ความคิดเห็นที่ 1 เมื่อกี้เห็นข่าว พี่เบิร์ด ไปร่วมงานพระราชทานเพลิงศพคุณพุ่มด้วยนะค้ะ  เมื่อวานก็เห็นข่าวพี่เบิร์ดไปร่วมงานสวดพระอภิธรรมศพคุณพุ่ม จากคุณ : monjokjok - [ 30 เม.ย. 48 18:38:33 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ขอท่านสู่ภพแห่งความสุขสงบบนสวรรค์ค่ะ แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 48 19:07:08 จากคุณ : น่าร๊ากจิงนิ - [ 30 เม.ย. 48 19:06:26 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ท่านอยู่ในจากคนไทยตลอดไป จากคุณ : jkkoka - [ 30 เม.ย. 48 19:21:49 ]

ความคิดเห็นที่ 4 คิดถึงคุณพุ่มจัง ปกติคุณจะตามเสด็จทูลกระหม่อมอยู่บ่อยๆ เป็นบอดี้การ์ดให้ท่าน T.T จากคุณ : หนูสวรรค์ - [ 30 เม.ย. 48 19:40:16 ]

ความคิดเห็นที่ 5 จากคุณ : ~จันทร์ยามค่ำกับตะวันยามเช้า~ - [ 30 เม.ย. 48 20:20:33 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ท่านสู่สวรรค์แล้วค่ะ จากคุณ : piyocee - [ 30 เม.ย. 48 20:26:00 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ท่านยังอยู่ในใจเราตลอดไปค่ะ น้ำตาไหลเพราะความคิดถึงทุกทีที่เห็นข่าวท่าน จากคุณ : เกิดมาสวยช่วยไม่ได้ - [ 30 เม.ย. 48 20:31:06 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ดูข่าวที่ในหลวงกับพระราชินีเสด็จฯไปพระราชทานเพลิงศพคุณพุ่มแล้วเป็นห่วงในหลวงจัง ดูท่านเหนื่อยๆล้าๆยังไงก็ไม่รู้ ตั้งแต่เกิดมาใต้ร่มพระบรมโพธิสมภารโป๋ยไม่เคยเห็นท่านดูล้าเท่านี้มาก่อน อยากให้คณะแพทย์ประจำพระองค์ถวายการตรวจพระวรกายอย่างสม่ำเสมอและใกล้ชิด และขอให้พระองค์ท่านทรงมีพลานามัยแข็งแรงและเป็นร่มโพธิร่มไทรของเมืองไทยไปอีกนานแสนนาน ตอนที่ในหลวงเสด็จฯลงจากรถยนต์ที่ประทับแล้วทูลกระหม่อมหญิงเข้าไปรับเสด็จฯก่อนจะจับมือและกอดพระองค์ท่าน โป๋ยไม่เคยเห็นภาพนี้มาก่อน โป๋ยเคยเห็นแต่ทูลกระหม่อมเสด็จไปไหนมาไหนกับพระราชินี แต่โป๋ยไม่ค่อยเห็นท่านใกล้ชิดกับในหลวงทางสื่อต่างๆสักเท่าใดนัก พอมาวันนี้โป๋ยเห็นแล้วมันรู้สึกตื้นตันยังไงไม่รู้ ในหลวงท่านดูมีพระเมตตามากๆ ท่านถอดหมวกยิ้มให้กำลังใจแล้วก็กอดทูลกระหม่อม... โป๋ยน้ำตาไหลเลย โป๋ยไม่เคยเห็นใครยิ้มแล้วทำให้โป๋ยรู้สึกปีติเท่านี้มาก่อน และที่สำคัญมันเป็นร้อยยิ้มของพ่อมีต่อลูกในวันที่จะเผาศพหลานน่ะ.. มันบอกไม่ถูก แล้วสุดท้ายนี้ก็ขอให้ดวงวิญญาณของคุณพุ่มสถิตย์อยู่บนสรวงสรรค์ด้วยเทอญ ป.ล. เขามีถ่ายทอดพิธีศพหรือเปล่าคะ โป๋ยไม่เห็นอ่ะ เห็นแต่ในข่าวภาคค่ำ จากคุณ : ปุ๋ย พันธุ์ทิพย์ - [ 30 เม.ย. 48 20:36:51 A:210.246.73.94 X: TicketID:073105 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ด้วยรักและอาลัย จดจําไว้ตลอดกาล จากคุณ : หนูรี่ - [ 30 เม.ย. 48 20:42:28 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ประทับใจมิรู้ลืม  ภาพนี้อยู่ในหนังสือที่แจกงานพระราชทานเพลิงศพคุณพุ่มด้วย  และพี่เบิร์ดก็ไปร่วมงานด้วยในวันนี้ จากคุณ : หนูรี่ - [ 30 เม.ย. 48 20:44:07 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อีกภาพนะค้ะ จากคุณ : หนูรี่ - [ 30 เม.ย. 48 20:45:49 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาร่วมไว้อาลัยให้แด่องค์ชายน้อยที่น่ารักในใจพวกเราตลอดไปค่ะ จากคุณ : ออย - [ 30 เม.ย. 48 21:07:27 A:202.5.88.14 X: TicketID:064143 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อาลัยรักแด่คุณพุ่ม จากคุณ : น่ารักม๊ากมาก - [ 30 เม.ย. 48 21:17:50 ]

ความคิดเห็นที่ 15 หนังสือข้างบนมีขายมั้ยค้ะ จากคุณ : MOD - [ 30 เม.ย. 48 21:58:43 A:203.172.113.167 X: TicketID:074743 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตอนนี้ท่านคงสงบสุขอยู่บนสวรรค์แล้วนะคะ  จะจดจำท่านไว้เสมอค่ะ  เป็นกำลังใจให้ทูลกระหม่อมด้วย  อยากให้ท่านเข้มแข็ง  และอยากให้ท่านทราบว่าพวกเรา (คนไทย)  รักและจะอยู่เคียงข้างท่านเสมอ จากคุณ : bluebeer (bluebeer) - [ 30 เม.ย. 48 22:06:49 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ท่านหลับสบายในภพที่แสนสุขแล้วครับ จากคุณ : kontai - [ 30 เม.ย. 48 22:47:16 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อาลัยรักแด่ "คุณพุ่ม" ด้วยครับ จากคุณ : ans007 - [ 30 เม.ย. 48 23:48:12 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ถึงความคิด 15  มีขายค่ะ  เมื่อประมาณ 2 สัปดาห์ก่อนแต่มาถึงร้านที่จังหวัดเราก็หมดอย่างรวดเร็ว จากคุณ : ชะอมขม - [ 30 เม.ย. 48 23:50:00 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อำลา อาลัยค่ะ คุณพุ่ม ท่านเป็น บอดี้การ์ด ของทูลกระหม่อม อยู่บนสวรรค์แล้วตอนนี้ ไม่ได้เห้นภาพที่คุณ โป๋ย เล่า อ่านไป น้ำตาไหล จากคุณ : lovekawee - [ วันแรงงาน 00:00:20 ]

ความคิดเห็นที่ 21 พิธีพระศพจัดอย่างเรียบง่ายนะครับ   รักและอาลัยคุณพุ่มครับ จากคุณ : kkaewna - [ วันแรงงาน 00:53:56 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ลืมดูภาพข่าวใน TV จากคุณ : แต้ว บอกอ MODEL - [ วันแรงงาน 00:58:33 ]

ความคิดเห็นที่ 23 พี่เบิร์ดเล่าว่า ตอนที่ถ่ายแบบภาพนี้ คุณพุ่มซนมากๆ ขนาดที่ว่า ต้องเอามือจับแขนให้คุณพุ่มอยู่นิ่งๆ จากคุณ : แต้ว บอกอ MODEL - [ วันแรงงาน 01:00:24 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เหม่อมองท้องฟ้า จากคุณ : แต้ว บอกอ MODEL - [ วันแรงงาน 01:02:20 ]

ความคิดเห็นที่ 25 .. เพิ่งกลับมาจากงานพระราชทานเพลิงศพคุณพุ่มเมื่อตอนห้าทุ่มนี่เองครับ .. คนเยอะมากๆ .. จำภาพประทับใจที่คุณปุ๋ยบอกได้ติดตาครับ ภาพที่สามคนพ่อแม่ลูก ทรงกอดกัน ทูลกระหม่อมทรงกันแสง แล้วพระราชบิดาและพระราชมารดาของท่านทรงกอดและปลอบอยู่นานมากๆครับ ทรงเสด็จมาก่อนรอบแรกในช่วงเย็น และเสด็จกลับมาอีกครั้งในช่วงค่ำเพื่อพระราชทานเพลิงจริง แต่รอบหลัง ในหลวงไม่ได้เสด็จด้วยครับ การพระราชทานเพลิงใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง 15 นาที ทุกพระองค์ทรงประทับรอเพื่อเก็บอัฐิของคุณพุ่ม ระหว่างนั้นมีอีกหนึ่งภาพประทับใจ สมเด็จพระบรมฯทรงลงมาช่วยในการพระราชทานเพลิงนัดดาของท่านด้วยพระองค์เอง ทรงยืนกำกับและ รับสั่งเกี่ยวกับงานต่อเจ้าพนักงานระหว่างประกอบพิธี ... ความรักที่อามีต่อหลานT-T ได้หนังสือที่จัดพิมพ์เพื่อแจกในการพระราชทานเพลิงศพคุณพุ่มมาด้วยครับ ในหนังสือจะเป็นการรวมภาพและเรื่องราวของคุณพุ่ม ดูแล้วคิดถึงท่าน T-T แล้วก็มีของที่ระลึกอีกอย่างนึง เป็นรูปที่ใส่ไว้ในซองสีขาวๆ มีสองรูป แต่ละซองจะมีรูปไม่ซ้ำกันเลยครับ และ บนรูปถ่ายจะมีลายพระหัตถ์ของทูลกระหม่อมเขียนไว้ว่า ... ขอขอบใจทุกคนที่รักน้องพุ่ม          และ   ขอให้น้องพุ่มอยู่ในหัวใจของทุกๆคน ... ตลอดไป . จากคุณ : +-+ jackiezzz +-+ - [ วันแรงงาน 01:14:43 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เสียดาย ที่ไม่ได้ไป จากคุณ : lovekawee - [ วันแรงงาน 01:27:35 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เคยอ่านในพลอยแกมเพชร ทูลกระหม่อมทรงเล่าว่า คุณพุ่มเหมือนกับ สมเด็จพระบรมมากๆ นอกจากหน้าตายังคล้ายๆแล้ว ยังนิสัยเหมือนกัน แถมไม่ค่อยสนใจการเรียนเหมือนกันอีก อ่านจบ แอบอมยิ้มนิดๆ ดังนั้น สมเด็จพระบรม จึงทรงเอ็นดู หลานชายคนนี้มากๆ จากคุณ : แต้ว บอกอ MODEL - [ วันแรงงาน 01:34:52 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เช่นกันครับ จากคุณ : JBP Underground - [ วันแรงงาน 01:46:43 ]

ความคิดเห็นที่ 29 .. ขอยกเครดิตให้คุณ Jayskung ที่โพสไว้ก่อนหน้านี้ที่ห้องสมุดด้วยครับ .. คำไว้อาลัยพระราชทานจากสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมาร คุณพุ่ม เป็นคนที่มีจิตใจงาม มีเมตตา และบริสุทธิ์สะอาด จึงเป็นที่รักของทุกคน ข้าพเจ้าเองก็รักและเอ็นดูเธอเป็นพิเศษ เพราะเป็นหลานที่ใกล้ชิดและสนิทกันมาก จึงรู้สึกสลดใจและอาลัยที่เธอต้องมาด่วนจากไปอย่างกะทันหัน เชื่อว่า แม้คุณพุ่มจะจากไปแล้วก็ตาม แต่ความดีที่เธอได้กระทำสร้างสมไว้ จะอยู่ในความทรงจำของทุกคน ไม่ลืมเลือน และจะส่งผลให้เธอประสบแต่สิ่งที่ดีงามในทุกภพทุกชาติอย่างแน่นอน วังศุโขทัย วันที่ 30 เมษายน พุทธศักราช 2548 . แก้ไขเมื่อ 01 พ.ค. 48 04:04:21 จากคุณ : +-+ jackiezzz +-+ - [ วันแรงงาน 03:28:05 ]

ความคิดเห็นที่ 30 .. คำไว้อาลัยพระราชทานจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี .. น้องพุ่มเป็นเด็กมีน้ำใจ เป็นที่รักของทุกคน น้องพุ่มผูกพันกับวัฒนธรรมไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่งวัฒนธรรมพุทธศาสนา แต่ครั้งยังเด็ก ๆ นั่งอยู่ในวัดได้อย่างมีสมาธิ อีกอย่างหนึ่งคือรักทูลหม่อมตามาก เมื่อ 5 ปีก่อน พี่หญิงชวนให้ไปซิดนีย์ ดูพลอยแสดงคอนเสิต เล่นเปียโนและร้องเพลง น้องพุ่มเป็นคนเขียนอีเมลมานัดแนะเรื่องดูคอนเสิตและเรื่องไปรับประทานอาหารด้วยกัน ตอนไปซิดนีย์ น้าน้อยเป็นหวัด ต่อด้วยแพ้อากาศตามเคย จะไออยู่เรื่อย ๆ แต่ก็เกรงใจน้องพุ่ม เพราะรู้ว่าไม่ชอบเสียงคนไอ แต่น้องพุ่มกลับไม่ว่า เรียกให้คนไปเอาน้ำมา แล้วบอกว่า “Nanoi! Drink Water!” ไปเล่าให้ใครฟัง เขาว่าแปลกที่คนเป็นออทิสติกสนใจ เอาใจใส่คนอื่น น้าน้อยเห็นว่าน้องพุ่มไม่เพียงแต่เอาใจใส่เฉย ๆ แต่สามารถหาทางแก้ไขได้ด้วย น้องพุ่มทำอะไรได้เก่งหลายอย่าง เพราะพี่หญิงเป็นแม่ที่ดูแลเอาใจใส่ลูกอย่างดีทุก ๆ ด้าน พี่หญิงศึกษาจากคุณหมอและอาจารย์ว่าจะช่วยน้องพุ่มอย่างไร เมื่อวันเฉลิมพระชนมพรรษาพี่หญิงเล่าว่า น้องพุ่มทำอาหารและขนมได้ สามารถประกอบกิจการได้ ต่อไปมีอาชีพที่ดีน้องพุ่มส่งขนมใส่อบเชยมาให้ลองชิม อร่อยจริง ๆ เมื่อตอนน้าน้อยเพิ่งหายจากแขนหัก เอาเฝือกออกแล้ว แต่ยังเจ็บ จึงใส่อีลาสติกรัดข้อไว้ น้องพุ่มมาจับดู น้าน้อยร้องโอ๊ย น้องพุ่มรีบมาลูบแขนเบา ๆ บอกว่า Nanoi’s hurt. วันที่ 26 ธันวาคม เป็นวันอาทิตย์ และพอดีเป็นวันพระราชทานกำเนิดโรงเรียนนายร้อยมัธยม น้าน้อยต้องไปจังหวัดนครนายก ร่วมงานนี้ และถือโอกาสเยี่ยมโรงเรียนมัธยมศึกษา ประถมศึกษาต่าง ๆ ทักทายครู นักเรียนเกือบครบทุกโรงเรียนแล้ว มีคนยื่นโทรศัพท์มือถือให้ได้รับรายงานว่า เกิดแผ่นดินไหว คุณพุ่มหายไป ตอนที่ได้ข่าว เหลือโรงเรียนที่จะต้องพูดด้วยอีกสัก 2 โรงเรียน ครู นักเรียนคงงงว่าทำไมพูดไม่เป็นเรื่องเป็นราว เดี๋ยวนี้คงเข้าใจแล้ว น้องพุ่มเตรียมของขวัญปีใหม่เป็นผ้าบาติกซึ่งทำเองถวายทูลหม่อมตา สมเด็จยายกับให้น้า ๆ ทุกคน ใส่ซองจ่าหน้าเอง พี่หญิงเอามาให้ ถึงน้องพุ่มจะจากไป แต่ก็นับว่ามีส่วนช่วยให้เด็กอื่น ๆ มีโอกาสในชีวิตมากขึ้น ช่วยแม่ให้เข้มแข็ง ทำงานเป็นประโยชน์ต่อชาติบ้านเมือง ขณะนี้น้องพุ่มคงอยู่อย่างเป็นสุข ได้แต่สิ่งที่ชอบทุกประการ . จากคุณ : +-+ jackiezzz +-+ - [ วันแรงงาน 03:34:49 ]

ความคิดเห็นที่ 31 .. คำไว้อาลัยจากคุณพลอยไพลิน เจนเซน .. ครั้งสุดท้ายที่ได้เจอน้องพุ่มก็คือที่ประเทศอังกฤษ เมื่อเดือนตุลาคม 2547 ตอนน้องพุ่มไปเรียนที่โรงเรียนออทิสติกที่นั่น ก่อนหน้านั้นไม่ค่อยได้มีโอกาสเจอน้องพุ่ม เพราะไม่ได้อยู่ประเทศเดียวกัน ก็เจอกันปีละไม่กี่ครั้ง ตอนเจอกันที่กรุงเทพฯ น้องพุ่มพยายามจะคุยด้วย แต่ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร เวลามาหาชอบถามว่า Where is the black cat? และเพื่อความสนุกสนาน เราสองคนชอบลงไปหา black cat ที่พระที่นั่งบรมพิมาน หรือไม่ก็ลงไปใต้ถุน ไปหาแมวดำ หรือแมวสีเทา แต่ก็ไม่เคยเจอสักที การที่น้องพุ่มมาถามว่า Where is the black cat? อยู่ตลอดเวลา เป็นวิธีการเล่นสนุกและสร้างความสัมพันธ์แบบพี่น้อง แต่หลังจากที่น้องพุ่มได้เรียนหนังสืออย่างต่อเนื่อง ได้เรียนรู้วิธีพูดคุยกับคนอื่นจากโรงเรียนที่สอนคนที่มีปัญหาเดียวกัน ทำให้น้องพุ่มรู้อะไรมากมาย รู้ว่าจะแสดงความคิดเห็นเป็นคำพูดได้อย่างไร พอได้เจอน้องพุ่มที่ประเทศอังกฤษคราวนั้น ตกใจมากว่าเขาสามารถพูดกับพี่สาวได้เป็นเรื่องเป็นราว ถามว่าทำงานอะไร บ้านอยู่ที่ไหน น้องพุ่มสนใจว่ากำลังทำอะไรอยู่ ซึ่งเมื่อก่อนก็คงจะสนใจ แต่แสดงออกไม่ได้ คืนสุดท้ายที่เราเจอกัน ไปกินข้าวด้วยกันหลายคน เรากินข้าวกันอย่างสนุกสนาน มีคนรินไวน์แดงให้ดื่ม พอจะหยิบแก้ว น้องพุ่มยื่นมือออกมาห้ามแล้วพูดว่า Ploy, don’t drink the wine. เลยถามกลับไปว่า Why can’t I drink wine? แล้วน้องพุ่มก็พูดว่า Because it’s going to hurt your brain if you drink wine you can’t concentrate, it’s not good. นี่คือภาพที่ติดตาติดอยู่ในสมองตอนคิดถึงน้องพุ่มว่า น้องพุ่มเป็นห่วงคนอื่นตลอดเวลา คิดถึงคนอื่นตลอดเวลา เรารู้ว่าน้องพุ่มเป็นห่วงเรา แต่ว่าเมื่อก่อนน้องพุ่มไม่สามารถแสดงออกได้มากเท่านี้ ซึ่งเรื่องที่เล่ามานี้เป็นเพียงแค่ตัวอย่างเล็ก ๆ เพียงตัวอย่างเดียวที่แสดงว่าน้องพุ่มมีความเอื้ออาทรต่อคนอื่นขนาดไหน เราเสียดายที่สุดที่น้องพุ่มไม่มีโอกาสแสดงความโอบอ้อมอารีต่อคนอื่นได้อีกแล้ว ทั้ง ๆ ที่ น้องพุ่มเพิ่งสามารถแสดงออกมาเป็นคำพูดได้เมื่อไม่นานมานี้เอง แต่เรารู้ว่า ไม่ว่าน้องพุ่มจะอยู่ที่ไหนก็ตาม น้องพุ่มยังคอยดูแลห่วงใยเราอยู่เสมอ พี่พลอย 16 เมษายน 2548 . จากคุณ : +-+ jackiezzz +-+ - [ วันแรงงาน 04:01:31 ]

ความคิดเห็นที่ 32 .. คำไว้อาลัยจากทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี .. น้องพุ่ม ลูกสุดที่รักของแม่ My Dear Happy Gentleman แม่คิดถึงน้องพุ่มเหลือเกิน เพราะเราอยู่ที่ไหนก็อยู่ด้วยกัน ตลอดมา แม้ว่าแม่จะต้องทำงาน น้องพุ่มก็จะวิ่งเข้าวิ่งออกมาหาแม่ มาจูบแม่ทั้งก่อนไปโรงเรียนและหลังกลับจากโรงเรียนหรือเวลาไปเที่ยวที่ไหน ๆ มา แม้ว่าแม่จะกลับจากงานช้า ถ้าน้องพุ่มได้ยินเสียงรถแม่กลับมา น้องพุ่มก็จะตื่นมารับ เพราะเราต้อง say good morning และ good night กันทุกวันและทุกคืน แล้วเราจะต้องเขียนอีเมลส่งกัน ทุก ๆ คืน นี่แหละทำให้แม่เปิดอีเมลไม่ได้อยู่ตั้งนาน หลังจากวันนั้น แม่ตัดสินใจเปิดอีเมลเพื่อเขียนถึงน้องพุ่ม ในวันหนึ่ง และต้องร้องไห้เมื่อได้เห็นอีเมลมากมายที่เขียนมาแสดงความเสียใจที่แม่ต้องเสียน้องพุ่ม my happy gentleman ไปในเหตุการณ์อันโหดร้าย มหันตภัยสึนามิที่มาพรากน้องพุ่มไปจากแม่ ทั้งยังก่อความสูญเสียและเสียหายมากมาย ทั้งชีวิตและทรัพย์สิน และทุกสิ่งทุกอย่าง ตลอดจนชีวิตของคนในหลาย ๆ ประเทศ รวมทั้งประเทศไทยด้วย แม่ต้องร้องไห้ทุกครั้งด้วยความรู้สึกที่ยากจะบรรยายได้ หากก็เป็นความรู้สึกอันยิ่งใหญ่ เพราะแม่ได้ทราบว่า แม้ในตอนที่รู้ข่าวว่าจะมีคลื่นยักษ์มา ตำรวจและทหารที่ดูแลน้องพุ่มอยู่จะพาน้องพุ่มหนีไปจากบีช หลังจากที่รับจากเล่นเจ็ตสกี น้องพุ่มก็ยังเป็นห่วงแม่ และจะกลับมาหาแม่เพื่อเราจะได้ไปด้วยกัน แม่อยากให้น้องพุ่มเป็น happy gentleman อย่างที่แม่เรียกน้องพุ่มเวลาเราเขียนอีเมลกัน แม่จะพยายามเข้มแข็ง แม่ยังมีน้องพุ่มเป็นกำลังใจ เพราะเหมือนกับเรามีจิตวิญญาณที่ติดตรึงประหนึ่งเดียวกัน แม่จะทำงานให้เมืองไทยที่น้องพุ่มรัก ตลอดไป แม่จะคิดว่าน้องพุ่มอยู่ใกล้ ๆ ตลอดเวลา เพื่อคุ้มครองแม่ เพราะน้องพุ่มเป็น my best bodyguard ของแม่เสมอ เหมือนกับทุกครั้งที่เราไปไหน ๆ ไปทำงานด้วยกัน น้องพุ่มก็เป็นบอดี้การ์ดคอยดูแลแม่ แม่ดีใจที่ในวันที่ 26 ธันวาคม 2547 วันอันโหดร้ายที่สึนามิเอาน้องพุ่มไปจากแม่ น้องพุ่มมา say good morning กับแม่ เหมือนกับทุก ๆ วัน แล้วเราก็คุยกัน เมื่อน้องพุ่มจะลาไปเล่นเจ็ตสกี น้องพุ่มก็จูบแม่ แล้วบอกว่า “I love you.” แล้วแม่ก็จูบน้องพุ่มและตอบว่า “I love you.” ถึงอย่างไรคำสุดท้ายในโลกนี้ที่เราบอกกันก็คือ “I love you.” แม่รักน้องพุ่ม และไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น แม่ก็จะมีน้องพุ่มอยู่ใกล้ ๆ ในหัวใจ ตลอดกาล I Love You Julie . จากคุณ : +-+ jackiezzz +-+ - [ วันแรงงาน 04:13:51 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ขอท่านจงสู่สรวงสรวงสวรรค์ จากคุณ : dowkajay - [ วันแรงงาน 07:26:17 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ร่วมอาลัยรักแด่คุณพุ่ม เจนเซ่น ด้วยค่ะ .... น้ำตาหยดแหมะ จากคุณ : ขนมไม้ขีด (mvPeru) - [ วันแรงงาน 08:44:55 ]

ความคิดเห็นที่ 35 อาลัย ร้องไห้ไปแล้ว อ่านคำไว้อาลัยของสมเด็จพระเทพฯ T^T จากคุณ : shakri - [ วันแรงงาน 09:48:29 ]

ความคิดเห็นที่ 36 อาลัยรักแด่ท่านครับ จากคุณ : adowlay - [ วันแรงงาน 10:34:34 ]

ความคิดเห็นที่ 37 จากคุณ : ว่านน้ำ - [ วันแรงงาน 12:04:57 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ร่วมอาลัยแด่คุณพุ่ม เจนเซ่น ด้วยค่ะ จากคุณ : olivia - [ วันแรงงาน 13:54:26 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ภาพที่คุณ ปุ๋ย อยากเห็นคะ เห็นแล้วน้ำตาซึมเหมือนกันคะ ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : ลูกโป่งฟ้า - [ วันแรงงาน 18:29:53 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ร่วมอาลัยแด่คุณพุ่ม เจนเซ่น ด้วยคร้าบบบ จากคุณ : ชาเย็นนมสด - [ วันแรงงาน 19:19:06 ]

ความคิดเห็นที่ 41 อาลัยคุณพุ่มเช่นกันค่ะ คุณ jackiezz คะหนังสือที่แจกในงาน ใช่เล่มที่มีวางขายก่อนหน้านี้ หรือเปล่าคะ จากคุณ : min - [ วันแรงงาน 22:06:54 A:203.209.126.158 X: TicketID:088158 ]

ความคิดเห็นที่ 42 น้ำตาไหล... จากคุณ : แมวโต๋เต๋ - [ วันแรงงาน 23:02:02 ]

ความคิดเห็นที่ 43 อีกภาพค่ะ จากคุณ : Frabbecapuchino - [ 2 พ.ค. 48 03:30:17 ]

ความคิดเห็นที่ 44 คุณพุ่มจะอยู่ในใจคนไทยตลอดไปค่ะ จากคุณ : ดาวประดับฟ้า - [ 2 พ.ค. 48 05:37:24 A:202.57.180.25 X: TicketID:043014 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ขอร่วมไว้อาลัยด้วยครับ จากคุณ : GuiLty PLeaSure - [ 3 พ.ค. 48 09:44:03 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ร่วมไว้อาลัย..แด่เจ้าชายน้อยค่ะ น้ำตาไหลเลยค่ะ ปนเสียงสะอื้นด้วย จากคุณ : tiara - [ 3 พ.ค. 48 10:08:29 ]

ความคิดเห็นที่ 47 .. ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : กก.อป. (suthont) - [ 3 พ.ค. 48 16:22:59 ]

ความคิดเห็นที่ 48 จากคุณ : . (suthont) - [ 3 พ.ค. 48 16:25:42 ]