ตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาผมรอวันนี้มาตลอด
ใจอยากจะบวชทันทีที่จบเรื่องแต่ติดที่ยังอยู่ในช่วง
เข้าพรรษา จึงต้องรอก่อน และก็ได้มาถึงวันนี้จนได้
ช่วงวันแรกๆหลังเกิดเรื่องผมคิดว่าชีวิตผมคงไม่มีอนาคต
หลงเหลืออีกแล้วต่อไปผมไม่รู้จะไปสู้หน้าหรือตอบคำถาม
ว่าทำไมเป็นคนแบบนี้....ทำไมทำเรื่องแบบนี้
แต่วันนี้ผมก็ได้รับรู้ว่า ยังมีคนอีกกลุ่มหนึ่ง ที่คอยให้กำลังใจ
และช่วยเหลือผมมาตลอด นั่นคือเพื่อนๆใน พันทิปดอทคอม
ผมเองเคยตั้งคำถามกับตัวเองว่า ทำไมต้องออกไปรับผิดด้วย
ทำไมต้องแสดงตัว ทำไมต้องทำแบบนั้น ทำไม.....
แต่คำตอบที่อยู่ในหัวผมคือ...........
เช้าวันก่อนมอบตัวผมได้ตั้งกระทู้โหวต ถามว่า
ผมควรเข้ามอบตัวหรือไม่? ซึ่งส่วนใหญ่โหวตว่า
ให้นิ่งๆรอดูสถานการณ์ก่อน แต่พออ่านหนังสือพิมพ์
กลายเป็นว่า เจ้าของเวบพันทิป อาจซวยไปด้วย
นั่นเป็นจุดเริ่มที่ทำให้ผมอดทนรอต่อไปไม่ไหว
ผมคุยโทรศัพท์กับคนๆหนึ่งอธิบายเรื่องทั้งหมด
ถึงที่มาที่ไป และผมได้ตอบเขาไปว่า
เราทำเราคงต้องยอมรับเพราะไม่ใช่เราคนเดียวที่เดือดร้อน
เวบพันทิปเองก็กำลังจะซวยไปด้วย ซึ่งผมว่ามันไม่ถูก
และไม่สมควรที่ใครหรือแม้แต่เวบพันทิปเองจะต้อง
มาเดือดร้อนเพราะเรา......
สุดท้ายนี้.......
ขอบคุณทุกท่านสำหรับทุกสิ่งที่มอบให้กับคนคนนี้
ผมคงไม่มีสิ่งใดจะมอบให้ .....
ขอให้ทุกท่านประสบณ์แต่สิ่งที่ดีงาม สุขภาพแข็งแรง
กรรมอันใดที่ผมมีต่อเจ้ากรรมนายเวรทุกท่าน
ขอได้อโหสิกรรมต่อกัน ณ โอกาสนี้
ปล.ผมยังไม่มีกำหนดสึกแน่นอน และคงงดออนไลน์นับแต่นี้ สวัสดีครับ
แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 47 11:39:15
จากคุณ :
มือกลองในตำนาน 
- [
20 พ.ย. 47 11:35:01
]
กระทู้ลาบวชและความในใจ.................
