟัง ให้คล้อยตามดนตรีไปได้ อาหารถูกนำมาเสริฟตรงหน้าของทั้งสอง ก้อพูดเชื้อเชิญซาร่า พลางตักนู้นตักนี่ให้ คอยบริการ จนซาร่าแทบมิต้องขยับตัวไปมากกว่า มือที่ถือช้อน กับปากที่เคี้ยวข้าวเลย ซาร่าได้ยิ้มขอบคุณ ....เธอไม่รู้จะพูดเรื่องอะไรนอกจากนั้น “ซาร่าครับ อาหารอร่อยมั้ย” “อร่อยมากค่ะพี่ก้อ” “งั้นเดี๋ยวพี่สั่ง ของหวานให้นะ  ไอติมดีมั้ย” ก้อถามพลางหยิบเมนูขึ้นดู “ซาร่า อย่าโกรธพี่โด่งเลยนะครับ เดี๋ยวพี่โด่งพาไปกินซเวนเซ่นนะ นะคร้าบบบ” คำพูดอ้อนๆ ที่คุ้นเคย แว้บ เข้ามาในห้วงความคิดของซาร่า ....เธอฝืนยิ้มพยักหน้ารับคำชวน พอสั่งออเดอร์บริกรเสร็จ หนุ่มก้อก็หันมานั่ง อมยิ้มอย่างมีความสุข ความจริงเค้าเองก็รู้สึกได้ถึงความอึดอัดที่หญิงสาวตรงหน้าพยายามซ่อน แต่เค้าเองนั่นแหละ ที่ทำเป็นไม่ใส่ใจ เพราะอย่างน้อย  ...ในวันนี้ คนที่ซาร่าเลือก จะฉลองวันเกิดด้วย ....ก็คือเค้า ...แสดงว่าเค้ายังมีความหวังอยู่บ้าง แววตาเศร้าสร้อยที่ฉายออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ ของซาร่า ทำให้ก้อยิ่งรู้สึกสงสารเพราะเค้าเข้าใจว่า โด่งกับตุ้ย.... ทั้งสองคนนั้นกำลังแทงข้างหลังกันเอง  ....เอ้ยไม่ใช่   ...กำลังแทงข้างหลังซาร่า  (เฮ้ออ..) “อ่า... พี่ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ แป๊บนึง” ก้อพูดก่อนจะลุกขึ้นเดินไปจากโต๊ะ เมื่อต้องนั่งคนเดียว ความรู้สึกขัดแย้งภายในใจ ของซาร่า ก็ดูเหมือนจะเด่นชัดขึ้น เธอถอนหายใจออกมายาวๆ พลางก้มดูนาฬิกาที่ข้อมือ เข็มนาฬิกาบอกเวลา สามทุ่ม สามสิบห้านาที ...ซาร่าถอนหายใจออกมาอีกครั้ง ไอศกรีมสตอเบอร์รี่ ถ้วยโต ที่ตกแต่งด้วยท๊อปปิ้งสีสวย และผลเชอร์รี่สีแดงสด ถูกนำมาเสริฟที่โต๊ะ ก้อที่ลาไปเข้าห้องน้ำจนป่านนี้ยังไม่มา ภาพความหวานชื่นในระหว่างทานไอศกรีมกับพี่โด่ง ลอยเข้ามา ในหัวซาร่าเป็นระยะ พอคิดถึงก็ยิ้มออกมา แต่เหมือนยิ่งบ่งย้ำความรู้สึกผิดนั้นยิ่งขึ้น ซาร่าใช้ช้อนจิ้มไอสกรีมซ้ำไปมาจนไอสกรีมเริ่มละลาย แต่ก็ไม่ได้คิดที่จะกิน ทั้งที่ปกติเธอเป็นคนที่ชอบทานไอสกรีมที่สุด ทุกครั้งที่เธอโกรธ หรือไม่สบายใจ พอพี่โด่งชวนไปทานไอสกรีมก็หายทุกที แต่คราวนี้เธอทานมันไม่ลงจริงๆ ....หรือเพราะคนที่ชวนไม่ใช่คนเดิม ...ก็ไม่รู้ “สวัสดีครับ... ผม..เอ่อ..... คือวันนี้เป็นวันเกิดของผู้หญิงคนหนึ่ง” เสียงพูดที่ดังแทรกเสียงเปียโน ผ่านทางลำโพงของร้านนั้น ทำให้ซาร่าต้องหันไปมองยังเปียโน เช่นเดียวกับทุกคนในร้าน ก้อนั่นเอง... ซาร่าประหลาดใจกับภาพที่เห็น ก้อบรรจงกด เมโลดีเสียงสวยคลอไปตามที่เค้าพูด “ผมรู้จักกับเธอมาตั้งแต่เด็กๆ เธอเป็นเด็กสาวที่น่ารักแจ่มใสอยู่เสมอ” “แต่ไม่นานมานี้ ความสดใสร่าเริงก็หายไป...” ก้อหันมามองทางซาร่าที่กำลังลุ้นกับสิ่งที่เค้าพูด ก้อสบตาซาร่าด้วยสายตาที่ซาร่าเองไม่เคยสังเกตมาก่อน... ....เค้าหยุดเล่นแล้วพูดกับเธอผ่านไมค์ตัวเดิม “ผมไม่ชอบภาพนั้นเลย ถ้าเป็นไปได้ผมอยากให้เธอยิ้มอย่างสดใสทุกวันมากกว่า .” .....ดนตรีบรรเลงขึ้นอีกครั้ง ก้อสะกดผู้ฟังโดยเสียงเพลงของเค้า.... ~แหละนี่คือเสียง... เสียงเพลง ที่มาจากใจ~ ~เธอได้ยินมั้ย... ขอเธอได้ รับ...รู้~ ~หากเธอมีทุกข์ร้อน..ใด ตอนที่ชั้น ไม่..อยู่~ ~อยากให้เธอรู้... ว่ายังมี ชั้นยืนอยู่ข้างเธอ~ แล้วเพลงก็ถูกแทนที่ด้วยคำพูด “ในวันเกิดของเธอวันนี้   ผมอยากให้เธอรู้ว่า........ ผม  จะไม่มีวันทำเธอเสียใจ ........ผม  จะไม่มีวันทำเธอร้องไห้ .......ผม  จะไม่มีวันทำร้าย  คนที่ผมรัก.... รักอย่างสุดหัวใจ  และผม.... ก็จะรักเธอตลอดไป ........ไม่ว่าสายตาของเธอ จะมองไปที่ใคร.... ก็ตาม . ” ~จะยืน อยู่ตรงนี้~ ~จะรอเธอตรงนี้... คนเดียว~ ~ไม่ว่า.. ทางจะคดเคี้ยว ทางจะลดเลี้ยว  เท่าไหร่ หา...~ ~จะนานสักเพียง ไหน  ยาวนานสักเพียง ไหน  ....จะเนิ่น นานเพียงใด ~ ~ยังคง เก็บเธอ ไว้~ ~จะเก็บเธออยู่ในใจเสมอ ...เก็บเธออยู่ในใจเสมอ....~ เมื่อจบเพลง เสียงคนในร้านปรบมืออื้ออึง ซาร่านั่งตัวแข็ง...  ตั้งแต่ประโยคแรกจนประโยคสุดท้ายที่ได้ฟัง หัวใจของเธอยังคงเต้นรัวอยู่อย่างนั้น น้ำตาไหลออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้  ความรู้สึกที่เกิดขึ้นตอนนี้ แม้แต่ตัวเธอเองก็อธิบายไม่ถูก... เค้กวันเกิดที่จุดเทียนรูปร่างตัวอักษรภาษาอังกฤษว่าแฮปปี้เบิร์ดเดย์ ถูกยกมา ทุกคนในร้านเต็มใจกันร้องเพลง แฮปปี้เบิร์ดเดย์ อวยพรให้เจ้าของวันเกิด เพลงในร้านถูกเปลี่ยนเป็นเพลงจังหวะสนุกสนาน บรรยากาศกลับกลายเป็นรื่นเริง ...ซาร่าเผยยิ้มที่ออกมาจากใจเป็นครั้งแรกของวัน ************************** ภายในคอนโดเริ่มวุ่นวาย ทั้งโด่ง และตุ้ยโทรศัพท์ติดต่อซาร่าไม่ได้เลย ทั้งสองช่วยกันไล่กดเบอร์เพื่อนๆ ของซาร่าแต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าซาร่าไปไหน   “ตุ้ย... ทำไมไม่ลองโทรไปเบอร์ก้อล่ะ ร่าอาจอยู่กับมันก็ได้” ต้าพูดด้วยสีหน้าร้อนใจ “โทรแล้วต้า.. โทรถาม แม ร่งทุกคนในวงนั่นแหละ แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าไอ้ก้อไปไหน แล้วเมื่อบ่ายมันก็โดดซ้อม ตอนนี้มือถือก็ติดต่อไม่ได้” คำตอบของตุ้ย ช่างเป็นคำพูดที่รื่นหูสำหรับต้านัก แม้ตอนนี้เค้าจะทำท่าว่ากังวล แต่ภายในนั้นเค้ากำลังยินดีอย่างที่สุด และยิ่งเห็นว่าโด่งแสดงอาการฟึดฟัดไม่พอใจ มันยิ่งทำให้เค้าเข้าใกล้คำว่าชัยชนะขึ้นทุกที... ...กังวลกันอย่างนี้แหละดี  ความคิดฟุ้งซ่านที่เกิดจากความกังวลนั้นน่ะ  มันร้ายยิ่งกว่าการพูดบอกออกมาเป็นคำพูดด้วยซ้ำ... เวลา 4.17 pm. เวลาล่วงไป แต่ซาร่าก็ยังคงไม่ติดต่อมา เค้กทำเองถูกนำกลับไปแช่ตู้เย็น เช่นเดียวกับอาหารทั้งหมด โด่งที่ยังไม่ยอมทานอะไร นั่งเหม่อมองต้น ‘โด่งร่า’ ด้วยสีหน้าวิตกกังวล ซาร่าหายไปยังไม่ครบ 24ชั่วโมง ยังแจ้งความไม่ได้เรื่องนั้นทุกคนรู้ดี ตอนนี้ทุกคนจึงได้แต่นั่งอยู่เฉยๆ... สีหน้าเหม่อลอยซังกะตาย เป็นจิ้งจกเผือกตากแห้ง ของโด่ง ทำให้มิ้นยิ่งประสาทเสีย เพราะเธอเองก็กังวลไม่แพ้กัน มิ้นปลีกตัวออกมายืนรับลมที่ระเบียงคอนโด ผ่อนคลายความเครียด แต่ท้องฟ้าก็แทบมองไม่เห็นดวงดาวซักดวง เพราะถูกแสงไฟจากท้องถนนกลบหมด ลมเย็นๆ พัดผ่านมากระทบผิวกาย ทำให้เธอคลายอารมณ์ลงได้บ้าง “นึกว่าจะกระโดดตึกซะอีก ที่แท้แค่ออกมายืนทำมิวสิควีดีโอนี่เอง ฮ่าๆ” เสียงกวนๆ ของบอยทำลายความเงียบ และอารมณ์สุนทรีย์ของมิ้นจนหมดสิ้น เธอสวนกลับทันควัน “นี่... วันนี้นายยังกวนชั้นไม่พอใช่มั้ย  อ้อ... รึว่านายชอบชั้นเลยหาเรื่องมาพูดด้วย อย่าเสียเวลาเลย ชั้นไม่สนใจคนอย่างนายหรอก” มิ้นแขวะ พลางสะบัดหน้าหนี บอยไม่สะดุ้งสะเทือนกับคำพูดเหล่านั้น แต่ยิ่งรู้สึกสนุกด้วยซ้ำ เค้าเดินล้วงกระเป๋าเข้าไปยืนข้างๆ มิ้น ที่ตอนนี้กอดอกยืนมองลม มองฟ้าอยู่ “งั้นหรอ... แต่ผมชักเริ่มชอบคุณจริงๆ แล้วสิ” คำพูดที่ฟังดูจริงจัง ของผู้ชายหน้าซื่อ-ซื่อคนนี้ กระตุ้นความรู้สึกบางอย่างในใจมิ้น บอยยังคงยื่นหน้าเข้ามาใกล้ มิ้นยืนตัวแข็งเหมือนต้องมนต์ ใจที่เต้นเร็วขึ้นนั้นเปลี่ยนจังหวะการหายใจของเธอให้ถี่ขึ้น   ...ยามค่ำคืนริมระเบียงที่มีลมเย็นพัดโชย แต่กลับรู้สึกถึงความร้อนที่แผ่ซ่านไปทั่วร่าง... ... แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 49 18:05:49 จากคุณ : iam_vy - [ 30 ต.ค. 49 17:55:06 ]

ความคิดเห็นที่ 22 โพสซ้ำทำไม -*- โทษคร้าบบบ แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 49 18:00:24 จากคุณ : iam_vy - [ 30 ต.ค. 49 17:57:42 ]

ความคิดเห็นที่ 23 โอว  หวาน แจ่มมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : หนูอัญญ์ร่าเริง - [ 30 ต.ค. 49 18:07:38 ]

ความคิดเห็นที่ 24 สามทุ่มสามสิบห้านาที เลขสามสองตัวหันหน้าเข้าหากัน กลายเป็นเลข 8 8*5 ................... 4.17 pm 4*7 โอเคซึ้งงง [ว่าแต่...มันถูกมั้ย เริ่มไม่แน่ใจและ] ป.ล. พี่ก้อน่ารักง่ะ กรี๊ดดดดดดด ................ ไปแล้น เดี๋ยวกลับมา ไม่สามารถกำหนดเวลาได้ ฮิ้ววววววว~ *รหัสลับฮาร์ทบีทททท แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 49 18:14:13 จากคุณ : ~ Ampere ^O^ ~ - [ 30 ต.ค. 49 18:10:58 ]

ความคิดเห็นที่ 25 #24 ผิดหมดเลยน้อง 5555+ มีใครทายถูกบ้างหว่า ทายดูๆๆ จากคุณ : iam_vy - [ 30 ต.ค. 49 18:16:25 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เอ่อ...จะหวานจะเลี่ยนจะโรเซอติกไปไหนจ๊ะก้อ หวานจนพี่เขินแทนซาร่าแล้ววววววว โธ่ๆ ซาร่าเลือกไม่ถูกแล้วเนี่ย ร่าจ๊ะ ก้อเค้าน่าสงสารทิ้งพี่โด่งเถอะ พี่จะได้...เฉียบบบบ... ปล.แปลกใจ ทำไมตอนของน้อง ญ ไม่มีแนวโหด มะกี้เรียงประโยคผิด มีใครเห็นมั้ยหว่า แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 49 18:24:05 จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 30 ต.ค. 49 18:21:28 ]

ความคิดเห็นที่ 27 #25 อายว่ะ 555+ ป.ล. พี่หญิง พี่นิมีไรจะบอกเรื่องฟิค แบบพวกพล็อตอ่ะ ออนเอ็มนะคะ หนูจะออนตลอด ^^@ จากคุณ : ไปจริงๆแล้น (~ Ampere ^O^ ~) - [ 30 ต.ค. 49 18:30:29 ]

ความคิดเห็นที่ 28 สามทุ่มสามสิบห้า = ก้อ/โด่ง หมายถึงซาร่าที่ตกอยู่ในความสับสนระหว่างความรักที่มีต่อพี่โด่ง กับความจริงใจที่ก้อให้มา ใช่มั้ยจ๊ะ โอ้วววววววววว น้อง ญ ช่างลึกซึ้งยิ่งนัก จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 30 ต.ค. 49 18:30:52 ]

ความคิดเห็นที่ 29 พี่นิลองทายรหัสลับดูสิคะเผื่อถูกน้องแอมทายผิดไปแล้วคนนึง #26 หนูก็หวานเป็นนะคะพี่นิ 555+ อีกอย่าง ตอนนี้แผนการกำลังดำเนินไป สึนามิไม่เคยส่งสัญญาณเตือนล่วงหน้าค่ะ ปรัญชาไปไหน...-*- จากคุณ : iam_vy - [ 30 ต.ค. 49 18:32:44 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ไม่ยอมไป ทายใหม่ #28 ขอบคุณพี่นิที่ช่วยหนู ไอ้เราก็พยายามบวกเลขใหญ่เลย เซ็งคับท่าน ใช้นาฬิกาดิจิดอลอ่ะ 5555+ 4.17 pm คือ 4*1*7 ร่า*ต้า*โด่ง ป.ล. เตรียมตัวผิดอีกรอบ ^^" ................ ได้ข่าวว่าเป็นคนเริ่มคำว่า รหัสลับฮาร์ทบีท แต่กลับไขรหัสไม่ออกเลย โง่ไปมั้ย... แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 49 18:41:35 จากคุณ : ~ Ampere ^O^ ~ - [ 30 ต.ค. 49 18:38:22 ]

ความคิดเห็นที่ 31 #28 ถูกต้องงงงง ซาร่าก้มมองนาฬิกา เข็มสั้น(9) เข็มยาว(7) เลยต้องถอนหายใจออกมาอีกครั้งค่ะ 5555+ #30 น้องแอมทายใหม่ อันนี้ไม่ผิดแล้นน ถูกต้องงงง 4.17  แต่ไปใช่แค่4*1*7 แต่เป็น 1 ที่เข้าไปแทรกกลางระหว่าง 4 กับ 7 ต่างหากจ้า... ลึกลุ่มได้อีก จากคุณ : iam_vy - [ 30 ต.ค. 49 18:43:25 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ติดฟิค ๆๆๆ มารอตอนต่อไปคับ อิอิอิ จากคุณ : Be_Chorus - [ 30 ต.ค. 49 19:02:13 ]

ความคิดเห็นที่ 33 หลงเข้ามาแล้วใจจะYขอเป็นสปอนเซอร์ด้วยคน จากคุณ : gokikung - [ 30 ต.ค. 49 19:10:17 ]

ความคิดเห็นที่ 34 อ่านละอินฉากที่ก้อเล่นเปียโนร้องเพลงให้เกิน เลยไปทำเพลงสั้นๆมาประกอบนิหน่อย อิอิอิ .......................... http://www.savefile.com/files/208551 เพลงประกอบสั้นๆคับผม จากคุณ : Be_Chorus - [ 30 ต.ค. 49 19:12:19 ]

ความคิดเห็นที่ 35 หวัดดีค่า คุณgokikung คุณBe_Chorus ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ Be_Chorus ขอบคุณสำหรับเพลงประกอบคะ กิ๊วก๊าววว ดีจายยยย จากคุณ : iam_vy - [ 30 ต.ค. 49 19:20:05 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ยินดีจ้า ว่าแต่คิวใครต่อหรอน่าหนุกจัง555 โรคจิตละเรา จากคุณ : gokikung - [ 30 ต.ค. 49 19:35:10 ]

ความคิดเห็นที่ 37 คำเตือน...นิยายบทนี้ไม่มีรหัสลับ ไม่ต้องพยายามไข... ***************************** ...ยามค่ำคืนริมระเบียงที่มีลมเย็นพัดโชย แต่กลับรู้สึกถึงความร้อนที่แผ่ซ่านไปทั่วร่าง... มิ้นเขยิบตัวให้ออกห่างจากคนที่ยื่นหน้ามาใกล้ ก่อนจะเมินหน้าไปอีกทาง... พยายามปฏิเสธความรู้สึกหวั่นไหวเล็กๆที่เกิดขึ้นในใจ ภาพพี่รหัสผ่านเข้ามาในห้วงความคิด...เธอเป็นห่วงเขา “คิดถึงใครอยู่...” มิ้นหันมองคนพูดประโยคเมื่อครู่ บอยยืนทอดสายตาออกไปนอกระเบียง ไม่ได้หันมองหน้าเธอ มิ้นไม่ยอมตอบคำถามนั้น แต่กลับเอ่ยถามอีกฝ่ายเบาๆ “นายเคยแอบชอบใครมั้ย...” บอยหันมองมิ้นอย่างแปลกใจที่อีกฝ่ายถามคำถามนี้กับเขา แต่เมื่อเห็นแววตาเศร้าจากดวงตานั้น บอยก็ได้แต่ถอนใจออกมาเบาๆ ถ้าเขาเดาไม่ผิด  มิ้นคงกำลังทุกข์ใจเหมือนที่เขาเคยเป็น... “เคยสิ...ชอบเอามากๆด้วยล่ะ” เงียบไปชั่วอึกใจกว่าที่มิ้นจะถามต่อ “แล้วนายได้บอกเค้ามั้ย...ว่านายรู้สึกยังไง” น้ำเสียงนั้นฟังดูอ่อนแรง ราวกับว่าคนพูดกำลังคิดจะถอดใจ “ไม่...ไม่ได้บอกตรงๆ แต่เค้าก็รู้ว่าเรารู้สึกยังไง...จากการกระทำ” “แล้วเค้า...เปลี่ยนไปมั้ย” “ไม่เปลี่ยน ยังเจ้าอารมณ์ และทำตัวห้าวเหมือนผู้ชายอยู่อย่างเดิม” ถ้อยคำนี้ถูกต่อท้ายด้วยเสียงหัวเราะเบาๆ ภาพของ ‘ใครบางคน’ ปรากฎขึ้นในใจของบอยตอนนั้นเอง คนที่ยืนอยู่ข้างๆเขาตอนนี้ทำให้เขาคิดถึง...บรูน่า...คนที่ทั้งดื้อและขี้โวยวาย อาจเพราะความ ‘คล้าย’ นี่ก็ได้ ที่ทำให้เขานึกเอ็นดูมิ้นเป็นพิเศษตั้งแต่แรกเจอ “แสดงว่าเขาก็ชอบนายน่ะสิ” ดีจังนะ ไม่เห็นเหมือนเธอเลย...พี่ก้อไม่เห็นจะสนใจเธอสักนิด “เราก็ไม่รู้ว่าเขาชอบเรามั้ย...ไม่เคยได้รู้” “ทำไมล่ะ...” “เค้าทำเหมือนเราเป็นคนพิเศษ แต่กลับบอกใครๆว่าเรากับเค้าเป็นแค่...เพื่อนสนิทกัน” เศร้า...น้ำเสียงนั้นฟังดูเศร้าจนน่าใจหาย มิ้นลอบมองเสี้ยวหน้าคนที่ยืนข้างๆกัน ก่อนจะพยายามปรับน้ำเสียงให้ร่าเริงและบอกต่อยิ้มๆ “แหม...ก็เหมือนดาราไงที่ชอบให้ข่าวว่าเป็นแค่เพื่อนสนิท จริงๆก็หมายถึงแฟนนั่นแหละ” บอยหันมายิ้มให้สาวน้อยหน้าหมวย ...เวลาไม่ดื้อ ยัยนี่ก็น่ารักดีเหมือนกันแฮะ... “เป็นเด็กเป็นเล็ก ทำเป็นรู้มาก” “เด็กอะไรเล่า...เรา...ฮัดชิ้ววว” มือเรียวบางยกขึ้นปิดปากรวดเร็ว ลมเย็นๆตอนกลางดึกคงเล่นงานเธอเสียแล้ว “เฮ้ย...ไม่สบายหรอ งั้นเข้าไปข้างในก่อนเถอะ” บอยคว้าแขนเล็กๆนั้นไว้อย่างลืมตัว ก่อนจะเลื่อนประตูระเบียงและดึงร่างบางเข้ามาข้างใน ต้า ตุ้ยและโด่ง ที่นั่งทำหน้าเครียดอยู่ในห้องรับแขก หันมองคนทั้งคู่ เสียงฮัดชิ้วที่ดังตามมาอีกสองสามครั้ง ทำเอาต้ารีบลุกขึ้นไปหามิ้นอย่างเป็นห่วง ตุ้ยผลุบหายเข้าไปในห้องนอนน้องสาว ก่อนจะกลับออกมาพร้อมเสื้อไหมพรมสีชมพูอ่อน เขายื่นมันไปตรงหน้ามิ้น ก่อนจะบอก “เอานี่ไปใส่ก่อนนะ  แล้วถ้าง่วงก็ไปนอนในห้องร่าก่อนก็ได้” ...เสื้อของยัยตัวเล็ก... มิ้นไม่อยากใส่ แต่เมื่อเห็นสายตาดุๆของต้า เธอก็จำเป็นต้องรับไว้ “เรากลับบ้านกันก่อนไม่ได้หรอค่ะพี่ต้า” กลับเถอะ...ยังไงก้อก็คงไม่มาที่นี่แล้ว นอกจากเขาจะไปกับร่า ไม่นะ...ไม่เอา “อย่าดื้อน่ะมิ้น รอมาขนาดนี้แล้ว รอต่ออีกหน่อยเถอะ...พี่เป็นห่วงร่า” ต้าพูดประโยคที่เป็นความจริงเพียงแค่สองประโยคเท่านั้น เป็นห่วงหรอ...ห่วงว่าแผนจะไม่สำเร็จนะสิ... โด่งตวัดสายตามองต้าตีความจากประโยคสุดท้ายไปไกล ต้าเป็นห่วงร่า...ในฐานะอะไรกันแน่ ............................................ “ขอบคุณนะคะพี่ก้อ วันนี้ร่ามีความสุขมากๆเลย” ประโยคนั้นทำเอาคนฟังยิ้มกว้าง ดีใจจนบอกไม่ถูกเลย “พี่ก้อส่งร่าตรงนี้ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวร่าขึ้นไปเอง” “ไม่เอา...พี่อยากไปส่งให้ถึงที่ ให้พี่ไปส่งบนห้องนะครับ” ใจอ่อน...ร่าได้แต่ยิ้ม ก่อนจะเดินเคียงข้างก้อขึ้นลิฟต์ไปด้วยกัน เสียงใสๆที่แสนจะคุ้นเคย ดังลอดเข้ามาในห้อง ทุกคนที่ต่างก็นั่งเงียบมานานหันมองหน้ากัน ตุ้ยวิ่งถลาไปที่ประตู แต่ก็ไม่ทันเพื่อนอีกคนที่เร็วกว่า โด่งเปิดประตูห้องออกโดยแรง ร่างสูงยืนนิ่งราวกับโดนคำสาป ภาพแฟนเขากับคู่อริที่ยิ้มและหัวเราะให้กัน ทำเอาหัวใจของโด่งหล่นวูบไปกองอยู่ที่ปลายเท้า... “พี่โด่ง...”  ซาร่าเรียกชื่อคนที่ยืนหน้าบึ้งมองเธออยู่อย่างตกใจ ซาร่าเลยมองเข้าไปในห้อง พบกับสายตาตำหนิจากตุ้ย ต้าและบอยก็กำลังมองเธออยู่เช่นกัน พวกเขามาทำอะไรกันที่นี่... *************************** เขียนต่อไม่ได้แล้ว ไม่อยากสร้างความร้าวฉาน หวังว่าความน่ารักของ 8 กะ 5 คงจะพอทดแทนได้นะคะ ป.ล. จริงๆแม่มาเรียกล่ะ...เลยต้องชิ่ง พิมพ์ผิดขออำภัยเพราะยังไม่ได้ตรวจทาน พี่ๆจัดกันต่อนะคะ...แอมป์ซอรี่จากใจจริง จากคุณ : ~ Ampere ^O^ ~ - [ 30 ต.ค. 49 19:56:01 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ง่าร่าไม่น่าเลยบลาๆๆๆลงระเบิดแบบนี้จะกู้ไงละ จากคุณ : gokikung - [ 30 ต.ค. 49 20:11:28 ]

ความคิดเห็นที่ 39 พี่นิๆๆ มาสร้างความร้าวฉานต่อพี่ หนูชักทนไม่ได้ ทำไมต้าใจดีอีกแล้ว โฮ..... มันต้องโหดเช่... ต้าต้องโหดดดดดดดดดดดด จากคุณ : iam_vy - [ 30 ต.ค. 49 20:16:03 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย น้องแอมค้างแบบนี้ แล้วพี่จะแต่งต่อยางงายยยยย ขำไม่ออก งานนี้สงสัย นิ ชะชะช่า จะอดปล่อยมุก โฮๆๆๆๆ สงสารพี่โด่ง จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 30 ต.ค. 49 20:17:08 ]

ความคิดเห็นที่ 41 “แหม...ก็เหมือนดาราไงที่ชอบให้ข่าวว่าเป็นแค่เพื่อนสนิท จริงๆก็หมายถึงแฟนนั่นแหละ” แอบคิดมากกระประโยคนี้นะเนี่ย จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 30 ต.ค. 49 20:22:15 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ไปอาบน้ำเดี่ยวจะมาชมละครต่อ จากคุณ : gokikung - [ 30 ต.ค. 49 20:23:14 ]

ความคิดเห็นที่ 43 #41 อย่าคิดมากค่ะพี่นิ จากคุณ : เพื่อนสนิทพี่โด่ง (iam_vy) - [ 30 ต.ค. 49 20:48:45 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ฟิคใกล้เสร็จละ เอารูปนี้มาแปะคลายเครียด หมั่นไส้พระรองอย่างนายต้า ที่เป็นต้นเหตุให้พี่โด่งของนิต้องเสียใจ เลยทำมาด้วยความรักและหมั่นไส้อย่างแรง เอาออก แปะใหม่ข้างล่าง แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 49 02:33:38 จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 30 ต.ค. 49 21:47:07 ]

ความคิดเห็นที่ 45 #32 34 กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด พี่บี!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! คิดตึ๋งงงงงงงงงงงงงงง หายไปไหนพี่ๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : palmpotter - [ 30 ต.ค. 49 21:48:06 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ^ ^ ^ ^ หวาดดีน้องปาล์มมี่ ไม่ได้คุยกันตั้งนาน ...................................................................... มารออ่านตอนต่อไป นิยายกำลังเข้มข้น ปล.เอารูปมาฝากด้วยคับ จาใครโผล่มาเพิ่มอีกป่าวหว่า อิอิอิ แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 49 21:54:24 จากคุณ : Be_Chorus - [ 30 ต.ค. 49 21:49:00 ]

ความคิดเห็นที่ 47 พี่บี...ฮาโหยยยยยยยยยยย จากคุณ : palmpotter - [ 30 ต.ค. 49 21:58:25 ]

ความคิดเห็นที่ 48 "ร่า..." เสียงที่ออกกมานั้น แทบจะไม่ได้ยิน ลำคอของโด่งแห้งผาก จนไม่มีแรงที่จะพูดออกมาได้ เขามองหน้าคนรักอย่างเจ็บช้ำ ก่อนจะหันไปมองอีกคนที่ยืนอยู่ด้านหลังซาร่า คนสองคนที่รักผู้หญิงคนเดียวกัน ต่างก็จ้องตากันอย่างไม่ยอมแพ้ ก้อสบตาโด่งอย่างท้าทาย และเย้ยยัน วันนี้ซาร่าเลือกที่จะไปกับเขาแทนที่จะรีบกลับมาพบโด่งที่นี่ แต่โด่งนั้นสบตาก้ออย่างค้นหา ว่าคนอย่างก้อมีดีกว่าเขาตรงไหน ไม่ว่าจะรูปร่าง หน้าตา ฐานะ ไม่เห็นจะมีอะไรที่เทียบเขาได้ หรือความรักที่มีให้ โด่งหลงรักซาร่าอย่างสุดหัวใจ ตั้งแต่วันแรกที่ได้รู้จัก และรักมาก มากจนอยากจะเข้าไปชกไอ้หน้ากบให้หนำใจ แต่ตอนนี้ เขาทำอะไรไม่ได้.... เรี่ยวแรงที่เคยมี ไม่รู้ว่ามันได้สูญหายไปที่ไหนหมด ซาร่าไปกับก้อ ร่าเห็นไอ้ก้อดีกว่าพี่โด่ง... ร่าคงไม่รักพี่แล้วใช่มั้ย? คิดได้อย่างนี้ เขาก็ต้องเป็นฝ่ายหลบสายตาแข็งกร้าวของก้ออย่างผู้แพ้ "ก้อ ดูแลร่าให้ดี อย่าให้ร่าเจ็บ ไม่งั้นแกตาย" โด่งกัดฟันพูดออกมา โดยไม่ได้หันไปมองซาร่า หรือก้อ หรือใครๆที่ยืนอยู่ด้านหลัง เพราะตอนนี้ เขาไม่ไหวแล้ว... ก่อนที่น้ำตาของเขาจะล้นออกมาจากทำนบที่กั้นไว้ โด่งเดินแทรกตัวผ่านซาร่าและก้อออกมา เสี้ยววินาทีที่เดินผ่านหญิงคนรัก เขาเจ็บปวดจนแทบจะขาดใจ ...รักร่านะ พี่รักร่ามาก แต่พี่ทนอยู่ตรงนี้ไม่ได้อีกแล้ว... โด่งก้าวยาวๆ ตรงไปยังลิฟต์ เหมือนทุกอย่างเป็นใจ ลิฟต์ที่ซาร่าและก้อโดนสารขึ้นมา มันยังไม่ได้ไปชั้นอื่น แล้วเขาก็หายลับไปจากสายตาของซาร่าเข้าไปในลิฟต์ ซาร่าได้แต่ยืนนิ่ง พูดไม่ออก ได้แต่มองตามต้าที่วิ่งออกมาจากห้องเป็นคนแรกราวกับรอคอยเวลานี้อยู่แล้ว และตุ้ย พี่ชายของเธอที่ตอนนี้ไม่แม้แต่จะหันมามองหน้าผู้เป็นน้องสาว วิ่งตามต้าออกไปติดๆ โชคดีเป็นของต้า เมื่อเขาวิ่งไปถึงลิฟต์อีกตัวก็พบว่ามันจอดสงบนิ่งรอเขาอยู่พอดี ต้ารีบเข้าไปแล้วกดหมายเลขชั้น 1 โด่งมารถตุ้ย แปลว่าเขาต้องไปขึ้นแท็กซี่ที่ชั้น 1 แน่นอน โดยต้าไม่ลืมที่จะกดปุ่มอีกปุ่ม เพื่อเร่งประตูลิฟต์ให้ปิด ก่อนที่ใครอีกคนจะมาถึง คนที่อยู่ในลิฟต์มองลอดช่องประตูที่กำลังปิดเข้า เพื่อประสานสายตากับคนอีกคนที่วิ่งตามมาไม่ทัน ตุ้ยมองหน้าต้าอย่างคาดคั้น ทำไมต้าถึงไม่ยอมรอให้เขาเข้าไปในลิฟต์ด้วย และเพียงเสี้ยวเวลาหนึ่งก่อนที่ลิฟต์จะปิดสนิท เขาเห็นรอยยิ้มเยาะๆ ผุดขึ้นที่มุมปากของต้า ......................................................................................................................................... โด่งลงไปแล้ว ต้าลงไปแล้ว ตุ้ยตัดสินใจวิ่งตรงไปยังบันไดหนีไฟที่อยู่มุมหนึ่งของตึก รู้...ว่าเป็นการกระทำที่โง่เขลา ลงบันได จะไปทันคนที่ลงลิฟต์ได้ยังไง แต่เท้าของเขาก็ไม่หยุด ยังคงพาร่างของเจ้านายลงไปตามขั้นบันได ตุ้ยวิ่งลงมาจนมองเห็นตัวเลขบอกชั้นเจ็ด เขาก็ต้องหยุดฝีเท้าไว้ เพราะหลังของคนที่นั่งคุดคู้อยู่ปลายขั้นบันได เขาจำได้แม่น คนนั้นๆ นั่งก้มหน้ากอดเข่า ไม่มีเสียงร้องไห้ แต่ร่างนั้นสั่นสะท้านจนตัวโยน ประตูที่กั้นระหว่างอาคารกับบันไดหนีไฟถูกปิดสนิท โด่งในตอนนี้ ดูราวกับเด็กน้อยที่พยายามปิดกั้นตัวเองจากโลกภายนอก ที่ตัวเองไม่อยากรับรู้ โด่งกำลังเสียใจมากอย่างที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน ความรัก...ทำให้ทุกคนต้องเสียใจ ทุกคน ไม่ว่าจะซาร่า โด่ง หรือเขา โด่ง...เพื่อนรัก โด่งจะรู้บ้างมั้ยว่าตุ้ยรักโด่งมาก มากเสียจนตุ้ยพลอยปวดร้าวไปกับโด่ง รู้มั้ยว่าถ้ามีอะไรมากระทบกระเทือนให้โด่งเจ็บ ...ตุ้ยเจ็บยิ่งกว่า... เจ็บที่ไม่สามารถช่วยเหลืออะไรเพื่อนได้ เจ็บที่เขาไม่ได้มีความสำคัญพอที่จะทำให้โด่งหยุดร้องไห้ ตุ้ยทรุดตัวลงนั่งข้างโด่ง คนที่เอาแต่ก้มหน้า ค่อยๆเงยหน้าและหันมามองเพื่อนรัก น้ำตาที่นองอยู่เต็มใบหน้าของเขา ทำเอาตุ้ยสะท้อนใจ ตุ้ยที่ตอนนี้สีหน้าหม่นหมองไม่แพ้กันค่อยๆยื่นมือออกไปโอบโหล่ของโด่งไว้ เมื่อมีมือของ "คนที่เป็นที่พึ่งให้โด่งได้เสมอ" เข้ามากอดไว้... เสียงร้องไห้ที่โด่งเก็บไว้ก็ระเบิดออกมา เขาร้องไห้โฮจนสุดเสียง "ตุ้ย โด่งรักร่า...โด่งรักร่า...ฮือๆๆๆๆ" ไม่มีคำพูดออกจากปากของตุ้ย มีแต่ความเข้าใจที่แสดงออกโดยการอยู่เคียงข้างเสมอ มืออีกข้างของตุ้ย ถูกเพื่อนกุมเอาไว้เพื่อยึดเป็นที่พึ่ง เขาเต็มใจให้โด่งบีบมือของเขาแรงๆ ถ้ามันจะแบ่งเบาความเจ็บปวดที่โด่งมีได้ ********************************************************************************************************* ซาร่าค่อยๆมองเข้าไปในห้อง ดอกไม้ ลูกโป่งหลากสี พู่ ริบบิ้นมากมาย ถูกประดับประดาไว้รอคอยเธอ แล้วสายตาก็ไปสะดุดอยู่ที่ต้นไม้สีเขียวๆ ที่ตั้งอยู่กลางห้อง ...ต้นคริสมาส... ร่างบางเริ่มสั่นสะท้าน เธอค่อยๆก้าวตรงไปยังต้นไม้นั่น ลูกบอลสีฟ้า และสีส้ม ตุ๊กตาเสือและหมี (รึตัวอะไร ของร่าน่ะ จะไม่ได้) ถูกจับมาห้อยตกแต่งอย่างสวยงาม และรูปภาพมากมาย ทั้งรูปเธอ รูปพี่โด่ง รูปคู่ แขวนอยู่ตามกิ่ง "ต้นโด่งร่า" ซาร่ารู้ในทันทีว่ามันคืออะไร ................................................................................................................ เพราะซาร่าเคยพูดกับพี่โด่งเล่นๆว่า 'พี่โด่งคะ ร่าอยากได้ต้นโด่งร่า' 'หา...มันเป็นยังไงล่ะ ไอ้ต้นโด่งร่าเนี่ย' 'ก็มันเป็นต้นไม้ที่ออกผลเป็นตุ๊กตาน่ารักๆ แล้วก็มีใบเป็นหน้าพี่โด่งกับร่าไง' 'เจี้ยกกกก แล้วพี่โด่งจะไปหามาจากไหนล่ะคร้าบบบบบ' ............................................................................................................... น้ำตาแห่งความเสียใจไหลรินออกมาจากดวงตาคู่สวย ร่าทำให้พี่โด่งเสียใจอีกแล้ว... ซาร่าหันหลังกลับมาสำรวจสิ่งที่อยู่ภายในห้องอีกครั้ง พี่บอยก็มาเหรอ แล้วก็....มิ้น ทันทีที่ซาร่าสบตากับมิ้น คนที่ยืนกอดอกมองอยู่ก็พูดด้วยน้ำเสียงกระแทกอย่างไม่พอใจ "เธอไปไหนมา พวกชั้นต้องมาเตรียมงานกันตั้งแต่ตีห้า" ตีห้า...นี่พี่โด่งอุตส่าห์ตื่นตีห้าเลยเหรอ.... "ชั้นล่ะสงสารพี่โด่ง อุตส่าห์ทำเค้กให้เธอ แต่เธอคงไม่อยากกินอะไรหรอกมั้ง คงจะไปกินเค้กกับพี่กะ..." คนพูดฉุกคิดขึ้นมาได้ มิ้นรีบหันไปมองก้อที่ยังคงยืนนิ่งด้วยความเป็นห่วงหญิงที่ตนรักอยู่หน้าประตู "พี่ก้อ..." น้ำเสียงที่เรียกชื่อก้อและแววตาที่มองคนๆนั้นอย่างเจ็บปวดและผิดหวัง ทำเอานายบอยที่ยืนอยู่ข้างๆ รับรู้ได้ทันที ยัยกระต่ายชอบนายคนนี้นี่เอง... ####################################################### ไม่ได้ปล่อยซักมุกเลยง่า ตอนนี้หดหู่จัง ช่วงนี้รู้สึกรูปโจทย์จะไม่ค่อยมีความหมาย เพราะแต่งตามอารมณ์สุดๆ 555 เอารูปนี้นะ แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 49 00:29:19 จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 30 ต.ค. 49 22:12:08 ]

ความคิดเห็นที่ 49 โอ้ซาร่า จากคุณ : gokikung - [ 30 ต.ค. 49 22:14:48 ]

ความคิดเห็นที่ 50 อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไม่ยอมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อย่าทำร้ายจิตใจพี่โด่งไปมากกว่านี้เลยยยยยยยยยยยยยย   ปล. รีบๆมาต่อน๊า น้องๆ อยากอ่านต่อใจจะขาด(ขาดเพราะสงสารโด่ง) จากคุณ : โด่งเจ็บ พี่เจ็บ (ยูเคluvken) - [ 30 ต.ค. 49 22:15:03 ]

ความคิดเห็นที่ 51 โถๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมีโถมากมาย iam_vy ต่อเลย แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 49 22:23:13 จากคุณ : gokikung - [ 30 ต.ค. 49 22:15:11 ]

ความคิดเห็นที่ 52 กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ไม่มีอะไรจะพูดนอกจากคำว่า โดนใจมากกกกกกกก พี่นิชะชะ...ชักจะเศร้าเกินไปแล้วนะ โฮกกกกกกกกกก สงสารทุกคน หดหู่ไปด้วย แย่แร้น จากคุณ : ~ Ampere ^O^ ~ - [ 30 ต.ค. 49 22:26:05 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ ได้จายยยยยยยยยยยยย ว่าแล้วขอเวลาอีก 6ชม. กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก จากคุณ : iam_vy - [ 30 ต.ค. 49 22:28:18 ]

ความคิดเห็นที่ 54 T_T โศก....หดหู่ตาม -  - " พูดไม่ออก เอารูปไปแทนคับ จากคุณ : Be_Chorus - [ 30 ต.ค. 49 22:30:50 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ประกาศ...เมื่อวานน้อง ญ หายไปสามชั่วโมง วันนี้พี่ให้เวลาเท่าเดิม เกินสามเมื่อไหร่ ขอให้พี่โด่งไม่รัก แต่ถ้ามาก่อนสาม ขอให้พี่โด่งทั้งรักทั้งหลงนะจ๊ะ ออกแนวโหด เพราะอยากอ่านต่อ จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 30 ต.ค. 49 22:32:17 ]

ความคิดเห็นที่ 56 //โด่ง...เพื่อนรัก โด่งจะรู้บ้างมั้ยว่าตุ้ยรักโด่งมาก มากเสียจนตุ้ยพลอยปวดร้าวไปกับโด่ง รู้มั้ยว่าถ้ามีอะไรมากระทบกระเทือนให้โด่งเจ็บ ...ตุ้ยเจ็บยิ่งกว่า // อยากจะบอกว่า อยากพูดคำพูดเดียวกะตุ้ย ใจจะขาดดดดดด ปล. แอบสะใจแทนตุ้ยนิดนึง คริ คริ ลงบันได้ ก็ได้เจอโด่งเฟ้ยยยยย น้องๆคร๊าบบบบ หดหู่ได้อีกคร๊าบบบบ เอากันให้ขาดใจตายยยยยยยเลยยยย โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ สงสารโด่ง อย่าทำให้พี่โด่งเสียน้ำตาไปมากก่านี้เลลยยยย จากคุณ : ตรูจะอินเกินไปหรือเปล่า (ยูเคluvken) - [ 30 ต.ค. 49 22:33:22 ]

ความคิดเห็นที่ 57 อยู่ๆ ก็เข้าใจได้เอง แล้วค่ะพี่นิ เหอๆ #44รูปยังไม่ขึ้นเรย พี่ เนตมันเต่า-*- ขอเวลา5ชม. ก็ได้ ลดให้ชม. นึง เห็นว่าคนกันเองนะเนี้ย โอววว แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 49 22:43:42 จากคุณ : iam_vy - [ 30 ต.ค. 49 22:36:16 ]

ความคิดเห็นที่ 58 แอบน้อยใจ ไม่มีใครสนใจ ต้า ฟาร์มาซี ที่ #44 เลย ตั้งใจทำตั้งนาน งืดๆๆๆ จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 30 ต.ค. 49 22:37:39 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ไม่รักโด่งกานนนแล้วเหรอคับ พี่น้องงงงง จากคุณ : รักโด่งสุดหัวใจ (ยูเคluvken) - [ 30 ต.ค. 49 22:37:51 ]

ความคิดเห็นที่ 60 // คนที่อยู่ในลิฟต์มองลอดช่องประตูที่กำลังปิดเข้า เพื่อประสานสายตากับคนอีกคนที่วิ่งตามมาไม่ทัน ตุ้ยมองหน้าต้าอย่างคาดคั้น ทำไมต้าถึงไม่ยอมรอให้เขาเข้าไปในลิฟต์ด้วย และเพียงเสี้ยวเวลาหนึ่งก่อนที่ลิฟต์จะปิดสนิท เขาเห็นรอยยิ้มเยาะๆ ผุดขึ้นที่มุมปากของต้า // บรรยายได้เห็นความชั่วร้ายของต้ามั๊กๆ แต่ยังดีที่ตุ้ยเจอโด่งก่อน(อินไปแล้ว) พี่บีเรียงรูปได้ใจมาก จากคุณ : อินจัดจริงๆ (gokikung) - [ 30 ต.ค. 49 22:38:59 ]

ความคิดเห็นที่ 61 หวัดดี gokikung & Be_Chorus ค่ะ ^^ ป.ล. ขอบคุณสำหรับรูปและเพลงประกอบนะคะ Be_Chorus  น่ารักมากเลย ************************* โปรดฟังอีกคึ้งหนั่ง เมื่อวานพี่ ญ หายไปสามชั่วโมง วันนี้แอมป์กับพี่นิให้เวลาเท่าเดิม เกินสามเมื่อไหร่ ขอให้พี่โด่งไม่รัก แต่ถ้ามาก่อนสาม ขอให้พี่โด่งทั้งรักทั้งหลงนะจ๊ะ ออกแนวโหด เพราะอยากอ่านต่อ แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 49 22:43:30 จากคุณ : แถลงการณ์ฉบับที่ 712 (~ Ampere ^O^ ~) - [ 30 ต.ค. 49 22:39:56 ]

ความคิดเห็นที่ 62 T______________T สงสารพี่โด่งงงงงงงงงงงงงง มามะ หนูปลอบใจ จากคุณ : ได้ที 55 (palmpotter) - [ 30 ต.ค. 49 22:46:11 ]

ความคิดเห็นที่ 63 หวัดดี gokikung & Be_Chorus ค่ะ ^^ ป.ล. ของคุณสำหรับรูปและเพลงประกอบนะคะ Be_Chorus  น่ารักมากเลย ************************* โปรดฟังอีกคุ้งหนึ่ง เมื่อวานพี่ ญ หายไปสามชั่วโมง วันนี้แอมป์กับพี่นิให้เวลาเท่าเดิม เกินสามเมื่อไหร่ ขอให้พี่โด่งไม่รัก แต่ถ้ามาก่อนสาม ขอให้พี่โด่งทั้งรักทั้งหลงนะจ๊ะ ออกแนวโหด เพราะอยากอ่านต่อ จากคุณ : แถลงการณ์ฉบับที่ 712 (~ Ampere ^O^ ~) ------------------- สวัสดีจ้า ขอร้องพี่ ญ ด้วยอีกคนนะขอรับไวๆนะอยากอ่านต่อจะขาดใจ จากคุณ : gokikung - [ 30 ต.ค. 49 22:46:52 ]

ความคิดเห็นที่ 64 #58 อย่าน้อยใจไปน้อง เน็ตมันอืด รูปไม่ขึ้นอะ น่าจะดีใจนะ ทุกคนสนใจแต่ฟิคที่น้องนิแปะ แสดงวาสเค้าอยากอ่านมากกกกกกกกก ขอให้ผ่านความหดหู่ไปได้ภายในคืนนี้น๊าคร๊าบบบ อยากเห็นรอยยิ้มของปู้จายคนนี้ไวๆ จากคุณ : ยูเคluvken - [ 30 ต.ค. 49 22:50:51 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ขอบคุณสปอนเซอร์ใจดี คุณ ยูเคluvken Be_Chorus gokikung ขอบคุณที่อินและเอาใจช่วยตุ้ยกันนะคะ แต่ขอเตือนนิดนึงว่า จากสถิติเวลาในการแต่งฟิคของน้องหญิงนั้น คาดว่าคงอยู่รอกันไม่ไหวหรอกค่า 5555555555 ปล.น้องปาม มีช่องให้เสียบไม่ได้เลยนะ ไม่เคยปล่อยผ่านเลย จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 30 ต.ค. 49 22:54:52 ]

ความคิดเห็นที่ 66 จะรอจนกว่าจะรอไม่ไหว-*- จากคุณ : gokikung - [ 30 ต.ค. 49 22:59:29 ]

ความคิดเห็นที่ 67 จะรอจนกว่าจะรอไม่ไหว-*- นั้งรอไปทำการบ้านไปทำไม่รู้เรื่องเลยเหอะ จากคุณ : gokikung - [ 30 ต.ค. 49 22:59:53 ]

ความคิดเห็นที่ 68 #64 ขอบคุณค่ะที่พี่ยูยังเห็น กระซิกๆ ปล.ตอนที่เขียนไปเมื่อกี้ก็มีรหัสลับฮาร์ทบีทน้า มีใครเห็นมั้ยๆ จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 30 ต.ค. 49 23:08:49 ]

ความคิดเห็นที่ 69 โอ๋ๆ หนูสนใจ ต้าฟาร์มาซีค่ะพี่ รักนะแต่ไม่แสดงออก รหัสลับฮาร์ทบีทชั้น 1 กับชั้น 7 ต้า*โด่ง ป.ล. พี่นิ หนูพยายามจะแตกทู้พี่โด่งอยู่นะคะ พันทิปอืดมาก จากคุณ : ~ Ampere ^O^ ~ - [ 30 ต.ค. 49 23:14:22 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ตามอ่านฟิคอยู่ 4-5 เรื่อง สับสน 55555555555 ความมืดเริ่มครอบงำฟิค กร๊ากกกก แคปตอนวันจันทรุปราคาในบ้านเอเอฟ จากคุณ : มามะหนูเช็ดน้ำตาให้พี่โด่งเอง (palmpotter) - [ 30 ต.ค. 49 23:24:04 ]

ความคิดเห็นที่ 71 หวัดดีคับคุณ ด้วยรักและปลาทู iam_vy ~ Ampere ^O^ ~ gokikung และคนอื่นที่ซุ่มอยู่ด้วย เด๋วหลังเที่ยงคืน จะกลับมาอ่านต่อคับ ตอนนี้ขอแว่บไปทำภารกิจลับก่อน แฮะๆๆ ปล. จะรอจนกว่าจะรอมะไหวละกัน คืนนี้กะไม่นอน อิอิอิ จากคุณ : Be_Chorus - [ 30 ต.ค. 49 23:26:37 ]

ความคิดเห็นที่ 72 #68 พี่โด่งร้องไห้อยู่ชั้น เจ็ด!! จากคุณ : palmpotter - [ 30 ต.ค. 49 23:27:41 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ถูกต้องค่า คือนายต้าเค้ากดชั้น 1 ไง เพราะเค้า V1 ฮ่าๆๆๆ ถ้าต้าเฉลียวใจซักนิดว่าพวกเรากำลังเล่นรหัสลับอยู่ อาจจะกดชั้น 7 มาเจอพี่โด่งก็ได้ ตอบถูกทั้งน้องแอมน้องปามนะค้า แหมๆ สมองน้องๆช่างไวว่องปานขมองลิง #70 ที่เกิด ปามมี่อมจันทร์น่ะ ใช่มั้ยคะ จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 30 ต.ค. 49 23:40:22 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ปามมี่อมหัวใจพี่โด่ง!!! จากคุณ : เอ๊ะ หรือราหู (palmpotter) - [ 30 ต.ค. 49 23:44:47 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ตามมาอ่านต่อค่ะ   T___T บีบคั้นหัวใจเหลือเกิ๊นนนน ชอบโด่ง..รักตุ้ย เศร้าจายจริง ๆ จากคุณ : BOOKBANK - [ 31 ต.ค. 49 00:06:49 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ง่า ใครต่อนะ พี่ ญป่ะ ยู๊วฮู มาได้แล้ววววววววววววว จากคุณ : palmpotter - [ 31 ต.ค. 49 00:49:52 ]

ความคิดเห็นที่ 77 มาลงชื่อว่าตามอ่านอยุ่ค่ะ .. yดี ชอบๆๆๆๆๆ .. อิอิ ^^ อ่านตุ้ยโด่งในคห.48 เกือบน้ำตาร่วงแน่ะ แถมมีเรื่อง 8*5 อีก ถึงจะเป็นฉากเล็กๆ น้อยๆ ก็ดีใจแล้วอ่ะ เพราะ เพิ่งเป็นฟิคเรื่องแรกที่มีอ่ะ ฮือๆๆ T________T จากคุณ : Cz-da-WerL - [ 31 ต.ค. 49 01:02:23 ]

ความคิดเห็นที่ 78 พันทิปอืดดดดดดดดดดดด กว่าจะเข้าได้ รหัสลับเพียบเชียว อิอิๆๆ งึมงำ สงสารพี่โด่งจัง จากคุณ : [Zonic] - [ 31 ต.ค. 49 01:04:24 ]

ความคิดเห็นที่ 79 เสร็จภารกิจการเป่าเทียนวันเกิดตัวเองละ ตอนนี้มาเฝ้ารออ่านต่อละคับ ^________^ จากคุณ : Be_Chorus - [ 31 ต.ค. 49 01:24:34 ]

ความคิดเห็นที่ 80 เย้ยยยยย วันนี้วันเกิดพี่บีหรอคะ [ขอเรียกว่าพี่บีตามพี่ปาล์มเลยล่ะกันนะคะ] Happy Birthday นะคะ มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆน้า ^____________________________^@ แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 49 01:35:50 จากคุณ : ~ Ampere ^O^ ~ - [ 31 ต.ค. 49 01:34:41 ]

ความคิดเห็นที่ 81 #79 อ้าว วันนี้วันเกิดคุณ Be_Chorus เหรอคะ เกิดวันเดียวกะซาร่า (ในเรื่อง) เลยนี่คะ โอ้วววว ต้องหาอะไรมาสมนาคุณสปอนเซอร์หน่อยแล้ว แต่ก่อนอื่น แฮปปี้เบิร์ทเดย์นะคะ นี่เค้กมูสสตอร์เบอรี่ ที่นายโด่งกะนายตุ้ยเค้าทำค่ะ ตัดแบ่งออกมาชิ้นนึง เอ้า อ้ำ จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 ต.ค. 49 01:37:59 ]

ความคิดเห็นที่ 82 #81 ได้ข่าวว่าซาร่าเกิดวันปิยะไม่ใช่หรอคะ เอ๊...ใครเขียนหว่า 5555+ แซวแก้ง่วง ระหว่างรอพี่หญิง Edit เลยเส้นตายยยยยมาแล้นนี่นา โฮะๆ นับจาก #57 แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 49 22:43:42 แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 49 01:46:06 แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 49 01:45:31 จากคุณ : พี่โด่งไม่รักกกกกกก (~ Ampere ^O^ ~) - [ 31 ต.ค. 49 01:44:28 ]

ความคิดเห็นที่ 83 พี่บี เบิร์ดเดย์ๆ มีความสุขมากๆ ว่าแต่ วันเกิดรอบที่เท่าไหร่คะเนี่ย 555 จากคุณ : palmpotter - [ 31 ต.ค. 49 02:02:11 ]

ความคิดเห็นที่ 84 #80 #81 อ่า ขอบคุณคับ ส่วนเค้กรอร่ามาตัดก่อนดีมะคับ อิอิอิ #82 อิอิอิ สงสัยหลงวันซะแล้ว มานั่งรอ นอนรอ ยืนรอตอนต่อไปคับ .......................................................................... Edit : #83 ไม่กี่รอบเอง เด๋วน้องปาล์มก็ตามทันแล้ว อิอิอิ แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 49 02:06:02 จากคุณ : Be_Chorus - [ 31 ต.ค. 49 02:02:48 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ตามใครบางคนมา HBD พี่บีด้วยคนค่ะ ปีที่เท่าไรแล้วเอ่ย (555) ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ แล้วก็ตั้งใจทำงานล่ะ อย่าไปแอบงีบเช้าๆ อีกนะ ^ ^ ปล.ฟิคท่าทางน่าสนุก แปะไว้ก่อน เดี๋ยวไปตามอ่านนะคะ แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 49 02:15:34 จากคุณ : ฝนเอง (Diagonal) - [ 31 ต.ค. 49 02:06:58 ]

ความคิดเห็นที่ 86 นานมาก-*- จากคุณ : iam_vy - [ 31 ต.ค. 49 02:14:30 ]

ความคิดเห็นที่ 87 เมื่อประตูลิฟท์เปิดออก ต้ารีบวิ่งตรงไปบริเวณที่รอรถแท็กซี่ข้างๆ ป้อมยามทันที แต่ไม่เจอโด่ง ทำไมหละ ทั้งๆที่เค้าก็ลงลิฟท์ตามมาติดๆ หรือโด่งจะเรียกแท็กซี่กลับไปแล้ว ไม่น่าจะเป็นอย่างนั้น ด้วยความที่ต้าเป็นคนรอบคอบ เค้าจึงสอบถามกับยามที่ป้อมข้างๆ แต่ก็ถูกปฏิเสธกลับมาว่าไม่เคยเห็นผู้ชายลักษณะแบบนั้น ลงมาจากลิฟท์ “เป็นไปไม่ได้ นี่เราคลาดกับโด่งอีกแล้วรึ” ต้ากัดฟันกรอด ที่แผนการมาสะดุดเอาในเวลาแบบนี้ “อ้อ.. แต่เห็นอยู่คนนึงนะ ที่แบบอย่างที่คุณว่าน่ะ” ยามคนเดิมพูด ต้ารีบหันกลับไปถามต่อทันทีด้วยสีหน้าร้อนรน “อ้าวแล้วไหนเมื่อกี๊ว่าไม่เห็น เค้าอยู่ไหน” “ เออ.. ผมเพิ่งทันสังเกตน่ะครับ ผู้ชายลักษณะแบบที่คุณว่า...” ยามชี้นิ้วไปที่โทรทัศน์จอเล็กเครื่องหนึ่งในบรรดาอีกหลายเครื่องที่วางอยู่อย่างเกรงๆ ต้าชะโงกหน้ามองตามไปทันที... ....กล้องวงจรปิด!! ภาพที่เห็นคือ โด่งที่นั่งชันเข่าอยู่ตรงบันใด และคนข้างๆก็ไม่ใช่ใครอื่น “ไอ้ตุ้ย!!” ต้าโกรธมากจนเห็นเส้นเลือดขึ้นที่หน้า “อยู่ชั้นไหน” ยามยืน งง เพราะกำลังพล่ามเรื่อง ขิงก็ราข่าก็แรง ตอนจบให้ต้าฟังอยู่ว่ามัน มันส์แค่ไหน แต่ต้องรีบละล่ำละลัก บอกไป เมื่อเห็นแววตาหาเรื่องปรากฏบนใบหน้าผู้ถาม “ชะ ชั้นเจ็ด ครับ” เมื่อรู้ว่าเป็นชั้นอะไร ต้าก็รีบวิ่งกลับไปที่ลิฟท์ทันที “กรูอุตส่าห์วางแผนการมาซะดิบดี ไม่มีทางให้ ไอ้ตุ้ย ที่โผล่มาจากไหนไม่รู้ชิงตัดหน้าไปได้หรอก” ต้า ส่งเสียงลอดไรฟันที่ขบกันอยู่นั้นด้วยความโกรธ *******************   “พี่ก้อ ไปกับยัยนี่มาหรอคะ” มิ้นถามแม้จะวางน้ำเสียงปกติ แต่ใบหน้าของเธอไม่ได้แสดงออกอย่างนั้น “ใช่... พี่ไปเลี้ยงฉลองวันเกิดกับ ร่า” น้ำเสียงธรรมดาที่ตอบกลับมาทำให้มิ้นต้อง อึ้งกลับไปอีกครั้ง กับความงี่เง่าของตัวเอง ...รู้ทั้งรู้ว่าคำตอบมันคืออะไร ก็ยังจะถามมันออกไปอยู่ได้... มิ้นหลบสายตาไปทางอื่น ไม่รู้ว่าทำไมต้องเสียใจขนาดนี้... ฝ่ายซาร่าเองก็อึ้งกับคำตอบนั้นไม่แพ้กัน คำตอบ... ที่ย้ำชัดความผิดของเธอ ซาร่ารีบหันเดินออกจากห้องทันที แต่ถูกก้อคว้ามือไว้... “เดี๋ยวร่าจะไปไหน” “ร่า... ร่าจะไปหาพี่โด่ง” “ไปทำไม... ดึกป่านี้แล้วด้วย” ก้อไม่อยากให้ ร่ากับโด่งคืนดี กัน เค้าไม่ใช่คนใจกว้างขนาดนั้น ...เค้าปล่อยให้คนที่เค้ารัก ไปรักคนอื่นไม่ได้... “พี่ก้อปล่อย ร่านะ.. ร่าจะไปหาพี่โด่ง” “ไม่พี่ไม่ให้ ร่า ไป” “เฮ้ย... ปล่อยมือจากแฟนพี่ชายกรู” บอยที่สูงกว่าก้อเป็นสิบเซน เงยหน้าจิกสายตาลงต่ำ ก่อนจะพูดสั่งเสียงดัง “เดี๋ยวนี้” ก้อมองแววตานั้นอย่างไม่กล้าหลบสายตารู้สึกอึดอัดในหน้าอกเหมือนหายใจไม่ออก ....แต่ถึงกระนั้นเค้าก็ยังจับมือซาร่าไว้แน่น บอยเดินเข้ามาใกล้ ก่อนจะเสยหมัดขวา เข้าไปที่ปลายคางของผู้ที่ยืนจ้องหน้าอยู่ หมัดเดียวส่งก้อลงไปนอนสลบทันที!! “กรี๊ดดดดดดดดดดดดด... นี่ไอ้จิ้งเหลน นี่แกทำบ้าอะไรห๊ะ!?” มิ้นแว๊ดใส่บอย ก่อนจะรีบลงไปนั่งดูสภาพของก้อ “เธอน่าจะขอบใจชั้นมากกว่านะ...” บอยพูดตอบมิ้น โดยที่สายตายังคงมองตามซาร่าที่เมื่อหลุดจากก้อได้ ก็วิ่งออกไปจากห้อง ชั่ววูบนึง ที่มิ้นรู้สึกว่า.... บอยทำเพื่อเธอ..... ซาร่ายืนรอลิฟท์แต่ยังไม่มา บอยที่วิ่งตามออกมาปราดเข้ามาฉุดมือเอาไว้ “นี่เธอคิดจะไปไหน” “ร่าจะไปหาพี่โด่ง...” “ไปหา... เธอจะไปหาพี่โด่งอีกทำไม” “นี่บอย.. บอยกำลังเข้าใจร่าผิดนะ... ร่ากับก้อ ” “ทำไม... ภาพมันก็ฟ้องออกขนาดนี้” บอยพูดใส่หน้า อย่างเย้ยหยัน “เพี๊ย!!” ...เสียงฝ่ามือตบลงไปบนหน้าหนุ่มบอยเต็มแรง “อย่ามาดูถูกกันนะ” ซาร่าตะโกนว่า ทั้งน้ำตา เธอรู้ว่าเธอผิด แต่นั่นก็ไม่ใช่สาเหตุที่บอยจะมาพูดดูถูกเธอเช่นนี้ แรงตบของผู้หญิงตัวเล็กๆ ทำได้เพียงกระตุ้นความโกรธของอีกฝ่ายเท่านั้น... บอยใช้สองมือใหญ่แข็งแรงนั่น คว้าตัวซาร่าเข้ามาใกล้ ก่อนจะพูดใส่เสียงดัง “เธอรู้มั้ย ว่าพี่โด่งเค้ารักเธอแค่ไหน คิดว่าคนที่ไม่เคยตื่นก่อนเจ็ดโมงได้ซักครั้ง จะกะวีกะวาด ลุกขึ้นมาเตรียมงานตั้งแต่ตีห้าเค้าทำเพื่อใคร แล้วไอ้ต้นไม้บ้าบออะไรนั่นอีก พี่โด่งไม่ถนัดงานศิลปะเธอก็รู้ แต่ต้องมานั่งประดิษฐ์ประดอยทำของมาตกแต่ง หลังคดหลังแข็งนั่งทำเหมือนคนบ้า คิดว่าเค้าทำเพื่อใคร” บอยเป็นคนอารมณ์ร้อนเมื่อถูกทำให้โกรธเค้าจึงใส่ไม่ยั้ง มือที่จับต้นแขนน้อยๆนั่น บีบแรงขึ้น ก่อนจะปล่อยออกไปเหมือนโยนทิ้ง ซาร่ายืนนิ่งสะอึกสะอื้น เธอพูดอะไรไม่ออก “แล้วนี่คงยังไม่เห็นเค้กล่ะสิ” คำถามเยาะของบอย ทำให้ซาร่าต้องมองตามตาโต ...เค้กที่มิ้นพูดถึง “พี่โด่งเค้าทำเค้กไว้ให้เธอ... เค้ากะจะให้เธอเซอร์ไพส์ แต่ไม่นึกว่าจะกลายเป็นพี่โด่ง ที่เซอร์ไพส์ซะเองน่ะ” บอยยังคงใช้น้ำเสียงเยาะเย้ย ซาร่าเสียใจกับเรื่องที่ได้ยินทั้งหมด เธอพยายามประคองตัวเองให้ตั้งตรง เพราะถ้าก้มไปข้างหน้าแม้เพียงนิด นิดเดียวเท่านั้นก็อาจจะทรุดลงไปกับพื้นก็ได้ ...น้ำตายังคงไหลไม่หยุด แล้วประตูลิฟท์ก็เปิดออก คนที่ยืนอยู่ในลิฟต์ก็คือ... ต้า!? “อ้าว.. บอย ซาร่า ทำไมมาอยู่กันตรงนี้” ต้าทักด้วยน้ำเสียงแปลกใจ แต่แทนที่จะได้คำตอบ ซาร่ากลับรีบโพล่งถามออกไป “พี่ต้า..แล้วพี่โด่งล่ะคะ พี่โด่งล่ะพี่” ต้าที่ยังคงยืนกดประตูลิฟท์ให้ค้างไว้  มองหน้าบอยและซาร่า ก่อนจะตอบ “อยู่ชั้นเจ็ด พี่กำลังจะมาตาม ร่า ไปหาโด่งมันพอดี” เมื่อซาร่าได้ฟังดังนั้นก็ใช้สองมือปาดน้ำตา ปรากฏรอยยิ้มน้อยๆ พร้อมกับรีบก้าวยาวๆ เข้าลิฟท์ไปทันที “บอยล่ะ ไปด้วยกันมั้ย” “ไม่ล่ะพี่ ผมไม่อยากยุ่ง” บอยตอบห้วนๆ ...ประตูลิฟท์เลื่อนปิดช้าๆ ( ภายในลิฟท์ ) ************************* “พี่ต้า... พี่ต้าต้องช่วยร่านะ ช่วยร่าอธิบายเรื่อง พี่ก้อ” ซาร่าอ้อนวอนทั้งน้ำตานองหน้า “เฮ้อ ~~~ ” ต้าแสร้งทำเป็นหนักใจ เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายดูมีท่าทีไม่เข้าใจจึงพูดต่อ “พี่น่ะ อยากช่วยเราหรอกนะ แต่ที่ร่าไปกับก้อวันนี้ มันไม่เกี่ยวกับที่พี่บอกให้ช่วยมิ้นนี่” ซาร่าชะงักกับคำตอบที่เธอเถียงไม่ได้ “อีกอย่างตอนนี้ โด่งมันกำลังโกรธมาก ถ้าให้มันรู้ว่า นี่ไม่ใช่ครั้งเดียวที่ ร่าไปกับไอ้ก้อ มีหวังยิ่งโกรธหนัก” ซาร่าจ้องหน้าต้าไม่กระพริบ น้ำตายังคงไหลเอ่อ  ต้าเองก็มองกลับมาที่ซาร่าพร้อมส่งยิ้มอย่างอ่อนโยน “แล้วยิ่งถ้า ร่าไปบอกว่าเป็นพี่ ที่ไปขอร้องให้ร่าช่วย คราวนี้โด่งก็จะพาลโกรธพี่ไปด้วย แล้วใครจะช่วยเกลี่ยกล่อมโด่งให้คืนดีกับร่าล่ะ ตุ้ยมันก็ไม่ยุ่งอยู่แล้วเรื่องคราวก่อนมันก็เกือบทำให้ร่ากับโด่ง เลิกกันแล้วไม่ใช่หรอ ก็เหลือพี่นี่แหละที่พอจะพูดให้ไอ้โด่งมันเชื่อได้” คำพูดที่ฟังมีเหตุผลน่าเชื่อถือนั่น ประกอบกับสภาพจิตใจในตอนนี้ของซาร่า   เหมือนเป็นการล้างสมองว่าไม่มีใครช่วยซาร่าได้เลย นอกจาก ...ต้า ต้าเอื้อมมือมาโอบกอดซาร่าไว้ เหมือนเป็นการปลอบ ซาร่าเองก็ไม่ได้ขัดขืน อาจเป็นเพราะตอนนี้เธอเองก็ต้องการใครซักคนเช่นกัน ....ซาร่าคือไพ่ใบสุดท้าย ที่ต้ายังเหลืออยู่ในมือ ต้องใช้ให้เป็นประโยชน์ที่สุด.... ตอนนี้... คู่แข่งที่เค้าต้องกำจัดให้พ้นทาง ไม่ใช่แค่ซาร่าเท่านั้น หากแต่ยังมี ‘ตุ้ย’ อีกคน!! ***************************** ประตูลิฟท์เลื่อนเปิดที่ชั้นเจ็ด ต้ากระซิบบอกร่าก่อนที่ทั้งคู่จะเดินออกไป “ร่า... อยู่เฉยๆ นะไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น เดี๋ยวพี่จัดการเรื่องทั้งหมดเอง” โด่งยังคงนั่งกุมขมับก้มหน้า พื้นปูนตรงหน้า ด่างเป็นรอยหยดน้ำตา ตุ้ยที่นั่งอยู่ข้างก็มีสีหน้าโศกเศร้าไม่แพ้กัน ต้าเห็นซาร่าที่ยังมีท่าทีอึกอัก ก็ชิงเรียกชื่อก่อน “โด่ง” เสียงเรียกทำให้โด่ง และตุ้ยค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมอง ....ซาร่า ดวงตาที่พร่าเลือนไปด้วยน้ำตาของโด่ง มองไปที่ซาร่า เค้าอยากจะวิ่งเข้าไปกอดเธอซะเดี๋ยวนี้ แต่เหตุการณ์ในวันนี้มันเกินกว่าจะเข้าใจเป็นอื่น โด่งตวัดสายตากลับมามองพื้น กลั้นอารมณ์ “มาทำไม... อยากอยู่กับมันนักไม่ใช่หรอ ไอ้ก้อน่ะ” โด่งพยายามเข้นเสียง ซาร่าทำท่าจะพูดตอบ แต่ต้าห้ามไว้ “โด่งใจเย็นๆสิ ซาร่าเค้ามาง้อ แล้วนี่ไง” ต้าทำเป็นพูดไกล่เกลี่ย “พอเลยต้า ...ขนาดนี้แล้ว โด่งใจเย็นไม่ไหวหรอก” ตุ้ยนั่งฟังเงียบไม่พูดอะไร เพราะเค้ารู้สึกว่าไม่ควรเข้าไปยุ่ง แต่ต้ากลับทำตรงกันข้าม “โด่ง...โด่งพูดเหมือนไม่รัก ร่าเค้าแล้วอย่างงั้นแหละ” “ใช่ โด่งไม่ได้รักผู้หญิงคนนี้แล้ว เพราะงั้นถึงได้ยกให้ไอ้ก้อมันไง” เสียงขรึมที่พูดกลับมาโดยไม่มองหน้านั้นทำให้ทั้งตุ้ยและซาร่าตกตะลึง แต่ต้ากลับมีสีหน้าปกติ นั่นเป็นเพราะเค้าคาดไว้ก่อนล่วงหน้าแล้วนั่นเอง... โด่งลุกขึ้นยืนปัดฝุ่นที่เปื้อนกางเกงออก พยายามวางสีหน้าให้ปกติที่สุด เค้าต้องการไปจากที่นี่ เค้ายังไม่พร้อมที่จะคุยกับซาร่าตอนนี้ มีแต่จะยิ่งสร้างความรู้สึกไม่ดีให้กัน ....และนั่นต้าเองก็รู้ดี “นี่โด่งพูดจริงหรอ โด่งจะเลิกกับ ร่างั้นหรอ” ต้าแสร้งทำจริงจัง แต่ก็เพื่อกดดันให้โด่งตอบ ตุ้ยถลาเข้ามาหาต้าเพื่อที่จะให้ต้าหยุดพูด แต่สายไปซะแล้ว... โด่งหันไปมองทางทุกคน ก่อนจะมองไปที่ซาร่าที่ยืนสะอึกะอื้นตาแดงอยู่ไม่ไกล “ต่อไปนี้ไม่ต้องมาเจอกันอีกแล้วนะ” โด่งพูดด้วยน้ำเสียงและท่าทีปกติ ก่อนจะเดินผ่านไหล่ซาร่าไปยังประตูลิฟท์ที่เปิดพอดี ซาร่าทรุดตัวลงนั่งกับพื้นเพราะว่ามันยืนไม่ไหวแล้ว ....ไม่ไหวแล้วจริงๆ จากคุณ : iam_vy - [ 31 ต.ค. 49 02:18:39 ]

ความคิดเห็นที่ 88 #85  Thank u น้องฝน รอฟิคฝนเหมือนกัน เค้าบอกมาว่าฟิคฝนต้องร้องเพลงรอด้วย อิอิอิ มือใหม่เพิ่งจะหัดรอ . . . . . (ยืมเพลงที่อุ้มแปลงมาร้องแซวนะ อิอิอิ) ปล.ไม่ต้องแอบงีบแล้ว เพราะตอนนี้ว่างงานโลด 555+ จากคุณ : Be_Chorus - [ 31 ต.ค. 49 02:19:13 ]

ความคิดเห็นที่ 89 เอ่อ...ช่วยด้วยยยยยยยยยย หนูโดนระเบิดปรมาณู กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด ทำใจไม่ได้ พี่โด่ง โอ้ยยยยยย ป.ล. เดี๋ยวจัดต่อเลยนะคะ อารมณ์ค้าง ไม่น่าจะเกิน 2 ชั่วโมง *_* อยากเปลี่ยนกะมั่งง่ะ ได้ตอนเกือบเช้าทู๊กกกกที จากคุณ : ~ Ampere ^O^ ~ - [ 31 ต.ค. 49 02:28:32 ]

ความคิดเห็นที่ 90 แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะคะพี่บี(ทำเนียนเรียกชื่อ หุหุ) มีความสุขมากๆค่ะ ไม่ว่าตั้งใจทำอะไรอยู่ ขอให้ประสบความสำเร็จนะคะ เฮงๆ รวยๆ พี่ จากคุณ : iam_vy - [ 31 ต.ค. 49 02:30:51 ]

ความคิดเห็นที่ 91 น้อง ญ ใจร้าย โอ๊ย สะเทือนใจต่อเนื่อง น้องแอมช่วยพี่ด้วย ตอนหน้าขอให้ได้หายใจบ้างนะ จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 ต.ค. 49 02:32:06 ]

ความคิดเห็นที่ 92 #89 น้องแอม ถ้าวันไหนตื่นเข้าทู้ก่อนพี่ ก็ลัดคิวแต่งได้เลยนะ ปล. เกลียดต้าว่ะ จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 ต.ค. 49 02:35:33 ]

ความคิดเห็นที่ 93 แอม ด่วนนนนนนนนน ด่วนนนนนนนนนนนนนนนน สงสารร่า สงสารพี่โด่ง ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก พี่โด่งถ้าอยากหาแฟนใหม่ ปามว่างนะคะ จากคุณ : palmpotter - [ 31 ต.ค. 49 02:37:11 ]

ความคิดเห็นที่ 94 พี่นิ เกลียดพี่ต้าโด้ย ใจร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เชอะ จากคุณ : นี่เองเหตผลที่ปามมี่บอกเลิกต้า (palmpotter) - [ 31 ต.ค. 49 02:38:23 ]

ความคิดเห็นที่ 95 วันนี้ทำเพลินๆ ได้อีกรูป เพื่อนพระเอกผู้แสนดี จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 ต.ค. 49 02:40:37 ]

ความคิดเห็นที่ 96 #87 ฟิคโฮก โศกนาฏกรรม T___T อ่านละโศกอีกรอบ กำลังฟังเพลงเศร้าอยู่ด้วย งั้นจัดเพลงประกอบตอนไปอีกรอบละกัน เผื่ออิน http://www.savefile.com/files/198857   Password : Zarche_be     นะคับ จากคุณ : Be_Chorus - [ 31 ต.ค. 49 02:42:02 ]

ความคิดเห็นที่ 97 #92 #95 ชอบบบบบบบบบบบบบ พี่นิๆๆๆ จัดคลับซี๊ด(~อ้า)มาเร็วๆนะคะ จากคุณ : iam_vy - [ 31 ต.ค. 49 02:57:13 ]

ความคิดเห็นที่ 98 แง๊ว แอม มา อ๊ะ ยาง จากคุณ : palmpotter - [ 31 ต.ค. 49 02:58:32 ]

ความคิดเห็นที่ 99 #97 โนๆ พี่ขอยึดอำนาจ ขอตั้งว่า โด่ง ฟิตเนส จะได้เข้าพวกกับของ ต้า ตุ้ย จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 ต.ค. 49 03:04:27 ]

ความคิดเห็นที่ 100 #99 เผด็จการรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร แต่หนูชอบ ง่ายๆดี 5555 จากคุณ : palmpotter - [ 31 ต.ค. 49 03:10:18 ]

ความคิดเห็นที่ 101 #99 โอเคค่ะพี่ กระ6 กระ6 จากคุณ : iam_vy - [ 31 ต.ค. 49 03:10:31 ]

ความคิดเห็นที่ 102 #101 กระตูน กระตูน โอ๊ว พี่หญิงชอบดูกาตูนด้วยนี่เอง อืมๆๆ เก็บไว้เป็นความรู้ จากคุณ : แก้หน่อยเจ๊ (palmpotter) - [ 31 ต.ค. 49 03:11:32 ]

ความคิดเห็นที่ 103 น้องๆ กลับทู้บ้านเรา!!! จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 ต.ค. 49 03:16:33 ]

ความคิดเห็นที่ 104 #102 กระหก!! จากคุณ : iam_vy - [ 31 ต.ค. 49 03:19:49 ]

ความคิดเห็นที่ 105 #104 อ้าวหกก็เช็ดเด้ จากคุณ : ชงเองตบเอง-น้องปามมะเกทมุข (iam_vy) - [ 31 ต.ค. 49 03:30:58 ]

ความคิดเห็นที่ 106 มากางเต๊นท์นอนรอตอนต่อไป  หาว. . . . . . จากคุณ : ตอนต่อไปจะเศร้าโศกขนาดไหนเนี่ย (Be_Chorus) - [ 31 ต.ค. 49 03:32:29 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ชงอะไรอ่ะพี่ อร่อยป่ะ แบ่งบ้างดิ จากคุณ : palmpotter - [ 31 ต.ค. 49 03:40:02 ]

ความคิดเห็นที่ 108 #107 ชงโค เป็นไม้ผลัดใบขนาดเล็ก ความสูงประมาณ ๕– ๑๐ เมตร มีถิ่นกำเนิด ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ขึ้นในป่าโปร่งผสมนิยมนำปลูกประดับตามอาคารสถานที่ต่างๆ เพราะลำต้นมีลีลาที่งดงาม และดอกที่สวยงามคล้ายดอกกล้วยไม้ กลีบดอกสีชมพู ออกดอกหลังจากที่ใบใหม่ผลิแล้ว คือหลังเดือนเมษายน ใบเป็นใบเดี่ยว รูปหัวใจปลายทู่และเว้าลึกมองดูคล้ายใบแฝดติดกัน ผลัดใบในฤดูหนาวระหว่างเดือนพฤศจิกายน ถึง เดือนธันวาคม แตกใบใหม่ประมาณเดือนเมษายนถึงพฤษภาคม ต้นชงโคเป็นต้นไม้ที่ปลูกง่ายเจริญเติบโตได้ดีในดินทั่วๆไป จากคุณ : iam_vy - [ 31 ต.ค. 49 03:53:05 ]

ความคิดเห็นที่ 109 จะเอาคู่นี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : palmpotter - [ 31 ต.ค. 49 03:55:33 ]

ความคิดเห็นที่ 110 #108 งืมมม แล้วโคเนื้อ หรือโคนม คะพี่ จากคุณ : palmpotter - [ 31 ต.ค. 49 03:56:19 ]

ความคิดเห็นที่ 111 #110 เง้อออ... มีแต่โคธีรเดช จากคุณ : iam_vy - [ 31 ต.ค. 49 04:06:16 ]

ความคิดเห็นที่ 112 ง่ะแล้วคนนี้อ่ะ จากคุณ : เคนต้องอยู่กับหน่อยสิ (palmpotter) - [ 31 ต.ค. 49 04:09:35 ]

ความคิดเห็นที่ 113 #112 เย้ยยย... นั่นมัน หน่อย ปวัญรัตน์ จากคุณ : เหมี่ยวล่ะกลุ้ม-*- (iam_vy) - [ 31 ต.ค. 49 04:15:39 ]

ความคิดเห็นที่ 114 เมี๊ยว!! จากคุณ : ไม่ใช่หน่อย (palmpotter) - [ 31 ต.ค. 49 04:19:38 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ฟิคมาเกิดเรื่องแบบศึกชิงนางแบบนี้แย่เรยเนอะ ใครมันคิดฟะ จากคุณ : iam_vy - [ 31 ต.ค. 49 04:21:03 ]

ความคิดเห็นที่ 116 #114 อ่อ... คนนั้นน่ะเอง จากคุณ : เจี๊ยบเหมียว(แอบอ้าง) (iam_vy) - [ 31 ต.ค. 49 04:24:28 ]

ความคิดเห็นที่ 117 ยอมรับว่า ยิ่งใกล้เช้า ก็ยิ่งหมดมุกทำรูป เด็กๆ ร่าเริงกันจังวุ้ย จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 ต.ค. 49 04:25:14 ]

ความคิดเห็นที่ 118 คิดดู น้องหญิงทำพี่สะเทือนใจจนทำรูป โด่ง ฟิตเนส ไม่ลงเลยทีเดียว เฮ้อ พระเอกนางเอกยังไม่มีรูปงามๆเลย จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 ต.ค. 49 04:26:52 ]

ความคิดเห็นที่ 119 มิ้นน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกก จากคุณ : palmpotter - [ 31 ต.ค. 49 04:27:28 ]

ความคิดเห็นที่ 120 ภาพข่าว ***************** นักล่าฝัน อินจัดกับฟิค(มั่ว)มั่ว(ฟิค)~*รหัสลับฮาร์ทบีท~ ชกต่อยแย่ง ซาร่า ...ก้อหนุ่มโรเซอร์ติกง้างหมัดใส่ไปที่หน้าหนุ่มโด่ง ว๊ากกกกกม่ายยยยย จากคุณ : iam_vy - [ 31 ต.ค. 49 04:35:42 ]

ความคิดเห็นที่ 121 ..พี่หญิงหายไปทำไอ้นี่มานี่เอง555.. จากคุณ : palmpotter - [ 31 ต.ค. 49 04:36:42 ]

ความคิดเห็นที่ 122 มิ้นน่าร๊ากกกกกกกกกก กระต่ายมิ้น จากคุณ : iam_vy - [ 31 ต.ค. 49 04:39:44 ]

ความคิดเห็นที่ 123 #121 พี่โด่งอารมณ์ดีจริงๆ โดนต่อยยังยิ้มอยู่เรยย จากคุณ : iam_vy - [ 31 ต.ค. 49 04:41:20 ]

ความคิดเห็นที่ 124 เพียงแค่ร่างบางทรุดตัวลงนั่งกับพื้น ตุ้ยก็ถลาเข้าไปประคองไว้อย่างตกใจ หัวใจที่เคยเข้มแข็งเหมือนจะถูกแยกออกเป็นสองส่วน... ...คนหนึ่งคือเพื่อนรัก อีกคนคือน้องสาวแท้ๆ... คนที่เขารักทั้งสองคนเคยมีความรักให้แก่กันมากมาย มากจนบางที...ตุ้ยก็ยังนึกอิจฉา...แต่เมื่อถึงวันนี้ วันที่ทั้งคู่ผิดใจกันอย่างรุนแรง เขากลับทนไม่ได้ ให้เขาเจ็บช้ำเอง ยังจะดีเสียกว่าต้องทนเห็นคนที่รักเจ็บ ร่างบางสะอื้นจนตัวโยนอยู่ในอ้อมแขนเขา... เสื้อยืดสีเข้มที่ตุ้ยใส่เปรอะไปด้วยคราบน้ำตาจากคนสองคน น้ำตาของซาร่าหยดซ้ำลงบนตำแหน่งเดียวกับน้ำตาของโด่ง ตอกย้ำให้ตุ้ยยิ่งเจ็บปวด... ตุ้ยเงยหน้ามองผ่านต้าไปที่ลิฟท์ เป็นห่วง...ตุ้ยเป็นห่วงโด่งไม่น้อยไปกว่าซาร่าเลย เขาหันมองต้าที่ดูไม่ทุกร้อนใดๆ ไม่ได้ออกวิ่งตามโด่งไปอย่างตอนแรกอีกแล้ว ตุ้ยเดาว่าต้าก็คงคิดเหมือนเขา ในเวลานี้มันเกินที่จะปลอบกันได้แล้ว โด่งคงอยากอยู่คนเดียว ตุ้ยได้แต่หวังว่าเวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น ต้าละสายตาจากซาร่ามามองตุ้ย เพียงแค่สบตา...ต้าก็รีบคุกเขาลงนั่งข้างๆซาร่า ช่วยปลอบเธอตามเขา แปลก...ต้าดูแปลกไปจากเมื่อก่อนมาก บางทีตุ้ยเองก็รู้สึกว่าต้ามีอะไรในใจที่ปิดบังไว้ แต่เพราะในเวลานี้...เรื่องราวมากมายทำให้ตุ้ยอ่อนล้าเกินกว่าจะระแวงใครอีก ไม่ว่าต้าเปลี่ยนไปอย่างไรก็ตาม...ตุ้ยก็ยังเห็นอีกฝ่ายเป็นเพื่อนเสมอ “ต้า...ตุ้ยฝากร่าก่อนนะ” ตุ้ยลูบผมคนที่ยังไม่หยุดร้องไห้ก่อนจะกระซิบบอกเบาๆ “เดี๋ยวมีมานะร่า...แป๊บเดียว” “จะไปตามโด่งหรอ...” คำถามของเพื่อน หยุดตุ้ยเอาไว้ เขาหันมองหน้าต้าอยู่ชั่วนาที ไม่ยอมตอบอะไร ก่อนจะผละจากไป ตุ้ยเดินเลยลิฟท์ไป เขาก้าวเร็วๆกลับไปที่ห้องตัวเอง ข้าวของที่เตรียมไว้สำหรับงานวันเกิดน้องสาวกระจยเกลื่อนเต็มพื้นห้อง มิ้นท์กำลังทำแผลให้ก้ออยู่ที่โซฟา โดยมีบอยที่ยืนมองด้วยสายตารำคาญอยู่อีกมุมห้อง “ก้อ...ไปโดนอะไรมา” คนถูกถามตวัดสายตามองตุ้ย กำลังจากตอบ แต่ก็ไม่ทันอีกคนที่พูดขึ้นก่อน “บอยต่อยมันเอง” คนที่ถูกซาร่าฝากรอยนิ้วจางๆไว้ที่แก้มพูด ก่อนจะหันไปมองก้ออย่างกวนอารมณ์ ไม่ได้รู้สึกผิดเลยสักนิด “แล้วพี่โด่งล่ะพี่ตุ้ย” “กลับไปแล้ว” “กลับแล้ว...” บอยทวนคำตุ้ยเสียงเบา แค่มองตาเพื่อนพี่ชายเขาก็เดาได้ว่าต้องเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นแน่ ทั้งๆที่อยากจะถาม แต่บอยก็กลับนิ่ง เพราะไม่อยากจะคุยเรื่องพี่ชายต่อหน้า ‘คนอื่น’ บอยหันมองก้ออย่างแค้นใจอีกครั้ง ก่อนจะบอกลาทุกคนในห้องรวดเร็ว... เขาหันมองมิ้นแว๊บหนึ่ง...เธอยังคงตั้งใจทำแผลให้ก้ออยู่ ไม่ได้หันมองเขา บอยลอบถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องตุ้ยไป “แล้วร่าล่ะตุ้ย” ก้อเอ่ยถามอย่างร้อนใจเมื่อบอยเดินพ้นประตูไปแล้ว มือเรียวบางที่ถือสำลีเอาไว้หยุดชะงัก มิ้นลอบมองเสี้ยวหน้าก้ออย่างน้อยใจ “ร่า...อยู่กับต้า” “ก้อขอไปหาร่าได้มั้ย...” พูดแล้วเจ้าตัวก็ลุกขึ้นรวดเร็ว ปัดสำสีที่ใส่ยาไว้จนชุ่มร่วงจากมือมิ้น “อย่าเพิ่งเลย ตอนนี้น้องเรายังไม่พร้อมจะคุยอะไรทั้งนั้น ก้อกลับไปก่อนเถอะ” ในที่สุดตุ้ยก็ได้พูดสิ่งที่ตั้งใจออกไปแล้ว เขามาที่ห้องก็เพราะต้องการจะกันก้อให้พ้นไป ก่อนที่เขาจะพาซาร่ากลับมา “แต่...” “พอเถอะก้อ ถ้ารักร่าจริง ก็อย่าทำให้ร่าลำบากใจอีกเลย” คำพูดนั้นเสียดแทงเข้าไปในหัวใจสองดวงพร้อมๆกัน...หัวใจของมิ้นและก้อ “ก็ได้...” ก้อรับคำเสียงอ่อน หันไปขอบคุณมิ้นตามารยาทและเดินออกจากห้องไปโดยไม่หันมองอีก มิ้นรู้สึกร้อนผ่าวที่ขอบตา...คนที่เธอรอมาทั้งวัน ไม่เห็นเธออยู่ในสายตาเลยสักนิด มันช่างน่าน้อยใจสิ้นดี... “งั้นเดี๋ยวพี่มานะ...” คำพูดของตุ้ยที่บอกเธอก่อนจะผละออกจากห้องไปลอยผ่านหูมิ้นไปเฉยๆ ดวงตาเรียวเล็กมองออกไปนอกประตูกระจกที่เปิดสู่ระเบียงอย่างเหม่อลอย **************************** ตุ้ยพาซาร่ากลับมาที่ห้องแล้ว ต้ากับมิ้นเพิ่งกลับไปเมื่อกี้ ตุ้ยหันมองคนที่ร้องไห้จนหลับไปอย่างห่วงใย เขาห่มผ้านวมให้น้องสาว ก่อนจะเดินออกมาจัดการกับของที่เตรียมไว้สำหรับงานปาร์ตี้... มือหนาแข็งแรงหยิบลูกโป่ง ริบบิ้น พู่ ใส่ถุงขยะอย่างเหนื่อยใจ...เขาหันมองต้น ‘โด่งร่า’ ที่ตั้งอยู่อีกมุมห้อง ภาพของโด่งที่ตั้งใจทำทุกอย่างอย่างร่าเริงตลอดทั้งวันปรากฏขึ้นในความคิด ไม่รู้ป่านนี้ทางนั้นจะเป็นยังไงบ้าง   ตุ้ยคว้าโทรศัพท์มือถือกำลังจะกดเบอร์บ้านเพื่อน แต่เขาก็เปลี่ยนใจ... ...ดึกมากแล้ว...เขาไม่ควรโทรไปกวนโด่งตอนนี้... ตุ้ยวางโทรศัพท์กลับไว้บนโต๊ะตามเดิม ก่อนจะเก็บห้องต่อไปเรื่อยๆ และตอนที่กองสายรุ้งกองใหญ่กำลังจะถูกยัดลงไปในถุงขยะ กล่องของขวัญกล่องเล็กก็กลิ้งหล่นออกมาซะก่อน ฝากล่องเปิดออก สร้อยคอเส้นเล็กกระเด็นไปอีกทาง ตุ้ยหยิบมันขึ้นมา สร้อย star of david สร้อยเส้นที่โด่งใส่ติดคออยู่ตลอด เขาเตรียมมันไว้เป็นของขวัญชิ้นพิเศษอีกอย่างให้ซาร่า จี้นั้นเป็นรูปดาวหกแฉกที่เกิดจากสามเหลี่ยมสองอันซ้อนทับกันโดยหันฐานไปคนละด้าน ถูกล้อมกรอบด้วยวงกลมอีกชั้นหนึ่ง ตุ้ยเคยถามเพื่อนถึงความหมายของสัญลักษณ์นี้ โด่งบอกว่ามันคล้ายกับหยินและหยาง นั่นคือสามเหลี่ยมอันหนึ่งแทน ร่างกายและความแข็งแร็งของผู้ชาย ส่วนอีกอันแทนความอ่อนโยน นุ่มนวล ของผู้หญิง ตุ้ยคลี่กระดาษที่ถูกพับใส่ไว้ในกล่องของขวัญออกดู ‘สุขสันต์วันเกิดนะจ๊ะ สาวน้อยที่น่ารักของพี่ พี่โด่งตั้งใจจะให้สร้อยเส้นนี้กับร่าเป็นของขวัญ อยากให้ร่าเก็บรักษามันเอาไว้แทนหัวใจ...จะได้เหมือนว่าร่ามีพี่โด่งอยู่ข้างๆตลอดเวลาไง พี่อยากให้ร่าใส่มันไว้นะ จะถอดออกได้ก็ต่อเมื่อวันที่ร่าไม่รักพี่แล้ว... ซึ่งมันคงไม่มีวันนั้นหรอกใช่มั้ย 555+                                                           รักมาก                                                                                  พี่โด่ง’ ตุ้ยเก็บสร้อยใส่กล่องของขวัญ ประโยคสุดท้ายในกระดาษนั้นทำเอาเขาเจ็บไปทั้งใจ... เขาเองก็ไม่เคยคิดเลยว่าวันนี้จะมาถึง...วันที่คนที่เขารักทั้งสองคนตั้งมาผิดใจกันอย่างรุนแรง ร่างสูงลุกขึ้นพร้อมกล่องของขวัญในมือ เขาค่อยๆเปิดประตูเข้าไปในห้องน้องสาว ก่อนจะเดินเข้าไปวางกล่องของขวัญนั้นที่โต๊ะข้างเตียง ตุ้ยแน่ใจว่าซาร่าจะต้องเห็นมันในตอนเช้า บางที น้องสาวของเขาอาจจะคิดอะไรขึ้นมาได้บ้าง... ***************** เขียนไปก็ซึมไป...เรื่องไม่เดินเลย ^^" ป.ล. รูปที่จะแปะต่อไปนี้ ไม่ใช่รูปสำหรับตอนต่อไปนะคะ [แบบว่าแปะไปก็เท่านั้น จริงมั้ยพี่ๆ ^^"] รูปนี้เป็นรูปสร้อย star of david ที่แอมป์เขียนไว้ในเรื่อง ขอบคุณรูปจากพี่เจี๊บเหมียวด้วยค่า เพราะรูปนี้แท้ๆเลย ที่ทำให้นึกอยากจะเขียน ^^ แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 49 05:27:58 จากคุณ : ~ Ampere ^O^ ~ - [ 31 ต.ค. 49 04:42:56 ]

ความคิดเห็นที่ 125 ภาพข่าว ************ ฝ่ายตี๋ใหญ่หัวใจเพชร(เพิ่งตั้ง) ก็ไม่น้อยหน้า ฟันศอกใส่จัดกรามให้หนุ่มก้อใหม่เรยยทีเดียว พร้อมกับฉวยปากกาเตรียมเสียบ ว้ายยยยยยยยแย่แล้นนนนนนน จากคุณ : ขี้เกียจทำรูปแล้นเฮ้อ (iam_vy) - [ 31 ต.ค. 49 04:47:30 ]

ความคิดเห็นที่ 126 กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด มาแล้ว มาลงชื่อก่อนไปอ่าน จากคุณ : palmpotter - [ 31 ต.ค. 49 04:49:50 ]

ความคิดเห็นที่ 127 แว้กกกกกก หดหู่ยกกำลังสามเลยวุ้ย มันเป็นโรคติดต่อใช่มั้ย โห พี่ฝากความหวังไว้ที่น้องแอม ว่าจะนำความชุ่มชื้นใจมาให้พวกพี่บ้าง หดหู่ได้อีก น้อง เศร้าสุดๆ สงสารพี่โด่ง สงสารตุ้ย แงๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 ต.ค. 49 04:54:01 ]

ความคิดเห็นที่ 128 แล้วรูปต่อไปล่ะคะ?? จากคุณ : palmpotter - [ 31 ต.ค. 49 04:54:30 ]

ความคิดเห็นที่ 129 บอย - เฮ้ยพี่ก้อบอยอ่านท่อนน้องแอมแล้ว บอยว่า คืนซาร่าให้พี่โด่งเหอะ ซึ้งว่ะ ก้อ - ฮือ ฮือ ได้สิ ว่าแต่จะเอากี่เม็ด จากคุณ : ไม่ใช่ พาราเซตามอล!? (iam_vy) - [ 31 ต.ค. 49 04:57:10 ]

ความคิดเห็นที่ 130 #125 นี่รูปต่อไปนะคะ ขอโทษที่ไม่แปะแต่แรก จากคุณ : ~ Ampere ^O^ ~ - [ 31 ต.ค. 49 05:00:20 ]

ความคิดเห็นที่ 131 พี่กำลังทำรูปก้อ เสร็จแล้วจะไปนอน ต่อพรุ่งนี้เหมือนเดิมจ้า พี่จะรีบต่อให้เร็ว น้องแอมจะได้ไม่ต้องแต่งตอนใกล้เช้าดีมั้ย เอ๊ะ รึยังไงดี จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 ต.ค. 49 05:02:56 ]

ความคิดเห็นที่ 132 บอย - เฮ้ยน้องด่อง บทดีขนาดนี้ถ้ามีใครมาซื้อลิขสิทธิ์ไปทำละครดังแน่ๆ พี่เอาใจช่วย ตูน - ที่พี่บอยพูดก็จริงนะพี่ ตูนก็ได้เล่นแล้วเหลือพี่นี่แหละ โด่ง - พี่ก็พยายามเก๊กหล่ออยู่ว่ะตูน เผื่อเข้าตาผู้กำกับ จากคุณ : ผู้กำกับ (iam_vy) - [ 31 ต.ค. 49 05:04:48 ]

ความคิดเห็นที่ 133 #131 ยังไงก็ได้ค่ะพี่นิ นอนเช้าทุกวันอยู่แล้วเดี๋ยวนี้ จากคุณ : ~ Ampere ^O^ ~ - [ 31 ต.ค. 49 05:07:57 ]

ความคิดเห็นที่ 134 มาส่งรูปก่อนไปนอนค่า ฝันโด่งนะจ๊ะหนูๆ วันนี้หดหู่กันเหลือเกิน เพราะพี่โด่งไม่มาเยี่ยมนานแน่เลย รูปผิด เอาออกนะจ๊ะ แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 49 05:19:30 จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 ต.ค. 49 05:14:32 ]

ความคิดเห็นที่ 135 #132 เป็นบทสนทนาที่ได้มาจากการสัมภาษณ์โปรดิ๊วเซอร์ แต่ด้วยความที่ทางทู้ฟิคของเราฮายเทคโนโลยี สามารถเจาะข้อมูลเสียงจากรูปได้ (คุณพระช่วย!!) จึงเอามาลงให้กันอีกรอบค่ะ ******************* บอย - เมื่อวานเค้ก ไอ้น้องด่อง เล่นซะช้ำเลยนะเฮ้ย ตูน - พี่โด่ง พี่บอยส่งสายตาอาฆาตมาแหนะพี่ โด่ง - พี่บอยไม่กล้าทำอะไรพี่หรอก ตูน - เพราะไรอะพี่...!? จากคุณ : iam_vy - [ 31 ต.ค. 49 05:15:35 ]

ความคิดเห็นที่ 136 เอาใหม่ รูปก้อเมื่อกี้มีที่ผิด เหมือนเดิม ฝันโด่งจ้า จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 ต.ค. 49 05:18:29 ]

ความคิดเห็นที่ 137 โด่ง - เพราะพี่หล่อ (ตอบอย่างมั่นใจ) จากคุณ : iam_vy - [ 31 ต.ค. 49 05:19:25 ]

ความคิดเห็นที่ 138 #136 พี่ก้อทำตา เซ็กซี่อะพี่นิ ฮ่าๆๆ ฝันโด่งทุกคนค่ะ จากคุณ : iam_vy - [ 31 ต.ค. 49 05:21:24 ]

ความคิดเห็นที่ 139 งั้นแอมป์ไปนอนแล้วนะคะ ฝันโด่งค่ะ ขอโทษที่ยิ่งแต่งยิ่งหดหู่ แถมเรื่องก็ไม่ค่อยเดินเท่าไหร่...ซึม (.*.) ไปและค่ะ บ๊ายบาย เจอกันตอนสายๆ จากคุณ : ~ Ampere ^O^ ~ - [ 31 ต.ค. 49 05:23:12 ]