ความคิดเห็นที่ 1 อีกจุดที่ชอบ คือ เทคนิคพิเศษที่มีแต่พอดี และอย่างชาญฉลาด...อีกแล้ว ไม่ว่าจะฉากเก็บมะเดื่อที่ทำได้แนบเนียน และน่าขนลุก ฉากบ้านแปรสภาพทั้งจากเก่าเป็นใหม่และใหม่เป็นเก่า (ชอบเปลที่ค่อยๆ ขึงตัวเองกับผนัง ดูแล้วยังเชื่อได้ว่าเป็นเปลผ้า ไม่ใช่กระชอนตักลูกน้ำในคูข้างบ้าน) ฉากวิญญาณแม่นาคล่องลอยไปโน่นมานี่ แลดูนุ่มนวล ชวนเชื่อ ทำให้จิตประหวัดนึกไปถึงเจ้าแม่วังบุปผาจาก “เดชเซียวฮื่อยี้” ยิ่งนัก ต่างกันนิดตรงที่เจ้าแม่วังบุปผาไม่ห่มสไบ แต่ใช้ผ้าสารพัดชิ้น หลายเมตร หลายหลา เดี๋ยวพาดไหล่ เดี๋ยวคล้องแขน เดี๋ยวห้อยเอว เวลาเหาะเหินแต่ละทีผ้าพลิ้วปลิวสะบัด แลดูสวยสะยิ่งนัก เสียดายว่าแม่นาคมีสัญชาติเป็นไทย หาไม่แล้วคงได้สำแดงอิทธิฤทธิ์เล่นผ้ายาวเป็นโปเยโปโลเยซัวเถาให้น่าตื่นตายิ่งขึ้นไปอีก ฉากผีเข้าสายหยุดก็เป็นอีกฉากที่ผมชอบมาก คิวปากปุยฝ้ายและเสียงคุณน้ำมนต์ตรงกันเป๊ะๆ ไม่มีหลุด ถ้าจะมีจุดที่อยากแนะนำ ก็เห็นจะเป็นฉากที่แม่นาคนอนตะแคงตาย ตรงนี้อยากให้ส่วนหน้าฟุบลงกับพื้นโดยให้ผมลงมาปรกๆ ไปเลยดีกว่า เพื่อที่ว่าเมื่อเอาหุ่นมาวางแทน หน้าหุ่นก็จะได้ฟุบลงไปด้วย จะได้ซ่อนหน้าหุ่นให้คนดูไม่รู้ว่านั่นคือหุ่น ฉากทำได้เหมาะสมดี เน้นโทนหม่นๆ ทั้งเรื่อง ตัดกับฉากเพลง “โลกของนาค” ที่เน้นให้สดใสขึ้นด้วยแสงและใบไม้เขียวๆ ซึ่งสอดรับกับ theme ที่ว่า “คนร้ายกว่าผี” ได้ดี คือ โลกมนุษย์มีแต่ความเกลียดชัง ใส่ร้ายป้ายสี จึงมีแต่ความหม่นหมอง ต่างจากโลกเนรมิตของแม่นาคที่สว่างสดใส เพราะเธอตั้งใจจะให้เป็นที่ที่มีแต่ความผาสุข อีกจุดที่ชอบ คือ ต้นไม้ใบโกร๋นๆ ที่อยู่คาบนเวทีอย่างนั้นทั้งเรื่อง ทำได้สวยมากๆ ดูขรึมขลัง เหมาะกับบรรยากาศผีๆ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 52 03:01:16 จากคุณ : doo_wop_boy - [ 6 ก.ค. 52 02:55:23 ]

ความคิดเห็นที่ 2 มาว่ากันที่นักแสดงบ้างครับ คุณน้ำมนต์ เรื่องร้องคงไม่ต้องพร่ำพูดให้มากความ เสียงไม่มีตกเลยแม้แต่นิดเดียว ร้องสูงแค่ไหนก็ลอยพลิ้วได้อย่างสบายบรื๋อ หน้าตาเธอมิเห็นเหยเกบอกความทุกข์ทรมานในการเค้นเสียงแต่อย่างใด ราวกับว่าเสียงเธอผุดออกมาจากรูขุมขนดังเม็ดเหงื่อได้ฉะนั้น ช่างน่าริษยาเป็นที่ยิ่ง จะตินิดก็เรื่องอารมณ์เพลง บางจุดดูเธอจะเข้าไม่ถึงเนื้อความหรืออย่างไรก็ไม่ทราบได้ อาทิ เมื่อแม่นาคทราบข่าวว่านางทองคำตายแล้ว ลูกที่รักและคิดถึงแม่ขนาดนั้นควรจะถึงขั้นฟูมฟายเลยทีเดียว ยิ่งตนกำลังตกฐานะแม่ท้องแก่อย่างนั้น ก็ยิ่งน่าจะสะทกสะท้อน รู้ซึ้งถึงความรักของแม่ที่มีต่อลูกอย่างตน พอๆ กับที่ตนก็รักลูกในครรภ์อย่างสุดหัวใจเช่นกัน แต่เท่าที่ดูในฉากนี้ แม่นาคสลดด้วยการทำหน้ามู่ทู่อยู่เพียงครู่เดียว ราวกับว่าคนตายมิใช่แม่ แต่เป็นยายป้าฟากขะนู้นที่ซี้แหง แต่ในฉากอื่นๆ คุณน้ำมนต์ก็แสดงได้โอเคครับ องก์หลังๆ ดูเธอจะอินกว่าองก์แรก เรียกว่าการแสดงยังไม่น่าเชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่เมื่อบวกลบคูณหารกับเสียงร้องที่กล้าพนันเลยว่าชั่วโมงนี้ไม่มีใครเทียบเธอได้ ก็ต้องสะบัดแขนเสื้อซ้ายขวาให้ดังพรึ่บพั่บ คุกเข่าลงข้างหนึ่ง ชันเข่าอีกข้าง ก้มหน้า สองแขนยกขึ้นขนานกับพื้น มือข้างหนึ่งกำ อีกข้างแบ เอามาประสานกัน แล้วกล่าวออกมาด้วยเสียงอันดังว่า “ข้าน้อยขอคารวะ!” คุณน็อต รอบที่ผมไปดู เสียงไม่แหบพร่าจนจับคำไม่ได้ แม้ร้องไม่ดี แต่ต้องบอกว่าเขาสื่ออารมณ์ได้ดีมาก อาจจะด้วยความเป็นนักแสดงอยู่แล้ว ประกอบกับรูปลักษณ์ และท่าทางที่ดูเป็นธรรมชาติ ไม่เกร็งตัวเกร็งแขนเป็นคนค่อมแห่งนอเทรอดามอย่างพ่อมากของอีกค่าย จึงเป็นตัวละครพ่อมากที่น่าเชื่อสำหรับผม ในส่วนของการร้องโดยเฉพาะเมื่อร้องไลน์ประสานคู่กับแม่นาค ก็ต้องบอกว่าคุณน็อตทำได้ดีเกินคาด ร้องได้ตรงโน้ต ไม่เพี้ยนเบี้ยวบิดผิดทางชวนลุ้นระทึกอย่างเวลาร้อง “ฟ้าเป็นพยาน” เมื่อครั้งไปออกรายการทีวีที่มีคลิปให้ดูกันมาก่อนหน้านี้ คุณมณีนุช คุณนรินทร คุณรัดเกล้า ผมไม่ติดใจอะไรครับ ร้องและแสดงได้ดีพอๆ กัน สมความคาดหมาย แต่คนที่เหนือความคาดหมาย คือ ปุยฝ้าย เธอแสดงได้ดีมาก เสียงก็ดีกว่าวันแถลงข่าวจม ร้องชัดถ้อยชัดคำ โน้ตสูงอาจมีแกว่งไกวบ้าง แต่ก็เพียงเล็กน้อย เข้าใจว่าเพลง “มาก นาค และสาย” หลังจากวันแถลงข่าวที่ร้องในคีย์สูงเสียดฟ้าเกินเรนจ์เสียงของเธอ คงได้มีการปรับคีย์ลง เพราะที่ได้ชมเมื่อวานเธอร้องเสียงแน่นขึ้นมาก ไม่ตะแง้วเป็นแมวร้องหาคู่บนหลังคาบ้าน ที่น่าชมคือ เธอร้องสื่ออารมณ์ได้ดีเหลือเกิน ฉากสายหยุดต้องยาพิษตายถึงกับทำผมน้ำตาร่วง แค่เนื้อความง่ายๆ ประมาณว่า “...พี่พาข้าไปขี่ควายกลางทุ่ง...(บลาบลาบลา)...เก็บผักบุ้ง...” ก็กินใจจนห้ามน้ำตาไว้ไม่อยู่ ไพล่นึกไปถึงฉากเพลง A Little Fall of Rain จาก Les Miserables โดยไม่ได้ตั้งใจ อีกคนที่ประทับใจมาก คือ คุณศรัณย์ ทองปาน รายนี้ผมชอบมาตั้งแต่ไปดู Man of La Mancha แล้ว เสียง operatic ได้ใจ มั่นใจเลยว่าเขาต้องเทรนเสียงมาทาง classical มานมนาน เสียงแบบนี้ไม่ใช่หาได้ง่ายๆ ในประเทศนี้ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 52 13:05:50 แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 52 03:02:01 จากคุณ : doo_wop_boy - [ 6 ก.ค. 52 02:55:48 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สำหรับดนตรีในเรื่องนี้ ผมชอบน้อยกว่าคู่กรรม จะพูดยังไงดีล่ะ คือ ดูแม่นาคจบแล้ว ไม่มีทำนอง theme อะไรติดหัวออกมาเลย ทั้งๆ ที่ควรจะมี อาทิ คุณจะสามารถฮัมทำนองเพลง On My Own ได้เมื่อชม Les Miserables จบ เพราะทำนองเพลงนี้แทรกอยู่ในหลายบทหลายตอนของเรื่อง เช่น ในเพลง Come To Me (Fantine’s Death) หรือ Epilogue และยังมีที่อื่นๆ อีก ในกรณีแม่นาคนี้ จะพูดว่าไม่มีการเอาทำนองมาใช้ซ้ำก็ไม่ถูก เพราะในเรื่องก็มีอยู่ แต่ผมรู้สึกว่าทำนองเหล่านั้นมันไม่โดดเด่นและน่าจดจำพอจะแทรกตัวเข้าไปในก้อนสมองได้ ส่วนตัวผมคิดว่า...ถ้าคาดเดาผิดไปและทีมงานเผอิญมาอ่านเข้า รบกวนช่วยมาแถลงข้อข้องใจด้วยครับ...น่าจะเกิดจากว่าดนตรีเรื่องนี้เป็นการแต่งไปครอบบท (คำร้อง) ที่คุณดารกาทำไว้เสร็จสมบูรณ์แล้ว กล่าวคือ คำไทยแต่ละคำมีเสียงวรรณยุกต์กำกับอยู่แล้ว ผู้ประพันธ์ทำนองไม่สามารถใส่โน้ตสูงต่ำลงไปได้อย่างที่ใจอยากให้เป็นทั้งหมด อยากใส่แบบนี้เพราะว่าไพเราะกว่า แต่ก็ใส่ไม่ได้เพราะเสียงวรรณยุกต์ของคำไม่เอื้อ เลยต้องเลี่ยงไปใช้โน้ตอื่นที่เข้ากับคำแทน แต่ก็ทำให้ลดทอนความไพเราะจับใจลง ฯลฯ พูดง่ายๆ คือ ดนตรีเป็นฝ่ายตามเสียงวรรณยุกต์ของคำที่แต่งไว้อยู่แล้วนั่นเอง ตรงนี้เป็นข้อดีในแง่ของบทและภาษา คือ สามารถใส่ถ้อยคำให้ลุ่มลึก ฉลาดเฉลียว กินใจ ได้เท่าที่ผู้เขียนบทนึกอยากให้เป็น เพราะถึงยังไงทำนองก็ค่อยมาแต่งตามหลังอยู่แล้ว แต่ข้อด้อยของการทำแบบนี้ คือ ไม่สามารถสร้างทำนองเพลงที่ไพเราะจับใจให้น่าจดจำได้เสมอไป อันที่จริงผมก็ค่อนข้างมั่นใจละครับว่า คุณดารกาย่อมจะต้องปรับเปลี่ยนคำที่เธอเขียนไว้แล้วให้ลงกับทำนองที่ได้รับมาในภายหลังเพื่อไม่ให้เกิดอาการเหน่อ เพราะเป็นไปไม่ได้ที่ทำนองที่แต่งมาจะเข้ากันได้กับบทร้อยเปอร์เซ็นต์ เพียงแต่ว่าถึงยังไงก็ตาม ทำนองที่ไม่ได้แต่งขึ้นโดยอิสระตั้งแต่แรกเริ่ม ย่อมจะหนีอุปสรรคในการสร้างความไพเราะน่าจดจำไปไม่พ้น ที่ถูกแล้วผมมองว่าทำนองนั้นควรแต่งขึ้นมาโดยไม่อิงกับคำที่มีอยู่ จะได้แต่งให้สวยขนาดไหนก็ทำได้ เมื่อทำนองหลายต่อหลายทำนอง (ที่ใช้ในวาระต่างๆ กัน เช่น ทำนองนี้ใช้กับความรักของพระ-นาง ทำนองนั้นใช้กับการโต้เถียง ทำนองนู้นใช้กับการลาจาก ฯลฯ) แต่งเสร็จแล้ว ผู้เขียนคำร้องค่อยมาจับคำยัดใส่ลงไป โดยพยายามไม่ไปแตะต้องทำนองเหล่านั้น หรือถ้าจำเป็นก็ให้น้อยที่สุด แน่นอนว่างานหนักจะไปตกที่ผู้เขียนบทอีกครั้ง คือ ที่แต่งมาแล้วเสียดิบดี เอาเข้าจริงก็ต้องมาปรับให้ลงทำนองอีก แม้บางครั้งอาจจะไม่ใช่แค่ปรับนิดหน่อย แต่เป็นการโละแล้วเขียนใหม่ ก็สมควรจะทำ เพื่อให้ได้บทที่ดีพอๆ กับทำนองที่กินใจ ผมเชื่อว่าฝีมือชั้นครูอย่างคุณดารกา เรื่องนี้ไม่เหลือบ่ากว่าแรงเธอแน่นอน อีกจุดที่แต่แรกคาดว่าคงนึกไปเองคนเดียว แต่หลังจากที่ได้ตบตีถกเถียงกับคณะผู้ร่วมชมแล้วเมื่อคืนวาน ก็เห็นพ้องต้องกันว่าระยะเวลาการแสดงของละครออกจะเนิ่นนานเกินไปสักหน่อย มีหลายส่วนที่ตัดทอนให้สั้นและกระชับขึ้นได้ เช่น ฉากป้าแก่จมน้ำซึ่งก็ทำได้เก๋ดี แต่เห็นว่าถ้าตัดออก เรื่องก็ไม่เสีย เพียงแค่เรือล่ม แล้วตัดมาที่ชาวบ้านคุยกันแซดว่าป้าแก่จมน้ำตายเพราะผีแม่นาคก็น่าจะเพียงพอแล้ว ฉากสัปเหร่อออกบวชก็น่าจะตัดออกได้เช่นกัน แล้วค่อยมาเปิดตัวหลวงตาโดยให้เดินเข้ามารับบิณฑบาตกับชาวบ้านที่กำลังโจษขานเรื่องป้าแก่จมน้ำ ก็น่าจะกระชับขึ้นได้อีกนิดหนึ่ง ยังมีอีกหลายจุดแต่ให้นึกตอนนี้ก็นึกไม่ออก คงต้องกลับไปดูเก็บรายละเอียดอีกรอบ นอกจากนั้น ผมรู้สึกว่าบทของแม่เหมือนออกจะเยอะเกินไปสักนิด ทำให้ส่วนของแม่นาคและพ่อมาก...ซึ่งพอเหมาะพอดีแล้ว...ถูกกลืนหายไปนิดหน่อย เข้าใจว่าฉากจบต้องการสรุปให้เห็นว่าคนต่างหากที่ลือกันไปเอง ใส่ร้ายป้ายสีผีสารพัด ก็เป็นข้อสรุปที่ดีครับ แต่ต้องยอมรับว่าทำให้อารมณ์สะดุดเหมือนกัน ส่วนตัวแล้วชอบที่จะให้จบที่ฉากสะพานไม้มากกว่า เพราะดูลงตัวทุกอย่าง น่าประทับใจ แต่อาจจะขาดเรื่องข้อสรุปที่ว่าคนร้ายกว่าผี ก็ยังนึกไม่ออกเหมือนกันครับว่าถ้าตัวเองเป็นคนทำเรื่องนี้จะให้จบยังไงเพื่อความสมบูรณ์ทุกๆ ด้าน...คิดๆๆ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 52 14:59:23 จากคุณ : doo_wop_boy - [ 6 ก.ค. 52 02:56:17 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มีข้อสงสัยครับ - สรุปสัปเหร่อไม่ต้องไปเกณฑ์ทหารหรือ? เห็นตอนหลวงออกหมายเรียก สัปเหร่อเด๋อยังทำท่ากวนบาทาว่าจะไม่ไป แต่ก็ถูกเจ้าหน้าที่ตะคอก พูดเป็นทำนองว่าไม่มีสิทธิ์บ่ายเบี่ยง เลยเข้าใจว่าสัปเหร่อก็ต้องไปรบด้วย แต่ตอนแม่นาคตาย สัปเหร่อเด๋อก็ยังทำศพให้อยู่เลยนี่นา สรุปว่าได้รับการยกเว้นหรือ? - ไพร่ผู้ชายทั้งหมดถูกเกณฑ์ไปรบหรือเปล่า? เพราะเห็นตอนสายหยุดเริ่มบ้า ซึ่งตอนนั้นพ่อมากก็ยังไม่กลับจากรบ ซึ่งก็น่าจะแปลว่าชาวบ้านเพศชายคนอื่นๆ ก็ยังไม่น่าจะกลับ (หรือเปล่า?) มีผู้ชายสองคนกับผู้หญิงอีกคนขึ้นไปบนเรือนเพื่อช่วยกันจับสายหยุด ผู้ชายสองคนนี้ไม่ต้องไปเกณฑ์ทหารด้วยหรือ? - พ่อมากอ่านหนังสือออกไหม? เห็นตอนกำลังลาไปรบ แม่นาคบอกกับสามีว่า “ข้าจะรอจดหมายจากพี่” ซึ่งก็แปลว่าพ่อมากน่าจะอ่านออกเขียนได้ แต่ฉากที่พ่อมากเห็นเมียกำลังเขียนจดหมายไปหานางทองคำ พ่อมากถามเมียว่า “เขียนว่าอะไรบ้าง?” ซึ่งตีความได้สองอย่าง คือ อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ เลยถามเมียว่าเขียนอะไรในจดหมาย หรือไม่งั้นพ่อมากก็อ่านออก เขียนได้ แต่รักษามารยาท ไม่สอดแม้จะเป็นจดหมายของเมีย แต่เท่าที่ดูจากฐานะและชนชั้นแล้ว พ่อมาก...ชาวบ้านทุ่งพระโขนง...ออกจะบ้านนอกคอกนาเอามากๆ ในยุคนั้น...ก็ไม่น่าจะรู้หนังสือนี่นา หรือว่าเพราะเป็นผู้ชาย เลยได้บวชเรียน ตรงนี้ก็เหลือจะรู้ได้... - ฉากในฝันของพ่อมาก ที่พวกชาวบ้านพากันบอกว่าแม่นาคเป็นผี พอบอกเสร็จก็ผุดลุกผุดนั่งเกลือกกลิ้งอยู่หน้าเวทีด้วยลีลาคอนเท็มฯ ดูแปลกๆ พิกล เผอิญว่าฉากนั้นผมเองก็หลุดๆ ไปด้วย สมาธิแตกซ่าน สารภาพเลยว่าตอนนั้นนึกว่าไม่ใช่ความฝัน ยังนึกค่อนด้วยซ้ำว่าชาวบ้านทุ่งพระโขนงจะมาโชว์ลีลาแจ็สแดนซ์ให้มันได้อะไรขึ้นมา เพิ่งมีคนบอกว่านั่นเป็นฉากความฝัน เลยคิดว่าน่าจะสาดแสงอะไรบางอย่างไปที่ชาวบ้านอีตอนวาดลวดลายลีลา  อาจเป็นแสงสีแดง หรือม่วง หรืออะไรก็ตามแต่ ส่องขึ้นจากด้านล่าง เวลากระทบที่หน้าคนจะได้รู้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องจริง จะพ่นดรายไอซ์ด้วยก็ไม่ผิดกติกา สรุปว่า จะกลับไปดูอีกครั้ง และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าดรีมบอกซ์จะนำแม่นาคกลับมาทำ revival อีกสักครั้งสองครั้ง ให้คนที่ไม่มีเวลาในตอนนี้ หรือยังคิดไม่ตกตอนนี้ หรือยังหลงเวียนวนอยู่ภพอื่นนึกว่าดรีมบอกซ์เป็นคณะละครหลังเขาที่เพิ่งถือกำเนิดได้ไม่นาน ได้มีโอกาสชมการแสดงที่สมบูรณ์แบบ อวดใครๆ ได้อย่างภาคภูมิ จากคุณ : doo_wop_boy - [ 6 ก.ค. 52 02:56:40 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อ่านก่อน อิอิ จากคุณ : แมน (music of the night) - [ 6 ก.ค. 52 02:57:23 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ลืมบอกไปว่าเสียดายเพลง "โลกของนาค" เป็นเพลงสำคัญมาก เพราะบอก inner ของแม่นาค ควรจะมีท่วงทำนองที่น่าจดจำ แต่เอาเข้าจริงกลับจำทำนองไม่ได้เลย คุ้นๆ แค่คำร้องที่ว่า "...คนที่ฉันรักและรักฉัน..." เท่านั้นเอง เรียกว่าควรจะเป็น signature song ของนางเอก เหมือนเพลง Memory ของแมวแก่ Grizabella หรือ I Dreamed A Dream ของสาวผู้อาภัพอย่าง Fantine หรือ This Is The Moment ของหมอ Jekyll ประมาณนี้น่ะครับ จากคุณ : doo_wop_boy - [ 6 ก.ค. 52 03:15:13 ]

ความคิดเห็นที่ 7 แวะมาอ่านด้วยความชื่นมื่นค่ะ ^^ สมกับที่รอคอยรีวิวของคุณ doo_wop_boy จริง ๆ ค่ะ เห็นด้วยในหลาย ๆ  ประเด็นเลยค่ะ ส่วนข้อสงสัยนั้น ... ดิฉันขอแสดงความคิดเห็นจากการรับรู้ของตัวเองนะคะ 1.  ตอนสัปเหร่อฉ่ำบ่ายเบี่ยงนั้น  ไม่ได้มีแต่เจ้าตัวที่บ่ายเบี่ยงคนเดียว   ผู้ชายแทบทุกคนในซีนนั้นบ่ายเบี่ยงหมด  เป็นเหตุให้เจ้าหน้าที่ทางการตวาดว่าห้ามขัดขืนทางการ ซึ่งตามบท  ตาฉ่ำเค้าอายุเยอะแล้ว ... การนำเอาชายชราไปร่วมรบนั้นอาจจะไม่เกิดประโยชน์อะไรเท่าไหร่ อีกอย่าง  ตาฉ่ำเป็นบุคลากรที่สำคัญของหมู่บ้านซึ่งมีเพียงหนึ่งเดียว  ให้อยู่ทำประโยชน์ดีกว่า ดังนั้น  นี่อาจจะเป็นเหตุให้สัปเหร่อฉ่ำไม่ได้ไปร่วมรบด้วย 2.  ประเด็นนี้  ดิฉันตีความได้ 2 แง่นะคะ แง่ที่หนึ่ง ... ผู้ชายที่เราเห็นอาจจะไม่ได้อยู่ในหมู่บ้านในช่วงที่ทางการมีหมายเรียกเกณฑ์ทหาร เหมือนอย่างเช่นพ่อมากที่ล่องเรือไปเที่ยวที่กรุงเก่าเป็นต้น  ดังนั้น  พอกลับมาหลังกำหนดเดินทัพแล้ว จึงได้อาศัยอยู่ในหมู่บ้าน อีกแง่หนึ่ง ... ดิฉันไม่แน่ใจว่า  การเรียกเกณฑ์ทหารนั้น  มีการกำหนดอายุไว้เหมือนปัจจุบันหรือเปล่า เพราะหากมีการกำหนด  ผู้ชายที่เราเห็นอาจจะเป็นเด็กที่ย่างเข้าสู่รุ่นหนุ่ม  ยังไม่ใช่ชายฉกรรจ์เต็มที่ และถ้าดิฉันจำไม่ผิด ... เค้าใช้ Ensemble ที่รูปร่างบาง สันทัด และยังดูเด็ก ๆ อยู่ 3.  คิดว่าน่าจะเป็นประเด็นหลัง  คือ อ่านออกค่ะ  เพราะผู้ชายสมัยก่อนมักจะได้บวชเรียน   ไม่ได้จำกัดว่าเป็นชนชั้นไหนนะ  แต่ที่ถาม  เนื่องจากพ่อมากรู้แก่ใจว่าแม่นาคเป็นลูกเต้าเหล่าใคร ก็ย่อมจะมีความรู้สึกเกรงใจภรรยาอยู่บ้าง  เพราะอย่างไรเสีย  เทือกเถาเหล่ากอของแม่นาคก็อยู่คนละระดับกับพ่อมาก 4.  ฉากในฝันนั้น  ทราบมาว่า  จริง ๆ แล้วจะต้องมีไฟ Black light ด้วยค่ะ เพราะ Ensemble มีการเมคอัพสีขาวบนใบหน้าอยู่แล้ว แต่อาจจะเป็นเพราะความผิดพลาดบางประการ  ทำให้ไม่ได้เปิด  แต่รอบที่ผ่านมา (5 July 09) เปิดไฟดังกล่าวแล้ว   (แต่จริง ๆ ดิฉันเข้าใจนะคะ ว่าเป็นฝัน และชาวบ้านพวกนั้นเป็นผี  เพราะท่วงท่ามันโดดจากลีลาปกติของเรื่อง หรือว่าจริง ๆ มันอาจจะยังไม่พอหว่า??) แต่ทั้งหลายทั้งมวลนี้  เป็นเพียงแค่การคาดเดาจากการรับรู้ของตัวเองนะคะ ไม่แน่ใจว่า ... คนเขียนบทและผู้กำกับตั้งใจจะให้เป็นไปตามนั้นจริงหรือเปล่า หวังว่า ... หลังจากที่คุณ doo_wop_boy ได้กลับไปดูอีกครั้ง จะมีประเด็นที่น่าสนใจอื่น ๆ มาเล่าสู่กันฟังเป็นการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นอีกนะคะ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 52 03:23:59 จากคุณ : HeaVeN BeLL - [ 6 ก.ค. 52 03:20:10 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เขียนได้ดีจริงๆครับ จริงๆ นอกจาก A Little for of rain ในเลมิส ฉากสะพานนึกถึงเพลง Down Once More ฉากจบใน Phantom ด้วยครับ 55 เรื่องเวลาเห็นด้วยเป็นอย่างมากครับ เพราะฉะนั้นแนะนำว่าอย่าดื่มน้ำ ในเวลา 30 นาทีก่อนเข้าชมเด็ดขาด ผมเป็นคนหนึ่งที่ ทรมาณกับองคืแรกมาก แกที่จะซึ้งก็ซึ้งไม่ออก เพราะสมาธิจดจ่อกับ การอั้นปัสสาวะ ไม่กล้าลุกไปไหนเกรงว่าจะมีคนรำคาญ เหอะๆๆ ผมคิดว่า ชายไทยยุคนั้น น่าจะอ่านหนังสือออกแล้วอะครับ เพราะว่า ต้อ บวชเรียน นั่นแล แหะๆ แต่ผมกลับชอบ ฉากวิญาณหลุดร่างมาก  รู้สึกว่าเทคนิคอลังการในเรื่อง ไม่นำให้ถูกเป็นไฮไลท์ เลย ซึ่งผมชอบมาก ที่ไม่ทำอะไรให้เด่นขึ้นมาเป็นพิเศษ นอกจากอารมณ์ของนักแสดง เรื่องเสียงร้องของคุณน้ำมนต์มหัศจรรย์มากๆ แต่เพลงอะไร สูงมากๆ ผมก็ฟังไม่รุ้เรื่องเท่าไหร่ เช่น ตอน โหดร้ายย...ยยย แต่เพลงข้ายังไม่พร้อมจะตาย มันติดหูผมมาก แหะๆๆ ตอนนี้ยังนั่งร้องอยุ่เลย ไม่ ไม่ ข้ายังไม่พร้อม จะไป อิอิ ละครเรื่องนี้ ทำให้ผม ตายตาหลับครับ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 52 03:25:43 แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 52 03:24:15 แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 52 03:23:29 จากคุณ : แมน (music of the night) - [ 6 ก.ค. 52 03:20:40 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มาซะดึกเลยนะครับ เหอ ๆ จากคุณ : surviorx - [ 6 ก.ค. 52 03:45:57 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณคุณ doo_wop_boy ค่ะ อ่านแล้วรู้เลยว่าพลาดอะไรไปหลายๆ อย่างจริงๆ ..นั่งแถว C แถวที่สามจากข้างหน้าเลยค่ะ กลายเป็นว่าใกล้เวทีไปหน่อย รายละเอียดฉากเลยเก็บไม่หมด แถมเป็นระนาบเดียวกันอีก คนข้างหน้าเป็นผู้ชายตัวสูง เลยต้องทำให้เอียงหัวลอดช่องซ้ายทีขวาที  ...เฮ้อ เป็นเวรเป็นกรรมของตัวเองและคนที่นั่งข้างหลังฉันอีกคนจริงๆ ค่ะ Y_Y (ขอโทษคนนั่งข้างหลังด้วยนะค้า) เลยตั้งใจแล้วว่า ต้องกลับไปดูอีกรอบเป็นแม่นมั่น อิอิ คห.ที่ 3 ในเรื่องของทำนองที่ไม่ติดหู  ..ก่อนอื่นต้องบอกว่าไม่ได้มีความรู้เกี่ยวกับดนตรีด้านใดๆ เลย แต่ตอนนี้ยังฮำเพลง ฟ้าเป็นพยาน กับนาคมากสายได้อยู่เลยค่ะ เป็นไปได้ไหมคะ ว่าเค้ามีเพลงเด่นหลายเพลง เลยอาจจะไม่มีเพลงที่เหมือนเป็นเพลง themeจริงๆ (ถามเพราะความไม่รู้ค่ะ) ส่วนในเรื่องของการเขียนเนื้อร้อง ก่อนทำนอง ถ้าเป็นจริงตามนั้น... กลับกลายเป็นความประทับใจมากจากละครเวทีเรื่องนี้เลยทีเดียวค่ะ นั่นคือ คำร้องที่สะสวย น่ารัก ชอบมากๆ เลยเชียว (ส่วนข้อด้อยในเรื่องทำนองนั้น คงต้องรอให้ผู้ที่มีความสามารถด้านดนตรีหรือทีมงานมาชี้แจงแถลงไขนะคะ จะรออ่านเช่นเดียวกันค่ะ) ส่วนเรื่องฉากจบ ส่วนตัวกลับชอบด้วยซ้ำค่ะ ที่เค้าทำให้ฉากจบที่เหมือนจะจบแล้ว แต่จริงๆ ยังไม่จบ ...มัน surprise ดีค่ะ  และได้แง่มุมอีกหลายอย่างเพิ่มเติมในฉากจบแบบก๊อกสองแบบนี้ด้วยค่ะ ข้อสงสัยในเรื่องการเกณฑ์ทหารของทั้งสัปปะเหร่อและชายหนุ่มอีกสองคนนั่น ..สงสัยเหมือนกันค่ะ ตั้งแต่ดูเลยทีเดียว ส่วนฉากในฝันของพ่อมาก อันนี้กลับชอบที่ละครทำให้เราดูไม่รู้ว่าไม่ใช่เรื่องจริง แล้วมาเฉลยทีหลังว่าเป็นความฝันของพ่อมากค่ะ ..สงสัยจะชอบอะไร surprise แฮะเรา อิอิ คุณจขกท.เก็บรายละเอียดได้เก่งมากๆ ชื่นชมเลยค่ะ เป็นแรงตอกย้ำว่า "ฉันไม่พร้อมจะยอมพลาดรอบที่สอง"  แน่นอน (^_^) แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 52 03:54:02 จากคุณ : hoyakus - [ 6 ก.ค. 52 03:49:33 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เข้ามาอ่านตอนดึกๆ ครับ เขียนสนุกเหมือนเคย ส่วนตัวชอบตอนจบนะครับ จบแบบนี้ผมว่า เท่ห์โคดๆ แต่บนสะพานไม้นั่นก็น่าประทับใจมาก เป็นนามธรรมมาก คนดูก็ต้องคิดตามไปด้วย ชอบเทคนิคและงานฉากของเรื่องนี้ ดูเรียบง่ายแต่ฉลาด และเป็นส่วนสนับสนุนเรื่องราวในละคร มากกว่าจะเป็นพระเอกเสียเอง ฉากเก็บมะเดื่อนั่น ดูจริงจังมาก ก้มปุ๊บเก็บปั๊บเลย คนดูก็ไม่ทันตั้งตัว เพราะไม่มีดนตรีมาบิ๊วก่อนนานๆ ชอบฉาก "โลกของแม่นาค" พังทลาย พังทันทีเช่นกัน และฉาก "ความจริงหรือความฝัน" ที่มีแม่นาคลอยไปมา พ่อมากอาจจะอ่านออกเขียนได้เล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น เพราะแกทำหน้าเจื่อน ตอนถามแม่นาคว่าเขียนอะไร เหมือนอ่านได้แต่ไม่ทั้งหมดนะครับ (คิดเอาเองนะ) ส่วนที่แม่นาคบอกว่าจะรอจดหมายนั้น ก็เขียนง่ายๆ แกก็น่าจะเขียนได้ เรื่องเกณฑ์ทหาร ผมว่าคงไปเฉพาะชายฉกรรมากกว่า (ตามความจริง) สัปเหร่อและพวกอายุเกิน หรือร่างกายไม่สมบูรณ์คงไม่ต้องไปมั๊ง หรือพวกที่หลบๆ ซ่อนๆ ทั้งตั้งใจและไม่ตั้งใจก็อาจจะไม่โดน แต่ยังไงละครก็แสดงให้เห็นแล้วว่า ไปกันหมดทั้งหมู่บ้าน ไม่ใช่ผู้ชายเต็มหมู่บ้าน แต่ไอ้มากถูกเกณฑ์ไปแค่คนเดียว แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 52 04:00:35 จากคุณ : mie-mien - [ 6 ก.ค. 52 03:53:17 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ^ ^ คห.11  แอบฮาด้วยคนค่ะ พูดถึงเรื่องการเก็บมะเดื่อ ที่นั่งไม่อำนวยให้มองเห็นค่ะ เลยอยากถามผู้รู้ว่า เป็นไปได้ไหมคะ ถ้าแม่นาคเกิดทำมะเดื่อหล่นผิดทิศทาง หรือลูกมะเดื่อมันกลิ้งหลุนๆ ผิดทิศทาง แล้วมือยาวจะเก็บมะเดื่อได้ยังไงคะ (ถามแบบนี้ ควรไปดูรอบสอง ...หรืออาจจะมีสามจริงๆ สิเรา >_<) จากคุณ : hoyakus - [ 6 ก.ค. 52 03:57:53 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ^ ^ รอบวันศุกร์ มือแค่เอื้อมลงไปถึงพื้นเฉยๆ ครับ ไม่ได้เฉียดลูกมะเดื่อเลยด้วยซ้ำ ลูกมะเดื่อที่ตกพื้นก็ตกอยู่อย่างนั้นแหละครับ เข้าใจว่าเขาไม่ได้ตั้งใจทำให้มือเก็บมะเดื่อได้จริงๆ แค่ทำท่าเก็บเฉยๆ มากกว่าครับ เพราะถ้าจะทำมือขยับได้ ท่าจะแพงอยู่นะครับ หรือรอบอื่นๆ เป็นยังไงครับ จากคุณ : mie-mien - [ 6 ก.ค. 52 04:04:58 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ในที่สุดก็ได้อ่านแล้ว...ยังฮาผสมสาระเหมือนเดิม  โดยเฉพาะเจ้าแม่วังบุปผา รู้หรอกน่าว่าตัวอยากจะไปเล่นเอง แล้วแสดงอิทธิฤทธิ์ปราบแม่เหมือนด้วยผ้ายาวๆใช่ไหมล่า ผมไม่แน่ใจนะว่าที่เจ้าของกระทู้เขียนเปรียบเทียบเทคนิคนี้กับเจ้าแม่วังบุปผา จะเป็นการชมเชยจากใจจริงหรือเป็นการแอบประชด (นัยว่าระแวง 55) แต่เอาเป็นว่าผมชอบเทคนิคนี้  ไม่ขัดเขิน และเป็นวิญย้านวิญญาณ  ดูดีเก๋ไก๋ใช่หยอก แถมยังใช้คุ้ม เพราะเอาไปทำต่อเนื่องกับฉากสะพานหัก   รอบที่ผมดู ตอนพ่อมากตกสะพาน คนดูปรบมือกันเกรียวชอบอกชอบใจกันใหญ่ เรื่อง "ฉัน-เธอ" นี่ผมแอบคิดไว้ในใจตั้งแต่ก่อนไปดูแล้วว่า "มรึง ไม่รอดฝีปากดูว้อปบอยแหง็มๆ" เขียนมาได้ไง ฉัน-เธอ  คือถ้าเป็นส่วนตัวผม ผมให้อภัย แม้จะประดักประเดิดบ้าง แต่อยู่ในฉากพร่ำเพ้อรำพันและเล็กมากๆ  ค่าที่ว่าเป็นค่ายนี้ทำและบทดีเลิศ รายละเอียดหยุมหยิมพวกนี้เลยให้อภัยหมด พูดถึงเรื่องเพลง ผมเห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้ว่าดนตรีมันไม่จำติดหูเลย  โดยเฉพาะเพลงโลกของนาคที่ควรเน้น  ท่อนสำคัญของเพลงนี้ร้องอย่างน้อย 3 ครั้ง  เชื่อไหมว่าผมจำคำร้องมันได้ แต่ผมจำทำนองมันไม่ได้เลย   เข้าใจว่าเป็นเพราะคำรุ่มร่าม เกินกว่าจะยัดทำนองดีๆแบบที่ดูว้อปบอยบอกนั่นแหละ  แต่เอาเถิด ผมก็เข้าใจอีกว่าเขาคิดตรองมาดูพอสมควรแล้วว่าจะรักษาอะไรระหว่างดนตรีกับเนื้อหาสาระของคำร้อง  ผมว่าเขาเทน้ำหนักให้อย่างหลังมากกว่า ซึ่งมันก็เลยออกมาเป็นแบบนี้ เรื่องการแสดง เห็นด้วยว่างานนี้ผมปลื้มปุยฝ้ายเป็นพิเศษ ไม่ได้เป็นแฟนเพลงอะไรของเธอ แต่เห็นว่างานนี้เธอมีแสงเฮ้ากวงส่องประกายแจ่มจ้าอยู่ด้านหลัง ถ้าได้รับการเจียระไนดีๆ มีสิทธิ์อยู่ไปได้อีกนานบนทางสายนี้  เธอเล่นได้ถูกใจผมมาก โดยเฉพาะในครึ่งหลัง (องก์ 3, องก์ 4)  ผมเองก็เสียน้ำตาให้เธอในฉากสุดท้าย ส่วนเรื่องความนานผมไม่รู้สึกเหมือนเจ้าของกระทู้ ดูได้เพลินไปเรื่อยๆ และไม่คิดว่ามีตรงไหนน่าตัด  โดยเฉพาะครึ่งหลังที่เรื่องเข้มข้นมาก ดูไปเผลอเอาปากแทะนิ้วโดยไม่รู้ตัว  สาเหตุเพราะเรื่องดีมีเหตุผลรองรับทุกๆฉากนั่นแหละ  แม้เวลาดำเนินเรื่องจะยืดยาว แต่ "ความ" ที่อยู่ในแต่ละฉากมันกระชับและพอเหมาะพอเจาะ ไม่เหมือนกับอีกค่ายที่ผมเห็นต่างกับเจ้าของกระทู้ ที่ตัวผมเองไม่รู้สึกเพลินนัก เพราะมันห้วน แห้ง และเป็นละครหลังค้าวหลังข่าว ซึ่งเป็นความผิดผมเองที่ไม่ชอบดูละครหลังข่าวอยู่แล้ว หรืออย่างฉากสุดท้ายที่ชาวบ้านออกมาร่ำลือ อันนั้นผมเห็นควรว่ามันควรมีและอยู่ที่ตอนจบเป็นอย่างยิ่ง จะทำเป็นอย่างอื่นไม่ได้เลย เพราะฉากนี้ถือเป็นการตบหน้าคนดูแรงๆก่อนออกจากโรง น้ำหนักของมันดีมากอยู่แล้ว ก็เคยแอบคิดเล่นๆเหมือนกันว่าถ้าลองเอาฉากนี้มาต่อตรงที่แม่เหมือนโอดครวญว่า "ทิ้งกู" ทันทีเลยจะได้ไหม ก็คิดว่าได้ แต่น้ำหนักมันไม่แรงเท่าที่คนเขียนบทจะสื่อ โดยรวมแล้วผมก็แอบคิดเหมือนกันว่าละครเรื่องนี้ไม่ได้เน้นที่ "ตัวละคร" แม่นาค  แต่เน้นที่ "ตำนาน" แม่นาคผ่านตัวละครหลายๆตัวมากกว่า  ในหลายๆฉากแม่เหมือนจึงดูเหมือนจะแย่งซีนกลบรัศมีตัวละครแม่นาคไป  แต่ถ้ามองว่าละครเรื่องนี้นำเสนอที่ความเชื่อเกี่ยวกับแม่นาค และภาพของแม่นาคในความรับรู้ของผู้คนเป็นอย่างไรและมีความจริงอะไรซ่อนอยู่นั้น ก็อาจจะมองได้ว่ามันพอเหมาะพอดีและเข้าถึงถึงแก่นแล้ว ส่วนข้อสงสัยผมสงสัยเหมือนเจ้าของกระทู้ใน 2 ข้อแรก คือเรื่องสัปเหร่อกับผู้ชายที่เหลืออยู่ในตำบล  ส่วน 2 ข้อหลังผมไม่ติดใจ  พ่อมากอาจจะให้คนอื่นเขียนจดหมายมาก็ได้ และฉากหมู่มวลนั่นเป็นความฝัน อันนี้ดูออก ที่ผมสงสัยมากกว่าคือฉากแม่นาคเข้าฝันพ่อมาก คือถ้าผมไม่ได้ดูรายการ speak out มาก่อน ผมจะไม่รู้เลยว่าฉากนั้นแม่นาคมาเข้าฝัน  ไม่รู้คนอื่นจะงงไหม  มันน่าจะมีอะไรที่สื่อถึงการนอนหรือการฝันนิดหน่อยน่าจะดี ขอร่วมแชร์เท่านี้ครับ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 52 07:11:13 แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 52 07:04:03 จากคุณ : เย็นสิทธิ์ - [ 6 ก.ค. 52 07:01:44 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เค้าใช้ Ensemble ที่รูปร่างบาง สันทัด และยังดูเด็ก ๆ อยู่ ^ เพื่อนหนูเองค่ะ แต่มันก็ออกมาฉากที่ต้องไปเกณฑ์ทหารด้วยค่ะ ตอนดูก็แอบงงๆ เหมือนกันว่า มันกลับมาตอนไหนว้า (ฮา) สารภาพว่านอกจากจะดูนักแสดงนำแล้ว ยังเพ่งอองซอมตาไม่กระพริบ ดูว่าเพื่อนเราอยู่ตรงไหน 555+ จากคุณ : Kwanrapee The Artist (kwanrapee) - [ 6 ก.ค. 52 09:12:01 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ชอบมากค่ะ สมกับที่รอคอยจริงๆ โดยเฉพาะฉาก "เรือแห่งมรณา" ที่แม้ว่าจะรู้สึกเป็นตะวันตก แต่ก็เก๋มาก อย่างที่ จขกท ว่าไว้ ชอบฉากนี้มาตั้งแต่วันแถลงข่าวแล้ว แสงและเทคนิคต่างๆ ไม่ต้องลงทุนสูงมากกก แต่ได้เห็นถึงการใช้สติปัญญาอย่างดียิ่ง สำหรับเพลงที่ติดหู คิดว่ามีอยู่นะคะ เช่น ฟ้าเป็นพยาน กับ ข้ายังไม่พร้อมจะยอมตาย แต่สำหรับเพลงฟ้าเป็นพยาน กำลังซึ้ง ก็มีพวกมาสายมาเดินบังเสียนี่ น่าเบื่อมาก ได้แจ้งกับทีมงานแล้ว หวังว่าคงจะมีการปรับปรุงเรื่องนี้นะคะ เพราะจะไปดูอีกรอบ ไม่อยากให้เกิดอีก ส่วน original cast recording ทำไมไม่มีขาย ตั้งใจไปซื้อเต็มที่เลยนะ ทำไม่ทันหรือเช่นไร เสียโอกาสทางการค้าอยู่นะคะ ชุด เสื้อผ้า โดยเฉพาะโจงกระเบน นั้น ใช่เลย ดูแล้วไม่ใช่กางเกงที่ตัดเย็บให้เหมือนโจงกระเบน เห็นด้วยที่ว่าบางฉากน่าจะให้กระชับได้ ส่วนฉากจบเห็นว่าไม่ควรมีเพราะอารมณ์คนดูกำลัง peak ที่ฉากสะพานแล้ว และคิดว่าน่าจะจบตรงนั้นอย่างประทับใจสุดๆ แต่พอมีต่ออีกฉาก ความรู้สึกอิ่มเอมจากฉากก่อนมันสะดุด แต่สรุปแล้วประทับใจมากๆ ซื้อบัตรสำหรับดูรอบสองไว้แล้ว และหวังว่าน่าจะมีเพิ่มรอบนะคะ จากคุณ : เอินเอง - [ 6 ก.ค. 52 09:24:01 A:119.42.102.113 X: TicketID:222942 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เขียนดีมากครับพี่ doo_wop_boy อ่านสนุกมากกกก สำหรับผมเอง จนปัญญาจริงๆ ครับ อยู่บ้านนอกไกลขนาดนี้ ไม่รู้จะไปดูยังไง เอาเป็นว่าผมอยู่ที่นี่ก็จะดู touring production ของ Phantom, In the Heights, Mary Poppins, South Pacific, Miss Saigon, Wicked, A Chorus Line, Young Frankenstein, 42nd Street, Grease, The Color Purple etc. เผื่อก็แล้วกันนะครับพี่ อิอิ จากคุณ : ruiN - [ 6 ก.ค. 52 09:37:54 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ผมไปพลิกสูจิบัตรดูเพิ่ม เห็นว่าผู้ชาย 2 คน (หรือ 3 ?) ที่มาหาสายหยุดตอนเป็นบ้านั้น มาในฐานะ "ญาติชาย" ก็น่าจะเข้าใจได้ว่าคนเป็นคนนอกตำบล อันนี้เป็นข้อสันนิษฐานของผมนะครับ ปัญหาคือทำอย่างไรให้รู้ล่ะว่าเป็นญาติที่มาจากต่างถิ่น ผมว่าถ้าเขาจับให้สองคนนี้ใส่เสื้อผ้าเหมือนเป็นคนแปลกที่จะได้ไหม อันนี้ไม่แน่ใจว่าจะช่วยลดข้อสงสัยเกี่ยวกับตัวละครผู้ชายนี้ได้หรือเปล่า ดูดีๆเพิ่มเติม (นอกเรื่อง) จะเห็นว่าหลวงตาในสูจิบัตร คือ "หลวงตาฉ่ำ" เข้าใจว่าในบทดั้งเดิมของคุณดารกา จะให้ตัวละครพระนั้นก็เป็นตาฉ่ำที่บวชให้เมียหลังตายนั่นแหละ  แต่ด้วยความที่คุณเด๋อผู้เล่น คงไม่มีบารมีพอที่จะบันดาลคำบาลีได้อย่างอภินิหารจนแม่นาคถึงกับสยบ เพราะคนดูติดภาพตลกมากๆไปแล้วในช่วงต้น  หรืออาจจะด้วยเหตุผลของการโกนหัวอีกส่วนหนึ่ง  เลยต้องเพิ่มบทพระต่างหากอีกบทให้คุณธานีเล่น  ถึงจะเสียสมดุลของบทในภาพรวม แต่ก็เรียกพลังของฉากนั้นที่เป็นตอนจบของเรื่องได้มากกว่า ส่วนฉากจมน้ำ พอมาคิดตามก็สงสัยอยู่ว่าจำเป็นไหม อืมมมมมมม  ไว้ขอดูอีกรอบในวันศุกร์นี้แล้วกัน จากคุณ : เย็นสิทธิ์ - [ 6 ก.ค. 52 09:52:53 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ^ ^ น่าเสียดายๆ  ที่ขาดผู้รู้ไปอีกท่าน หากบินกลับจากบ้านนอกมาทัน คงได้สนุกกันอีกแน่นอน อิอิ จากคุณ : ลำปาว - [ 6 ก.ค. 52 10:02:09 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านถึง “...พี่พาข้าไปขี่ควายกลางทุ่ง...(บลาบลาบลา)...เก็บผักบุ้ง...” น้ำตามันพาลจะไหลอีกครั้ง สำนวนการเขียนและมุมที่หยิบมาวิพากษ์ของคุณ doo_wop_boy ช่างคมคาย สมที่หลายคนรอคอย เห็นด้วยค่ะ ว่าเรื่องออกจะยาวไปนิด หลายฉากที่ใส่มา ทำให้ความต่อเนื่องของบทไม่ราบรื่นเท่าที่ควร ทั้งๆที่บทละคร บทบาทการแสดงแต่ละฉากดีมาก บ่อยครั้ง การทอดเนื้อเรื่องทำให้คนดูได้ดื่มด่ำกับเนื้อหาและความรู้สึกที่ละครส่งมา แต่ถ้าสารของฉากนั้นไม่ชัดพอ อาจเป็นการปล่อยคนดูให้หลุดจากเรื่องไป เนื่องจากดิฉันนั่งแถว M เลยไม่เห็นสีหน้าของแม่นาคและสายหยุดในฉากถูกสิง ว่าเข้าเล่นกันได้พอดีเหมาะเจาะ ที่เห็นชัดคือตอนยกมือขึ้น ฉากถอดวิญญาณก็เช่นกันค่ะ ไม่ทราบเลยว่านั่นคือหุ่น ยังเข้าใจว่าเป็นนักแสดงหญิงอีกซักคน แต่ข้อดีของการที่นั่งไกลเวทีนิดนึงก็มีบ้าง เพราะละครเรื่องนี้มีหลายฉากที่ใช้ความมืดบนเวทีพรางอุปกรณ์ ถ้านั่งใกล้คงเห็นเงาวูบไหวชัด จากคุณ : Nusantara - [ 6 ก.ค. 52 10:30:03 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ไปดูมาแล้ว ชอบมากๆๆๆๆๆๆ ขอยกนิ้วให้นักแสดงผู้หญิงทุกคนในละครเรื่องนี้ ตั้งแต่ตัวเอกอย่าคุณน้ำมนต์ ครูอ้วน พี่รัดเกล้า คุณนรินทร ปุยฝ้าย (คนนี้เกินคาดมาก ขอชม) จนถึงนักแสดงประกอบหญิงทั้งหลาย เสียงดีกันทุกคน บางเพลงก็ร้องได้น่าตบกันมากๆด้วย ฮ่าๆ ขอตินิดนึง เราว่าเค้าออกแบบไฟตอนที่ไม่มีผีแปลกๆนะ เข้าใจว่าพยายามคุมโทนหม่นๆหลอนๆ แต่บางทีมันขัดๆ แล้วบางฉากที่เราอยากเห็นหน้านักแสดงชัดกว่านี้ แต่ไฟมันทึมเกินไป บางทีก็เกือบจะหลุดเฟรมออกไปเลย (เช่นท่านขุนในห้องนอน) แต่ตอนที่ผีแม่นาคโผล่มา หรือฉากจมน้ำ เราชอบค่ะ เราดูรอบเมื่อวาน เสียงพ่อมากไปซะแล้ว แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 52 16:13:57 จากคุณ : Pat :o) - [ 6 ก.ค. 52 13:07:15 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เข้ามาตามอ่าน อิอิ คิดว่าละคร ยาวไปหน่อยเหมือนกัน สารภาพว่าแอบหลับไป 2 วิ อิอิ จากคุณ : panyas - [ 6 ก.ค. 52 13:18:09 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ตอบ 4 ตรงย่อหน้า 4 นะคะ - ฉากในฝันของพ่อมาก ได้นั่งหน้าตรงที่นักแสดงมารวมฉากนี้พอดีก็เลยได้สังเกตชัดเวลาเค้าเปิดไฟ แบล็คไลท์ หน้าตานักแสดงดูน่ากลัวมากโดยเฉพาะตา ตอนแรกเห็นเป็นแค่ ลูกตาขาวๆเหมือนหนังผี คล้ายๆที่เราเคยเห็นว่าเค้าใส่คอนเทคเลนส์สีขาว แต่คิดไปคิดมาจะเอาเวลาไหนไปใส่ฟร่ะ --* ก็เลยลองเพ่งๆไป คิดว่าเค้าจะ วาดเป็นรูปตาไว้ที่เปลือกตารึปล่าว แล้วพอถึงฉากเปิดแบล็คไลท์ ก็ค่อยปิด ตา แล้วก็จะเห็นแต่ลูกตาขาวๆที่วาดไว้ น่ากัวววว... แหะ-*- อันนี้ลองเดาเอง นะคะ จากคุณ : maydoza+++555 - [ 6 ก.ค. 52 16:39:59 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อ๊ะ... พี่จ้อนเล่นเป็นพระหรือนี่... พี่จ้อนยังแก่ไม่พอ ดูไม่น่าเชื่อถือหรือคะ อยากดูจังเลย แต่ไม่สามารถไปหาบัตรมาได้ จากคุณ : N'Wan - [ 6 ก.ค. 52 17:56:51 ]