ความคิดเห็นที่ 1 ยังอ่านไปนิดเดียว ขอติดไว้ก่อน เดี๋ยวดู 5 แพร่งรอบพิเศษวันนี้จบค่อยกลับมาอ่าน อิอิ แต่ว่าเป็นกระทู้พลีชีพของคุณนุนี่ ผมขอกระโดดกอดคอพลีชีพตามไปด้วยคน ตั้งแต่ยังอ่านไม่จบละครับ 55555+ จากคุณ : -นักเลงเพลงสยาม- เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 15:52:40

ความคิดเห็นที่ 2 เรา รักวงเกาหลี  หนึ่งวงถ้วน  (นอกนั่น  ชอบบ้าง  ติดตามบ้างนิดๆหน่อยๆ  แต่ไม่รักและผูกพันเท่าวงนี้) เราเห็นด้วยกับคุณ  สมบัติดีนะ เกาหลีเขาสร้าง "Idol"  เป็นจริงๆ  สร้างให้เกิดความรักความผูกพัน จนไม่ใช่แค่แฟนเพลงกับนักร้องน่ะ แต่เห็นอีกฝ่าย  เหมือน  ลูก  น้องชาย  น้องสาว  พี่ชาย  พี่สาว   เหมือนคนในครอบครัวที่พร้อมจะสนับสนุนและปกป้อง เอาตัวไปผูก  เห็นเขายิ้มเรายิ้มด้วยมีความสุขด้วย เห็นเขาทุกข์  เราก็ไม่สบายใจ ทุกข์ไปกับเขา  เพราะตัวตนที่เราสัมผัส  มันไม่ใช่แค่ที่เขาไปออกรายการร้องเพลง  แต่มีพวกรายการวาไรตี้  สัมภาษณ์อื่นๆ พวกรายการวาไรตี้ต่างๆนี่สำคัญนะ  มันจะได้เห็นบุคลิก  อุปนิสัยต่างๆ ยิ่งดูก็จะยิ่งรู้สึกเราเข้าถึงตัวตนเขามากขึ้นๆ  หรือถ่ายเบื้องหลัง การตั้งใจทำงานตั้งใจกซ้อม  ใครเห็นแล้วจะไม่ปลื้มล่ะ แล้วไม่มีข่าวไร้สาระกวนใจ  ประเภท  วันนี้เขาคบกับใคร  เลิกกับใคร ไปแย่งแฟนใคร ข่าวที่ออกจากวงกว้างทีแต่ข่าวดีๆ  เรื่องงาน เรื่องทำชื่อเสียง การชื่นชมกันและกัน  คนที่ตามมันก็รู้สึกดี  ภาพพจน์ที่ออกมาสู่สาธารณะมันดูดี  โฟกัสที่การทำงานและความสามารถกันเป็นส่วนใหญ่ คนเราก็ต้องการชื่นชมคนดี  คนเก่งทั้งนั้นแหละ  แต่มันก็ต้องช่วยกันหลายๆฝ่าย อาจจะเรียกว่าทั้งวงการบันเทิงก็ได้  สมัยนี้  มีแต่ข่าวคนนั้นเลิกคนนี้  แย่งแฟน  ภาพหลุด  ไม่ได้โฟกัสเรื่องผลงานเท่าไหร่เลย  มันก็เลยถอยลงไปเรื่อยๆ แบบนี้แหละ เราเชื่อความสามารถคนไทยไม่แพ้ใคร  แต่มันก็ต้องมาพร้อมกับการสนับสนุนในด้านที่ถูกที่ควรด้วย  อยากให้ดังเพราะ"ผลงาน" มากกว่าดังเพราะ  "ข่าวฉาว"นะ แก้คำผิด  แล้วก็เพิ่มเติมข้อความค่ะ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 52 16:15:15 แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 52 16:12:35 จากคุณ : sweetest เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 16:07:28

ความคิดเห็นที่ 3   ที่เขียนนี้แรงนะครับ มันก็จริง บางส่วนนะ แต่จะบอกว่า คนที่มีสิทธิ์เขียน แบบนี้ได้ ตัวเขาเองนั้น ต้องบริสุทธิ์ผุดผ่อง   ท่านผู้เขียน ได้สำรวจตัว สำรวจใจ ตัวเองดูรึยัง จะเขียนบ่นเขียนว่า คนที่โหลดน่ะได้ แต่แน่ใจแล้วนะว่าบริสุทธิ์พอจะว่าคนอื่น ไม่ใช่แค่เพลงนะ บริสุทธิ์ในหลายๆความหมาย จากคุณ : sakza เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 16:14:35

ความคิดเห็นที่ 4 ขออธิบายเป็นข้อๆครับ 1. ใช่ครับ ที่ศิลปินเกาหลีทุกวันนี้ติดอัลบั้มขายดีตามร้าน CD ชั้นนำ ยอดขายดีกว่าเพลงไทยหลายๆอัลบั้มเพราะว่า แฟนเพลง(หรือแฟนคลับ) ติดตามสนับสนุน คนที่เขารักจริงๆจังๆครับ รู้ว่ากว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ พวกเขาผ่านอะไรมาบ้าง เจออะไรมาเยอะ เช่น - ทั้งต้องจากบ้านจากครอบครัวมาฝึกหัดหลายๆปี - ทั้งต้องทนเป็นศิลปินฝึกหัดโดยที่ไม่รู้ว่าจะได้เปิดตัวเป็นศิลปินเมื่อไหร่ - ทั้งต้องละทิ้งกิจกรรมหลายๆอย่างที่ตัวเองชอบเพื่อมาทำตามความฝันของตัวเอง - ทั้งต้องเรียนและซ้อมหนักวันๆนึงแทบจะไม่มีเวลาไปทำอย่างอื่น - เปิดตัวแล้วโดนกระแสต่างๆนานา ดังนั้น การซื้อ CD ลิขสิทธิ์เป็นวิธีการหลักของพวกเราที่จะทำให้ศิลปินที่เรารักรับรู้ว่ามีคนสนับสนุนเขาอยู่ เพราะมันเป็นตัวเลขที่จับต้องได้ ยอมรับว่า บางครั้ง บางอัลบั้ม ฟังไม่ได้ครบทุกเพลงด้วยซ้ำ ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันครับว่า ทำไมพวกเราถึงได้รักและผูกพันธ์กับศิลปินที่รักขนาดนั้น ทั้งๆที่อยู่ก็ไกล จับต้องยาก นานๆจะมาเมืองไทยที ( บางครั้งก็นานๆถี่ ) แต่น่าจะเป็นเพราะการตลาดอันชาญฉลาดและแยบยลของค่ายทางเกาหลีโน้นนะครับ 2. กรณีแจบอมผมว่า ที่มีกระแสขับไล่ตอนนี้ ส่วนมากผมว่าไม่ใช่แฟนเพลงหรือคนฟังเพลงจริงจังหรอกครับ น่าจะเป็นฝีมือของแอนตี้แฟน (Anti-Fans) ซะมากกว่า ที่อาจจะมีเหตุผลเพราะ อิจฉา เกลียด ไม่ชอบ ไม่อยากให้เด่นดังเกินกว่าวงที่ตัวเองชอบซะมากกว่า (อันนี้ไม่ได้พาดพิงศิลปินหรือกลุ่มแฟนคลับกลุ่มไหนนะครับ) ป.ล. จากข้อ 1  ไม่ใช่ว่าผมไม่ซื้อของจริงของเพลงไทยนะครับ ผมซื้อครับ ผมชอบศิลปินคนไหนจริงจังก็ซื้อครับ สนับสนุนอยู่แล้ว เห็นด้วยว่าเหตุผลที่กล่าวมาไม่ใช่ข้ออ้างที่จะโหลดเพลงฟรีมาฟัง จากคุณ : cadiac เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 16:16:45

ความคิดเห็นที่ 5 กลับมาอ่านแบบมีสติแล้วค่ะ  ขอเม้นท์ไปทีละส่วน เพราะอ่านไป ตอบไปนะคะ ในส่วนของนิยามศัพท์  ก็โอเคค่ะ เข้าใจได้ เพราะคุณได้บอกไว้ก่อนแล้วว่ามันเป็นพจนานุกรมฉบับของคุณ แต่เรารู้สึกว่าเราคิดเห็นในบางส่วนที่ต่าง และอยากเพิ่มเติมเข้าไป  เช่น นักร้อง  เข้าใจค่ะ ว่าควรจะมองในส่วนของการร้องเพลงเป็นหลัก  แต่เรากลับมองมากกว่านั้น เพราะการใช้คำว่านักร้อง น่าจะหมายถึงนักร้องอาชีพ คือคนกลุ่มนี้มีอาชีพเป็นคนที่ร้องเพลงค่ะ คนที่ร้องเล่นๆ ไม่น่าจะเกี่ยว  นักร้องอาชีพ มีทั้งร้องเพลงออกอัลบั้มวางขายทั่วไป หรือร้องตามผับ เทค  ที่ต่างๆ รับจ้างร้องเพลงไปทั่ว เราก็มองว่าเค้าเหล่านั้นเป็นนักร้อง คนที่ทำอาชีพเป็นนักร้อง  ถ้าแค่ร้องเพลงดีอย่างเดียว เราว่าบางทีก็ไปไม่รอดค่ะ สิ่งที่ต้องมีเสริมเข้ามาเพื่อให้เป็นนักร้องได้อย่างสมบูรณ์ อย่างเช่น การควบคุมบรรยากาศของโชว์ การเอ็นเตอร์เทนคนดู สร้างปฏิกิริยาตอบสนองระหว่างตัวนักร้องกับคนดูเพื่อดึงให้คนดูมามีความรู้สึกร่วมให้ได้ นอกจากนี้ คงจะต้องดูไปถึงเพลงที่ร้องด้วยว่าเป็นเพลงแนวไหน  ควรมีทักษะด้านใดเพิ่มเข้ามา อย่างเพลงป๊อบ เร็วๆ  ก็ควรเต้นได้ จะมากจะน้อยแล้วแต่ความพอดี  หรือถ้าร้องเพลงร็อค   คงต้องดูว่าเล่นดนตรีบ้างได้หรือเปล่า  ถ้าไม่ได้ จะสร้างสรรค์การแสดงการร้องเพลงอย่างไรให้ดึงดูดใจ การสื่ออารมณ์เพลงที่ร้องก็สำคัญค่ะ  ดังนั้นเรามองว่าแค่ร้องดีอย่างเดียวสำหรับนักร้อง มันไม่พอ ในส่วนของสาเหตุของการที่เพลงของไทยอ่อนแอลงเรื่อยๆ   ตามข้อ 1  เราว่ารากของปัญหานี้มันมีหลายประเด็นค่ะ อย่างแรกคือ งานเพลงคุณภาพลดลง   จะสังเกตุได้ว่าวงการเพลงไทยปัจจุบัน ถ้าเทียบกับเมื่อ 10 ปีที่แล้ว แตกต่างกันแบบเห็นได้ชัดค่ะ  แต่ก่อนนั้น อัลบั้มนึง อย่างน้อยๆ ก็ฟังได้ 6 - 8 เพลงขึ้นไป เพลงเพราะในระดับนั้น  และมีความเป็นเอกลักษณ์เพลงไทยสูงค่ะ ในขณะที่ปัจจุบัน  เท่าที่หามาฟัง  บางอัลบั้มมีดีแค่เพลงที่ใช้โปรโมท  บางศิลปิน เรียกได้เลยว่า เป็นพวก 1 hit wonder เจอเพลงเดียวดังเปรี้ยงแล้วเลิกกัน ที่เหลือไม่ได้เรื่อง ในขณะเดียวกัน สภาพสังคม  เศรษฐกิจ และเทคโนโลยีก็เอื้อเหลือเกินให้คนไม่ซื้อของลิขสิทธิ์ ผู้บริโภคเลยรู้สึกว่าจะซื้อไปทำไมล่ะ ของลิขสิทธิ์ แพงก็แพงกว่า  ฟังได้ไม่กี่เพลง สู้ซื้อแผ่น mp3 รวมโคตรฮิตมาเลยดีกว่า  แผ่นละร้อย  หรือร้อยห้าสิบ แต่รวมเพลงสุดฮิตเพราะๆ ไว้มากมาย พอคนคิดอย่างนี้ เลยพาลไม่ซื้อของแท้ค่ะ  (เราไม่ได้เป็นแบบนั้นนะ ขอบอก) ส่วนสาเหตุข้อที่ 2  มันก็สืบเนื่องมาจากข้อแรกนั่นแหละค่ะ ที่ว่าทำไมความนิยมในตัวศิลปินไทยลดลง เพราะงานมันมีคุณภาพลดลงต่างหาก  อย่าโทษว่าส่วนหนึ่งมาจากกระแสเกาหลีเลยค่ะ ไอ้พวกกระแสๆ  มันมีมานานแล้ว แล้วแต่ว่าเวลาไหน ยุคไหน กระแสเพลงจากชาติไหนจะแรงกว่ากัน ซึ่ง ถ้าคนไม่ฟังเพลงต่างชาติ  ต่อให้กระแสแรง เค้าก็ไม่ฟัง  ในขณะเดียวกัน  คนที่สรรหาเพลงหลายๆ ชาติมาฟัง ต่อให้ไม่มีกระแส มันก็ฟังของมันอยู่ดีค่ะ  ดังนั้นไม่เกี่ยวกันซะทีเดียวหรอกค่ะ อาจจะมีผลบ้างในพวกกลุ่มคนตามกระแส แต่พอมันซาๆ พวกนี้ก็ไป เพราะเค้าไม่ได้ฟังที่ตัวผลงานจริงๆ เรามองว่าหากผลงานคุณภาพดี ไม่ว่าจะเป็นเพลงชาติไหน ภาษาไหน คนก็ฟังและพร้อมสนับสนุนค่ะ ของดี ยังไงๆ ใครๆ ก็ชอบ  เหมือนกับเพชร ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน อย่างไร ยังไงก็คือเพชรค่ะ ส่วนการสนับสนุนเพลงดีๆ ที่ชื่นชอบ เราเห็นด้วยนะคะ   ถ้าชอบ  ก็ช่วยกันซื้อของแท้ของลิขสิทธิ์เถอะ ถ้าวันนี้เราไม่ซื้อของลิขสิทธิ์  แล้ววันหน้า วงที่เราชอบ เพลงที่เราชอบ จะมีให้ฟังอีกมั้ยล่ะ เค้าทำเพลง  ก็ต้องใช้เงินนะ  อาชีพของเค้า  คือการขายเพลงที่ตั้งใจทำออกมา เราสนับสนุนได้ง่ายๆ ด้วยการซื้อของแท้เอง หากชอบเพลงเดียว  โหลดผ่านเว็บถูกกฎหมายก็ได้ เสียตังค์เพลงละไม่กี่บาท สนับสนุนคนทำเพลงกันเถอะ ส่วนทำไมอัลบั้มเพลงเกาหลีถึงยังขายได้ดี  ก็ต้องยอมรับจริงๆ ว่ากระบวนการสร้าง idol บ้านเค้าทำได้ดีจริงๆ การสร้าง idol บ้านเค้าเนี่ย  ฝึกทุกอย่าง และทำให้แต่ละวง (ที่ดังๆ) สามารถทำได้ดีในเกือบทุกด้าน การร้องที่ถ้าหากเทียบมาตรฐานเพลงในแนวเดียวกันแล้วเนี่ย  วงของเกาหลีถือว่ามีมาตรฐานสูงจริงๆ ในขณะที่เรื่องเต้นก็แข็งแรง   นอกจากนี้เค้ายังฝึก และสร้างไปถึงบุคลิค การวางตัว พฤติกรรม ความเป็นทีม รวมไปถึงทัศนคติเลยด้วยซ้ำ เค้าฝึกมาแต่เด็กค่ะ จนมันกลายเป็นบุคลิคส่วนตัว ลักษณะนิสัยของแต่ละคนไป ทำให้แต่ละอย่างที่แสดงออกมาของศิลปิน  สามารถที่จะดึงดูดใจแฟนๆ  และสร้างความรักความผูกพันให้กับแฟนๆ ได้จริงๆ จะว่าแฟนๆ เหมือนแม่ยกพระเอกลิเกนี่ก็ไม่เถียงค่ะ  เพราะเราก็คิดงั้นเหมือนกัน แต่...สิ่งที่สำคัญไม่แพ้กันคืองานเพลงต้องดีด้วยนะคะ อาจจะไม่ได้ชอบทุกเพลง   แต่ก็ต้องมีดี เจ๋ง และฟังได้อย่างน้อย 6-8 ใน 10 ด้วย มันถึงจะทำให้แฟนๆ รัก ผูกพัน และเต็มใจที่จะสนับสนุนด้วยค่ะ ถ้าเพลงไม่ดี  ก็คงรักไม่ได้มากเท่าที่ทุกวันนี้เป็นอยู่หรอก (เผอิญ วงที่รัก เพลงมันดีมาก และเราเริ่มมาชอบ มาสนใจวงนี้ จากการที่หลงรักเพลงและperformance ของวงนี้ก่อนที่จะรู้พฤติกรรมค่ะ) ทุกวันนี้ก็ได้แต่หวังค่ะ  ว่าเพลงไทย จะสร้างเอกลักษณ์ และพัฒนางานเพลงของนักร้องบ้านเราได้มากกว่านี้ อย่างน้อยๆ  ขอแค่เริ่มจากคนที่มุ่งมั่นจริงๆ ที่จะเป็นนักร้อง เพราะอยากมีอาชีพนักร้อง แค่คนกลุ่มนี้มาทำเพลง มาร้องเพลง หรือนำมาสร้างเป็นกรุ๊ปไอดอลก่อนก็ยังดี เพราะคนที่มุ่งมั่น ย่อมอยากจะพัฒนาตัวเองเพื่อให้ไปถึงเป้าหมาย ไม่ใช่แค่ใครก็ได้ที่หน้าตาดี และมีโอกาส มาเป็นนักร้องเพราะมีโอกาส   และทำเป็นเหมือนงานทางผ่านก่อนจะโตเป็นผู้ใหญ่ ก่อนจะไปมีอาชีพของตัวเอง คนกลุ่มนี้ พัฒนายังไง ก็ทำได้ไม่เท่าคนกลุ่มแรกหรอกค่ะ เพราะใจเค้าไม่มุ่งมั่นพอ ความมุ่งมั่นต่าง ความอดทนต่อการฝึกฝน พัฒนาก็ต่าง แค่แววตาก็ต่างกันแล้วค่ะ อ๊ะ เจอคุณ cadiac แล้วเพิ่งนึกได้  เพิ่งรู้ค่ะ  ว่าคุณ cadiac เป็นมือแปลข่าว แอนด์คลิปของสาวๆ โซชินะนี่  ขอบคุณนะคร้า ไปแอบๆ ตามอยู่บ่อยๆ ฮิยะๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 52 21:30:45 จากคุณ : piya-chan เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 16:22:09

ความคิดเห็นที่ 6 อ้อ เพิ่มเติมครับ สมัยก่อนผมเป็นแฟนเพลงสิลปินไทยคนไหน ผมก็ Royalty นะครับ เช่น แนนซี่ เอิร์น โมเม พวกยุคสมัยลุกกวาดของ RS น่ะครับ แม้จะโดนด่า ว่า ติ ฉิน นินทา ยังไง ผมก็สนับสนุน และคิดว่าไม่ใช่แค่ผม แต่อีกหลายๆคนก็ทำ จึงเห็นได้ว่า เมื่อก่อน ล้านตลับกันแทบทุกคน แต่เดี๋ยวนี้ด้วยความที่ศิลปินไทยหมดมนต์ขลังอะไรไม่ทราบ หรือค่ายเพลงมาผิดทาง บวกกับการที่เทคโนโลยีมันสูง Loyalty ตรงนี้เลยเริ่มเสื่อมถอยลงไปเรื่อยๆ จะเห็นได้ว่า เมื่อก่อนผมจะดู MV เพลงทีนึง ต้องแหกขี้ตารอดูเที่ยงคืน ตี 1 ทั้งๆที่ต้องไปเรียน แต่เดี๋ยวนี้ อยากดูอะไรก็เข้า youtube ได้ ไม่รู้เกี่ยวกันรึเปล่า ป.ล. แต่เพลงเกาหลีวงไหนถ้าผมไม่ได้เป็นแฟนเพลงจริงจัง ชอบเป็นเพลงๆไปก็โหลดนะครับ ป.ล.2 อย่าเอาเยี่ยงอย่างผมนะครับ เรื่องโหลดเพลง มันไม่ดี มันไม่ดี 555+ จากคุณ : cadiac เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 16:24:16

ความคิดเห็นที่ 7 คห.3 ผมยอมรับครับว่าไม่ได้บริสุทธิ์ไปซะทุกอย่าง อย่างที่ควรจะเป็น และผมก็ไม่คิดว่าที่ผมโพสแรงตรงไหน ไม่ได้ว่ากล่าวใครครับ แค่เตือนสติ เช่นเดียวกับการเตือนคนดื่มเหล้าว่ามันไม่ดีนั่นแหละครับ ผมรู้ว่าห้ามไม่ได้ แต่ก็รณรงค์ได้บ้าง เผื่อสถานการณ์มันจะดีขึ้นครับ จากคุณ : สมบัติดี เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 16:30:13

ความคิดเห็นที่ 8 ผมเข้าใจความรู้สึกของคุณสมบัติผู้ดีนะครับ และผมก็ไม่ได้บริสุทธิ์อย่างที่ได้บอกไปแล้ว เข้าใจประเด็นการตั้งกระทู้ ว่าความตั้งใจดี และไม่อยากให้ทะเลาะกัน ผมหวังว่า คงไม่มีติ่งหู หรือ เกรียน จากทั้ง 2 ฝั่ง มาพากระทู้แย่นะครับ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ บางครั้งผมก็รู้สึก สงสารและเห็นใจความรู้สึกของศิลปินไทยนะครับ เห็นหลายๆงานที่มีศิลปินไทยและต่างชาติมาร่วมงานเดียวกัน มันเห็นความแตกต่างอย่างเห็นได้ชัด เรื่องนี้ผมคงห้ามไม่ได้ เพราะมันเป็นความชอบส่วนตัว แต่เรื่องที่ผมไม่ชอบจากเด็กๆคือ การที่เราชอบสิลปินต่างชาติ แล้วจะต้องมาอาละวาดกับศิลปินและแฟนคลับของศิลปินไทย ไม่ชอบ ไม่ซื้อ ไม่ว่า แต่การที่เราไม่ชอบ แล้วเอาเขามาว่าเสียๆหายๆบนโลกไซเบอร์ ทำเพื่ออะไร ไม่ใช่ว่าศิลปินไทยจะไม่ได้ฝึกหัดมาเหมือนกับศิลปินต่างชาติ ไม่ใช่ว่าศิลปินไทยจะเลียนแบบศิลปินต่างชาติ(ไปซะหมด ) ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่ทุ่เทแรงกายแรงใจในการเป็นศิลปิน ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่โดนกระแสต่อต้านต่างๆนานาเหมือนศิลปินเกาหลี ใจเขาใจเรา อ้อ อีกอย่าง เรื่องรักศิลปิน สำหรับคนที่มีวุฒิภาวะและสติดี ผมไม่ห่วง แต่ห่วงเด็กที่ไม่มีสติในการรักศิลปินมากพอครับ ทำอะไรอย่าให้เกินกำลังครับ พวกพี่เนี่ย ทำงานแล้ว มีเงินแล้ว บางครั้งถ้าเิกินกำลังมันก็เงินของพี่ พี่ก็กินแกลบไปตามระเบียบ แต่เด็กบางคนไม่ใช่ ขอเงินพ่อแม่ไปซื้อบ้างล่ะ ถ้าืที่บ้านรวย เป็นเศรษฐีก็เอาเถอะครับ แต่ถ้าไม่ใช่ก็คิดดูให้ดีๆนะครับ จากคุณ : cadiac เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 16:43:57

ความคิดเห็นที่ 9 พลีชีพเลยเหรอคะคุณสมบัติดี 555+ จะบอกซะหน่อยว่าคงไม่มีอะไร แต่แอบเหล่ๆแล้ว อย่าลืมใส่เสื้อเกราะนะคะ เห็นด้วยในหลายๆประเด็นเลยค่ะ แปะไว้ก่อนเดี๋ยวคืนนี้จะมาตั้งใจอ่านอีกที จากคุณ : earlgrey เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 16:45:47

ความคิดเห็นที่ 10 ผมสนใจกรณีของคุณ cadiac ใน คห.6 ครับ ที่บอกว่า "ศิลปินไทยหมดมนต์ขลัง" นี่ก็เป็นอีกหนึ่งจุดที่น่าคิดว่ามันเกิดจากอะไร? หรือทุกวันนี้ตัวเปรียบเทียบมันเยอะเกินไป... จากคุณ : สมบัติดี เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 16:48:54

ความคิดเห็นที่ 11 ชอบประโยคนี้นะคะ 'ก่อนที่วงการเพลงไทยจะห่วยไปกว่านี้ เราต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว... ' คือเป็นคนนึงที่ยอมรับว่าโหลดเพลงมาฟัง(เพลงไทย) เพราะชอบแค่เพลงเดียว ส่วนเพลงอื่นในอัลบั้ม โหลดมาก็ลบทิ้ง (แย่กว่าคนอื่นอีกเน๊อะ คนอื่นบอกไม่ดียังฟัง เราไม่ฟังเลย) แต่กับนักร้องเกาหลีบางวง กับเสียเงินซื้อทั้งๆที่ก็ไม่ได้ชอบเพลงทุกเพลงในอัลบั้มนั้น ด้วยเหตุผลที่จขกท ว่ามานั่นแหละ ก็เพราะรู้ว่าไทยเราทำได้นะ ดีด้วย แต่หลังๆ ไม่ขอออกความเห็นเพราะ จขกท ให้ความเห็นไปแล้ว แล้วความจริงเริ่มนี่มันเริ่มตรงหน้าที่มากกว่าค่ะ ทุกคนทำหน้าที่ให้ดี โดยเฉพาะคนที่มีหน้าที่นำเสนอ ก็ควรทำหน้าที่อย่างดี ถ้ามัวแต่คิดว่าเสนอๆไปอย่างนั้น ขอไปที เพราะคนรับฟัง งัยๆ ก็ไม่ซื้อเนี่ย ท้ายสุดมันก็ต้องโทษกันไปกันมาไม่รู้จบนั่นแหละ จากคุณ : K-modjung เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 16:50:29

ความคิดเห็นที่ 12 #10 นั่นสิครับ อาจจะด้วยเทคโนโลยี + คุณภาพที่ลดลง + มีตัวเลือกมากขึ้น + ภาพลักษณ์ที่แย่ลง รึเปล่า ผมว่าถ้าวงการบันเทิงไทยอยากจะกลับมารุ่งเรือง คงต้องมาร่วมมือกันวิเคราะห์แล้วล่ะครับ เลิกคิดถึงเรื่องค่ายไปก่อน มาร่วมมือกันพัฒนาดีกว่า ผมก็อยากกลับมา Loyalty ศิลปินไทยครับ มันไม่เหนื่อยมาก 555+ จากคุณ : cadiac เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 16:59:45

ความคิดเห็นที่ 13 "ถ้ามัวแต่คิดว่าเสนอๆไปอย่างนั้น ขอไปที เพราะคนรับฟัง งัยๆ ก็ไม่ซื้อเนี่ย ท้ายสุดมันก็ต้องโทษกันไปกันมาไม่รู้จบนั่นแหละ" ^ ^ ^ ประเด็นนี้ผมก็จะบอกเหมือนกันครับ ว่าศิลปินก็ต้องทำงานให้ดีขึ้นด้วย แต่ลืมพิมพ์ -*- จากคุณ : สมบัติดี เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 16:59:52

ความคิดเห็นที่ 14 เห็นด้วยกับคุณหวานทุกประการครับโดยเฉพาะข้อนี้ " พวกรายการวาไรตี้ต่างๆนี่สำคัญนะ  มันจะได้เห็นบุคลิก  อุปนิสัยต่างๆ ยิ่งดูก็จะยิ่งรู้สึกเราเข้าถึงตัวตนเขามากขึ้นๆ  หรือถ่ายเบื้องหลัง การตั้งใจทำงานตั้งใจซ้อม  ใครเห็นแล้วจะไม่ปลื้มล่ะ " ผมรักพวกเธอก็เพราะรายการวาไรตี้ต่างๆนี่แหละ 5555 จากคุณ : Love Nocchi & Mariko sama เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 17:06:38

ความคิดเห็นที่ 15 ชอบการปั้นศิลปินของเกาหลี เขาเดินมาในแนวทางของมืออาชีพตามประเทศตะวันตก มาแบบฉบับคุณภาพคับแก้ว ย้อนดูของไทยสิครับมีอะไรบ้าง มาจากเวทีประกวด เห็นแววว่าขายได้หน่อย ก็ดันมันเข้าไป ทุ่มโปรโมต แป๊ปๆออกเทปมาแล้ว เฮ้ยอะไรกันง่ายไปป่าว เช่น .... ฯลฯ คนรุ่นใหม่มีคุณภาพอย่าง แดน วรเวช ว่าน af ผลงาน ฝีมือการสร้างงานเองไม่แพ้พวกเกาหลีเลยครับ คนอย่างนี้สิครับถึงเรียกว่าตัวจริง ไม่ใช่มีดีแต่หน้าตา หาคุณภาพไม่ได้ !!! จากคุณ : country road เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 17:18:36

ความคิดเห็นที่ 16 ผมรู้ว่ามีคนจากค่ายต่างๆมาแอบอ่านอยู่ด้วย เก็บข้อมูลกันดีๆนะครับ ^^ เกาหลียังขายได้ เราก็ต้องขายได้สิ สร้างกันดีๆก็พอ จากคุณ : สมบัติดี เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 17:22:50

ความคิดเห็นที่ 17 ผมว่าเรื่องนี้อยู่ที่การสร้างภาพลักษณ์ศิลปินครับ ของเกาหลี ญี่ปุ่น นักร้อง ดารา คือบุคคลอีกประเภทที่จับต้องได้ยาก ขอลายเซ็น ขอถ่ายรูปหรือจะไปเดินเจอเดินเล่นตามห้าง เป็นเรื่องยากมากๆครับ สิ่งที่แลกมากับความดัง การมีชื่อเสียง และการซัพพอร์ทจากแฟนคลับแบบถึงไหนถึงกัน นักร้องเหล่านี้ต้องยอมปรับเปลี่ยนวิถีการดำเนินชีวิต (คิดง่ายๆเหมือนป๋าเบิร์ดน่ะ) ไอดอลต้องห้ามเปิดเผยเรื่องแฟน ไอดอลต้องจริงจังกับการทำงาน ไม่ว่อกแว่ก ไม่สูบบุหรี่ ไม่เล่นพนัน ไม่ทำผิดกฏหมาย เป็นบุคคลสมบูรณ์แบบอย่างที่แฟนๆชื่นชม ซึ่งถ้าใครทนความกดดันไม่ไหวหลุดกรอบมาก็จะโดนกระแสสังคมตีกลับ ผมฟังเจป๊อปตั้งแต่อายุ 11 เห็นไอดอลที่เสียโอกาสดีๆในวงการไปหลายต่อหลายคนแล้วครับ ผมว่ามันก็มีข้อดีข้อเสียในตัวของมันเองนะครับ ลองคิดดูว่าอะไรที่เข้าถึงยาก ทำให้ดูมีคุณค่า มากกว่ารึเปล่า ในขณะที่นักร้องไทยบางท่าน พฤติกรรมบางอย่างก็ไม่น่าชื่นชมเท่าไหร่ ต้องยอมรับนะครับว่าการซื้อซีดี เราไม่ได้ซื้อเพราะชอบที่ตัวเพลงอย่างเดียว (ไม่อย่างนั้นคนก็ไปโหลดกันหมดสิ ฟรีด้วย) แต่เป็นเรื่องของความรู้สึกที่มีต่อภาพลักษณ์นักร้องครับ เชื่อผมสิ จากคุณ : Ear-pleaser เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 18:00:32

ความคิดเห็นที่ 18 เรื่องการสร้างไอดอลนี่ผมว่าเมื่อก่อนไทยเราก็ประสบความสำเร็จนะ อย่าง RS นี่ประสบความสำเร็จหลายคนเลย ตั้งแต่บอยสเก๊าท์ เรื่อยมาจนถึง D2B นักร้องเหล่านี้จะมีแฟนคลับที่มี royalty สูงมาก แต่หลังจากยุค D2B เป็นต้นมา ผมสังเกตว่าจะหานักร้องไทยที่เริ่มทำแบบนี้ได้ค่อนข้างยากแล้ว ส่วนหนึ่งอาจเพราะสื่อในการนำเสนอเรื่องราวของนักร้องเหล่านี้มีน้อยลง อย่างเกาหลีก็มีมีรายการเพลงให้นักร้องไปออกอย่างน้อยๆ 3 รายการ แถมยังมีช่องที่นำเสนอเรียลลิตี้ของนักร้องโดยเฉพาะ ทำให้แฟนคลับเกิดความผูกพันธ์กับนักร้อง แม้ว่าจะยังไม่ได้ฟังเพลงก็ตาม หันกลับมามองเมืองไทย แม้ว่าเทคโนโลยีปัจจุบันจะก้าวหน้าไปมาก แต่ผมกลับพบว่าพื้นที่สื่อกลับน้อยลง สมัยก่อนอินเตอร์เน็ตยังไม่เป็นที่นิยม สื่อหลักในการนำเสนอก็คือทีวี แล้วช่วงนั้นรายการเพลงในทีวีของไทยมีเยอะมาก ทำให้ Idol ช่วงนั้นค่อนข้างประสบความสำเร็จ ผมยังจำได้เมื่อก่อนจะปล่อยทีเซอร์มาก่อน แล้วก็รอกันอย่างใจจดใจจ่อวันที่ MV ออกอากาศ รู้สึกช่วงนั้น RS ก็มีการติดต่อกับกลุ่มแฟนคลับผ่านการเป็นสมาชิกด้วย แต่ปัจจุบันรายการเพลงน้อยลง ขณะที่สื่ออินเตอร์เน็ตค่ายเพลงในไทยก็มาจับช้าเกินไป เลยเสียกลุ่มคนฟังไปให้เกาหลี ซึ่งมีช่องทางในการเสพมากกว่า ด้าน Idol ญี่ปุ่นที่ปัจจุบันไม่ได้รับความนิยมในไทยเหมือนเมื่อก่อน ผมมองว่าส่วนหนึ่งอาจมาจากการที่ญี่ปุ่นค่อนข้างเคร่งเรื่องลิขสิทธิ์ ทำให้การตามผลงานค่อนข้างยากกว่าเกาหลี อีกอย่างหนึ่ง จากพจนานุกรมของ จขกท ที่ว่า Idol คือคนที่แบบอย่าง ก็จะยิ่งเห็นได้ชัดว่าทำไมปัจจุบัน Idol เมืองไทยจึงไม่ค่อยประสบความสำเร็จ ส่วนหนึ่งอาจมาจากสื่อมวลชนไทยที่ชอบตีข่าว ขุดคุ้ยเรื่องเสียๆ จนเรารู้สึกว่าไม่น่าจะเป็นแบบอย่างได้ อย่างแดน ตอนวันแถลงข่าวเรื่องอัลบั้ม นักข่าวก็มัวแต่ถามเรื่องส่วนตัว ไม่สนใจเรื่องเพลง พอแดนไม่ตอบ ก็หาว่าเป็นนักร้องเทวดา สื่อนั่นแหละคือฟันเฟืองตัวหนึ่งที่วงการเพลงไทยยังไม่ค่อยพัฒนาเท่าไหร่ กลุ่มคนฟังส่วนใหญ่จึงหันไปหานักร้องเกาหลี ที่เขาพอจะมั่นใจได้ระดับหนึ่งว่า จะไม่ค่อยมีข่าวเสียๆหายเท่าไหร่ ส่วนหนึ่งอาจเพราะค่ายคอยดูแลอย่างใกล้ชิด (แต่การทำแบบนี้ พอมีข่าวเสียๆออกมา ก็ส่งผลร้ายแรงเหมือนกัน อย่างกรณีแจบอม ขณะที่นักร้องไทย คนฟังหลายคนเริ่มชินกับข่าวเสียๆแล้ว) การได้ติดตามดูคนที่ตัวเองชอบอย่างใกล้ชิดก็เป็นสาเหตุที่ทำให้ The Star กับ AF สามารถสร้างฐานแฟนคลับที่มีความภักดีได้จำนวนมาก แต่ปัญหาคือค่ายยังคงพยายามหากินกับแฟนคลับอย่างเดียว โดยไม่เคยคิดที่จะขยายฐานคนฟังไปยังกลุ่มอื่นบ้าง จากคุณ : เซียวเล้ง เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 18:02:23

ความคิดเห็นที่ 19 ถูกครับ นักร้องเกาหลีเกิดจากกระบวนการปั้นไอดอล แต่ไม่ได้เป็นการสร้างไอดอล คือ มันเป็นกระบวนการคัดสรรและเจียรนัย เหมือนเพชรน่ะครับ เมื่อเป็นหินต้องดูว่ามันมีแววเจียรนัยเป็นเพชรน้ำงามได้หรือเปล่า หากมีโอกาสมันถึงจะถูกเลือกมาขัด มาเจียรนัยก่อนนำเสนอขายต่อผู้บริโภค ดังนั้นที่เห็นไอดอลแต่ละคนคาแรกเตอร์แบบนั้นแบบนี้ บางคนรั่ว บางคนฮา บางคนเงียบเรียบร้อย มันเริ่มตั้งแต่การวาง concept ของวงว่า จะเลือกคนบุคลิกแบบใดบ้างมาอยู่ร่วมกัน เราจึงเห็นทั้งคนที่เหมือน คนที่แตกต่างมาอยู่ร่วมกันในวงๆเดียวกัน แต่คาแรกเตอร์พวกนี้นะครับ จะไม่ผ่านเลยหากเนื้อแท้ของคุณภาพที่แท้จริง คือ ผลงานเพลงไม่เข้าตา ผมขอยกตัวอย่างนะครับ ไม่รู้ใครจำนักเทนนิสหญิงชื่อ แอนนา คูนิโคว่า ได้หรือเปล่า เธอเป็นนักเทนนิสที่ฝีมือพอประมาณ แต่บังเอิญว่าหน้าตาดี ขยัน present ตัวเอง ก็เลยมีคนชอบจนกลายเป็นไอดอลในวงการเทนนิส จนได้ถ่ายแบบ ถ่ายโฆษณา ขยันสร้างข่าว(ฉาว) จนเหมือนเป็นดารา จนละเลยการฝึกฝนเทนนิส มุ่งเน้นแต่วงการบันเทิง อันดับเธอก็ตกลงๆ แถมงานวงการบันเทิงก็หายตามไปด้วย ทั้งนี้ก็เพราะว่า เธอหลงลืมไปว่า ที่เค้าชื่นชมเพราะเธอเป็นนักเทนนิสที่สวย ไม่ใช่ดารานางแบบที่สวย ถ้าไปสู้กับดารานางแบบจริงๆ จะไปสู้ใครเค้าได้ ถ้าถอดเทนนิสออกจากตัวเธอ แท้จริงแล้ว เธอก็ไม่ได้มีอะไรดีพอที่จะสู้กับคนวงการบันเทิง ดังนั้น สิ่งที่ผมจะบอกก็คือ นักร้องไอดอล จะดังก็ต่อเมื่อคุณภาพงานเพลงเป็นที่ยอมรับเท่านั้น แม้คาแรกเตอร์จะน่ารัก ดูดีแค่ไหน ก็ช่วยให้ดังไม่ได้ครับ ขอยกตัวอย่างจากตัวเอง ก่อนที่จะมาเป็นแฟนคลับ SNSD เริ่มจากดู MV ดู live แล้วก็โหลดอัลบั้มเต็มของพวกเธอมาฟังก่อน ฟังซ้ำไปซ้ำมาในรถ จนรู้สึกว่าชอบมาก จึงได้เริ่มติดตามผลงานอื่น และตามซื้อ CD เก็บจนครบทุกชุด ถ้าจะสรุปสั้นๆ ก็คือ ผลงานเพลงทำให้ชอบ คาแรกเตอร์ทำให้รัก สำหรับนักร้องไทย ไอดอลรุ่นหลังๆที่ผมยังซื้อ CD อยู่บ้างก็คือ โฟร์ มด ซึ่งผมชอบเพลงของพวกเธอจริงๆนะ แต่เวลาแสดงสดทีไร พวกเธอลิปซิงค์ทุกครั้งเลย ทำให้มันเซ็งเล็กๆน่ะครับ ผมว่านะ ในค่าย Kamikaze เนี่ย โฟร์ มด เป็นนักร้องที่มีศักยภาพ(ในด้านความดังและแฟนเพลง) ในการมีคอนเสิร์ตเดี่ยวมากที่สุดแล้ว ถ้าพวกเธอสามารถร้องสดได้ดีๆ จะสามารถสร้างสรร live performance ที่ประทับใจมากๆได้แน่นอน จำนวนเพลง ที่ออกมาเหลือเฟือที่จะออกคอนเดี่ยว จะหาว่าเปรียบเทียบก็ได้ เวลาสาว SNSD ไปออกรายการเกมส์โชว์เพลง ซึ่งต้องร้องเพลงของคนอื่น โดยไม่รู้ล่วงหน้าว่าเป็นเพลงอะไร และต้องร้องสดๆ โดยไม่ดูเนื้อร้อง ร้องได้ดีกันทุกคน แม้แต่คนที่ไม่ได้เป็นนักร้องหลัก อย่างซูยอง ฮโยยอน แถมร้องได้หลายแนวอีกต่างหาก ร้องเพลงลูกทุ่งก็ยังได้ มันทำให้ดูแล้วประทับใจครับ แต่ยังไงผมก็ซื้อ CD โฟร์ มด อยู่นะครับ ได้แต่หวังว่า RS จะกล้าๆหน่อย ซุ่มฝึกให้เข้มๆจัดคอนเดี่ยวเจ๋งๆ  เผื่อเราได้เป็นแฟนคลับรุ่นลุงไปเชียร์พวกเธอได้บ้าง แต่ถ้าจัดทั้งค่าย ผมไม่ไปนะ เพราะไม่ได้ติดตามคนอื่นเลย จากคุณ : โอบ๊อท เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 18:24:40

ความคิดเห็นที่ 20 ส่วนตัวแล้ว คิดว่าปัญหาหลักๆ ก็มาจากค่ายด้วยค่ะ หลายครั้ง เคยเห็นศิลปินอินดี้ที่มีงานดีๆ ถูกอุ้มไปอยู่ค่ายใหญ่ๆ ไม่นานพวกเขาก็เลือกจะเดินถอยออกมาจากค่ายนั้นเอง เพราะค่ายพยายามเปลี่ยนแนวทางของเขาให้ไปสู่สิ่ง(ที่คิด)ว่าตลาดกำลังต้องการ มันเป็นไปตามกลไกของการดำเนินธุรกิจ แต่บางครั้ง... มันก็เป็นบทพิสูจน์ให้เราเห็นเสมอ ว่างานดี ศิลปินดี อยู่ที่ไหนก็ยังขายได้อยู่ ความเป็นไอดอลอาจช่วยให้อัลบั้มขายได้ แต่ไม่สำคัญเท่าการผลิตผลงานดีๆ ที่จะทำให้ขายได้ดีมากกว่า ถ้าเน้นการปั้น "Idol"(ที่ดี) ปั้นให้เขาเหล่านั้นเป็นนักร้องที่ดีได้ วันหนึ่งเขาเหล่านั้นอาจก้าวเข้าสู่ความเป็นศิลปิน ที่สร้างสรรค์งานเอง แต่งเพลงเอง เรียบเรียง หรือแม้แต่ผลิตงานดีๆ ให้คนอื่นๆ ได้ เขาก็จะกลับมาเป็น "ไอดอล"ที่สมบูรณ์แบบ ที่คนจะยึดเอาเป็นต้นแบบในการทำงาน หรือการใช้ชีวิต ไม่ใช่ไอดอลที่เป็นแค่คนมีชื่อเสียง เดินไปไหนมีแต่คนรู้จัก กลายเป็นว่าตัวไอดอลขายได้ แต่เพลงกลับขายไม่ได้ คนทำเพลงก็ตายกันหมด ก็ต้องยอมรับว่าเกาหลีเขามีศักยภาพในการสร้าง "Idol" เพราะเขาเห็นว่าภาพลักษณ์เป็นสิ่งสำคัญ เป็นส่วนหนึ่งที่จะทำให้ธุรกิจของเขาเติบโต และขยายเป็นวงกว้างได้ การที่เราเห็นเบื้องหลังก่อนจะมาเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียง เบื้องหน้าที่ถ่ายทอดให้เราได้เห็นผ่านการแสดง การสัมภาษณ์ หรือแม้แต่รายการวาไรตี้ต่างๆ มันทำให้เราเห็นว่า บางที... ความเป็นตัวตนที่แท้จริงของเขา มันดูดีกว่าภาพที่ค่ายสร้างให้อีก ส่วนสำคัญมันจึงอยู่ที่ตัวศิลปินนักร้องเอง ว่าจะยึดเอาใจแฟนเพลงด้วยภาพที่ค่ายสร้างให้ชั่วคราว หรือจะยึดเอาไว้ด้วยความสามารถ ความเป็นตัวของตัวเองที่มันจะอยู่ได้ตลอดไป ไม่ได้หมายความว่าค่ายต้องออกคำสั่งในศิลปินนักร้องในสังกัดห้ามมีแฟน ห้ามนั่น ห้ามนู่น ห้ามนี่เหมือนที่เกาหลี แต่ตรงนี้ มันทำให้เรามองได้อีกมุม ว่าค่ายเขาใส่ใจใน(ความรู้สึกของ)แฟนๆ(เน้นว่า"กลุ่มหนึ่ง") ที่ยังอยากให้ศิลปินเป็นโสด เพราะเขารู้ว่านอกจากผลงานจะขายได้ด้วยฝีมือศิลปินนักร้องเองแล้ว ความนิยมชมชอบของแฟนเพลงก็คือรากฐานสำคัญ ที่จะทำให้ธุรกิจของเขาดำเนินต่อไปได้ยาวนานกว่า จะเรียกว่าความฉลาดของค่าย มันก็ดูจะเกินไป แต่ถ้าค่ายเองเข้าใจในกลไกของธุรกิจ ค่ายเองก็ควรเข้าใจในรากฐานสำคัญที่ผลักดันให้ศิลปินนักร้องเขาประสบความสำเร็จด้วย แต่สิ่งที่เรากำลังเห็น นอกเหนือจากผลงานเพลง คือภาพลักษณ์ของศิลปิน หรือนักร้อง ที่ไม่รู้เพราะค่ายสร้างให้ หรือศิลปินนักร้องเหล่านั้นสร้างขึ้นมาเอง ข่าวคราว(คาว)มันกลับกลบผลงานของตัวเขาเหล่านั้นเสียเกือบมิด คำถามของสื่อร้อยละ 80 กลับถามเรื่องราวความเป็นไปในชีวิตประจำวันของเขามากกว่าผลงานที่เขามีอยู่ คบคนนั้นจริงมั้ย? มีข่าวว่า... จริงมั้ย? ไม่รู้ว่าจะแก้ที่ค่าย ที่ศิลปินนักร้อง หรือที่สื่อดี... หรือของอย่างนี้มันต้องช่วยๆ กัน? และต่อให้ดันยังไง เปิดเพลงกรอกหูทุกเช้า สาย บ่าย เย็น ยิง MV ให้ดูกันจนตาแฉะ ถ้าผลงานไม่ดี ไม่โดนใจ มันก็เป็นส่วนหนึ่งที่เราจะไม่หยิบแผ่นไปจ่ายตังค์ ยอมรับค่ะ บางทีซื้อแผ่นอัลบั้มเต็มของศิลปินที่ชื่นชอบมา ก็ไม่ได้ชอบไปหมดซะทุกเพลง ตอบอย่างเอนเอียง และไม่อาจโกหกได้ คือเพราะว่านั่นเป็นอัลบั้มของศิลปินที่เราชื่นชอบ หรือนี่จะเป็นคำตอบของความสำคัญของคำว่า "Idol"... เห็นด้วยเลยค่ะ ในอัลบั้มเพลงไทย บางทีเพลงที่ไม่ได้รับการโปรโมต ถูกซุกคุณภาพ ความเพราะเอาไว้ซะยิ่งกว่าเพลงโปรโมตเสียอีก นั่นคือเหตุผลว่าทำไมถึงต้องตัดสินใจซื้ออัลบั้มนั้นมา อย่างน้อยการเสียเงินส่วนนี้ เพื่อสร้างความสุขให้ตัวเราที่เป็นคนฟังเองแล้วมันยังสร้างกำลังใจให้ศิลปินผลิตงานออกมาให้เราได้ชื่นชมอีก จะดียิ่งขึ้น ถ้าคนฟังเพลงเอง ทำตัวให้เหมือนกับแก้วน้ำเปล่า ที่พร้อมจะรับฟังให้ได้ในหลายๆ แนว ไม่ใช่แต่ฟังแนวไหน ก็ปิดหูปิดตาไม่ฟังแนวอื่นเลย มันจะทำให้ความหลากหลาย แล้วก็ตัวเลือกในตลาดมีลดน้อยลง ไม่อยากงานดีๆ ที่น่าจะขายได้ ต้องหายไปด้วยเหตุผล ในประโยคที่ว่า "คนไทยไม่ชอบแนวนี้" วงการศิลปินไทยยังไม่ตาย ยังพัฒนาไปได้อีก แล้วก็ไม่มีวงการเพลงของที่ไหนดีไปกว่าใคร ตราบใดที่คนฟัง... เลือกที่จะฟังที่ความชอบ ที่ผลงาน ไม่ได้เลือกฟังเพียงเพราะมันเป็นเพลงของชาติใดชาติหนึ่ง ณ จุดนี้ ยังยืนยันว่า อยากเห็นศิลปินนักร้องคนไทยที่ไม่ว่าจะร้องเพลงภาษาไทย หรือร้องเพลงภาษาอะไรก็ตาม ได้รับการยอมรับ มีผลงานที่ขายดี ทั้งในประเทศไทยรวมถึงที่อื่นๆ ในโลก ไม่มีอะไรที่คนไทยทำไม่ได้ อยู่ที่ตั้งใจจะทำมั้ย? แล้ววันนี้เราเริ่มต้นกันหรือยัง? สร้างศรัทธาพร้อมๆ กับสร้างผลงานดีๆ ก็จะมีแต่คนสนับสนุน ^^ ~* จากคุณ : Always Keep The Faith เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 18:58:48

ความคิดเห็นที่ 21 ทำไมต้องพลีชีพด้วยในเมื่อปัญหาของวงการเพลงไทยมันเป็นรูปแบบนั้นจริงๆ จากคุณ : A-J Recca เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 19:00:50

ความคิดเห็นที่ 22   ก็ของเค้าดีจิงนิ จนทำให้ต้องซื้อซีดี ตาม ถึงแม้จะไม่เห็นภาพ แถมทำแพ๊กเกจที่มีคุณภาพอีกต่างหาก จากคุณ : zoberranger เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 19:32:38

ความคิดเห็นที่ 23 ต้องถามค่ายเพลง และ นักฟัง ว่าพร้อมจะเปลี่ยนแปลงกันแล้วหรือยัง ถ้ายังเดินตามแบบแผนที่ถูกตีกรอบด้วยเทคโนโลยี แบบไม่ลืมหูลืมตา ผมว่า เจ๊งทั้งวงการอ่ะครับ เทคโนโลยี ใช้ให้เป็นประโยชน์และไม่สร้างความเดือดร้อน ก็พอครับ อย่าใช้เทคโนโลยีสร้างแต่ประโยชน์เข้าตัว ในส่วนของผู้ผลิต ผู้สร้างสรรค์ ก็เป็นหนึ่งในปัจจัยหลักๆเลย ถ้าทำงานห่วยๆออกมาก็ไม่มีใครเอา หรือทำออกมาขายอะไร ก็ไม่รู้ เรียกตัวเองว่านักร้อง แต่งานที่เอามาขายฟังไม่ได้เลย อันนั้นก็แย่เกินไปครับ ใจเขาใจเรา เราอยากได้สิ่งดีๆตอบแทนก็ต้องทำสิ่งดีๆให้เขาก่อน หลายๆส่วนช่วยกัน ทั้งการเอาจริงเอาจังของภาคผลิตที่เน้นว่า จริงจังในเรื่องของลิขสิทธิ์และคุณภาพจริงๆหรือการเอาจริงเอาจัง ของผู้ฟังที่ดี ที่เลิกนิสัยฉาบฉวย ฟังเพื่อเพียงผ่าน ผมว่าน่าจะเกิดการเปลี่ยนแปลงบ้างไม่มากก็น้อยแหละ ในส่วนของผู้ผลิต รายได้ส่วนใหญ่ตอนนี้มาจากคอนเสิร์ตก็จริงอยู่ แต่จะหากินกับคอนเสิร์ตอย่างเดียวจากนี้ไปตลอดเลยหรือครับ กลับมาเน้นที่การขายซีดีควบคู่ไปด้วยเหมือนเมื่อก่อนดีกว่าไหม ส่วนตัวผมรู้สึกว่า ตอนนี้เหมือนกับกระแสสนับสนุนของแท้เริ่มไหวตัวใน ทางบวกกันนิดๆแล้วนะ ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่าแต่มีความรู้สึกแบบ นั้นจริงๆ การรณรงค์บ่อยๆ ผมว่าบางทีมันก็น่าจะมีส่วนช่วยได้ การนำแผ่นมาจัดรายการลดราคากันบ่อยๆผมว่าบางทีก็เป็นวิธีที่ ดีนะ มีลดราคาบ่อยๆ คนไม่อยากซื้อก็ต้องซื้อ :] วันก่อนผมไป B2S เซนทรัลเวิร์ล เจอแผงลดราคาซีดีอิมพอร์ต ราคาปก 500 บาท ซื้อ3แผ่นขึ้นไปเหลือแผ่นละ 333 บาท 333 บาทกับซีดีอิมพอร์ตอ่ะครับ ปกติซีดีสากลธรรมดาก็ 400 แล้ว บอกได้คำเดียวว่า โคตรคุ้ม แล้วมีแต่คนมุง ค้นกันน่าดู บางคนหยิบมาเป็นตะกร้าเลย นี่อาจเป็น ส่วนนึงที่ทำให้ผมคิดว่าคนเริ่มให้ความสนใจกับการซื้อของแท้ขึ้นมาบ้าง แต่วันนั้นผมได้มาแค่แผ่นเดียว แล้วความจริงมันไม่ได้ลด ต้องซื้อ 3 แผ่น ถึงจะใช้สิทธิ์ลดราคาได้ แต่โชคดีมากกกกกกกกกกกก เจอพี่ผู้หญิงคนนึงเขามาจ่ายเงินและ ได้มาแค่ 2 แผ่น เขาเลยให้ผมรวมกับเขาจะได้ลดราคาได้ ประทับใจจริง ขอบคุณมากครับพี่ แต่ติดใจตรงคนที่หิ้วกันเป็นตะกร้าๆนี่ล่ะ อย่างกับซื้อของตามซุเปอร์มาเก็ต เลยอ่ะ ผมเลยกลับมาคิด ถ้าแผงลดราคานี่เป็นซีดีเพลงไทย จะมีคนมา ซื้อเยอะขนาดนี้ไหม ปล.ไม่รู้รายการลดราคามีถึงวันไหน ใครสนใจลองแวะไปนะครับ มีตั้งแต่เพลงคลาสสิคยันเฮฟวี่เมทัล แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 52 19:41:18 จากคุณ : Norma Jump เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 19:35:39

ความคิดเห็นที่ 24 พวกคุณนี่เจ๋งจริงๆ พิมพ์กันเพลินๆเผลอๆจะยาวกว่าที่ผมพิมพ์อีกนะครับ ^^ ทำไมถึงเรียกว่ากระทู้พลีชีพ 1. ผมตำหนิพฤติกรรมการบริโภคของคนฟังเพลงบ้านเรา (แต่ก็เพื่อนำเข้าประเด็น) 2. ผมตำหนิคุณภาพของวงการเพลงไทยที่มันลดลงเรื่อยๆ และลดความหลากหลายลงด้วย จนกลัวว่าจะโดนเข้าใจผิดว่าผมหัวนอกและดูถูกเพลงไทย ตั้งแต่ยังอ่านไม่จบ 3. การหยิบเอาข้อสังเกตเรื่องการสร้าง Idol ของเกาหลีมาพูดตรงๆ ซึ่งถ้าไม่ใช่ที่ pantip ผมคงโดนน้องๆไล่ด่าไปแล้วแน่นอน ส่วนที่นี่ 50/50 แต่ดูท่าจะไม่โดนแล้ว เพราะคุณ Sweetest ตรงประเด็นที่ผมสื่อตั้งแต่ คห.2 เลยไม่ทำให้หลายคนใจร้อนเข้าใจประเด็นผมผิดซะก่อน ผมตั้งกระทู้เพราะห่วงวงการเพลงไทยครับ ผมไม่ได้แอนตี้เกาหลีจริงๆครับ แต่การที่ผมเห็นกระทู้เพลงเกาหลีเกือบครึ่งหนึ่งของห้องนี้ (รวมทั้งขนาบกระทู้นี้เลยด้วย ^0^) มันทำให้ต้องกลับมามองครับ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับวงการเพลงไทย  หรือวงการเพลงไทยสร้างความสนใจให้กับคนฟังเพลงน้อยกว่าเกาหลีแล้ว? ไม่ต้องเปลี่ยนพฤติกรรมการตั้งกระทู้หรอกนะครับ เพราะมันกำลังสะท้อนวงการเพลงบ้านเราเห็นๆกันในหน้าหลักห้องเฉลิมกรุงนี่แหละ ว่าวงการเพลงไทย คนให้ความสนใจลดลงไปแค่ไหน จากคุณ : สมบัติดี เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 19:46:04

ความคิดเห็นที่ 25   การตลาดของเกาหลี เวลาเขาปั้นidol เขาทำให้คนเห็น ตัวตนที่แท้จริง ของidol ผ่านทางกรายการวาไรตี้ต่างๆครับ ทำให้แฟนคลับรู้สึกว่า คนที่เขาชอบนั้นเขาจริงใจกับเรา idolของเกาหลีเลยมีแฟนคลับแน่นหนาอย่างที่เห็น จากคุณ : Lollipop S.O.N.E. เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 20:09:32

ความคิดเห็นที่ 26 ผมว่าที่วงการบ้านเราใกล้ๆจะพังเนี่ย ( หรือพังไปเรียบร้อยแล้วตามความรู้สึกของหลายๆท่าน) เพราะเราเห็นเครื่องถ่ายเอกสาร เป็นผู้ทำงานศิลปะครับ  ถ้าปิคัสโซ่ กับ ซีร็อกซ์มาเกิดที่เมืองไทยในเวลาเดียวกัน เดาได้นะครับว่าใครจะดังกว่า? จากคุณ : miumi เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 20:23:15

ความคิดเห็นที่ 27   เห็นด้วยกับจขกท เราก็แบ่งประเภทของคนร้องเพลงแบบนี้เลย คือ นักร้อง ศิลปิน แล้วก็ ไอดอล แต่ก็มีเรื่องอยากจะเสริมว่า วงเกาหลีที่ดังมากๆน่ะ เค้าครบทั้งสามอย่างเลย ไม่ได้เป็นแค่ไอดอล ถึงแม้ว่าในสายตาบางคนจะบอกว่าไม่ใช่ศิลปิน แต่ถ้ามองให้ลึกลงไป เค้าเป็นศิลปินที่เก่งมากๆ เพราะว่าทุกอย่างที่เค้าแสดงออกมามันเป็นศิลปะที่ทำให้คนหลงไหลในตัวเค้าได้ ไม่ว่าจะการเต้น การพูด การวางตัว เป็นศิลปะทั้งสิ้น แล้วเสียงเค้าก็ดีมากอีกด้วย ร้องเพลงได้เพราะแทบจะทุกคน รัฐบาลของเค้าเก่งแล้วก็มีวิสัยทัศน์มากน่ะ มองการณ์ไกลมากที่สนับสนุนวงบอยแบรนด์ เกิรล์กรุ๊ปอย่างจริงจัง เพราะจริงๆแล้ว คนเกาหลีก็มีคนกลุ่มหนึ่งเท่านั้นที่ชอบเพลงป๊อบแดนซ์ ก็เหมือนเมืองไทยนี่แหละค่ะ ที่ผู้ชายจะแอนตี้วงบอยแบรนด์ เค้าก็ไม่ค่อยให้ราคาเหมือนกัน แต่รัฐบาลเค้าเห็นแล้วว่าแนวอย่างนี้เป็นไอดอลได้ ขายได้ และ ส่งออกได้ มีแต่ได้กับได้ เค้าเลยทำเป็นอุตสาหกรรมบันเทิงแบบถือเป็นนโยบายแห่งชาติเลยอ่ะ หาคนมีพรสวรรค์ในการร้องการเต้น แล้วก็ฝึกหนัก ก็เลยประสบความสำเร็จมากไง ส่วนเมืองไทย ก็เห็นแต่ป๊อบร๊อคอ่ะ ป๊อบแดนซ์ไม่ค่อยมีเท่าไหร่ ป๊อบร๊อคเป็นไอดอลได้เหมือนกันแต่ไม่ใช่อารมณ์คลั่งไคล้ อธิบายยาก เหมือนคนฟังร๊อคจะฟังมาก ดูน้อยน่ะ ความผูกพันกับตัวศิลปินจึงน้อยตามไปด้วย ดังนั้น เพลงดีก็ซื้อ เพลงไม่ดีก็ไม่ซื้อ ความหวังใหม่ของการสร้างไอดอลในเมืองไทย นึกถึง the star กับ af เลยล่ะ สองรายการนี้ถ้ามีการจับคนมีความสามารถและมีเสน่ห์ไปปั้นต่อ มีสิทธิ์เป็นแบบเกาหลีได้เลยนะ แต่ขอเน้นหนักๆหน่อยว่า คนมีความสามารถและมีเสน่ห์ เอาแบบมีพรสวรรค์ได้ป่ะ ไม่ใช่ได้เพราะฝึกหนัก เพราะดูยังไงก็รู้ว่าเต้นไม่เก่ง ร้องไม่เพราะ เวลาร้องสดแสดงสด มันก็เปิดเผยความจริงทุกอย่าง อายคนเค้า ปัจจุบันมันไม่ครบน่ะ ร้องเพราะ เต้นไม่ได้ เต้นได้ร้องไม่ดี ร้องได้เต้นดี หน้าตากลับไม่ดีเสียอีก บางคนผ่านหมด อ้าว กลับได้เพลงไม่ดี ไม่ได้รับการโปรโมตเท่าที่ควรซะงั้น ลองคิดดูว่าถ้ามีใครที่ทั้งหน้าตาดี มีเสน่ห์ เต้นเก่ง ร้องเพลงเพราะ มีมุขเล่นกับคนดูตลอด เพลงที่แต่งให้เค้าร้องก็เพราะ โปรโมตแรงๆ แล้วมันจะไม่ดัง ยอดขายอัลบั้มจะไม่สูง คอนเสิร์ตจะไม่ประสบความสำเร็จได้ไงล่ะ ดีไม่ดี ไปตีตลาดเกาหลีกลับได้อีกต่างหาก จากคุณ : ชอบแอลกับเจ เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 21:03:31 A:24.252.117.126 X: TicketID:177170

ความคิดเห็นที่ 28   ผมว่าเพลงไทย "เก่าๆ" ผมชอบมากกว่าเพลงญี่ปุ่น หรือเกาหลีอีก อย่างของ ซิลลี่ฟูลเมื่อก่อน บอดี้แสลม พี่บอยด์ รวมไปถึงเบเกอรี่ทั้งหลาย แต่ ณ วันนี้ผมจะรู้จักเพลงไทยใหม่ๆเมื่อเข้าคาราโอเกะแล้วเพื่อนกดนั่นแหละ ส่วนเกาหลี หรือญี่ปุ่นไม่ได้ทำเพลงดีกว่า หรืออะไรหรอกครับ แค่การตลาดเค้าดีกว่า ถ้าแนวไอดอล ก็จะประมาณมีรายการทำให้คนดูผูกพันธ์ ทำให้คนรักในวงนั้นๆ เช่น JE AKB HP รวมทั้งฝั่งเกาหลีเกือบทั้งหมด ถ้าเป็นพวกนักร้องศิลปิน ก็ต้องสร้างเอกลักษณ์หรือแนวดนตรีของตัวเองให้ได้ ประมาณว่าฟังปุ๊บรู้ปั๊บ อย่าง Uverworld, L'arc, EXILE, Orange Range แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็ต้องรวมไปถึงการสร้างจิตสำนึกทั้งผู้ผลิต ผู้ซื้อ ผู้ขายด้วยแหละ คนเราต่างก็เกื้อหนุนกัน ใครเอาเปรียบกันมากเกินไป มันก็ไม่มีทางมีคนอยู่ได้หรอก ปล. ผมไม่โหลด แล้วก็ไม่ซื้อเพลงไทยไปนานมากแล้ว ทั้งๆที่เมื่อก่อนยังอดขนมเก็บตังค์มาซื้อเทปโจอี้บอย อยู่เลย ตอนนี้มีตังค์แต่ทำไมกลับไม่รู้สึกอยากซื้อเลย จากคุณ : แซงกีฟ เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 21:39:10

ความคิดเห็นที่ 29 เห็นด้วยกะหลายความเห็นเลยค่ะ  ให้กิ๊ฟไปแล้วเพราะอยากบอกว่าอิชั้นเห้นด้วยยยยยยย และให้กิ๊ฟไม่ได้คือของคุณชอบแอลกับเจ  ตรงใจมากตรงที่  วงเกาหลีที่ดังๆ มีครบทั้ง 3 อย่าง คือเป็นนักร้อง  ศิลปิน และไอดอล  เค้ามีครบจริงๆ  ถึงได้ดังมากมาย และครองใจแฟนคลับได้มากขนาดนี้ค่ะ ส่วนคุณสมบัติดีไม่ต้องกังวลไป  เรางงตั้งแต่อ่านเนื้อความแล้วหันไปดูชื่อกระทู้แล้ว ว่ามันพลีชีพตรงไหน  คือยังไม่เห็นความแรง หรือความเกรียนในถ้อยคำของคุณน่ะ แฟนเพลงเกาหลีที่พันทิปไม่น่ากลัว หรืองี่เง่าไร้เหตุผลหรอกนะคะ  เห็นแต่ละคนมาตอบเนี่ย ล็อกอินคุ้นเคยๆ ทั้งนั้น  และเค้าก็ตอบกันอย่างมีวุฒิภาวะ  มีความคิดอ่านที่โตแล้ว มีเหตุมีผล  เป็นแบบนี้กันมาตลอดค่ะ  อยากจะบอกเหลือเกินว่าพวกเราน่ะ ชอบซะอีก กับการที่แต่ละคนมาร่วมพูดคุยแลกเปลี่ยนมุมมองที่แตกต่างกัน เพราะถึงจะต่าง แต่มันอยู่บนพื้นฐานเดียวกันคือเราชอบดนตรี  รักในเสียงเพลง และศิลปินที่ดีๆ เก่งๆ ค่ะ (ถึงศิลปินที่ชอบ เพลงที่ฟังจะต่างกันก็เหอะ) ป.ล.  เราก็เป็นแฟนคลับวงไทยๆ  นะ  แต่ส่วนมากมักเป็นวงยุคก่อนน่ะ  แบบว่า I love boyband ซื้อมันทุกอัลบั้มของทุกวงที่ชอบนั่นแหละ  เติบโตมากับยุคบอยแบนด์ RS ค่ะ   ตามมาได้ถึง D2B  ทุกวันนี้ก็ยังรักอยู่ แม้ว่าวงเหล่านั้นไม่มีงานออกมาให้ฟังแล้ว   แต่วงหลังจากนั้น รู้สึกเหมือนทุกคนแหละค่ะ ว่ามนต์เสน่ห์แบบเพลงป๊อบไทยๆ  หายไปไหนนะ ทำไมถึงไม่ผูกพันกับตัวนักร้องใหม่ๆ บ้างนะ  หาเหตุผลไม่ค่อยได้ แต่รู้สึกอย่างนี้จริงๆ ค่ะ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 52 21:50:51 จากคุณ : piya-chan เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 21:47:50

ความคิดเห็นที่ 30 สิ่งสำคัญอีกอย่างของการสร้างไอดอลก็คือวัตถุดิบครับ อย่างที่เรารู้ๆกันอยู่ว่าวินัยของคนไทยเราเองเป็นอย่างไร การที่คนจะต้องมาอดทนฝึกหนัก รออย่างไร้ความหวังแบบระบบเกาหลี ญี่ปุ่นเนี่ย วินัยเป็นสิ่งสำคัญและจำเป็นครับ เอาจริงๆก็ทุกสิ่งทุกอย่างนั่นล่ะ จากคุณ : Dark Pigeon เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 22:31:40

ความคิดเห็นที่ 31 ที่เราสังเกตเห็นคือเรื่องการพรีเซ้นต์ตัวนักร้องค่ะ เพราะเดี๋ยวนี้นักร้องค่ายไหนก็ออกรายการค่ายนั้น โปรโมทกันเอง ชงกันเอง วิทยุก็มีเป็นของตัวเอง (คือเน้นเปิดเพลงค่ายใดค่ายนึงมากกว่าค่ายอื่น) ทีนี้มันก็ไม่มีการแข่งขันจริงๆ ไม่มีการพัฒนา กระแสก็หลอกลวงเพราะมอมเมาจนเพลงมันดัง แต่จะประทับรึป่าว เป็นอีกเรื่อง วงที่ไม่อยู่ค่ายใหญ่ จะพรีเซ้นต์ตัวเองให้เป็นที่รู้จัก ก็แสนลำบาก เราคิดว่าอย่างเกาหลีเนี้ย มีรายการเพลงจริงๆ โชว์จริงๆ แล้วเค้าไม่แยกค่าย ดังนั้นทุกคนได้มาแข่งกัน คนที่ไม่เคยรู้จักวงอื่น ก็ได้รู้จักด้วย ได้เห็นว่าวงไหน ดังจริง ดีจริง ในแบบที่เราเป็นคนตัดสินเอง ไม่ใช่จากความนิยมที่ค่ายใดค่ายหนึ่งจัดมา บางคนอาจคิดว่าไม่เกี่ยวไม่มีผลให้เราฟังเพลงไทยน้อยลง แต่กับเรา เรารู้สึกอย่างนี้ เดี๋ยวนี้จะหาเพลงไทยฟัง ต้องเจอแบบบังเอิญเป็นส่วนใหญ่ ฟังวิทยุก้เจอแต่เพลงเดิมๆ วนไปวนมา ขนาด fat ก็ยังวน ทั้งที่เราคิดว่าเพลงอินดี้มันน่าจะมีให้เลือกเยอะมากมาย แต่เราก็ยังได้ฟังเพลง ABC cat แมวเกือบทุกชั่วโมง อย่าง mild ชอบวงนี้มากเลย เคยได้ยินเพลงก็เอาไปเสิร์ช แล้วค่อยไปเจอว่าเพลงอื่นๆ ก็เพราะ รู้จักเพลงนี้เพราะน้องเค้าเอามาประกอบฟิคที่เราอ่าน จากคุณ : faiene เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 22:33:28

ความคิดเห็นที่ 32 โอ... ต้องบอกว่ากระทู้พลีชีพของคุณสมบัติดีอันนี้ เป็นกระทู้ที่น่ารักและน่าเข้ามาอ่าน แถมยังเต็มไปด้วยความคิดเห็นที่มีประโยชน์มากมายอีกด้วย เราเห็นด้วยกับทั้งคุณสมบัติดี และอีกหลายๆท่านทั้งที่คุ้นเคยและไม่คุ้นเคยนะคะ และขออนุญาตที่จะไม่ขอออกความเห็นอะไรเพิ่มเติมอีก แต่มีเรื่องอะไรบางอย่างจะแบ่งปันกันตามประสบการณ์ที่ได้เจอมานะคะ เราเคยได้ทำงานอยู่ในค่ายเพลงไทยมาก่อน ค่ายไหนก็ช่างเถอะค่ะ แม้จะเป็นเพียงระยะเวลาที่สั้นมากๆ เนื่องจากความเห็นอันไม่ลงรอยระหว่างเราและผู้บังคับบัญชา แต่ลึกๆแล้วเหตุผลที่อยากออกอีกอย่างหนึ่งก็คือ นโยบายในการบริหารเพลงและศิลปินที่... บอกตรงๆ คนฟังเพลงมานานอย่างเรา ได้ยินแล้วปวดใจ มีวันหนึ่งที่เราเดินออกจากห้องประชุมใหญ่แล้วบอกกับตัวเองว่า "ไม่สนุกเลย" เป็นการทำงานเกี่ยวกับสิ่งที่ชอบที่ไม่สนุกและไม่มีความสุขเลยสักนิด สู้กลับไปเป็นคนฟังเพลง หรือเขียนหนังสือ หรือทำอะไรอย่างอื่น ที่ไม่ใช่แบบนี้เสียยังจะดีกว่า แม้เราจะไม่ใช่คนที่กินอุดมการณ์และรู้ดีว่า เงินเป็นเรื่องสำคัญสำหรับการทำธุรกิจ แต่... ในวันที่คุณเอาเงินมาเป็นตัวตั้ง เป็นเป้าหมายของทุกอย่าง จนไม่สามารถรักษาสมดุลย์ระหว่างเงินกับงานศิลปะได้ ก็หมดค่ะ จบเลย เศร้ามากค่ะ ขอบอก... ทั้งเศร้าทั้งผิดหวัง และบอกตัวเองว่าฉันจะไม่กลับเข้าไปทำงานในที่แบบนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะมันทำลายความรู้สึกต่างๆของเราลงชนิดไม่รู้จะหาอะไรมาทดแทนได้อีกยังไงดี ทุกวันนี้เราถอยออกมาแล้ว กลายเป็นคนชอบฟังเพลงธรรมดาที่เลือกฟังงานที่ชอบและงานที่ดี และยินดีจะซื้อของแท้ฟังอย่างไม่อิดออดเลย แม้ส่วนตัวจะชอบฟังเพลงฝั่งญี่ปุ่นและเกาหลีเป็นหลัก แต่เมื่อไรที่มีเพลงไทยที่ดีและชอบมาให้ฟัง ก็ไม่ลังเลที่จะซื้อแบบไม่เสียดายเงินเลยค่ะ สุดท้าย เราว่าไม่ใช่แค่ที่คนฟังอย่างเดียว แต่ทั้งศิลปิน ค่ายเพลง คนทำเพลง ทุกคนล่ะค่ะที่มีส่วนในการผลิตงานเหล่านี้ออกมา จะต้องมีจิตสำนึกและซื่อสัตย์ จริงจังกับสิ่งที่ตัวเองทำด้วย วงการเพลงบ้านเราถึงจะเดินต่อไปได้ รวมถึงมีโอกาสที่จะลุกขึ้นมาสู้ตลาดเพลงเกาหลีหรือญี่ปุ่นได้น่ะค่ะ ขอบคุณคุณสมบัติดีสำหรับกระทู้ดีๆ และขอบคุณทุกท่าน สำหรับการแสดงความเห็นอย่างเปิดใจและสุภาพมากค่ะ จากคุณ : fingers-crossed เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 22:33:49

ความคิดเห็นที่ 33   จริงๆผมว่า MP3 ส่งผลดีต่อศิลปินที่ไม่ได้อยู่ค่ายใหญ่นะ คิดดูว่าถ้าไม่มี MP3 วงอย่าง แทททูคัลเลอร์ จะดังได้ขนาดนี้มั้ย แต่คนเสียประโยชน์เต็มๆคงเป็นค่ายใหญ่ที่มีสื่อในมือพร้อมสรรพ์ อย่างสมัยก่อนศิลปินมีน้อย ค่ายเพลงก็เปิดกรอกหูกันทุกวัน เรียกใครออกเทปแล้วแป๊กนี่แสดงว่าแย่จริงๆ เกาหลีจริงๆกว่านักร้องเค้าจะออกเทปได้ผมว่าคุณภาพทุกคนนะ อย่าง 2pm เรื่องร้องอาจจะไม่ได้ดีมาก แต่ก็ถือว่าดีถ้าเทียปกับมาตรฐานนักร้องไทย แถมยังได้เรื่องเต้นอีก ยิ่งถ้าเอาไปเทียบกับวงเทพอย่าง TVXQ เราเทียบไม่ได้เลย เสียงร้องไม่ต่างอะไรจากตัวเทพๆบ้านเราเลย แถมเต้นเก่งและหน้าตาดี แต่เรื่องหน้าตา โดยภาพรวมถ้าเทียบกับบอยแบนด์ไทยผมว่าของไทยสวยหล่อกว่าช่วงตัวนึงเลย อีกอย่างคือเรื่องของการออกตามสื่อต่างๆ รายการเกาหลี เฟครึเปล่าไม่รู้นะ แต่ศิลปินเค้าดูเป็นกันเองมาก ดูเป็นธรรมชาติ รายการก็ค่อนข้างสร้างสรรค์ ใครจะร้องเพลงใครค่ายไหนไม่มีแบ่งแยก ซึ่งบ้านเราคงเกิดขึ้นยากมากๆ บ้านเราค่ายเพลงมีสื่อในมือพร้อมสรรพ์ จัดรายการชงกันเอง ค่ายใหญ่ก็ไม่ค่อยมีคู่แข่ง อีกอย่างคือ ศิลปินออกเทปเร็วเกินไป หลายคนเสียงร้องระดับคนทั่วๆไปก็ออกเทปแล้ว จากคุณ : General Guan เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 23:01:30

ความคิดเห็นที่ 34 คห.33 ที่จริงเรื่อง MP3 เนี่ยไม่ค่อยเกี่ยวนะครับ เมื่อก่อนสมัยปี 2538-2542 ช่วงที่เรียก กันว่ายุค Alternative เนี่ย ก็ไม่มีทั้ง MP3 ทั้งอินเตอร์เน็ต แต่วงการเพลงไทย เฟื่องฟู ศิลปินอินดี้เกิดใหม่เกือบทุกวัน และยังดังด้วย วงการเพลงไทยในตอนนั้นเป็นไปในลักษณะ ปากต่อปาก หรือแม้แต่ซื้อวัดดวง ไปเลยก็มี ในขณะที่วงการเพลงตลาดก็ไม่ได้แย่ลงเลยด้วย (อ้าวลืมไป ตูเกิดไม่ทันนี่หว่า หลุดๆ ) ปล.กลายเป็นว่ากระทู้นี้แฟนวงเกาหลีมาให้ความเห็นและเสนอแนะทางออกมาก กว่ากลุ่มอื่นอีก หุหุหุ ^^ จากคุณ : สมบัติดี เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 23:30:28

ความคิดเห็นที่ 35 ขอสนับสนุนศิลปินทุกคนที่พัฒนาวงการเพลงไทย ยังไงขอเชียร์วง Nologo ต่อไป ส่วนตัวคือเราเห็นความตั้งใจ และพัฒนาการของวงนี้จริงๆ Sound synthesizer ซึ่งถือว่าเป็นจุดเด่นของวงนี้ ก็ทำออกมาได้ดี ชื่ออัลบั้มที่บ่งบอกเนื้อหาโดยรวม ซึ่งเกิดจากมุมมองส่วนตัวของ ปกรณ์ ลัม ถึงวิธีการหลุดพ้นจากชีวิตสังคมเมืองของวัยรุ่น และวิธีจัดการกับความคิดของตัวเองอย่างแยบยล หยิบมาเล่า เหลาให้คม แล้วนำมาร้องแบบแสบๆ คันๆ  ที่หลุดจากวงจรสังคม ไม่สนภาพลักษณ์ สนอย่างเดียว คือ ความคิดและการทำงานของตัวเอง อันเป็นที่มาของอัลบั้ม ที่ถามทั้งคนฟังและตัวคนทำเอง           Music Style           ดนตรี Pop ที่จัดจ้านด้วยสีสันของ Electronics ผสมกับความดิบทางความคิดของดนตรี Punk เนื้อหา มุมมองที่มีต่อชีวิตสังคมคนเมือง เล่าแบบเปรียบเปรย มี Symbolic ให้ค้นหา ซึ่งไร้กรอบ ไม่มีขอบเขต แล้วแต่ใครจะค้นเจออะไรในความรู้สึกของคนฟังเอง           ปกรณ์ ลัม ทำเพลง           "...ส่วนร่วมในอัลบั้มชุดนี้ เป็น Producer วาง Concept ทั้งหมดของอัลบั้ม ควบคุมการผลิตทั้งภาคดนตรีเนื้อร้อง..."           "...งานของโดม ส่วนใหญ่จะจับต้องไม่ได้ เพราะจะเปลี่ยนตลอด ชุดนี้ก็ถือเป็นงานทดลองอีกงานหนึ่งของผม..."           "...ด้วยดนตรีและเนื้อหา มีการเปรียบเปรยเยอะ อยากให้คนฟังใช้เวลากับมัน แล้วภาพรวมจะปรากฎขึ้นในความรู้สึก ผมไม่ได้วาง Concept วางกรอบ เพราะเราคือ NOLOGO แล้วเรื่องความรู้สึกมันอยู่ที่Background ของแต่ละคนว่ารู้สึกอย่างไร เพราะแต่ละคนก็แต่ละความ" ลองฟังคลิบนาทีที่ 2:30 ดู ความคิดโดมดีมาก อยากให้ศิลปินไทยสร้างสรรค์งานกันให้มากๆ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 52 23:47:37 จากคุณ : Dangerousman เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 23:45:13

ความคิดเห็นที่ 36 กระทู้นี้ พลีชีพ มารับกิ๊ฟต์ผมเต็มๆ จขกท. เขียนได้เยี่ยมมากครับ จากคุณ : ลำปาว เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 01:09:10

ความคิดเห็นที่ 37 อ่านของคุณนุ (ตกลงผมเรียกชื่อเล่นไม่ผิดใช่มั้ยครับ แอบหลอนๆอยู่) จบเรียบร้อยละ พูดได้เลยว่า เป็นบทความที่เยี่ยมมากครับ ตอบทุกโจทย์ในใจผมได้เป๊ะๆๆๆ (คิดถูกแล้ว ที่ขอร่วมพลีชีพไปด้วย ตั้งแต่ยังอ่านไปนิดเดียว) กำลังเริ่มอ่านท่านอื่นๆอยู่ละ ก็เขียนได้ดีมากเหมือนกันครับ ปล. อยากเขียนบ้าง แต่ขอแบ่งสมองไปเขียนอย่างอื่นก่อนดีกว่า จะเขียน review artfloor กับ 5 แพร่ง อยู่เนี่ย จากคุณ : -นักเลงเพลงสยาม- เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 01:13:22

ความคิดเห็นที่ 38 ^ ^ ^ เรียกชื่อผมถูกแล้วครับ ^^ แหม... ถ้ารู้ว่าจะมีคนกอดคอด้วยเนี่ย ผมจะปล่อยเกรียนให้เสียชื่อไปด้วยเลย หุหุ จากคุณ : สมบัติดี เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 01:30:58

ความคิดเห็นที่ 39 ก่อนอื่นขอขอบคุณ คห.35 ก่อนเลย ว่าจะเขียนเกี่ยวกับพี่โดมพอดี สิ่งที่ผมชื่นชมในตัวพี่โดม ไม่ใช่หน้าตาที่หล่อเหลา แต่เป็นสิ่งที่อยู่ในคลิป คห.35 นั่นแหละ ความคิดและทัศนคติของพี่เขา คือสิ่งที่น่าจะทำให้คนรักพี่เขา การที่กล้าจะแตกต่าง กล้าที่จะนำเสนอในสิ่งที่คิดว่าดี นี่คือสิ่งที่เป็นสเน่ห์ของพี่เขาที่แท้จริง(ในมุมมองของผม) แต่สื่อไทย กลับตาถั่ว มองไม่เห็นถึงสิ่งที่อยู่ในหัวของเขา เขียนข่าวแบบรู้ดี(ในเรื่องที่ไม่ควรจะรู้) ขายข่าวแต่ชีวิตส่วนตัว ความรัก ทั้งๆที่ตัวของโดมนั้น เขาเองอยากจะขายเพลง อยากจะโชว์เพลงจนใจจะขาด บางสื่อนี่งี่เง่า ขนาดที่นึกว่าพี่เขาเป็นศิลปินเดี่ยวด้วยซ้ำ เวลาที่มีการเล่นสดของวง Nologo สิ่งที่เราจะได้เห็น ก็คือกลุ่มคนที่คงนึกว่าตัวเองเป็น ปาปารัซซี่ ยกกล้องขึ้นมาถ่าย ชัดไม่ชัดไม่รู้ กรูถ่ายไว้ก่อน ขอให้เป็นโดมเหอะ ส่วนคนที่อยากจะเสพเพลงจริงๆ ก็กลายเป็นการเสพแสงแฟลชกล้องจากเหล่าช่างภาพไปโดยปริยาย ทุกวันนี้ ผมถือว่าพี่โดม คือไอดอลของผมคนหนึ่ง ในแง่ของคนดนตรีที่มีความตั้งใจ และกล้าในการนำเสนองานในแบบตัวเขาเอง แต่อยากจะบอกผ่านไปยังสื่อ(ถ้าหลงเข้ามาอ่าน)ว่า กรุณานำเสนอศิลปิน ในสิ่งที่เขาต้องการนำเสนอหน่อย วง Nologo เป็นวงดนตรีฝีมือวงนึงในยุคนี้ ไม่อยากให้ต้องมาพัง เพราะความงี่เง่าของสื่อน่ะครับ ถ้าอยากจะฟังงานดีๆ ก็นำเสนอสิ่งดีๆ คนเขาจะได้อยากฟังกัน จากคุณ : นายแบบเขมร เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 01:51:17

ความคิดเห็นที่ 40 ... เอ...  นี่ผมพลาดอะไรไปรึเปล่าเนี่ย   มาอย่างช้า T T จากคุณ : หัตถาครองพิภพ เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 06:05:30

ความคิดเห็นที่ 41 วงการเพลงไทยที่เป็นการสร้าง idol ก็มี อย่าง AF ไง ผมว่าให้อารมณ์เดียวกัน เพียงแต่มันสู้ของเกาหลีไม่ได้ true ไม่สามารถจะต่อยอดทำนักล่าฝันให้มีชื่อเสียงในวงกว้างได้ หรือเค้าอาจจะคิดว่าแค่นี้ขายได้แล้ว จริงๆไม่ใช่ว่าเป็น idol แล้วจะขายของไปได้ทุกอย่างหรอก ถ้าเพลงเริ่มห่วยลงเรื่อยๆ แฟนคลับก็เซ็งแล้วก็ไม่ซื้อไปในที่สุดแหละ คืออย่าง AF เนี่ย เราจะเห็นว่าเค้าฝึกกันมายังไงเห็นพัฒนาการของเด็กๆมันก็ทำให้ผูกพันธ์กันไปเอง ไม่รู้ว่าของเกาหลีตอนเป็นเด็กฝึกหัดเค้ามีออกข่าวให้ตามกันเปล่า แต่อีกอย่างนึงเลยคือ ของเกาหลีเค้าจะเน้นเรื่องข่าวในแง่บวก เรื่องงาน ซะมาก แต่ของไทยเหรอ จับผู้ชาย แย่งผู้ชาย กินเหล้า ถาพหลุด แล้วใครมันจะไปปลื้มได้นานล่ะ จากคุณ : Sergio Garcia เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 07:00:48

ความคิดเห็นที่ 42 ยอมรับว่าเคยโหลดเพลงที่ชอบ เพราะซื้ออัลบั้มไม่คุ้มเพราะเพราะแค่1-2เพลง กรณี้นี้คือนักร้องทั่วๆไป แต่สำหรับคนที่เราชอบ เป็นIDOL แบบเป็นมากกว่านักร้องกับแฟนคลับอ่ะ ไม่เคยโหลดของผีสักครั้ง ซื้อของแท้ตลอด แม้จะเพิ่มแค่เพลงเดียวก็ตาม จากคุณ : คนเบื้องหลัง เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 07:47:56

ความคิดเห็นที่ 43 จุดเริ่มต้นทุกคนก็เหมือนกันรึเปล่าคะ คือโหลดเอา คงไม่มีใครฟังเพลงแล้วซื้อมันทุกวง สำหรับเรา เพลงแย่ๆทำลวกๆ เราคงไม่ชอบและสนับสนุนแน่ๆ แต่อีกทางหนึ่ง ต่อให้เพลงดีเลิศเลอ ถ้าเราไม่ได้ชอบ เราก็ไม่ซื้อค่ะ มันขึ้นอยู่ว่าใครจะทำให้แฟนเพลงคิดแบบไหน เพราะสำหรับเรา ในเมื่อชอบนักร้อง สิ่งแรกที่ควรจะซื้อก็คืออัลบั้ม ซิงเกิ้ล ของเค้า ก็แค่นั้น ^^ จากคุณ : [นู๋][เ][บ][น]^^~ เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 08:21:07

ความคิดเห็นที่ 44   เป็นกระทู้พลีชีพที่โดนใจน้องสุดๆไปเลยค๊า คุณพี่ สมบัติดี อิอิ เป็นครั้งแรก(เลยมั้ง)ที่ไม่ใช่กระทู้แดน แต่เราที่นั่งอ่านทุกความเห็นขอย้ำว่าทุกความเห็นจริงๆ  เห็นด้วยกับหลายๆความเห็นนะคะ ในเรื่องของการสร้าง Idol ของเกาหลี เค้าทำได้ดีจริงๆ ยอมรับเลย แอบฝันเหมือนกันว่าเมื่อไหร่ วงการเพลงไทยจะสามารถสร้าง Idol ให้กับพวกเราเหมือนยุค 90's ได้อีกครั้ง (ส่วนตัวมองว่า rs น่าจะเหมาะกับการสร้างศิลปินให้เป็น Idol ได้มากที่สุดนะ แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าทุกวันนี้เฮียฮ้อคิดอะไรอยู่) ปล.อยากให้กิ๊ฟ จขกท กะ คห 18 จัง แต่ให้ไม่ได้ เศร้า *แก้ไขคำผิดค่ะ* แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 52 08:37:41 จากคุณ : Love DAn LDFC เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 08:33:21

ความคิดเห็นที่ 45 เกาหลี มีแต่นักร้องวัยรุ่นร้องเพลงป๊อปๆ  อยากรู้จักพวกศิลปินรุ่นใหญ่ๆบ้าง จากคุณ : พี่ต๊ะวัน เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 10:07:50

ความคิดเห็นที่ 46   ชอบ[แค่]ศิลปินเกาหลีค่ะ แต่ไม่ชอบความคิดคนเกาหลี ex case แจบอม เป็นต้น จากคุณ : Heroinesoul เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 10:11:44

ความคิดเห็นที่ 47 เป็นกระทู้ พลีชีพ ที่เราไม่รู้สึกโกรธสักกะติ๊ดดดด ~~~~ ขอแปะไว้ก่อน แล้วจะมาดิท (ปัญหาคือเมื่อ ไร ???) ชอบประโยคนี้จังเลยค่ะ "ก่อนที่วงการเพลงไทยจะห่วยไปกว่านี้ เราต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว... " ^^ จากคุณ : ยอยศทศกัณฐ์ (palmpada) เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 10:12:38

ความคิดเห็นที่ 48 จริงๆก็อยากเกิดเป็นคนญี่ปุ่นเหมือนกัน จะได้ไปดูคอน HiP ทุกคอนเลย ฮ่าๆๆๆๆๆ แถมได้ดูอนิเม อ่านการ์ตูน เล่นเกม แบบไม่ต้องแปลอีกสุดยอดดดดเลย ฮ่าๆๆ แต่ถ้าเกิดเป็นคนญี่ปุ่นผมว่าผมต้องกลายเป็นโอตาคุ แน่ๆเลย เหอๆๆ แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 52 13:11:17 จากคุณ : นายคล้าว เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 13:11:01

ความคิดเห็นที่ 49 เราไม่สนับสนุนความคิดของศิลปิน ที่ว่าทำเพลงมาดีๆแล้วคนโหลดเยอะ ก็เลยหมดแรงทำผลงานดีๆนะคะ เราว่าในหน้าที่ของศิลปินคือคุณต้องทำผลงานของคุณออกมาให้เป็นศิลปะ ผลงานแบบเขี่ยๆเนี่ย ไม่นับว่าเป็นศิลปะนะคะ ถ้าคุณไม่ตั้งใจ ไม่ศรัทธากับอาชีพที่ตัวเองทำอยู่ แล้วคนฟัง คนซื้อ เค้าจะศรัทธาในตัวคุณได้ไง เรามองว่าศิลปินไม่ใช่พ่อค้าขายของปลีก-ส่ง ถ้างานคุณดีจริง ต้นทุนคุณจะสูงแค่ไหน แน่นอนว่าคุณอาจจะไม่ได้ขายดีเทน้ำเทท่า แต่เราเชื่อว่าอย่างน้อยก็มีคนที่ชื่นชมจริงๆที่ซื้อของแท้ และมีฐานแฟนเพลงเป็นของตัวเอง ต่างกับกรณีที่คุณทำเพลงงั้นๆ เน้นประหยัด ราคาถูก ต้นทุนต่ำ เชื่อเถอะ คนมันก็ยังโหลดอยู่ดี ซ้ำร้ายก็ยังมีแต่คนด่า และไม่มีฐานอะไรเลย อีกนิด ขอย้อนมาที่คำจำกัดความ ส่วนตัวเราไม่สนับสนุน"นักร้อง"ไก่กาที่เรียกตัวเองว่าเป็นศิลปิน ทั้งๆที่ทั้งอัลบัมไม่ได้ทำอะไรเลย นอกจากแต่งตัวแฟชั่น หลุดโลก เลียนแบบคนอื่น และแหกปากเปล่งเสียงที่อนุมานกันภายในว่านี่คือการร้องเพลง เพลงแบบนั้นไม่เหมาะจะใช้คำว่าผลงาน และเรามองว่าเป็นเรื่องตลกเลยด้วยซ้ำ จากคุณ : himalayas เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 14:20:00

ความคิดเห็นที่ 50 เพราะศิลปินเกาหลีเนี่ย ผ่านการปั้นที่ยิ่งกว่าการปั้นบ้านเราหลายร้อยเท่า ไม่ใช่แค่จับมาแต่งตัวแล้วยื่นเพลงดีๆให้ร้อง เอาไปประกอบละครและซิทคอมในเครือ จับดันขึ้นชาร์ตในเครือ(ถ้าไปตรงกับใครโดยบังเอิญขออภัยด้วยครับ) แต่ของเกาหลีเนี่ย เขาจับฝึกตั้งแต่เด็ก ทั้งที่เกี่ยวกับผลงานเช่นการร้อง เต้น รวมไปถึงภาพลักษณ์ทั้งบุคลิก การยิ้ม การเล่น การตอบคำถาม ความชอบส่วนตัว มันถูกกำหนดไว้แต่แรกโดยทีมปั้น โดยอาศัยการสำรวจว่าตลาดต้องการอะไร ถ้ามีสมาชิก 4 คน ต้องมีบุคลิกความชอบไป 4 รูปแบบ มีสไตล์ของตัวเอง เพื่อคนฟังจะได้ "เลือกชอบ" เป็นคนๆไปได้ (ผมเคยพูดถึงในกระทู้นึงในนี้เหมือนกัน) *********************** แบบนี้ผมเรียกว่า หุ่นยนต์ ครับ ไม่ต้องคิดเองทำไรเอง มีหน้าที่ทำตามคำสั่ง เจ้านายบอกให้ผมชอบแบบนี้ผมก็ต้องชอบแบบนี้ ไม่รู้นะบางคนอาจจะคิดต่างจากผม แต่สำหรับผม ถ้าต้องทำตามคำสั่งขนาดนั้นไม่ทำดีกว่าเพราะถือว่าไม่ใช่ตัวเรา จากคุณ : Raycer_X เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 15:00:06

ความคิดเห็นที่ 51 อีกนิด ขอย้อนมาที่คำจำกัดความ ส่วนตัวเราไม่สนับสนุน"นักร้อง"ไก่กาที่เรียกตัวเองว่าเป็นศิลปิน ทั้งๆที่ทั้งอัลบัมไม่ได้ทำอะไรเลย นอกจากแต่งตัวแฟชั่น หลุดโลก เลียนแบบคนอื่น และแหกปากเปล่งเสียงที่อนุมานกันภายในว่านี่คือการร้องเพลง เพลงแบบนั้นไม่เหมาะจะใช้คำว่าผลงาน และเรามองว่าเป็นเรื่องตลกเลยด้วยซ้ำ จากคุณ : himalayas เหมือนกำลังด่าแนวเพลงบางแนว คือถ้ารสนิยมเราชอบเพลงแบบนึง เรามักจะไม่ค่อยชอบฟังเพลงแบบอื่นๆ แล้วพอเจอเพลงที่มันไม่ใช่สำหรับเรา เข้าใจว่าอาจจะถึงขั้นเกลียดไปเลย ก็เป็นได้ แต่จะบอกว่า แบบที่เราไม่ชอบเนี่ย มันมีคนอื่นๆที่มีรสนิยมชอบอยู่ อ่ะครับ บางทีเราไม่ต้องบอกก็ได้ว่าเราไม่ชอบไอ้นี่ ไอ้นั่น เพราะอะไร มันเหมือนกับเป็นการไปดูถูกรสนิยมคนอื่นอ่ะครับ เพราะดนตรีเป็นศิลปะแขนงหนึ่ง ที่มีหลากหลายแนว เหมือนกับภาพวาดอ่ะครับ อยู่ที่จิตรกร ว่าเขาชอบวาดรูปสไตล์ไหน บางคนวาดรูปแอ๊บสแตรคมาดูยาก คนก็ไปด่าเขาว่า วาดอะไรวะ ดูไม่รู้เรื่อง แบบนี้มันไม่ใช่ภาพวาดแล้ว ดนตรีมันมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองอ่ะครับ อยู่ที่ว่าใครจะชอบแบบไหน ถ้าความหมายของคุณ himalayas ไม่ได้ต้องการจะสื่อแบบที่ผมเข้าใจ ก็ขออภัยด้วยครับ ** แก้อีกรอบครับ เพื่อความชัดเจนของผมว่าไม่ได้มีเจตนาไม่ดีอะไรนะ คือพวกที่ฟังเหมือนร้องเพลงไม่เป็นเนี่ย เห็นด้วยครับ ว่าไม่ควรจะมาเป็นนักร้อง จริงๆ ซึ่งผมคิดแบบนี้มาตลอดด้วย ว่าถ้าคนเราไม่เหมาะจะร้องเพลง ไปทำอย่าง อื่นแทนจะดีกว่า หรือไม่ก็ฝึกให้มันเข้มข้นจริงๆก่อนค่อยปล่อยออกมาร้องเพลง แต่กรณีแนวเพลงบางแนวนี่ อย่างที่ผมกล่าวไว้ครับ ว่ามันเป็นสไตล์ของเขา แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 52 16:10:41 แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 52 15:37:35 จากคุณ : Norma Jump เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 15:24:14

ความคิดเห็นที่ 52 จากที่เรามองนะคะ เรามองว่า เมื่อคนเราเกิด loyalty ในศิลปิน ไม่ว่าชาติใด ๆ แล้ว ก็จะติดตามทุ่มเทค่ะ อย่างไทย ยกตัวอย่างง่ายๆ AF เราเห็นคนรู้จักเรา โหวตเป็นตัวเลขหลายหลักทีเดียว ตอนศิลปินไปไหนก็พยายามติดตามไปด้วย เพราะชื่นชมความสามารถ และรู้สึกผูกพันในตัวศิลปินนั้น ๆ ค่ะ แต่คนกลุ่มเหล่านี้ก็ยังไม่เป็นกลุ่มวงกว้าง เพราะว่าทรูเองก็ยังไม่สามารถผลักดันผลงาน และความเป็นตัวตนของศิลปินตัวเอง ออกสู่ตลาดวงกว้างได้ ได้เฉพาะคนดู AF ขอออกความคิดเห็นเรื่องเด็กวัยกำลังเกรียน กำลังติ่งหูแล้วกันนะคะ จากที่เคยมีโอกาสได้ใกล้ชิดและสังเกตเด็ก ๆ วัยนี้มาพอสมควร พวกเด็ก ๆ ที่ชอบเกาหลีนั้น ไม่ว่าจะชอบด้วยเหตุผลอะไรก็ตามแต่ ซึ่งเราก็เห็นด้วยกับคุณ และความคิดเห็นต้นๆ ที่กล่าวถึงเรื่องการปั้นดาราของเกาหลี (ไม่ขอพูดซ้ำแล้วนะคะ เพราะแต่ละท่านให้ความคิดเห็นไว้ดีมากอยู่แล้ว เรื่องการคัดเอาคนมีความสามารถมาปั้น และการทำอะไรจริงจังมากๆ ของชาติเขา) อีกส่วนคือความเป็นเด็กทำให้พวกเขาหลายๆ คน ก็ไม่ได้คิดกว้าง ไม่ได้คิดลึกไปเรื่องรักชาติพันธ์ อุตสาหกรรมการตลาดใด ๆ หรอกค่ะ ชอบคือหลงรัก คลั่งไคล้ ตื่นเต้น อยากพูดภาษาได้ อยากไปอยู่ใกล้ชิด พูดง่าย ๆ คือ อาจจะหลงรักเพราะเหมือนชายในฝันน่ะค่ะ เป็นไปตามวัย เราชอบใครก็อยากมีโอกาสอยู่ใกล้คนนั้นใช่ไหมคะ (สมัยเราเองเด็ก ๆ ก็เคยรู้สึกปั๊ปปี้เลิฟอย่างนั้นกับศิลปินค่ะ แต่ไม่ใช่เกาหลีนะคะ สมัยนั้นยังไม่มี คนไทยเนี่ยแหละค่ะ) คาดว่าหลาย ๆ คนเมื่อโตขึ้น ก็คงคลายความคลั่งไคล้จัดระดับเกินลิมิตลง ให้อยู่ในระดับสมควรได้เอง เมื่อเข้าใจว่านั่นมันไม่ใช่ความรักแบบนั้น ประกอบกับมีสำนึกในชาติพันธ์ บ้านเกิดเมืองนอนตนเอง เพิ่มขึ้นตามวัยวุฒิ ทำให้ไม่พูดว่าอยากเป็นชาติอื่น Kamikaze เนี่ย จริงๆแนวคิด มันก็ถูกทางอยู่หรอก แต่ว่ายังเรียกได้ว่า อยู่ในระยะ "ตั้งไข่ล้ม" คือยังไม่ชัดเจน ตลาดก็ยังแคบ เป็นแค่วัยลูกกวาด ซึ่งมีอำนาจการซื้อน้อย แถมเรื่องของคุณภาพ ยังไม่กวดขันเท่าที่ควร ทั้งๆ ที่เราได้ยินมาว่า มีน้อง ๆ บางคนมาจากการประกวดเวทีคุณภาพ แล้วอย่างการนำคนของแต่ละกลุ่มมาร่วมเป็นกลุ่มเฉพาะกิจเนี่ย ก็เอาคนที่ มีฐานแฟนไม่มั่นคง ยังไม่เป็นที่รู้จักดี มารวม ทำให้ภาพลักษณ์สับสน แถมยังโดนเรื่องโหนกระแสอีก สมัยก่อน ยุค the nextที่มีรวมกลุ่มเฉพาะกิจ ก็รวมตอนดังกันแล้วทั้งนั้นค่ะ เชื่อว่าถ้าจับทางได้ถูก เพิ่มความเคี่ยว ความจริงจังให้ผลงาน วิเคราะห์ตลาดให้ขาด ไม่ว่าทรู หรือ kamikaze ก็น่าจะไปได้สวยกว่านี้นะคะ ถ้าจะพูดถึงเกิลกรุ๊ปไทย ที่มีความอิมแพคกับกลุ่มคนฟังพอสมควร นอกจากยุคทอง RS แล้ว เรานึกถึงค่าย Dojo city ค่ะ สาวๆ ลุกมาแต่งตัวตามกันใหญ่ เพื่อนผู้ชายเราก็ชอบมาก เพลงก็ติดหูด้วย ส่วนบอยแบนด์เราว่า D2B ค่ะ ตอบไปตอบมาจะยาวกว่าเจ้าของกระทู้เสียแล้ว หุหุ :) ปล.เรามีศิลปินที่ชอบทั้งไทย เกาหลี และทางฝั่งตะวันตก เลย แต่ละคนก็คนละแนวเพลงเลยด้วย หลายใจมากๆ  :P จากคุณ : มายาวี เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 15:37:55

ความคิดเห็นที่ 53 เราเห็นด้วยกับ 49 นะ เรื่องการสร้างสรรค์ผลงานของศิลปินอ่ะ ถ้างานดีจริงๆ เราว่ามันขายได้อยู่แล้ว วงดังๆ ทั้งหลายที่มาพร้อมกับคุณภาพอย่าง ETC หรือ GR ก็มีคนสนับสนุนงานของพวกเค้าอย่างต่อเนื่อง จริงอยู่ค่ะที่พวกเค้าก็โดนผลกระทบจากการละเมิดลิขสิทธิ์ แต่เราเชื่อว่ามีหลายคนยินดีจ่ายเงินให้กับ CD ลิขสิทธิ์ พร้อมกับงานคุณภาพอย่างแน่นอน ส่วนไอ้ประเภทงานไก่เขี่ยเราอยากจะบอกว่าให้โหลดมาฟังฟรีๆ ยังรู้สึกเปลืองไฟเลยอ่ะ ไม่คิดจะโหลดไม่คิดจะซื้อเลย แถมเวลาได้ยินจากวิทยุยังรู้สึกละม้ายคล้ายมลภาวะทางเสียงอีกตะหาก (-"-) อ่อ ออกตัวไว้นิดนึงค่ะ เราไม่ได้ดูถูกรสนิยมหรือแนวเพลงใครนะคะ แต่บอกตรงๆ เรารับไม่ได้เลยกับการที่เอาคนมาจับไมค์ร้องเพลงซึ่งฟังแล้วก็อยากจะบอกว่าช่วยไปเรียนร้องเพลงก่อนได้ไม๊ หรือไอ้ประเภทก๊อปๆเค้ามาเนี่ยรับไม่ได้จริงๆ ไม่ว่าจะไทยหรือเกาหลีหรือฝรั่งก็ตาม แก้คำผิดค่ะ แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 52 16:01:13 แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 52 16:00:00 จากคุณ : TC (Helianthus annuus) เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 15:55:08

ความคิดเห็นที่ 54 กระทู้นี้สุดยอด ความเห็นที่มาแสดง เป็นเรื่องของการวิเคราะห์วิจารณ์จริงๆ แต่ละโพสต์ เขียนกันยาว เป็นความคิดเห็นเป็นหลัก กระทู้ดีมาก และเห็นด้วยกับเจ้าของกระทุ้ค่ะ จากคุณ : พฤหัส เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 15:59:05

ความคิดเห็นที่ 55 เฮ้อออออออออ กว่าจะอ่านจบ 5555 ------------------------------------------- เริ่มเลยละกัน....จะคิดในมุมมองของคนที่ชอบฟังเพลง เรียนด้านวงการบันเทิง เลยเอาตัวเองนี่แหละเป็นตัวอย่างเลย ส่วนตัวเราเป็นแฟนทงบังชินกิ ยอมพลีชีพเลยเอา ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันอะไรจะชอบคลั่งไคล้ ยอมรับว่าคลั่ง(อย่างมีสติ)ได้ขนาดนี้ งงตัวเอง แต่ต้องบอกว่า ทงบังไม่ได้มีดีแค่หน้าตา หากมองไปที่ผลงาน คุณจะหาคำว่าแย่แทบไม่ได้ (ไม่ได้อวยนะ) ในขณะเดียวกัน ลองมองเพลงไทยปัจจุบันนี้ ซึ่งหาคำว่าดีไม่ได้ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่างานห่วยๆ แย่ๆแบบนั้น ปล่อยออกมาได้ไง จะมาเอาเงินก็ไม่น่าจะใช่ เพราะงานแย่แบบนั้นคงไม่ได้เงิน ตั้งแต่หมด D2B ไปก็ยังมองไม่เห็นใครที่จะทำให้เราสามารถทุ่มเทซื้อของลิขสิทธิ์ได้เลย ทำให้เลิกฟังเพลงไทยไปเลยด้วยซ้ำ อย่างตอน D2B เราไม่ชอบเลย เพลงอะไรชื่อย๊าวยาว ต่อหน้าฉันเธอทำอย่างนั้นได้อย่างไร ซิงเกิ้ลแรกที่ออกมา เราไม่ชอบ ไม่ฟัง ไม่ติดตาม แต่ทนความเพราะของเพลงไม่ไหว จนต้องหันมามอง และก็ทำให้เราบ้า D2B ไปเลยในทันที ซื้อทั้ง เทป (ตอนนั้นยังมีเทปนะ) ซีดี วีซีดี คาราโอเกะ ดีวีดีคอนเสิร์ต หนังสือ แมกกษวีน หนังสือพิมพ์ ขอแค่มีคำว่า D2B ตัดเก็บไว้หมด อย่างเดียวที่ไม่เคยทำ คือการไปดูคอนเสิร์ตและการได้พบตัวจริง เพราะตอนนั้นเด็กมาก แถมอยู่ต่างจังหวัด ก็ใช่เรื่องที่จะไปตามดารา ก็ยังมีหัวคิดอยู่บ้าง (ไม่ได้ว่าใครนะ เพราะก็บอกแล้วว่าตัวเองบ้าวงนี้) จนพี่บิ๊กป่วย เราก็นั่งรถเข้ากทม ไปที่โรงพยาบาล หลายครั้งอยู่เหมือนกัน ก็ไม่รู้นะ ว่า อาร์เอสทำอย่างไร แต่ทำไมตอนนี้ถึงทำไม่ได้ เพราะอะไร เรามองว่าเพราะตัวผลงานโดยตรง เพราะเราก็บอกว่า เราชอบจากงานเพลง ไม่ใช่หน้าตา ตรงนี้แหละที่ต้องปรับปรุง ซึ่งคงยาก เพราะคนทำเพลงจะมองอะไรที่ยากๆ ละเอียดๆ ไม่ทำ จะทำง่ายๆ ให้เสร็จๆ เดี๋ยวก็มีพวกโง่ซื้อเองแหละ เราเคยทำงานที่แกรมมี่ คอนเสิร์ตมีวันพรุ่งนี้ ตัด วีทีอาร์ คืนนี้ คอนเริ่ม 6 โมง วีทีอาร์เสร็จบ่าย  กว่าจะเอาไปถึงสถานที่จัดคอน กว่าจะซ้อม ลองคิดดูเองละกัน ศิลปินคอนนี้ก็เป็นนักร้องดังของวัยรุ่นแหละ แต่ไม่ใช่เรา ทั้งๆที่เราก็วัยรุ่นอยู่ เรื่องการสร้างศิลปินของเกาหลี คงไม่ต้องพูดถึงแล้ว เพราะหลายๆคนก็ได้พูดไป ว่าเค้าสร้างกันตั้งแต่เด็กเล็กๆ ไม่ใช่เจอตามสยามแล้วจับมาแหกปากให้คนฟังมันบ่น จะว่าไปก็ไม่รู้หรอกว่าลึกๆแล้วเค้าสอนอะไร วางตารางยังไง คงต้องถามน้องคุณว่ามันโหดขนาดไหน เขียนมาซะยืดยาวก็ทำอะไรไม่ได้ แต่เคยคิดว่า ถ้ามีเงินซักร้อยล้าน จะตั้งบริษัทค่ายเพลงเอง ออดิชั่นเด็กที่อยากเป็นศิลปินมาฝึกทักษะ ตั้งเล็กๆ ใครไม่แกร่งพอก็คัดออก อย่าไปคิดว่า ไหนๆก็เข้ามาแล้ว สงสารแบบนิสัยคนไทย อีกอย่าง ถ้าคนที่เก่งแค่ไหน แต่ความประพฤติแย่ ไม่เชื่อฟัง ไม่อยู่มนกรอบ ก็ไม่มีสิทธิ์ได้เป็นศิลปินเช่นเดียวกัน ความสามารถต้องควบคู่ไปกับพฤติกรรม....คนๆนั้นถึงจะได้เป็นที่รักของทุกคน แจจ๋า ยังไงเค้าก็รักแจนะ ไม่ว่าแจจะยังเป็นทงบังอยู่ไหม เค้าก็จะรอฟังเพลงของแจ แต่ทางที่ดีเป็นทงบังต่อไปเถอะนะ แจบอม สู้ๆ สักวันต้องเป็นของนาย นายไม่ผิด สู้ๆๆ จากคุณ : Xiao Bai Tu เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 16:39:30

ความคิดเห็นที่ 56 เห็นด้วยในหลายๆประเด็นครับ ผมก็ฟังเพลงเกาหลี ติดตามสาวๆ SNSD เพลงไทยผมก็ฟัง (โดยเฉพาะพี่บอยด์ จะชอบเป็นพิเศษ) ผมก็อยากเห็นวงการเพลงไทย มีอนาคตที่สดใสครั (แต่ไม่เอาแอนตี้นะ...ฮา) แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 52 19:13:53 จากคุณ : มะขามป้อมคุง เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 19:03:01

ความคิดเห็นที่ 57 เพราะการสร้าง "Idol" เพราะศิลปินเกาหลีเนี่ย ผ่านการปั้นที่ยิ่งกว่าการปั้นบ้านเราหลายร้อยเท่า ...จับฝึกตั้งแต่เด็ก ทั้งที่เกี่ยวกับผลงานเช่นการร้อง เต้น รวมไปถึงภาพลักษณ์ทั้งบุคลิก การยิ้ม การเล่น การตอบคำถาม ความชอบส่วนตัว มันถูกกำหนดไว้แต่แรกโดยทีมปั้น โดยอาศัยการสำรวจว่าตลาดต้องการอะไร แต่ที่แปลกก็คือ ทำไมวงการเพลงไทยทำไม่ได้ และถ้าทำขึ้นมาจริงๆ คนไทยจะรักและสนับสนุนวงการเพลงไทยมากขึ้นหรือเปล่า? จะกู้สถานการณ์วงการเพลงบ้านเราได้บ้างหรือไม่? ---เราคิดว่าถ้าทำไปในแนวทางนั้นก็จะมีแต่ศิลปินที่ออกไปในแนว idol, entertainer อ่ะค่ะ คือหน้าตาดี ร้องดีเต้นเก่ง มีเสน่ห์ บุคลิกนิสัยน่ารัก อันนี้อาจจะกู้สถานการณ์ได้เฉพาะวงการเพลงป๊อป ดูตัวเลขรวมๆ ยอดขาย CD อาจเพิ่มขึ้น แต่มันก็กลับไปที่ยุคก่อนๆ อ่ะค่ะ ที่ศิลปินต้องหน้าตาดีถึงขายได้ (โอเคสมัยนี้อาจจะดีขึ้น คือนอกจากหน้าตาดีก็ต้องมีความสามารถ ถึงขายได้...แต่ เรื่องความเป็นศิลปินในแง่ที่สร้างผลงานเอง คือแต่งเพลงเอง เล่นดนตรีเอง คิดท่าเต้นเอง มีความเป็นออริจินัล ก็ยังไม่จำเป็นอยู่ดี) ถ้าสร้างความศรัทธาในตัวนักร้อง และศิลปินไทยได้ วงการเพลงไทยน่าจะก้าวไกลได้มากกว่านี้ครับ ---ตรงนี้เราคิดว่า อยากให้คนไทยมีแนวคิดที่เคารพการสร้างงานศิลปะ เคารพในทรัพย์สินทางปัญญา รู้จักการให้เครดิตเจ้าของผลงาน เหมือนกับคนที่เป็นศิลปินไม่ว่าจะวาดรูปทำเพลงหรืออะไรก็ตาม เค้าก็จะเข้าใจว่า ภาพเขียนภาพนึง มูลค่าของมันไม่ได้อยู่ที่ราคากระดาษที่ใช้ บวกราคาสีที่ใช้ เพลงก็เหมือนกัน มูลค่าของมันไม่ได้อยู่ที่ราคาต้นทุนในการปั๊มแผ่นซีดี หารด้วยจำนวนเพลงในอัลบั้ม (และเพลงที่เป็นเสียงลอยอยู่ในอากาศ ก็ไม่ใช่ว่ามันจะควรได้มาฟรีๆ เหมือนอากาศ) เขียนอะไรผิดไปก็ขออภัยนะคะ เพิ่งตื่นจากนอนกลางวัน สมองเลยยังงงๆ เล็กน้อย จากคุณ : chartreuse เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 19:35:11

ความคิดเห็นที่ 58 เกลียดประเทศเกาหลี ภาษาเกาหลี ดารา นักร้อง ซีรีย์  สินค้าเกาหลีก็ไม่ใช้ ตอนนี้ กำลัง คว่ำบาตร ประเทศนี้อยู่ จากคุณ : marchfarm เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 19:58:11

ความคิดเห็นที่ 59 อาจจะเป็นเพราะกระแสเกาหลีมาแรงด้วยรึเปล่า ทั้งหน้าตา ท่าเต้น แนวเพลง ภาพพจน์ แต่โดยส่วนตัวเห็นด้วยกับ คห. 52 และ 55 นะ แต่เราจะเป็นแฟนคลับเหล่าเพลงสากลแนวตะวันตกมากกว่า เน้นแนวการร้องมากกว่าหน้าตา ขอแชร์เรื่องส่วนตัวนิดนึง เราเองก็เป็นแฟนคลับที่ภักดีของมารายห์ แครี่ย์ นะ สำหรับเราเขาก็คือ idol เลย คือบอกไม่ถูกเหมือนกันว่าทำไม แต่สิ่งที่บอกได้เธอคือคนที่เปลี่ยนแนวความคิดเราเรื่องดนตรีเป็นอย่างมาก บางทียังคิดเลยว่าเป็นเพราะ โชคชะตา รึเปล่า ที่ทำให้เราหลงไหลเสียงเธอ ผลงานเธอได้ขนาดนั้น เราแทบจะซื้อซีดีทุกอย่างของมารายห์ อะไรที่ไม่เคยทำ อย่างเข้า อีเบย์ ไม่เคยเข้าไม่เคยซื้อ ก็ทำ ซีดีซิงเกิ้ลหายากขนาดไหนถ้าพอซื้อได้ก็จะทำ ขนาดจะออกซิงเกิ้ลทีเราก็พาเอานอนไม่หลับว่าเพลงจะหลุดวันนี้ไหม ตอนนี้ไหม อัลบัมเลื่อนก็โมโหเสียใจ  ยอดแอร์เพลย์น้อยขึ้นน้อยก็ห่วง แต่ว่ามันก็มีเหตุผลที่มาที่ไปนะ คือเราฟังผลงานมารายห์แล้วเรารู้สึกถึงอารมณ์น้ำเสียงที่เธอถ่ายทอดออกมา ชอบน้ำเสียง และชอบดนตรีของมารายห์ที่ทำ สมัยก่อนเราเป็นคนฟังแต่เพลงป๊อบ อาร์แอนด์บีนี่ ไม่ชอบเลย แต่พอฟังมารายห์ก็ทำให้ฟังเพลงได้หลายแนว ชอบแนวเพลงอื่นมากขึ้น ส่วนตัวสงสัยเหมือนกันว่าทำไมศิลปินแนวตะวันตกถึงได้มีอิทธิพล ขนาดเวลาอัลบัมจะออกก่อน1-2อาทิตย์เอมพี3หลุดออกมาทั้งอัลบัม แล้วก็เป็นไฟล์ที่ชัดด้วยนะ คนก็ยังซื้อผลงานทั้งซีดี และดาวน์โหลดอย่างถูกลิขสิทธิ์ทั้งๆที่โหลดของฟรีมาแล้วแต่ก็ยังโหลดแบบเสียเงินอีก นับถือพวกฝรั่งจริงๆ ที่พูดมาก็อายตัวเองนะ ศิลปินไทยก็จะแย่อยู่แล้ว แต่ไม่ได้สนับสนุนเลย ส่วนมากโหลดฟังเฉยๆ ไม่ใช่ว่าจะใจร้ายนะเพราะก็เคยคุยกับพี่ๆศิลปินว่าเขาท้อแท้ขนาดไหน เราก็สงสารก็ซื้อซีดีเขา แต่ที่ซื้อก็เพราะได้คุยกับเขาเลยซื้อเท่านั้น ไม่ได้พิศวาสกับผลงานเท่าไร  แต่ศิลปินคนอื่นคือโหลดมาฟังก็เพราะนะแต่มันไม่สามารถทำให้เกิดแรงบิ้วที่จะพยายามซื้อเลย ก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน ส่วนการปั้นนักร้องแบบ idol ในไทย อย่าง the star รึ af บอกตรงๆแฟนคลับอย่าว่ากันนะ เราฟังแล้ว เอ่อ เข้ามาได้ยังไง  อย่างเอเอฟ เราเห็นบางคนร้องดีมาก แต่ไม่ได้เข้ารอบ เพราะอะไร?? ผิดกับพวก american idol, the x-factor พวกนั้นที่เข้าได้เพราะเสียงอย่างแท้จริง คือพอดูแล้วเอ่อใช่นี่แหละสมควร ไม่ใช่เน้นหน้าตาหล่อ ขี้เล่น นิดนึงก็พากันโหวตๆๆๆ แต่ก็โทษเขาก็ไม่ได้เพราะคนที่เลือกก็คนกดโหวตแบบเรานี่แหละมิใช่เหรอ?? บางทีถ้าเป็นแบบนี้มันก็เสียชื่อรายการนะ รายการค้นห้านักร้องแต่ออกมาไม่ได้เรื่องน่ะ แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 52 20:14:28 จากคุณ : ifwedo เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 20:05:05

ความคิดเห็นที่ 60 อ่านยังไม่หมด...แต่ถูกใจให้กิ๊ฟก๊าบ จากคุณ : kitano (KiTaNo) เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 20:36:14

ความคิดเห็นที่ 61 กลับมาอีกรอบค่ะ มาบอกว่าเราไม่ได้หมายถึงแนวใดแนวหนึ่งนะคะ ทุกวันนี้เราก็ฟังเพลงทุกแนวค่ะ ไม่ได้จำกัดว่าป๊อบ ร็อค ลูกกวาด แจ๊ส แล้วก็ไม่ได้แยกค่ายด้วยค่ะ เกาหลีก็ฟัง (จริงๆต้องเรียกว่าดู) ไม่เกาหลีก็ฟัง อย่างบางคน เราไม่ชื่นชมเค้าในฐานะนักร้องหรือศิลปินเลยค่ะ แต่ราชื่นชอบในความเป็นไอดอล แม้ว่าหลายๆคนจะเด็กกว่าเราก็ตาม นักร้องก็คือนักร้อง คือต้องร้องเพลงเพราะ เพราะว่ามันคือหน้าที่ของนักร้อง ศิลปินก็คือศิลปิน คือต้องสร้างสรรค์งานศิลปะ เพราะว่ามันคือหน้าที่ของศิลปิน ไอดอลก็คือไอดอล คือต้องเป็นแบบอย่างที่ดีให้คนชื่นชม ให้ความบันเทิงแก่ผู้ชมได้ เพราะว่ามันคือหน้าที่ของไอดอล คนที่ออกอัลบัมมาแล้วทำได้ไม่ถึงเกณฑ์ของสามคำนี้ ทำตัวน่ารังเกียจ ร้องเพลงไม่ได้เรื่อง สร้างสรรค์อะไรไม่เป็น ไม่ควรจะเรียกตัวเองว่าเป็นนักร้อง ศิลปิน หรือไอดอลค่ะ แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 52 20:48:10 จากคุณ : himalayas เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 20:46:01

ความคิดเห็นที่ 62 เห็นด้วยกับ จขกท. สุดใจครับ โดยส่วนตัว ผมเองก็ทำวงอยู่กับค่ายๆหนึ่ง เข้าใจจริงๆเลยว่ากว่าจะออกมาเป็นอัลบั้มหนึ่งเนี่ย เสียเงิน,เวลา,เรี่ยวแรงไปมากมายแค่ไหน  เริ่มตั้งแต่การแต่งเพลง , อัด , มิกซ์ , มาสเตอร์ , ทำ packaging + artwork  ฯลฯ  แต่ยังโชคดีครับ ที่ได้ทำเพลงแบบที่วงต้องการจะทำจริงๆ ถึงจะเหนื่อยแค่ไหน แต่ก็ภูมิใจครับ ที่ได้ทำ อยากให้เป็นทางเลือกอีกทางให้คนฟังครับ ผมดีใจทุกครั้งตอนที่เล่นแล้วเห็นคนดูมีความสุข หรือตอนที่มีคนบอกว่าชอบเพลงของเราครับ ได้แต่หวังว่าจะมีคนสนับสนุนมากพอที่จะทำให้อยู่รอดในวงการนี้ไปได้น่ะครับ เมืองไทยยังมีดนตรีดีๆรอให้ค้นพบและสนับสนุนอยู่มากมายครับ ต้องช่วยกันทั้งศิลปิน และคนฟังเพลงครับ เพื่อวงการเพลงไทยที่ดียิ่งขึ้น จากคุณ : metalnon666 เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 21:10:19

ความคิดเห็นที่ 63 น้ำเชี่ยวอย่าเอาเรือขวางเลยครับ ชอบเพลงเดียวหรือไม่คิดจะฟังเนี่ย ก็เหมือนเคยได้ยินบ่อยเหมือนกัน ก็แปลกดีที่มาวิจารณ์อะไรได้ทั้งๆที่ยังไม่เคยฟัง คือถ้าจะติจะชมอะไร ถ้าเป็นผมผมก็จะลองไปพิสูจน์ดูก่อนด้วยตัวเองทั้งนั้นล่ะ ไม่เคยนั่งนึกเองเออเองอยู่แล้ว ถ้าชอบก็ชม ไม่ชอบก็ติ เป็นเรื่องธรรมดา อีกอย่างกรณีแบบนี้ก็ไม่ต่างกับเรื่องอื่นๆ ในเมืองไทยหรอกครับ ไม่ว่าจะ ภาพยนตร์ ละคร การ์ตูน โฆษณา เช่น หนังไทยดีสู้นั่นนี่ไม่ได้ หรือละครมีแต่เรื่องตบตีกัน ซึ่งมันก็มีตามนั้นจริง แต่มันก็ไม่ทั้งหมดหรอก แล้วถามว่าเรื่องที่ไม่เป็นแบบนั้นได้ดูกันไหม ก็ไม่ได้ดูอยู่ดี เพราะนึกว่ามันต้องเป็นอย่างที่คิด อะไรแบบนั้น อารมณ์เห่อของนอกมากกว่าของไทย มันเป็นเรื่องที่มีมานานแล้ว ไม่ได้นับเฉพาะเกาหลี แต่รวมไปถึงชาติอื่นๆด้วย จนถึงขั้นที่นักร้องไทยส่วนหนึ่งยังต้องยอมออกอัลบั้มด้วยคอนเซปท์เหล่านั้น เพื่อหวังจะดึงคนไทยให้กลับมาหาบ้าง เช่น แรปเตอร์ หรือพวกนักร้องแนวลูกครึ่งทั้งหลายในสมัยสัก 10 กว่าปีก่อน ถ้าเอาสมัยนี้ก็พวกกามิกาเซ่ที่เป็นแนวเกาหลีบ้าง หรือขายความน่ารักแบ๊วๆแบบญี่ปุ่นบ้าง คนฟังบางคนที่ไม่คิดอะไรมาก ก็อาจจะรู้สึกว่าดีที่ได้ฟังเพลงไทยในสไตล์ที่เป็นแบบนั้นบ้าง แต่คนที่หลงกับกระแสของนอกมากไป ก็จะมองว่า เป็นพวกไม่มีหัวคิด อะไรแนวนั้น (ซึ่งคนที่เป็นทั้งสองแบบนี้ปนๆกันไปก็มี เช่น ชอบแบบที่เป็นออริจินัลด้วย แต่ก็ชอบสไตล์ที่ไทยทำออกมาแบบนี้ด้วย) ก็ถือว่าได้อย่างเสียอย่างไปก็แล้วกัน มันก็วนลูปไปมาแบบนี้ล่ะครับ เป็นเรื่องธรรมดา ตราบใดที่คนเรายังแยกแยะในเรื่องของคอนเซปท์ หรือการทำตามกระแส กับการลอกเลียนแบบไม่ได้ มันก็เท่านั้น คนที่เข้าใจในความเป็นไปได้ของโลกและเทรนด์ กับคนที่มองอะไรแบบแคบๆ หรือยึดกับความคิดตัวเองเป็นหลัก ปริมาณมันต่างกันมากอยู่แล้วครับ จากคุณ : Berserk Rabbit เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 21:30:45

ความคิดเห็นที่ 64   นั่นสิคะ มองดูที่ตัวเอง ทุกวันนี้ตามเก็บอัลบั้มของโทโฮชินกิอยู่(หาอัลบั้มแรกยากจัง) ความจริงเราอุดหนุนศิลปินทั้งไทยและเทศนะคะ อย่างเราชอบ armchair ก็มีครบ ชอบ futon ก็มี เป็นต้น(ส่วนใหญ่จะอุดหนุนของพวกเบเกอรี่ สนามหลวง สมอล์รูม ฯลฯ) แต่เราไม่ได้สนับสนุนค่ายเพลงใหญ่ของ GMM และ RS มาประมาณ 4 ปีแล้ว ด้วยเหตุผลที่ว่า ไม่โดน จริงๆ จากคุณ : น้องแตงโม เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 21:32:16 A:10.106.105.219 X:202.28.182.12 TicketID:204960

ความคิดเห็นที่ 65 เพชรน้ำเอกมันหายากขอรับ จากคุณ : G_Narya เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 22:04:07

ความคิดเห็นที่ 66   ยุคทองแห่งศิลปินดินน้ำมัน...... งานดีๆหลายงานออกมาเจ๊งกระจาย ค่ายเลยเข็ด จากคุณ : NKL เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 23:01:11

ความคิดเห็นที่ 67 เข้ามาร่วมแสดงความคิดเห็นด้วยค่ะ ตอนเด็ก ๆ ชอบฟัง เพลงสากล  เลยมาหน่อยก็ เป็นแฟนคลับRS ที่ศิลปินในนั้นก็มีที่เสียงดีมาก ๆ หรือขายดนตรีจริง ๆ อย่าง หินเหล็กไฟ ไฮร็อค พี่เสือ พี่เจี๊ยบ อะไรประมาณนั้น เลยพาลมาชอบนักร้องแนวลูกกวาดหวานแหว๋วไปซะด้วย หรือแม้แต่โมเม ที่ทุกวันนี้ก็ยัง ฟังเธอจัดรายการวิทยุ เพราะตอนที่เป็นนักร้องชอบเสียงเธอมาก ตอนนั้นซื้อเทป(ก็มีแต่เทปน่ะนะ) ทุกวงทุกศิลปินจริง ๆ  ขนาดว่า พักหลัง ๆ เลิกล้างกันไปก็ยังตามเก็บ CD ไว้เป็นที่ระลึก พอโตมาหน่อย ไปชอบฝั่งญี่ปุ่น พวกเจร็อค ที่นี้ลืมไปได้เลยเพลงไทย ตอนนั้นก็ฟัง เจป๊อปและ เพลงสากล ไปด้วย โดยพื้นฐานของเพลง ไม่ว่าประเทศไหน ๆ ก็ คล้าย ๆ กัน เมโลดี้ ดนตรีก็ไม่ต่างกัน แต่ตอนนั้น(10กว่าปี)คิดว่า ทำไมบริษัทเพลงในประเทศเรา ไม่ดูแลและเทรนเด็กเหมือนที่ญีปุ่น มีระเบียบที่แน่นอน ฝึกกันจริงๆ  จัง ๆ จากวันนั้นผ่านมาถึงวันนี้ ก็ไม่เห็นว่า บริษัทเมืองไทยจะฝึกฝนนักร้องไอดอลให้จริงจัง ทั้งการร้อง การเต้น การพูดจาผ่านสื่อ การวางตัว ไม่มีซักอย่าง ถ้าเด็กจะ ดี ก็เพราะตัวเค้าเองและครอบครัว ไม่ใช่การฝึกฝนเลย กระแสเกาหลี มันก็เหมือนลมที่พัดมาแล้วก็พัดไป ตอนญีปุ่นก็แบบนี้เพียงแต่ไม่รุ่นแรงเท่าเกาหลี แล้ววงการเพลงไทยล่ะ ที่ทำตัวเหมือนภูผา หนักแน่น ยืนคงทีที่จะอยู่แบบเดิมไม่พัฒนาอะไร RS เองก็คิดจะเลียนแบบเกาหลีเคยฟังสัมภาษณ์ผู้บริหารและทำเพลงครั้งหนึ่ง เงยหลังไปเลย เค้าบอกว่า ทำมาแค่ให้ขายได้ ขายอะไรก็คิดกันเอาเองแล้วกัน แกรมมี่เองก็ดูเหมือนจะจับทางอะไรไม่ถูกซักที จะเอาแบบประกวด จะจับ คนหน้าตาดีมาเป็นศิลปิน จะเอารายได้จากค่าลิขสิทธิ์เพลงต่างชาติ แล้วตกลงเพลงไทยล่ะ ทำให้ดี ๆ ออกมาเราก็พร้อมจะฟัง ไม่ได้แอนตี้เพลงไทยนะ เพราะเราชอบบอยพีชเมคเกอร์มาก มากขนาดที่ไปดูคอน มีซีดีทุกแผ่น บางอัลบัมมีทั้งซีดีและคาราโอเกะ(ที่ไม่เคยเปิดดูเลย) ถ้าจะโหลดก็เพราะขี้เกียจแปลงไฟล์เพื่อไปลง MP3 เองซะมากกว่า ซึ่งก็ไม่เคยอีกแหละ แล้วที่ชอบบอยเพราะบังเอิญไปได้ยินร้องสดแล้วโดนใจ แล้วอีกอย่าง คนที่เคยฟังแต่เพลงต่างชาติยังไงก็ฟังแต่เพลงต่างชาติ ถึงแม้จะหันมาฟังเพลงไทย สุดท้ายก็กลับไปฟังเพลงต่างชาติอยู่ดี และบางคนที่ไม่ฟังเพลงต่างชาติแต่ฟังเพลงไทยอย่างเดียว เค้าก็ฟังเพลงไทยอย่างเดียวเหมือนกัน ปัญหาเรื่องการโหลดนี่มันกลายเป็นปัญหาโลกแตกไปซะแล้ว แม้แต่อเมริกาหรือเกาหลีเองก็โดนอ่วมไปเหมือนกัน คงมีแต่ประเทศญีปุ่นมั้งที่เจอปัญหานี้น้อยที่สุด เพราะอะไรค่ายเพลงน่าจะไปศึกษาดูนะค่ะ เผื่อจะได้ความคิดดี ๆ มาปรับปรุงพัฒนาวงการเพลงประเทศเรา จากคุณ : jing_sng เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 23:52:10

ความคิดเห็นที่ 68 บอกในฐานะคนฟังเพลงนะครับ ที่บอกว่า ศิลปินเกาหลี เป็น Idol จับต้องไม่ได้ ผมว่าตรงกันข้ามครับ ภาพพจน์ที่ออกมา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริง หรือเป็นเรื่องที่สร้างขึ้น เหมือนดูคนรู้จัก พี่ชาย น้องสาว มากกว่า สื่งที่แสดงออก การวางตัว  มีความเป็นกันเอง  ไม่ดูเป็นบุคลพิเศษอะไร ภาษาชาวบ้าน คือ ถ้าติดตามนานๆ จะไม่น่าหมั่นไส้ ศิลปินไทยที่การวางตัว พูดจาดีมากๆ ก็พี่ BIRD ไงครับ แต่มีศิลปินไทยจำนวนมากที่ภาพพจน์ การวางตัวออกมาไม่เป็นแบบนี้ ติดจะแสดงความหลงระเริง  หรือลืมตัว  ออกมา ถ้านี่เป็นการจัดฉากของทางเกาหลี ถือว่าเขาทำได้เยี่ยมมาก แต่อีกส่วนหนึ่งต้องดูว่ามันเป็นวัฒนธรรมของเขาหรือเปล่า อีกประการประเทศที่ประชาชน มีระดับฐานะ คุณภาพชีวิตสูงใกล้เคียงกัน อย่างยุโรป อเมริกา ญี่ปุ่น เกาหลี การแสดงออกถึงการอวดดีต่อแฟนเพลง แทบจะเป็นจุดจบ  ถึงจะเป็นยังไง ภาพที่ออกมาต้องเป็นกันเอง ไม่ถือตัว ตรงนี้ผมว่าประเทศเรายังสู้ไม่ได้ สำหรับผม ที่ชอบศิลปินบางคน สำคัญทีสุดคือ นิสัยและการวางตัวครับ -*- ทั้งเกาหลี ติดตาม jessica คนเดียว คงไม่นับว่าเป็นสาวก เกาหลีนะครับ จากคุณ : พิซซ่าหน้าปลาเค็ม เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 00:03:54

ความคิดเห็นที่ 69 เข้ามาบอกว่าผมอ่านหมดทุกความเห็นนะครับ แต่ขอเก็บ Give ไว้ให้พี่ๆหมวดศิลปะ บ้าง (เพราะพวกเขานี่แหละศิลปินที่สร้างงานมาให้ชมฟรีๆ ตำตาเฉลิมกรุง) เข้าเรื่องแล้วกันนะครับ ขอชี้แจง คห.57 ครับ ส่วนตัวผมก็เป็นคนฟังเพลงร็อคครับ ไม่สนกระแสเท่าไหร่เลยด้วย ถ้าจะเบาลงมา ก็จะเป็น Soul Funk ประมาณนี้ เพราะฉะนั้นที่ผมเอาเรื่องวงการเพลง Pop มาพูด ผมก็คิดว่ามันจะส่งผลไปยังภาพรวมของวงการเพลงทั้งหมดครับ คือภาพมันเห็น ชัดๆอยู่ว่าวง Pop เกาหลีขายได้ดีพอสมควรในขณะที่กลุ่มคนฟังยังเล็กกว่าเพลง ไทยด้วยซ้ำ ซึ่งมันมาจาก Loyalty เกือบ 100% แล้วนี่คือภาพที่ผมเห็นในหัวครับ - วง Pop ไทยมีแฟนเหนียวแน่นมากๆแบบเกาหลี - อัลบั้ม Pop ไทยขายได้ - วงหน้าใหม่ผลิตงานคุณภาพขึ้นมาแข่ง - ขายได้ทั้ง 2 วง - ภาพพจน์วงการเพลง Pop ไทยดีขึ้น - แฟนๆวงร็อคไม่อยากให้น้อยหน้า (วง Pop ขายหลักแสน วง Rock หลักพัน -*-) - แฟรวงร็อคสนับสนุนศิลปินโดยตรงมากขึ้น - มีการสร้างคุณภาพแข่งขันในวงการเพลงร็อค - ภาพรวมวงการเพลงของไทยดีขึ้น - วงอินดี้หน้าใหม่กล้าที่จะสร้างงานออกมา เพราะมัน(พอจะ)ขายได้ อย่างน้อยก็ ไม่เสี่ยงขาดทุนเป็นแสนๆเหมือนปัจจุบัน - เกิดความหลากหลายในวงการเพลงไทย - วงการเพลงไทยฟื้นตัว... เย่ (- -") มันดูง่ายเกินไป แล้วเหมือนอยู่ในจินตนาการแบบเด็กๆใช่มั๊ยครับ แต่ภาพลมๆแล้งๆแบบนี้มันก็ยังเปิดช่องให้เห็นทางออกของวงการเพลงไทย ได้บ้าง ผมยังไม่ได้หวังไปถึงกระแสไทยฟีเวอร์นะครับ แต่เชื่อว่ามันเกิดขึ้นได้จริงๆ ถ้าจะง่ายที่สุด ก็ส่งละครไทยไปฉายในซึมๆในประเทศแถบเอเชียให้ได้ก่อน พอเขาติดดาราไทย ก็สนใจประเทศไทย พอดูละครไทยก็ยัดเพลงไทยไปด้วย และผมก็ยืนยันว่า ปัจจุบันศิลปินไทยมีคุณภาพไม่แพ้ใครในภูมิภาคนี้ ขอเพียง สร้างงานออกมาก็พอ กระแสไทยฟีเวอร์ก็จะเกิดขึ้นได้ อ่อ แต่อย่าตัดกำลังดิสเครดิตกันเองซะก่อนล่ะ ไม่ใช่เพลงของ RS ไปดังในจีน แฟน GMM ก็ไปไล่ด่าเพลงเขาในเว็บใหญ่ๆดังๆ หรือเพลงของ GMM ไปดังใน ญี่ปุ่นก็ไปไล่จิกตำหนิซะเสียของหมด เอ... จะว่าไปมันมีกรณีนี้อยู่ ก็แสดงว่าทางค่ายก็สร้าง Loyalty ได้เหมือนกันนี่นา น่าสนใจๆ แต่พวกเขาจะรู้มั๊ยน๊าว่าความศรัทธาต่อค่ายของวงการเพลงภาพรวม มันก็แย่ลงทั้ง 2 ค่ายนั่นแหละ (เพราะอะไร...?) จากคุณ : สมบัติดี เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 00:06:04

ความคิดเห็นที่ 70 เห็นด้วยกะข้อหนึ่งแต่ก็มีข้อแย้งอยู่บ้างค่ะ ส่วนใหญ่คิดว่าคนก็คิดกันแบบนั้นโหลดง่ายกว่า สบายเรา แต่ว่าถ้าชอบจริงๆ จังๆ ล่ะก็ต้องหาเงินมาซื้ออัลบั้มนั้นเก็บไว้แน่นอน เพราะถือว่าเป็นการสนับสนุนคนที่ชอบ ข้อสอง ความชื่นชมในตัวศิลปินไทยลดลง ส่วนหนึ่งมาจากกระแสเกาหลีที่แรงดีอยู่ แต่อีกส่วนเพราะศิลปินไทยทำงานได้แย่ลงจริงๆ จำได้ว่าศิลปินไทยที่เริ่มชอบจริงจังแบบฟังเพลงแล้วชอบก็ D2B เริ่มจากชอบที่เพลงก่อน แล้วถึงได้มารู้จักหน้าตาว่าวงนี้เป็นไง จากนั้นก็อ่านบทสัมภาษณ์ของเค้า ก็เริ่มชอบเป็นรายบุคคลล่ะ ... บทสัมภาษณ์มีผลมากๆ สำหรับเราเลยล่ะ อะไรๆ ที่มันเป็นแง่ที่ดีๆ ยิ่งหัวข้อในการสัมภาษณ์นี่ก็สำคัญ จะรักไม่รักก็ตรงการอ่านบทสัมภาษณ์ศิลปิน ดารานี่ล่ะค่ะ เริ่มชอบได้ไม่นานวงก็ต้องยุบไป ...  แต่วงนี้ยังอยู่ในใจนะคะ ผลงานของตัวศิลปินเองเราก็หาซื้อมาเก็บบ้าง เท่าที่ตามข่าวมา (D2B)น้องๆ เค้ามีความสามารถกันจริงๆ นะ แล้วก็มีความฝัน ความพยายามกันมากอยู่ แต่สมัยนี้เนี่ยไม่รู้แล้วค่ะ ไม่ได้ตามเลยจริงๆ กระแสข่าวก็ไม่มีประเด็นอะไรให้น่าสนใจ ยังตามหลังกระแสเกาหลีอยู่จริงๆ   คิดเหมือนคนอื่นๆ เรื่องการปั้นไอดอลของเกาหลี เค้าทุ่มเท และพยายามตามฝันกันจริงๆ ----ปล. คิดว่าต่อไปเกาหลีเริ่มจะซาลงแล้วค่ะ สาเหตุ... ยังคงคิดอยู่ในใจ แต่เกาหลีน่ากลัวจริงๆ ณ จุดนี้ ---- จากคุณ : RedSakura (RedSakura) เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 00:49:47

ความคิดเห็นที่ 71   เข้ามาดึกไปหน่อยครับวันนี้ อยากบอกว่า คุณสมบัติดี เขียนได้ดีมากเลยครับ ;) ความเห็นผม... ผมว่าการจะฟื้นฟูวงการเพลงไทยตอนนี้ ทำได้ยากมาก เพราะคนไทยที่ฟังเพลง pop ส่วนใหญ่ ติดค่านิยมเสพเพลงฟรี/ซื้อของเถื่อน มากกว่าซื้อของแท้ (ซึ่งเทียบไม่ได้กับกลุ่มฟังเพลงลูกทุ่งแม้แต่น้อย) และมีทัศนคติว่าเพลงไทยห่วย (แต่บางอัลบั้มก็ห่วยจริงๆ) ไม่มีความชาตินิยม ชื่มชมต่างชาติ เห่อของนอก เชื่อคำโฆษณาทางการตลาดมากเกินไป ถูกสื่อชักนำง่าย ฯลฯ เหล่านี้มีส่วนทำให้วงการเพลงไทยถดถอย ผมว่าค่านิยมการเสพเพลงของคนฟัง มีส่วนอย่างมากที่ทำให้ศิลปินคนทำเพลง ไม่มีกำลังใจจะทำเพลงดีๆ เพราะทำออกมาก็ขาดทุน คนซื้อน้อย เลยต้องทำเพลงแบบฉาบฉวย และขายแบบฉาบฉวย เพราะการบริโภคแบบฉาบฉวยของคนฟัง เพลงไทยพักหลังๆก็เลยห่วย (แต่เพลงดีๆก็มีเยอะนะ อันนี้พูดถึงภาพรวมเฉยๆ) ส่วนการปั้น idol ของเกาหลี ผมว่าเขาประสบความสำเร็จดีมากเลย เขามีสูตรสำเร็จในการทำตรงนี้เรียบร้อยแล้ว เขาวิจัยมาแล้วว่า ถ้าปั้นผลิตภัณฑ์(idol)ของตนเองมาแบบนี้ ทำเพลงแบบนี้ โปรโมทแบบนี้ รับรองว่า ขายได้ชัวร์! และประกอบกับความชาตินิยมของเกาหลีเอง มันทำให้ดู "มีพลัง" พูดแล้วก็ทำให้นึกถึงเพลง pop RS ยุครุ่งเรือง เพราะสมัยนั้นคนไทยยังซื้อของจริงกันอยู่ และสูตรสำเร็จในยุคนั้นก็ขายได้ ผมว่า ถ้าเปลี่ยนค่านิยมการเสพเพลงของคนไทยส่วนใหญ่ไม่ได้ การเปลี่ยนแปลงวงการเพลงไทยให้ดีขึ้น มันก็คงลำบาก ต่อให้สร้าง idol ได้แบบเกาหลี ก็ลำบากอยู่ดี เพราะคนฟังไม่ซื้อของแท้ จากคุณ : PRINCE OF THE SEA เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 01:31:32

ความคิดเห็นที่ 72 Idol กับ นักร้องไม่ควรเรียกรวมว่าเป็นศิลปิน คำว่าศิลปินสำหรับผมมันขลังกว่านั้น โดยเฉพาะ Idol นี่ไม่ได้เกี่ยวกับศิลปะสักเท่าไหร่เลย และแน่นอน ผู้ที่ชื่นชอบ Idol หรือนักร้องเหล่านั้น เขาไม่ได้ชื่นชอบในงานเพลงงานศิลปะ เขาเพียงแค่ชื่นชอบด้วยเหตุผลบางอย่างเป็นการส่วนตัว อาทิ รูป รส กลิ่น เสียง โดยที่ Idol ก็จะใช้ดนตรีหรือเพลงเป็นเพียงลู่ทางการนำเสนอตัวเอง ป.ล.ขออภัยที่คำพูดผมมันไปพาดพิงถึงรสนิยมของคนไทยส่วนใหญ่ในเวลานี้ จากคุณ : PoDox-Fi เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 01:52:53

ความคิดเห็นที่ 73 ู^ ^ ^ ถูกครับ ผมถึงได้แยกเอาไว้แบบนั้น แต่บางคนนี่รวมเอาไว้ทุกอย่างจริงๆ ยกตัวอย่าง MJ แล้วกันนะครับ เขาเป็นนักร้อง เขาพิสูจน์ตัวเองแล้วว่าเป็นศิลปิน และถึงจะไม่มีใครปั้น(ในช่วงแรกอาจจะมีบ้างตอย Jackson 5) แต่เขาก็เป็น Idol ในใจหลายๆคนไปเรียบร้อยแล้วด้วยตัวเขาเอง อย่างนี้ผมถือว่าครบเครื่องครับ จากคุณ : สมบัติดี เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 02:11:18

ความคิดเห็นที่ 74 ก่อนไปประเด็นที่ตั้งใจ  อยากบอกคุณ PoDox-Fi ว่า เพราะคุณยังไม่เจอนักร้อง (ที่เป็นนักร้องจริงๆ) ที่เค้าเป็น idol  และความสามารถเพียงพอที่จะเรียกว่าศิลปินได้ต่างหากหละ   อยากจะบอกเหลือเกินว่า  ศิลปินแบบนี้มีอยู่ในโลกค่ะ  เยอะด้วย มาประเด็นที่ตั้งใจ  ตามที่คุณ พิซซ่าหน้าปลาเค็ม    ตั้งข้อสังเกตไว้ว่า   "ถ้านี่เป็นการจัดฉากของทางเกาหลี ถือว่าเขาทำได้เยี่ยมมาก"  ในเรื่องของการแสดงออกของตัวนักร้องนะคะ เคสนี้ถ้าเป็นวงดังๆ  คงจะจัดฉากได้ยาก  แน่นอนว่าในช่วงเริ่มเดบิวต์ใหม่ๆ  เพื่อให้ภาพลักษณ์เป็นที่จดจำ พฤติกรรมเป็นที่โดนใจ และเข้าถึงกลุ่มแฟนๆ ได้ง่าย  ก็อาจจะมีการเซ็ตอัพกันบ้างตามความเหมาะสม และให้ตรงกับคอนเซ็ปอัลบั้ม  แต่เมื่อเริ่มมีชื่อเสียง  รายการต่างๆ จะรุมเต็มไปหมด กล้องจะตามติดชีวิตตั้งแต่การทำงาน เบื้องหลัง ยันบางทีลามไปถึงชีวิตส่วนตัว ตามกันตั้งแต่เช้า ยันเข้านอน ตลอดทั้งวัน  ประมาณเรียลลิตี้  nocutstory ไม่มีตัดต่อกันเลยค่ะ ซึ่งการออกรายการระดับนี้ เฟคได้ยากมาก  นิสัยจริงๆ เนื้อแท้ของแต่ละคนเป็นยังไง มันแสดงออกมาเกือบหมดเลยค่ะ  แฟนๆ ถึงได้เห็น  ได้รับรู้ และสัมผัสได้ค่ะ จากคุณ : piya-chan เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 02:14:00

ความคิดเห็นที่ 75 ส่วนหนึ่งคงมาจากเทคโนโลยี แต่ส่วนมากมาจากคนไทยที่บริโภคสิ่งที่ตัวเองมีส่วนได้มากที่สุดแหละคะ พื้นฐานคนส่วนมากชอบของฟรี ไม่เถียงคะตัวเองก็ชอบ เพลงยอมรับว่าบางทีก็โหลดมาฟังแต่พอชอบปุ๊บ แผงซีดีคือแหล่งสุ่มหัวชั้นดีเลยคะ ตัวเราเองก็สาวกทงบังชินกิ(วงอื่นไม่ค่อยได้สนใจ)แต่เราก็ฟังและบริโภคเพลงไทยแล้วก็ยังอุดหนุนมากกว่าบางคนที่ด่าว่าเราเอาแต่ของนอกเสียอีก ลิปตา สครับ ริชแมนทอยด์ ฟลูตรอง และอื่นๆเราชอบเพลงของเขามากและสนับสนุนสินค้า แต่แตกต่างกันแค่ว่าเราไม่ได้ติดตามข่าวชนิดที่ว่าติดขอบเหมือนทีทำกับทงบังชินกิ เพราะวงดนตรีของไทยที่เราติดตามนั่นขายเพลงโดยแท้จริง ซึ่งเราก็ซื้อ แต่ศิลปินเกาหลีจะมีการตลาดที่เน้นการซื้อใจแฟนคลับเข้ามาเกี่ยว ทำให้เราอยากติดตาม อยากรู้จักเขามากขึ้นอยากใกล้ชิด ถ้าอ้างจากพจนานุกรมของคุณสมบัติดี เราขอนิยามทงบังว่าเป็นนักร้องผสมกับไอดอลคะ การร้องเพลงและการเต้นอยู่ในระดับดีมากและเป็นที่น่าพอใจมากๆในสายตาเรา และในขณะเดียวกันตัวตนของเขาก็ทำให้เราชื่นชม ขณะที่ศิลปินไทยเรานิยามว่าเขาคือนักร้อง ส่วนตัวตนของเขาจะเป็นยังไงพูดตามตรงว่าไม่ค่อยได้สนใจ ขอแค่ผลิตเพลงดีๆให้ฟังก็พอใจแล้ว แค่การวางแผนการตีตลาดก็ต่างกันแล้วคะ ดังนั้นรูปแบบการบริโภคก็ต่างกันไปด้วย ก็อย่าแปลกใจเลยคะที่คนอย่างเราจะติดตามเกาหลีที่บางคนคิดว่าขวางหูขวางตา(ขอบอกว่าไม่ได้ตามอย่างไร้สติ) แค่ความชื่นชอบของคนเรามันต่างกันเท่านั้นเองคะ วงการเพลงไทยจะกลับมาดีเหมือนเดิมไหมมันต้องเริ่มต้นจากตัวเอง จะโหลด ไม่มีใครว่าเพราะเขาไม่รู้ แต่คุณเองจะรู้อยู่แก่ใจ อายุของเพลงและมิวสิควีดิโอมันสั้นลงจนหน้าใจหายแล้วคะตอนนี้ ระวังว่าสักวันมันจะหายไปเพราะตัวคุณเองไม่ใช่เพราะสาวกเกาหลีแบบเรา จากคุณ : THEPEPX เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 03:24:46

ความคิดเห็นที่ 76 ศิลปินต้องเอาใจใส่แฟนคลับด้วยครับ ไม่รู้วงอื่นเป็นหรือเปล่านะ ผมจะยกตัวอย่างให้ฟังเล่นๆ คือผมเนี่ย คลุกคลีกับวง ETC แล้วก็เห็นอะไรหลายๆ อย่าง ที่วงนี้เค้าจะก้าวไปได้ไกลนอกเหนือจากฝีมือที่เราเห็นๆ กันอยู่ นั่นคือความน่ารักกับแฟนๆ ง่ายๆ เลยนะครับ เวลาก่อนเล่นหรือหลังเล่น จะทักทายแฟนๆ กรือเอาใจใส่แฟนๆ และจำรายละเอียดแฟนๆ ได้ เช่นถามว่า อ้าว ออกจากโรงพยาบาลแล้วเหรอ หรือ นี่น้อง..(ชื่อ)..ใช่ไหม คือคุยกันเหมือนเป็นเพื่อนกัน ผมว่านี่เป็นสิ่งที่ดีมากๆ คือมีการ "ให้ใจ" กับแฟนๆ โดยที่ไม่ได้เสแสร้ง นั่นทำให้แฟนๆ ก็รักและให้ใจมาเช่นกันครับ บางเรื่องทีเห็นที่เว็บบอร์ดของวง แบบที่ว่าถามเรื่องของการเล่นดนตรี เช่น ถามเรื่องการเลือกซื้อคีย์บอร์ด นักดนตรีก็จะมาตอบแบบละเอียดมาก การใส่ใจกับแฟนๆ แบบนี้มันเป็นส่วนทำให้เกิด royalty ครับ ศิลปินบางคน มีชื่อเสียง แต่ก็เฉยๆ กับแฟนคลับ เวลาเสร็จงานมีคนมาขอถ่ายรูปด้วย ก็ถ่ายไปงั้นๆ แหละๆ และถึงจะมีเว็บที่เป็นช่องทางสื่อสารกับแฟนๆ แบบตรงๆ ก็ละเลย ไม่สนใจ อันนี้เห็นกันเยอะครับ คือทำแต่ผลงาน แล้วไปออกคอนเสิร์ต ก็แค่นั้น ไม่ได้สนใจแฟนคลับ วง ETC เคยบอกผมอยู่คำถึงว่า "ถ้าไม่มีแฟนคลับ วง ETC ก็คงไม่มีแรงใจทำงานกันมาได้ขนาดนี้" พวกเขาถึงให้ความสำคัญกับแฟนคลับเยอะมาก และผมว่านั่นเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้มีคนติดตามวง และก็ชักชวนเพื่อนๆ มาเป็นแฟนคลับเพิ่มเติม จากตอนแรกกลุ่มแฟนคลับของวง มีอยู่น้อยนิดจากชุดแรก และก็เริ่มเยอะขึ้นมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งถึงตอนนี้ก็ถือว่าเยอะมากๆ ครับ จะให้แฟนๆ ให้ใจกับเรา เราก็ต้องให้ใจแฟนๆ ครับ .. เรื่องง่ายๆ ที่หลายๆ ศิลปินละเลย ... จากคุณ : กึ่งยิงกึ่งผ่าน เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 08:29:23

ความคิดเห็นที่ 77   ทำอะไรเหรอ ขายดาวเทียมไปซื้อหุ้น ค่ายเพลงเลยซิ อยากปั้นแบบไหนได้ตามใจหวัง หรือไม่ก็ไปสมัครงานRS หรือGMM หรือไม่ก็เปิดค่ายเพลงใหม่ ปฏิวัติวงการ ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับค่ายเพลงทั้งนั้น ประกวดร้องเพลงผลโหวตมันยังโกงกันได้ นักร้องเสียงดีๆไม่ได้เกิดอีกมาก แค่คำว่า"โอกาส"ที่ถูกยึดไว้ในกำมือของคนบางกลุ่มซึ่งมีอิทธิพลในวงการ ถ้าเขาเปิดกว้างกว่านี้ ยุติธรรมกว่านี้ ฟังมหาชนมากกว่านี้ก็คงจะดี เคยดู"ดันดารา"ป่าว ถ้าเปิดโอกาสขนาดนั้น โดยดูที่เสียงพียงอย่างเดียว นักร้องเสียงคุณภาพ (ไม่ใช่หน้าตา ไม่จำกัดอายุ) คงผุดขึ้นมาราวดอกเห็ด นี่ปล่อยให้ทรัพยากรที่เสียงดีอยู่จนแก่งั่ก ถึงได้มีโอกาสมาออกรายการกับเขา (ซึ่งสำหรับนักร้องอายุมาก ไม่ใช่ว่าขายไมไ่ด้ เป้าหมายอาจเป็นกลุ่มคนมีอายุ พวกแม่บ้าน วัยทำงาน) หากในความเป็นจริง เวลาจัดประกวด ก็เข้าอีหรอบเดิม หาความยุติธรรมได้น้อยมาก ไหนจะ นักแต่งเนื้อร้องทำนอง นี่ก็ไม่เปิดกวางอีก... แต่เขามองที่เงินเป็นหลักนี่........อ่า...ช่างมันเถอะ มองเงินต่อไป..หนีไปเกาหลีกันเถอะ...... จากคุณ : ไม่ได้เป็นสมาชิก เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 08:53:17 A:124.120.67.2 X: TicketID:227827

ความคิดเห็นที่ 78 ^ ^ ^ โกรธใครมาหรือเปล่าคะ จากคุณ : piya-chan เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 11:25:09

ความคิดเห็นที่ 79 ผมขอมองแบบธุรกิจนำศิลปะนิดนึงนะครับ อย่างตอนนี้เกาหลีมีสินค้าส่งออก คือ วัฒนธรรมบันเทิงสารพัด ที่รัฐบาลอัดฉีด มันก็คุ้มค่าที่เค้าจะลงทุนลงแรง ในการปั้นอะไรขึ้นมาอย่างเป็นระบบ มามองบ้านเรา.. ตอนนี้วงการดนตรีอยู่ในช่วงปรับฐานน่ะครับ จากยุค offline มายุค online ลำพังแค่ปรับตัวให้รอดกับการเปลี่ยนแปลง รวมถึงสภาพเศรษฐกิจรอบตัว..แค่นี้ก็หืดจับแล้วครับ ผมเชื่อลึกๆนะว่า คนทำงานก็อยากทำให้มันดี แต่ที่ทางการขายงานบ้านเรามันยังแคบ ยังไม่คุ้มที่จะลงทุนอะไรในระยะยาวแล้ว รอดูมันออกดอกออกผล ถ้าบ้านเรามีเงินหมุนเวียน พอที่จะจ่ายค่าความบันเทิงมากกว่านี้ แล้วถ้ารัฐหันมาให้ความสำคัญตรงนี้บ้าง อะไรๆน่าจะดีขึ้น... จากคุณ : jetboat เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 12:46:04

ความคิดเห็นที่ 80 "ผมข้องใจว่าทำไมอัลบั้มเพลงของเกาหลีถึงยังขายได้ในประเทศไทยที่ขึ้นชื่อเรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์ขนาดนี้" ผมว่านี่เป็นคำถามที่ดีมาก อย่างไรก็ดีผมไม่คิดว่า "วงการเพลงไทย" นั้นจะเป็นสิ่งที่อ่อนแอลงเลย ผมว่ามุมมองแบบนี้เกิดจากการมุมว่ามองว่าวงการดนตรีสมัยนิยมกระแสหลักของชนชั้นกลางนั้นเป็น "วงการเพลงไทย" ซึ่งผมว่าไม่ใช่ แล้ววงการเพลงลูกทุ่งล่ะ ประสบปัญหาเดียวกันหรือเปล่า? อันนี้ผมไม่แน่ใจ คงต้องให้ผู้รู้มาตอบ แต่นี่แน่ๆ แวดวงดนตรีนอกกระแสในไทย (ไม่ว่าจะเป็นพวก Indie หรือ Underground) นั้นคึกคักสุดๆ ครับในรอบหลายๆ ปีที่ผ่านมานี่ คือในขณะที่ธุรกิจดนตรีใหญ่ในไทยกำลังอ่อนตัวลง วงดนตรีโผล่มาตั้งไม่รู้กี่ร้อยวง ไม่เว้นแต่ละวัน ในสไตล์ดนตรีที่หลากหลายขึ้นเรื่อยๆ (โอเคครับ พวกที่เล่นคล้ายๆ กันก็เยอะ แต่ในจำนวนนั้นก็มีวงดนตรีที่ฉีกๆ มาไม่น้อยถ้าจะดูดีๆ) และนี่ก็ไม่ใช่แค่ในกรุงเทพฯ นะครับ จังหวัดใหญ่ๆ จำนวนมากก็มีอาการแบบนี้ (เช่น เชียงใหม่) จังหวัดขนาดกลางๆ จำนวนมากก็เริ่มมีแวดวงดนตรีนอกกระแสของตนเองแล้ว ปรากฏการณ์แบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนครับ เท่าที่ผมรู้ นี่คือ หลักฐานเบื้องต้นที่ทำให้ผมคิดว่าแนวคิดที่ว่า "แวดวงดนตรีไทย" กำลังอ่อนแอลงนั้นเป็นสิ่งที่ไม่สมเหตุสมผลครับ เพราะสิ่งที่อ่อนแอลงแน่ๆ ก็คือ "ธุรกิจดนตรีใหญ่ในไทย" ต่างหากครับ ซึ่งสาเหตุส่วนใหญ่ก็จะโบ้ยไปที่ "การละเมิดลิขสิทธิ์" (ผมไม่อยาก Debate เรื่องนี้ เพราะพูดมาบ่อยแล้ว) ประเด็นถกเถียงผมมีเท่านี้ คือ ผมไม่ต้องการให้เรามอง "ตลาดของธุรกิจดนตรีใหญ่" ให้เท่ากับ "วงการดนตรีไทย" ผมคิดว่าสิ่งที่เรียกว่าวงการดนตรีไทยมันมีหลากหลายกว่านั้น และแต่ละส่วนก็มีผลประโยชน์ที่เฉพาะของมัน ไม่ใช่ทุกส่วนที่จะเสียประโยชน์จากสภาวะที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน คือสิ่งที่เป็นอยู่มันเป็นนรกของนายทุนดนตรีที่ต้องดำรงชีพด้วยผลกำไรจากธุรกิจดนตรีครับ แต่มันเป็นสวรรค์ของคนดนตรีจำนวนมาก ที่มีความสุขกับการที่จะให้คนฟังเพลงตัวเอง (ซึ่งทั้งหมดนี่ผมไม่ได้พูดแค่เรื่องการโหลดเพลงนะครับ ผมกำลังพูดถึงผลพวงทั้งหมดของเทคโนโลยีอินเตอร์เน็ตที่มีต่อแวงวงดนตรีในไทย) ส่วนประเด็นหลักของกระทู้นี้ ผมคิดว่าจริงๆ ถ้าพูดตามหลักเศรษฐศาสตร์ง่ายๆ ก็คือ เกาหลีมี Comparative Advantage ในการผลิตสินค้าทางดนตรีป๊อปมากกว่าไทยเท่านั้นเองนี่ครับ เขาลงทุนไปเยอะ คุณภาพของสินค้าที่ผลิตมามีคุณภาพกว่าก็ไปแปลกอะไร ถ้าสินค้าที่ผลิตในระดับท้องถิ่นนั้นสู้ไม่ได้ก็ต้องเจ๊งไป เป็นเรื่องปกติของตลาดเสรีที่มีการค้าระหว่างประเทศ ผมพูดในแง่นี้งานดนตรีก็ไม่ได้ต่างจากสินค้าเกษตรแต่อย่างใด? จริงๆ มันต่างครับ ความต่างคือ สินค้าเกษตรมันแข่งกันที่ราคา แต่งานดนตรีนี่จริงๆ ราคามันก็ใกล้กัน แต่ต่างกันที่ มูลค่า หรือ คุณภาพที่ผู้บริโภครู้สึก และหลักการตลาดก็บอกชัดเจนว่า มูลค่า นั้นเป็นสิ่งที่ต้องสร้างขึ้นมาให้อยู่ในใจผู้บริโภค หลักๆ มันก็สร้างผ่านการโฆษณา ซึ่งก็ไม่ใช่แค่เรื่องปริมาณเท่านั้น มันอยู่ที่ความแยบยลด้วย ที่นี้เราไปสู้กับเกาหลี ในสินค้าใกล้ๆ กัน มันจะเหลือเหรอครับ? ผมว่ามันสู้กันไม่ได้หรอก ตลาด Boy & Girl Band ไปจนถึง Idol อะไรเทือกนี้ ก็คงต้องปล่อยให้เขาไปสักพักแหละครับ แต่แน่นอนครับว่าของพวกนี้มันก็มีขึ้นมีลง ไม่งั้นเขาคงไม่เรียก "กระแส" และจากประสบการณ์ของผมกระแสดนตรีใดๆ ในโลกนี่มันก็ไม่อยู่ค้ำฟ้าหรอกครับ มันก็หมุนเวียนเปลี่ยนผ่านไปเรื่อยๆ วันนี้เป็นวันของเกาหลี ก็ไม่แน่ว่าอีก 3-4 ปีจะยังเป็นอยู่ (และผมก็คิดว่าไม่เป็นแน่ๆ แต่ผมไม่ชอบ "ฟันธง") ที่ผมสนก็คือ เกาหลีเองจะปรับตัวอย่างไรในสภาวะที่เปลี่ยนไปข้างหน้า และที่น่าสนุกกว่านั้นก็คือ ประเทศไหนจะเป็นกระแสต่อ และมันจะเป็นอย่างไร ซึ่งผมก็นึกไม่ออกหรอกครับ ถ้าผมฟันธงได้ ผมก็ควรจะไปเป็นที่ปรึกษาด้านการตลาดแล้ว จากคุณ : FxxkNoEvil เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 14:45:37

ความคิดเห็นที่ 81 อ่านจนตาลาย 555 ขอบคุณเจ้าของกระทู้สำหรับกระทู้พลีชีพที่ดีๆน่ารักๆๆและเป็นประโยชน์กับวงการเพลงไทย(ถ้าผู้ที่เกี่ยวข้องทุกส่วนนำไปคิดและทำนะคะ)แบบนี้  ที่ทำให้มีการแชร์ความคิดเกี่ยวกับวงการเพลงในปัจจุบัน โดยเฉพาะสภาพของวงการเพลงไทย เสียดายที่กิฟหมดไปแล้ว ให้ ไปแทนนะคะ จากคุณ : Twenty SixSense เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 16:49:33

ความคิดเห็นที่ 82 คห.80 ขอบคุณที่แย้งครับ (แต่ผมขออนุญาตไม่กลับไปแก้ไขข้อความนะครับ) ในส่วนของการพูดถึง "วงการเพลงไทย" โดยไม่ได้มองไปยัง "เพลงลูกทุ่ง" ซึ่งเป็นความผิดพลาดของผมเองครับ แต่เรื่องของวงการเพลงลูกทุ่งผมก็ว่า มีโอกาสที่จะเป็นเช่นเดียวกับเพลงไทยสากลในไม่ช้าครับ เพราะเท่าที่รู้มา ที่การละเมิดลิขสิทธิ์วงการนี้น้อยกว่า เพราะเขา "โหลดไม่เป็น" เท่านั้นเอง วงการเพลงอินดี้ช่วงนี้มันเยอะแต่ไม่หลากหลายเช่นเดียวกับที่คุณพูดถึง เหมือนกันครับ คือมีเยอะซะจนละลานตาไปหมด ทั้งใน MySpace Hi5 ตามผับ หรือร้านอาหารต่างๆ ที่ทำเพลงของตัวเองก็มีเยอะขึ้น ฝีมือดีด้วย แต่แนวเพลงยังวนๆอยู่ที่ไม่กี่แนว และยังขาดเอกลักษณ์ด้วย ลองนับวงใหม่ ที่น่าสนใจดูสิครับ ผมฟังอินดี้เยอะอยู่นะ แต่วงที่น่าสนใจตอนนี้มันลดลง จริงๆ แล้วประเด็นของกระทู้ ผมพยายามมองทางออกของวงการเพลงไทยครับ ไม่ได้จำเป็นที่จะต้องสร้าง Idol ก็ได้ แต่ถ้าสร้างแล้วคนฟังเปลี่ยนพฤติกรรม การซื้อ ให้สนับสนุนแผ่นแท้ได้มากขึ้น (เพราะแฟนวงเกาหลีเขาก็ซื้อแผ่น แท้กัน) มันก็น่าสนใจไม่ใช่เหรอครับ พูดง่ายๆ ตอนนี้ศรัทธาต่อศิลปินของวงการเพลงไทยมันแทบไม่เหลือเลย ถ้าลองไปถามเด็กๆว่าชอบเพลงของใคร อาจจะเจอคำตอบว่า Bodyslam แต่ถ้าถามหาแผ่น CD ของ BS ในบ้าน ก็อาจจะได้คำตอบว่าไม่มี มีเพลง อยู่ในมือถือ หรือคอมพิวเตอร์ ถามต่อไปอีกว่าไม่ซื้อแผ่นเหรอ เด็กก็ตอบ กลับมาว่า เปลือง... นี่แหละครับภาพของผู้บริโภคในปัจจุบัน คือฟังเพลง ชอบเพลง แต่ไม่สนับสนุนเลยแม้กระทั่งศิลปินที่ชื่นชอบมากที่สุด มันเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั๊ยครับ? จากคุณ : สมบัติดี เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 17:50:55

ความคิดเห็นที่ 83 #82 จากย่อหน้าสุดท้าย ถึงบรรทัดสุดท้าย ... ผมว่ามันจริงครับ จากคุณ : กึ่งยิงกึ่งผ่าน เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 18:14:48

ความคิดเห็นที่ 84 จากข้อเท็จจริงของความเห็นที่ 82 นั่นก็ย้ำให้เห็นภาพชัดเจนเข้าไปอีก ครับว่า แม้จะชอบขนาดไหน ก็ยังมีคนไม่ซื้อ ผมว่าตรงนี้มันอยู่นอกเหนือการวางแผน วางกลยุทธ์ เพื่อการขายแล้วครับ มันเป็นเรื่องของจิตใจแล้ว และไอ้เนี่ยแหละ มันเป็นอะไรที่แก้กันยาก มากถึงมากที่สุด หรือไม่ก็ต้องมีสุดยอดท่าไม้ตายอะไรบางอย่าง ที่ทำให้คนพวกนี้สามารถปรับเปลี่ยนความคิดได้ ซึ่งตรงเนี้ย ผมก็ยังนึกไม่ออกเหมือนกันว่ามันควรจะมีทางออกยังไง จากคุณ : Norma Jump เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 19:08:45

ความคิดเห็นที่ 85 เริ่มต้นที่ชาวพันทิพผู้อ่านกระทู้นี้แล้ว     คิดว่าถึงเวลาที่ต้องช่วยสนับสนุนซื้อแผ่น CD แท้   ด้วยการสนับสนุนผลงานเพลงไทยดี ๆ โดยยึดความชื่นชอบของตนเองเป็นหลัก   ไม่ต้องอิงความคิดเห็นของผู้ใด     ปกติเราชอบฟังเพลงญี่ปุ่น    เราเป็นคนที่เปิดวิทยุเพื่อฟังรายการข่าวสารการเมืองและความรู้ทั่วไป     เราฟังเพลงไทยจากการแนะนำของเพื่อน   และไปดูการแสดงของนักร้องที่เราชอบซึ่งเค้าจะเลือกร้องเพลงเพราะ ๆ มาให้เราฟัง    เราใช้ youtube เพื่อฟังเพลงต้นฉบับแล้วตัดสินใจซื้อ     เราชอบซื้อแผ่น CD เพราะชอบอ่านรายละเอียดเครดิตผู้ร่วมงาน    คำขอบคุณของศิลปิน  นักร้อง  Idol ที่มีต่อผู้คนหลาย ๆ คนที่มีอิทธิพลต่อผลงานของพวกเค้า   หน้าปก CD เป็นงานที่น่าสะสม   CD เป็นของสะสมที่ผ่านไปหลายปี   เรากลับมาดูจะมองเห็นช่วงชีวิตและความคิดที่เราผ่านมา นับหนึ่งที่พวกเราชาวพันทิพก่อนดีไหมคะ   ช่วยกันซื้อแผ่น CD งานเพลงไทย   เพลงไทย  ศิลปินไทย  นักร้องไทย  Idolไทย  ไม่มีสักหนึ่งผลงานที่ถูกใจพวกคุณมาก ๆ เลยหรือคะ จากคุณ : ตั๊กแตนยอดหญ้า เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 20:42:10

ความคิดเห็นที่ 86   คห.85 ถ้าเป็นbody slam clash potato ก็พอตัดใจเสียเงิน125บาท(หรือป่าว) ซื้อได้  แต่ศิลปิน(ไม่อยากใช้คำนี้เลย) บางคนขนาดจะให้โหลดมาฟรีๆตามแวมไพร์ ยังไม่อยากโหลดเลย... จากคุณ : BloodOcean เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 21:10:20

ความคิดเห็นที่ 87 โหวตให้เป็นกระทู้ of the weekเลย มีเหตุมีผล มีสาระและอ่านมันมากๆ เป็นครั้งแรกที่เราตั้งใจอ่านทุกคห.ทั้งหมดอย่างละเอียด เราก็เป็นคนนึงที่อยู่ในยุครุ่งเรืองของอาร์เอสค่ะ และคิดว่าเพลงอาร์เอส ฟังแล้วยังเพราะกว่าสมัยนี้เยอะเลย แผ่นเพลงไทยที่เราตั้งใจซื้อเก็บล่าสุด ก็คือD2B หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรทำให้เราอยากซื้อเก็บได้อีก เพลงมันเริ่มไม่เพราะขึ้นเรื่อยๆ ฟังไม่รู้เรื่องขึ้น บางครั้งฟังไม่ออกด้วยซ้ำ ว่าเค้าร้องเป็นภาษาไทย- -" ยอมรับว่าเดี๋ยวนี้ซื้อแผ่นเกาหลีญี่ปุ่นแทนค่ะ แม้มันจะแพงกว่ามากๆ แต่มันได้คุณค่าทางจิตใจที่ว่าเพลงเพราะเกือบทั้งอัลบั้ม booklet สวย packageน่าสะสม อัลบั้มเดียวออกมา3edition เราก็ซื้อหมดค่ะ ที่สำคัญคือเรารู้สึกผูกพันธ์กับตัวศิลปินหรือนักร้องมากกว่า เนื่องจากเราเห็นพัฒนาการตั้งแต่ฝึกหัด จนกระทั่งฟอร์มเป็นวง และมีผลงานออกมาในที่สุด แค่นี้ก็หลายปีแล้วค่ะ เค้าใช้เวลามากพอ ที่จะแสดงให้แฟนคลับเห็นความพยายาม ความสามารถ จนกลายเป็น ความผูกพันธ์ในที่สุด มันยิ่งทำให้ฐานคนซื้อของแท้มากขึ้นเรื่อยๆ เพราะเดี๋ยวนี้ต้องยอมรับค่ะว่าคนที่ตั้งใจซื้อแผ่นแท้อย่างจริงจัง ก็คือแฟนคลับเท่านั้น ที่เหลืออาจจะเป็นขาจร ชอบอัลบั้มไหนซื้อแค่อันนั้น แต่การสร้างแฟนคลับนั้นเป็นการประกันได้ระดับนึงเลยว่าซีดีขายได้แน่นอน เพราะฉะนั้นเราจึงเห็นได้ง่ายๆว่านักร้องเกาหลีที่ขายแผ่นได้มากๆเนี่ย เพราะแฟนคลับเยอะจริงๆ คนที่ไม่ใช่แฟนคลับเราก็เชื่อว่าเค้าโหลดมาฟัง เหมือนกันค่ะ แต่เพลงไทย ณ ตอนนี้เนี่ย เราว่ามันแย่กว่าสมัยก่อนมาก แล้วก็แพ้เทคโนโลยีด้วยค่ะ สมัยก่อนที่ขายเทปกันเป็นล้านตลับเนี่ย เพราะมันก็อปยาก หาฟังลำบากถ้าไม่ซื้อ มันเลยขายได้ดี สมัยนี้เอะอะก็โหลดเอา มันก็ทีส่วนทำให้ยอดตกไปเยอะมากด้วย จากคุณ : tavy_potter เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 22:12:01

ความคิดเห็นที่ 88   จบกระทู้นี้ ตั้งใจว่าจะไปซื้อ flure กับ nologo จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 23:15:37

ความคิดเห็นที่ 89 ลองฟังทัศนคติ IDOL ของผมดู ความคิดในการทำเพลงสุดยอดจริงๆ อยากให้นักร้องรุ่นใหม่ได้ฟังกัน เป็นศิลปินที่ผมซื้อของแท้ทุกอัลบั้ม จากคุณ : Dangerousman เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 23:16:29

ความคิดเห็นที่ 90 เรื่อง Idol นี่เห็นด้วยเลยนะ เพราะของเค้าไม่ใช่แค่ร้องเพลง ถ่ายMV หรือเล่นเกมส์โชว์ แต่ยังมีรายการเป็นของตัวเอง  เพื่อส่งเสริมภาพลักษณ์และทำให้รู้จักศิลปินมากขึ้นนอกจากในด้านการเป็นนักร้อง อีกอย่างเราดูเหมือนว่าศิลปไทยบางส่วนรักษาภาพลักษณ์ที่ดูดีมากไปจนดู fake แต่เกาหลีนี่ทำอะไรเต็มที่ตลอด บ้าจริง รั่วจริง ฮาจริง  เล่นเกมส์ก็เต็มที่ไม่มีมาห่วงสวย ห่วงหล่อ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น  นอกจากด้านบนแล้วงานของเขายังมีคุณภาพด้วย   ถ้าไทยทำให้ทั้งหมดนี้รวมกันก็น่าจะทำให้วงการเพลงแข็งแกร่งขึ้น  เพราะเดี๋ยวเห็นมีแต่พวกฉาบฉวยมากไป  เกาะกระแสหน้าตาดีอย่างเดียว  ร้องเพลงไม่เอาอ่าว  ทั้งอัลบั้มดีแค่เพลงโปรโมตเพลงเดียว(ขายซิงเกิ้ลละกัน  ให้ซื้อทั้งอัลบั้มขาดทุนแย่) เราเป็น sone fcของ SNSD ตอนแรกที่ฟังเพลงก็ชอบแล้ว  แต่ที่ทำให้เป็น fc ต้องบอกว่ามาจากการติดตามดูรายการและข่าวคราวต่างๆ  ทำให้รู้จักสาวๆในหลายๆด้านจนเป็น FC  ซึ่งไม่เคยเป็นกับศิลปินคนไหนมาก่อนเลย ขนาดทางฝั่ง us หรือ ยุโรปที่เราชอบมากๆอย่าง BSB  N'sync Madonna Robbie Williams เรายังไม่ติดตามขนาดนี้เลย ฟังแค่เพลงกับดูคอนตามทีวีบ้างเท่านั้น จากคุณ : Serefim เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 00:28:37

ความคิดเห็นที่ 91 "แต่ผมข้องใจว่าทำไมอัลบั้มเพลงของเกาหลีถึงยังขายได้ในประเทศไทยที่ขึ้นชื่อเรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์ขนาดนี้" ชอบประโยคนี้ครับ อยากให้ผู้ใหญ่ในวงการบ้านเราเก็บเอาไปคิดเป็นการบ้านจัง แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 52 00:33:36 จากคุณ : nuartkub เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 00:30:56

ความคิดเห็นที่ 92 เห็นด้วยกับ #82 แบบสุดโต่งคับ เพราะตอนนี้ซีดียังเป็นกลไกหลักที่สำคัญของวงการเพลงอยู่ และจะเป็นไปอีกนานหลายปีอาจจะเป็นสิบปีแน่นอน จากคุณ : น้องบอย (hydehalf) เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 00:33:58

ความคิดเห็นที่ 93 เข้ามาอ่านคับ ^_______^ ชอบจริง เวลาสามัคคีกันแสดงความคิดเห็นแบบนี้ มันได้ความรู้และ ความเข้าใจเยอะขึ้นมากนะครับ แต่ตอนนี้ ขอซาร่าหน่อย ปวดหัว ....ตัวหนังสือเยอะเกิ๊น !!!!!!! จากคุณ : aka shuri เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 01:13:20

ความคิดเห็นที่ 94 Reply ประการแรกผมว่า หากจะตัดสินว่าวงนอกกระแสสมัยนี้น่าสนใจหรือไม่นี่แล้วแต่จะมองครับ ด้านปริมาณมันมีมากแน่ แต่คุณภาพนี่ผมว่าแล้วแต่เกณฑ์ของแต่ละคน แต่สำหรับผมภาพรวมมันดีว่าเมื่อ 10 ปีก่อนแน่ ซึ่งก็มีหลายปัจจัยครับ ส่วนหนึ่งที่สำคัญมากๆ คือเรื่อง Sound ผมคิดว่า Production มันถูกลงมากๆ ที่ทำให้วงนอกกระแสจำนวนมากมี Sound ที่ไม่เลวทีเดียว ผิดกับเมื่อราวๆ 10 ปีก่อน -ไม่ต้องพูดถึงก่อนหน้านั้น- ที่งาน Production ดิบๆ นี่ไม่รักกันจริงนี่แทบจะฟังไม่ได้เลย Production ที่ถูกลงพร้อมๆ กับที่เทคโนโลยีเอื้อให้เผยแพร่งานมากมันนำไปสู่สิ่งที่หลากหลายครับ ที่เห็นเป็นผิวๆ ก็คือ ปรากฏการณ์ที่วงร็อคสารพัดแนวทางโผล่มาใน Myspace ทุกวันนี้ ทางด้านลูกทุ่งผมขอไม่ออกความเห็นครับ เพราะไม่มีข้อมูล อย่างไรก็ดีผมว่า Business Model ของธุรกิจเพลงลูกทุ่งนี่น่าจะต่างจากพวกเพลงตลาดนะครับ นี่นำมาสู่ประเด็นต่อไปเรื่องสถานการ "เพลงตลาดไทย" (ผมขอเรียกแบบนี้นะครับ เพราะคิดว่าตรงกว่า) ผมว่าประเด็นที่ผมไม่เห็นใครพูดค่อนข้างชัดเลยคือเรื่องโครงสร้างตลาด (หากมีใครพูดแล้วก็ขออภัย) คือ ถ้าจะบอกว่าประเทศอย่างเกาหลีและญี่ปุ่น นั้นธุรกิจดนตรีอยู่ได้เพราะ "คนมีสำนึกดี" กว่าคนไทย ผมว่ามันอธิบายง่ายไปมากๆ ผมคิดว่ามันต้องดูโครงสร้างทางชนชั้นที่เป็นฐานของตลาดดนตรีด้วย และที่สำคัญกว่านั้นก็ต้องมอง Business Model ของธุรกิจดนตรี ขอเริ่มที่ Business Model ก่อน คือ ผมคิดว่าในหลายๆ ครั้งเราๆ ท่านๆ ชอบพูดราวกับว่า หนทางที่จะก่อให้เกิดรายได้ขึ้นมาในธุรกิจดนตรีนั้นมีแต่เรื่องยอดขาย CD หรือเทปเพียงเท่านั้น แต่จริงๆ ที่มาของรายได้มันเป็นไปได้อีกมาก ถ้าไม่นับพวกสื่อที่มีลักษณะคล้ายๆ กันอย่าง VCD, DVD แล้ว การจัดงานดนตรีสดก็เป็นแหล่งรายได้ที่สำคัญเช่นกัน (แต่แน่นอนส่วนแบ่งที่แต่ละฝ่ายได้ก็ต่างๆ กันไป) ดนตรีในบางรูปแบบก็ต้องมีรัฐสนับสนุนเพื่อให้อยู่ได้ นอกจากนี้จะคิดให้ใกลไปกว่านั้นถ้าทำตลาดดีๆ ก็อาจขาดโฆษณาได้ก็ได้ สมมติง่ายๆ ค่ายเพลงปล่อยผลงานให้ Download โลดเลย แล้วทำ Web ให้มันดีๆ ให้มัน User Friendly ให้มันน่าเข้ามาโหลด หรือพูดง่ายๆ คือให้คนทุกคนมาโหลดที่นี่ ไม่ต้องไปโหลดที่อื่น (จะทำไงไม่รู้ล่ะ) ถ้าทำได้ก็ลองขายโฆษณาเอา ผมไม่รู้เหมือนกันว่าจะได้มากน้อย แต่นี่ก็เป็นหนทางหนึ่ง พูดสั้นๆ คือผมอยากให้ Rethinking Business Model ที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน และผมก็ไม่ได้มองแค่ Model ของรายได้ ผมคิดว่าต้องปรับหมดเลยทั้งกลยุทธ์ Promotion และอะไรอื่นๆ ผมว่าแข็งขืนไปไม่มีประโยชน์ ผมคิดว่าวัฒนธรรม CD กำลังจะแย่ (ถ้าจะยังไม่ถึงกับตาย) อย่างน้อยก็ในไทย นี่นำมาสู่ประเด็นต่อมาเรื่องโครงสร้างตลาดดนตรี วัฒนธรรมดนตรีแต่ละชนิดมีหนทางรอดของมันต่างๆ กัน ซึ่งวิธีที่มันจะรอดมันก็ต้องปรับตัวไปให้เข้ากับตลาดดนตรีด้วย (ผมบอกว่าวัฒนธรรมดนตรีรอด ผมไม่ได้หมายความว่าอาชีพนักดนตรีในบางแขนงจะรอดนะครับ) ซึ่งดนตรีแต่ละแขนงในแต่ละที่ก็ต่างๆ กันไป ในประเทศอย่างญี่ปุ่นเกาหลี ผมว่าชนชั้นกลางมันขยายตัวมากๆ พวกนี้กำลังซื้อสูง ซึ่งก็สอดรับกับธุรกิจดนตรีที่ต้องการคนซื้อ CD จะบอกว่าพวกเขามีสำนึกมากกว่าคนไทยผมก็ว่าไม่ใช่ซะทีเดียว แต่เพราะ คนของเขามีจำนวนมากกว่าและมีกำลังซื้อมากกว่าต่างหากที่ทำให้ธุรกิจดนตรีอย่างที่มันเป็นอยู่ยังอยู่ได้ นี่ยังไม่นับนิสัยแบบ "บ้าอะไรบ้าจริง" ที่มีในวัฒนธรรมเหล่านี้นะครับ ที่จะทำให้สิ้นค้าที่เกี่ยวกับวงดนตรีอีกเป็นพวงๆ ขายได้ ... และด้วยตรรกะของนิสัยเดียวกันนี้ก็ได้สร้าง "Anti-Fan" ที่เป็นประเด็น Hot อยู่แถวนี้ด้วย พูดง่ายๆ คือคุณได้อย่างก็เสียอย่าง คุณมีคนที่บ้าคุณจริงๆ ชอบคุณจริงๆ ในขณะเดียวกันคุณก็มีคนที่เกลียดคุณจริงๆ ด้วย กลับมาดูไทยครับ ผมไม่ได้มีข้อมูลอะไรมากมายในมือ แต่ก็มั่นใจว่า ทั้งตลาดและกำลังซื้อของไทยมันผิดกันเยอะ ชนชั้นกลางไทยไม่ได้มีมากขนาดนั้นและกำลังซื้อก็ไม่เท่า และเอาจริงๆ คนที่ฟังเพลงตลาดจริงๆ ก็เป็นแค่คนในเมืองอยู่แล้ว ตลาดมันเล็กกว่ากันเยอะ เมื่อตลาดมันเล็กการสร้างความหลากหลายก็ยิ่งเป็นสิ่งสิ้นเปลือง ดังนั้นจึงไม่แปลกที่เพลงของธุรกิจดนตรีในไทยจะมีความหลากหลายน้อยกว่าเพลงของธุรกิจดนตรีในประเทศที่มีตลาดใหญ่กว่า (แต่แน่นอนว่าขนาดของตลาดไม่ใช่ปัจจัยชี้ขาดว่าดนตรีจะหลากหลาย แต่มันเป็นเงื่อนไขที่จำเป็นต่อการที่ธุรกิจดนตรีจะผลิตงานดนตรีที่หลากหลายออกมา) นอกจากนี้ตลาดที่เล็กยังมีลักษณะที่เปราะบางมากอีก หากตลาดเปลี่ยนพฤติกรรมไปหมดตัวธุรกิจที่พึ่งพาตลาดก็พาลจะอยู่ไม่ได้ จากคุณ : FxxkNoEvil เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 01:23:14

ความคิดเห็นที่ 95   คหที่ ๘๒ กับ คหที่ ๘๔ ไอ้ปัญหาคนไม่ซื้อแผ่นจริงเนี่ย ทางออกก็สร้าง loyalty กับ Idol ไงคะ โธ่คุยกันมาถึงตอนนี้ ยังหาทางออกไม่ได้อีกรึเนี่ย การที่จะทำให้คนซื้อแผ่นแท้น่ะ ปัญหาส่วนใหญ่ก็อยู่ที่นักร้องหรือศิลปินที่ไม่ใช่ไอดอลไงละ ก็คือ คนดนตรีในประเทศไทยน่ะมักจะเป็นประเภทวงร๊อคหรือแนวอื่นๆที่ไม่ใช่ป๊อบแดนซ์อ่ะนะ(ป๊อบแดนซ์คนเค้าดูไปด้วย เป็นไอดอลชัดเจน หน้าตาก็ดี น่าดูจะตายไป ดูอย่างสมัย อาร์เอสรุ่งเรืองก็ได้) เพลงต้องเจ๋งก่อนเลย ไม่มีทางอื่นอ่ะ อีกอย่างก็คือต้องเสมอต้นเสมอปลาย มาตรฐานห้ามตก แต่ก็ยากใช่มั้ยที่จะให้มันเพราะทุกเพลง เจ๋งทุกเพลง แล้วก็ต้องรักษามาตรฐานให้ได้ กว่าจะสร้างได้มันยากจริงๆ อัลบั้มแรกดี ที่สองก็ต้องดีด้วย สามชุดเมื่อไหร่ ความเป็นไอดอลก็เริ่มเกิด แต่ศิลปินก็ต้องอดทนไปก่อน ไม่ใช่ท้อไปก่อนตั้งแต่ชุดแรกชุดสอง เพราะไม่มีอะไรการันตียอดขายได้เลย เพราะแม้เพลงจะดีแค่ไหน คนจะซื้อของแท้หรือเปล่าก็ไม่รู้ เพราะเค้าไม่ผูกพันกับศิลปินต้องใช้คุณภาพเข้าสู้จริงๆ ก็ต้องเหนื่อยยากแสนเข็ญ ขอเล่าประสบการณ์ของตัวเองละกัน เมื่อก่อนเป็นสาวก หินเหล็กไฟ เพลงหินเหล็กไฟชุดแรกเจ๋งมาก ซื้อของแท้ เทิดทูนมาก มาชุดที่สองก็ยังซื้ออยู่เพลงยังดีอยู่ แต่ความเจ๋งสู้ชุดแรก ไม่ได้ มนต์ขลังก็เสื่อม พอมาเป็นเดอะซันก็ไม่ซื้อแล้ว ต่อมาบ้าโมเดิร์นด็อกมาก ชอบอย่างแรงอ่ะ ซื้อเทปมาหายแล้วหายอีก ก็ซื้อใหม่ จำได้เลยเทปเนี้ยซื้อสี่ม้วน เพราะหายบ่อยมาก พอเป็นซีดีก็ซื้อซีดี ชุดแรกนะ ชุดต่อมาก็ไม่ซื้อแล้วอ่ะ ต่อมาก็ปีเตอร์ชุดแรก ชอบมาก ชุดสองออกมา ขอใช้คำว่าห่วยเลยนะ ซื้อมาก็ให้คนอื่นไปเลย โตขึ้นมาอีก silly fool ซื้อมันทุกอัลบั้ม โดนมากไม่ว่าจะดนตรีที่สะใจ แล้วก็เสียงของพี่โตก็จึ๊ดด้วย ยอมรับเลยแหละว่าเมื่อก่อนชอบพี่โตมากกว่าใครๆ แต่พอพี่โตมาเป็น แฮงค์แมน ขนาดฟังยังไม่ไหว ความเทิดทูนก็เสื่อม Body Slam ซื้อชุดหนึ่ง สอง แล้วก็สี่ แต่ชุดสองนี้ขายต่อไปถูกๆ มันไม่ถูกจริต รู้สึกผิดหวังเก็บไว้ก็ช้ำใจ ชุดสามก็ไม่ชอบ(ขอโทษแฟนๆด้วย) แต่มาชุดสี่ ชอบมาก โปรโมตอัลบั้มให้อีกต่างหาก แล้วก็อีกหลายวงมากๆ สาธยายไม่หมด เห็นมั้ยว่าที่พูดมาเนี่ยวงร๊อคแทบจะทั้งนั้น เรามันคนฟังเพลงประเภทถ้าเพลงถูกจริตก็ซื้อ ไม่ชอบก็ไม่ซื้อ ซื้อมาแล้วชอบแค่เพลงเดียวก็ให้คนอื่น ขายต่อ บางอัลบั้มฟังครั้งเดียว ก็เก็บไว้ในตู้แล้ว วงที่ทำให้เราซื้อได้ทุกอัลบั้ม ก็คือ Silly Fool น่ะ คือสามอัลบั้มแรก มาตรฐานไม่เคยตก ถึงแม้ว่าหลังๆจะตลาดไปบ้าง แต่ก็นะ ก็หยวนๆกันไป อีกปัญหาหนึ่งก็คือทำยังไงให้ไอดอลเป็นนักร้องหรือศิลปิน ถ้าคุณเป็นประเภทไอดอลมาเลย แบบพวก AF หรือ THE STAR ปัญหากลับเป็นอีกแบบ ก็คือ มีแฟนคลับที่จงรักภักดี ขนาดเพลงไม่ได้เรื่อง เสียงก็งั้นๆเต้นก็แค่พอไปวัดไปวาได้ ยังซื้อของจริงทุกอย่าง แต่ก็จะได้รับอคติจากคนที่ไม่ดูรายการพวกนี้ จริงๆแล้ว หลายคนเค้ามีความสามารถนะ ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมคนจากรายการพวกนี้ถึงเหมือนลูกเมียน้อยนัก อาจเป็นเพราะว่ารายการพวกนี้เค้าเน้นคนป๊อบ แล้วคนไทยไม่ชอบป๊อบแดนช์หรือเปล่า พอออกมาจากบ้านก็เงียบแม้ว่าเค้าก็มีดีน่ะ คนที่ผ่านหมดทั้งเรื่องหน้าตา เต้นได้ ร้องดี มีหลายคนมาก โดยเฉพาะ ผู้หญิง อ่ะ เยอะจริงๆนะ แต่กลับไม่ได้รับการโปรโมตจากทางค่าย ดังนั้นก็แก้ที่ให้การโปรโมตซิ ให้เพลงดีๆ เค้าดีจริงๆ ได้รับการเจียรไนก็ต้องมีค่ามากขึ้น คนชื่นชมก็ต้องมากขึ้น คนเค้ามีเสน่ห์แล้วก็เก่งจริงอ่ะ กลับไม่ได้รับการสนับสนุน ขยายฐานน่ะไม่ใช่ขายแค่แฟนคลับ เห็นหลายคนหายไปจากวงการเพลงอย่างน่าเสียดาย เอาคนที่มีเสน่ห์แล้วก็หน้าตาดีในสายตาเรานะ ไม่ได้ดูทุกปีหรอก ที่เคยดูก็ อย่างพะแพง เอเอฟสี่, ปุยฝ้าย เอเอฟสี่, แป้ง เดอะสตาร์สี่, เมย์ เดอะสตาร์สี่, ต้น เดอะสตาร์สี่, รอน เอเอฟห้า,ฟลุค เดอะสตาร์ห้า เนี่ย คนพวกเนี้ยหายไปไหนหมด แต่ก็ยังน่าดีใจที่คนที่เราคิดว่าไปได้ไกลแน่ๆ อย่างแกรนด์ เดอะสตาร์ห้าคงไม่หายไปแน่ๆ คงได้รับการฝึกฝน แล้วก็จะได้เป็นตัวอย่างไอดอลที่เต้นเก่งจริงๆให้คนไทยได้ดูได้ คนที่เต้นเก่งแบบพรสวรรค์น่ะ เราคอยดูว่าน้องเค้าจะไปได้ถึงไหน เป็นกำลังใจให้วงการเพลงบ้านเราจริงๆ ในฐานะคนฟังเพลงคนหนึ่งและคิดว่าเราทำได้ ถ้าอยากจะทำกันจริงๆ ดูอย่างแดน วรเวช ซิ ข้ามจากไอดอลบอยแบนด์มาเป็นนักร้องคุณภาพและก้าวมาเป็นศิลปินได้อย่างสมศักดิ์ศรีจริงๆ สู้ๆ นะ น้องแดน จากคุณ : ชอบแอลกับเจ เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 02:32:39 A:24.252.117.126 X: TicketID:177170

ความคิดเห็นที่ 96   ง่ายๆ ครับ แม้ว่าศิลปินคนนั้น/กลุ่มนั้นจะห่วย หรือเพลงไม่เพราะเลยสักเพลงแม้แต่เพลงโปรโมตก็ตาม คนที่จะตามซื้อแผ่นแท้ส่วนใหญ่ก็คือ แฟนคลับ ของคนนั้น/กลุ่มนั้น เพราะอยากจะสนับสนุนคนเหล่านั้นไม่ว่าทางใดก็ตาม ในทางกลับกัน แม้ว่าจะมีศิลปินเดี่ยว/กลุ่ม ร้องดี เพลงโปรโมตเพราะมากมาย แต่หากมันดังไม่เกิน 2 เพลงในอัลบั้มเนี่ย คนทั่วไปที่ไม่ใช่แฟนคลับ เค้าก็ไม่ซื้อแผ่นแท้กันหรอก เพราะว่าเค้ารู้สึกว่ามันเปลือง และ ซื้อแผ่นมาก็ฟังอยู่เพลงสองเพลง ไม่รู้จะซื้อมาทำไม สู้ไปซื้อรวมฮิตไม่ดีกว่าหรอ ซึ่งคนเหล่านี้เรียกว่าแฟนเพลง ไม่ใช่แฟนคลับ ส่วนศิลปินเกาหลีที่เขายอดขายดี เพราะนอกจากเพลงในอัลบั้มมีคุณภาพแล้ว แฟนคลับของเค้ามีตัวตนจริงจับต้องได้ มีชื่อเป็นทางการ แถมมีเยอะมาก เป็นหลักหมื่นถึงแสนหรืออาจเป็นล้านในบางวง ซึ่งแฟนคลับนี่แหละเป็นคนซื้อของแท้ เพื่อดันให้ยอดขายมันสูง เวลาขึ้นชาร์ตจะได้ชนะคนอื่น/วงอื่น โดยสรุปแล้วก็คือ หากต้องการให้ยอดขายแผ่นแท้สูงขึ้นละก็ต้องทำ 2 อย่างคือ 1 ทำอัลบั้มให้มีคุณภาพฟังได้อย่างน้อยเกินครึ่งหรือทุกเพลงจะดีมาก 2 ศิลปินคนนั้น/วงนั้น จะต้องสร้างฐานแฟนคลับขึ้นมา ยิ่งมากยิ่งดีซึ่งพวกเขาเหล่านี้แหละจะเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการซื้อแผ่นแท้ของคุณ บางคน/วงเพลงดังแต่ยอดขายไม่มีเพราะมีแต่แฟนเพลง แต่ไม่มีแฟนคลับ จากคุณ : แฟนคลับกับแฟนเพลง เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 02:43:30 A:58.8.190.197 X: TicketID:177873

ความคิดเห็นที่ 97 จากข้อความข้างบนที่ผมเขียน ผมยังไม่ได้กล่าวเฉพาะเจาะจงถึงใคร Idol ที่อ้างถึงคือพวกที่เป็นได้เพียง Idol อย่างเดียว คนที่สมบูรณ์แบบจริงๆน่ะมีแน่นอน คนที่เพิ่งตายไปไม่นานนั่นก็ใช่ ผมก็ไม่รู้ว่าคนที่สุดยอดขนาดนี้จะให้เรียกว่าอะไร (เรียกบร๊ะเจ้าก็ไม่ได้ เพราะไม่ได้ถูกกำหนดไว้ให้เรียก) และไม่ต้องห่วงหรอกว่า Idol ของคุณจะโดนดูถูก เพราะถ้าเขามีความสมบูรณ์แบบขนาดนั้น เขาได้รับการยอมรับโดยอัตโนมัติอยู่แล้ว จากคุณ : PoDox-Fi เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 03:08:01

ความคิดเห็นที่ 98 Bodyslam นี่ยังไม่เรียกว่าเป็น Idol อีกเหรอครับ เรื่องจริงเลยล่ะ ที่แฟนเพลง Bodyslam บางส่วนเทิดทูนไว้เหนือหัว แต่ไม่มีซีดีซักแผ่น ขนาดเป็น Idol แล้วนะ ยอดขายวงนี้ยังไม่สามารถ ยืดอกได้อย่างน่าภูมิใจเลย รายได้ส่วนใหญ่ก็มาจากคอนเสิร์ตนั่นล่ะ ถึงได้บอกว่า บางคนแม้จะชอบ หรือบูชาใครไว้เป็น Idol จริงๆแล้ว เขาก็ไม่ได้ซื้อซีดีหรอกครับ (เพื่อนผมเองเลยเนี่ย เล่นเพลงของ Bodyslamได้เกือบทุกชุด เกือบทุกเพลง แต่มันไม่ซื้อเลย) ผมถึง ได้บอกว่าตรงนี้มันอยู่เหนือเรื่องการวางแผนเพื่อการขายแล้ว เพราะ ไม่ว่าอัลบั้มจะคุณภาพคับแผ่นหรือตัวศิลปินจะมีความสามารถขั้นเทพ ขนาดไหน คนมันจะไม่ซื้อก็คือไม่ซื้ออ่ะครับ มันคาบเกี่ยวไปในเรื่องทางรสนิยมด้วย บางคนอาจจะชอบศิลปินวงนี้/คนนี้ ที่อัลบั้มแรก บางคนก็ชอบที่อัลบั้มที่สอง ความชอบเกิดจากการที่ฟัง แล้วมันถูกหูเรา เข้าทางรสนิยมเรา เพราะชอบจึงซื้อ ไม่ชอบก็ไม่ซื้อ มันก็เกิดกรณีนี้ขึ้นมาอีก เพราะแต่ละคนมีมาตรฐานความชอบในแต่ละ อัลบั้มของศิลปินไม่เหมือนกัน บางคนชอบหมดเลย บางคนชอบแค่ชุดแรก ผมว่าบางทีมันไม่ใช่เพราะศิลปินลดมาตรฐานลงหรอก(บางวงอาจจะใช่) แต่เพราะเขาทำดนตรีในแบบใหม่ที่เขาคิดว่ามันคือการพัฒนา แต่มันดัน ไม่ถูกใจเรา เราเลยมองว่ามันเหมือนกับการที่ศิลปินลดมาตรฐานลง ผมว่าเราอาจต้องพูดถึงเรื่องของจิตใจมากหน่อยรึเปล่าครับ ศิลปินที่เป็นศิลปิน จริงๆยิ่งคร่ำหวอดในวงการนาน ความสามารถมันก็ตกผลึก เรื่องมาตรฐาน ผมจึงมองว่ายากที่จะลดลง หากแค่เป็นการเปลี่ยนทัศนคติของศิลปินเท่านั้น คนฟังอาจต้องเปิดใจให้กว้างขึ้นจริงๆ เรื่องนี้ถกกันบ่อย แล้วมันก็กลายเป็น ประเด็นที่ทะเลาะกันบ่อยมาก คือมันค่อนข้างซับซ้อนหากจะพูดถึงรสนิยมคน เพราะงั้น ผมจึงมองว่า แม้จะปรับเปลี่ยนที่ตัวสินค้าแบบหน้ามือเป็นหลังมือยังไง ถ้าผู้บริโภคไม่ใส่ใจที่จะรับจริงๆ มันก็เปลี่ยนแปลงยากอ่ะครับ ปล.พิมพ์เอง งง เอง จะมีคนเข้าใจไหมเนี่ย  - -" แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 52 04:10:59 จากคุณ : Norma Jump เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 03:55:27

ความคิดเห็นที่ 99 ู^ ^ พูดถึง Bodyslam แล้ว นึกถึงประโยคที่พี่ตูนพูดว่า "ตอนนี้ผมยังไม่ถึงขั้นศิลปิน ผมเป็นแค่นักร้อง" ไม่รู้ว่าคนที่พูดว่าตัวเองเป็นศิลปินจะคิดยังไง... จากคุณ : PoDox-Fi เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 04:18:41

ความคิดเห็นที่ 100   คห ๙๘ เอางี้ดีกว่า ถ้าคุณ Norma Jump ไม่ได้เป็นแฟนคลับนักร้องเพลงป๊อบที่เป็นไอดอลจะไม่เข้าใจ เราเป็นมาทั้งแฟนป๊อบและแฟนร๊อคด้วย อีกอย่างเราเป็นผู้หญิงด้วยอ่ะ ตอนที่ชอบร๊อคก็แบบนึง ตอนชอบป๊อบก็แบบนึง มันให้อารมณ์ต่างกันมากเลยนะ มันก็วกมาที่ Idol ป๊อบกับร๊อคอีกนั่นแหละ อย่างที่บอกไปแล้วในคห ๒๗ ที่ว่าคนฟังร๊อคฟังมาก ดูน้อย ทึ่งในผลงานแต่ไม่มีความผูกพันกับคนมากเท่าคนป๊อบ ก็ชื่นชอบชื่นชม เทิดทูน แต่มันไม่ได้แบบกรึ๊ดสลบ เข้าใจมั้ย ป๊อบแดนซ์ ดูมากฟังน้อย ยิ่งดูก็ยิ่งติด เหมือนติดยาเลย เกิดความคลั่งไคล้มาก แบบ ตามกรี๊ดน่ะ ตะโกนบอกรัก แล้วก็อยากให้เค้าดังไปทั่วโลกเลย ว่างก็พูดเรื่องของเค้าตลอด ตามเก็บภาพในเน็ต ตามดูทุกรายการ ตามไปทุกที่ถ้าไปได้ ขอแค่ได้ไปให้กำลังใจก็พอ เห็นหน้าก็สุขใจ อะไรอย่างนั้นแหละ เฮ้อ ถ้าไม่เคยเป็นก็ไม่รู้จริงๆน่ะแหละ แบบบ้าคลั่ง ตามกรี๊ดน่ะ อารมณ์มันพุ่งสุดๆ ซึ่งกับเรา เราก็ชอบฟังร๊อคแต่ไม่ได้บ้าที่ตัวบุคคลแบบตอนชอบป๊อบ แล้วผู้หญิงกับผู้ชายก็ต่างกันด้วยมั้ง คนที่เป็นแฟนคลับเกาหลี ใครได้อ่าน มาคอนเฟิร์มด้วยมามันจริงอย่างที่เราว่าไว้รึเปล่า เราอาจจะเป็นคนเดียวก็ได้อ่ะ แต่เราไม่ใช่สาวกเกาหลีนะ เป็นสาวกนักร้องไต้หวันคนนึงน่ะ จากคุณ : ชอบแอลกับเจ เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 04:34:01 A:24.252.117.126 X: TicketID:177170

ความคิดเห็นที่ 101   เพิ่มเติมหน่อย รู้สึกไม่ค่อยตรงประเด็น ที่ว่า Body Slam เป็นไอดอลแต่ก็ยังขายซีดีไม่ได้ คงเพราะแฟนๆ BS ไม่ดีเองน่ะ โทษศิลปินไม่ได้ แต่ก็ยืนยันคำเดิมว่า มันเป็นเพราะ ไอดอลร๊อคกับไอดอลป๊อบต่างกันจริงๆ อยากยกตัวอย่างจากตัวเองให้รู้ว่า จริงๆแล้ว เราเองเป็นสาวก Jay Chou เราฟังเพลงเจย์นะ ฟังแบบไม่ดูเอ็มวีเลย ตอนเล่นคอนเสิร์ตก็เฉยๆ เพลงเจย์มันเพราะมาก ทุกอัลบั้มไม่เคยผิดหวัง เราก็เลยเป็นสาวกที่จงรักภักดีสุดๆ มาตั้งเจ็ดปีแล้ว ซื้อทุกอย่างที่เป็นเจย์น่ะ ขนาดว่าพวกวีซีดีคอนเสิร์ต เอ็มวี รู้ทั้งรู้ว่าซื้อมาก็ดูไม่เกินสองครั้ง แต่ก็ซื้อ คอนเสิร์ตครั้งล่าสุดก็ซื้อเก็บไว้ ยังไม่ได้เปิดดูสักครั้ง ดังนั้นเราจะไม่ถือว่าเจย์เป็นไอดอลประเภทที่ยิ่งดูก็ยิ่งติด แต่เป็นพวกฟังแล้วเทิดทูนมากกว่า คล้ายๆกับตอนที่เราฟังร๊อคนั่นแหละ เจย์เป็นแบบที่ผลงานดีแล้วก็ไม่ทำให้ผิดหวัง ความจงรักภักดีก็เกิด แฟนคลับเจย์เค้าซื้อของแท้ทั้งนั้น แม้ว่าจะโหลดของหลุดมาฟังแล้วน่ะ แล้วจะเล่าอีกเคสให้ฟัง เป็นช่วงที่เป็นสาวกไอดอลป๊อบเลย จริงๆไม่ค่อยอยากเล่า ก็อายเล็กน้อย คือว่า เราเคยคลั่งไคล้ แวนเนส เอฟโฟร์น่ะ ไอดอลสุดๆเลยใช่ป่ะเอฟโฟร์ โหของลิขสิทธิ์ไม่มีขาย ต้องไปตามหาที่เยาวราชอ่ะ แถมไปเจอเพื่อนฝูงเยอะแยะ มาตามล่าหาเอฟโฟร์กันทั้งนั้น ซื้อเสร็จกลับหอไปดูกับเพื่อน ดูไปกรี๊ดไป สุดยอด กรี๊ดกันจนห้องข้างล่างมาแปะกระดาษขอร้องให้เบาๆหน่อยน่ะ ตอนแวนเนสมา ก็ไปดู คนเยอะแยะ เด็กสาวๆทั้งนั้น เราว่าเราบ้าแล้ว เจอคนอื่นทีเดียว ตกขอบไปเลย เลยเลิกชอบดีกว่า หักดิบเลยไม่ดูรายการไม่ดูคอนเสิร์ต มันก็เลยเลิกได้ ตอนนี้ก็หลุดจากวงจรแล้วแหละ เห็นป่ะว่ามันต่างกันตรงไหน ปล.ถ้า BS ยังไม่สามารถสร้างความจงรักภักดีได้ก็ต้องสร้างกันต่อไปน่ะ ทำผลงานให้ดี มันไม่มีทางอื่นจริงๆ วันนึงแฟนๆที่เค้าไม่เคยซื้อของแท้ อาจจะตามซื้อของแท้ผลงานเก่าๆไปเก็บไว้ก็ได้ หลังจากผ่านไปแล้วห้าปีสิบปี ยังไงของดีก็ยังดีต่อไป เพลงที่ดีก็ยังเป็นเพลงที่มีคุณค่าต่อไปนั่นแหละ จากคุณ : ชอบแอลกับเจ เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 05:17:49 A:24.252.117.126 X: TicketID:177170

ความคิดเห็นที่ 102   ขอบคุณคุณสมบัติดีที่ตั้งกระทู้ดีๆ และทุกโพสที่ถกกันอย่างจริงจัง อ่านสนุกมาก ^^ เห็นกับหลาย คห. เรื่อง bodyslam ที่บอกโคตรชอบ เป็น idol แต่ไม่ซื้อ มีเยอะมากกกกกก อย่างญาติเราเนี่ย ทำตัวประหนึ่งนักฟังเพลง แต่พี่ท่านบอก"ซื้อไมให้โง่" -0- ดูดิ พูดไรไม่ออกเลยอ่ะ บ้านก็ไม่ใช่ว่าจนเลยนะ เอาจริงๆคือมันมาจากตั้งแต่รุ่นพ่อแม่แล้วแหละ พ่อแม่เลี้ยงลูกมากับของเถื่อนมาตั้งแต่แรกมันก็ค่อนข้างยากที่จะเปลี่ยน อย่างคนที่บอกชอบ idol เกาหลีก็ใช่จะซื้อกันทุกคนน่ะแหละ ญาติอีกคน บอกว่าตัวเองชอบ snsd แต่รู้จักเพลงแค่ Gee กะ Genie เองมั้ง คิดว่าคนส่วนใหญ่เป็นแบบนี้ด้วย -*- แล้วเชื่อว่ามีอีกหลายคนที่บอกว่าชอบ นักร้อง หรือ วง แต่ไม่ซื้อแผ่นแม้แต่อัลบั้มเดียวแต่โหลด(เถื่อน)แหลก บางคนติดจนเป็นนิสัยส่วนลึก ใครแจกไรตูโหลดหมด เรื่องนี้เราว่ายังไง จิตสำนึกก็น่าจะสำคัญกว่าค่ะ เพราะถ้าจะพูดเรื่องงานคุณภาพ ของไทยมีเยอะแยะเลย แต่ทำไมยอดขายยังแย่อยู่? เพลง pop เราเพราะน้อยกว่าเกาหลีหรอ? จริงๆเพลงไทยเข้าถึงคนทั่วไปง่ายกว่าด้วยซ้ำ ยังไงคนไทยที่ฟังเพลงไทยก็ยังเยอะกว่าที่ฟังเกาหลีอยู่ดี แต่ถ้าเรื่องการสร้างไอดอลเนี่ย เราว่า gmm เคยทำแล้วนะ ที่ฝึกอย่างจริงจัง g-jr ไง ฝึกกัน5วันต่อสัปดาห์ วันเสาร์ฝึกทั้งวัน น่าจะประมาณนี้ แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จเท่าไหร่ (ในนาม g-jr, preppy g) เค้าเลยไม่อยากทำมั้ง แต่เพลงก็ไม่เวิร์คจริงๆ -*- รายการวาไรตี้และเรียลลิตี้มีส่วนมากจริงๆในการสร้าง loyalty ของ idol เมืองไทยก็ไม่ค่อยมีรายการแบบนั้นด้วย ไหนจะรายการเพลงอีก ไอดอลเกาหลีเค้าได้โชว์ร้องสดออกทีวี 3-4ครั้งต่อสัปดาห์ รายการเพลงเค้าทีมงานก็ดูตั้งใจทำ ขยันคิดโชว์สนุกๆมาบ่อยๆ ในไทยฝึกไปก็ไม่รู้จะได้โชว์ที่ไหน อย่างมากก็ใน MV ตามงาน event นิดหน่อย สื่อเมืองไทยก็ยังเอาแต่สนใจข่าวฉาว สัมภาษณ์เรื่องงาน5นาที ถามเรื่องส่วนตัวเป็นชั่วโมง - -+ ตัดต่อใส่ไข่เองอีก คนสร้างข่าวฉาวได้งานเยอะอีกแน่ะ มันอะไร? เริ่มนอกเรื่องละ -*- สำหรับคนอื่นไม่รู้ว่าเป็นไงเหมือนกัน ตอนนี้เรากลายเป็น fc snsd ไปแล้วแต่ไม่เกี่ยวกับหน้าตาเลย จริงอยู่ว่าเคยชอบแทยอนตั้งแต่ดู mv ITNW แต่แค่ถามเพื่อนว่าคนนี้ชื่อไร แค่นั้นจริงๆ จนมาถึง Gee เนี่ยแหละ ต้องซื้ออัลบั้ม Gee เลย ก็ยังเป็นแค่แฟนเพลงอยู่ จนเพิ่งได้ดูรายการที่ snsdไปออกเพราะช่วงนี้ว่าง มาตามเก็บอัลบั้มเก่าๆเมื่อไม่นานนี้ สิ่งที่ทำให้เป็น fc ได้ก็เพราะรายการเหล่านี้ อะไรจะบ้ากันได้ขนาดนี้ 55555 แต่อย่าลืมว่า ถ้าไม่มี Gee เราก็แทบไม่สนใจ snsd เลย แล้วอย่างเพลงอัลบั้มแรกนี่เพราะทุกเพลงเลย อัลบั้ม Genie ก็ชอบเกือบทุกเพลงนะ ทำให้ยิ่งชอบ ถึงจะชอบพวกเค้ารั่ว แต่ก็ยังชอบตอนร้องเพลงมากๆ และยังชอบเค้าในฐานะนักร้องอยู่ดี จะว่าที่พิมพ์ๆอยู่นี่ก็ขัดกันเองเหมือนกันแฮะ 55 ไม่รู้จะเริ่มแก้ตรงไหนดี ทุกฝ่ายมีส่วนผิดอยู่ คนทำเพลงบอกไม่มีคนซื้อไม่มีกำลังใจทำเพลงดีๆ คนฟังบอกเพลงมันห่วยจะซื้อทำไม คนลงทุนก็ไม่อยากเอาเงินมาผลาญเล่น ยังมีเรื่อง demand and supply อีก บางทีคิดว่าไอ้ที่ supply เนี่ย มันมี demand จริงเรอะ 555 แล้วที่ ไม่ supply เพราะ demand ไม่ถึงจริงหรอ? ปล. มึน -*- เขียนเอง งงเอง เรียบเรียงมั่วได้อีก จากคุณ : ชื่อไรดี? = = เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 06:20:59 A:125.24.232.159 X: TicketID:222221