พายุฝนจากไหนหนอ ช่างชวนกันพัดผ่านเข้ามา บ่อยเป็นว่าเล่นซะเหลือเกิน
. ไม่รู้ทำไมเจ้าพายุถึงอยากมาปลดปล่อยความเย็นชุ่ม ฉ่ำน้ำ ให้เมืองไทยกันนัก..
หรือว่าอยากจะมาบอกว่าฉันก็รับรู้ ถึงความรักน้อยๆ ที่ค่อยๆ เบ่งบานหวานอมเปรี้ยว ของ ใคร ที่นี่ กะเค้าด้วยคน แม้ค่อนดึกของเสาร์ที่ 17 กันยา ของคืนนี้ก็ไม่เว้น ฟ้าเจ้าที่ เลยสั่งฝนเจ้ากรรมให้ตกลงมา ตกแล้วตกอีก ตกแล้วตกเล่า ไม่แพ้ กับความอดทน ของชายหนุ่มหน้าง่วงที่ยืนกางร่มรอใครออยู่ก็ไม่รู้
ตัวก็เปียกปอนเหมือนหมาน้อยตะกุยฝน
อ้าว
ว่านมาได้ไงเนี่ยะ แล้วมารอใครอยู่แถวนี้ ดึกแล้วนะ เกือบเที่ยงคืนแล้วนะเนี่ยะ อันแน่..นัดสาวที่ไหนไว้ละซิ แต่ฝนตกหนักขนาดนี้ สาวที่ไหนน้า ช่างวิกลจริต จิตตก มีกะจิตกะใจ ให้ว่านมายืนคอยนานสองนาน
สาวน้อยเดินกึ่งวิ่งไปหาเพื่อนชายที่ ยืนอยู่หน้า Thunder Dome ซึ่งเธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามารอใคร .. ฝนเบาเม็ดลงบ้างแล้วแต่ยังตกร่ำร่ำ อยู่
ดูสิ ว่านเปียกหมดเลย ปะ เข้าไปหลบฝน ตรงม้านั่งใต้อาคารก่อนเถอะ เปียกหมดแล้ว เพื่อนสาวจับแขนหนุ่มว่านแล้วกึ่งชวนกึ่งลากวิ่งเข้าไปหลบฝนใต้อาคาร ชายหนุ่มก็ช่างวิ่งตามไปอย่างว่าง่าย สองหนุ่มสาวพากันมานั่งที่ม้า ใต้ตึกสีขาว ตึกหนอตึก ตึกที่ดูยังไง๊ยังไง สีก็ไม่ยักจะเป็นสีขาว มองไปทางไหนมันก็ ช่างชมพูระเรื่อ ไปหมด หนุ่มว่าน ชักตลกตัวเอง..
ดูหน้าตาว่านซิ เปียกหมดเลย กุ๊กไก่เช็ดให้นะ มือน้อยๆ ป้ายผ้าขนหนูผืนสีขาวผืนบาง ซับเม็ดน้ำฝนที่ใบหน้าเพื่อนชาย ไม่รู้เจ้าของใบหน้า จะขอบ อก ขอบใจ ฝนเจ้าเล่ห์ซักหน่อยรึเปล่าหนอ
ว่านนี่ก็แปลกคน ฝนตกอย่างนี้ทำไม ไม่มารอเพื่อนอยู่ในอาคารหละ ไปยืนรออยู่ทำไมตรงทางออก อาคารโน่น กุ๊กไก่งงแทนเลยอะ
ก็
ว่านกลัวว่าไม่เจอนะซิ เลยยืนรออยู่ตรงทางออก ตามองใบหน้าสวยไม่ทิ้งสักวินาที
อืมม
เพื่อนไปไหนซะละยังไม่เจอกันเหรอ สาวน้อยถามไปเช็ดไป
ก็.. ก็ว่านเจอเค้าแล้วนะ แต่ไม่รู้เค้าเจอว่านหรือยัง สายตายังมองหน้านวลใย ใบนั้นไม่ขาด
อ้าว
ยังไงเนี่ยะ กุ๊กไก่งง แต่ไม่เป็นไร งั้นเดี๋ยวกุ๊กไก่นั่งรอเป็นเพื่อนละกัน ไม่เป็นไร บอกพี่ๆทีมงานไว้แล้ว พอดีเห็นว่านเลยแวบ ออกมา
ชายหนุ่มยังคงเอาผ้าขนหนูที่สาวน้อยยื่นให้ ค่อยๆ เช็ดตามเนื้อตามตัว
กุ๊กไก่รู้ปะ ว่านดีใจยังไงก็ไม่รู้
.ที่วันนี้กุ๊กไก่ ออกจากบ้าน AF
เอ๊ะ
แล้วกันว่านเนี่ยะ ซะงั้นเหรอ แต่กุ๊กไก่ก็ ไม่ได้เสียใจนะ ที่ออกมาเพราะ ที่ผ่านมาไม่มีเรื่องอะไรเลย ที่ทำให้เรารู้สึกว่าเราต้องเสียใจ
อาทิตย์ที่ผ่านมา ว่านก็เคว้งเล็กๆ อยู่เหมือนกัน
ว่าน ! ลิเก อีกละ อ๊อฟสอนมาหรอ เคว้งอะไรกัน ออกมาก็น่าจะดีนะ จะไปไหนก็ได้ไป สบายดีออก สาวน้อยพูดไปหัวเราะไป
ก้อ
ว่าน เคยเจออะไรๆ อยู่ทุกวันแล้ว แล้วอยู่ๆ ก็ไม่ได้เจอ ไม่ให้เคว้งได้ไงละ
ความเงียบเข้าปกคลุมชั่วครู่ คงมีแต่เสียงเปาะแปะ ของฝนที่หล่นลงมากระทบอาคาร
สาวน้อยจับมือเพื่อน แล้วมองหน้า
.
ว่าน
.กุ๊กไก่ก็มาอยู่ที่นี่ให้ว่านแล้วไงละ
ไม่เคว้งแล้วนะ โอ
เหมือนโดนตีกลางแสกหน้า ชาทั้งตัว ชาตั้งแต่ใบหน้า ลงมาจนถึง ติ่งตับอ่อน
5555 กุ๊กไก่ล้อเล่นหนะ เห็นว่านหน้าเครียดๆ สาวน้อยหัวเราะร่วน
อย่างกุ๊กไก่เนี่ยะ ไม่ใช่สเปคว่านหรอกรู้หรอกน่า และที่รู้ไปกว่านั้น ว่านต้องปิ๊งใครสักคนแน่เลย ที่แน่ๆ วันนี้เขามาดูคอนเสิร์ตใช่ไหมละ
.. ถึงได้มาดักรอเขาเนี่ยะ
ใช่
วันนี้เขาอยู่ในคอนเสิร์ตด้วย
ว่านเจอเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ละ คบกันนานหรือยัง กุ๊กไก่อยากเห็นจริงๆ ปรึกษากุ๊กไก่ได้นะ เดี๋ยวช่วยดูเป็นหูเป็นตาว่า คนนี้เป็นยังไง
อืมม ก้อพึ่งเจอเค้าไม่นานนี้หรอกนะ เค้าก็เป็นคนน่ารัก บอกไม่ถูกเหมือนกัน เป็นตัวของตัวเอง ไม่มีมาด ไม่ห่วงสวย ไม่มีวางฟอร์ม บางทีก็ออกจะทำอะไรไม่ค่อยเหมือนชาวบ้านซะด้วย หนุ่มว่านยิ้ม บอกถึงความสุขเวลาพูดถึงผู้หญิงคนนั้น
ทำอะไรไม่ค่อยเหมือนชาวบ้าน คนอะไรประหลาดแฮะ ท่าจะสติสตังไม่ค่อยดีละมั้งคนนี้
อุ้ยยยย ขอโทษทีนะ กุ๊กไก่ไม่ได้ตั้งใจ ..
ลืมตัวไปหน่อย กุ๊กไก่ก็จินตนาการอะไรไปเรื่อยเปื่อยไม่เหมือนชาวบ้านเค้า อย่าถือสากันเลยนะ แต่ช้าแต่
แต่ช้าแต่
ว่าแต่กุ๊กไก่ ออกมาจากบ้านแล้ว พรุ่งนี้กุ๊กไก่จะทำอะไรยังไงต่อเหรอ
จริงๆ พี่ๆ เขาก็บอกว่า ต้องมีโปรแกรม อะไร อยู่เหมือนกัน แต่ก็คงแป๊บเดียวนะ ทำไมเหรอ
อืมมมม ถ้าไม่มีอะไร
อืมม ..พรุ่งนี้ตอนเที่ยงไป
เอ่อ
ไปทานข้าวบ้านว่านนะ ชายหนุ่มนับหนึ่งถึงสิบแล้ว ก่อนพูดออกมา
เหรอ
สาวน้อยเลิกคิ้ว แล้วมอง หนุ่มว่าน
แม่ว่านชอบกุ๊กไก่นะ รู้ป่าว
..แม่เค้าบอกว่า กุ๊กไก่น่ารัก ถ้าได้ลูกสาวแบบนี้ แม่รักตายเลย ..
สาวน้อยนิ่งไปครู่นึง
แล้วแม่ก็ยังบอกอีกว่า ถ้ากุ๊กไก่ชอบทำกับข้าว เดี๋ยวแม่สอนให้ จะได้ทำเป็นเอาไว้
ทำเป็นเอาไว้ ! เอาไว้ทำไมเหรอ
ก้อ
ว่านไม่ชอบกินข้าวข้างนอกเท่าไรหรอกนะ ว่านชอบกินอาหารฝีมือแม่ แต่ว่า
ว่านก็ไม่อยากให้แม่เหนื่อย
..
แม่ยังบอกอีกว่า ว่านทำกับข้าวไม่ค่อยเป็น ไม่เป็นเลยก็ว่าได้ แม่สอนกี่ที กี่ที ว่านก็จำไม่ได้ แม่บอกว่าสงสัยต้องเปลี่ยนครูสอนแล้วแหละ
คือ
. เอ่อ
. คือ สาวน้อยทำอะไรไม่ถูก เอ๊ะ
นี่มันชักยังไง
แม่ว่านอุตสาห์เชียร์ กุ๊กไก่นะ นี่ถ้าแม่รู้ว่า ว่านชวนแล้ว กุ๊กไก่ไม่ไป แม่คงเสียใจแย่เลย ใจคอจะไม่ไปสวัสดี แม่ว่านหน่อยเหรอ แม่อุตสาห์ เชียร์ กุ๊กไก่ ฮื้อ
หนุ่มว่านรีบรุกต่อ เมื่อเห็น หวานใจกำลังเพลี่ยงพล้ำ
ก็
ก็ได้นะ
จริงนะ จริงๆนะ
ดีจัง แม่คงดีใจ ที่กุ๊กไก่ไปกินข้าวที่บ้าน
หนุ่มว่านดีใจออกนอกหน้า
ทำไมต้องดีใจขนาดนี้ล่ะ ยังกะพาแฟนไปให้แม่ดูตัวอย่างงั้นแหละ แค่ไปกินข้าวธรรมดาเองนะ
เออ..น่า
จะอะไรช่างเหอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ว่านไปหานะ
อ้าว
โน่นพี่ทีมงาน
เค้ามาเรียกกุ๊กไก่แล้วแหละ เดี๋ยวกุ๊กไก่ ต้องไปก่อนนะ สาว
น้อยลุกขึ้น ยิ้มให้ชายหนุ่ม แล้ว ค่อยๆ หันหลังเดินกลับไป ผมยาวสลวยที่สยายประบ่า ตรึงให้ เจ้าของสายตามองไม่ลดละ
. เจ้าของเรือนผมสวย .. หยุด
. หลังจากก้าวไปได้ซัก 3-4 ก้าว เธอเอียงหน้าหันข้าง แล้ว บอกกับชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างหลัง
รีบกลับบ้าน อาบน้ำ แล้วก็
ทานยานะ เดี๋ยวว่านไม่สบาย
.กุ๊กไก่เป็นห่วง
ชายหนุ่มนั่งยิ้ม พริ้มละมัยอยู่คนเดียว มอง เธอผู้นั้นอย่างไม่ ลดละคลาดสายตา จนเธอเดินลับไป คืนนี้
ช่างเป็นคืนที่ฝนตกลงมาได้อย่างแสนอบอุ่นซะเหลือเกิน ลมหนาวเย็นที่พัดโบก โกรกอยู่ ไหนจะเลยจะทำอะไร ชายหนุ่มคนนี้ได้ ก็ในเมื่อ สองมือ ยังถือประคอง ผ้าขนหนู ที่ดูๆ แล้ว ว่าคืนนี้ มันคงคงไม่ได้ไปอยู่ที่ไหนไกล ไปกว่าข้างหมอนของชายหนุ่ม
เฮ้อ
..คืนนี้ทำไมมันช้าจริง
เมื่อไหร่พรุ่งนี้จะมาถึงสักทีนะ
..
จากคุณ :
หุหุ มาอีกแล้ว
- [
18 ก.ย. 48 19:16:11
A:61.90.241.22 X: TicketID:027415
]
+++ เรื่องราวผูกพันอันแสนหวาน "เฮียว่านกะกุ๊กไก่" ตอนที่ 3 +++
น้องกุ๊กซ์ จังเลยยยยย