PANTIP.COM : C7923381 เพลงละครเวทีแบบไหนจึงจะเรีบกได้ว่าเป็น musical จริงๆได้บ้างครับ [ละครเวที]

ความคิดเห็นที่ 11

นี่คือความเห็นส่วนตัวของผมล้วนๆ เป็นการเล่าความเห็นที่ไม่สามารถนำไปเป็นสาระเพื่ออ้างอิงมาตรฐานใดๆได้ ..และผมไม่ได้พยายามบอกว่า นี่คือสิ่งที่ “ถูกต้อง” หรือ “แท้จริง” แต่อย่างใด

ละครเพลงเป็นละครเวทีอย่างหนึ่ง ละครเวทีนั้น ใช้คนจริงๆมาแสดงออกบนเวทีในมิติเวลาเดียวกับเราซึ่งเป็นคนนั่งดู ดังนั้นผมชอบให้บทและการแสดงออกขององค์ประกอบอื่นๆของละครนั้น สามารถแสดงได้ว่า ขณะนั้นเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น คนๆนั้นเป็นคนอย่างไร และอะไรทำให้เขาคิดหรือกระทำในเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้น ผ่านจากคำพูด บุคคลิค การแสดงความคิด และท่าทางที่แสดงออก เสมือนหนึ่งกับเรากำลังเฝ้ามองเหตุการณ์และตัวเขา แบบเดียวกับที่เรามองคนอื่นอยู่ในโลกของความจริง ผมมักจะชอบบทละคร ที่มีการเล่าเรื่องอย่างมีศิลปะ แนบเนียน เป็นขั้นเป็นตอน ไม่ยัดเยียด เหมือนกับเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นอยู่ต่อหน้าจริงๆ ถ้าเรื้่องใดมีการเล่าเรื่องเพียงผ่านๆแบบเร็วๆ มันก็จะดูลวกๆ ดูไม่จริง

ละครเพลงในแบบที่ผมชอบนั้นเป็นแบบที่เรียกว่า Book Musical มีลักษณะพิเศษคือ การสะท้อนเนื้อหาของบทผ่านเพลง ใช้เพลงเป็นตัวเล่าเรื่องหลัก ทั้งเรื่อง เนื้อหาความเป็นไป หรือการสะท้อนความคิด ความรู้สึก มุมมอง และความเป็นมนุษย์ของตัวละคร มีการผสมผสานเนื้อเรื่องให้เข้ากับรูปแบบของดนตรีและ Theme ของเพลงต่างๆอย่างกลมกลืนไม่กระโดดไปกระโดดมา ละครเพลงแบบนี้สามารถมีบทพูดได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นแบบร้องล้วนๆ (Sung Through ... คล้ายๆ Opera) แต่บทพูดนั้นจะถูกนำมาใช้เฉพาะตอนทีเนื้อหานั้นไม่สามารถทำออกมาเป็นเพลงได้อย่างแนบเนียนหรือมีพลัง แต่ในการเดินเรื่องหรือเล่าเรื่องส่วนที่มีสาระสำคัญหรือส่วนที่เป็นช่วงอารมณ์สูงสุดของตอนหรือของเรื่องนั้น ก็จะใช้การร้องเพลงและดนตรีเป็นเครื่องมือหลักในการเล่าเรื่องมากกว่า

ละครเพลงที่ดีไม่จำเป็นต้องดุยากหรือใช้เพลงยาก ความจริงเรื่องที่ได้รับความนิยมและที่เป็นที่ชื่นชอบของนักวิจารณ์ส่วนใหญ่ เป็นเรื่องที่มีเนื้อหาเข้าใจง่าย โครงสร้างบทไม่ซับซ้อน มีเนื้อหาไม่มากนัก และสามารถติดตามเนื้อหาในเพลงได้ไม่ยาก แต่ความประทับใจมักจะเกิดขึ้นจากการใช้ศิลปะในการผสมผสาน บทละคร เพลง ตัวละคร การแสดง การเต้น ฉาก และด้านอื่นๆ เช่น แสง สี เสียง และ Effect สร้างการเชื่อมโยงองค์ประกอบต่างๆได้อย่างลงตัว ประสานเข้าเป็นเนื้อเดียวกัน จนหลายครั้งถ้าแยกชิ้นออกมาแล้วอาจจะไม่สวยเหมือนเดิม

ละครเพลงแบบที่ผมไม่ชอบ คือแบบที่ใกล้เคียงกับ Musical Revue (รายการเพลงโชว์แบบรีวิว) คือ ไม่ค่อยปราณีตในการผสมองค์ประกอบต่างๆเข้าหากัน คล้ายๆกับเอาแป้งเปียกมาแปะแล้วเอาหนังยางรัด มากกว่าการคำนึงถึงศิลปะในการสร้างการผสมผสานที่กลมกลืน แบบนี้ถึงแม้ว่าชิ้นแต่ละชิ้นอาจจะดูดีแต่พอจับมารวมกันแล้วมันไม่สวย บางครั้งจะรู้สึกเหมือนถูกยัดเยียดบทให้เข้่าไปหาเพลงหรือดันเพลงเข้าไปหาบท บางครั้งการใช้เพลงป๊อบหลายเพลงที่แต่งขึ้นมาแบบต่างกรรมต่างวาระก็จะทำให้เกิดปัญหาความไม่กลมกลืนนี้ขึ้น เพราะเพลงไม่ได้ถูกแต่งขึ้นมาให้เป็นส่วนหนึ่งของละครมาตั้งแต่แรกจึงไม่มีอะไรที่เป็นหลักยึดโยงเพลงเหล่านั้นเข้าหากัน คนดูที่ตั้งใจดูแบบละครเวทีที่ต้องการความต่อเนื่องมากๆก็มักจะรู้สึกว่าเพลงดังกล่าวกลายเป็น "ส่วนเกิน"

งานแบบ Revue นี้ทำเป็นการแสดงบนเวทีได้ แต่น่าจะเหมาะกับรายการที่มีเนื้อหาแบบตลกขบขัน หรืองานแนวล้อเลียน เสียดสี ซึ่งต้องอาศัยการดึงอารมณ์แบบฉับพลัน หรืองานที่ต้องการสร้าง ความตื่นเต้น ตระการตา ที่สร้างความฮือฮาแบบสั้นๆชั่วครู่ชั่วยาม จึงมักจะเห็นแสดงอยู่ในกลุ่มสมัครเล่น หรือการแสดงแนวเสียดสี ขบขัน ในรั้วมหาวิทยาลัยมากกว่า

.... และเมื่อบางครั้งผมมาเห็นแบบนี้อยู่ในสิ่งที่โฆษณาไว้ว่าเป็นละครเพลง ก็จะเกิดอาการผีบ้าเข้าสิง แบบที่เพื่อนบางคนได้พูดไว้ในกระทู้ใกล้ๆอันนี้ครับ ....
แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 52 22:26:49

จากคุณ : ชอบสบาย - [ 1 มิ.ย. 52 22:12:15 ]