Credit : http://www.chongter.com/webboard/index.php?topic=6130.0
你的泪光柔弱中带伤 หนี่เตอเล่ยกวงโหยวยั่วจงไต้ซาง ประกายน้ำตาของเจ้า ในความนุ่มนวลแฝงด้วยความปวดร้าว
惨白的月弯弯勾住过往 ฉ่านไป๋เตอเยว่ อวนอวนโกวจู้กั้วอ่วง จันทร์เสี้ยวที่ซีดจาง ดุจยึดเกี่ยวเรื่องราวในอดีตไว้
夜太漫长凝结成了霜 เีย่ไท่ม่านฉางหนิงเจี๋ยเฉิงเลอซวง ราตรีนี้ช่างยาวนาน จนน้ำค้างจับตัวเป็นเกล็ดน้ำแข็ง
是谁在阁楼上冰冷的绝望 ซื่อเสยไจ้เก๋อโหลวซ่างปิงเหลิ่งเตอแจว๋อ้วง ใครกันที่อยู่บนหอสูงนั่น ที่สิ้นหวังอย่างเย็นยะเยือก
雨轻轻弹朱红色的窗 อวี่ชิงชิงถานจูหงเซ่อเตอชวง เสียงบรรเลงของสายฝนกระทบเบาๆที่บานหน้าต่างสีชาดนั้น
我一生在纸上被风吹乱 หว่ออี้เซิงไจ้จื่อซ่างเป้ยเฟิงชุยล่วน ทั้งชีวิตของข้าอยู่บนกระดาษที่ถูกลมพัดจนกระเจิดกระเจิง
梦在远方化成一缕香 เมิ่งไจ้เหวี่ยนฟางฮว่าเฉิงอี้หลวี่เซียง ความฝันที่ไกลห่าง กลายเป็นกลิ่นหอมที่เจือจาง
随风飘散你的模样 สุยเฟิงเพียวซ่านหนี่เตอหมอเยี่ยง ลอยล่องไปกับสายลมที่พัดเอารูปเงาของเจ้าจนสูญสลาย
菊花残满地伤 จวี๋ฮวาฉานหม่านตี้ซาง ดอกเบญจมาศที่แหลกลาญ ความเศร้าโศกโรยเกลื่อนเต็มพื้น
你的笑容已泛黄 หนี่เตอเซี่ยวหยงอี่ฟ่านหวง รอยยิ้มของเจ้าได้ซีดจางไป
花落人断肠我心事静静淌 ฮวาลั่วเหยินต้วนฉางหว่อซินซื่อจิ้งจิ้งถ่าง บุปผาโรยรา ใจคนแตกสลาย ความในใจของข้าก็ทรุดลงอย่างเงียบๆ
北风乱夜未央 เป่ยเฟิงล่วนเย่เว่ยเยียง ลมเหนือพัดกระหน่ำ ในค่ำคืนยาวนานที่ไม่สิ้น
你的影子剪不断 หนี่เตออิ่งจื่อเจี่ยนปู๋ต้วน เงาของเจ้าที่ตัดไม่ขาด
徒留我孤单在湖面成双 ถูหลิวหว่อกูตานไจ้หูเมี่ยนเฉิงซวง เหลือเพียงข้าที่โดดเดี่ยวอยู่ริมทะเลสาบ มีเงาในน้ำเคียงคู่ข้า
花已向晚飘落了灿烂 ฮวาอี่เซี่ยงอ่วนเพียวลั่วเลอช่านล่าน บุปผาโรยราเมื่อผ่านค่ำคืนที่นำพาความสดใสไป
凋谢的世道上命运不堪 เตียวเซี่ยเตอซื่อเต้าซ่างมิ่งอวิ้นปู้คาน บนเส้นทางชีวิตที่โรยรา ชะตาชีวิตรวดร้าวสุดจะทน
愁莫渡江秋心拆两半 โฉวม่อตู้เจียงชิวซินไชเหลี่ยงป้าน ระทมทุกข์ไม่อาจข้ามลำธาร ดั่งหัวใจถูกแยกเป็นสองเสี่ยง
怕你上不了岸一辈子摇晃 พ่าหนี่ซ่างปู้เหลี่ยวอ้านอี๋เป้ยจื่อเหยาห้วง เกรงว่าเจ้าจะไปไม่ถึงฝั่ง ต้องลอยคว้างกลางสายชลชั่วชีวิต
谁的江山马蹄声狂乱 เสยเตอเจียงซานหม่าถีเซิงขวงล่วน ดินแดนถิ่นนี้เป็นของผู้ใด เสียงกีบเท้าม้าดังสับสนอลหม่าน
我一身的戎装呼啸沧桑 หว่ออี้เซินเตอหยงจวงฮูเซี่ยวชางซาง เกราะศึกคู่กายของข้า คำรามร้องเรียกไม่หยุดยั้ง
天微微亮你轻声地叹 เทียนเวยเวยเลี่ยงหนี่ชิงเซิงตี้ท่าน นภาค่อย ๆ เรืองรอง เจ้าทอดถอนใจบางเบา
一夜惆怅如此委婉 อี๋เย่โฉวช่างหยูฉื่อเอว๋ยอ่วน หนึ่งราตรีที่ทุกข์ระทม ได้ผ่านไปอย่างสงบเช่นนี้เอง
แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 53 21:50:10
จากคุณ |
:
แพนด้าไอซ์
|
เขียนเมื่อ |
:
15 ธ.ค. 53 21:46:00
|
|
|
|