ความคิดเห็นที่ 1 แต่ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ไหนหรือเวลาใดก็ตาม  มักจะมีความทรงจำเก่าๆ ให้จังกึมจะต้องหวนรำลึกถึงคนที่นางมิอาจลืมเลือนได้อยู่เสมอ....ถ้อยคำและน้ำเสียงของใต้เท้ามินฯ  ยังแว่วดังกังวาลอยู่ในความคิดและความรู้สึกของจังกึมมิเคยจางหาย.... ......”หนังสือมิเคยแบ่งชนชั้น....มีแต่คนเท่านั้นที่แบ่งชนชั้นระหว่างกัน”...... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:03:55 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผลจากความมุ่งมั่น มุมานะ และทุ่มเทให้กับการทำงานในหน้าที่แพทย์หลวง ทำให้จังกึมสามารถค้นพบการปลูกพืชสมุนไพรที่เป็นประโยชน์ทั้งในด้านการรักษาโรคภัยและใช้บริโภคเป็นอาหารได้ นางได้ทูลเสนอแนะให้พระราชาเผยแพร่ความรู้ที่นางได้ค้นพบให้ชาวบ้านนำไปใช้ประโยชน์ในการดำรงชีวิตประจำวัน  และแน่นอนพระราชาย่อมเห็นดีงามกับสิ่งที่จังกึมทำ ซึ่งก่อให้เกิดคุณประโยชน์ให้แก่ปวงราษฏร์ทั้งหลาย  แต่ดูเหมือนเหล่าขุนนางและเสนาบดีคงไม่ได้คิดแบบเดียวกันนี้  พวกเขายังคงขุ่นเคืองและคับแค้นใจในตัวจังกึมอยู่เช่นเดิม  และยิ่งองค์พระราชาทรงมีรับสั่งให้พวกเขาทำตามแนวความคิดของจังกึมด้วยแล้ว....คงไม่ต่างกับการเติมเชื้อฟืนเข้าไปในกองไฟ....รอแต่เพียงวันที่มันจะปะทุแตกกระจายเท่านั้นเอง.... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:04:40 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อย่างไรก็ตาม  นี่อาจเป็นชะตาที่สวรรค์ลิขิตไว้แล้วสำหรับคนทั้งสอง  เพราะนับจากที่จังกึมเข้ามาทำหน้าที่แพทย์ประจำตัวขององค์พระราชา  พระพลานามัยของพระองค์ดูเหมือนจะเสื่อมถอยลงเร็วกว่าอายุขัยอย่างน่าใจหาย  เหตุเพราะโรคเก่าประจำตัวเริ่มแวะเวียนมาถามหาบ่อยครั้งขึ้น   ทำให้พระราชาต้องล้มหมอนนอน (ฟูก) เป็นประจำ  จังกึมเคยทูลกับพระราชาว่ากระเพาะอาหารและลำไส้ของพระองค์อ่อนแอมาตั้งแต่เยาว์วัย  ทำให้มีปัญหาเกี่ยวกับระบบการย่อยและการขับถ่าย อีกทั้งทรงตรากตรำกับราชกิจบ้านเมืองมาเป็นระยะเวลายาวนาน  ทำให้ร่างกายโดยเฉพาะส่วนลำตัวและท้องไม่ค่อยได้รับการออกกำลังกายเท่าที่ควร....พระองค์จึงจำเป็นจะต้องสนใจดูแลพระองค์เองด้วย...จะหวังพึ่งหมออย่างเดียวคงไม่สามารถช่วยได้....จังกึมมักจะย้ำคำพูดนี้กับพระราชาเสมอ.... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:05:28 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ....และดูเหมือนพระองค์ก็ทรงเป็นคนไข้ที่เชื่อฟังคุณหมอเป็นอย่างดียิ่ง....(ก็หมอสวยนี่ครับ....^0^” ขนาดป่วยๆ หยั่งงี้...แต่สังเกตุดูตาสิ..... O_O”) จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:06:11 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เมื่อมีเวลาว่างเว้นจากราชกิจในวัง  จังกึมก็จะออกไปแสวงหาความรู้ตามแบบวิถีชาวบ้าน.....ซึ่งก็บังเอิญว่านางไปพบชาวประมงคนหนึ่งกำลังทำอะไรบางอย่างกับปลาที่เขาจับมาได้.... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:07:01 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เขาใช้เข็มแทงเข้าไปที่ตัวปลาซึ่งยังเป็นๆ อยู่ จนมันแน่นิ่งไป...นี่คงไม่ใช่วิธีการรักษาปลาที่กำลังป่วยอยู่แน่นอน....แต่เขาทำอะไรกับมันหล่ะ??? จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:07:42 ]

ความคิดเห็นที่ 7 จังกึมจึงนำวิธีเดียวกันนี้มาทดลองเองบ้าง...จนในที่สุดนางก็ค้นพบว่ามันเป็นการทำให้ “ปลาสลบ” ซึ่งก็คือการฟังเข็มเข้าไปที่จุดๆ หนึ่งบนตัวปลา  จะทำให้มันตัวชาและแน่นิ่งไม่ไหวติงประหนึ่งเป็นปลาตาย  แต่แท้ที่จริงแล้วเป็นภูมิปัญญาชาวบ้านที่ช่วยยืดอายุปลาให้มีชีวิตอยู่บนบกได้นานขึ้น เช่นเดียวกับที่ชาวญี่ปุ่นนำไปใช้  เพื่อให้เนื้อปลาดิบคงความสดได้ยาวนานขึ้นกว่าเดิม....แม้ในตอนนี้ จังกึมยังไม่รู้ว่าจะนำความรู้ที่ค้นพบนี้มาใช้ในทางการแพทย์ของนางได้มากน้อยแค่ไหน....แต่นางเชื่อว่าซักวันหนึ่ง...มันจะต้องมีประโยชน์อย่างแน่นอน... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:08:28 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เวลานี้สุขภาพของพระราชายังทรงตัว เพราะการที่พระองค์ทรงประชวรที่ระบบลำไส้เรื้อรัง  จึงมักมีอาการของโรคท้องร่วงท้องเสียรุมเร้าอยู่เป็นระยะ  จังกึมรู้ดีว่าอาการเช่นนี้อาจนำไปสู่การอักเสบของระบบลำไส้   แต่ในตอนนี้นางยังไม่มีวิธีรักษาอื่นใดที่ดีกว่า  จึงทำได้แค่เพียงชะลอการกำเริบของโรคโดยการให้พระองค์เสวยโอสถต้มและรักษาด้วยวิธีฝังเข็มควบคู่กันไป... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:09:15 ]

ความคิดเห็นที่ 9 และก็เช่นเดิม....หลังเสร็จสิ้นภารกิจดูแลพระราชาในแต่ละวัน  จังกึมจะใช้เวลาออกไปแสวงหาความรู้ใหม่ๆ เสมอ  นางตระเวนไปตามสถานที่ต่างๆ....อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยหรือย่อท้อ จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:10:04 ]

ความคิดเห็นที่ 10 และคงมิใช่มีเพียงแค่เงาที่คอยติดตามเป็นเพื่อนนางทุกฝีก้าว....ความทรงจำดีๆ เกี่ยวกับใต้เท้ามินฯ ก็ยังวนเวียนมาย้ำเตือนให้จังกึมได้รำลึกถึงอยู่เสมอ....ดูเหมือนว่าทุกๆ ที่...ที่จังกึมผ่านไปจะมีใต้เท้ามินฯ อยู่กับนางด้วยตลอดเวลามิเคยห่าง.... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:10:54 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ..........~~~~~”ไม่เอา....ข้าไม่ลง.........”~~~~~~ . จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:11:33 ]

ความคิดเห็นที่ 12 และ ณ สถานที่แห่งนี้เอง  จังกึมบังเอิญได้มาพบกับแม่กระต่ายป่าตัวหนึ่ง ดูเหมือนว่ามันจะได้รับบาดเจ็บเพราะถูกสัตว์ใหญ่อื่นทำร้ายเข้า.....แต่ที่แย่ไปกว่านั้นคือมันตั้งท้องแก่มากด้วย  หากปล่อยทิ้งไว้เช่นนี้ ทั้งแม่และลูกกระต่ายคงจะไม่รอดเป็นแน่แท้.... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:12:24 ]

ความคิดเห็นที่ 13 จังกึมนำกระต่ายดังกล่าวกลับไปรักษาที่ศูนย์วิจัยของนางที่เขตทาเจ (ฟังดูยิ่งใหญ่อลังการมากเลย ^0^”)......ตอนนี้เองนางมี “หนูทดลอง” (เอ่???? ต้องเรียกว่า “กระต่ายทดลอง” น่าจะถูกกว่านะ) สำหรับการแพทย์วิถีทางใหม่แล้ว  จังกึมจำเป็นต้องห้ามเลือดและรักษาบาดแผลของแม่กระต่ายที่ได้รับบาดเจ็บจากการถูกทำร้ายเสียก่อน  ซึ่งแน่นอนว่าคงไม่เป็นสิ่งยากเย็นสำหรับนาง.... แต่ปัญหาอยู่ที่ “ลูกกระต่าย” จะทำอย่างไรดี?....เพราะแม่กระต่ายได้รับบาดเจ็บมาก    คงไม่มีเรี่ยวแรงเหลือพอที่จะออกลูกได้ด้วยตัวมันเอง...ถ้าเป็นเช่นนี้ จะต้องผ่าท้องเพื่อนำลูกกระต่ายออกมา (อ๊าก!!! หวาดเสียว) แม้การผ่าท้องทำคลอดจะไม่ใช่สิ่งใหม่สำหรับหมอในยุคสมัยนั้น  เพราะขนาดสัตว์ใหญ่อย่างแม่วัวที่ตกลูกแต่คลอดยาก ก็เคยมีการช่วยชีวิตมันด้วยวิธีผ่าท้องคลอดมาแล้ว....แต่วิธีการที่ใช้ในการบรรเทาหรือผ่อนคลายความเจ็บปวดในขณะทำการผ่าตัดนั้น  ยังไม่มีหมอคนไหนคิดค้นหรือค้นพบมาก่อน.....นี่จึงเป็นโอกาสอันดียิ่งที่จังกึมจะได้นำความรู้จากทฤษฏี “ฝังเข็มตัวชา” มาทดลองใช้อย่างจริงจังเป็นครั้งแรก....(นี่ถ้าพระราชามีโอกาส....น่าจะให้รางวัลเกียรติยศ “จุงจง prize” สาขาศัลยแพทย์ดีเด่นนะเนี๊ยะ!!!....^0^”..) จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:13:18 ]

ความคิดเห็นที่ 14 การทดลองเป็นไปอย่างราบรื่น  แม่กระต่ายไม่มีอาการทุรนทุรายจากความเจ็บปวดแสดงออกมาให้เห็น  จังกึมผ่าตัดนำลูกกระต่ายออกมาได้อย่างปลอดภัย  และจัดการเย็บบาดแผลผ่าตัดของแม่กระต่ายอย่างเรียบร้อย...(ไม่รู้ว่าใช้ “ด้าย” หรือ “เชือกปอ” กันแน่นะ??...รู้สึกเส้นใหญ่จนน่ากลัว!!) จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:14:22 ]

ความคิดเห็นที่ 15 และเพื่อให้เกิดความแน่ใจในทฤษฏี “ฝังเข็มตัวชา” จังกึมจึงทดลองกับคนบ้างคือ “ตัวนางเอง” คราวนี้จังกึมให้หมอจังด๊อกช่วยฝังเข็มตรงจุดที่ต้องการให้อวัยวะนั้นหมดความรู้สึก ซึ่งนางได้ศึกษาค้นพบเพิ่มเติม  ผลที่ปรากฏออกมาไม่ผิดพลาดหรือคลาดเคลื่อนไปจากที่คิดเอาไว้  ทั้งคู่ต่างยินดีและเห็นพ้องต้องกันว่าความรู้ที่ค้นพบนี้ จะต้องเป็นประโยชน์ในทางการแพทย์ต่อไปอย่างแน่นอน.... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:15:09 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตอนนี้เอง ใต้เท้าต้นเครื่องรีบเข้ามาหาคนทั้งสองด้วยใบหน้าที่ตื่นตระหนก....เขานำข่าวร้ายมาแจ้งว่า  “อาการประชวรของพระราชาทรงกำเริบหนักขึ้นกว่าเดิมแล้ว....หมอหญิงจังกึมรีบเข้าวังโดยด่วนด้วยเถอะ!!!!” จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:15:55 ]

ความคิดเห็นที่ 17 และก็เป็นที่แน่ชัดแล้วว่า อาการประชวรของพระราชาที่ “ทรุดหนัก” (คำนิยมของทีมพากษ์ช่อง 3 เลยครับ) ลงกว่าเดิม และเป็นสิ่งที่จังกึมกลัวและเป็นกังวลมาตลอด.....ได้บังเกิดขึ้นแล้ว  โดยเป็นผลมาจากการที่ลำไส้ซึ่งอักเสบเรื้อรังจนเกิดการ “อุดดัน” ทำให้ของเสียต่างๆ ไม่อาจถูกขับออกจากร่างกายได้เหมือนคนปกติ  ในที่สุดของเสียได้แพร่กระจายไปตามอวัยวะอื่นๆ ในช่องท้อง จนเกิดการอักเสบต่อเนื่อง....หากปล่อยไว้เช่นนี้ต่อไป  อาการของพระราชาคงยากยิ่งที่จะเยียวยาให้ดีขึ้นได้....... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:16:48 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แม้ว่าจังกึมจะเคยทูลให้พระมเหสีทรงทราบล่วงหน้า ถึงสาเหตุที่จะทำให้อาการประชวรของพระราชาทรุดหนักลงแล้วก็ตาม  แต่ดูเหมือนสิ่งที่พระมเหสีต้องการจะรับฟังจากจังกึมในตอนนี้คงไม่มีสิ่งอื่นใดนอกจาก...วิธีที่จะรักษาองค์พระราชาให้ทรงมีพระอาการดีขึ้น  หรือช่วยทุเลาความทรมานของพระองค์ลงได้บ้าง.....จังกึมในตอนนี้ก็จนด้วยเกล้าที่จะหายาวิเศษใดๆ มาช่วยรักษาโรคเรื้อรังของพระราชาให้หายเป็นปลิดทิ้งได้..... ..เป็นความผิดของหม่อมชั้นเองเพคะ....หม่อมชั้นไร้ความสามารถ.....ขอทรงลงพระอาญา!!!!............... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:17:34 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เสนาขวาในฐานะ ผอ.สำนักหมอหลวง  จึงเรียกหมอหลวงที่ถวายการดูแลเชื้อพระวงศ์ทั้งหมดมาประชุมเพื่อหาหนทางอื่นในการรักษาพระราชา  แต่ดูเหมือนบรรดาคุณหมอทั้งหลายต่างมีความเห็นสอดคล้องกันว่าอาการประชวรของพระราชาเป็นโรคเรื้อรัง  ยากยิ่งที่จะเยียวยาให้หายขาดได้   ท่าน ผอ.นอกจากจะไม่ฟังเหตุผลของเหล่าหมอแล้ว  ดูเหมือนเขาจะเกรี้ยวกราดใส่คุณหมอทุกคนจนเกินเหตุ  แท้ที่จริงแล้วเป็นเพียงการ “ตีวัวกระทบคราด” ที่เขาต้องการจะตำหนิหมอหญิงจังกึมฝ่ายเดียวเสียมากกว่า....สุดท้ายยังมิวายแดกดันหมอหญิงจังกึมเข้าจนได้.....(ผู้ใหญ่แบบนี้....เจอในชีวิตจริงเหมือนกันครับ...ไม่น่านับถือเลย...) ........”นางเป็นหมอหญิงประจำพระองค์  เป็นหมอหญิงที่เก่งที่สุด  รับตำแหน่งแดจังกึมผู้ยิ่งใหญ่....เหตุไฉนถึงรักษาพระราชาไม่ได้???” จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:18:24 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ท่านหมอซินและหมอชองจึงมาหารือกับจังกึมเพื่อหาหนทางอื่น  ท่านหมอเสนอแนะให้ลองเปลี่ยนสูตรโอสถที่ต้มถวายพระราชา  แต่จังกึมบอกว่าได้ลองดูแล้วเช่นกันก็ไม่ช่วยให้พระอาการดีขึ้นได้ อย่างไรเสีย ดูเหมือนว่าตอนนี้จังกึมมีทางเลือกสุดท้ายที่นางคิดว่าเป็นทางแก้ไขปัญหาได้ตรงจุดที่สุด....เพียงแต่ว่าถ้าพูดให้ท่านหมอทั้งสองฟังในตอนนี้....เขาจะยอมรับในความคิดของนางหรือไม่เท่านั้น.... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:19:11 ]

ความคิดเห็นที่ 21 จังกึมคิดจะนำวิธีการทั้งหมดที่นางใช้ในการรักษาแม่กระต่าย มาประยุกต์ใช้กับพระราชาบ้าง  แต่นางถูกหมอจังด็อกยับยั้งไว้ได้ก่อน  ท่านหมอจังฯ ให้เหตุผลว่าแม้วิธีที่นางใช้จะได้ผลดีกับกระต่าย  แต่นางไม่เคยทดลองกับคนมาก่อน  อีกทั้งหากนำไปใช้กับองค์พระราชา (เป็นรายแรก) อาจจะมีความเสี่ยงและอันตรายมากเกินไป....ห้ามนางใช้วิธีนี้กับพระราชาเป็นอันขาด...ยังไงก็ห้ามทำ... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:20:01 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ด้วยเหตุนี้ จังกึมจึงจำใจต้องถวายการรักษาอาการประชวรของพระราชาด้วยโอสถต่อไป แต่ยิ่งได้เห็นความทุกข์ทรมานของพระองค์  นางจึงมิอาจทนดูต่อไปได้  จังกึมทูลกับพระราชาว่าที่ผ่านมาพระองค์ทรงเชื่อมั่นในวิธีการรักษาของจังกึมมาโดยตลอด  นางจึงขอวิงวอนให้พระองค์โปรดเชื่อนางอีกซักครั้งเป็นครั้งสุดท้าย.....(พูดเป็นลางไม่ค่อยดีเลยแฮะ!!! -_-“x).... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:20:53 ]

ความคิดเห็นที่ 23 จังกึมทูลแก่พระองค์ว่านางคิดว่าเหลือเพียงวิธีเดียวที่จะรักษาอาการประชวรของพระราชาได้ คือจะต้องตัดลำไส้ส่วนที่อักเสบและอุดตันนั้นทิ้งไป  ซึ่งการจะทำเช่นนั้นได้ต้องใช้มีดผ่าที่หน้าท้องของพระองค์เท่านั้น..... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:22:06 ]

ความคิดเห็นที่ 24 พระราชาคงไม่คาดคิด...และไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่พระองค์ได้รับฟัง...... ...........................หา!!!!!! อะไรนะ!!!!!!!!!!!!!!!!!...................... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:22:59 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ข่าววิธีการรักษาที่จังกึมทูลเสนอกับพระราชานั้น  แพร่สะพัดไปทั่วทั้งวังอย่างรวดเร็ว  ตอนนี้แม้แต่หมอซินและหมอชองต่างก็คัดค้านวิธีรักษาของจังกึมอย่างที่นางคาดเดาไว้แล้วเช่นกัน  ท่านหมอให้เหตุผลว่าแม้การผ่าตัดจะเป็นวิธีที่นำมาใช้ในสัตว์กันบ้างแล้ว  แต่หากนำมาใช้กับคนคงเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ที่ผู้ป่วยจะอดทนต่อความเจ็บปวดจากการผ่าตัด  ด้วยเหตุนี้ จังกึมจึงจำเป็นต้องแสดงให้ท่านหมอทั้งสองเห็นประจักษ์ด้วยสายตาตนเอง... จังกึมพาท่านหมอทั้งสองไปดูแม่กระต่ายและลูกกระต่ายที่นางผ่าตัดทำคลอดมากับมือ ตอนนี้มันทั้งคู่แข็งแรงดี  นอกจากนั้นหมอจังด๊อกยังเล่าให้หมอซินฟังเพิ่มเติมด้วยว่า  หลังการผ่าเอาลูกกระต่ายออกมาได้หลายวัน  ลูกกระต่ายมีอาการขับถ่ายยาก  จังกึมได้ผ่าท้องและทะลวงลำไส้ให้มัน ซึ่งก็ช่วยให้มันสามารถมีชีวิตอยู่รอดได้จนถึงทุกวันนี้  ท่านหมอชองแย้งว่านี่เป็นการรักษากับสัตว์แต่หากนำมาใช้กับคน  จะทนความเจ็บปวดจากการผ่าตัดได้อย่างไร  จังกึมจึงแสดงตัวอย่างการฝังเข็มกับปลาให้ท่านหมอทั้งสองดู....สิ่งที่ปรากฏตรงหน้า สร้างความประหลาดใจให้กับใต้เท้าฯ ทั้งสองยิ่งนัก.... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:23:57 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อย่างไรก็ตาม ตอนนี้แม้แต้พระมเหสีก็ไม่ทรงเห็นด้วยกับความคิดของจังกึม ถึงนางจะเชื่อใจและเชื่อมั่นในความสามารถของจังกึม  แต่สิ่งที่จังกึมเสนอในคราวนี้มันยากเกินกว่าที่ขุนนางหรือแม้แต่เหล่าข้าราชบริพารอื่นๆ ในวังหลวงจะยอมรับได้  พระองค์จึงรับสั่งให้จังกึมล้มเลิกความคิดนี้เสีย  และหาหนทางรักษาด้วยวิธีการอื่นแทน.....(....กลับไปต้มยาตามเดิมอีกแล้ว....) จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:24:47 ]

ความคิดเห็นที่ 27 แต่ว่าในเวลานี้ เหล่าเสนาบดีทั้งหลายได้แห่ไปเข้าเฝ้าพระราชาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พวกเขาขอให้พระราชาลงโทษหมอหญิงที่บังอาจลบหลู่เบื้องสูง ทูลขอในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้โดยไม่ยำเกรง อีกทั้งการรักษาของนางที่ผ่านมามิได้ช่วยให้อาการประชวรของพระราชาดีขึ้น นางจึงสมควรได้รับโทษทัณฑ์อย่างสาสม....และขอให้พระราชาทรงโปรดให้หมอหลวงคนอื่นมาทำหน้าที่ถวายการรักษาแทนนางต่อไป จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:25:45 ]

ความคิดเห็นที่ 28 พระราชาเองก็ทรงล่วงรู้เจตนาแท้จริงที่ซ่อนเร้นของเหล่าเสนาบดีทั้งหลาย พระองค์จึงรับสั่งไปว่า โรคที่พระองค์ประชวรนั้น  มีเพียงหมอหญิงจังกึมเท่านั้นที่รู้และเข้าใจอาการเป็นอย่างดี  หากนางบอกว่าหมดทางรักษาก็ย่อมหมายถึงไม่มีทางรักษาให้หายเป็นปกติได้  แต่หากนางรู้วิธีการรักษาแล้ว....มีหรือที่นางจะนิ่งเฉยเสีย  พระองค์ขอให้เหล่าเสนาอย่าได้วิตกทุกข์ร้อน และขอให้พวกเขาออกไปเสีย (ให้พ้นหน้า)  พระองค์จะพักผ่อน... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:26:58 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ต่อ ๆ จากคุณ : weirdbird - [ 12 มี.ค. 49 16:27:37 ]

ความคิดเห็นที่ 30 พระราชาหารู้ไม่ว่าในตอนนั้น  จังกึมได้มารอถวายโอสถที่หน้าห้องของพระองค์แล้ว และนางได้ยินการสนทนาทั้งหมดโดยตลอด   โดยเฉพาะประโยคสุดท้ายที่พระราชารับสั่ง  ทำให้นางรู้สึกตื้นตัน   คละเคล้าไปกับความรู้สึกผิดที่นางมิอาจทำหน้าที่หมอหลวงประจำพระองค์ได้อย่างสมบูรณ์   สมกับที่พระราชาได้มอบความไว้วางพระทัย  จังกึมแทบจะกลั่นน้ำตาไว้ไม่อยู่.... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:27:43 ]

ความคิดเห็นที่ 31 หลังจากพวกเสนาออกไป  จังกึมได้เข้าไปถวายโอสถ  นางยังคงพยายามทูลขอต่อพระราชาให้ทรงอนุญาตให้นางได้ถวายการรักษาตามวิธีที่เคยทูลแก่พระองค์  พระราชาทรงเข้าพระทัยในเจตนาและความตั้งใจอย่างแรงกล้าของหมอหญิง  แต่พระองค์ก็ยังคงยืนยันว่ามันเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้  พระองค์ตระหนักดีว่าจังกึมเป็นหมอหญิงที่มีความเชี่ยวชาญทางการแพทย์เป็นเลิศ  แต่ถึงกระนั้นนางก็มิอาจยับยั้งไม่ให้คนตายได้....เฉกเช่นเดียวกับพระองค์แม้จะเป็นพระราชาผู้ยิ่งใหญ่และทรงอำนาจเพียงใด...พระองค์ก็มิอาจหยุดยั้งการเวลาได้เช่นกัน... แต่อย่างไรก็ตาม  ช่วงชีวิตที่ผ่านมาของพระองค์  ทรงผ่านอุปสรรคและความทุกข์มานานัปการ  เคยมีความวิตกกังวลหรือแม้แต่ความกลัวอยู่หลายครั้ง  แต่ทุกครั้งพระองค์สามารถผ่านพ้นสิ่งเหล่านั้นมาได้เพราะพระองค์มีจังกึมอยู่เคียงข้าง  นางเป็นคนเดียวที่ทำให้พระองค์รู้สึกมั่นคงและอบอุ่นใจยิ่ง..... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:28:58 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ......”เจ้าเป็นหมอหญิงที่หาไม่ได้อีกแล้ว....ทั้งยังชวนให้เอ็นดูอีกต่างหาก”..... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:30:03 ]

ความคิดเห็นที่ 33 และสำหรับจังกึมแล้ว  หลังจากที่ต้องจำใจห่างไกลจากใต้เท้ามินฯ  สิ่งอันเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจและเป็นแรงกำลังเพียงอย่างเดียวที่ผลักดันให้นางมุ่งมั่นทำหน้าที่หมอหญิงอย่างดีที่สุด ก็คือองค์พระราชา  นางก็มิต่างจากพระองค์ที่เคยผ่านความทุกข์  ความเศร้า และความหวาดกลัวมามากมายหลายครั้ง  แต่เพราะนางมีองค์พระราชาเป็นพระมิ่งขวัญและเป็นกำลังใจมาตลอด  นางจึงมีชีวิตอยู่ได้ (ถ้าใต้เท้ามินฯ ได้ยินคงน้อยใจเป็นบ้า!!!)  และในฐานะที่เป็นหมอและเป็นผู้หญิงคนนึง  นางขอวิงวอนพระองค์โปรดเมตตาประทานโอกาสให้นางอีกซักครั้ง  ได้ถวายการรักษาตามวิธีของนางด้วย..... แม้องค์พระราชาจะทรงเข้าใจในความปรารถนาดีของหมอหญิงจังกึม  แต่หากสิ่งที่นางทูลขอนั้นจะนำภัยอันใหญ่หลวงมาสู่ตัวนางแล้ว  พระองค์ก็คงไม่ปรารถนาเช่นกัน...จึงมีอาจมีรับสั่งใดๆ ตอบแก่นางได้.... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:30:58 ]

ความคิดเห็นที่ 34 หลังจากที่จังกึมออกไปแล้ว พระราชาทรงปรารภกับใต้เท้าต้นเครื่องว่า  หากพระองค์ทรงอนุญาตให้หมอหญิงจังกึมถวายการรักษาด้วยวิธีของนาง   จะช่วยให้หายจากการประชวรและอาจทำให้พระองค์มีอายุยืนยาวต่อไปได้อีก  แต่ผลที่จะตามมาคงหนีไม่พ้นการคัดค้านจากเหล่าขุนนางและบรรดาราชบัณฑิตทั้งหลาย  สิ่งนี้แม้แค่เพียงคิดก็ทำให้พระองค์รู้สึกหดหู่ ท้อพระทัย และเบื่อหน่ายยิ่งนัก........ในพระทัยของพระองค์ตอนนี้ ทรงคิดถึงจังกึมและอยากพบนางอีก จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:32:06 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ซึ่งก็เป็นจังหวะพอดีที่จังกึมนำโอสถกลับมาถวายใหม่อีกครั้ง  พระราชาทรงมีสีหน้ายินดีเป็นอย่างมาก  แม้แต่ใต้เท้าต้นเครื่องก็สามารถรับรู้ความรู้สึกนี้ได้....มันอาจเป็นเพียงความสุขเล็กน้อย  ในยามที่พระราชาทรงมีความทุกข์และความเจ็บปวดแสนสาหัสเช่นนี้...... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:33:01 ]

ความคิดเห็นที่ 36 จังกึมเฝ้าปรนนิบัติ ดูแลพระองค์มิได้ขาดตกบกพร่อง  สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าพระราชาหาใช่เป็นนางฟ้าลงมาโปรดแต่อย่างใด  หากเป็นความงดงามโดยธรรมชาติที่มิต้องปั้นเสริมเติมแต่งแม้แต่น้อย..... .......หน้าผากกว้าง  เผยให้เห็นไรผมอ่อน..... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:33:53 ]

ความคิดเห็นที่ 37 .ขนตาช่างงามงอน  คิ้วโค้งรับประดับดวงตาสีน้ำตาล  ที่ดูแวววาวสดใส..... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:34:36 ]

ความคิดเห็นที่ 38 .........ใบหน้าผ่อง   ริมฝีปากบาง  คางเล็กเรียว....... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:35:20 ]

ความคิดเห็นที่ 39 .........ลำคอเพรียว งามระหงส์ นวลเนื้ออนงค์ที่นวลเนียนรับใบหน้า....ช่างเป็นความงดงามที่ยิ่งพิศก็ยิ่งเพลินตายิ่งนัก..... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:36:08 ]

ความคิดเห็นที่ 40 นี่คงเป็นสุนทรียภาพทางสายตาเพียงสิ่งเดียวที่พระราชาจะสามารถชื่นชมได้ในยามนี้...... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:36:52 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ในคืนนั้นเอง  ใต้เท้าต้นเครื่องมาหาจังกึมที่ห้องยา และบอกกับนางว่าพระราชามีบัญชาให้หมอหญิงจังกึมไปพบกับนายทหารองค์รักษ์ที่ประตูด้านท้ายวัง และพระองค์มีรับสั่งให้จังกึมทำตามสิ่งที่นายทหารองค์จะบอกกับนางด้วย จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:37:34 ]

ความคิดเห็นที่ 42 แม้จะรู้สึกประหลาดใจกับรับสั่งนี้  แต่จังกึมก็จำต้องทำตามพระบัญชา  ทันทีที่พบหน้าทหารองค์รักษ์  นางก็ไต่ถามถึงสิ่งที่พระราชาประสงค์จะให้ทำ  แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็บังเกิดขึ้นจนได้  จังกึมถูกจับและพาตัวออกไปนอกวังอย่างเงียบๆ จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:38:15 ]

ความคิดเห็นที่ 43 และเมื่อหลุดพ้นจากพันธนาการ  จังกึมมารู้ตัวอีกทีนางได้ถูกพาลงเรือล่องออกมาห่างไกลจากวังหลวงมากแล้ว  แม้นางจะวิงวอน ต่อว่า หรือแม้แต่ออกคำสั่งกับนายทหารองค์รักษ์ให้พาตัวนางกลับไปยังวังหลวง  ดูเหมือนจะไม่เกิดประโยชน์ใดๆ ทั้งสิ้น  ไม่มีคำตอบรับหรือปฏิเสธใดๆ จากปากของนายทหารองครักษ์เลยแม้แต่น้อย.... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:38:53 ]

ความคิดเห็นที่ 44 แท้จริงแล้ว...นี่เป็นพระประสงค์ขององค์พระราชาที่ต้องการให้จังกึมพ้นไปจากภัยอันตรายที่รออยู่  พระองค์รู้ดีว่าเวลาสำหรับพระองค์เหลือน้อยลงทุกที  ซึ่งนั่นก็คงหมายถึงภัยที่ค่อยๆ คืบคลานเข้ามาใกล้ตัวจังกึมมากขึ้นไปทุกทีด้วยเช่นกัน  และเพื่อคนที่พระองค์รักคงไม่มีวิธีอื่นใดที่ดีกว่านี้แล้ว... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:39:38 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ในตอนนี้....คงเป็นช่วงเวลาสุดท้ายที่พระราชาจะได้หวนรำลึกถึงจังกึมอย่างไร้ความวิตกกังวลและเป็นสุขใจ..... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:40:21 ]

ความคิดเห็นที่ 46 และในเวลานี้  เสนาขวารู้แล้วว่าจังกึมหายตัวไปไม่มาปฏิบัติหน้าที่เป็นเวลาหลายวัน บรรดาหมอหลวงและหมอหญิงคาดเดาไปว่าจังกึมคงกำลังไปคิดค้นหาวิธีใหม่ๆ เพื่อที่จะนำมาใช้ในการรักษาพระราชา แต่เสนาขวากลับคิดไปคนละทาง เขาเชื่อว่าหมอหญิงแดจังกึมต้องหลบหนีจากวังหลวงไปแล้วอย่างแน่แท้  เหตุเพราะกลัวความผิดที่ไม่สามารถรักษาพระราชาให้หายประชวรได้  เขาจึงออกคำสั่งให้ทหารออกตามล่าและจับกุมตัวนางกลับมาให้จงได้... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:41:07 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ทางฝั่งจังกึม หลังจากเดินทางรอนแรมมาบนเรือข้ามวันข้ามคืน นายทหารองครักษ์พานางขึ้นม้าเดินทางต่อไปยังอีกสถานที่หนึ่ง เป็นหุบเขาแห้งแล้ง  อยู่ห่างไกลออกจากผู้คน  จังกึมไม่อาจล่วงรู้ได้ว่าเขาจะพานางไปที่ใด  หรือนางจะต้องไปประสบพบกับสิ่งใดต่อไป....จนกระทั่งเขามาส่งตัวนางที่เชิงเขาแห่งหนึ่งที่ดูรกร้าง  ดูเหมือนว่านายทหารองครักษ์ต้องการจะพาจังกึมมาพบกับใครซักคนหนึ่งเป็นแน่แท้......จังกึมจึงเดินเท้าต่อไป..... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:41:55 ]

ความคิดเห็นที่ 48 และโดยไม่คาดคิด ณ พื้นที่โล่งแห้งแล้งบนเนินเขานั้น  นางได้เห็นชายคนหนึ่ง  คนที่นางคิดถึงและปราถนาอยู่ตลอดเวลาที่จะได้พบเขาอีกครั้ง.... ใต้เท้ามินฯ....เป็นใต้เท้ามินจุงโฮจริงๆ มิผิดเพี้ยน จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:42:53 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ใต้เท้าฯ ผู้เคยสูงศักดิ์และงามสง่าราวเทพบุตรเมื่อครั้งอยู่ในชุดราชเสนาผู้ทรงเกียรติ...มาบัดนี้ กลับมีชีวิตมิต่างจากชาวนาไร่ธรรมดา ที่ต้องตรากตรำทำงานหนักหลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน มือที่เคยจับภู่กัน ต้องผันเปลี่ยนมาจับจอบจับเสียม.....นี่คงไม่ใช่สิ่งที่จังกึมปรารถนาจะมอบให้กับคนที่นางรัก    เพื่อแลกกับยศถาบรรดาศักดิ์ของนางที่เป็นเพียงสิ่งสมมุติเท่านั้น  จังกึมถึงกับน้ำตาคลอและสะเทือนใจกับสิ่งที่ได้เห็น..... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:43:55 ]

ความคิดเห็นที่ 50 แม้จะไม่มีคำพูดหรือเสียงเพรียกหาใดๆ เอื้อนเอ่ยออกมาจากปากของจังกึม  แต่ด้วยสื่อกระแสจิตที่ส่งมาถึงก็สามารถทำให้ใต้เท้ามินฯ รับรู้ได้ว่ามีคนที่กำลังจ้องมองเขาอยู่  ด้วยความรู้สึกโหยหาอาทรณ์ยิ่งนัก.... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:44:42 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ต่อๆ กำลังมันส์ จากคุณ : ฤดูที่ฉันเหงา - [ 12 มี.ค. 49 16:45:25 ]

ความคิดเห็นที่ 52 และนี่คงเป็นการแสดงความรู้สึกยินดีเพียงวิธีเดียวเท่านั้น ที่คนทั้งสองต้องการจะมอบให้แก่กันโดยมิต้องหาคำพูดอื่นใดมาเสกสรรหรือพรรณนา..... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:45:34 ]

ความคิดเห็นที่ 53 หน้าที่ของนายทหารองครักษ์คงไม่สิ้นสุดแค่เพียงนำพาคนทั้งสองมาพบกันเท่านั้น เขายังรับพระบัญชาจากพระราชา  นำราชโองการของพระองค์มามอบให้แก่ใต้เท้ามินจุงโฮอีกด้วย... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:46:30 ]

ความคิดเห็นที่ 54 แม้ตลอดเวลาที่เดินทางมากับนายทหารคนนี้  แต่จังกึมก็ไม่เคยล่วงรู้เนื้อความในราชโองการเลยแม้แต่น้อย...พระราชาประสงค์จะให้ใต้เท้ามินฯ ทำสิ่งใดกันแน่??? จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:47:11 ]

ความคิดเห็นที่ 55 แท้จริงแล้วเนื้อความในราชโองการ  พระราชาทรงชื่นชมในตัวหมอหญิงจังกึมอย่างมาก นางเป็นผู้หญิงที่เสียสละและมีความอดทนเป็นที่สุด  แม้พระราชาจะส่งคนที่นางรักไปอยู่ห่างไกลจากตัวนาง  แต่นางก็ไม่เคยตำหนิหรือโกรธเคืองพระองค์แม้แต่น้อย  อีกทั้งยังทำหน้าที่หมอหลวงดูแลคนอ่อนแออย่างพระราชาได้เป็นอย่างดียิ่ง พระองค์ทรงซาบซึ้งและยกย่องจิตใจของนางยิ่งนัก  และทรงกล่าวโทษที่ตนเองได้ทำสิ่งที่ผิดพลาดลงไปในอดีต.... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:48:01 ]

ความคิดเห็นที่ 56 พระประสงค์สุดท้ายของพระองค์ คือ ขอให้ใต้เท้ามินจุงโฮพาหมอหญิงแดจังกึมไปจากเมืองโชซอน  ให้ไปอยู่ที่เมืองจีน   แผ่นดินที่นั่นกว้างใหญ่ไพศาลและอุดมสมบูรณ์เพียงพอที่จะให้คนทั้งสองใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข  ให้หมอหญิงได้มีโอกาสนำความรู้ทางการแพทย์ไปสร้างคุณประโยชน์แก่เพื่อนมนุษย์  อีกทั้งพัฒนาให้ก้าวไกลยิ่งขึ้นไป จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:48:40 ]

ความคิดเห็นที่ 57 แต่สำหรับจังกึมในเวลานี้  นางรู้สึกผิดอย่างมากหากต้องละทิ้งหน้าที่ ละทิ้งพระราชาที่กำลังประชวรอย่างหนัก  นางเป็นแพทย์ประจำพระองค์จำเป็นต้องกลับไปวังหลวง เพื่อไปถวายการรักษาจนถึงที่สุด  ยังไงนางก็จะต้องกลับไป....อย่างน้อยขอแค่ให้ได้อยู่เคียงข้างพระวรกายของพระองค์ในวาระสุดท้ายของชีวิตเท่านั้นก็พอ..... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:49:34 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ใต้เท้ามินฯ เองก็เข้าใจในความปรารถนาของนาง จึงมิได้ยับยั้งนางแต่ประการใด จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:50:19 ]

ความคิดเห็นที่ 59 แต่ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะสายเกินไปเสียแล้ว  ทันทีที่ย้อนกลับเข้าไปในเมือง นายทหารออกมาป่าวประกาศข่าวการสิ้นพระชนม์ของพระเจ้าจุงจงให้เหล่าอาณาประชาราษฏร์รับรู้  ทั่วทั้งเมืองมีแต่ความเศร้าโศกและเสียงร้องไห้ระงม  ไม่เพียงแค่ข่าวการสิ้นพระชนม์เท่านั้น  ข่าวประกาศตามจับตัวหมอหญิงแดจังกึมก็มาพร้อมกับเหล่านายทหารที่ออกตระเวนตามล่าตัวจังกึมด้วยเช่นกัน จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:51:15 ]

ความคิดเห็นที่ 60 เพราะความตกใจในข่าวการสิ้นพระชนม์  จังกึมไม่ฟังเสียงคัดคานจากนายทหารองค์รักษ์หรือแม้แต่ใต้เท้ามินฯ นางหุนหันรีบวิ่งกลับจะไปขึ้นเรือเพื่อเดินทางย้อนกลับไปวังหลวงอีกครั้ง ที่ท่าเรือนั่นเองเหล่านายทหารจากวังหลวงได้มาวางกำลังเพื่อคอยตรวจตราผู้โดยสารที่ขึ้นลงเรือแล้ว เคราะห์ดีที่ใต้เท้ามินฯ มารั้งตัวจังกึมไว้ได้ทัน นายทหารองครักษ์ไปเบี่ยงเบนความสนใจของพวกทหาร  ในขณะที่ใต้เท้ามินพาจังกึมหลบหนีออกไปจากบริเวณนั้น หลบหนีจากผู้คนที่พลุกพล่าน  ออกไปห่างไกลจากตัวเมืองจนลับสายตาผู้คน  จากวันนั้นไม่มีผู้ใดพบเห็นคนทั้งคู่อีกเลย.... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:52:10 ]

ความคิดเห็นที่ 61 จนกระทั่ง เวลาผ่านล่วงเลยไปถึง 8 ปี แม่หนูน้อยหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้น ในหมู่บ้านห่างไกลในชนบทแห่งหนึ่ง แม่หนูคนนี้เป็นที่รู้จักกันทั่วไปถึงความที่เป็นเด็กฉลาด  พูดจาฉะฉานช่างเจรจา  และมีความสนใจใฝ่รู้เรื่องต่างๆ รอบตัว  แตกต่างจากเด็กชาวบ้านธรรมดาทั่วไป  นางเป็นลูกของช่างเย็บหนังและหมอหญิงชาวบ้านของหมู่บ้านแห่งนั้น.... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:52:51 ]

ความคิดเห็นที่ 62 เด็กน้อยคนนี้มีชื่อว่า “ซูฮอน” แท้จริงแล้วเธอเป็นลูกของใต้เท้ามินฯ และจังกึมนั่นเอง ด้วยนิสัยที่เป็นเด็กซุกซนและอยากรู้อยากเห็น  ทุกเรื่องราวที่อยู่รอบตัวดูเหมือนจะเป็นคำถามให้กับแม่หนูคนนี้ได้ตลอด  จึงเป็นนิสัยเดียวกันกับจังกึมผู้เป็นแม่เมื่อครั้งเยาว์วัย  และก็เป็นเรื่องปกติสำหรับซูฮอนเช่นกันที่มักถูกแม่จังกึมทำโทษเพราะความซุกซนและไม่เชื่อฟัง  เหมือนกับที่จังกึมถูกแม่เมียงมอทำโทษในวัยเด็ก .แค่ต่างกัณฑ์ต่างวาระเท่านั้นเอง.... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:53:40 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ใต้เท้ามินฯ ในตอนนี้ก็ไม่ต่างกับพ่อของจังกึม  เขารักครอบครัวและห่วงลูกเสมอ  ทุกครั้งที่ซูฮอนถูกจังกึมทำโทษ  เขามักจะเข้ามาห้ามนางและช่วยปกป้องลูก  จนจังกึมต่อว่าเขาทุกครั้งว่าเขาให้ท้ายและปกป้องลูกแบบนี้ทุกครั้งจะทำให้ซูฮอนเสียเด็ก....(แปลกนะ???...เมื่อครั้งที่จังกึมขอออกจากวังมาเป็นหมอชาวบ้าน และใต้เท้ามินฯ มาสอนหนังสือเด็กที่โรงหมอ จังกึมเป็นฝ่ายห้ามไม่ให้เขาใช้ไม่เรียวกับเด็ก  แต่ตอนนี้ตัวเองกลับใช้เป็นว่าเล่น   ถึงว่าคนเราพอเวลาเป็นพ่อเป็นแม่คนแล้ว....ความคิดบางอย่างก็เปลี่ยนตามไปด้วยเพราะ...”ความรักลูก” นั่นเอง) จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:54:23 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ถึงแม้จะถูกแม่ทำโทษเพราะแอบหนีไปเล่นกับเด็กที่เป็นลูกพัศดี ซูฮอนก็ไม่เคยโกรธแม่  นางเป็นเด็กที่ฉลาดเกินวัย และดูเหมือนจะเข้าใจในเหตุผลที่แม่ต้องเข้มงวดกับนาง อีกทั้งใต้เท้ามินฯ จะคอยสอนและย้ำเตือนให้ลูกสาวตระหนักเสมอว่าแม่จังกึมรักนางมาก  เพราะความไร้เดียงสาในวัยเด็กทำให้แม่จังกึมทำสิ่งที่ผิดพลาดจนต้องสูญเสียครอบครัว สูญเสียท่านตาและท่านยายไป  จนมีชีวิตที่ตกระกำลำบากอย่างแสนสาหัส  นางจึงไม่ปรารถนาที่จะให้เหตุการณ์แบบเดียวกันนั้นเกิดขึ้นกับซูฮอนซ้ำอีก  ซูฮอนเองก็เข้าใจดี นางรักท่านพ่อและท่านแม่  และจะไม่ทำสิ่งใดที่ทำให้คนทั้งสองต้องเดือดร้อนอย่างแน่นอน.... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:55:09 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ตอนนี้จังกึมใช้ชีวิตเป็นหมอชาวบ้านแบบเต็มตัว  นางตระเวนรักษาคนเจ็บไข้ได้ป่วยในหมู่บ้าน ในขณะที่ใต้เท้ามินฯ เมื่อมีโอกาสเขาก็จะสอนหนังสือให้กับเด็กชาวบ้านด้วยเช่นกัน จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:55:44 ]

ความคิดเห็นที่ 66 และทุกครั้งที่จังกึมออกไปตระเวนรักษาชาวบ้าน ซูฮอนก็จะต้องแอบตามไปดูนางรักษาคนไข้ด้วย จนกระทั่งวันหนึ่งซูฮอนไปพบกับท่านอาคังฯ เข้าระหว่างทาง  เขาออกตามหาจังกึมและใต้เท้ามิน  ด้วยความที่ซูฮอนเป็นเด็กฉลาดอีกทั้งถูกจังกึมและใต้เท้ามินฯ ปลูกฝังเรื่องราวของพ่อแม่ในอดีตให้เป็นบทเรียนจนจำขึ้นใจ นางจึงรู้โดยสัญชาติญาณทันทีเมื่อมีคนแปลกหน้ามาถามหาพ่อแม่    ซูฮอนหลอกท่านอาคังค์ฯ ให้เดินทางข้ามเขาต่อไปอีกลูกหนึ่ง....แม้จะได้พูดคุยกับเด็กคนนี้เป็นครั้งแรก  แต่ท่านอาคังค์ฯ ก็รู้สึกถูกชะตาเพราะนางช่างเหมือนกับจังกึมสมัยเป็นเด็กยิ่งนัก จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:56:25 ]

ความคิดเห็นที่ 67 เมื่อรู้ว่าอาจมีภัยเข้ามาใกล้ตัว ซูฮอนรีบกลับไปบอกพ่อว่ามีคนแปลกหน้ามาถามหาแม่  ใต้เท้ามินฯ ไม่รอช้าสั่งให้ลูกช่วยกันเก็บข้าวของที่จำเป็น  และรีบออกไปรับตัวแม่หลบไปจากหมู่บ้านโดยเร็ว.. จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:57:06 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ขอปาดหน่อย ทนไม่หวาย คิดถึงแดจังกึมมากกกกกกกก วันนี้เราจะทำอะไรดีละเนี่ย เหงาจัง   จากคุณ : marblecheesecake - [ 12 มี.ค. 49 16:57:19 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ตอนนั้นเองจังกึมก็กำลังมีปัญหากับพวกชาวบ้าน ชายชาวบ้านคนหนึ่งไม่พอใจที่จังกึมจะผ่าท้องทำคลอดให้เมียของเขา  แม้จะหาเหตุผลต่างๆ มาอธิบาย  แต่วิธีของนางนั้นมันยังล้ำสมัยเกินกว่าที่ชาวบ้านธรรมดาจะเข้าใจและยอมรับได้  พวกชาวบ้านส่วนหนึ่งจึงพยายามจะจับตัวจังกึมไปส่งให้อำเภอ... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:57:59 ]

ความคิดเห็นที่ 70 โชคดีที่ใต้เท้ามินฯ เข้ามาช่วยไว้ได้ทันและพานางหนีจากกลุ่มชาวบ้าน  แต่โชคร้ายเป็นจังหวะที่ทหารหลวงยังคงคอยติดตามล่าตัวคนทั้งคู่อยู่  สามพ่อแม่ลูกจึงต้องหลบกองทหารออกไปจากหมู่บ้าน  ดูเหมือนว่าการมาของทหารครั้งนี้  นำท่านอาคังค์ฯ ที่ตามกลุ่มทหารกลับเข้ามาในหมู่บ้านด้วย  และทำให้เขาเห็นจังกึมเข้าโดยบังเอิญ  ท่านอาคังฯ พยายามจะไล่ตามทั้งสามคนให้ทัน  แต่ด้วยสังขารที่ล่วงโรยไปตามวัยแล้ว  ทำให้ท่านอาคังฯ คลาดกับพวกเขาจนได้ จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:58:57 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ท่านอาคังฯ กลับไปยังเมืองโชซอนและเล่าเรื่องที่ได้พบจังกึมให้ทุกคนได้รับฟัง  ทุกคนเมื่อได้รับรู้ว่านางยังอยู่ที่เมืองโชซอนต่างก็ดีใจกันถ้วนหน้า แต่ปัญหาคงอยู่ที่ว่านางไม่สามารถใช้ชีวิตเยี่ยงสามัญชนคนปกติทั่วไปได้  ต้องหลบซ่อนหนีทหารเป็นประจำเช่นนี้  คงลำบากเป็นแน่แท้... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 16:59:39 ]

ความคิดเห็นที่ 72 เข้ามาปาดมั่ง ขอบคุณสำหรับภาพเเละเนื้อหาครับ คิดถึงจังกึมจังครับ จากคุณ : bigwores - [ 12 มี.ค. 49 16:59:54 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ซินปี จึงนำเรื่องนี้ไปทูลให้พระมเหสี (สนมลีเดิม) ทราบ   พระมเหสีทรงดีใจมากที่รู้ว่าเพื่อนรักของนางยังมีชีวิตอยู่และไม่ได้เดินทางไปอยู่ต้าหมิงเมืองจีนอย่างที่นางเข้าใจมาตลอด แต่เมื่อได้รับรู้ว่าจังกึมมีชีวิตที่ตกระกำลำบาก  ต้องหลบหนีการจับกุมตัวจากพวกทหารอยู่ตลอดเวลา  นางจึงรู้สึกเป็นกังวลและคิดว่าจะต้องหาทางช่วยเพื่อนรักให้พ้นจากวิบากกรรมซ้ำซากนี้เสียที   ทั้งนี้เพราะสิ้นรัชสมัยพระเจ้าจุงจงไปนานแล้วเรื่องราวก็ควรจะยุติได้ นางจะหาโอกาสไปกราบทูลพระพันปี (พระมเหสีเดิม) ให้ทรงทราบเรื่องนี้  อย่างไรเสีย ทั้งมินซังกุง ชางยา (ได้เป็นซังกุงแล้ว) และซินปี ไม่เห็นด้วยกับความคิดของพระมเหสี  พวกนางเกรงว่าหากเรื่องนี้ล่วงรู้ไปถึงเหล่าขุนนางอาจทำให้เกิดความวุ่นวายขึ้นอีก.... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 17:00:23 ]

ความคิดเห็นที่ 74 อย่างไรเสีย มเหสีได้เข้ากราบทูลเรื่องราวทั้งหมดต่อพระพันปีจนได้  และขอให้พระองค์มีเมตตาโปรดคืนตำแหน่งและฐานะเดิมให้หมอหญิงจังกึมกับใต้เท้ามินจุงโฮด้วย  ทุกอย่างผิดไปจากที่มินซังกุง ชางยา รวมถึงซินปีคาดคิด  เมื่อพระพันปีรู้ความจริงว่าจังกึมและใต้เท้ามินจุงโฮยังอยู่ที่เมืองโชซอนนี้ พระองค์ทรงตื่นเต้นและดีพระทัยไม่ต่างจากพระมเหสี  นางไม่ปฏิเสธที่จะคืนสถานะเดิมให้   อีกทั้งยังมีพระบัญชาให้พาคนทั้งสองกลับเข้าวังโดยเร็ว จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 17:01:10 ]

ความคิดเห็นที่ 75 หลังรอดพ้นการตามล่าจากกองทหาร  สามพ่อแม่ลูกกลับมาใช้ชีวิตในหมู่บ้านตามปกติ จังกึมออกตระเวนรักษาและติดตามอาการป่วยคนไข้ของนางเหมือนเช่นเดิม  ชีวิตที่ครอบครัวเรียบง่ายและแสนธรรมดา  แต่เปี่ยมไปด้วยความรักและอนาทรระหว่างกัน....ช่างมีความสุขอย่างหาสิ่งอื่นมาเปรียบเทียบมิได้..... ......”ถ้าเจ้ายังดื้ออีก....พ่อจะให้แม่เจ้าฝังเข็มให้หายดื้อดีไม๊”........ จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 17:01:58 ]

ความคิดเห็นที่ 76 .......................” ได้เลยค่ะ”........................... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 17:02:39 ]

ความคิดเห็นที่ 77 แต่แล้ว เหล่ากองทหารก็ติดตามค้นหาจนพบตัวพวกเขาเข้าจนได้  ทุกคนต่างตกใจมากเพราะคิดว่าคงถูกจับกุมตัวในคราวนี้แน่นอน  แต่แล้วหัวหน้านายกองที่เคยเป็นลูกน้องเก่าของใต้เท้ามินฯ ก็ปรากฏตัวขึ้นและแจ้งให้ทั้งสามคนรู้ว่า  พระพันปีทรงมีรับสั่งให้เชิญพวกท่านทั้งหมดกลับเข้าวัง จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 17:03:17 ]

ความคิดเห็นที่ 78 เป็นการกลับเข้าสู่วังหลวงอีกครั้งหนึ่งของคนทั้งสอง  ที่สง่างามและสมเกียรติเป็นอย่างยิ่ง.... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 17:03:54 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ........................”ท่านแม่......ท่านแม่สวยที่สุดเลย”...................... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 17:04:38 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ทุกคนเมื่อได้พบหน้าจังกึมและได้เท้ามินฯ ต่างรู้สึกปลาบปลื้มและยินดีกันถ้วนหน้า โดยเฉพาะพระพันปีพระองค์ทรงรำลึกถึงจังกึมมาโดยตลอด  และพระองค์เองก็ทรงเสียพระทัยที่ปล่อยให้จังกึมต้องมีชีวิตที่ยากลำบากอยู่นอกวังเป็นเวลานาน  เหตุเพราะทรงคิดว่าจังกึมลี้ภัยไปอยู่ต้าหมิงแล้ว อีกทั้งไม่มีใครทราบข่าวคราวของคนทั้งสองอีกเลย  ดังนั้น เมื่อทุกคนกลับมาแล้ว  ในตอนนี้จึงไม่มีปัญหาใดๆ ที่พระองค์จะคืนตำแหน่งและฐานะเดิมให้แก่คนทั้งสอง  ใต้เท้ามินฯ ให้กลับมารับใช้บ้านเมืองดังเดิม ส่วนคำสั่งของอดีตพระราชาที่ห้ามลูกหลานรับราชการถึง 2 แผ่นดินนั้น ก็ให้ถือเป็นการยุติไปพร้อมกับรัชสมัยของรัชทายาทที่ขึ้นครองราชย์และทรงสวรรคตตั้งแต่ยังพระเยาว์ ส่วนจังกึมก็ให้คืนตำแหน่งและราชทิน  เป็นหมอหญิง “แดจังกึม” ตามเดิม จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 17:05:37 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ช่างเป็นพระเมตตาของพระพันปี และเป็นเมตตาของสวรรค์ที่ไม่ละทิ้งให้คนดีต้องมีมลทินไปชั่วชีวิต  นอกจากจะได้รับตำแหน่งและฐานะเดิมทั้งหมดกลับคืนมาทุกประการแล้ว  จังกึมและใต้เท้ามินฯ ยังได้พบหน้าและพูดคุยกับผู้หลักผู้ใหญ่  ครูผู้ประสิทธิประศาสตร์วิชาความรู้ให้  รวมถึงเพื่อนเก่าๆ ทุกคน  อย่างมีความสุข   และก็ทำให้ซูฮอนได้รู้จักวังหลวงและชีวิตของเหล่าข้าราชบริพารต่างๆ ในวังด้วย  ทุกคนที่ได้เห็นหรือพูดคุยกับซูฮอนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “นางช่างเหมือนกับจังกึมในวัยเด็กยิ่งนัก” จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 17:06:25 ]

ความคิดเห็นที่ 82 อย่างไรก็ตาม ทั้งจังกึมและใต้เท้ามินฯ ต่างได้รับการเชื้อเชิญจากทั้งพระพันปีและเสนาซ้าย   ให้กลับมารับใช้ราชการใหม่อีกครั้ง  ทั้งคู่ยังมิได้ตอบรับหรือปฏิเสธในทันที แต่นำเรื่องนี้กลับมาคิดใคร่ครวญและปรึกษากัน  สุดท้ายพวกเขาก็มีคำตอบที่ดีสำหรับตัวเองและครอบครัวแล้ว ในวันรุ่งขึ้น จังกึมเข้าเฝ้าและทูลขอแก่พระพันปีให้นางไปใช้ชีวิตเป็นหมอชาวบ้านเยี่ยงคนธรรมดาสามัญ  ทั้งนี้เมื่อครั้งที่จังกึมถวายงานรับใช้อดีตพระราชาได้รับพระเมตตาจากพระองค์อย่างเหลือล้น  หากนางกลับเข้าวังเพื่อใช้ชีวิตเสพสุขเพียงฝ่ายเดียวคงทำให้นางรู้สึกผิด  นางอยากนำความรู้ทางการแพทย์  ออกไปช่วยเหลือผู้คนและอาณาประชาราช แม้จะเป็นเพียงเศษเสี้ยวเล็กน้อย  แต่นางก็หวังจะให้เกิดคุณประโยชน์แก่ผู้คนทั่วไป  สมดั่งเจตนารมย์ของอดีตพระราชาที่มอบไว้ให้แก่นางและใต้เท้ามินจุงโฮ เมื่อพระพันปีทรงเห็นความปรารถนาอันแรงกล้าของจังกึม  นางจึงมิอาจทัดทานใดๆ   ได้อีก....และแล้วจังกึมก็ก้าวออกจากประตูวังหลวง  ละทิ้งอดีตและลาภยศสรรเสริญไว้เบื้องหลัง มีเพียงสิ่งเดียวที่นางปรารถนาจะก้าวเดินไปข้างหน้าพร้อมกันคือ “ครอบครัว” จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 17:07:12 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ............สิ่งนี้ต่างหากที่เป็นความสุขสงบอันจีรังยั่งยืนในชีวิตนี้ของจังกึม.......... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 17:07:57 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ในระหว่างทางที่สามพ่อแม่ลูกออกเดินทางต่อไปด้วยกัน  ใต้เท้ามินฯ เอ่ยปากถามจังกึมว่า นางรู้สึกเสียใจหรือไม่ที่ตัดสินใจเช่นนี้....จังกึมตอบอย่างไม่ลังเลเลยว่าชีวิตในวังหลวงที่ผ่านมายาวนานหลายปี สอนบทเรียนหลายสิ่งหลายอย่างให้กับนาง  วังหลวงเป็นสถานที่ซึ่งทำให้นางได้เรียนรู้การทำอาหาร  ได้ฝึกฝนวิชาการแพทย์จนเป็นหมอ  และได้พบกับสามีที่ดี   แต่วังหลวงก็เป็นสถานที่ซึ่งพรากหลายสิ่งหลายอย่างไปจากนาง  จังกึมต้องสูญเสียแม่  สูญเสียฮันซังกุงไปอย่างโหดร้าย อีกทั้งตัวเองก็ต้องประสบเคราะห์กรรมนานัปประการจนแทบเอาชีวิตไม่รอด   วังหลวงจึงเป็นเพียงแค่สถานที่ซึ่งอ้างว้างและหว้าเหว่แห่งหนึ่งเท่านั้น   เปลือกนอกดูสวยหรู  แต่ภายในมีแต่การแก่งแย่งฆ่าฟัน..... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 17:08:51 ]

ความคิดเห็นที่ 85 นางจึงพอใจและยินดีที่จะเลือกมีชีวิตอิสระเยี่ยงสามัญชนเช่นนี้   ไม่ต้องแก่งแย่งแข่งขันกับใคร   สามารถทำในสิ่งที่ตนเองปรารถนา .แต่ตอนนี้คงมีเพียงสิ่งเดียวที่ใต้เท้ามินฯ ขอกับจังกึมคือ วิธีการรักษาโรคของนางโดยเฉพาะการใช้มีดกับคนไข้  เป็นสิ่งที่คนทั่วไปยังยอมรับไม่ได้  แม้จังกึมจะเข้าใจในเจตนาดีของผู้เป็นสามี....แต่ด้วยจิตวิญญาณผู้เป็นหมอ...นางยังไม่ยอมตอบรับคำขอของเขาเช่นเดิม...... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 17:09:35 ]

ความคิดเห็นที่ 86 แต่ดูเหมือนว่าสวรรค์จะเป็นใจ  สร้างสถานการณ์ให้จังกึมได้ใช้วิชาการทางศัลแพทย์ของนางเพื่อช่วยชีวิตคน  เมื่อซูฮอนไปพบหญิงร่อนเร่ท้องแก่ใกล้คลอดคนหนึ่ง  นางทรมานจากการคลอดยาก (สงสัยรกพันคอเด็ก....เดาไปโน่นเลย -_-“) เป็นเวลานานพอสมควรกว่าที่จังกึมจะมาช่วย  ดังนั้นนางจึงหมดสติไปในที่สุด  ด้วยเหตุนี้ จังกึมจึงไม่มีทางเลือกอื่นใดที่จะรักษาชีวิตแม่และเด็กไว้ได้นอกจาก “การผ่าท้องคลอด” จังกึมวิงวอนกับผู้เป็นสามีเพื่อให้เขายินยอมให้นางทำการผ่าตัด...เมื่อสถานการณ์บีบบังคับโดยมีชีวิตคนเป็นตัวแปรแขวนอยู่บนเส้นด้ายเช่นนี้  ใต้เท้ามินฯ จึงจำใจต้องยอมให้จังกึมทำตามวิธีของนาง.... จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 17:10:20 ]

ความคิดเห็นที่ 87 เขาพาลูกออกไปนอกถ้ำและไปตักน้ำสะอาดกลับมา ระหว่างที่เดินกลับมาจนเกือบจะถึงปากถ้ำแล้ว พ่อลูกต่างได้ยินเสียงทารกน้อยร้องกระจองอแงดังลั่น....วิเศษไปเลย....จังกึม...นางทำสำเร็จแล้ว จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 17:11:02 ]

ความคิดเห็นที่ 88 เมื่อกลับเข้าไปในถ้ำ จังกึมตอนนี้สีหน้าเต็มเปี่ยมไปด้วยความดีใจและปลาบปลื้ม  นางสามารถผ่าตัดทำคลอดได้สำเร็จ  ทั้งแม่และเด็กปลอดภัย  ด้วยความยินดีจังกึมได้แต่พร่ำพูดตลอดเวลาว่า  นางสามารถทำได้แล้ว  นางทำในสิ่งที่เขาหรือแม้แต่คนอื่นๆ คิดว่าทำไม่ได้ให้สำเร็จได้แล้ว  นางทำได้จริงๆ ใต้เท้ามินฯ ตอนนี้ก็ปลาบปลื้มใจจนไม่สามารถพูดจาใดๆ ออกมาได้เช่นกัน.....เขาได้แต่คิดอยู่เพียงในใจว่า ......”ผู้หญิงคนนี้ช่างเป็นคนที่มีความคิดกว้างไกลเกินยุคสมัย....แต่อย่างไรก็ตามนางมักจะตั้งคำถามเสมอว่า เหตุใดการรักษาคนจึงยังคงถูกจำกัดสิทธิอยู่เช่นเดิม.....” <<<<<<<<<<<<<<<<<<< จบบริบูรณ์ >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 17:11:59 ]

ความคิดเห็นที่ 89 โฮ่ๆๆๆๆ ขอบคุณ จขกท. มาก ๆ ตาม refresh ตลอด จากคุณ : morning_cloud - [ 12 มี.ค. 49 17:14:59 ]

ความคิดเห็นที่ 90 โพสต์หน่อย ขอบคุณคุณ Bigpokk นะคะ ทำงานเยอะเลย เราคิดถึงละครเรื่องนี้อะ แล้วทุกเสาร์ อาทิตย์ตอนเย็นๆ จะคุยกับใครละเนี่ย เหงาจัง โพสต์คนที่เราชอบที่สุดดีกว่า ยายจัง จากคุณ : marblecheesecake - [ 12 มี.ค. 49 17:16:34 ]

ความคิดเห็นที่ 91 อ๊ากกกกก ตามมาเชียร์ค่ะ  ^^ ขอบคุณนะคะ จากคุณ : Sinpks - [ 12 มี.ค. 49 17:16:41 ]

ความคิดเห็นที่ 92 refresh ซะหลายรอบ ต้องขอบคุณ จขกท. จริงๆ อ่านแล้วยังมีอารมณ์ตามไปกับเรื่องที่อ่านด้วย สุดยอดจริงๆ ใน คห. 88 นี่ คือตอนจบจริงๆเหรอ มีปริศนาให้ขบคิดด้วย ถ้าเป็นละครไทย จังกึมกับใต้เท้ามินและลูกคงยืนกอดกันริมทะเล แล้วขึ้นคำว่า สวัสดี แหงๆ แก้ไขเมื่อ 12 มี.ค. 49 17:19:31 จากคุณ : มินเอง - [ 12 มี.ค. 49 17:18:43 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ดีใจมากๆ ที่ได้อ่านกระทู้นี้ง่า  เมื่อวานไปหาหมอ เลยไม่ได้ดูตอนจบอ่ะค่ะ  เราเองแต่ก่อนไม่เคยดูเรื่องนี้เลย เพิ่งมาดูได้เดือนกว่าๆ เอง ติดเลยค่ะ.. ขอบคุณ จขกท. มากๆ เลยอ่ะ  แบบว่าสมหวังแย้ว ได้รู้ตอนจบแล้ว จากคุณ : Hermy - [ 12 มี.ค. 49 17:19:11 ]

ความคิดเห็นที่ 94 โย้ว!!! เยี่ยมไปเลยค่ะ Bigpokk เราตามอ่านอยู่เลย ว่าแค่ ช่วยรวมฉากน่ารักๆ ประทับใจของใต้เท้ากะจงกึมให้หน่อยสิค่ะ จากคุณ : rabbit doll - [ 12 มี.ค. 49 17:20:02 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ขอบคุณเจ้าของกระทู้มากค่ะ จากคุณ : GreySky - [ 12 มี.ค. 49 17:26:31 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ขอบคุณครับ เล่าได้ละเอียดเหมือนทุกๆครั้งที่ผ่านมา จากคุณ : mate_hat - [ 12 มี.ค. 49 17:31:49 ]

ความคิดเห็นที่ 97 คิดถึงจังกึมจังจะไปซื้อ vcd มาดูตอนที่คิดถึง จากคุณ : เปียโนสีเเดง - [ 12 มี.ค. 49 17:35:45 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ขอบคุณที่สุดในโลกเลยค่ะ ไม่รู้จะพูดว่าไงแล้ว  ขอบคุณจริงๆ จากคุณ : jellyfruity - [ 12 มี.ค. 49 17:45:52 ]

ความคิดเห็นที่ 99 ขยันเจรงๆ จากคุณ : = J e w = - [ 12 มี.ค. 49 17:53:32 ]

ความคิดเห็นที่ 100 น้ำตาท่วมคอม.เลย จากคุณ : maxmukmark - [ 12 มี.ค. 49 17:54:58 ]

ความคิดเห็นที่ 101 จากคุณ : แตงโมจัง - [ 12 มี.ค. 49 17:57:15 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ขอบคุณมากค่ะ มีน้ำใจจริงๆ จากคุณ : พอดี - [ 12 มี.ค. 49 18:30:51 ]

ความคิดเห็นที่ 103 ตอนดูร้องไห้ มาอ่านอีกทีก็ยังร้องไห้ 55 จากคุณ : i am tabo - [ 12 มี.ค. 49 18:52:03 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ขอบคุณ เจ้าของกระทู้ มาก ๆ ที่ ทำให้ สมกับ ที่ รอคอย มิได้ ปฏิเสธ ที่ จะทำมาให้ดู อีก เป็นครั้งสุดท้าย ดีใจ มาก ๆ คะ และ อ่านไป ก็ นึกถึงเรื่องที่ผ่านมา ไป ดีใจ มาก ชอบ ตรง ที่ คุณ พรรณาโวหารไปด้วย แบบ เหมือน นิยาย หนะคะ อิน อิน อย่างไร แล้ว ขอบคุณ มากนะคะ แล้วถ้ามีเรื่องใหม่ ที่ ดี และ ให้ความรู้เช่นนี้อีก ขอ ให้ เข้ามาโพส ใหม่ นะคะ จะ ติดตามเข้ามาอ่าน เสมอ คะ ทั้งหมดนี้ รู้สึก ซาบซึ้ง ในน้ำใจ ของคุณมาก ๆ คะ กล่าวในนาม แฟน แด จัง กึม ทุกท่าน นะคะ เพราะแฟน ๆ คง จะ รู้สึก เช่นเดียวกับดิฉัน ขอบคุณ อีกครั้งคะ จากคุณ : ผักโขมจ้า - [ 12 มี.ค. 49 19:05:39 ]

ความคิดเห็นที่ 105 ซูฮอนน่ารักมาก..."ที่ข้าไม่โง่เพราะพ่อแม่สอนให้ข้าฉลาด..."ตอนตอบท่านตาคังไป น่ารักดี "ข้าอยากเป็นท่านแม่ อยากสวยเหมือนท่านแม่ อยากทำอาหารเก่งเหมือนท่านแม่ อยากรักษาคนเหมือนท่านแม่"น่ารักดีเนอะๆๆๆ.... จากคุณ : เล้ง - [ 12 มี.ค. 49 19:14:28 A:61.91.230.241 X: TicketID:117393 ]

ความคิดเห็นที่ 106 ขอบคุณมากๆจริงๆค่ะ เมื่อวานเราก็อดดู ขอบคุณจริงๆค่ะ จากคุณ : pigipinky - [ 12 มี.ค. 49 19:39:54 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ขอบคุณมากๆ ค่ะ จากคุณ : ใบบัง - [ 12 มี.ค. 49 19:47:09 ]

ความคิดเห็นที่ 108 ขอบคุณในความสละสลวยของคำบรรยาย และ ความถูกต้องของภาษาค่ะ.. ^_^ เรื่องนี้คงอยู่ในใจของใครหลายคนไปอีกนานแสนนานเลย จากคุณ : น้องขนม (bigwores) - [ 12 มี.ค. 49 21:04:55 ]

ความคิดเห็นที่ 109 เย้.. จากคุณ : ว่านน้ำ - [ 12 มี.ค. 49 21:07:25 ]

ความคิดเห็นที่ 110 เราก็ไม่ได้ดูค่า....... เข้ามาขอบคุณ จขกท ค่า (วันนี้เปิดดูเรื่องใหม่........  รีบเปลี่ยนไปดูไอทีวีเรยอ่ะ) จากคุณ : หมาโคลี่ (หมีโคล่า) - [ 12 มี.ค. 49 21:24:13 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ขอบคุณมากค่า ยาวมากเลยนะเนี้ย จากคุณ : ม้าหมุนหุ่นหรรษา ([R]-ocking Doll) - [ 12 มี.ค. 49 21:57:40 ]

ความคิดเห็นที่ 112 เยี่ยมๆๆๆๆๆๆๆ ขอบคุณมากๆ ค่ะ จากคุณ : jasmin rice - [ 12 มี.ค. 49 22:59:18 ]

ความคิดเห็นที่ 113 ขอบคุณทุกคนเช่นกันครับ...ที่ชื่นชอบและเห็นประโยชน์ของกระทู้นี้และที่ผ่านมาครับ  ทุกอย่างใน series "แดจังกึม" ผู้สร้างสรรค์เขาทำไว้ดีเยี่ยมที่สุดแล้ว  ผมทำแค่เพียงการหยิบเอาความประทับใจที่ทุกคนได้รับ  มาเล่าซ้ำอีกครั้ง (ในแบบของผม) เท่านั้นเองครับ    เรื่องย่อประกอบภาพผมเองก็ไม่เคยทำมาก่อน  ลองทำดูเพราะประทับใจเรื่องนี้มากๆ ครับ  ทั้งเนื้อหา บทละคร และการแสดงของนักแสดงทุกอย่างลงตัวและเยี่ยมสุดๆ   เป็น series ในดวงใจก็ว่าได้...ถ้ามีโอกาสจะต้องหาเวอร์ชั่นที่เป็น DVD (แท้ๆ นะครับ) เก็บไว้แน่นอนครับ จากคุณ : Bigpokk - [ 12 มี.ค. 49 23:48:24 ]

ความคิดเห็นที่ 114 สุดยอดจิงๆ ขอยกนิ้วให้ จากคุณ : เจ้าหมูน้อย - [ 13 มี.ค. 49 00:40:14 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ขอบคุณมาก ๆ นะคะ จากคุณ : vad (vad) - [ 13 มี.ค. 49 00:46:24 ]

ความคิดเห็นที่ 116 บอกได้คำเดียวว่า เจ้าของกระทู้สุดยอดจริงๆครับ จากคุณ : No.009 - [ 13 มี.ค. 49 03:54:00 ]

ความคิดเห็นที่ 117 เห็นกระทู้นี้แล้วดีใจจนแทบร้องกรี๊ดดดด ขอบคุณ คุณเจ้าของกระทู้มาก ๆ เลยค่ะ คุณใจดีมีน้ำใจสุด ๆ เลย (^o^) นอกจากจะเสียเวลาเอารูปมาลงทีละรูป ๆ แล้ว คำบรรยายที่เลือกใช้ก็กินใจ บรรยายได้เห็นภาพพจน์มาก จบประทับใจจังเลย อ่านกระทู้นี้แล้วยิ่งอยากดู DVD เมื่อไหร่ที่บ้านจะส่งมาถึงซักทีหนอออออ จากคุณ : แมวน้อยในลังส้ม - [ 13 มี.ค. 49 06:03:58 ]

ความคิดเห็นที่ 118 ขอบคุณเจ้าของกระทู้นะคะ เรารีบกลับบ้าน แต่ก็กลับไม่ทันดูเหมือนกัน ต้องแวะร้านจิ้มจุ่มข้างทาง ได้แต่ดู เพราะไม่ได้ยิน อิอิ ลาก่อนแม่นางซอ เจอกันใน dvd จากคุณ : Shopaholic Girl - [ 13 มี.ค. 49 10:59:33 ]

ความคิดเห็นที่ 119 ขอบคุณเจ้าของกระทู้มากๆๆๆเลยนะคะ เห็นแล้วดีใจมาก เพราะเราอดดูช่วงแรกไปตั้งเกือบชั่วโมงแน่ะยังแอบเคืองอยู่เลย ว่าแล้วอาทิตย์นี้ก็ว่างแล้วสิเนี่ย คิดถึงสนมลีอ่ะ จากคุณ : second star to the right - [ 13 มี.ค. 49 11:20:07 ]

ความคิดเห็นที่ 120 ขอบคุณคะ เล่าเรื่องได้ละเอียดจริงๆ.. ขนาดอ่านในกระทู้ ยังน้ำตาซึมเลยนะนี่.. จากคุณ : แทรคเตอร์ชมพู - [ 13 มี.ค. 49 12:29:04 ]

ความคิดเห็นที่ 121 จขกท. สรุปเรื่องย่อได้เยี่ยมเลยครับ อ่านแล้วน้ำตาซึม จากคุณ : I_Feel_Control - [ 13 มี.ค. 49 13:04:52 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ขอบคุณมากค่า.. ไม่ได้อยู่บ้าน กลับมาอ่านกระทู้นี้ รู้เรื่องได้หมดเลย ขอบคุนอีกครั้ง จากคุณ : Ka-Me-Ku-Mi - [ 13 มี.ค. 49 13:11:02 ]

ความคิดเห็นที่ 123 ขอบคุณครับ จขกท. ผมไม่ดูตอนจบ... จากคุณ : จุ๊กกะดุ๋ย - [ 13 มี.ค. 49 13:22:40 ]

ความคิดเห็นที่ 124 ขอบคุณจขกท.เราก็ไม่ได้ดูตอนจบ อาศัยอ่านเอาในนี้ ดีจัง จากคุณ : fox-uk - [ 13 มี.ค. 49 15:02:07 ]

ความคิดเห็นที่ 125 ขอบคุณครับ จขกท. ผมไม่ดูตอนจบเหมือนกัน จากคุณ : kumrai (นานๆpostที) - [ 13 มี.ค. 49 15:29:32 ]

ความคิดเห็นที่ 126 ขอบคุณมากครับ จากคุณ : elvish346 - [ 13 มี.ค. 49 19:18:25 ]

ความคิดเห็นที่ 127 ดีใจจังเลยที่ได้ดูเรื่องน้ตั้งแต่วันแรกที่ฉายถึงนาทีสุดท้ายของเรื่อง จากคุณ : :+:So Much In Love:+: - [ 14 มี.ค. 49 08:40:47 ]

ความคิดเห็นที่ 128 ขอบคุณมากค่ะ บรรยายได้สุดยอด ได้อารมณ์เหมือนเคย นับถือ นับถือ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ทีสละเวลามาทำให้พวกเราได้ชื่นชมแดจังกึมเป็นตอนสุดท้าย ละครเรื่องนี้สุดยอดจริงๆ ค่ะ จากคุณ : กิมจิ - [ 14 มี.ค. 49 13:23:43 A:210.1.26.50 X: ]

ความคิดเห็นที่ 129 ...   จากคุณ : The Legendary Midfielder - [ 14 มี.ค. 49 16:46:51 ]

ความคิดเห็นที่ 130 ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ จากคุณ : บูนบู - [ 15 มี.ค. 49 12:28:58 ]

ความคิดเห็นที่ 131 ขอบคุณอย่างที่สุดคะ จากคุณ : . (มรรคณิชา) - [ 15 มี.ค. 49 15:46:54 ]

ความคิดเห็นที่ 132 อิอิมาช้าดีกว่าไม่มาอิอิ ผมไม่ได้ดูตอนชั่วโมงแรกๆๆ มาดูตอนท้ายก่อนจบ ก้อได้ใต้เท้า ขจกเนี่ยแระมาสรุปให้เห็นภาพชัดเจน ขอบคุงขอบคุง อิอิ ปล ชอบจังกึมตอนเด็กๆๆอะน่ารักดี จากคุณ : ใต้ท้าวต้นเครื่อง - [ 17 มี.ค. 49 23:14:23 A:192.168.0.247 X:61.91.166.162 TicketID:079889 ]