ความคิดเห็นที่ 1 บทความจบแล้ว ? Are you reading closely ? ... หนัง เรื่องนี้ ก็เหมือน มายากล ยิ่งคุณรู้น้อยที่สุด คุณยิ่งสนุกกับมันมากที่สุด ยิ่งคุณรู้จุดเฉลยหรือจุดหักมุมคุณยิ่งสนุกน้อยลง ... บทความ  นี้ ก็เหมือน หนัง เรื่องนี้ บทความนี้เหมือนกับหนัง และ หนังก็เหมือนกับมายากล ดังนั้นมันก็ย่อม มี 3 ขั้นตอน เช่นเดียวกัน คุณยังอยากดูขั้นตอนต่อไปอีกหรือไม่ เพราะ ถัดจากนี้ไป มีการเปิดเผยจุดสำคัญในหนังทั้งสิ้น ขั้นตอนที่สอง "The Turn" นักมายากลจะโชว์จุดหักมุม เขาจะนำบางสิ่งที่ดูเหมือนธรรมดาในตอนแรก มาเปลี่ยนเป็นสิ่งที่ไม่ธรรมดา เช่น ทำนกที่เห็นในตอนแรกให้หายไป และ "The Turn"ของชีวิตชายหนุ่มสองคนนี้ คือ การตายของ ภรรยาแองเจียร์ ด้วยการผูกเงื่อนปมที่เธอแกะออกไม่ทันขณะจมอยู่ในแท้งค์น้ำระหว่างโชว์ "The Turn" ที่เกิดขึ้นนี้ คือ จุดเปลี่ยนที่บิดเบือนความฝันของชายหนุ่มที่วาดฝันอยากเป็นนักมายากล แต่กลับต้องใช้ชีวิตตอบสนองความจมดิ่งลุ่มหลงของตัวเอง ....ความตายของ ภรรยาแองเจียร์ ฉุดคนสองคนจมดิ่งลงสู่ ทะเลของความลุ่มหลง ดังที่ คัตเตอร์ บอกไว้ว่า ความลุ่มหลงคือเกมส์ของคนหนุ่ม ทะเลที่ใครได้ลงไปว่ายก็มีแต่จม ยิ่งดำลึกเท่าไหร่ ทะเลนี้ยิ่งฉุดให้คนจมลึกเข้าไปอีก และ ยิ่งห่างไกลจากการขึ้นมาหายใจ เราจะพบว่า ยิ่งเวลาผ่านไป ไม่ใช่แค่ ความแค้น ที่แองเจียร์มี แต่ ความอิจฉาริษยา ก็เริ่มปรากฎให้เห็นชัดขึ้น กับ การที่ตัวเองต้องเป็นคนเดินตามหลัง เบอร์เด้น ตลอดเวลา เบอร์เด้น มักคิดค้นกลใหม่ๆได้ก่อน และ เป็นคนที่เห็นเฉลยของกลต่างๆได้เสมอ และ ไฟของความริษยายิ่งรุ่มร้อน เมื่อ กลย้ายร่างของเบอเด้น ในสายตาของ แองเจียร์ นั้นสมบูรณ์แบบ แองเจียร์ พยายามลอกกลย้ายร่างของเบอร์เด้น แล้วกลับไปเล่นให้ดีกว่า ผลที่ออกมา กลของแองเจียร์ ที่ใช้ตัวแทน มันก็ดีเพียงพอแล้ว เพราะคนดูต่างก็ฮือฮาและมันก็สมบูรณ์แบบชนิดที่ว่า ไม่มีใครจับได้ แต่แองเจียร์ยังไม่พอใจ เพราะอะไร ? ความทะเยอทะยานของคนหนุ่ม ก็คงเหมือนไฟที่จุดส่งให้ไปสู่การประสบความสำเร็จ แต่เมื่อ มันแปรเปลี่ยนเป็นความลุ่มหลงของความดำมืดในใจ มันก็กลายเป็น เพลิงที่เผาไหม้ให้ต้องมีชีวิตอยู่อย่างทนทุกข์ทรมาน ความทะเยอทะยาน เป็น เหมือน drive ที่ขับให้มนุษย์มุ่งหาเป้าหมาย แต่เราทุกคนยังมี ศีลธรรม(Superego) คอยยับยั้งชั่งใจ แต่เมื่อไหร่ ที่ปล่อยให้ความมืดบอดเข้าครอบงำ ศีลธรรมก็จะค่อยๆจางหายไป และ ชีวิตที่ไร้ศีลธรรมก็คือการมีชีวิตอยู่เพื่อตอบสนองความต้องการโดยไม่คำนึงถึงความถูกผิดใดๆ ...Drive ของ แองเจียร์ เดิมที่อยู่ในระดับจิตสำนึก มีเพียง การอยากเป็นนักมายากลที่ยิ่งใหญ่(Ambition) ก่อนจะค่อยๆเบนเป้าหมายไปเป็น ความอยากแก้แค้นให้ภรรยา(death wish) ซึ่งเมื่อความมืดบอด คือ ความแค้น กำเนิดขึ้นมา มันก็ปลุก แรงขับด้านมืดในระดับจิตใต้สำนึกส่วนที่เก็บกดไว้ตั้งแต่ต้น ให้ตื่นขึ้นเต็มที่ นั่นคือ ความริษยาและอยากเอาชนะ โดย ภรรยา ก็ค่อยๆหายไปจากใจของเขา เหมือนกับที่เขาบอกโอลิเวีย ว่าที่เขากำลังทำอยู่ทุกวันนี้ ไม่ได้เกี่ยวกับภรรยาอีกต่อไป แล้วแองเจียร์ก็จมลงในทะเลของความลุ่มหลงไปตลอดกาล ทะเลที่ละลาย ศีลธรรม และ ตัวตนของแองเจียร์ คนเดิม ให้หายไป ...การกระทำของเขา ยังสะท้อนปมของความรู้สึกด้อยในตัวเอง (inferiority complex) ให้เห็นเด่นชัดขึ้น เพราะ แม้จะเห็นว่า กลย้ายร่างของเบอร์เด้น นั้นไม่ได้มีคนดูมากมาย แม้กลของเขาจะมีคนดูล้นหลาม แต่ ใจที่ริษยา ก็ยอมไม่ได้ที่จะรู้ว่าอีกฝ่ายเก่งกว่า (เราแค่ลอกเขามา) แม้คัดเตอร์ จะย้ำแล้วว่า เป็นแค่การใช้ คนสองคนที่เหมือนกัน แล้วเขาไม่เชื่อ แต่ถึงเชื่อ ไม่แน่ว่าเขาเองก็คงไม่ยอมหยุด เพราะในส่วนลึกเขาเองก็ยอมไม่ได้ที่จะต้องใช้กลเหมือนๆกัน (เราต้องเหนือกว่า) ...ความรู้สึกเป็นผู้แพ้ ความรู้สึกเป็นผู้ตาม ปนกับ การที่เขาไม่ได้ออกมาโค้งรับเสียงปรบมือของคนดู มันทำให้ใจที่หิวโหยการยอมรับไม่ได้เติมเต็ม เมื่อความต้องการภายใน (อยากชนะ , อยากภูมิใจ ) ไม่ได้รับการตอบสนอง เมื่อปมแค้นยังผูกฝังใจ ส่งผลให้ต้องพ่ายแพ้ให้กับความปรารถนา อันเป็นแรงขับด้านมืดในใจ และ แรงขับนี้เองก็เหมือนไฟที่กล่าวไว้ตอนต้น ที่คอยเผาผลาญไม่ให้มนุษย์พบความสุขสงบอีกเลย ...ถ้าแองเจียร์ จะหวนกลับไปมองเป้าหมายชีวิตตัวเองตั้งแต่ต้น เขาก็น่าจะพบความสุขและพบว่ามีชีวิตมาถึงจุดที่ใฝ่ฝัน แต่คนเรานั้น เมื่อใดก็ตามที่เป้าหมายไม่ชัดเจน เมื่อเป้าหมายไม่มั่นคง หวั่นไหวไปตามสิ่งแวดล้อม ชีวิตนี้ก็ไม่มีทางพบพานความสุข เพราะ ไม่มีทางไปถึงจุดของความพึงพอใจ แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 49 10:26:47 จากคุณ : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" - [ 15 พ.ย. 49 10:21:56 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ขั้นตอนที่สาม "The Prestige" นักมายากลจะนำสิ่งที่ทำหายไปในตอนต้น กลับคืนมาให้ผู้ชมได้เห็นว่า มันยังไม่หายไปไหน ถึง แองเจียร์ จะทำให้ ตัวเขาได้ปรากฎขึ้นอีกด้านบนเวทีผ่านเครื่องมือของ เทสลา แต่สิ่งที่แองเจียร์ ไม่สามารถพากลับคืนมา นั่นคือ ตัวตนในตอนต้น ตัวตนความเป็นคนที่รักในมายากล คนที่ไม่ยอมใช้กลด้านมืดในการต้องทำร้ายสิ่งมีชีวิต เพื่อเสียงปรบมือ แองเจียร์ที่เราได้เห็นในตอนท้าย คือ แองเจียร์ที่ไม่แคร์แม้นกจะต้องตายคาการแสดง แองเจียร์ที่ พร้อมทำร้ายคนที่เกลียดชัง แม้กระทั่ง เอาชีวิต แองเจียร์ที่ไม่หลงเหลือ จิตใจที่อบอุ่นและเปี่ยมด้วยความรัก แต่เป็นแองเจียร์ที่ไม่มีภรรยาหลงเหลือในจิตใจ แองเจียร์ที่หิวกระหายในชัยชนะ แองเจียร์ที่เปี่ยมด้วยความแค้น ถึง เบอร์เด้น จะพาตัวเองกลับมาหาลูกสาวได้ แต่สิ่งที่เบอร์เด้นสูญเสียไปตลอดกาล คือ ชีวิตของฝาแฝดอีกคน ชีวิตของภรรยา และ ความรักที่ทั้งสองคนมีให้แก่กัน เพียงเพราะ การเลือกที่อุทิศชีวิตให้กับการเป็นนักมายากล เบอร์เด้น เป็น เหมือนหลายๆคนที่ลุ่มหลงไปกับงาน จนแทนที่งานด้วยชีวิต ไม่ผิดอะไรนักหากเขามีชีวิตอยู่ตัวคนเดียว แต่เมื่อเขามีคนรัก การทำเช่นนี้ไม่ใช่แค่ทำร้ายตัวเอง แต่ยังทำร้ายคนที่รักไปพร้อมๆกัน เบอร์เด้น ทุ่มให้กับการเป็นนักมายากล ก่อนจะสูญเสียภรรยา ฝาแฝด ความรัก ทั้งที่แค่เพียงว่าเขายอมเผยความจริง ภรรยาเขาคงไม่ต้องลงเอยเช่นนี้ แต่ เขาก็ กลัวที่จะสูญเสีย งาน มากกว่า ภรรยา แองเจียร์  ทุ่มเทให้กับการไล่ล่า ก่อนจะสูญเสียโอลิเวีย ตัวตน และ ความสุข ทั้งที่แค่เพียงว่า เขายอมปล่อยวาง และ ใช้ชีวิตต่อไปที่มีทั้งคนรักใหม่และงานที่ประสบความสำเร็จ แต่ เขาเลือกจะไม่ปล่อยวาง การตัดสินใจเลือก  ของทั้งสองคน ท้ายที่สุดแล้วทำให้ได้เป็นนักมายากลผู้ยิ่งใหญ่จริงๆ คนหนึ่งได้เป็น The professor อีกคนหนึ่งเป็นถึง The great danton แต่ในความยิ่งใหญ่ของทั้งคู่ แท้จริงแล้ว พวกเขาก็ไม่ต่างจากการเป็นนักมายากลที่เดินออกมาจากเพลงของ Paradox ตามเนื้อเพลงที่เขียนไว้ว้า รัตติกาลร่าเริงก้องคำรามเบิกฟ้า กลุ่มคนมากมายท่องเขตเมืองมายา หนุ่มสาวซุกกองเพลิงอยู่ในดวงตา จ้องมองที่งานการแสดงพิเศษ นักมายากลระเบิดกลเกินพรรณนา กระชากวิญญาณผู้ชมให้หลงลืมจากกาลเวลา เขาเอาอะไรพอใส่ลงไปในกล่องดำ หลงเหลือแต่ความว่างเปล่า มีเด็กติดใจสงสัยบอกไป ว่าทำไมพี่สาวคู่รักของนักมายากลนั้น เขาถึงไม่ลองทำให้หายลับดูซักที คงเป็นเพราะใจตนเองง่ายดาย เสกเธอหายตัวภายในพริบตา มองความรักเธอเป็นเรื่องไร้ค่า ก่อเกิดผลกลับต่าง ๆ นานา คนโห่ร้องแสดงความยินดี ถูกกล่าวขานลือเลื่องปฐพี ส่วนตัวเขาน้ำตานองหน้า เพราะว่าเธอนั้นหายไปตลอดกาล ฉันดั่งคนเล่นกลจนหยิ่งในศักดิ์ศรี อวดบารมีมาบดบังความรัก ได้ทำร้ายใจเธอเจ็บปวดยิ่งนัก ทั้งนอกและในการแสดง ...นักมายากลทั้งสามคนนี้ พวกเขาล้วนใช้มายากลเพื่อตอบสนองกิเลสตัณหา ความปรารถนาในใจตัวเอง โดย ไม่ทันรู้ตัวว่าต้องจ่ายด้วยราคาที่สูงเกินกว่าจะคาดคิด และ ใช้ชีวิตที่เหลือยู่อย่างทุกข์ทรมานทั้งของตัวเองและคนใกล้ตัว ปล. คุณเจอ เดวิด โบวี่ , สาวโคโยตี้ และ กอลลั่ม ในหนังเรื่องนี้แล้วหรือยัง ถ้ายัง ลองถามตัวเองอีกครั้งว่า คุณตั้งใจดูอย่างใกล้ชิดแล้วจริงๆหรือ ? ( Are you watching closingly ?) แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 49 10:27:31 จากคุณ : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" - [ 15 พ.ย. 49 10:22:40 ]

ความคิดเห็นที่ 3 Tip and tricks ของแถมตอนท้าย คู่มือเฉลยกล กลเงื่อนปริศนาฆ่าภรรยาแองเจียร์ เบอร์เด้นไม่ได้ตั้งใจ หนังบอกเราไว้แล้วว่า ความทะเยอทะยานอยากเล่นอะไรที่ยากกว่าเดิม ท้าทายกว่าเดิม เบอร์เด้นไม่อยากเล่นกลง่ายๆ และ ตัวภรรยาของแองเจียร์ เองก็คล้อยตามจากฉากก่อนหน้านั้น โดยแองเจียร์ได้แต่ปราม ซึ่งตอนการแสดงจริง ขณะที่เบอร์เด้นผูกเงื่อนปมนี้ เธอเองก็เห็นแต่แรก แต่เหมือนเธอเองก็อยากรู้อยากลอง ก่อนจะตามมาด้วยโศกนาฏกรรม มนุษย์เราบางครั้งก็อยากจะท้าทายกับความตาย ซึ่งโชคดีก็รอดได้ โชคร้ายก็ตายจริง แองเจียร์ คิดหมกมุ่นในการหาคำตอบจาก เบอร์เด้น ว่า เงื่อนที่ผูกนั้นคือเงื่อนอะไร คำตอบที่เขาได้ทุกครั้งไปคือ ไม่รู้หรือจำไม่ได้ เขาเองคงไม่รู้ว่า แต่ละครั้งที่เขาถามเบอร์เด้น เขาไม่ได้เจอเบอร์เด้นแค่คนเดียว เบอร์เด้นตัวจริงที่ผูก ก็ย่อมรู้สึกผิดและความรู้สึกผิดนั้นก็กดความทรงจำนั้นไว้ เบอร์เด้นอีกคนที่ไม่ได้ผูก ก็ย่อมไม่รู้จริงๆว่าเงื่อนอะไร นั่นส่งผลให้เกิดอีกเงื่อนหนึ่งตามมา เป็น เงื่อนที่แองเจียร์ผูกไว้ด้วยตัวเอง เงื่อนของความแค้นที่นับวันยิ่งแน่นจนไม่อาจจะแกะออก กล เครื่องย้ายร่าง ในตอนแรกผมคิดว่าเหมือนหลายๆคน ว่า การใส่การก็อปปี้มาในหนัง มันทำให้ดูเหมือน แหวก ไปนิด แต่ เครื่องย้ายร่างนี้สะท้อนบางอย่างที่น่าสนใจ สะท้อนตัวเทสลา ... ตั้งแต่ต้นจนจบ เทสลา มีบทในหนังไม่มากนัก แต่เขาคือ ตัวละครที่ดัดแปลงมาจากตัวจริง ในหนังเขาไม่ใช่คนที่ชั่วร้าย เขาเป็นแค่ คนๆหนึ่งที่พยายามมุ่งมั่นถึงขั้นลุ่มหลงในการสร้างงาน แต่การเกิดผิดยุคผิดสมัยผิดที่ผิดทาง ทำให้เขากลายเป็นคนแปลกแยกและเป็นเหมือนฝ่ายร้าย ฝ่ายตรงข้าม กับ โธมัส อัลวา เอดิสัน ทำให้ชีวิตของเขาอาจเหมือนหลายคนในอดีต ที่มีความสามารถแต่ไม่อาจนำเสนอมาให้คนได้รับรู้ ใครจะรู้ เครื่องโคลนนิ่งอาจเคยเกิดขึ้นจริงแล้วในอดีตก็เป็นได้ ? สะท้อนตัวแองเจียร์ ... การมีเครื่องนี้ขึ้น ทำให้หนังยิ่งเน้นความชัดเจนให้เห็นมากขึ้น ถึง ความพ่ายแพ้ตลอดเวลา ของ แองเจียร์ เพราะ มายากล คือ การใช้ความสามารถของนักมายากลที่จะทำให้สิ่งที่เป็นไปไม่ได้เป็นไปได้ กลย้ายร่างของ แองเจียร์ คนที่คู่ควรต่อการได้รับเสียงปรบมือ คือ วิศวกรผู้สร้างเครื่องนี้ ไม่ใช่ตัวเขา และ เชื่อว่า เมื่อตอนที่เขารู้ความจริงก่อนตายว่า เบอร์เด้น ใช้ฝาแฝดมาเล่นกลนี้ มันคงยิ่งทำให้ในใจของเขาทรมานแสนสาหัสในช่วงลมหายใจสุดท้าย ทรมานกับ การที่พยายามทำทุกอย่าง ดิ้นรนเอาชีวิตคนรักเข้าแลก เสียสละชีวิตตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า เชื่อได้เลยว่า ยิ่งร่างใหม่จากการโคลนนิ่งเหมือนเดิมมากเท่าไหร่ ร่างที่เกิดมาใหม่ก็ยิ่งใช้ชีวิตอยู่อย่างหวาดกลัว เพราะไม่รู้ว่า ตัวเองคือคนที่จะตายหรือเปล่า เขาทุ่มเทเพียงเพื่อจะทำในสิ่งที่ดีกว่า ทั้งที่จริง เขานั้นชนะได้ตั้งแต่แรกแล้ว และ ทุกอย่างน่าจะจบตั้งแต่ตอนนั้น ทุกคนก็น่าจะไปมีชีวิตของตัวเองอย่างเปี่ยมสุข หากมิใช่เพราะการหมกมุ่นลุ่มหลงในการแก้แค้นและเอาชนะ เขากับเบอร์เด้นจึงต้องจ่ายตอบแทนชีวิตส่วนนี้อย่างเจ็บปวดแสนสาหัส แถมการที่ แองเจียร์ ถูกตอกย้ำในตอนจบที่รู้จาก คัตเตอร์ ว่า ชีวิตที่ตายไปด้วยการจมน้ำ ไม่ได้เป็นเหมือน การกลับบ้านอย่างที่ คัตเตอร์บอก แต่มันคือ ความทรมาน นั่นคือ ชีวิตของเขาที่จมน้ำหลังการแสดงครั้งแล้วครั้งเล่าจนตาย และ คือ ชีวิตที่ยังมีลมหายใจที่จมอยู่ในทะเลของความลุ่มหลง คำใบ้ที่หนังส่งให้ตลอดเวลา -หมวกมากมายตอนฉากเปิดตัว บอกเราแล้วว่า มีการโคลนนิ่ง(ก็อปปี้) -แมวโผล่มาอีกรอบ ยิ่งยืนยันว่า โคลนแน่ๆ -แองเจียร์จ้างคนตาบอด เพราะ ไม่ต้องการให้เห็น การฆาตกรรมอีกร่างของตัวเอง -คัตเตอร์ บอกแต่แรกแล้วว่า กลย้ายร่างมีสองคน -เด็กที่นั่งดูมายากลตอนต้น ก็บอกคนดูเหมือนกันว่า นกมีสองตัว (และอีกตัวคือพี่น้อง) -นักมายากลจีน บอกทางอ้อมถึงแนวทาง การสละชีวิตเพื่อเล่นมายากล -ภรรยาเบอร์เด้น ใบ้หลายหน ว่าคนที่เธอเห็นเป็นคนละคนกัน แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 49 10:24:37 จากคุณ : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" - [ 15 พ.ย. 49 10:23:26 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เขียนวิจารณ์ได้ดีอีกแล้วครับ ชอบเรื่องนี้เหมือนกันครับ อยากดูอีกรอบเหมือนกัน แต่คงต้องรอออก DVD ขอโปรโมตงานตัวเองหน่อยครับ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A4874862/A4874862.html แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 49 12:08:30 จากคุณ : navagan - [ 15 พ.ย. 49 11:13:29 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ไปดูมาแล้วชอบเหมือนกันครับ ไม่นึกว่าจะเป็นแบบนี้ไม่เสียดายเลยที่ไปดู จากคุณ : peggo (peggo) - [ 15 พ.ย. 49 11:15:47 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แหะๆ...หนังสือของคุณ ยังอยู่บนหัวเตียงผมอยู่เลย ไม่ได้เปิดอ่านสักที จากคุณ : นายไผ่ - [ 15 พ.ย. 49 11:37:49 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ผมชอบ Memento มากกว่านะ จากคุณ : Revenant - [ 15 พ.ย. 49 11:39:18 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ชอบเรื่องนี้พอๆ กับ MEMENTO DVD ออกเมื่อไหร่ซื้อโลด! จากคุณ : HGW - [ 15 พ.ย. 49 11:52:13 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มีความพยายามในการเขียนสูงมาก คาดว่า คงใช้เวลาเขียนนานนับชั่วโมง แต่คนเรามีความสุขกับการทำอะไร...ก็ทำไปเถอะ เห็นด้วยกับความชอบของทุกคน โดยเฉพาะหนัง อิอิ... พูดถึงหนังเรื่องนี้ ผมชอบมากเช่นกัน โดยเฉพาะการแสดงของคริสเตียน เบล รวมทั้งวิธีการเล่าเรื่อง แต่ที่สำคัญ ถ้าขาดผู้กำกับคริสโตเฟอร์ โนแลน ไม่รู้หนังจะออกมาหน้าตายังไงเหมือนกัน อ้อ...สำหรับผม ถ้าเปรียบเทียบกับเรื่องก่อนของผู้กำกับท่านนี้ The Prestige ยังสู้ Memento ไม่ได้ จากคุณ : ตี๋หล่อมีเสน่ห์ - [ 15 พ.ย. 49 11:53:22 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ชอบมาก ห้ามพลาด จากคุณ : แค่คนขมๆคนหนึ่ง - [ 15 พ.ย. 49 12:01:53 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เป็นบทความที่เขียนได้ลึกซึ้งมากเลยอ่ะครับ สุดยอดไปเลย เรื่องนี้ผมชอบและชื่นชม โนแลนผู้กำกับ คนเขียนบท(ทำเอาผมดูไปคิดไป สนุกเหลือเชื่อ เลือกฝ่ายเชียร์ไม่ถูก) ทีมนักแสดงหลัก โดยเฉพาะ 2 พระเอกและปู่เคน หนังดูเหมือนทำได้ลึกซึ้งกว่า Memento  แต่ผมกลับชอบ Memento มากกว่าเพราะ นั่นคือหนังเรื่องแรกที่ผมดูจบ แล้ว แบบเหวอ อึ้งไปชั่วขณะ และชอบมาก จากคุณ : ดอยอินคา - [ 15 พ.ย. 49 12:36:06 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ยังชอบเรื่องนี้มาก ๆ  เป็นหนังที่ดูแล้วสนุกที่สุดในรอบหลาย ๆ เดือนที่ผ่านมา ... Are you watching closely?  ....   ชอบหนังตอนหักมุมเรื่องนี้จัง จากคุณ : ... กระซิบรัก จากความทรงจำ ... - [ 15 พ.ย. 49 14:31:53 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ชอบมากๆ เหมือนกันครับ ทั้งบทที่ค่อยๆผูกเรื่อง แล้วมาเฉลยทีละเปลาะๆ จนตอนสุดท้ายนี่ ถึงพอคาดเดาได้แต่ก้อยังอึ้งอยู่ดี แต่ส่วนที่ชอบสุดก้อคือ การแสดงของคริสเตียน เบล แหละครับ แต่ถ้าเทียบกับ Memento ผมยังชอบ Memento มากกว่าอยู่ดี ถึงอาจจะไม่ลึกซึ้งเท่า แต่วิธีการนำเสนอ และบทสรุปนี่เกินคาดจริงๆครับ... ปล. ชอบ David Bowie ที่มารับบทเทสล่าด้วย... จากคุณ : ผู้ก่อการร้ายทางความคิด - [ 15 พ.ย. 49 14:52:26 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ไม่ยักมีใครชอบ ฮิว แจ๊คแมนเลยหรอครับ ผมกลับคิดว่าบทนี้เขาเหมาะกว่าเล่นใน x-men อีก ชอบ memento มากกว่าเล็กน้อยครับ จากคุณ : Grandfailure - [ 15 พ.ย. 49 16:51:47 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ชอบความเนียนในบทมากๆ.. สิ่งเดียวที่ไม่ชอบของเรื่องนี้..คือ บทพูดที่เบอร์เด้น พูดกับ ฟอลลอน ก่อนจะแยกกันตอนจบ..  คือ ทำไมต้องพูดเฉลยทุกอย่าง..ขนาดนั้น.. ไม่เนียนเลย..เซ็ง ^^" แต่สรุป ชอบที่สุดของปีนี้แล้ว.. จากคุณ : missingdejavu - [ 15 พ.ย. 49 16:57:03 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เรื่องนี้ก็ดีครับ มันดี การเล่าเรื่องมีเอกลักษณ์ดี ชอบที่แต่ล่ะคนอ่านบันทึกขออีกคนแล้วสุดท้ายก็โดนหลอกทั้งคู่ (ชอบmemento มากกว่าครับ) จากคุณ : ten thousand - [ 15 พ.ย. 49 17:05:55 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ชอบคอนเซ็ปทต์และบรรยากาศหนังครับ มันโคตรรรรมายากลจริงๆ ขนาดจับตาดูทุกลมหายใจแล้ว ยังจับผิดไม่ได้เลย จากคุณ : CARAGIO - [ 15 พ.ย. 49 17:28:14 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เอ่อ...สงสัยจะเป็นผมคนเดียวในนี้ที่ดูหนังไม่เป็นอ่ะ เพราะผมดูเรื่องนี้ไม่รู้เรื่องจริงๆ อ่า ขนาดอ่านบทความของ จขกท ยังอ่านไม่รู้เรื่องเลยอ่า แง่มๆ อายจัง จากคุณ : aflame - [ 15 พ.ย. 49 19:49:38 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เป็นเรื่องที่เจ๋งสุดๆ ของปีนี้เลยครับ ชอบผลงานของตาผู้กำกับคนนี้จริงๆ แบทแมนบีกินส์ กับ เมเมนโต้ ก็เจ๋ง จากคุณ : ฆ่าไม่นับสับไม่เลี้ยง - [ 15 พ.ย. 49 21:10:47 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ชอบมากๆค่ะ จริงๆตอนไปดูก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกะหนังเลยนะ เพื่อนชวนไปดูก็ไป 555+ ดูจบแล้ว มันสุดยอด...ด...ด...ด ลิตส์ไว้ว่าเป็นหนังที่ควรจะดูหลายๆรอบ หนังจบ ความคิดคนไม่จบจริงๆค่ะ ปล.  คุณเจอ เดวิด โบวี่ , สาวโคโยตี้ และ กอลลั่ม ในหนังเรื่องนี้แล้วหรือยัง ถ้ายัง ลองถามตัวเองอีกครั้งว่า คุณตั้งใจดูอย่างใกล้ชิดแล้วจริงๆหรือ ? ( Are you watching closingly ?) ----> เจอแล้วค่ะ จากคุณ : ปลาทองแก้มยุ้ย - [ 15 พ.ย. 49 21:39:02 ]

ความคิดเห็นที่ 21 มีแต่คนชอบ memento มากกว่า memento ก็เจ๋งมาก แต่เราชอบเรื่องนี้มากกว่าแฮะ อยากไปดูอีกรอบ งึมๆ จากคุณ : ทะเลอาบแสงจันทร์ - [ 15 พ.ย. 49 22:48:16 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ^ ^ ... ไม่เป็นไรคร้าบ มีผมเป็นเพื่อนอยู่อีกคน มีเมนโต้ ก็ชอบ แต่ชอบเรื่องนี้มากกว่า ชอบมีเมนโต้ตรงมันช่างคิดดีจัง แต่ชอบเรื่องนี้หลายๆอย่างมากกว่า ตอบคุณ aflame ... ไม่ใช่ดูหนังไม่เป็นหรอกคร้าบ มีเวลาลองดูอีกรอบจากโรงหรือจากแผ่น แล้วค่อยๆไล่เก็บรายละเอียด ดูหนังบ่อยขึ้นมากขึ้นก็จะเริ่มคุ้นชินครับ ขอบคุณคร้าบกับทุกความเห็นที่แวะเวียนเข้ามาพูดคุยกันครับ ป.ล. ... วันนี้รุ่นน้องไปอ่านใน blog อ่านจบบทที่หนึ่ง the pledge ไปจนถึงบทสรุป แล้วมาบ่นอุบว่า "แหม เดี๋ยวนี้ ออกหนังสือแล้วเล่นตัวนะ เขียนซะน้อยเชียว อุตส่าห์จะมารออ่าน" เลยย้อนถามไปว่า are you reading closely ? แล้วก็ไล่ไปอ่านต่อ ดีจาย เสร็จไปอีกหนึ่งราย แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 49 23:57:29 จากคุณ : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" - [ 15 พ.ย. 49 23:55:56 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เพิ่งไปดูมาเหมือนกัน มีข้อสงสัยอยู่นิดหน่อยอ่ะครับ ใคนรู้ช่วยตอบผมหน่อย 1.ถ้า Boden เป็นฝาแฝดตั้งแต่แรกแล้วทำไมเค้าถึงเพิ่งคิด กลย้ายร่างได้อะครับ ทั้งๆที่น่าจะคิดได้ตั้งแต่ตอนที่เจอภรรยาของเค้า ( ตอนที่ไปที่หน้าห้องแล้วบอกว่า " คิดว่าเจ้าสิ่งนี้จะขวางเค้าได้เหรอ " ) 2.ทำไม Boden ต้องเขียนคีย์เวิร์ดว่า tesla ให้แองเจียร์ไปหาด้วยทำไมถึงไม่เขียนชื่อคนอื่น จากคุณ : ดูไป สง สัยไป - [ 16 พ.ย. 49 01:32:50 A:202.139.223.18 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 เขียนได้ดีครับ แต่ทำไมน้ำหนัก ดูเหมือน จะเทด้านไม่ดี ให้แองเจียร์ เป็นส่วนใหญ่ล่ะครับ ........เบอร์เด้นตัวจริงที่ผูก ก็ย่อมรู้สึกผิดและความรู้สึกผิดนั้นก็กดความทรงจำนั้นไว้ เบอร์เด้นอีกคนที่ไม่ได้ผูก ก็ย่อมไม่รู้จริงๆว่าเงื่อนอะไร นั่นส่งผลให้เกิดอีกเงื่อนหนึ่งตามมา เป็น เงื่อนที่แองเจียร์ผูกไว้ด้วยตัวเอง เงื่อนของความแค้นที่นับวันยิ่งแน่นจนไม่อาจจะแกะออก....... แองเจียร์ เป็นผู้ถูกกระทำนะครับ ภรรยาตาย โดยที่คนทำ ไม่ได้แสดงความรับผิดชอบ เท่าที่ควร การบอกว่า ....จำไม่ได้ เป็นคำตอบที่ทำให้หนังดูสนุก เป็นปมสองชั้น ที่ทำให้ผู้ชมและแองเจียร์ แกะไม่ออก เพราะ ซ่อนฝาแฝด อีกคนหนึ่งไว้ในเนื้อเรื่อง แต่ย่อมทำให้สิ่งนี้คาค้างอยู่ในใจแองเจียร์ อย่างเจ็บปวด การเอาคืน ด้วยการ ล้มกลของเบอเด้นท์ ด้วยการยัดลูกปืน กลับเข้าไป ทำให้เบอเด้นท์ นิ้วขาด คือ การแก้แค้น นั้น ไม่มีข้อสงสัย แต่เทียบไม่ได้กับ สิ่งที่แองเจียร์สูญเสียภรรยา โดย สิ่งที่เบอร์เด้นท์ กระทำกลับ คือ ย้อนรอย กลกรงนก หักนิ้ว อาสาสมัครสาว บนเวทีของแองเจียร์ ทั้งๆ เป็นผู้ที่ไม่เกี่ยวข้อง ตรงนี้น่าคิดว่า ความเหี้ยมโหด ของใคร ซ่อนลึก มากกว่ากัน อีกทั้งการ ล้มกล ย้ายร่างของแองเจียร์ อย่างหมดรูป พร้อมกับทำให้แองเจียร์ขาหัก ก็เป็นการเติมเชื้อไฟ ให้แก่กันและกัน แองเจียร์เอง เล่นกล บนเวทีเท่านั้น และดำเนินชีวิตแบบปุถุชน แต่ เบอร์เด้น และ คู่แฝด แสดงกลตลอดชีวิต ทั้งในและนอกเวที ย่อมเป็นรูปแบบ ที่เข้าใจได้ยากกว่า ถ้าแองเจียร์จะมีปมด้อย คู่แฝด มายากล ต้องมีปมที่ซับซ้อน กว่าแน่นอน ------- กรณี เครื่องทำสำเนาสสารและสิ่งมีชีวิต ของเทสลา เป็นเครื่องมือ ที่ทำให้หนังสมบูรณ์และไม่สมบูรณ์ แล้วแต่ว่า เราอยากจะมองในมุมใด ---------- แต่เหนือสิ่งอื่นใด ผู้เขียนบท ได้ใช้เครื่องมือนี้ ผ่านตัวหนัง อย่างซับซ้อน คือ กลย้ายร่างจะแสดงได้หลายๆรอบ คนย้ายแท้งน้ำที่มีศพ ต้องตาบอด และไม่มีใครคนอื่น ที่ตาดี เห็นการเคลื่อนย้ายนั้นเลย นั่นคือ หนังเรื่องนี้จะสมบูรณ์ และดูหลายๆรอบได้ คนดู ต้องมองข้ามความเป็นไปได้ ของเครื่องมือนี้ ไปให้ได้ ไม่ว่า ในความเป็นจริง จะเป็นอย่างไร -------- จินตนาการของผู้สร้างหนัง และเขียนบท เป็นสิ่งที่ชวนพิศวง บ้างครั้ง กว้างไกล และ ไร้ขอบเขต แต่นั่น ไม่ได้หมายถึงว่า มันไม่ดี หากแต่ เป็นหน้าที่ของผู้ชมเอง ที่ต้องจิตนาการและใช้ความคิดพินิจให้ได้..... พอดีๆ จินตนาการ หรือ ความคิด ไปได้ ไม่เท่าทันกับบท ก็ทำให้ ดูไม่รู้เรื่อง หรือ รับไม่ได้ จินตนาการ หรือ ความคิด ไปไกล หรือใช้เหตุผลมากกว่า บท ก็ทำให้ ดูไม่รู้เรื่อง หรือ รับไม่ได้ อีกเหมือนกัน ปล. ความเห็นส่วนตัวของผู้ชมคนหนึ่ง จากคุณ : เค - [ 16 พ.ย. 49 16:08:47 A:58.9.56.22 X: TicketID:127369 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ^ ^ ^ ^ เห็นด้วยครับ ผมยอมรับว่านี่เป็นหนังที่ดี ดูแล้วทึ่ง อยากคุยกับเพื่อนๆ แต่ผมไม่ชอบ เพราะมันเป็นหนังที่พูดถึงการทำลายมิตรภาพ เห็นด้วยครับว่าแองเจียร์เป็นผู้สูญเสีย เบอร์เด้นเหมือนว่าต้องสูญเสีย แต่เขายังได้ในตอนจบ แต่แองเจียร์เสียหมดทุกอย่างเลย ทั้งๆที่ทั้งคู่ไม่มีใครดีกว่ากันเลย จากคุณ : T.Rex - [ 16 พ.ย. 49 23:45:47 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ... เข้ามาแชร์ความเห็นเพิ่มเติมครับ ส่วนตัวผมมองแล้ว จุดหักเห คือ การตายของภรรยาแองเจียร์นั้น เป็น ความอยากรู้อยากลองเกินไป และ บังเอิญเหลือเกินที่อีกฝ่ายเห็นด้วย ส่วนตัวแล้วไม่ได้คิดว่า เบอร์เด้นถูก แต่ ก็เข้าใจว่า เมื่อเขาเห็นภรรยาแองเจียร์ เอาด้วย ไอ้ความอยากจะทำอะไรเสี่ยงๆก็เลยทำตามมา ถ้าให้ผมเอาความรู้สึกเบอร์เด้นคือ "ฉันไม่ได้ตั้งใจ" และ การไปงานศพในตอนนั้นผมแปลสัมผัสเอาว่า เขามีความรู้สึกผิด แต่เขาไม่กล้า ที่จะบอกตรงๆ (หรือ ไม่ก็ลืมไปจริงๆ) ถ้าสมมติให้คนนี้เป็น เบอร์เด้นเลว ถัดจากนั้น เป็นไปได้มั้ยครับ ที่เบอร์เด้น เป็นแบบนี้ เบอร์เด้นเลว คือ เบอร์เด้นผูกบ้าคลั่งมายากล เบอร์เด้นคนผูกเงื่อน เบอร์เด้นเจ้าคิดเจ้าแค้น เบอร์เด้นตกหลุมรักสกาเล็ตต์ เบอร์เด้นที่ไม่ยอมแพ้จึงไปดูกลจนต้องติดคุก เบอร์เด้นดี คือ เบอร์เด้นที่เป็นเล่นมายากลอยู่อีกแห่งมายากลเล็กๆแล้วพบกับหญิงสาวในฝัน เบอร์เด้นที่รักเมีย เบอร์เด้นที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ชวนมาก็มา เบอร์เด้นที่บอกว่า พอเถอะไม่ต้องไปดูต่อแล้ว เราแพ้แล้ว เบอร์เด้นดี มีความผิดพลาดในชีวิตแค่ข้อเดียว คือ การเดินทาง อินกับมายากล จนสูญเสียภรรยา แต่เขาไม่ได้มีความผิดใดๆในการผูกเงื่อน การมีชีวิตอยู่ต่อไปของ เบอร์เด้น ผมไม่มองว่า เขาได้ แต่เขาเองกลับต้องทรมานต่อกับชีวิตที่เหลืออยู่ ชีวิตที่ก็สูญเสีย ทั้ง ภรรยา ทั้งฝาแฝดของตัวเอง และ ตัวเบอร์เด้น เจ้าคิดเจ้าแค้น ก็รับกรรมวนเวียนไปเหมือนกับ ที่แองเจียร์ต้องเผชิญ อันเป็นผลมาจาก ความอยากเอาชนะ ของตัวเอง ป.ล. ปมของสองพี่น้องนี่ก็ถือว่าน่าสนใจอย่างที่คุณ เค ว่าไว้ครับ ทำให้ผมเกิดแรงบันดาลใจตั้งใจว่าได้ดูแผ่นอีกรอบ ได้อะไรดีๆจะเอามาเขียนเสริมในบล้อกต่อครับ ขอบคุณคร้าบที่แวะเวียนมาพูดคุยกันครับ จากคุณ : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" - [ 17 พ.ย. 49 00:19:39 ]